Μια απίστευτη νέα «τάση» στο διαδίκτυο που προκαλεί ανατριχίλα!

Μια μαμά blogger που κατέγραφε στο blog της τις περιπέτειες των δίδυμων παιδιών της… Μια μαμά που έβαλε μια αστεία φωτογραφία των παιδιών της στο Facebook… Κι ένας μπαμπάς που έφτιαξε μια ιστοσελίδα υποστήριξης παιδιών που πάσχουν από μια συγκεκριμένη ασθένεια… Είναι και οι τρεις τους -όπως και πολλοί ακόμα, που μπορεί να μην το γνωρίζουν καν!- ανάμεσα στα θύματα μιας νέας απάτης: της ψηφιακής «απαγωγής» παιδιών! Ανήκουν σε μια ομάδα χρηστών των social media (που συνεχώς μεγαλώνει) οι οποίοι ανακαλύπτουν ότι φωτογραφίες των παιδιών τους που έχουν ανεβάσει στο διαδίκτυο έχουν κλαπεί και έχουν χρησιμοποιηθεί από άλλους που παριστάνουν ότι είναι οι γονείς τους!

Τη νέα αυτή «τάση» εντόπισε και δημοσιοποίησε πρώτη η αμερικανίδα blogger Becki Melchione. Όπως αναφέρει σε συνέντευξή της, κάποια στιγμή έφτασε στα σχόλια του blog της ένα λινκ το οποίο οδηγούσε στη σελίδα του Facebook μιας γυναίκας. Εκεί, έκπληκτη είδε φωτογραφία με τις δικές της δίδυμες κόρες με κάποια σχόλια που ανέφεραν ότι τα κοριτσάκια ετοιμαζόταν για τις διακοπές τους! «Κοιτούσα τη φωτογραφία με τα κορίτσια μου και αναρωτιόμουν: ποιος μπορούσε να κάνει αυτό το πράγμα; Ποια είναι αυτή η γυναίκα; Γιατί κάποιος να κλέψει τη φωτογραφία ενός παιδιού και μετά να ανεβάζει post υποκρινόμενος ότι πρόκειται για το δικό του παιδί;». Η blogger έστειλε μήνυμα στη γυναίκα που είχε κλέψει τις φωτογραφίες των παιδιών της απαιτώντας να τις κατεβάσει. Εκείνη, απλά την μπλόκαρε! Χρειάστηκε η Becki να επιστρατεύσει δεκάδες φίλους της που έκαναν report τη σελίδα της άλλης γυναίκας με σχόλια για να κατέβουν τελικά οι φωτογραφίες.

Η ιδιοκτήτρια ενός άλλου blog του Red Head Baby Mama, η Lindsey Paris ανακάλυψε τη φωτογραφία του μόλις 18 μηνών γιου της σαν φωτογραφία προφίλ στη σελίδα μιας γυναίκας που υποδυόταν τη μαμά του! «Έκανε δημοσιεύσεις με τη φωτογραφία του λέγοντας ότι ταλαιπωρείται επειδή βγάζει δόντια και άλλα τέτοια», λέει. «Οι φίλοι τη σχολίαζαν πόσο όμορφα είναι τα μαλλιά του. Συμπεριφερόταν σαν το παιδί μου να ήταν δικό της κι αυτό ήταν πραγματικά ανατριχιαστικό. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί έκανε κάτι τέτοιο!». Τελικά, αποδείχτηκε ότι επρόκειτο για μια 16χρονη κοπέλα που πάντα ήθελε ένα κοκκινομάλλικο μωρό και που κατέβασε αμέσως τη φωτογραφία όταν η πραγματική μητέρα του επικοινώνησε μαζί της, λέγοντάς της πως δεν είχε πρόθεση να βλάψει την οικογένειά της.

Όταν η κόρη του Caleb Kaminer γεννήθηκε με δυσφαγία, ένα πρόβλημα που κάνει ιδιαίτερα δύσκολη την κατάποση, οι γονείς της έφτιαξαν μια σελίδα στο Facebook για να αναζητήσουν απαντήσεις στις απορίες τους και υποστήριξη από άλλους γονείς που τα παιδιά τους αντιμετωπίζουν το ίδια πρόβλημα. Εκεί, δημοσίευσαν και φωτογραφίες της κόρης τους. Όταν διαπίστωσε ότι μία από αυτές χρησιμοποιήθηκε από κάποιον άγνωστο που υποδυόταν τον πατέρα του μωρού, ο Caleb ξεκίνησε μια άλλου είδους καμπάνια: αυτή ενάντια στο Facebook. Αφού συγκέντρωσε εκατοντάδες υποστηρικτές, κατάφερε να εξαφανίσει τη φωτογραφία της κόρης του από το ψεύτικο προφίλ.

