Μια φορά και έναν καιρό ηταν μια πριγκίπισσα !
Όλα στη ζωή της ηταν γεμάτα ένταση μα χωρίς κανένα νόημα …
Ζούσε σε ένα πανέμορφο παράδεισο και πάντα ένιωθε κάτι να της λείπει ώσπου στην ζωή της ήρθε ένα πανέμορφος πρίγκιπας που τα ματια του την κοίταζαν με λατρεία …
Την αγκάλιαζε πάντα σφιχτά κ ήθελε να είναι πάντα χαρούμενη
Κάποια στιγμή ήθελε να της χτίσει ένα παλάτι με 11 πύργους και να την βάλει να μείνει στον πιο ψηλό και όταν την έβλεπε συννεφιασμένη την φιλούσε γλυκά και της έλεγε πως την λατρεύει σαν καμία άλλη στον κόσμο …
Πάντα στα ματια του ηταν η καλύτερη η πιο όμορφη η πιο καλή μαγείρισσα …
Μα και αυτή έδινε την ψυχή της για αυτόν …
Ηταν 2 καρδιές σαν μια …
Την αγάπη τους την ζωγράφιζε και πάντα τις άφηνε σημειώματα αγάπης έτσι για να της φτιάχνει τη μερα..
Του άρεσε πολυ να την βλέπει να του χαμόγελα …
Κάποια στιγμή όταν την είδε αγχωμένη της είπε μην ανυσηχεις τρώω όλο μου το φαγητό θα μεγαλώσω γρήγορα και θα σε βοηθήσω …
Και αυτή δάκρυσε γιατί κατάλαβε πως ποτέ πια δεν θα είναι μόνη…
Όταν την έβλεπε κουρασμένη και άρρωστη να σηκώνεται να πάει για δουλειά της έλεγε εγώ έκανα την προσευχή μου να γίνεις καλα …& αυτή χαμογελούσε και περνούσαν όλα…
Πως να μην την αγαπάει τόσο ; Ηταν η γυναίκα της ζωής του …
Ηταν η μαμά του….
Me, MySelf and I
All posts in the Me, MySelf and I category
Κάθε χρόνο τέτοια μέρα γιορτάζω διπλά!
Published 8 Μαρτίου, 2016 by sofiaathanasiadouΚάθε χρόνο τέτοια μέρα γιορτάζω διπλά!
Σήμερα έχει γενέθλια ο γιος μου, ο μονάκριβος γιος μου!
Το πλάσμα που ήρθε στην ζωή μου και την άλλαξε ολοκληρωτικά!
Άλλαξε την κατεύθυνση την ουσία και τον τροπο που αντιμετώπιζα την ζωή και τα όσα συνέβαιναν .
Με ανάγκασε να πατήσω φρένο και να αφουγκραστώ…
Την ζωή τις αξίες την αγάπη τον χρόνο που κυλάει σαν νερό…
Ήρθε στη ζωή μου και απο τα πρώτα λεπτά με πλημμύρισε το συναίσθημα της αλληλεγγύης μεταξύ των μαμάδων … Μια βαθιά κατανόηση μια βαθιά ανάγκη να προσφέρω με αγάπη να βοηθάω όπου μπορώ… Γιατι μέσα στα μάτια του έβλεπα το καλύτερο αύριο ανθρωπιάς που μπορούσα να του φτιάξω να έχει λόγους να είναι περήφανος για την Μαμά του αλλά και να είμαι το ζωντανό του παράδειγμα …
Ανέκαθεν σιχαινόμουν τη θεωρία και έφτασε η στιγμή να παίρνω δύναμη από το χαμόγελο του από την αγάπη του για να γίνω όσο το δυνατόν καλύτερος άνθρωπος…
6 χρόνια πριν κ θυμάμαι την παραμικρή λεπτομέρεια … Τίποτα δεν μου έχει χαριστεί στη ζωή και ειδικά την μητρότητα έπρεπε μάλλον να χρειαστεί να αποδείξω πως την αξίζω …
Κατάθλιψη, προβλήματα, αποκόλληση, πυρετικοί σπασμοί, ένας γάμος που κατρακυλούσε στην άβυσσο και παράλληλα να πρέπει να δουλέψω σκληρά …
Όχι στην ζωή τίποτα άλλο, δεν μου χαρίστηκε εκτός από τα παιδιά μου… Ναι ο Σταθης ήρθε σαν δώρο στην ζωή μου ανήμερα την ημέρα της γυναίκας … Ήταν το δώρο στη ζωή μου, αυτό το πολύτιμο δώρο που έπρεπε να εκτιμήσω κ να αποδείξω πως αξίζω να κρατάω στα χέρια μου…. Το πλάσμα αυτό που έχει μεγαλώσει τόσο πριν την ώρα του και είναι το μόνο πράγμα που με κάνει να νιώθω λύπη, αλλά και περήφανη παράλληλα …
Ο συνετός μεγάλος Αδερφός, προστάτης της μικρής μας σουρλουλούς.
