13η Οκτωβρίου: Παγκόσμια Ημέρα χωρίς Σουτιέν. 5 λόγοι για να το απαρνηθείς.

Πηγή: www.athensvoice.gr

To ότι ζούμε την εποχή που όλο και περισσότεροι γονείς δεν εμβολιάζουν τα παιδιά τους είναι γεγονός. Σύμφωνα με έρευνες μάλιστα, η χώρα μας κατατάσσεται στην 5η θέση στον κόσμο σε ανασφάλεια για τα εμβόλια, πίσω από τη Γαλλία, τη Βοσνία & Ερζεγοβίνη, τη Ρωσία και τη Μογγολία.

Όσοι προειδοποιούν για τις συνέπειες του μη εμβολιασμού, χαρακτηρίζονται από τους αρνητές του ως «πληρωμένοι παπαρολόγοι που εκφοβίζουν, προπαγανδίζουν και παραπληροφορούν τους γονείς». Οι φωνές όλων μας απέναντι στους εμβολιοσκεπτικιστές «πνίγονται» από τα social media και συγκεκριμένα το Facebook που έχει γεμίσει με αντιστασιακούς κατά των εμβολίων. Σελίδες με αναρίθμητα like με στρατευμένους γονείς που τα βάζουν με τις φαρμακευτικές που πλουτίζουν εις βάρος μας, με τους γιατρούς που «τα παίρνουν» από τις φαρμακευτικές και τους «ανεύθυνους γονείς που παίζουν τη ζωή των παιδιών τους στη ρουλέτα με το να τα εμβολιάζουν».

Συνήθως οι διαχειριστές των συγκεκριμένων σελίδων (που δεν φαίνεται να είναι γιατροί ή ειδικοί εν πάσει περιπτώσει) προτρέπουν τους γονείς να μην εμβολιάζουν τα παιδιά τους και εκεί μέσα γίνεται το αλαλούμ. Κάποιοι γονείς βρίσκονται σε τέτοια σύγχυση που ρωτούν αν πειράζει που το παιδί τους κάνει παρέα με άλλα παιδιά που είναι εμβολιασμένα ενώ άλλοι υπογράφουν όρκους αντιεμβολιασμού αποδεικνύοντας ότι ζουν σε ένα δικό τους κοινωνικό, νομικό και επιστημονικό σύμπαν. Αυτό θα μπορούσε να είναι και γραφικό, αν η στάση τους δεν αποτελούσε απειλή για την δημόσια υγεία.

Εχθές στο Παιδιατρικό κέντρο πέθανε ένα βρέφος 50 ημερών από κοκκύτη. Το βρέφος δεν πρόλαβε να εμβολιαστεί. Ωστόσο είναι σαφώς θύμα της αντιεμβολιαστικής υστερίας καθώς αν είχε εμβολιαστεί σωστά ο περιγυρός του, δεν θα είχε νοσήσει. Με λίγα λόγια μόλις άνοιξε στη χώρα μας ο χορός των άδικων θανάτων παιδιών, λόγω της αντιεμβολιαστικής λαίλαπας.

Με έναν πρόχειρο υπολογισμό συγκέντρωσα τα τρία συνηθέστερα επιχειρήματα που αντιτάσσουν οι πολέμιοι των εμβολίων για να βγάλω άκρη κάποια στιγμή.

1. «Εμείς δεν εμβολιάσαμε τα παιδιά μας, και δεν έχουν πάθει τίποτα μέχρι τώρα».

Αγαπητοί γονείς που δεν εμβολιάζετε τα παιδιά σας, να ξέρετε πως «δεν πάθατε τίποτα» γιατί οι υπόλοιποι, που ευτυχώς είμαστε πολλοί ακόμα, έχουμε εμβολιάσει τα δικά μας παιδιά και τους εαυτούς μας. Με λίγα λόγια δεν πάθατε τίποτα γιατί πολύ απλά ζείτε σε ένα περιβάλλον που είναι δύσκολο να σας μεταδώσει κάποιος οποιαδήποτε αρρώστια. Αν ωστόσο ακολουθήσουν και άλλοι το παράδειγμά σας και δεν εμβολιάζουν τα παιδιά τους, τότε οι επικίνδυνες νόσοι μπορεί να μας χτυπήσουν την πόρτα.

Για να το πούμε διαφορετικά, εάν πέντε στους εκατό γονείς αποφύγουν τον εμβολιασμό, οι πέντε οικογένειες θα προστατευτούν αποφεύγοντας και τους κινδύνους του εμβολίου, χάρις στις υπόλοιπες 95 που εμβολιάστηκαν και έθεσαν τα παιδιά τους στους – ελάχιστους – κινδύνους του εμβολίου. Αν όμως είκοσι στους εκατό γονείς αποφασίσουν να αποφύγουν τον εμβολιασμό, τότε οι υπόλοιποι ογδόντα ανέλαβαν το ρίσκο από το εμβόλιο για τα παιδιά τους παραμένοντας ταυτόχρονα απροστάτευτοι: μια επιδημία μπορεί να τους πλήξει ανά πάσα στιγμή παρά τον εμβολιασμό. Η ιδιαιτερότητα των εμβολίων είναι ότι δουλεύουν καλύτερα εάν τα κάνουν όλοι, για αυτό όσοι δεν εμβολιάζετε τα παιδιά σας φέρετε ένα τεράστιο μερίδιο κοινωνικής ευθύνης για τις επιλογές σας.

2. «Και ποιος μου λέει ότι τα εμβόλια είναι 100% ασφαλή;».