Σύμφωνα με την ιστοσελίδα Yahoo Parenting οι πιο συχνοί θύτες των ψηφιακών απαγωγών είναι κορίτσια στην εφηβεία αλλά και κάλπικες εταιρείες υιοθεσίας που κατασκευάζουν ψεύτικες ιστορίες για κάθε παιδί και στη συνέχεια όσοι θέλουν ανταγωνίζονται μεταξύ τους για το ποιος θα υιοθετήσει το παιδί!

Όπως σχολίασε η ψυχίατρος Δρ. Gail Salts σε εκπομπή για το θέμα που έκανε το NBC Today «δεν είναι ψυχασθενείς όλοι όσοι το κάνουν αυτό. Κάποιοι είναι απλά άνθρωποι θέλουν να πραγματοποιήσουν μια ευχή τους -την ευχή να είχαν ένα παιδί ή να ήταν οι ίδιοι παιδιά«.

Αν και η συγκεκριμένη πρακτική δεν έχει πάρει (ακόμα) πολύ μεγάλες διαστάσεις, εντούτοις τα λίγα περιστατικά επισημαίνουν σε όλους τους γονείς ότι πρέπει να είναι πολύ προσεκτικοί όταν ανεβάζουν φωτογραφίες των παιδιών τους στο Διαδίκτυο.

Πώς μπορώ να διαπιστώσω εάν έχει συμβεί σε δική μου φωτογραφία;

Εάν ανησυχείτε μήπως έχει γίνει το ίδιο και με φωτογραφία δικού σας παιδιού, αυτό που μπορείτε να κάνετε είναι να πάτε στην αναζήτηση εικόνων στο Google και να ανεβάσετε την εικόνα κάνοντας κλικ στο εικονίδιο με την φωτογραφική μηχανή και στη συνέχεια στο κουμπί «Αναζήτηση». Το σύστημα θα ψάξει τις τοποθεσίες όπου μπορεί να έχει δημοσιευτεί η συγκεκριμένη φωτογραφία.

Τα διάφορα μέσα κοινωνικής δικτύωσης διαθέτουν κάποιες ρυθμίσεις ασφαλείας που αν τις χρησιμοποιήσουμε διασφαλίζουν ότι μόνο όσοι ανήκουν στο στενό κύκλο των «φίλων» μας θα μπορούν να δουν τις φωτογραφίες των παιδιών μας. Ωστόσο, η μόνη αποτελεσματική πρόληψη είναι η αποφυγή ανάρτησης οποιασδήποτε φωτογραφίας. Όπως επισημαίνεται από το τμήμα δίωξης ηλεκτρονικού εγκλήματος της Ελληνικής Αστυνομίας, το να ανεβάζουμε φωτογραφίες ενέχει τον ενέχει κάποιους κινδύνους, καθώς θα πρέπει να ξέρουμε ότι αυτόματα παύουμε να είμαστε ο αποκλειστικός κάτοχός τους. Δεν ξέρουμε ποιος θα τις δει και με ποιον τρόπο θα τις χρησιμοποιήσει.

Πηγή:www.mamamia.gr

Περίπου πέντε παιδιά πεθαίνουν κάθε μέρα εξαιτίας της παιδικής κακοποίησης. Παιδιά που υποφέρουν από κακοποίηση κατά την παιδική τους ηλικία είναι 11 φορές πιο πιθανό να έχουν  εγκληματική συμπεριφορά κατά την ενήλικη ζωή.

Η OckTV διενέργησε ένα  κοινωνικό πείραμα  για να δούμε την αντίδραση των ανθρώπων που βρίσκονται  μπροστά σε συμβάν κακοποίησης ανηλίκου στην μέση του δρόμου.

Στο πρώτο μέρος του βίντεο, θα δούμε μια λευκή οικογένεια και την άμεση αντίδραση εκείνων που ήταν μπροστά στο συμβάν.