Αυτός που θα με αγκαλιάσει και θα μου πει έλα μανούλα μου ….φτάνει κουράζεσαι θα βοηθήσω εγώ!…
Κοίτα … δίπλωσα τις κουβέρτες ….
Είμαι πολύ τυχερή και θα μπορούσα να γράφω ώρες για αυτόν …. Τον αγαπάω, τον λατρεύω, είναι το αντράκι μου και όσο μεγαλώνει, συνειδητοποιώ πόσο μου μοιάζει…
Το όνειρο του λέει…είναι να κάνει 3 δουλειές σαν και εμένα…
«θέλω να μεγαλώσω γρήγορα να σε βοηθάω»
Αντράκι μου τα δάκρυα που έχω χύσει για εσένα, οι ώρες αγωνίας, τα ατέλειωτα χάδια μας, οι φορές που με έχεις κάνει να φουσκώνω από αγάπη, περηφάνεια και τα φιλιά που μου έχεις χαρίσει, όλα αυτά να γίνουν χρόνια στη ζωή σου γεμάτα χαρές, επιτυχίες και αγάπη …
Σου αξίζουν όλα και θέλω να πραγματοποίησω την υπόσχεση που σου έδωσα όταν με αποφασιστικότητα μου είπες θέλω να κρατάς τα παιδιά μου όταν παντρευτώ …για να βεβαιωθείς πως θα είμαι εκεί για πάντα…
Σε αγαπώ, σε λατρεύω
Χρόνια πολλά !!!!
η μαμά σου
Σήμερα γιορτάζει η ανάσα μου, ο κόσμος μου, η ζωή μου….
Published 9 Δεκεμβρίου, 2015 by sofiaathanasiadouΣήμερα γιορτάζει η ανάσα μου, ο κόσμος μου, η ζωή μου….
Το κοριτσάκι μου, το στολίδι του σπιτιού μας, η μικρή καλόκαρδη πριγκίπισσα…..
Το πλάσμα που ήρθε στην ζωή μου να την ισορροπήσει…
Να μου μάθει πως η καρδιά μεγαλώνει, να μου μάθει πως υπάρχουν θαύματα…και πως ακόμα και όταν όλα φαίνονται ανέλπιστα, υπάρχει κάτι που ακόμα και την τελευταία στιγμή μπορεί να αλλάξει και να είναι όλα καλύτερα από ποτέ….
Στην Β επιπέδου μου είπαν πως δεν θα ζήσει… πως είναι θέμα χρόνου να την χάσω… Ζαλισμένη άκουγα τον γιατρό και δεν καταλάβαινα τι μου έλεγε και επαναλάμβανα τα ίδια…
Ε ναι… θα την γεννήσω και θα της κάνετε μεταμόσχευση ε?
E ναι θα την γεννήσω και θα γίνει καλά…..
Απηυδησμένος ο νεογνολόγος με έστειλε στον παιδονεφρολόγο του Ιπποκρατείου, ο οποίος με έκανε να χάσω την γη κάτω από τα πόδια μου …..
Έφαγα την μεγαλύτερη σφαλιάρα της ζωής μου…..
Όχι τίποτε δεν είναι δεδομένο σε αυτή την ζωή….
Και το μωράκι που αναρωτιόσουν αν θα το αγαπήσεις …ξέρεις τώρα μέσα σου πως θα έδινες και τη ζωή σου για να το προστατέψεις….
Ίσως να περιμένουμε να βάλει λίγα γραμμάρια για να αντέξει την επέμβαση είπε ο γιατρός και ΑΥΤΟ ήταν αρκετό για να πιστέψω στο θαύμα…..