Τίποτα δεν είναι 100% ασφαλές. Ούτε το νερό που πίνουμε. Και η πραγματικότητα είναι ότι κανένα εμβόλιο, όπως και κανένα φάρμακο, δεν είναι 100% ασφαλές. Για κάθε ιατρική παρέμβαση είναι καλό να φανταζόμαστε μια ζυγαριά: στην μία πλευρά υπάρχουν τα οφέλη του εμβολιασμού: τα εμβόλια προστατεύουν από ασθένειες που σκοτώνουν και στην άλλη πλευρά της ζυγαριάς βρίσκονται οι πιθανές παρενέργειες από τα εμβόλια: συνήθως άμεσες και παροδικές, σπάνια μακροπρόθεσμες ή μόνιμες – υπαρκτές αλλά ασυνήθεις. Η ζυγαριά κλίνει προς την πλευρά του οφέλους: τα συνιστώμενα εμβόλια σώζουν ζωές, δουλεύουν.

3. «Μα δεν υπάρχουν πια σήμερα οι ασθένειες του παρελθόντος, άρα γιατί να κάνουμε εμβόλια».

Η ιλαρά είναι σήμερα σπάνια επειδή τα περισσότερα παιδιά εμβολιάζονται εναντίον της. Πριν την εποχή των συγκεκριμένων εμβολίων, τα νοσήματα αυτά θέριζαν. Σε περιοχές της Αφρικής και του αναπτυσσόμενου κόσμου όπου τα σύγχρονα εμβόλια δεν υπάρχουν, ο κοκκύτης, η ιλαρά, ο τέτανος, η διφθερίτιδα συνεχίζουν να σκοτώνουν χιλιάδες, εκατομμύρια παιδιά κάθε χρόνο. Και η ιστορία δείχνει ότι, όποτε πέφτει η εμβολιαστική κάλυψη ενός πληθυσμού, η ασθένεια πολύ σύντομα αυξάνεται σε συχνότητα και εμφανίζονται επιδημίες. Μερικά χρόνια πριν, στη Μεγάλη Βρετανία, οι γονείς δεν εμβολίαζαν τα παιδιά τους ενάντια στην ιλαρά, με αποτέλεσμα να βρεθούν μπροστά σε επιδημία της αρρώστιας.

Επειδή, λοιπόν, ο κίνδυνος θανάτου από αυτές τις ασθένειες σήμερα φαίνεται, και είναι εντέλει, ελάχιστος και μη ορατός, πολλοί γονείς επιλέγουν την αποχή από αυτά. Και αυτό είναι λάθος. Οι αφελείς που αρνούνται να εμβολιάσουν τα παιδιά τους, σίγουρα δεν θέλουν το κακό τους. Μάλιστα συχνά είναι οι γονείς που έχουν οικολογικές ευαισθησίες, που ακολουθούν εναλλακτικές μεθόδους ιατρικής, που είναι χορτοφάγοι,που έχουν καταργήσει πλήρως τη χρήση αντιβιοτικών. Κι ενώ είναι γεμάτοι ευαισθησίες, είναι οι ίδιοι που μπορεί, εν αγνοία τους, να χορηγήσουν στο παιδί τους καθημερινά φόρμουλα ξένου γάλακτος ή τσάι, ή προϊόντα που μπορεί να περιέχουν πολλαπλάσια ποσότητα αλουμινίου σε σύγκριση με τα εμβόλια για παράδειγμα. Είναι οι ίδιοι που ενώ κάνουν τα πάντα εάν το παιδί τους αρρωστήσει, δυσκολεύονται να κάνουν όσα χρειάζεται ώστε να μην αρρωστήσει.

Ο νόμος όμως επιβάλλει να φοράμε στα παιδιά μας ζώνες ασφαλείας όταν βρίσκονται μέσα σε ένα αυτοκίνητο, άσχετα αν κάποιοι, κάποιες φορές δεν το κάνουν. Κι αυτό είναι λάθος. Και είναι ένα λάθος που πληρώνουν αθώα βρέφη και παιδιά.

Πηγή: www.themamagers.gr

από Θεοδόσης Αρκουλής

Είναι πιθανό να μείνω έγκυος από τα προσπερματικά υγρά του άνδρα μου;

Βεβαίως και μπορεί να μείνετε έγκυος. Γι ‘αυτό και η διακεκομμένη επαφή, μία επάφη δηλαδή που μπορούν να βγουν προσπερματικά υγρά και να περιέχουν κάποια σπερματοζωάρια, δεν είναι 100% ασφαλής μέθοδος αντισύλληψης, οπότε να έχετε υπόψη σας ότι η πιθανότητα εγκυμοσύνης πάντα ελλοχεύει.

*O Δρ. Θεοδόσης Αρκουλής είναι Μαιευτήρας-Γυναικολόγος, Ειδικός στην Εξωσωματική Γονιμοποίηση, Επικεφαλής του Κέντρου Εξωσωματικής Γονιμοποίησης Πειραιά «Μίτωση».

Πηγή: www.mama365.gr

Τα αυτοάνοσα νοσήματα είναι ασθένειες που προκύπτουν γιατί το σώμα μας επιτίθεται και καταστρέφει τα δικά του κύτταρα και όργανα.

Είναι σήμερα η κύρια αιτία χρόνιων ασθενειών και επηρεάζει την υγεία περισσότερων ανθρώπων απ’ ότι τα καρδιακά νοσήματα ή ο καρκίνος. Σύμφωνα με την Αμερικανική Ένωση Αυτοάνοσων Νοσημάτων πενήντα εκατομμύρια Αμερικανοί, ένας στους πέντε, πάσχουν από κάποιο αυτοάνοσο νόσημα και οι αριθμοί φαίνεται να είναι αντίστοιχοι και για τον Ευρωπαϊκό πληθυσμό.

