Παγκόσμια Ημέρα

All posts in the Παγκόσμια Ημέρα category

Παγκόσμια Ημέρα του Πατέρα

Published 18 Ιουνίου, 2016 by sofiaathanasiadou

 

Fathers_Day

Η Παγκόσμια Ημέρα του Πατέρα πρωτογιορτάστηκε στις 19 Ιουνίου 1910 και έκτοτε γιορτάζεται κάθε τρίτη Κυριακή του Ιουνίου. Με δώρα απ’ όλη την οικογένεια τιμώνται ο πατέρας, ο παππούς ή ο προπάππους.

Εμπνεύστρια της Παγκόσμιας Ημέρας του Πατέρα ήταν η αμερικανίδα Σονόρα Σμαρτ Ντοντ, που θέλησε να καθιερώσει μια γιορτή ανάλογη με την Ημέρα της Μητέρας, προκειμένου να τιμήσει τον πατέρα της Γουίλιαμ Τζάκσον Σμαρτ, βετεράνο του Αμερικανικού Εμφυλίου, που ανέθρεψε μόνος του τα 6 παιδιά της οικογένειας.

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/worldays/91#ixzz4By6c5zm1

Ικμπάλ Μασί: Στα 4 σκλάβος, στα 10 επαναστάτης, στα 13 δολοφονημένος

Published 12 Ιουνίου, 2016 by sofiaathanasiadou

91f509849f6467bb518faf710f229661_L

Η αληθινή ιστορία του Ικμπάλ, του δωδεκάχρονου αγοριού από το Πακιστάν που έγινε για όλο τον κόσμο το σύμβολο του αγώνα κατά της εκμετάλλευσης της παιδικής εργασίας. Ο Ικμπάλ Μασίχ, γεννήθηκε στο Πακιστάν το 1982. Στην ηλικία των τεσσάρων, πουλήθηκε από την οικογένειά του σαν σκλάβος σε ένα ταπητουργείο για ένα δάνειο μόλις 16 δολαρίων.

Για έξι χρόνια ήταν αναγκασμένος να δουλεύει 12 ώρες την ημέρα, αλυσοδεμένος στο ίδιο σημείο, να φτιάχνει χαλιά, με λιγοστό φαγητό και νερό, με συνεχείς τιμωρίες και εγκλεισμούς σε ένα σκοτεινό υπόγειο γεμάτο υγρασία, διάφορα ερπετά και έντομα και ελάχιστο οξυγόνο.

Στην ηλικία των 10 ο Ικμπάλ το έσκασε από το ταπητουργείο και κατήγγειλε το αφεντικό του στην αστυνομία, η οποία όμως δωροδοκήθηκε και τον επέστρεψε πάλι πίσω. Μετά από μερικούς μήνες το ξανάσκασε και κατέφυγε στο Απελευθερωτικό Μέτωπο του Πακιστάν για την Εκμετάλλευση της Παιδικής Εργασίας.

Τους επόμενους μήνες κατήγγειλε ανοιχτά σε τοπικές ομιλίες του τους εκμεταλλευτές εργοδότες οι οποίοι πλούταιναν με την εργασία παιδιών που ζούσαν στη σκλαβιά. Ο Ικμπάλ με μεγάλο πάθος και τη βοήθεια οργανώσεων και ακτιβιστών, μέσα σε ένα χρόνο, τρυπώνοντας κρυφά σε παράνομα ταπητουργεία και βγάζοντας φωτογραφίες των παιδιών που εργάζονταν σε αυτά, κατάφερε να βοηθήσει πάνω από 3.000 παιδιά να ξεφύγουν από τη σκλαβιά και την εξαθλίωση.

0sklavos

Το 1992 ο συνολικός αριθμός των παιδιών-σκλάβων στο Πακιστάν υπολογιζόταν στα 7.000.000.

Το 1994 βραβεύτηκε με το Βραβείο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Reebok και ξεκίνησε μια παγκόσμια περιοδεία με ομιλίες κατά της παιδικής εργασίας και επισκέψεις σε σχολεία. Ο μικρός χαμογελαστός πρώην σκλάβος γίνεται γρήγορα ένα παγκόσμιο σύμβολο. Λίγους μήνες αργότερα επέστρεψε στο χωριό του στο Πακιστάν για να γιορτάσει μαζί με την οικογένειά του, που ήταν ορθόδοξη, το Πάσχα.

Ο Ικμπάλ Μασί δολοφονήθηκε την ημέρα του Πάσχα του 1995, στη Μουρίτκε, ένα χωριό στο Πακιστάν, από την «Μαφία των Χαλιών».

Ήταν περίπου 13 χρονών. Οι εντολείς και οι εκτελεστές της δολοφονίας του δε συνελήφθησαν ποτέ. Τρεις μέρες, μετά εκατοντάδες παιδιά διαδήλωσαν στους δρόμους της Ινδίας σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τη δολοφονία του. Οι μικροί διαδηλωτές ήταν στην πλειοψηφία τους ρακένδυτα παιδιά, εκ των οποίων αρκετά νήπια, καθώς επίσης και ανήλικοι που απελευθερώθηκαν από την καταναγκαστική εργασία μετά από κινητοποιήσεις μελών κοινωνικών οργανώσεων.

Η ιστορία του Ικμπάλ έγινε μυθιστόρημα με συγγραφέα Francesco D’Adamo που κυκλοφόρησε το 2009 από τις εκδόσεις Πατάκη.

Πηγή: www.o-klooun.com

Τα καλύτερα δώρα που μπορείτε να κάνετε στη γυναίκα σας για τη γιορτή της μητέρας

Published 8 Μαΐου, 2016 by sofiaathanasiadou

shutterstock_128720894.limghandler

Από: Ελένη Καραγιάννη

Ο συγγραφέας του «The Secrets of Happy Families», Μπρους Φέλερ, προτείνει στους μπαμπάδες να ξεχάσουν τα λουλούδια και να επιλέξουν εναλλακτικά δώρα που θα κάνουν τη γυναίκα τους αληθινά ευτυχισμένη!