Και κάθε φορά ήταν όλο και καλύτερα ώσπου τα καταφέραμε ΜΩΡΟ μου…
Με ρωτάτε αν της έχω αδυναμία και η απάντηση μου είναι ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΑ ΜΕ ΠΟΙΟΝ? Είναι αδύνατο να συγκρίνω τα παιδιά μου. Κάθε ένα από αυτά το αγαπώ παράφορα….
Έτσι και αυτήν …το αγγελουδάκι που έρχεται και τρυπώενι στην αγκαλιά μου κάθε βράδυ….
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ μωρό μου γιατί μου έμαθες πολλά…. Να κάνω υπομονή, να παλεύω να πραγματοποιήσω τα όνειρά μου και να βγάζω όλη μου την αγάπη στην δημιουργία. Να είσαι πάντα γερή, τυχερή, λατρεμένη, χαρούμενη και ευτυχισμένη.
Η μαμά σου
Το λες και αγάπη απο απόσταση!!!
Published 4 Δεκεμβρίου, 2015 by sofiaathanasiadou
Αν δεν το ζεις, αν δεν ξέρεις πόσο πολύ σου λείπουν…. αν δεν ξέρεις πόσο μεγάλη ανάγκη είναι να νιώσουν ότι είσαι εκεί … δεν μπορείς να καταλάβεις μια Μαμά που εργάζεται πολλές ώρες μακρυά από τα παιδιά της…
Ζω για το όνειρο μια μέρα να καταφέρω να μην χρειάζεται να λείπω τόσες πολλές ώρες απο δίπλα τους ….
Σας αγαπάω μουτράκια μου… Δυο μουτράκια που στριμώχνονται στην κάμερα και φωνάζουν «Σε αγαπάω» με όλη τους την δύναμη …
Είμαι τυχερή γιατί μέσα από τα τόσα που έχω ζήσει μέσα από τα τόσα που πέρασα απέκτησα δυο πλάσματα και μα το Θεό αξίζουν τα πάντα!
Μέσα απο τα δικά τους μάτια….. αγάπησα επιτέλους την ΣΟΦΙΑ
Την σπουδαία Σοφία που είναι η καλύτερη και η πιο όμορφη Μαμά του κόσμου!
Ειμαι 37 και ειμαι ακομα εδω!
Published 26 Οκτωβρίου, 2015 by sofiaathanasiadou







Τσουπωτες μου φιλες αυτο ειναι για εσας !!!
Published 23 Ιουλίου, 2015 by sofiaathanasiadouNα αγαπατε το σωμα σας φιλες μου οπως και να ειναι αυτο!
Εχετε πλασει το σημαντικοτερο εργο …
Εχετε φερει στον κοσμο ενα πλασμα….
Μην αφησετε ποτε κανεναν να σας κανει να ντραπειτε για αυτο….
Μην νιωσετε ποτε οτι ειστε λιγοτερο καλυτερη απο αυτην που δεν εχει σημαδια επανω της.
Η ομορφια ΒΡΙΣΚΕΤΕ στην ψυχη.
Μονο εκει αξιζουν ολα…
Αν καποτε καποιος σας κοιταξει με απεχθεια μην δωσετε σημασια η δικη του μαμα δεν τον αγαπησε και δεν την αγαπησε ποτε …
Ειστε ολες μοναδικες φιλες μου .
ΟΛΕΣ ΟΜΟΡΦΕΣ και δεν μιλαω εκ του ασφαλους .
Εχω ζησει με 22 κιλα παραπανω 3 χρονια εκτος των 2 απο τις εγκυμοσυνες και παντα θα υπερασπιζομαι σθεναρα αυτην την αποψη.
ΔΕΝ ΘΑ ΞΕΧΑΣΩ ΠΟΤΕ αυτη που με απεχθεια και περιφρονητικα με κοιτουσε 7 μερες μολις ειχα φερει στον κοσμο την κορη μου…
Εισαι ΧΟΝΤΡΗ μου ειπε.
Εκεινη την ωρα ενιωσα μια σουβλια οχι για αυτο που ειπε αλλα για τον τροπο που με κοιτουσε …
Ενιωσα χαλια αλλα γρηγορα με επανεφερε στην ταξη το χαμογελο της μικρης μου που ειχα αγκαλια…
Μικροι ρηχοι ανθρωποι.