Ασθένειες όπως:
– Σκλήρυνση κατά πλάκας
– Διαβήτης
– Ρευματοειδής αρθρίτιδα
– Θυρεοειδίτιδα Hashimoto
– Ψωρίαση
– Ελκώδης κολίτιδα
– Νόσος του Crohn
– Ερυθηματώδης λύκος
– Δερματίτιδες
– Μυασθένεια
– ALS
ανήκουν στη κατηγορία των αυτοάνοσων νοσημάτων και αυξάνονται δραματικά τα τελευταία 15 χρόνια. Είναι χρόνια νοσήματα, για τα οποία το άτομο που πάσχει, πρέπει να λαμβάνει πολύπλοκα φαρμακευτικά σχήματα για την υπόλοιπη ζωή του.

Γιατί συμβαίνει αυτό
Σύμφωνα με νέες μελέτες όσο υψηλότερο το βιοτικό επίπεδο, τόσο μεγαλύτερη είναι η επίπτωση των αυτοάνοσων, είναι το τίμημα που πληρώνουμε για έναν τρόπο ζωής που συνεχώς απομακρύνεται από το φυσιολογικό. Για να κατανοήσουμε τι ακριβώς συμβαίνει θα πρέπει να εξετάσουμε το θέμα εκεί που προκύπτει.

Σε επίπεδο κυττάρων
Τα κύτταρα μας είναι οι βιολογικές μονάδες από τις οποίες αποτελείται ο οργανισμός μας. Αποικίες κυττάρων με κοινά χαρακτηριστικά συναθροίζονται και σχηματίζουν όργανα και τελικά ένα ανθρώπινο σώμα. Η κατάσταση λειτουργίας των κυττάρων μας αντικατοπτρίζει την γενική κατάσταση της υγείας μας.

Ένα κύτταρο αποτελείται από δομικά στοιχεία ενώ παράλληλα χρησιμοποιεί και κάποια άλλα για να λειτουργήσει. Πρόκειται για συστατικά που προσλαμβάνουμε μέσα από τη διατροφή και είναι απαραίτητα για να υπάρχουν και να λειτουργούν σωστά τα κύτταρα μας. Τέτοια είναι τα μεταλλικά στοιχεία, τα αμινοξέα, οι πρωτεΐνες, οι βιταμίνες, τα ένζυμα, τα λίπη και οι υδατάνθρακες.
Μπορούν όμως οι σημερινές τροφές να μας παρέχουν τις ενώσεις που χρειάζεται ένα υγιές σώμα, σε ποσότητα και ποιότητα, ώστε να φτιάξει τους ιστούς του και να επιτελέσει τις απαραίτητες κυτταρικές λειτουργίες που χαρακτηρίζουν τη ζωή;

Οι τροφές μας έχουν αλλάξει
Μέσα σε πενήντα μόλις χρόνια η αλλαγή που έχει υποστεί η διατροφή μας είναι εντυπωσιακή. Ας πάρουμε για παράδειγμα μια τροφή όπως τα μαρούλια. Παλαιότερα είχαμε ένα χωράφι και καλλιεργούσαμε σε αυτό εκατό μαρούλια. Σήμερα στο ίδιο χωράφι καλλιεργούνται χίλια μαρούλια. Τα θρεπτικά συστατικά που έχει το χωράφι πρέπει να μοιραστούν τώρα σε χίλια μαρούλια αντί για εκατό όπως κάποτε.

Για να υπάρξει παραγωγή είναι αναπόφευκτη η χρήση λιπασμάτων που θα αποκαταστήσουν τα απαραίτητα στοιχεία στο έδαφος. Σε καμία όμως περίπτωση τα λιπάσματα δεν μπορούν να αποδώσουν τα 92 στοιχεία που υπάρχουν στη φύση. Οι συμβατικές καλλιέργειες εμπλουτίζουν το χώμα με τα τρία βασικά για την ανάπτυξη των φυτών συστατικά (άζωτο, κάλιο και φώσφορο) ενώ οι καλύτερες βιολογικές καλλιέργειες φτάνουν μόλις στα δεκαέξι. Για να προσλάβουμε τα θρεπτικά συστατικά που μας έδινε ένα μαρούλι πενήντα μόλις χρόνια πριν, σήμερα πρέπει να καταναλώσουμε δέκα.

Αυτό όμως δεν είναι εύκολα εφικτό. Το ίδιο συμβαίνει και για τις υπόλοιπες τροφές που καταναλώνουμε είτε είναι φυτικές είτε ζωικές. Τα κύτταρα μας λοιπόν, δεν προσλαμβάνουν και δεν έχουν τα στοιχεία που χρειάζονται για να λειτουργήσουν. Σιγά-σιγά δημιουργούνται ελλείψεις σε κυτταρικό και μοριακό επίπεδο. Συστατικά που θα έπρεπε να βρίσκονται μέσα στο κύτταρο πλέον απουσιάζουν.

Τα αυτοάνοσα νοσήματα αυξάνονται δραματικά τα τελευταία 15 χρόνια.

Η ουσιαστική λύση είναι να αποκαταστήσουμε την φυσιολογική λειτουργία και να διαχειριστούμε την πραγματική αιτία του προβλήματος.