 

1. Κάντε τις πρωινές ώρες στο σπίτι πιο ήρεμες
Έρευνες έχουν δείξει ότι η περίοδος με το περισσότερο στρες στην καθημερινότητα μιας οικογένειας είναι το πρωί, όταν όλοι σηκώνονται και ξεκινούν για τις υποχρεώσεις τους. Εάν συμμετέχετε ενεργά στην προσπάθεια να κάνετε τα παιδιά να σηκωθούν από το κρεβάτι, να ντυθούν, να πλύνουν τα δόντια τους κ.λπ., θα συμβάλλετε σημαντικά στο να ξεκινήσει και η γυναίκα σας την ημέρα της πιο χαλαρά –και πιο χαρούμενη. Μια ιδέα για να το καταφέρετε χωρίς να χρειαστεί να βάζετε τις φωνές είναι να αναθέσετε περισσότερες αρμοδιότητες στα παιδιά σας: Εάν είναι σε ηλικία που μπορούν να διαβάζουν, καταγράψτε μια λίστα με όσα πρέπει να κάνουν, κολλήστε τη σε ένα σταθερό σημείο και ζητήστε τους να σημειώνουν ένα «χ» δίπλα σε κάθε δουλειά όταν την τελειώνουν. Ή ορίστε μια εβδομάδα για το κάθε μέλος της οικογένειας κατά τη διάρκεια της οποίας θα είναι ο «καπετάνιος» του σπιτιού και θα αναλάβει να δίνει τις εντολές στο πρωινό ξύπνημα! Θα το διασκεδάσουν και θα γίνουν πιο υπεύθυνα.2. Αντιμετωπίστε τους καυγάδες των παιδιών

Σύμφωνα με έρευνες, τα αδέρφια ηλικίας τριών έως εφτά ετών τσακώνονται 3,5 φορές την ώρα! Μια απλή τεχνική για να αντιμετωπίσετε τις διαφωνίες τους χωρίς να τους επιτρέπετε να μεταμορφώσουν το σπίτι σε πεδίο μάχης, είναι όταν αρχίζουν να τσακώνονται να τα χωρίζετε σε ξεχωριστά δωμάτια. Αφού ηρεμήσουν, ζητήστε από το καθένα να προτείνει τρεις διαφορετικές λύσεις στο πρόβλημα και αφήστε τα να το κουβεντιάσουν. Με τόσο πολλές εναλλακτικές, το πιθανότερο είναι να καταλήξουν σύντομα σε κάποια κοινά αποδεκτή λύση.

3. Κλείστε μαζί της ένα «καυτό» ραντεβού
Η λύση στα περισσότερα από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα μοντέρνα ζευγάρια είναι η εξής: «Μια βραδιά μόνο για δύο». Σύμφωνα με έρευνα που έγινε το 2012 στις ΗΠΑ, τα ζευγάρια που εξασφαλίζουν χρόνο για τη σχέση τους δύο φορές την εβδομάδα είναι 3,5 φορές πιο χαρούμενα από τα υπόλοιπα. Όμως, αυτό δεν σημαίνει ότι ένα οποιοδήποτε «ραντεβού» θα έχει αποτέλεσμα. Εάν θέλετε πραγματικά να τονώσετε τη σχέση σας, δοκιμάστε να κάνετε μαζί κάτι καινούριο και συναρπαστικό –όχι απλώς να πάτε σινεμά ή για φαγητό. Για παράδειγμα, γραφτείτε και οι δύο σε μαθήματα ζωγραφικής ή δοκιμάστε να μαγειρέψετε μαζί μια εξωτική συνταγή ή να περπατήσετε σε μια γειτονία της πόλης που δεν έχετε επισκεφτεί ποτέ.

4. Αφήστε τη να περάσει το «δικό της» για ένα μήνα
Σε όλες τις οικογένειες υπάρχουν διαφωνίες και καυγάδες. Αυτό που ξεχωρίζει τις ευτυχισμένες από τις υπόλοιπες είναι ότι οι πρώτες καταφέρνουν να ελέγξουν και να χειριστούν τις διαφωνίες τους. Όπως συμβουλεύει ο Γκάρι Τσάπμαν, συγγραφέας του βιβλίο The Five Love Languages, υπάρχει μια φράση που μπορεί κυριολεκτικά να αλλάξει τη ζωή κάθε άντρα. Λέγεται «Αγάπη μου, αυτό που λες είναι απόλυτα λογικό». Αρκεί να το ξεστομίσει για να κάνει τη γυναίκα του να διαπιστώσει ότι ακόμα και την ώρα του καυγά ο άντρας της δεν είναι εχθρός αλλά φίλος την κατανοεί. Αφήστε τη λοιπόν να κερδίσει στις λογομαχίες σας, αυτό το μήνα και απλώς περιμένετε τον επόμενο… Άλλωστε τότε είναι η Γιορτή του Πατέρα κι ίσως θεωρήσει χρέος της να ανταποδώσει! –

 

Πηγή:www.imommy.gr

Μεγάλωσε το παιδί σου με 44 ευρώ το μήνα! (Και πολλά σου είναι…)