Τσουπωτες μου φιλεναδες πολυ σας αγαπω να ξερετε και κατι ακομα….. Η δικη σας αγκαλια ειναι πιο ζουμερη <3
Ειτε εχεις ραγαδες ειτε εχεις περισσιο δερμα ειτε κιλα ειτε πεσμενο στηθος ΕΙΣΑΙ ΟΜΟΡΦΗ.
Αυτο μην το ξεχνας ποτε.
Σοφια
Για εσενα εκει εξω που τα δυσκολα τωρα ξεκινανε …
Published 17 Ιουνίου, 2015 by sofiaathanasiadou
Σε νιωθω…
Εχω υπαρξει στην θεση σου…
Θυμαμαι που νομιζα πως θα τρελαθω θυμαμαι που το μονο που ηθελα ηταν να κλεισω τα ματια και να ξυπνησω ενα χρονο μετα…
Θυμαμαι να λεω πως δεν μπορω θυμαμαι να ξυπναω και να βλεπω μονο το βουνο που ειχα να ανεβω τον δικο μου γολγοθα…
Θυμαμαι να με «σταυρωνει» καθε τρεις και λιγο μια «εξυπνη κατινα » για τις αντιδρασεις μου τις προσπαθειες μου να νιωσω καλα…Αν βγηκα αν εβαψα το μαλλι μου Αν φταιω εγω που τελειωσε ο γαμος αν προσπαθησα οσο επρεπε μπλα μπλα μπλα Ατελειωτες μπαρουφες του κερατα !
Θυμαμαι να πρεπει να δωσω τα παιδια μου για διανυκτερευση και να φοβαμαι αν θα τα ξαναδω…
Θυμαμαι να γκρεμιζονται ολα οσα ειχα ονειρευτει θυμαμαι να ποναω …
Θυμαμαι ποσο εσφιξα τα δοντια να παλεψω να τα καταφερω …
Θυμαμαι να απλωνω τα χερια μου να γραπωθω απο οπουδηποτε…οποιονδηποτε…
Θυμαμαι να γονατιζω να θελω να εγκαταλειψω θυμαμαι να με μισω που απετυχα…
Ομως ο χρονος περασε και ευγνωμονω που εζησα καθε καταραμενο λεπτο γιατι Τωρα νιωθω πιο δυνατη Τωρα ξερω πως οτι και αν ερθει θα το αντιμετωπισω Τωρα εμαθα να παλευω και να μην κανω εκπτωσεις Τωρα τα παιδια μου ξερουν ποσο δυνατη ειναι η μαμα τους και την θαυμαζουν Τωρα δεν θα ξαναεπαναλαβω τα λαθη του παρελθοντος Τωρα εμαθα πως πρεπει να μαθω να στεκομαι μονη μου Τωρα η μοναξια δεν με φοβιζει αλλα με ηρεμη Τωρα ξερω πως δεν απετυχα αλλα ΠΕΤΥΧΑ .
Τωρα ξερω πως εχω δικαιωμα στην ζωη και στην ευτυχια και απορω πως ζουσα διαφορετικα. Τωρα ξερω πως οταν τα παιδια μου θα ψαχνουν για παραδειγμα δυναμης θα μιλανε για την μαμα τους. Ειμαι ΠΕΡΗΦΑΝΗ που πηρα την ζωη στα χερια μου και παλευω για το καλυτεροτων παιδιων μου Ειμαι σιγουρη πως θα τα καταφερω και αν αμφεβαλλα καποτε ειναι γιατι δεν πιστευα στον εαυτο μου.
Τωρα ομως Ξερω!
Αφιερωμενο στις χαμενες ψυχες εκει εξω Ξερω πως θα βρουν τον δρομο τους.
Φιλακια στα μουτρακια σας
Σοφια
Ο λογος που νιωθω υποχρεη στην κορη μου!
Published 12 Ιουνίου, 2015 by sofiaathanasiadouΌχι δεν την ξεχωρίζω… όχι δεν την αγαπάω πιο πολυ από το Στάθη…
Αλλά πολλά απο όσα είμαι τα χρωστάω σε αυτήν.
Όταν έμεινα έγκυος στην Άννυ ήταν εκτός προγράμματος.