Αλλά το πιο τρομακτικό μέρος του βίντεο είναι το δεύτερο , όπου πρωταγωνιστές είναι μια μαύρη οικογένεια με το παιδί τους….. –

Διαβάστηκε στο:www.newsone.gr

Πηγή: www.diaforetiko.gr |  Tο διαβάσαμε εδώ

Έσβηνε τσιγάρα στα κορμιά τους – τα έκαιγε με καυτό λάδι

Μια φρικτή υπόθεση παιδικής κακοποίησης αποκαλύφθηκε στην Πέλλα, όπου μητέρα βασάνιζε τα ανήλικα αγόρια της.

Τα δύο αγόρια, ηλικίας 9 και 11 ετών, τα τελευταία πέντε χρόνια ζούσαν σε ένα βίαιο, παρανοϊκό και απάνθρωπο οικογενειακό περιβάλλον  και μόλις πριν από μερικές εβδομάδες τέθηκαν υπό την προστασία της Πολιτείας και πλέον φιλοξενούνται σε ίδρυμα προστασίας ανηλίκων.

Σύμφωνα με πηγές της Εισαγγελίας Πλημμελειοδικών Θεσσαλονίκης η μητέρα τα βίαζε, έσβηνε τσιγάρα στα κορμιά τους, τα έκαιγε με καυτό λάδι και τα φυλάκιζε στο υπόγειο για να τα τιμωρήσει.

Η υπόθεση αποκαλύφθηκε, όταν, κατόπιν τυχαίου αστυνομικού ελέγχου, βρέθηκαν στην κατοχή του άνδρα μικροποσότητες ναρκωτικών με συνέπεια αυτός να συλληφθεί.

Στη συνέχεια διαπιστώθηκε ότι εναντίον του εκκρεμεί ένταλμα σύλληψης για την υπόθεση της κακοποίησης και έτσι παραπέμφθηκε να απολογηθεί στην Α΄ τακτική ανακρίτρια Θεσσαλονίκης, από την οποία ζήτησε και πήρε προθεσμία για να απολογηθεί την Δευτέρα.

Προηγουμένως, ασκήθηκε εναντίον του ποινική δίωξη από την Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών για βιασμό, κατάχρηση ανηλίκου σε ασέλγεια, ενδοοικογενειακή βία και κατοχή ναρκωτικών. Ανάλογο ένταλμα εκκρεμεί και σε βάρος της μητέρας των παιδιών, η οποία διώκεται για ασέλγεια και αποπλάνηση ανηλίκου, ενώ αναζητείται για να συλληφθεί.

Σύμφωνα με όσα έγιναν γνωστά, η υπόθεση άρχισε να ερευνάται από το 2011, μετά από καταγγελίες. Τότε η κατηγορούμενη γυναίκα ζούσε με το σύντροφό της και τους ανήλικους γιους της στην Πέλλα, ενώ αργότερα φαίνεται ότι μετακόμισαν στη Θεσσαλονίκη. Η έρευνα των διωκτικών αρχών συνεχίζεται, καθώς υπάρχουν καταγγελίες που αναφέρουν φωτογράφηση της κακοποίησης από αγνώστους, τα μικρά ονόματα των οποίων βρίσκονται εν γνώσει των αρχών που προσπαθούν να τους εντοπίσουν.

Πηγή: www.athensvoice.gr

Πηγή: www.mothersblog.gr

ΗΛΙΘΙΑ

ΧΑΖΗ

ΦΥΤΟ

ΧΟΝΤΡΗ

ΑΣΧΗΜΟΣ

ΜΑΥΡΟΣ

ΓΚΕΙ

ΜΙΚΡΟ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ

ΧΩΡΙΣ ΑΞΙΑ

ΚΑΚΟΜΑΘΗΜΕΝΟ

ΑΧΡΗΣΤΗ

ΔΕΙΛΟΣ

Πηγή: www.mama365.gr

Πηγή:www.talcmag.gr

Από: Ζαχαρία Πηνελόπη

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα ενάντια στην Παιδική Κακοποίηση, «Το Χαμόγελο του Παιδιού» δίνει, για ακόμα μία χρονιά, ηχηρό μήνυμα ενάντια στο φαινόμενο αυτό, με δράσεις που στοχεύουν στην ενημέρωση και την κινητοποίηση όλων ενάντια στην παιδική κακοποίηση, παρουσιάζοντας στατιστικά στοιχεία από την Ελλάδα και το εξωτερικό, μελέτες, άρθρα, videos, πραγματικά περιστατικά και μαρτυρίες.