Published 21 Μαρτίου, 2016 by sofiaathanasiadou

12705379_10156534713310788_6616139610726232873_n

Της Ρομίνας Ξύδα

Σήμερα, είναι λέει, η Παγκόσμια Ήμερα Μονογονεϊκών Οικογενειών. Μία ημέρα που αφορά σε περίπου 500.000 οικογένειες που ζουν στη χώρα μας. Ωστόσο, πέρα από το διακριτικό τίτλο μιας “γιορτής” που αφήνει το αποτύπωμά της στο ημερολόγιο της κουζίνας, η συγκεκριμένη ημέρα δεν αποτελεί τίποτε παραπάνω από μία ακόμη υπενθύμιση του πόσο απόλυτα η Ελλάδα του 2016 απαξιώνει τις οικογένειες αυτού του τύπου. Από το πρωί, τηλεφωνώ κι απ” το πρωί, κάθε κλήση μου σε κάθε επίσημο φορέα οδηγεί στο πουθενά, στο τίποτα και σ” εκείνη την παλιομοδίτικη ατάκα “Πάρε το μηδέν…”. Αυτό ακριβώς δηλαδή που παίρνουν στην χώρα μας χιλιάδες οικογένειες ως βοήθημα για τα παιδιά τους. Αυτή την στιγμή, μία μάνα με το “παχυλό” εισόδημα των 235 ευρώ μηνιαίως δικαιούται για να μεγαλώσει το παιδί της… το επίδομα των μόλις 44 ευρώ το μήνα. Αν πάλι ο μισθός της ξεπερνά το παραπάνω ποσό τότε δικαιούται το απόλυτο τίποτα, το απόλυτο μηδέν. Για τα λαμπρά μυαλά αυτού του τόπου μία μητέρα με ένα παιδί μπορεί να το θρέψει, να το ντύσει, να του παράσχει στέγη και ό,τι άλλο κρίνεται αναγκαίο με 279 ευρώ το μήνα! Για τα σχιζοφρενικά μυαλά αυτού του τόπου δεν χρειάζεται να υπάρξει _ όπως άλλωστε δεν υπάρχει και σήμερα _ καμία συγκεκριμένη πολιτική που να αναφέρεται αποκλειστικά στις μονογονεϊκές οικογένειες. Για τα απάνθρωπα μυαλά αυτού του τόπου, τα παιδιά αποτελούν αμελητέες ποσότητες πεταμένες στον κάδο των αχρήστων.

Αξίζει να αναφερθεί, έτσι για την πλάκα, ότι το 2007, η κυβέρνηση της Ιρλανδίας χορηγούσε το μηνιαίο επίδομα των 743,2€ στους μόνους γονείς παιδιών έως 18 ετών (ή 22 εφόσον σπουδάζουν) προσαυξανόμενο κατά 88€/ μήνα για κάθε επιπλέον παιδί. Επίσης αντίστοιχο επίδομα παρέχεται στη Γαλλία στη μόνη έγκυο γυναίκα καθώς και στους μόνους γονείς (μητέρα ή πατέρα) ενός τουλάχιστον παιδιού, το ύψος του οποίου ανέρχεται μηνιαίως στα 561,2€ και 748,2€ αντίστοιχα, ενώ προσαυξάνεται κατά 187€ για κάθε επιπλέον παιδί. Εσύ πάλι, μεγάλωσε το παιδί σου με 279 ευρώ το μήνα κι αν δεν έχεις δουλειά φρόντισε να τα φέρεις βόλτα με… 44 ευρώ το μήνα. Για τα μυαλά των ιθυνόντων “και πολλά σου είναι…”

Πηγή:www.babyads.gr

21 Μαρτίου_Παγκόσμια Ημέρα Μονογονέων

Published 21 Μαρτίου, 2016 by sofiaathanasiadou

12794624_10156622782150788_7315285227811018818_n

Σήμερα λέει είναι  και  η Παγκόσμια Ημέρα Μονογονέων!
Γονείς που για τον οποιοδήποτε λόγο μεγαλώνουν τα παιδιά τους μόνοι…

Συνήθως οι περισσότεροι
ήμασταν μόνοι πολύ πριν μείνουμε στ΄αλήθεια μόνοι …

Όση βοήθεια κ να έχεις είναι δύσκολο …πόσο μάλλον να κάνεις  ζογκλέρ για να τα πρόλαβεις όλα,

 αν δεν έχεις συγγενείς να συνδράμουν …
Περνάς από πολλά στάδια μέχρι να σταθείς στα πόδια σου …

Χάνεις πάσα ιδέα για τα πάντα και τους πάντες …
Βιώνεις τον ρατσισμό η το να σε θεωρεί ο άλλος ανάξιο η εύκολο θύμα…
Ακούς πράγματα για σένα που φρίττεις….. γνωρίζεις ανθρώπους κ πραγματικά φριττεις,

ώσπου αποφασίζεις να μην δίνεις βάση και κάνεις τα προβλήματα των άλλων δικά σου…

Η λέξη ζωντοχήρα πολύ μου την δίνει να ξέρετε… αλλά μέχρι και αυτήν την έπιασα και την έκανα,

 στα δικά μου μέτρα…

Ναι είμαι ΖΩΝΤΟΧΗΡΑ ΓΙΑΤΙ ΖΕΙ Ο ΧΟΙΡΟΣ  

και δεν με νοιάζει πως πιστεύουν ορισμένοι που οι απόψεις τους ανήκουν στο μεσαίωνα κ τα βράδια κρυφά τις νύχτες υπολογίζουν πόσα δεν έζησαν γιατί έτσι έπρεπε…

πως πρέπει να ζω η να συμπεριφέρομαι
Οι διαζευγμένοι μονογονείς, ειδικά οι μαμάδες που μεγαλώνουν μόνες τους τα παιδιά τους είναι μια κατηγορία από μόνες τους μην τις λυπάστε…

Γιατί δεν υπολόγισαν τίποτα…

Γιατί ξέρουν ποιές είναι….

Γιατί είναι πιο δυνατές από όσο δείχνουν….

Γιατί μπροστά τους, ο υπουργός οικονομικός είναι μπακάλης…

Δεν ζητάμε λουλούδια, δεν ζούμε για τα μπράβο ούτε τον οίκτο σας θέλουμε και το χτύπημα στην πλάτη…

Μια Γλυκιά κουβέντα κ ο σεβασμός μας αρκεί …

Για όλα τα υπόλοιπα φροντίζουν τα πανέμορφα πλάσματα με τα οποία μας ευλόγησε ο Θεός
That’s all …

Χρονια πολλά στις μόνες κ μόνους φιλους μου
Σας αγαπώ κ το κεφάλι ψηλά

Σοφία

Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας: Η ιστορία της 8ης Μαρτίου

Published 8 Μαρτίου, 2016 by sofiaathanasiadou

87294-iwd-history

Ημέρα αφιερωμένη στη γυναίκα η σημερινή. Η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 8 Μαρτίου, σε ανάμνηση μιας μεγάλης εκδήλωσης διαμαρτυρίας που έγινε στις 8 Μαρτίου του 1857 από εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας στη Νέα Υόρκη, οι οποίες ζητούσαν καλύτερες συνθήκες εργασίας. Η πρώτη Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας γιορτάστηκε το 1909 με πρωτοβουλία του Σοσιαλιστικού Κόμματος των ΗΠΑ και υιοθετήθηκε δύο χρόνια αργότερα από τη Σοσιαλιστική Διεθνή.