Τι μπορούμε να κάνουμε

1. Ειδικές εξετάσεις μεταβολομικής μας καθοδηγούν στην επαναφορά της φυσιολογικής κατάστασης των κυττάρων μας. Σύμφωνα με την Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ η μεταβολομική είναι ο πιο απλός και ακριβής τρόπος για να αξιολόγησης την κατάσταση υγείας του ατόμου, σήμερα. Η παράλληλη αποκατάσταση των υγιών λειτουργιών με τη χρήση της ενδεδειγμένης φαρμακευτικής αγωγής, όπου αυτή είναι απαραίτητη, μας δίνει ένα πολύ ισχυρό όπλο στη μάχη έναντι των αυτοάνοσων νοσημάτων.

2. Να βοηθήσουμε το άτομο να εντοπίσει και να διαχειριστεί τους στρεσογόνους παράγοντες που υποκρύπτονται πίσω από το νόσημα. Πρόκειται για ένα κομμάτι που συχνά περνά απαρατήρητο και μένει αδιαχείριστο. Σχεδόν πάντα τα αυτοάνοσα νοσήματα συνοδεύονται από έντονες αλλαγές στη διάθεση που ανατροφοδοτούν τη νόσο και επιδεινώνουν την εικόνα.

Η βιοχημική αλλοίωση και το στρες που συνοδεύει το σύγχρονο περιβάλλον είναι οι βασικοί υπαίτιοι πίσω από την έκρηξη των αυτοάνοσων νοσημάτων. Η σταδιακή αποκατάσταση τους μπορεί να οδηγήσει σε μια σταθερή βελτίωση της εικόνας αντί μιας σταθερής επιδείνωσης.

Πηγή:Clickatlife

www.govastileto.gr

Πολύ συχνά παιδιά ηλικίας κάτω των 3 ετών, αντί να καταπιούν, εισπνέουν ένα ξένο σώμα με αποτέλεσμα την απόφραξη του λάρυγγα και της τραχείας.
Αυτό γίνεται γιατί:

1. ο μηχανισμός κατάποσης είναι σχετικά ανώριμος
2. δεν έχουν αναπτυχτεί πλήρως οι γομφίοι και οι προγόμφιοι με αποτέλεσμα να γίνεται ατελής σύγκλειση του οδοντικού φραγμού
3. το αντανακλαστικό του βήχα δεν είναι πλήρως ανεπτυγμένο
4. η θέση του λάρυγγα είναι υψηλότερη συγκριτικά με τους ενήλικες

Πολύ σημαντικές παράμετροι είναι επίσης:

• H ανεπαρκής ενημέρωση των γονέων
• H πλημμελής επίβλεψη των παιδιών
• O μη ασφαλής σχεδιασμός διαφόρων παιχνιδιών
• Κοινωνικοί και οικονομικοί παράγοντες που συνθέτουν το περιβάλλον στο οποίο ζει το παιδί

Ποια είναι τα συμπτώματα:

Πολύ σημαντικό είναι το ιστορικό, όπως το περιγράφουν οι γονείς (ή οι άνθρωποι που ήταν δίπλα στο παιδί όταν συνέβη το γεγονός). Μπορεί να αναφέρουν επεισόδιο «πνιγμονής» με παροξυσμικό βήχα, συριγμό, έκλυση του αντανακλαστικού του εμέτου, δυσκολία στην  αναπνοή και κυάνωση. Τα συμπτώματα αυτά διαρκούν από λίγα δευτερόλεπτα έως λίγα λεπτά μέχρι να εγκατασταθεί το ξένο σώμα σε κάποιο σημείο των βρόγχων.

Συχνά ακολουθούν επεισόδια βήχα, πυρετική κίνηση ή δύσπνοια στην περίπτωση κατά την οποία εγκαθίσταται το ξένο σώμα στην τρόπιδα. Ωστόσο, αντίστοιχη συμπτωματολογία δύναται να εκδηλωθεί και χωρίς την παρουσία ξένου σώματος.
Οι επιπλοκές από ένα αδιάγνωστο ξένο σώμα στο τραχειοβρογχικό δέντρο περιλαμβάνουν την πνευμονία, την ατελεκτασία, τον πνευμοθώρακα, τον υδροπνευμοθώρακα, τη στένωση βρόγχων, τις βρογχιεκτασίες όπως και την πιθανή μετατόπιση του ξένου σώματος και ενσφήνωση αυτού σε περιφερικότερη θέση. Τέτοιες επιπλοκές εκδηλώνονται σε ποσοστό 22-33%, με συχνότερη αυτών την πνευμονία.
Πως γίνεται η διάγνωση και ποια είναι η θεραπεία:

Η διάγνωση θα τεθεί από το ιστορικό της εισρόφησης του ξένου σώματος, την κλινική εικόνα του μικρού ασθενή και τον ακτινολογικό έλεγχο.
Σε ένα παιδί που είναι κλινικά σταθερό και συνεργάσιμο η απλή ακτινογραφία θώρακος μπορεί να εμφανίσει μεγάλη ποικιλία ευρημάτων, από φυσιολογικό πνευμονικό παρέγχυμα έως πλήρη απόφραξη του ενός βρόγχου, εμφύσημα με παρεκτόπιση του μεσαυλίου και της καρδίας προς την υγιή πλευρά και απεικόνιση του ξένου σώματος (εφόσον αυτό είναι ακτινοσκιερό). Στην πλειοψηφία των περιστατικών μας δεν ανευρέθησαν αξιόπιστα ακτινοσκοπικά ευρήματα που να συνέβαλαν στη διάγνωση.

