Ειμαι νεα μαμα

All posts in the Ειμαι νεα μαμα category

Μοδάτα ρούχα θηλασμού? …. Και όμως γίνεται!

Published 29 Ιανουαρίου, 2016 by sofiaathanasiadou

12650622_10153870227432801_2123493586_n

«Θήλαζα την κόρη μου 3 χρόνια..!» Ο θηλασμός για μένα ήταν αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας μου και επειδή φυσικά δεν κλείστηκα σπίτι όλον αυτόν τον καιρό…., όταν θήλαζα έξω, τα αδιάκριτα βλέμματα

ήταν πολλά και ενοχλητικά!

Το δυσκολότερο κομμάτι όμως, ήταν πως πραγματικά, δεν έβρισκα τι να φορέσω, που να διευκολύνει τον θηλασμό, να μην μένω ακάλυπτη και κρυώνω … να είναι και στυλάτο γιατί πάντα αγαπούσα το άνετο και ωραίο ντύσιμο!

Και να που ανακάλυψα πως μια φίλη της σελίδας μας (koupepe apparel) σχεδίασε μπλούζες,

γι αυτόν ακριβώς τον σκοπό!

Είναι άνετες, φτιαγμένες από πιστοποιημένα υφάσματα, σχεδιασμένες και ραμμένες στην Ελλάδα, με ειδικά ανοίγματα που επιτρέπουν τον διακριτικό θηλασμό παντού!

Πολλές από αυτές καλύπτουν και την περίοδο της εγκυμοσύνης λόγω της άνετης γραμμής τους.

Πάνω από όλα , όμως, είναι τόσο καλόγουστες που θα συνεχίσετε να τις φοράτε για πολύ καιρό …

ακόμα και όταν σταματήσετε να θηλάζετε..!!

 

Ξεχάστε όσα ξέρατε!  Πλέον τα ρούχα θηλασμού δεν χρειάζεται να είναι «γεροντίστικα» .

Στην koupepe apparel θα βρείτε μοδάτα μπλουζοφορέματα που διευκολύνουν τον θηλασμό

χωρίς να αλλοιώνουν το στύλ σας.

12625713_10153870267822801_1727878356_n

Φιλάκια στα μουτράκια

Σοφία

Δείτε στο αστείο βίντεο τις δύο όψεις της μητρότητας! Σε ποια κατηγορία ανήκετε;

Published 15 Ιανουαρίου, 2016 by sofiaathanasiadou

moms

 

Από τους υπερπροστατευτικούς γονείς μέχρι τους πιο χαλαρούς, υπάρχουν αμέτρητα είδη ανατροφής παιδιών, υπενθυμίζοντας σε όλους μας ότι η κάθε οικογένεια είναι ξεχωριστή!

Στο αστείο βίντεο με τίτλο «Οι δύο τύποι Μαμάς», η blogger Esther Anderson χρησιμοποιεί δύο χαρακτηριστικά πρότυπα μητέρας για να προβάλλει τα δύο αντίθετα άκρα της μητρότητας. Παρακολουθήστε το βίντεο για να καταλάβετε περί τίνος ακριβώς πρόκειται. Ελπίζουμε το δικό σας στυλ ανατροφής να βρίσκεται κάπου στη μέση!

Δείτε το βίντεο:

 

 

Πηγή:www.infokids.gr

Παιδίατρος αποκαλύπτει πως να ηρεμήσετε ένα μωρό που κλαίει, μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα!

Published 6 Δεκεμβρίου, 2015 by sofiaathanasiadou

giatros

Ο Robert Hamilton, παιδίατρος στη Σάντα Μόνικα, ειδικός στα μωράκια 30 χρόνια τώρα, έχει κυκλοφορήσει ένα χρήσιμο και αξιολάτρευτο βίντεο σχετικά με τον καλύτερο τρόπο για να ηρεμήσει το μωράκι σας…όταν έχει τις μαύρες του!

Στο βίντεο που ακολουθεί, δίνει λεπτομερείς οδηγίες που περιλαμβάνουν απαλό κούνημα του… ποπού του μωρού!.