Ιστορία της 8ης Μαρτίου

Η 8η Μαρτίου ορίστηκε το 1977 από τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών ως Παγκόσμια Ημέρα για τα δικαιώματα της Γυναίκας και τη Διεθνή Ειρήνη.

Η ιδέα για τον εορτασμό της προέκυψε κατά το πέρασμα στον 20ό αιώνα, το οποίο σηματοδοτήθηκε από την εκβιομηχάνιση, την πληθυσμιακή έκρηξη και τις ριζοσπαστικές ιδεολογίες. Το έναυσμα, όμως, είχε δοθεί αιώνες πριν, με τη Λυσιστράτη να πρωτοστατεί σε μια ιδιόμορφη «φεμινιστική» απεργία, προκειμένου να τελειώσει ο πόλεμος των ανδρών.

Κατά τη διάρκεια της Γαλλικής επανάστασης οι γυναίκες του Παρισιού ζητούσαν «ελευθερία, ισότητα, αδελφότητα» στις Βερσαλίες. Η γιορτή ουσιαστικά αφορά στους αγώνες συνηθισμένων γυναικών, που με το θάρρος και την αποφασιστικότητα τους έγραψαν ιστορία.

Στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι εργάτριες στο τομέα της υφαντουργίας και του ιματισμού κινητοποιήθηκαν στις 8 Μάρτη του 1857 στη Νέα Υόρκη για τις απάνθρωπες συνθήκες εργασίας και τους χαμηλούς μισθούς τους. Η αστυνομία επιτέθηκε και διέλυσε βίαια το πλήθος των λευκοντυμένων γυναικών, όμως το εργατικό κίνημα είχε ήδη γεννηθεί. Δυο χρόνια αργότερα, οι γυναίκες που συμμετείχαν στις κινητοποιήσεις οργάνωσαν το πρώτο εργατικό σωματείο γυναικών και συνέχισαν τον αγώνα για τη χειραφέτηση τους.

Το 1908 παρέλασαν 15.000 γυναίκες στους δρόμους της Νέας Υόρκης ζητώντας λιγότερες ώρες εργασίας, καλύτερους μισθούς και δικαίωμα ψήφου. Υιοθέτησαν το σύνθημα «Ψωμί και τριαντάφυλλα», με το ψωμί να συμβολίζει την οικονομική ασφάλεια και τα τριαντάφυλλα την καλύτερη ποιότητα ζωής.

Η Ημέρα της Γυναίκας γιορτάστηκε για πρώτη φορά από το Σοσιαλιστικό Κόμμα των ΗΠΑ στις 28 Φεβρουαρίου 1909. Ο εορτασμός της καθιερώθηκε το 1910 με πρόταση της Γερμανίδας σοσιαλίστριας Clara Zetkin κατά τη διάρκεια της Δεύτερης Διεθνούς.

Μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση, η φεμινίστριαAlexandra Kollontai έπεισε τον Λένιν να επισημοποιήσει τη γιορτή στη Σοβιετική Ένωση, όμως μέχρι το 1965 αυτή παρέμεινε γιορτή των εργατών.

Η άνοδος του φεμινιστικού κινήματος το 1960αναζωογόνησε το ενδιαφέρον για την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας.

Στις μέρες μας, όμως, σε πολλές χώρες η ημέρα αυτή έχει χάσει το πολιτικό της μήνυμα: Αφενός εμπορευματοποιήθηκε και αφετέρου εκλήφθηκε ως ευκαιρία για να εκφράσουν οι άνδρες την αγάπη τους στις γυναίκες, όπως κατά την Ημέρα της Μητέρας και του Αγίου Βαλεντίνου.

Ωστόσο, περιστατικά που σημειώνονται με αφορμή τον εορτασμό της Ημέρας τη Γυναίκας, αποδεικνύουν την ανάγκη προβολής και τίμησης, αν μη τι άλλο, των αγώνων των γυναικών. Στην Τεχεράνη στις 4 Μαρτίου 2007, η αστυνομία ξυλοφόρτωσε χιλιάδες άνδρες και γυναίκες που σχεδίαζαν συλλαλητήριο για τον εορτασμό της ημέρας. Οι δεκάδες γυναίκες που συνελήφθησαν κρατήθηκαν για μέρες στην απομόνωση. Οι ακτιβίστριες Shadi Sadr και Mahbubeh Abbasgholizadeh αφέθηκαν ελεύθερες μετά από δεκαπέντε μέρες απεργία πείνας.

Πηγή:tvxs.gr

Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Καρκίνου – 15 Φεβρουαρίου 2016

Published 15 Φεβρουαρίου, 2016 by sofiaathanasiadou

7471cfc2fd936bdc82c701cb73ca0b3a_L

H Ελληνική Εταιρεία Παιδιατρικής Αιματολογίας – Ογκολογίας στέλνει μήνυμα ελπίδας, αισιοδοξίας αλλά και βεβαιότητας ότι οι περισσότερες μάχες ενάντια του καρκίνου μπορούν πλέον να κερδηθούν.