Σήμερα που η χώρα μας διανύει μία από τις πιο δύσκολες περιόδους των τελευταίων ετών, τα παιδιά -τα πιο ευαίσθητα, ελπιδοφόρα και πολύτιμα μέλη της κοινωνίας- χρειάζονται προστασία περισσότερο από ποτέ!

Παρά τις πολλές μορφές που μπορεί να πάρει η παιδική κακοποίηση, τέσσερις είναι οι βασικοί της τύποι:

• Σωματική κακοποίηση
• Σεξουαλική κακοποίηση
• Συναισθηματική και ψυχολογική κακοποίηση
• Παραμέληση

Σωματική κακοποίηση

Σωματική κακοποίηση παιδιού είναι η εμπρόθετη άσκηση σωματικής βίας σε βάρος των παιδιών και έχει ως αποτέλεσμα (ή θα μπορούσε να έχει ως αποτέλεσμα) επιπτώσεις στην υγεία του παιδιού, την επιβίωσή του, την ανάπτυξη ή την αξιοπρέπειά του. Εκδηλώνεται μέσω ξυλοδαρμού, με χτυπήματα, ταρακουνήματα, στραγγαλισμούς, καψίματα, δηλητηριάσεις και πρόκληση ασφυξίας.

Σεξουαλική κακοποίηση

Σεξουαλική κακοποίηση έχει οριστεί ως η «με οποιονδήποτε τρόπο συμμετοχή του παιδιού σε σεξουαλική δραστηριότητα, την οποία δεν είναι σε θέση να αντιληφθεί πλήρως και δεν είναι σε αναπτυξιακό ή νοητικό στάδιο κατά το οποίο μπορεί να δώσει τη συγκατάθεσή του».

Συναισθηματική και ψυχολογική κακοποίηση

Η συναισθηματική και ψυχολογική κακοποίηση περιλαμβάνει  μεμονωμένα περιστατικά, αλλά και ένα σταθερό μοντέλο συμπεριφοράς, κατά τα οποία υποτιμάται η προσωπικότητα και γενικά η ύπαρξη του παιδιού. Συνήθως περιλαμβάνει: τον περιορισμό της κίνησης του παιδιού, συμπεριφορές ταπείνωσης, κατηγοριών, απειλών ή εξευτελισμού, και οποιασδήποτε μορφής κακή μεταχείριση και απόρριψη.

Παραμέληση

Αφορά την ανικανότητα του γονέα να δημιουργήσει ένα ασφαλές περιβάλλον (φυσικό και συναισθηματικό) για την ομαλή ανάπτυξη του παιδιού, επικεντρωμένο στους εξής τομείς:

• Υγεία
• Εκπαίδευση
• Συναισθηματική ανάπτυξη
• Διατροφή
• Σπίτι και συνθήκες διαβίωσης

Αναλύοντας τις καταγγελίες, παρατηρείται ότι σε ποσοστό 92% θύτες είναι οι ίδιοι οι γονείς, οι οποίοι, βασιζόμενοι στην αγάπη των παιδιών και στην εμπιστοσύνη που τα ίδια τους δείχνουν, εξασφαλίζουν τη σιωπή τους.

Η δική τους «παιδική ζωή» δεν θυμίζει σε τίποτα τη ζωή που δικαιούται να έχει ένα παιδί. «Το Χαμόγελο του Παιδιού» σκοπό έχει να βρίσκεται καθημερινά δίπλα σε κάθε παιδί που κινδυνεύει.

Η Εθνική Τηλεφωνική Γραμμή για τα Παιδιά SOS 1056 λειτουργεί 24 ώρες τη μέρα, 7 ημέρες την εβδομάδα, είναι δωρεάν και ανώνυμη, στελεχωμένη από κοινωνικούς λειτουργούς και ψυχολόγους.

Πηγή: www.imommy.gr

Γράφει: Thomas

γράφει η Emily Dugan για τον Independent

Στην γραμμή στήριξης παιδιών ChildLine, περισσότερες από 1 στις 10 κλήσεις αναφέρουν εκφοβισμό ή και σεξουαλική παρενόχληση από γυναίκες.