Όπως προκύπτει και από τη βιβλιογραφία, ο φυσιολογικός ακτινολογικός έλεγχος δεν αποκλείει την ύπαρξη ξένου σώματος. Σε ποσοστό 24% των θετικών βρογχοσκοπήσεων (ανεύρεση ξένου σώματος) ο ακτινολογικός έλεγχος είναι φυσιολογικός.

Για τον λόγο αυτό ανεξάρτητα με το φυσιολογικό ή μη ακτινοσκοπικό έλεγχο, σε παιδιά με ύποπτο ιστορικό ή με χαρακτηριστική συμπτωματολογία εισρόφησης ξένου σώματος κρίνεται απαραίτητη η διενέργεια διερευνητικής βρογχοσκόπησης για επιβεβαίωση ή όχι της παρουσίας του ξένου σώματος και αντιμετώπισης αυτού.

Γράφει ο Μήνας Ν. Αρτόπουλος MD., Χειρουργός Ωτορινολαρυγγολόγος, Διευθυντής Ω.Ρ.Λ. Τμήματος Χειρουργικής Τραχήλου – Θυρεοειδούς, Γενικής Κλινικής και Παίδων ΜΗΤΕΡΑ

www.artopoulos.com.gr

Της Μαρίας Σκαμπαρδώνη

Μία μαμά _ βέρα Ελληνίδα _ τρέχει πανικόβλητη στην παραλία μ” ένα ταπεράκι γεμάτο μακαρόνια με κιμά στα χέρια και την φράση: “Φάε λίγο παιδάκι μου, όλο παίζεις!”. Λίγο αργότερα, η ίδια μαμά “κυνηγάει” το ίδιο τρίχρονο παιδάκι με μία μπανάνα στο χέρι και λίγο πιο μετά με ένα κρουασάν σοκολάτας. Και δυστυχώς, δεν είναι η μοναδική…

Σύμφωνα με το πόρισμα της τελευταίας έκθεσης του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ), η Ελλάδα είναι η πρώτη χώρα παγκοσμίως (!) σε παιδική παχυσαρκία” καθώς το 44% των αγοριών και το 38% των κοριτσιών σχολικής ηλικίας στην Ελλάδα είναι παχύσαρκα ή υπέρβαρα.

Την ίδια στιγμή, η Γαλλία έχει ένα από τα χαμηλότερα ποσοστά παιδικής παχυσαρκίας στον ανεπτυγμένο κόσμο ενώ αποτελεί την μοναδική χώρα στην οποία τα ποσοστά της παιδικής παχυσαρκίας παρέμειναν σταθερά κατά την τελευταία δεκαετία την ώρα όπου σε άλλες χώρες τραβούσαν την ανιούσα. Τι είναι όμως αυτό που κρατά τα γαλλάκια αδύνατα; Σίγουρα όχι οι γνώσεις των γονιών τους επάνω σε θέματα διατροφής καθώς μία πρόσφατη έρευνα έδειξε ότι οι Γάλλοι γνωρίζουν ελάχιστα πράγματα αναφορικά με τα ευεργετήματα της καλής διατροφής.

Ωστόσο, όπως ισχυρίζονται ο Paul Rozin καθηγητής ψυχολογίας στο πανεπιστήμιο της Πενσυλβανία _ και ο Γάλλος συνάδελφός του Claude Fischler οι οποίοι συνεργάστηκαν σε μία σειρά διαπολιτισμικών ερευνών, “Οι Γάλλοι έχουν λιγότερο άγχος σε σχέση με τους υπόλοιπους λαούς απέναντι στο φαγητό κι αυτό είναι κάτι που τους κρατά αδύνατους. Οι Αμερικανοί για παράδειγμα τείνουν να συνδέουν τα τρόφιμα με την υγεία κι όχι με την ευχαρίστηση και ανησυχούν για το φαγητό σε μεγαλύτερο βαθμό από κάθε άλλο έθνος. Αν βάλεις μπροστά σε έναν Αμερικανό ένα κέικ σοκολάτας το πρώτο πράγμα που θα σου πει είναι ‘’ενοχή’’ και ‘’θερμίδες’’ ενώ οι Γάλλοι θα σου απαντήσουν ‘’γιορτή’’ και ‘’απόλαυση’’.»

“Γιορτή” και “απόλαυση” χαρακτηρίζουν επίσης και τα μικρά παιδιά την σχέση τους με το φαγητό, καθώς έτσι είναι μαθημένα. Τα Γαλλάκια τρώνε πολλές φορές μέσα στην ημέρα και μάλιστα το ίδιο φαγητό με τους ενήλικες ενώ διδάσκονται από πολύ μικρή ηλικία να αγαπούν τα ραπανάκια, το τριμμένο καρότο, τα φρέσκα ψάρια και το… ροκφόρ!