Η ιατρική έρευνα, που έχει ως στόχο τα παιδιά που νοσούν με καρκίνο να πετυχαίνουν ίαση, χωρίς απώτερες επιπλοκές και προβλήματα, φέρνει απτά αποτελέσματα, τα οποία ενισχύουν τον καθημερινό αγώνα που δίνουμε όλοι μας, γιατροί, νοσηλευτές, ψυχολόγοι, κοινωνικοί λειτουργοί, φυσιοθεραπευτές, διατροφολόγοι, ώστε οι μικροί ασθενείς να λαµβάνουν τη βέλτιστη θεραπεία μέσα στις καλύτερες συνθήκες περίθαλψης.

Αυτό είναι το μήνυμα που στέλνει το Διοικητικό Συµβούλιο της Ελληνικής Εταιρείας Παιδιατρικής Αιµατολογίας – Ογκολογίας (ΕΕΠΑΟ), με την ευκαιρία της Παγκόσµιας Ηµέρας Παιδικού Καρκίνου (International Childhood Cancer Day), όπως έχει καθιερωθεί η 15η Φεβρουαρίου κάθε έτους. Και πρόκειται όχι απλώς για μήνυμα ελπίδας και αισιοδοξίας αλλά για μήνυμα βεβαιότητας ότι οι περισσότερες μάχες που δίνουμε μπορούν πλέον να κερδηθούν.

‘’Η προσπάθεια αυτή δεν είναι, βέβαια, εύκολη και απαιτεί τη συμβολή όλων: ο καθένας μπορεί να συνεισφέρει στον αγώνα ζωής των µικρών ασθενών, με το να γίνει εθελοντής αιμοδότης και εθελοντής δότης µυελού των οστών και με το να στηρίξει τους συλλόγους και φορείς υποστήριξης των παιδιών και των οικογενειών τους, που είναι καθηµερινοί αρωγοί στο κλινικό µας έργο.
Στόχος μας είναι τα ιατρικά επιτεύγµατα που συντελούνται διεθνώς να βρίσκουν άµεση εφαρµογή στην κλινική πράξη και στη χώρα μας. Για το σκοπό αυτό, η ΕΕΠΑΟ συμμετέχει ενεργά σε διεθνείς πρωτοβουλίες και επιστημονικούς φορείς που προάγουν την ιατρική έρευνα και συμβάλλουν στη βελτίωση της κλινικής φροντίδας των μικρών ασθενών.

Στο πλαίσιο αυτό, και παρά την ιδιαίτερα δύσκολη συγκυρία για τη χώρα μας, το Σεπτέμβριο του 2015 φιλοξενήσαμε στην Αθήνα την 31η Ετήσια Συνάντηση της Διεθνούς Κοινότητας Ιστιοκύττωσης, σε συνεργασία με τον Σύλλογο Άρτεμις. Πρόκειται για μία σπάνια νόσο, που προσβάλλει κυρίως τα παιδιά (περίπου 200.000 κάθε χρόνο) και αντιμετωπίζεται στα ογκολογικά-αιματολογικά κέντρα παιδιατρικών νοσοκομείων.

Προς την ίδια κατεύθυνση θα κινηθούμε και το 2016, καθώς υπό την αιγίδα της ΕΕΠΑΟ θα πραγματοποιηθεί στις 23-24 Απριλίου 2016, στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, η 27η Ετήσια Σύνοδος της Διεθνούς Ομάδας Μελετών BFM (I BFM Study Group, http://www.ibfm2016.org), που ασχολείται με την έρευνα και την κλινική φροντίδα παιδιών και εφήβων που πάσχουν από λευχαιμίες ή λεμφώματα, ενώ το διήμερο που ακολουθεί, στις 25-26 Απριλίου, και πάλι στο χώρο του Μεγάρου, θα πραγματοποιηθεί υπό την αιγίδα της ΕΕΠΑΟ το 10ο Διεθνές Συμπόσιο για τη Λευχαιμία στην Παιδική Ηλικία, όπου θα συζητηθούν όλες οι τελευταίες εξελίξεις σχετικά με την αντιμετώπιση της ασθένειας, σε ανοιχτό Φόρουμ με τη συμμετοχή παιδιάτρων αιματολόγων και ογκολόγων από όλο τον κόσμο. Το Συμπόσιο πραγματοποιείται κάθε δύο χρόνια και οι εργασίες του συμπίπτουν με τη Σύνοδο του I BFM SG.

Επίσης, στις 26-28 Μαΐου, στη Ρόδο, θα διεξαχθεί υπό την αιγίδα της ΕΕΠΑΟ η 10η Συνάντηση της Ομάδας Εργασίας για τα Παιδιατρικά Νοσήματα της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Μεταμοσχεύσεων Αίματος και Μυελού των Οστών (European Society for Blood and Marrow Transplantation -Pediatric Diseases Working Party) και η 5η Συνάντηση των Νοσηλευτών Παίδων (Pediatric Diseases Nurses Group – PDNG), που πραγματοποιούνται ανά διετία και φέτος θα εστιάσουν στις εξελίξεις που αφορούν την αντιμετώπιση της λευχαιμίας σε παιδιά και εφήβους και ειδικότερα τη μεταμόσχευση μυελού των οστών και τις κυτταρικές θεραπείες, καθώς και τα νέα δεδομένα που αυτές δημιουργούν για τη φροντίδα των ασθενών.

Η άμεση και αποτελεσματική συνδρομή της Πολιτείας για την άρτια και σύγχρονη αντιµετώπιση των παιδιών µε καρκίνο στην Ελλάδα είναι απαραίτητη, για αυτό και κάθε προσπάθεια προς αυτή την κατεύθυνση θα μας βρει αρωγούς.
Σε κάθε περίπτωση, εµείς θα συνεχίσουµε να δίνουμε τη μάχη ενάντια στον καρκίνο της παιδικής και εφηβικής ηλικίας με την ίδια αποφασιστικότητα και με την ίδια πίστη ότι μπορούμε να φέρουμε το χαµόγελο και την ελπίδα στα παιδιά που αγωνίζονται καθηµερινά για τη ζωή τους!’’