Ο Bill Jenkins γνωρίζει καλά πως πολλοί θεωρούν ότι μία γυναίκα είναι αδύνατο να βλάψει ένα παιδί. Η παιδική του ηλικία καθορίστηκε από τη σεξουαλική και σωματική κακοποίηση που υπέστη από τη θετή μητέρα του – κι όμως, όλα τα σημάδια της απόγνωσής του αγνοήθηκαν.

«Ήμουν οκτώ ή εννιά όταν η σωματική κακοποίηση μετατράπηκε σε σεξουαλική», θυμάται. «Ήταν την ώρα του μπάνιου – εκείνη όμως ήταν στο μπάνιο, όχι εγώ. Ήταν ανάρμοστο να την πλένω και να την αγγίζω και δεν καταλάβαινα τι συνέβαινε. Καθόλου. Ήμουν παιδί. Με έβαζε να κάνω πράγματα για να αποκτήσει μεγαλύτερη δύναμη.

«Υπήρχαν τα σημάδια της δυστυχίας και του τι συνέβαινε, αλλά κανείς δεν έκανε κάτι. Θυμάμαι όταν ήμουν έξι, όταν με χτύπησε τόσο άσχημα στην πλάτη, που όλη η πλάτη μου είχε μελανιάσει και η δασκάλα του δημοτικού, η κυρία Cross, την είδε και δεν έκανε τίποτα. Έτσι ήταν».

Εγκατέλειψε το σπίτι του τέσσερις φορές. Στα 12 του, διένυσε μάλιστα με το ποδήλατο τη διαδρομή από το Chichester στο Λονδίνο για να δει τον πατέρα του, ο οποίος τον έστειλε πίσω την επόμενη μέρα. Κανείς όμως δεν εξέταζε το τι του συνέβαινε.

Σήμερα, ο κύριος Jenkins είναι 60 ετών, κατοικεί στο Berkshire και εργάζεται ως ένας επιτυχημένος επιχειρηματίας στον κλάδο της τεχνολογίας. Ελπίζει η ιστορία του να αφυπνίσει τον κόσμο και να δουν πως και οι γυναίκες, όχι μόνο οι άντρες, κακοποιούν σεξουαλικά τα παιδιά.

Τα νέα στοιχεία αποκαλύπτουν τον αριθμό των περιστατικών σεξουαλική κακοποίησης σε παιδιά από γυναίκες. Περισσότερες από 1 στις 10 κλήσεις που ανέφεραν σεξουαλική κακοποίηση στη γραμμή στήριξης παιδιών ChildLine τον τελευταίο χρόνο ήταν από παιδιά που είχαν κακοποιηθεί από γυναίκες.

Συνολικά, υπήρχαν 762 τηλεσυνεδρίες όπου ο θύτης ήταν γυναίκα – σε σύγκριση με τις 6004 περιπτώσεις όπου ο θύτης ήταν άντρας. Η έρευνα της NSPCC από το 2005 ανακάλυψε πως οι γυναίκες ευθύνονταν για «σχεδόν 5% όλων των περιστατικών σεξουαλικής κακοποίησης σε παιδιά», αλλά οι πρόσφατοι αριθμοί κάνουν λόγο για πολύ υψηλότερο ποσοστό.

Ο Jon Brown, επικεφαλής του προγράμματος σεξουαλικής κακοποίησης της NSCPP, δήλωσε: «Οι κλήσεις που λαμβάνουμε στην ChildLine δείχνουν πως τα ποσοστά είναι υψηλότερα απ’ όσο νομίζαμε. Δεν είναι στα ίδια επίπεδα με τους άντρες θύτες αλλά είναι μάλλον περισσότερες από το 5% του συνόλου των περιστατικών. Αυτοί οι αριθμοί είναι ανησυχητικοί και δείχνουν την ανάγκη για μία καλύτερη κατανόηση της σεξουαλικής κακοποίησης από γυναίκες και τη σημασία που έχει η αντίληψη των προειδοποιητικών ενδείξεων – και την ανάγκη για κατάλληλα θεραπευτικά προγράμματα, τόσο για τα θύματα όσο και για τους θύτες».