Αυστηροί κανονισμοί από το Γαλλικό Υπουργείο Παιδείας ορίζουν ότι τηγανητό φαγητό επιτρέπεται να σερβίρεται μόνο μία φορά το μήνα, γλυκά μία φορά την εβδομάδα, τα παιδιά θα πίνουν μόνο νερό στο μεσημεριανό ενώ η κατανάλωση τυριών, γιαουρτιών και φρούτων είναι απεριόριστη. Κέτσαπ επιτρέπεται να καταναλώνουν το πολύ μία φορά την εβδομάδα και μόνο με τα τρόφιμα στα οποία χρησιμοποιείται ως καρύκευμα, όπως λόγου χάρη η μπριζόλα. Τα μηχανήματα αυτόματης πώλησης τροφίμων απαγορεύονται ρητά και κατηγορηματικά σε όλα τα σχολεία της χώρας κάτι που σημαίνει ότι τα παιδιά δεν καταναλώνουν επεξεργασμένα τρόφιμα και ‘’fast food’’. Η άποψη των Γάλλων διατροφολόγων είναι ότι τα παιδιά πρέπει να μαθαίνουν να εκτιμούν όλα τα είδη των φαγητών, χωρίς να στερούνται απολύτως τίποτα. Οι Γάλλοι εκπαιδευτικοί και γονείς πρεσβεύουν ότι μπορούμε να διδάξουμε στα παιδιά πώς να τρώνε, ακριβώς όπως διδάσκονται πως να διαβάζουν. Οι σωστές διατροφικές συνήθειες αποτελούν μία σημαντική δεξιότητα που αποκτάται στην παιδική ηλικία. Έτσι έχουν αναπτύξει διάφορες τεχνικές μέσω των οποίων διδάσκουν στα παιδιά τους να τρώνε σωστά.

Η Karen Le Billon, καθηγήτρια Πανεπιστημίου και ειδική σε θέματα παιδικής διατροφής

συνόψισε όλα τα παραπάνω στο βιβλίο της που φέρει τον τίτλο ‘’Τα παιδιά στη Γαλλία τρώνε τα πάντα’’, το οποίο γνωρίζει τεράστια επιτυχία σε ολόκληρο τον κόσμο. Στο εν λόγω βιβλίο, η κυρία Le Billon σημειώνει μεταξύ άλλων ότι τα γαλλάκια δεν τσιμπολογούν ποτέ (!) ενώ τρώνε απαραιτήτως τρία γεύματα την ημέρα και ένα σνακ κάθε απόγευμα. Πέρα από τους γονείς, η γαλλική πολιτεία συμβάλει επίσης στην διατήρηση του σωστού βάρους των παιδιών της καθώς σε όλες τις διαφημίσεις των παχυντικών σνακς υπάρχουν αυστηρές προειδοποιήσεις για την υγεία τους, όπως ακριβώς συμβαίνει με τα πακέτα των τσιγάρων! Η συγγραφέας επισημαίνει επίσης ότι ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες για την διατήρηση του ιδανικού βάρους των παιδιών είναι ο τρόπος με τον οποίο μαθαίνουν να τρώνε. Για παράδειγμα, οι Γάλλοι γονείς δεν λένε ποτέ στα παιδιά τους “θέλεις λίγο ακόμη φαγητό;” αλλά “πεινάς ακόμα;” περνώντας τους εμμέσως πλην σαφώς το μήνυμα πως όταν χορταίνουμε πρέπει να σταματάμε!

Πηγή: www.babyads.gr

Του Μιχαλη Πιτσιλιδη

Χιλιάδες γονείς κάθε χρόνο πληρώνουν τις ιδιωτικές τράπεζες βλαστοκυττάρων προκειμένου να εξασφαλίσουν την υγεία των παιδιών τους, αν κάποιο σοβαρό νόσημα εμφανιστεί στο μέλλον. Δεν γνωρίζουν, όμως, ότι τα βλαστοκύτταρα αυτά ιατρικώς αποκλείεται να χρησιμοποιηθούν στο παιδί τους, ότι σε ποσοστό έως 70% το αίμα που συλλέγεται πρέπει να απορριφθεί και ότι, στην πράξη, η προσφυγή σε ιδιωτικές τράπεζες μειώνει σημαντικά τις πιθανότητες να βρεθούν κατάλληλα βλαστοκύτταρα από άλλα παιδιά, αν κάποτε τα χρειαστούν για το δικό τους.

Τα τελευταία χρόνια μια νέα επιχειρηματική δράση αναπτύσσεται ραγδαία στην Ελλάδα. Πρόκειται για τις ιδιωτικές τράπεζες βλαστοκυττάρων, όπως είναι γνωστές στο ευρύ κοινό. Είναι χαρακτηριστικό ότι η χώρα μας διαθέτει ήδη το 20% των ιδιωτικών τραπεζών που λειτουργούν παγκοσμίως! Σε συνεργασία αποκλειστικά με ιδιωτικά μαιευτήρια, οι τράπεζες αυτές προωθούν στους εξαιρετικά ευάλωτους γονείς την ιδέα να διαφυλάξουν βλαστοκύτταρα (ο σωστός όρος είναι στελεχιαία κύτταρα ή αρχέγονα αιμοποιητικά κύτταρα – δεν πρόκειται για βλαστοκύτταρα) συλλέγοντας αίμα από τον ομφάλιο λώρο κατά τον τοκετό, με σκοπό να αντιμετωπιστούν αύριο σοβαρά προβλήματα υγείας των παιδιών τους, όπως π.χ. η λευχαιμία. Για τη διαδικασία λήψης, επεξεργασίας και φύλαξης, οι γονείς πληρώνουν περισσότερα από 2.000 ευρώ. Τα μισά περίπου αποτελούν αμοιβές μεσαζόντων.