Πηγή: www.iatronet.gr

Παγκόσμια Ημέρα κατά του Καρκίνου-Ο παιδικός καρκίνος μπορεί να αντιμετωπιστεί

Published 4 Φεβρουαρίου, 2016 by sofiaathanasiadou

7471cfc2fd936bdc82c701cb73ca0b3a_L

Ο καρκίνος είναι μια ασθένεια που δεν γνωρίζει όρια ούτε ηλικία.

Κάθε χρόνο γίνονται περίπου 8.600 διαγώσεις περιπτώσεων παιδικού καρκίνου στις Ηνωμένες Πολιτείες ενώ στην Ελλάδα υπολογίζεται ότι ετησίως περίπου 280-300 παιδιά προσβάλλονται από καρκίνο.

Το 50% των περιπτώσεων καρκίνου στα παιδιά είναι λευχαιμίες και όγκοι του κεντρικού νευρικού συστήματος. Τα αίτια που προκαλούν τον καρκίνο αλλά και την παρατηρούμενη αύξηση της επίπτωσής του παραμένουν άγνωστα. Οι παιδικοί καρκίνοι μπορεί να προκύψουν ξαφνικά, χωρίς πρώιμα συμπτώματα και έχουν υψηλό βαθμό ίασης. Οι σύγχρονες θεραπείες κάνουν την παρατεταμένη επιβίωση και την ανάρρωση όχι μόνο πιθανές αλλά και δυνατές για πολλούς παιδικούς καρκίνους.

Άλλοι καρκίνοι που εντοπίζονται συχνά σε παιδιά είναι παιδικά λεμφώματα, νόσος του Hodgkin, σαρκώματα του Ewing, ρετινο-βλαστώματα, ραβδομυοσαρκώματα και ηπατοβλαστώματα. Λιγότερο συχνοί καρκίνοι που συμβαίνουν στα παιδιά είναι όγκος στους νεφρούς (όγκος του Wilm), καρκίνος του νευρικού συστήματος (νευροβλάστωμα) και καρκίνος των οστών (οστεοσάρκωμα).

Ο σκοπός της θεραπείας του παιδικού καρκίνου δεν είναι μόνο η ίαση, αλλά και η διατήρηση της ποιότητας ζωής, η ψυχολογική και ψυχοκοινωνική ευεξία των νεαρών ασθενών, καθώς η κατάθλιψη είναι μια από τις πιο κοινές ψυχιατρικές διαταραχές του παιδικού καρκίνου, ως αποτέλεσμα της απώλειας του φυσιολογικού ρυθμού ζωής, λόγω της νόσου και των παρενεργειών από τη μακρόχρονη θεραπεία.

Σύμφωνα με την Ελληνική Αντικαρκινική Εταιρεία η Παγκόσμια Ημέρα κατά του Καρκίνου αποτελεί μια ευκαιρία για την Ένωση για τον Παγκόσμιο Έλεγχο του Καρκίνου (UICC), τα μέλη της και το κοινό να συμμετάσχουν σε μια παγκόσμια κινητοποίηση με στοχευμένες, τοπικά προσαρμοσμένες και πραγματοποιήσιμες ενέργειες που θα μειώσουν την επιβάρυνση που προκαλεί ο καρκίνος.

Προβλέπεται ότι μέχρι το 2025 τα ετήσια νέα περιστατικά καρκίνου θα αυξηθούν στα 19,3 εκατομμύρια, από 14,1 εκατομμύρια που ήταν το 2012.

Λόγω της γενικής απεργίας της ΓΣΕΕ την 4η Φεβρουαρίου η κεντρική εκδήλωση της Ελληνικής Αντικαρκινικής Εταιρείας θα πραγματοποιηθεί στις 5 Φεβρουαρίου, στο Σύνταγμα (Γωνία Ερμού και Νίκης).

www.mothersblog.gr

Διαβάστηκε εδώ: www.newsitamea.gr

21 Ιανουαρίου… Παγκόσμια Ημέρα Αγκαλιάς. Έχετε αγκαλιάσει τον έφηβο σας σήμερα; Η σημασία του γονικού αγγίγματος

Published 21 Ιανουαρίου, 2016 by sofiaathanasiadou

HuggedTeen_icon4

Έχετε αγκαλιάσει τον έφηβο σας σήμερα; Η σημασία του γονικού αγγίγματος
22 Νοεμβρίου 2013 – από Samantha Zabell
Ελεύθερη μετάφραση από το KidsGo

Ήταν εύκολο να αγκαλιάσετε το παιδί σας όταν ήταν ακόμη νήπιο. Σας ανταπόδιδε την αγκαλιά και συχνά έμενε για περισσότερα. Στο δημοτικό σχολείο, ζητούσε ακόμη μια αγκαλιά πριν το αφήσετε με την μπέιμπι σίτερ ή πριν φύγει για το σχολείο. Αλλά, μόλις ο γιος ή η κόρη σας μπει στην εφηβεία, η εκ μέρους σας εκδήλωση της φυσικής αγάπης μπορεί να αποδειχθεί πιο δύσκολη.

Η Δρ Laura Markham, εκδότης του AhaParenting.com και μητέρα ενός 18-χρονου κοριτσιού και ενός 22-χρονου αγοριού, συμβουλεύει τους γονείς πώς να ξεπεράσουν τις δυσκολίες και πως θα πρέπει να θυμούνται ότι η αγκαλιά και άλλες εκφράσεις αγάπης αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της υγιούς ανάπτυξης ενός εφήβου.

«Μέρος του γονικού μας ρόλου αποτελεί η φυσική μας σύνδεση με τα παιδιά μας όταν αυτά είναι μικρά» λέει η Markham. «Καθώς τα παιδιά μεγαλώνουν, δεν υπάρχει κάποιος λόγος να διακόψουμε αυτή τη σύνδεση. Εναπόκειται απλώς σε μας να βρούμε νέους, κατάλληλους τρόπους για να παραμείνουμε συνδεδεμένοι μαζί τους

Αλλά πολλοί γονείς, μπορεί να αισθάνονται άβολα και παράξενα να αγκαλιάσουν έναν έφηβο που μοιάζει περισσότερο με άντρα ή γυναίκα παρά με παιδί και σίγουρα δυσκολεύονται περισσότερο παρά όταν κάποτε ήταν μικρό αγόρι ή κορίτσι που μπουσουλούσε στα πόδια τους.