«Δεν πρέπει να κάνετε σπασμωδικές κινήσεις ποτέ», επισημαίνει ο ίδιος στο βίντεο. Παρακολουθήστε το και θα εκπλαγείτε!

Πηγή:www.babyads.gr

Δείτε πώς ένα μωρό γεννιέται μέσα στον αμνιακό σάκο!

Published 28 Ιουλίου, 2015 by sofiaathanasiadou
Ένα σπάνιο φαινόμενο συνέβη κατά τον τοκετό μιας γυναίκας από το Κολοράντο, η οποία έφερε στον κόσμο το μωρό της μέσα στον αμνιακό σάκο. Πρόκειται για μια περίπτωση που συμβαίνει 1 φορά στις 80.000 γέννες και το θέαμα είναι ξεχωριστό!

Η φωτογράφος Nicole Monet παρευρέθηκε στη γέννα της γυναίκας και απαθανάτισε τον τοκετό από την αρχή μέχρι το τέλος. Ο ιδιαίτερος τοκετός κίνησε το ενδιαφέρον της φωτογράφου, η οποία συνηθίζει να φωτογραφίζει γέννες με ασυνήθιστη έκβαση, όπως αυτές που το μωρό κατεβαίνει με τα πόδια (βρέφη με ισχιακή προβολή). Τα βρέφη που γεννιούνται στον αμνιακό σάκο, φαινόμενο γνωστό και ως γέννηση «en caul», είναι καλυμμένα με μια μεμβράνη στο κεφάλι ή ακόμα και σε ολόκληρο σώμα τους. Οι παρακάτω φωτογραφίες που τράβηξε η φωτογράφος, θα σας κόψουν την ανάσα!

Η μητέρα ετοιμάζεται να γεννήσει.

Οι πόνοι γίνονται ανυπόφοροι.

Σιγά-σιγά φαίνεται το κεφάλι του βρέφους.

Η μαία βγάζει το μωρό από τον αμνιακό σάκο.

Η πιο συγκινητική στιγμή στη ζωή μιας μητέρας!

Το βρέφος κοιμάται ήρεμο στην αγκαλιά της μαμάς.

Το πιο όμορφο βλέμμα!

Πηγή: blogs.babycenter.com

Διαβά στηκε στο: www.mama365.gr

Δείτε τι τραβάει μια μάνα που έχει κάνει δίδυμα παιδιά! (Βίντεο)

Published 25 Ιουλίου, 2015 by sofiaathanasiadou

didyma

Το να μεγαλώσεις παιδιά είναι κάτι πολύ δύσκολο που θέλει μεγάλη υπομονή. Το να μεγαλώσεις 2 παιδιά ίδιας ηλικίας είναι όμως ακόμα πιο δύσκολο. Σε αυτό το άρθρο θα πάρετε μια γεύση.

Δείτε το βίντεο.

 

 

Πηγή:www.apisteuta.com

Κοινωνικό μωρό από κούνια!

Published 3 Ιουλίου, 2015 by sofiaathanasiadou

shutterstock_115973932.limghandler

Καθώς το μωρό σας μεγαλώνει, μέσα από την αγάπη και τη φροντίδα σας, θα μάθει τον τρόπο να προσεγγίζει τους άλλους ανθρώπους στη ζωή του και να βρει τη δική του θέση μέσα στον κόσμο. Μπορεί να σας ακούγεται σαν μακρινό σχέδιο, όμως η ανατροφή ενός κοινωνικού παιδιού δεν ξεκινά στα πρώτα σχολικά χρόνια, αλλά όσο είναι ακόμα μωρό. Αρκεί να γνωρίζουμε ποια είναι τα απαραίτητα βήματα προς την κοινωνικοποίηση σε κάθε στάδιο της ανάπτυξής του.