Στην πραγματικότητα, όμως, από ιατρική άποψη αποκλείεται εντελώς η χρήση αυτών των κυττάρων για τα παιδιά στα οποία «ανήκουν», σε κάθε περίπτωση κακοήθους αιματολογικής νόσου, όπως η λευχαιμία! Η αυτόλογη, όπως λέγεται, μεταμόσχευση είναι άχρηστη επειδή και τα κύτταρα που έχουν φυλαχθεί θα εξελιχθούν αργότερα σε λευχαιμικά. Επομένως το άρρωστο παιδί δεν θα ωφεληθεί ποτέ από τα δικά του κύτταρα που φυλάσσονται(;) κάπου κατεψυγμένα. Θα χρειαστεί, προκειμένου να θεραπευτεί, κύτταρα από άλλο παιδί. Πώς και πού θα βρεθούν αυτά;

Απαραίτητη προϋπόθεση είναι να εντοπιστούν συμβατά κύτταρα. Ωστόσο, οι ιδιωτικές τράπεζες δεν ασχολούνται με την ιστοσυμβατότητα των κυττάρων που φυλάσσουν. Με τον τρόπο αυτό δεν συμμετέχουν στην παγκόσμια δεξαμενή μοσχευμάτων και μειώνουν τις πιθανότητες εύρεσης του κατάλληλου μοσχεύματος για όλους! Δεν βοηθούν, δηλαδή, κανένα παιδί – ούτε καν αυτό για το οποίο πλήρωσαν οι γονείς. Οπως μας διαβεβαίωσε ο ειδικός συνεργάτης της τράπεζας βλαστοκυττάρων του Ιδρύματος Ιατροβιολογικών Ερευνών της Ακαδημίας Αθηνών, κ. Ανδρέας Παπασάββας, καμία ιδιωτική τράπεζα δεν συμμετέχει στο διεθνές δίκτυο αναζήτησης netcord. Τελικά, στην πράξη, αυτό που κάνουν οι ιδιωτικές τράπεζες είναι να βλάπτουν τη δημόσια υγεία, καθώς αποσύρουν τα κύτταρα που συλλέγουν από την παγκόσμια δεξαμενή μοσχευμάτων, με αποτέλεσμα να δυσχεραίνεται το έργο της ανεύρεσης. Οταν οι γονείς ανακαλύψουν ότι ναι μεν πλήρωσαν τις 2.000 ευρώ, αλλά δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν το αίμα του παιδιού τους για τη θεραπεία της λευχαιμίας του, θα είναι πολύ αργά…

Παράλληλα, από τα ΜΜΕ γίνεται μια συστηματική προβολή τού θέματος, στην οποία εμπλέκονται δυστυχώς και γιατροί «διεθνούς κύρους». Στο πλαίσιο αυτό, έως και καρδιές παραγόμενες από βλαστοκύτταρα βρίσκονται προ των πυλών (της φαντασίας!) οπότε η ψυχολογική πίεση προς τους γονείς διαρκώς αυξάνεται.

Από ηθικής, τέλος, απόψεως, η λογική των ιδιωτικών τραπεζών βλαστοκυττάρων εισάγει τους νόμους της αγοράς στο χώρο μοναδικών βιολογικών προϊόντων, καταργώντας την αρχή της αλληλεγγύης, όπως ισχύει, άλλωστε, στην αιμοδοσία ή τις μεταμοσχεύσεις οργάνων. Κανείς δεν δίνει αίμα με στόχο να φυλαχθεί για τον εαυτό του. Καλύπτει ανάγκες άλλων, οι οποίοι θα καλύψουν τις δικές του αν χρειαστεί.

Οι ευθύνες του υπουργείου Υγείας

Ασφαλείς δημοσιογραφικές πληροφορίες φέρουν το υπουργείο Υγείας εμπλεκόμενο σε μια διαδικασία με τελικό σκοπό την κάλυψη των εξόδων διατήρησης βλαστοκυττάρων από τα ασφαλιστικά Ταμεία. Η δαπάνη θα ξεπεράσει τα 100 εκατ. ευρώ το χρόνο. Κάτι τέτοιο, αν συμβεί, θα είναι παγκόσμια πρωτοτυπία, καθώς οι περισσότερες χώρες κινούνται προς την αντίθετη κατεύθυνση.

Στη Γαλλία είναι απαγορευμένη η λειτουργία ιδιωτικών τραπεζών, ενώ αυστηρή σχετική ρύθμιση εισάγεται στην ισπανική νομοθεσία. Ακολουθούν και άλλες χώρες, ενώ, αντίθετα, ανεξέλεγκτη είναι η κατάσταση στην Ελλάδα, την Κύπρο αλλά και την Αγγλία, συχνά μέσω πολλών τραπεζών – επιχειρήσεων πίσω από τις οποίες ανακαλύπτει κανείς τους ίδιους ιδιοκτήτες.

Αρκούν 5.000 συλλογές

«Στην πράξη, η Ελλάδα χρειάζεται περίπου 5.000 συλλογές (και όχι 100.000 το χρόνο!) στις ήδη λειτουργούσες δημόσιες τράπεζες, ώστε να καλύψει τις ανάγκες όλου του πληθυσμού. Στατιστικά, δηλαδή, με τον αριθμό αυτό καλύπτεται κάθε ιστολογικός τύπος», εξηγεί ο κ. Α. Παπασάββας. Αν, λοιπόν, το υπουργείο Υγείας χρηματοδοτήσει 3-4 δημόσιες τράπεζες με το ένα δέκατο των χρημάτων που σχεδιάζει να δωρίσει στις ιδιωτικές, μέσω των ασφαλιστικών Ταμείων, η Ελλάδα θα είναι διεθνώς πρωτοπόρος και κάθε παιδί θα βρίσκει το μόσχευμα που του χρειάζεται, στη δύσκολη ώρα. Αντ’ αυτού, οργανωμένα συμφέροντα προσπαθούν να στραγγαλίσουν τη δημόσια τράπεζα.