«Οι γονείς πρέπει να τα βρουν με τον εαυτό τους και να παραδεχθούν πως νιώθουν άβολα. Συχνά αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι οι ίδιοι δεν είχαν φυσική στοργή όταν ήταν έφηβοι. Θα πρέπει να το παραδεχθούν και να μην θέτουν αυτό το συναίσθημα τους υπεράνω του παιδιού τους», λέει η Laurie A. Couture, συγγραφέας του «Instead of Medicating and Punishing» (αντί της θεραπείας και τιμωρίας) και αδειούχος σύμβουλος ψυχικής υγείας.

Υπάρχει ένα ρητό που υποστηρίζει πως ένα παιδί χρειάζεται τέσσερις αγκαλιές την ημέρα για την επιβίωσή του, οκτώ για συντήρηση και 12 για την ανάπτυξη του. Δίνεται λοιπόν εσείς 12 αγκαλιές την ημέρα στον έφηβο σας;

«Πάντα να αγκαλιάζετε τον έφηβο σας μόλις τον δείτε το πρωί», συμβουλεύει η Markham. Δεν έχει σημασία αν εκείνη τη στιγμή ήμασταν και οι δύο γκρινιάρηδες γιατί ήταν ακόμη πρωί. Πάντα η μέρα των παιδιών μου άρχιζε με αγκαλιά. Πάντα επίσης τους αγκάλιαζα πριν φύγουν για το σχολείο.

HuggedTeen_icon6

«Σηκωνόμουν και τους προλάβαινα έξω από την πόρτα και μετά τους παρακολουθούσα που έφευγαν», θυμάται η Markham.

Άρα, μέχρι εκείνη τη στιγμή, έχετε ήδη δώσει δυο αγκαλιές. Η Markham συνιστά επίσης μια άλλη αγκαλιά όταν βλέπετε τον έφηβο σας αργότερα την ίδια ημέρα και μία πριν τον ύπνο. Παρόλα αυτά, αυτές οι τέσσερεις αγκαλιές μόλις που φθάνουν στο επίπεδο «επιβίωσης» στην κλίμακα της αγκαλιάς. Για να καλύψετε τις υπόλοιπες οκτώ, η Markham προτείνει να ανακαλύψετε διαφορετικούς τρόπους για να συνδεθείτε με τους εφήβους σας.

«Βρείτε μικρές δικαιολογίες,» λέει η Markham. «Δώστε τους ένα φιλί ψηλά στο κεφάλι. Κρατήστε τους τα χέρια στο τραπέζι την ώρα του φαγητού. Εάν το παιδί σας περνάει μια δυσκολία, καθίστε δίπλα του και βάλτε τα χέρια σας γύρω του

Αν εσείς μεγαλώσατε σ’ ένα σπίτι όπου η φυσική στοργή και αγάπη δεν ήταν κάτι κοινό, τότε τα πιο πάνω μπορεί να μην είναι τόσο εύκολα για σας. Ξεκινήστε αργά. «Μπορεί να είναι ακόμη και μικρές χειρονομίες, όπως βάζοντας το χέρι σας στο χέρι του παιδιού, ή κλείνοντας τα μάτια με στοργή στο παιδί την ώρα που του μιλάτε,» λέει η Couture. «Στα αγόρια αρέσει να τους μιλάνε στο αυτοκίνητο, όπου δεν χρειάζεται να έχουν επαφή με τα μάτια.» Έτσι, απλά προσεγγίστε τα και αγγίξτε τα στον ώμο.

Αυτές οι στιγμές της φυσικής σύνδεσης θα πρέπει να περιλαμβάνουν επίσης και μια συναισθηματική συνιστώσα, προσθέτει η Couture, που αγκαλιάζει τον 19-χρονο γιο της κάθε πρωί. «Δεν είναι απλά να δίνετε στα παιδιά σας μια μηχανική αγκαλιά. Ξεκινήστε με ένα απλό, «Πώς ήταν η μέρα σου;» ή «πώς πας»; Αυτές οι οικείες φράσεις θα πρέπει να επικεντρώνονται στη στιγμή.».

Αν και μερικοί έφηβοι, ιδιαίτερα τα κορίτσια, παίρνουν φυσική στοργή από τους φίλους τους, αυτό δεν αναπληρώνει την έλλειψη της γονικής στοργής.

«Το γονικό άγγιγμα είναι ασφαλές και αναντικατάστατο», λέει η Markham. «Όταν τα παιδιά δεν έχουν αρκετή γονική στοργή, θα ψάξουν για αγάπη σε όλα τα λάθος μέρη».
Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει την πρόωρη σεξουαλική σχέση πριν οι έφηβοι είναι έτοιμοι για κάτι τέτοιο, ή τη χρήση ναρκωτικών ουσιών.

«Έχουμε ένα ενδόμυχο φόβο ότι εάν έχουμε φυσική επαφή με τον έφηβο μας θα διαβούμε ένα απαραβίαστο σύνορο», λέει η Couture. «Και, τα παιδιά αισθάνονται άβολα, γι αυτό ωθούν κι εκείνα τους γονείς μακριά. Αλλά, πραγματικά, στα εφηβικά τους χρόνια, τα παιδιά είναι τα πιο ευάλωτα και έχουν την περισσότερη ανάγκη από γονική αγάπη. Δεν υπάρχει τίποτα κακό με αυτό.»