Ο γάμος μου δεν μπορώ να πω πως ήταν στα καλύτερα του , διανύαμε μια δύσκολη περίοδο και πίστευα απο τότε πως ο χωρισμός θα ήταν αναπόφευκτος.
Ήταν αυτό που λένε πως εβλεπα πολλα και προσπαθουσα να τα διαχεριστω ..
Προσπαθουσα να παλεψω γιατι εμαθα να μην εγκαταλειπω εμαθα να παλευω για αυτα που αγαπω και σιγουρα δεν ξεπουλαω ανθρωπους με την πρωτη η την δευτερη η την χιλοστη !
Anyway να μην μακρυγορω …
Οταν εμαθα πως περιμενω κοριτσακι ενιωθα πως τα ονειρα μου πραγματοποιουνται,
Η αγαπη μαμας και κορης δεν συγκρινεται ειναι σαν να βλεπεις ενα κομματι του εαυτου σου σε μικρογραφια…
Σε αγαπω κορη μου γιατι μαζι σου ξαναγεννηθηκα !
Μαζι σου βρηκα τον εαυτο μου και το καλεσμα μου σε αυτην την ζωη.
Με την γεννηση σου σταματησα να κανω εκπτωσεις στην ευτυχια μου γιατι πανω απ ολα σκεφτηκα το παραδειγμα που δινω σε εσενα ..
Δεν θα δεχομουν με τιποτα να σε βλεπω χρονια μετα να επαναλαμβανεις τα λαθη μου … εξαιτιας μου.
Σε αγαπω και θα εδινα και την τελευταια μου ανασα για εσενα και τον αδερφο σου!
Με αγαπη η μανουλα..
Ειμαι εδω …..Χαμενη σε σκεψεις και ονειρα
Published 4 Δεκεμβρίου, 2014 by sofiaathanasiadouΕχω χαθει το ξερω…
Ειναι τοσα πολλα που θελω να πω αλλα οσες με ακολουθειτε στο fb ξερετε πως ειμαι «φιμωμενη» λογω καταστασεων….
Χωρισα…
Το σπιτι που καποτε ειχα διαλυθηκε…
Ηταν χτισμενο βλεπεις πανω σε …. αμμο…
Εκανα πολλες προσπαθειες εδωσα καθε δυνατη ευκαιρια ΠΑΛΕΨΑ …
Εκανα πισω σε αξιες πεποιθισεις υποχωρησεις που δεν κανει κανενας ευκολα..
Ωσπου συνηδητοποιησα πως ΠΛΕΟΝ δεν κανω προσπαθειες να σωσω την ζωη μας , την καποτε ευτυχισμενη οικογενεια μας αλλα ΕΚΠΤΩΣΕΙΣ στην ασφαλεια και την ευτυχια των παιδιων μου και ΟΧΙ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΔΕΧΟΜΟΥΝ ΠΟΤΕ!
Τωρα παλευω να τα βγαλω περα με τις σκεψεις την δουλεια τις υποχρεωσεις και σε ολο αυτο το διαστημα αναθεωρω αλλα και συνειδητοποιω τι συνεβαινε ολο αυτο το διαστημα…
Σκεφτομαι και σας γραφω γιατι ξερω πως ειναι πολλες οι ψυχες εκει εξω που ειναι χαμενες αναμεσα σε σκεψεις και ονειρα…
Υπαρχουν στιγμες που ξυπνας και συνειδητοποιεις πως καποιος σου εχει κλεψει την ζωη…
Βρισκεσαι καπου εγκλωβισμενη και προσπαθεις να ξεφυγεις σερνοντας μαζι τις αλυσιδες με τις οποιες σε εχουν δεσει…
Τραβας ξανατραβας ματωνεις στην προσπαθεια σου να ξεγλυστρισεις αλλα ξερεις πως αν μεινεις εκει δεν μπορεις να ανασανεις και ετσι προσπαθεις και ξαναπροσπαθεις μεχρι που συντονισμενη μυαλο σωμα και ψυχη τα καταφερνεις ….