Έξω από τη μήτρα της μαμάς
Όταν επιστρέφουμε στο σπίτι με ένα νεογέννητο βρέφος στο πορτ-μπεμπέ, ακόμα κι αν δεν το συνειδητοποιούμε -τουλάχιστον με αυτή την έννοια-, έχουμε ήδη δίπλα μας έναν αυτόνομο, ξεχωριστό άνθρωπο. «Ο πρώτος αποχωρισμός μιας μητέρας με το παιδί της πραγματοποιείται τη στιγμή του τοκετού», γράφει στο βιβλίο του Δεν μου αρέσουν οι αποχωρισμοί (J’ aime pas me separer, εκδ. Albin Michel) ο γάλλος ψυχαναλυτής Νικόλ Φαμπρ. «Αν το μωρό δεν βγει έγκαιρα από τη μήτρα, αρχίζει να γίνεται αδύναμο, υποφέρει. Είναι ένας συμβολισμός που δείχνει ότι δεν μπορούμε να κρατήσουμε για πολύ καιρό τα παιδιά μας μέσα μας ή κοντά μας». Τη στιγμή που βγαίνει από τη μήτρα, το μωρό μας αποκτά την αυτονομία του. Μπορεί πια να αναπνέει μόνο του, προσπαθεί να τραφεί και κοιμάται πια σε κάποια απόσταση από το δικό μας σώμα, ακόμα κι αν είναι δίπλα μας. Ταυτόχρονα, ξεκινά η διαδικασία της κοινωνικοποίησής του. Τώρα πια, η ύπαρξή του δεν είναι ένα «προσόν» που μόνο εμείς έχουμε την τιμή να αντιληφθούμε και να εκτιμήσουμε. Τώρα, μπορούν κι άλλοι να το πάρουν αγκαλιά, να το χαϊδέψουν, να του ψιθυρίσουν στο αυτάκι λόγια αγάπης. Ο κοινωνικός του κύκλος είναι ακόμα πολύ μικρός, αλλά επεκτείνεται διαρκώς. Τα καινούργια πρόσωπα, οι φωνές τους, οι μυρωδιές τους εντυπώνονται στη μνήμη του και βοηθούν το μωρό σας να δημιουργήσει το πρώτο κοινωνικό δίκτυο στο οποίο αισθάνεται ότι ανήκει.
Τι να κάνετε: Ένα δίκτυο από ανθρώπους που αγαπάτε και εμπιστεύεστε θα σας φανεί πολύ χρήσιμο τώρα, αφού θα σας βοηθήσει να ξεκουραστείτε, αναλαμβάνοντας για λίγο το μωρό όταν το έχετε ανάγκη, αλλά -το κυριότερο- θα σας δώσει την ευκαιρία να μάθετε να κρατάτε πού και πού μια μικρή απόσταση από το παιδί σας.

Μακριά από το στήθος της μαμάς
Η περίοδος του απογαλακτισμού είναι κι αυτή ένας μικρός αποχωρισμός. Ο θηλασμός είναι κάτι σαν μεταβατική περίοδος στη σχέση σας: Εκείνο δεν είναι πια «ένα» με το σώμα σας, όμως ο δικός σας οργανισμός εξακολουθεί να του προσφέρει ό,τι πιο πολύτιμο για την ύπαρξή του. Το να δεχτεί να πάρει την τροφή που του προσφέρει ένα τρίτο πρόσωπο (ο μπαμπάς, η γιαγιά ή η νταντά του) είναι ένα πολύ σημαντικό βήμα για την εξέλιξη του μωρού ως κοινωνικού όντος. Είναι η στιγμή που αρχίζει να συνειδητοποιεί ότι το ίδιο και η μαμά του δεν είναι ενωμένοι, αλλά και η περίοδος που βιώνει τη χαρά της ανθρώπινης επαφής, αφήνοντας άλλους να συμμετάσχουν στη διαδικασία που έχει ως στόχο την ικανοποίηση των βασικών του αναγκών.
Τι να κάνετε: Προγραμματίστε τη ζωή σας με τέτοιον τρόπο, ώστε να μην υποχρεώσετε το μωρό σας να πρέπει να δεχτεί δύο σημαντικές αλλαγές στη ρουτίνα του ταυτόχρονα. Αν η διακοπή του θηλασμού γίνει μαζί με την επιστροφή σας στη δουλειά, τότε το άγχος που θα του προκαλέσει θα είναι μεγάλο, αφού ακόμα δεν θα έχει συνηθίσει στην ιδέα ότι σας αποχωρίζεται για κάποιες ώρες ή ότι περνάει τα πρωινά στο σπίτι της γιαγιάς. Μην παραλείπετε να του προσφέρετε απεριόριστη φυσική επαφή μαζί σας, μέσα από χάδια και αγκαλιές.