Πιστεύει πως οι γυναίκες μπορούν συνήθως ευκολότερα να κρύψουν την κακοποίηση επειδή η κοινωνία δυσκολεύεται περισσότερο να δεχτεί πως είναι ικανές για κάτι τέτοιο.«Είναι δύσκολο να το εντοπίσει κανείς λόγω των κοινωνικών συμπεριφορών. Επιπλέον, οι γυναίκες συμμετέχουν πιο ενεργά στην βασική και προσωπική φροντίδα των παιδιών από ό,τι οι άντρες και έτσι είναι δυσκολότερο να αντιληφθεί κανείς αν έχουν το κίνητρο ή εξαναγκάζονται στη διάπραξη σεξουαλικών αδικημάτων, μιας και είναι σημαντικός ο χρόνος που οι γυναίκες μένουν μόνες με τα παιδιά».

Ο χρόνος για φροντίδα που είχε η θετή μητέρα του κυρίου Jenkins μόνη της μαζί του ήταν αυτό που διευκόλυνε τόσο την κακοποίησή του. «Δεν υπήρχε μία μέρα που να περνούσε και να μην ήμουν τρομαγμένος», θυμάται. «Αυτό το απαίσιο αίσθημα στο στομάχι κάθε φορά που πήγαινα σπίτι. Να μην γνωρίζω τη διάθεσή της, να μην γνωρίζω αν θα είχα προβλήματα».

Στην ηλικία των τριών ετών, η βιολογική του μητέρα βρισκόταν στο ψυχιατρείο και ο πατέρας του τον είχε εγκαταλείψει, μαζί με τα αδέλφια του, στους φύλακες του δικαστηρίου. Άλλαξαν τρεις με τέσσερις θετές οικογένειες προτού εγκατασταθούν στο Chichester με την οικογένεια που θα του έδινε μια στέγη και θα τον κακοποιούσε ώσπου να τους αφήσει στην εφηβεία τα ου.

Για εκείνον και τα αδέλφια του, η ψυχολογική κακοποίηση έκανε μεγαλύτερη ζημιά από τη σωματική. «Η ψυχολογική κακοποίηση δεν σταματούσε. «Δεν αξίζεις τίποτα», «Είσαι άχρηστος», «Δεν θα γίνεις ποτέ σου τίποτα».

«Η ψυχολογική κακοποίηση ήταν τόσο μεγάλη που στα 11 του χρόνια, ο αδελφός μου σηκώθηκε ένα πρωί απ’ το κρεβάτι και είχε ξεχάσει τελείως να διαβάζει και να γράφει. Έπρεπε να τα μάθει και πάλι από την αρχή. Πείτε μου: πόσο φρικτή θα πρέπει να ήταν η κακοποίηση για να έσβηνε τον εγκέφαλο ενός 11χρονου αγοριού;»

Τελικά, η κακοποίηση του έδωσε το κίνητρο να συνεχίσει τη ζωή του. «Ως έναν βαθμό, πιστεύω, με έναν τρελό τρόπο, πως έγινα επιτυχημένος επειδή κατέληξα να προσπαθώ να αποδείξω σε ανθρώπους που δεν ζουν πια πως δεν θα γινόμουν τα όσα μου έλεγαν».

Αποφασισμένος να σταματήσει την κακοποίηση, ο κύριος Jenkins ίδρυσε την Securus Software πριν από 12 χρόνια, η οποία έχει αναπτύξει ένα λογισμικό που καταγράφει την οθόνη του υπολογιστή όταν πληκτρολογεί κάποιος λέξεις κλειδιά που θα μπορούσαν να αποτελούν ενδείξεις εκφοβισμού ή κακοποίησης. Το λογισμικό αυτό χρησιμοποιείται σήμερα σε 3500 σχολεία και από 2 εκατομμύρια μαθητές, καθώς και στη Βρετανική αστυνομία για να ελέγχονται οι υπολογιστές των δραστών σεξουαλικών αδικημάτων. Αυτό, όπως λέει, είναι μόνο η αρχή.

Αυτό που επιθυμεί ο κύριος Jenkins είναι να κάνει την κοινωνία να έρθει αντιμέτωπη με όσα είναι ικανές να κάνουν μερικές γυναίκες. «Όλοι το κάνουν πέρα». «Όχι, όχι, όχι! Οι γυναίκες δεν μπορούν να το κάνουν αυτό», λέει. «Με συγχωρείτε: ναι, μπορούν».

Πηγή:www.eimaimama.gr

Πηγή:www.ilov.gr