Ξερεις καμια φορα η μαλλον καλυτερα συχνα περναει απο το μυαλο μου αυτη η σκεψη…
Δεν ειναι οτι περναει παντα σε καλες και ηρεμες στιγμες αλλα ειναι σιγουρα αυτο που θα δεσει «το γλυκο» μετα απο χειμαρρο αρνητικων σκεψεων μετα απο καυγα…
Εχετε παρατηρησει πως οταν «μας την δινουν» για τα καλα οι αντρες μας περνανε ολα τα σεναρια πιθανης εξελιξης απο το μυαλο μας ?
Δεν μπορω να ξερω για εσας αλλα συνηθως οταν με βγαζει απο τα ρουχα μου σκεφτομαι πως τον σουβλιζω και καμια φορα πως τα μαζευω και παω στο φεγγαρι να κατοικισω για να μην τον ξαναδω.
Ειναι ο μοναδικος ανθρωπος στον κοσμο που μπορει να με εκνευρισει τοσο πολυ αλλα παραλληλα και ο μοναδικος ανθρωπος που με εχει αγαπησει τοσο πολυ .
Ειναι αυτος που θα ξεχασει να παρει ζαχαρη που θα ξεχασει να βγαλει τα σκουπιδια εξω που ενω εχουμε συζητησει για την διατροφη των παιδιων θα κανει τα δικα του και ουουυυυυουυυυυ εχω λιστα ολακερη σας λεω…
Συνηθως ολες μας οι αντιπαραθεσεις εχουν να κανουν με τα παιδια… και ολες οι υπολοιπες με αυτα που τους φορτωνουμε να κανουν…
Ε οκ δεν τους φορτωνουμε γιατι και εμεις εχουμε το δικο μας κομματι αλλα αυτοι ετσι το βλεπουν.
Προσπαθουμε ολοι να γινουμε καλυτεροι να κανουμε το καλυτερο να τα μεγαλωσουμε οσο πιο γλυκα ομορφα γινεται.
Καπου θα γινουν και ελαφρα λαθη η θα «ξεχασουν» να τα κανουν με τον τροπο που εμεις θεωρουμε σωστο.
Χμμμ…
Με πιανετε?
Γκιρ γκιρ γκιρ και χανουμε το κυριως θεμα.
Εμεις αγαπιομαστε…
Εμεις ειμασταν τελειοι μαζι…
Οταν γνωριστηκαμε ηξερα απο την πρωτη στιγμη οτι αυτος ειναι ο ανθρωπος μου.
Δεν ξερω γιατι ημουν σιγουρη ενω εμφανησιακα δεν μου αρεσε…
Αλλα ποτέ πραγματικα δεν ημουν αυτη που κοιτουσα το απεξω.
Το ειδα στα ματια του…
Αυτη η ειλικρινης καλοσυνη…
Το ειδα στις κινησεις του και στην αγωνια του να ξερει πως ειμαι καλα πως δεν πειναω πως δεν τρωω ονο απεξω…
Ειναι κατι που δεν σας το εχω πει ποτε.
Τον ετρεξα αυτον τον ανθρωπο…
Τον ετρεχα για τουλαχιστον 1 χρονο γιατι φοβομουν να ανοιχτω.
Φοβομουν μην με πληγωσει και αυτος και ετρωγε συνεχεια πορτα.
Ενα βραδυ στα γενεθλια μου με γυρισε σπιτι για να σιγουρευτει οτι δεν θα οδηγουσα μετα απο αρκετα ποτα.
Εκει εξω απο την πορτα του σπιτιου μου με φιλησε για πρωτη φορα…
Εκει κρατωντας με αγκαλια κατω απο το φως των αστεριων,,
Τι ομορφη βραδια θεε μου…
Την επομενη μερα παροτι δεν τον αφησα να κοιμηθει σπιτι μου οταν ανοιξα βρηκα πρωινη μπουγατσα και Milko κρεμασμενα στην πορτα μου…
Εκεινη την στιγμη καταλαβα πως τον ενοιαζε να ειμαι καλα ασχετως που οδηγουσε η «σχεση» μας.
Τον αγαπησα αποκτησαμε μαζι 2 παιδια και περναμε καλα μαζι, οταν δεν γκρινιαζω για τα σκουπιδια χιχιχιχ.
Και σκεφτομαι…
Πως θα ειναι με τον ανθρωπο μου… οταν ο χρονος θα περασει..
Οταν θα ειμαι η γριουλα του και θα πηγαινουμε κρουαζιερες σε ολο τον κοσμο…
Οταν θα μου κραταει το χερι για να κατεβω τα σκαλια…
Οταν θα μου χαιδευει τα μαλλια και θα με λεει γριουλα μου η γιατι οχι κοριτσακι μου…
Τοτε ολα αυτα που ξεχασε να κανει μου φαινονται μηδαμινα…
Εκεινη ακριβως την στιγμη ξερω πως θα γερασουμε μαζι…
Και δεν υπαρχει πιο ομορφη εικονα στο μυαλο μου απο αυτη για εμας…
Σοφια
Σας εχω ξαναπει για το νοικοκυρη αντρα που εχω χεχε… Μια απο τις πολλες σπεσιαλιτε του ειναι η μηλοπιτα!
Μετα απο πολλα παρακαλια μου εδωσε την συνταγη σημερα! Την εφτιαξε και την πηγαμε πεσκεσι στην μαμαδοφιλεναδα μου Μαρια Καραμολεγκου….η οποια εμεινε κατενθουσιασμενη! Εγω απλα την λατρευω!!!
Θα χρειαστουμε:
4 αυγά
2,5 φλιτζ τσαγιού αλεύρι που φουσκώνει μόνο του
250γρ βουτηρου
1 φλυτζ τσαγ ζάχαρη
2 βανιλιες
2 μήλα
3/4 γάλα η χυμό πορτοκαλι Εμείς βάζουμε γάλα
Γαρύφαλλο σκόνη μισο κουτάλα κι περίπου
Κανέλα 2 κουτ γλυκού
2/3 Καρύδια
μια χουφτα σταφιδες
αν δεν θέλετε κατι αλλο εκτος απο μηλο δεν τα προσθέτετε
Στρωνουμε το ταψί με μπόλικο βουτηρο και το πασπαλιζουμε με ζάχαρη
Στη συΝεχεια ριχνουμε λίγη κανέλα και γαρύφαλλο
Κόβουμε τα μήλα σε ψιλές φέτες και τα τοποθετούμε στο ταψι απο πάνω ξανάρίχνουμε γαρύφαλλο και κανέλα Ρίχνουμε αραιά και που σταφιδες και καρύδια ανάμεσα στα μήλα και στη συνέχεια ξεκινάμε τη ζύμη…
SuperMomRocks 