Ανοιγεις πορτες και παραθυρα και φευγεις μακρια οσο πιο γρηγορα μπορεις και μεχρι να καταλαβεις πως εκει που τρεχεις εχει κοφτερες πετρες αγκαθια γυαλια καρφια και κρυο εχεις ηδη ματωσει παγωσει … Νιωθεις πως καθε κυτταρο του σωματος σου εχει σκιστει και νεκρωσει…
Για λιγες στιγμες ξεχνας και νοσταλγεις την ασφαλεια που σου παρειχαν τα δεσμα σου…
Φοβασαι πως δεν θα τα καταφερεις , σε τρομαζει το καινουργιο και ακριβως ΕΚΕΙ..
ΞΕΚΙΝΑΣ ΝΑ ΓΙΝΕΣΑΙ ΕΣΥ ο δεσμοφυλακας της ψυχης σου!
Εκει εισαι εσυ ο θυτης ο σφαγεας των ονειρων και της ελπιδας σου….
ΣΤΑΜΑΤΑ παρε μια βαθια ανασα ριξε μια σφαλιαρα στον εαυτο σου δωστου μια σφιχτη αγκαλια σκυψε και σηκωσε αυτο το μικρο λαβωμενο κοριτσακι απο το πατωμα και ψιθυρησε του πως ολα θα πανε καλα ζητα του συγνωμη που δεν ησουν δυνατη αρκετα και τωρα ΠΡΟΧΩΡΑ γιατι η ζωη εκει εξω ειναι πραγματικα ομορφη και ακομα και οι κοφτερες πετρες εχουν κατι να σου διδαξουν … Σηκω και περπατα προς την ευτυχια γιατι ΑΥΤΟ ειναι το μονο που ΑΛΗΘΙΝΑ ΑΞΙΖΕΙΣ!!!
Πραγματικα και αληθινα σας ευχαριστω σας ευγνωμονω για ολα οσα εχετε κανει για μενα ολο αυτο το διαστημα…
Ειτε αυτο ηταν ενα μυνημα, ενα τηλεφωνο να δειτε αν ειμαστε καλα ….
μου λειψατε και σας αγαπω πολυ!
Σοφια
Ξερω ποια δε θα γινω ΠΟΤΕ
Published 27 Νοεμβρίου, 2014 by sofiaathanasiadouΕιναι φορες που ακους πραγματα για σενα και φριττεις …
Ασχετοι η σχετικοι γεγονοτα φανταστικα πλασματικα μισαληθινα η εντελως Wildreamιστικα.. Λενε λενε εχουν αποψη … Ακους μεχρι που νιωθεις τα αυτια σου να πονανε τοσο πολυ που θα ξερασουν και αυτα απο αηδια … Πιστευουν πως ξερουν ποια εισαι τι εχεις ζησει τι εχεις περασει αν αντεξες ποσο αντεξες αν εκανες υπομονη αν παλεψες… Αν φταις ποσο φταις ατελειωτα μπλα μπλα μπλα…
Αναρωτιεσαι αν πλεον και εσυ ξερεις ποια εισαι…
Αυτη την στιγμη της ζωης μου που χαμενη αναμεσα σε θελω πρεπει αγχος υποχρεωσεις και αγωνα για να κρατησω σε απολυτη ασφαλεια και ηρεμια οτι πολυτιμοτερο εχω ισως φορες να ξεχναω ποια ημουν ποια με εκαναν οι καταστασεις ποια ειμαι….
Ομως με σιγουρια απολυτη βεβαιοτητα ξερω πολυ καλα ΠΟΙΑ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ & ΠΟΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΓΙΝΩ ΠΟΤΕ…
Δεν ειμαι λιγοψυχη δεν ειμαι δειλη …
Δεν τα παραταω ευκολα και παλευω για οτι εχω οσο αξιζει… Δινω ακομα και την ψυχη μου οταν αγαπω …Πιστευω πολυ σε θεο και ανθρωπους δινω ευκαιριες μεχρι να εξαντληθουν …
Δεν κρινω δεν σταυρωνω ανθρωπους δεν θιγω υποληψεις δεν γραφω σεναρια για τις ζωες των αλλων…Εχω ηθος και αξιες και δεν τις πουλαω για κανεναν…
Και αυτο που δεν διαπραγματευομαι ΠΟΤΕ ειναι η αγαπη μου για τα παιδια μου…
Γι αυτο αν σου περασε απο το μυαλο πως ισως με ξερεις ξανασκεψου το…
φιλακια στα μουτρακια σας
Σοφια