Διαβάστηκε εδώ:www.kidsgo.com.cy

11η Δεκεμβρίου ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΠΑΙΔΙΟΥ

Published 11 Δεκεμβρίου, 2015 by sofiaathanasiadou

12359462_10208693043986676_1911950723_o

Της Κωνσταντίνας Τσάμη

 

Στις 20 Νοεμβρίου 1959 ο ΟΗΕ, υιοθέτησε τη «Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Παιδιού» και το 1989 τη «Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού». Στην Ελλάδα όμως η Ημέρα του παιδιού γιορτάζεται την 11η Δεκεμβρίου – γενέθλια ημέρα της UNICEF που ιδρύθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 1946 για να βοηθήσει αρχικά τα παιδιά της Ευρώπης, Μέσης Ανατολής και Κίνας μετά το τέλος του Β’ παγκοσμίου Πολέμου.

Αφιερωμένη αυτή η μέρα λοιπόν στο θαύμα της ζωής και στην ελπίδα που όλοι έχουμε για ένα καλύτερο αύριο και αυτό το μέλλον αδιαμφισβήτητα κανείς άλλος δεν μπορεί να μας το διασφαλίσει παρά μόνο τα παιδιά. Τα παιδιά όλου του κόσμου είναι και παιδιά όλων μας δεν υπάρχει χρώμα, θρησκεία, ταυτότητα…. υπάρχουν μόνο φωτεινά χαμόγελα, λαμπερά ματάκια, χρωματιστές ψυχές, αγνές και αμόλυντες καρδούλες, υπάρχει μόνο η αγάπη, η θέληση για την ζωή και η ζωντάνια τους, πράγματα που εμείς οι «δυτικοί» κατά κύριο λόγο λαοί… τα θεωρούμε δεδομένα δυστυχώς δεν ισχύει το ίδιο για όλα τα παιδιά του κόσμου… η ζωή που τους προσφέρεται δεν γίνεται σεβαστή από όλους και τα δικαιώματα τους, ποδοπατούνται.

Στη διαπίστωση, ότι υπάρχει έστω και ένα παιδί που βιώνει τον ρατσισμό, που βιώνει την βία, την υπονόμευση των συναισθημάτων του, την εκμετάλλευση , την εξαθλίωση, τον πόλεμο και η λίστα δεν σταματάει πουθενά …θλίβομαι και εξοργίζομαι σαν μάνα, αλλά και σαν άνθρωπος. Εκτός από υποχρεώσεις τα παιδιά, έχουν και δικαιώματα τα οποία για κανέναν λόγο, δεν θα έπρεπε να τους τα στερούμε, διότι σαφώς και χρήζουν ίσης μεταχείρισης εξίσου με έναν ενήλικα.

Αυτά τα δικαιώματα έχουν θεσπιστεί και έχουν γίνει αποδεκτά από την παγκόσμια κοινότητα, η οποία δεσμεύτηκε να προστατεύει τα δικαιώματα των παιδιών. Είναι μια σύμβαση που θέτει στοιχειώδεις αρχές, για την ευημερία των παιδιών στα διάφορα στάδια εξέλιξής τους.

Μερικά από τα δικαιώματα των παιδιών έχουν ως εξής :

• Να έχω ταυτότητα

• Να είμαι κοντά στους γονείς μου

• Στην ίση μεταχείριση

• Να έχω φαγητό, ρούχα και ασφαλές σπίτι

• Στην καλή και δωρεάν υγεία, σε ιατρική περίθαλψη

• Να πηγαίνω σχολείο

• Να μεγαλώνω δίχως βία

• Στον σεβασμό της προσωπικότητας μου

• Να λέω ελεύθερα την γνώμη μου

• Να εκφράζω τις πεποιθήσεις μου

• Να προστατεύεται η ιδιωτική μου ζωή

• Να ενημερώνομαι

• Να έχω ελεύθερο χρόνο γιατί είμαι παιδί…

Πόσο όμορφη σκέψη θα ήταν, αν ξέραμε ότι όλα τα παιδιά απολαμβάνουν τα παραπάνω «αγαθά», ότι όλα τα παιδιά μεγαλώνουν σαν παιδιά, όπως ακριβώς τους αρμόζει, δίχως πόλεμο, δυστυχία, φτώχεια, κακομεταχείριση σε όλα τα επίπεδα…

Πόσο όμορφη σκέψη θα ήταν, ένας κόσμος αποτελούμενος μόνο από παιδιά, μόνο από παιδικές χαρούμενες φωνούλες, πόσο απλή , μαγική και φωτεινή γεμάτη χρώματα όπως ακριβώς είναι και μια παιδική ζωγραφιά θα ήταν η ζωή του κόσμου.

Οπότε ας μην στερούμε αυτά τους τα δικαιώματα, δεν έχουμε αυτό το δικαίωμα εμείς παρά μόνο την υποχρέωση, να τα προασπίζουμε με πάθος και να τα ενθαρρύνουμε, να συμμετέχουμε ενεργά και όχι μόνο πίσω από ένα πληκτρολόγιο …όπως και όσο μπορούμε… με πράξεις όμως… όπως με ένα παιχνίδι, που θα προσφέρουμε σε ένα παιδί που δεν θα έρθει φέτος για εκείνο ο Άγιος Βασίλης, είτε με ένα πιάτο φαγητό στο παιδάκι της γειτόνισσας, που οι γονείς του είναι άνεργοι, είτε με μια κουβέρτα που δεν χρειαζόμαστε ή ένα ρούχο που πια δεν κάνει στο δικό μας παιδί και κυρίως όμως να μην μένουμε αδιάφοροι και αμέτοχοι όταν βρισκόμαστε αντιμέτωποι με συμπεριφορές ενηλίκων, που προσβάλλουν την ύπαρξη των παιδιών και τα δικαιώματα τους…

Θα κλείσω με αυτή την πρόταση γιατί θα μπορούσα ώρες να γράφω για τα παιδιά όμως η ουσία είναι μία… Όταν έστω και ένα μόνο παιδί στερείται τα δικαιώματά του, τότε ακυρώνεται η έννοια «δικαιώματα του ανθρώπου». Τα παιδιά χρειάζονται την αγάπη μας και τη φροντίδα μας, όχι μόνο την παγκόσμια ημέρα του παιδιού, στις 11 Δεκεμβρίου, αλλά όλες τις μέρες του χρόνου…