
Γι αυτο το πλασμα εχω πονεσει πολυ.
Αυτο εδω το παιδακι εχει περασει πολλα για να ειναι στην αγκαλια μου γερο οχι μονο σωματια αλλα και συναισθηματικα.
Εχω δουλεψει στο επακρο μαζι του και εχω σκοτωθει και με τον περιγυρο για να ειμαι σαν μαμα απολυτως σωστη απεναντι του.
Σαν παιδι εχω βιωσει την «διαφορετικη αντιμετωπιση» θα ειμαι ευγενικη και ξερω απο πρωτο χερι τα συναισθηματα απορριψης κατωτεροτητας .
Ξερω πως μπορει να σε επηρεασουν στην μετεπειτα ζωη σου αρνητικα ξερω ποσο πολυ αγωνα πρεπει να δωσεις για να πιστεις οτι αξιζεις και εσυ η για να μην μισεις αιωνια τον «αντιπαλο» σου…
Τα παιδια μου δεν θελω να νιωσουν ποτε πως τα αντιμετωπιζω διαφορετικα.
Τα λατρευω τα αγαπω και δινω το 100% μου για να μην κανω εστω αθελα μου διακρισεις.
Οταν το παιδακι μου χτυπησε την Αννυ μωρο ακομα εστησα καυγα για να μην κοιμαται στην γιαγια που τοσο τον αγαπαει.
ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΝΙΩΘΕΙ ΟΤΙ ΤΟΝ ΔΙΩΧΝΩ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ …
Εβαλα τις φωνες ρισκαρα να μην με συμπαθουν αλλα δεν με νοιαζει να με συμπαθουν με νοιαζει να ξερει το παιδι μου πως τον αγαπαω εξισου.
Οι νονες μας ισσοροπουν την κατασταση γιατι τα λατρευουν εξισου και οταν κατι γινεται παραπανω για καποιον απο τους 2 τοτε απλα δεν το μαθαινει κανεις τους γιατι θα εχουν και οι 2 απο κατι.
Αγκαλιαζω και τα 2 οταν θηλαζω και εχω «δωσει» στον καθενα απο 1 μερια 1 ποδι 1 χερι 1 στηθος…
Στον δρομο οταν κανουν κοπλιμεντα στο 1 απο τα 2 τους τονιζω να χρησιμοποιουν πλυθηντικο.
Τα παιδακια μου ειναι εξισου ομορφα χαρισματικα με καθε αλλο παιδακι και σιγουρα μεταξυ τους.
Τα παιδια τα ποτιζεις αγαπη κοπλιμεντα για να απλωσουν τα φτερα τους και να πεταξουν…
Ακομα και οταν κανουμε κοριτσιστικα πραγματα πχ φωτογραφηση ο Σταθης κανει αντιστοιχα αγοριστικα ψαρεμα με τον μπαμπα του.
Οταν ειναι και τα 2 μαζι θα κανουν οτι θελει το καθενα ακομα και αν ειναι ψαρεμα η φωτογραφηση…
Και καπου εκει ερχεται το σχολειο οι διαφορετικες ταξεις και ερχονται τα πανω κατω!
Θυμαστε που σας ειπα πως ο Σταθης για ανεξηγητο λογο συμπεριφερετε απαισια στην μικρη?
Μου εκανε εντυπωση γιατι μολις επεστρεψα απο Θεσσαλονικη ηταν τοσο χαρουμενος τοσο ευτυχισμενος τοσο αγαπημενος με την αδερφουλα του που τα εφτυνα…
Ξαφνικα ο Σταθης αρχισε να της φερεται περιεργα να την σπρωχνει και να μην την αφηνει να κανει τιποτα…
Το φορτωσαμε στην πιπιλα που εκοψε αλλα εμενα δεν μου εστεκε σαν δικαιολογια …
Τελικα αφου το χαος συνεχιστηκε παρα τα παιχνιδια μας την εξτρα προσοχη τις συζητησεις και τις κατασκευες μας σημερα ανακαλυψα πως ενω χτιζω….
Στο σχολειο μας γκρεμιζουν αθελα τους.
Τα παιδακια μου λογω της διαφορας ηλικιας τους ειναι σε διαφορετικη ταξη και κανουν διαφορετικες δραστηριοτητες …
Η Αννυ καθε μερα τις τελευταιες 3 μερες εχει να μας δειξει και μια κατασκευη ενω ο Σταθης ερχεται με αδεια χερια!
Στο αυτοκινητο της τα αρπαζει τις τα σκιζει και στο σπιτι ακολουθει ο χαμος!
Η Αννυ κλαιει χτυπιεται και αντιδρα καθως δεν καταλαβαινει γιατι της φερεται ετσι…
Στεναχωριεμαι…
Ειναι απο τις φορες που σκεφτεσαι αλλα και αποδεικνυεται πως εισαι λιγη…
Πως οτι και να κανεις πως οσο και να θελεις να προστατεψεις τα παιδια σου η να τα διδαξεις να συμπεριφερονται σωστα μεταξυ τους ερχεται η συγκυρια και ολα γκρεμιζονται…
Φωλιαζει η κοντρα η ζηλεια η ανασφαλεια ο φοβος και μαυριζει τις καρδουλες τους…
Νιωθω αδυναμη και ανισχυρη να προστατεψω τα παιδια μου.
Φοβαμαι …
Και μετα συνειδητοποιω.
Δεν ειμαστε Θεοι…
Μπορουμε να δωσουμε το καλυτερο να προσπαθησουμε να ειμαστε οσο πιο πολυ εκει γινεται..
Ναι θα παω να μιλησω με το σχολειο ναι θα δω αν γινεται να εχουν πιο πολυ τον νου τους ..
Να συνεργαστω για να το λυσω..
Σιγουρα καποια πραγματα ειναι στο χερι του παιδιου πως θα τα βιωσει πως θα τα εκλαβει και πως θα τα βγαλει προς τα εξω …
Αλλα οσο περναει απο το χερι μας οφειλουμε να ειμαστε εκει και να προσπαθουμε για το καλυτερο.
Μικρακι μου πλασματακι μου ποσο σε αγαπαω να ξερες…
Αγαπημενες μου θα ηθελα την αποψη σας τις συμβουλες σας και τι αλλο θα μπορουσα να κανω πανω σε αυτο το θεμα…
Σας ευχαριστω προκαταβολικα
Σοφια