Στο βρεφονηπιακό σταθμό
Κάποτε θα έρθει κι αυτή η μέρα που η μαμά θα πρέπει να επιστρέψει στη δουλειά ή στις άλλες υποχρεώσεις της και το παιδί θα χρειαστεί να περάσει κάποιες ώρες στον παιδικό σταθμό ή στο σπίτι της γιαγιάς. Επωφεληθείτε από αυτό τον αναγκαστικό χωρισμό, όχι μόνο για να τονώσετε την ανεξαρτησία του, αλλά και για να του μάθετε να σέβεται τις επιλογές σας. Έτσι, εάν αγαπάτε τη δουλειά σας, πείτε του ότι θα επιστρέψετε γιατί, όσο κι αν σας αρέσει να περνάτε χρόνο μαζί του, το θέλετε πραγματικά, και όχι επειδή είστε αναγκασμένη. Βλέποντας τα πράγματα από τη θετική τους πλευρά, συμβάλλετε στο να περάσει αυτός ο προσωρινός χωρισμός πιο ανώδυνα και για τους δυο σας. Μην ξεχνάτε ότι πολλές φορές για το άγχος του αποχωρισμού υπεύθυνοι είναι οι γονείς και οι δικές τους εμπειρίες, όχι τα μωρά. Το παιδί σας θα ωφεληθεί από την παρουσία του σε ένα καινούργιο περιβάλλον, όπου θα μπορεί να «χτίσει» νέες κοινωνικές σχέσεις και να τονώσει την αυτοπεποίθησή του, μαθαίνοντας ότι μπορεί να νιώθει ασφαλές και χαρούμενο, ακόμα κι όταν η μαμά δεν είναι κοντά.
Τι να κάνετε: Φροντίστε η προσαρμογή στο περιβάλλον του βρεφονηπιακού σταθμού ή της γιαγιάς να είναι σταδιακή, αφήνοντάς το αρχικά για λίγες ώρες, πριν χρειαστεί να μείνει εκεί ολόκληρο το πρωινό. Όταν αποχωρείτε -αλλά και όταν επιστρέφετε-, προσπαθήστε να μην το «πνίξετε» στις αγκαλιές και τα φιλιά με δάκρυα στα μάτια. Αυτό, απλώς, θα παρατείνει την αγωνία του. Χαιρετήστε το απλά, λέγοντάς του: «Η μαμά θα φύγει τώρα» ή «Η μαμά γύρισε. Πέρασες καλά;».

Το πρώτο Σαββατοκύριακο στο σπίτι της γιαγιάς
Σίγουρα, το μωρό είναι το κέντρο της ζωής σας, όμως -αργά ή γρήγορα- θα νιώσετε την επιθυμία να… το σκάσετε με το σύντροφό σας ένα Σαββατοκύριακο ή θα πρέπει να κάνετε ένα επαγγελματικό ταξίδι. Γι’ αυτές τις περιπτώσεις, το σπίτι της γιαγιάς είναι σαφώς η καλύτερη επιλογή για τη διαμονή του μωρού. Ασφαλώς, δεν θα πρέπει να περνάει το κατώφλι του για πρώτη φορά τη μέρα που θα το αφήσετε εκεί για το διήμερο. Είναι προτιμότερο να ξεκινήσετε σταδιακά, αφήνοντας αρχικά το παιδί εκεί για λίγες ώρες, μετά να μείνετε μαζί για ένα βράδυ, στη συνέχεια μόνο του, μέχρι να νιώσετε ότι δεν θα έχει πρόβλημα εάν το αφήσετε για το Σαββατοκύριακο.
Τι να κάνετε: Μην αφήσετε το μωρό να κοιμηθεί στο σπίτι της γιαγιάς πριν φτάσει στην κατάλληλη ηλικία ώστε να μπορεί να διαχειριστεί το «στρες του αποχωρισμού» που κορυφώνεται τον 8ο μήνα. Προετοιμάστε το από πριν, ενημερώνοντάς το κάθε τόσο για τις κινήσεις που κάνετε (π.χ. «Μαζεύω τα πράγματά σου για να τα πάμε στο σπίτι της γιαγιάς. Για να δούμε, τι θα χρειαστείς εκεί… »), αλλά αποφύγετε να το αναφέρετε συνέχεια, για να μην κλιμακώνετε το άγχος του. Όσο θα λείπετε, αποφύγετε να του μιλάτε συνέχεια στο τηλέφωνο (μία-δύο φορές την ημέρα αρκούν), ώστε να μην ενισχύεται μέσα του το συναίσθημα της έλλειψής σας.