Τι θα έπρεπε να κάνει το υπουργείο Υγείας; Να δημιουργήσει και άλλες δημόσιες τράπεζες, να απαγορεύσει τη λειτουργία των ιδιωτικών και να υποχρεώσει τα ιδιωτικά μαιευτήρια να συνεργάζονται με αυτές, σύμφωνα με τις διεθνείς προδιαγραφές, εφόσον και οι γονείς το επιθυμούν, αμειβόμενα (αν πρέπει…) μόνο για τη διαδικασία λήψης του αίματος με ένα συμβολικό ποσόν το οποίο, βεβαίως, θα πρέπει να καλύπτουν τα ασφαλιστικά Ταμεία.

Πηγή:www.kathimerini.gr

Δείτε το βίντεο ……και μάθετε πως εκμεταλλευόμαστε όλο το ζελέ της Αλόης!!!

Πηγή:kalamatanews.blogy.gr

Από: Νινέττα Φαφούτη

Πόνος στην κοιλιά, εμετοί, πυρετός, διάρροιες… Η διάγνωση είναι συνήθως «γαστρεντερίτιδα», μια λοιμώδης πάθηση που προσβάλλει συχνά παιδιά και μεγάλους.

Πηγή: www.imommy.gr

Δείτε ποιες ηλικίες αφορά ο «συναγερμός» και ποια είναι η πάθηση που απειλεί τους νέους

Ερευνα Ελλήνων επιστημόνων αποκάλυψε ότι τα παιδιά και οι έφηβοι που σε μικρή ηλικία έπαιρναν συχνά αντιβιοτικά μπορεί να εμφανίσουν διαβήτη στην εφηβεία.

Συγκεκριμένα τα παιδιά και οι έφηβοι που μικροί είχαν πάρει συχνά αντιβιοτικά, μπορεί να έχουν διαταράξουν το μικροβιακό οικοσύστημα του εντέρου τους, πράγμα που αυξάνει την πιθανότητα εκδήλωσης προδιαβήτη στην εφηβεία.

Η νέα μικρή ελληνική επιστημονική έρευνα, με επικεφαλής τη Χαρίκλεια Στεφανάκη, ερευνητική συνεργάτιδα του Πανεπιστημίου Αθηνών, έκανε τη σχετική ανακοίνωση στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Ενδοκρινολογικής Εταιρείας στη Βοστόνη.

Η μελέτη έγινε σε δέκα εφήβους με προδιαβήτη και -για λόγους σύγκρισης- σε 14 νέους χωρίς παρόμοιο πρόβλημα. Ολοι ήταν 12 έως 17 ετών, αγόρια και κορίτσια.
Οι έφηβοι με προδιαβήτη είχαν πάρει αντιβιοτικά πάνω από τρεις φορές ετησίως έως την ηλικία των τριών ετών. Οι έφηβοι χωρίς προδιαβήτη είχαν πάρει πολύ λιγότερα αντιβιοτικά στην παιδική ηλικία τους.

Οι επιστήμονες ανέλυσαν δείγματα κοπράνων από όλους τους συμμετέχοντες. Η μελέτη έδειξε ότι οι νέοι με προδιαβήτη είχαν λιγότερα «καλά» βακτήρια. Η συχνή χρήση αντιβιοτικών στο παρελθόν είχε αλλάξει τις μικροβιακές «κοινότητες» του εντέρου τους, διευκολύνοντας έτσι την εμφάνιση προδιαβήτη.

«Η αυξημένη κατανάλωση αντιβιοτικών έως την ηλικία των τριών ετών φαίνεται να μειώνει τα ωφέλιμα εντερικά μικρόβια και έτσι να μεταβάλει την απορρόφηση θρεπτικών ουσιών και τον μεταβολισμό. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε προδιαβήτη, ένα προστάδιο υψηλού κινδύνου για διαβήτη τύπου-2», δήλωσε η Στεφανάκη.

«Τα αντιβιοτικά πρέπει να δίνονται μόνο όταν πραγματικά ενδείκνυται κάτι τέτοιο. Τα μικρόβια του εντέρου είναι ένα ευαίσθητο ‘όργανο’ που συχνά παραμελείται από την ιατρική κοινότητα, αν και παράγει βιταμίνες, ορμόνες και μικροθρεπτικά συστατικά, αλληλεπιδρά με το νευρικό σύστημα του εντέρου και επηρεάζει την ανοσολογική αντίδραση του τελευταίου», πρόσθεσε.
Οι ερευνητές τόνισαν ότι τα προβιοτικά και τα πρεβιοτικά βοηθούν στην αποκατάσταση της μικροβιακής ισορροπίας του εντέρου μετά από αντιβιοτικά, συνεπώς βοηθούν στο να μην εμφανισθεί προδιαβήτης.

Η Χ. Στεφανάκη είναι απόφοιτος της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και του μεταπτυχιακού προγράμματος «Ελεγχος στρες και προαγωγή της υγείας». Είναι ερευνητική συνεργάτις του Ειδικού Κέντρου Εφηβικής Ιατρικής (Ε.Κ.Ε.Ι.) της Α’ Παιδιατρικής Κλινικής του Πανεπιστημίου Αθηνών από το 2012. Το ερευνητικό έργο της αφορά στη φυσιολογία του στρες, στο διαβήτη, στις διαταραχές του λεπτού και παχέος εντέρου, και στο ανθρώπινο μικροβίωμα. Συνεργάζεται, επίσης, με τη Μονάδα Εφαρμοσμένης Ενδοκρινολογίας της Ιατρικής Σχολής Αθηνών, όπου είναι και υποψήφια διδάκτωρ.

Πηγή:www.protothema.gr