4 συμβουλές για κοινωνικά μωρά
– Βοηθήστε το να κάνει παρέα με συνομηλίκους του.
Ήδη από τη βρεφική ηλικία, τα μωρά χαίρονται όταν βρίσκονται μαζί με άλλα παιδάκια. Φροντίστε να καλείτε συχνά στο σπίτι σας γειτονόπουλα, ξαδερφάκια και παιδιά φίλων, για να μάθει σιγά-σιγά και να μοιράζεται τα παιχνίδια του.
– Εντάξτε το σε ομάδες. Για παράδειγμα, στα κολυμβητήρια υπάρχουν προγράμματα για βρέφη που ξεκινούν από την ηλικία των τριών μηνών. Ένα τέτοιο γκρουπ θα το βοηθήσει να συνειδητοποιήσει σύντομα ότι είναι μια αυτόνομη ύπαρξη και θα του προσφέρει από νωρίς τα «εργαλεία» για την κοινωνική του ένταξη.
– Δώστε το «καλό» παράδειγμα. Αν εσείς δεν κάνετε συχνά παρέα με άλλους ανθρώπους, δεν προσκαλείτε φίλους στο σπίτι ή δεν ανταλλάσσετε ούτε «καλημέρα» με τους γείτονές σας, το παιδί θα σας μιμηθεί και θα μεγαλώσει δείχνοντας καχυποψία απέναντι στους άλλους.
– Βάλτε κανόνες. Από μικρή ηλικία, το παιδί θα πρέπει να κατανοήσει ότι στο σπίτι ακολουθούνται κάποιοι απαράβατοι κανόνες, όπως για παράδειγμα ότι στις 21.00 πρέπει να πηγαίνει στο κρεβάτι του ή ότι θα πρέπει να μαζεύει τα παιχνίδια του. Εξηγήστε του ότι στα άλλα σπίτια -π.χ. στης γιαγιάς- ενδεχομένως ισχύουν άλλοι κανόνες και ότι, όταν πηγαίνει εκεί, θα πρέπει να τους ακολουθεί.

Με τη συνεργασία της Νέλλης Θεοδοσίου (παιδοψυχολόγος).  –  Πηγή: www.imommy.gr

Οι 10 πιο υπεροχες στιγμες στον πρωτο χρονο της μητροτητας!

Published 27 Αυγούστου, 2014 by sofiaathanasiadou

 

Οι 10 πιο υπέροχες στιγμές στον πρώτο χρόνο της μητρότητας!

 

1. Η πρώτη επαφή με το μωρό
Μετά από 9 μήνες που βρισκόταν στην κοιλιά σας αυτό το φανταστικό πρόσωπο, τώρα βλέπετε ένα πρόσωπο αληθινό! Και στο μυαλό σας έρχονται ξανά όλες αυτές οι σκέψεις, τα συναισθήματα που είχατε μοιραστεί μαζί του και τώρα αποκτούν μια άλλη μαγική αξία. Είναι η στιγμή που συνειδητοποιείτε το μεγαλείο της ανθρώπινης δημιουργίας.

2. Το πρώτο του κλάμα
Το πρώτο κλάμα του μωρού σας είναι η πιο γλυκιά μουσική στα αυτιά κάθε μητέρας. Είναι μόνο η αρχή από τις πολλές κραυγές που θα συνεχίσει να είναι μια σταθερή μουσική στην καθημερινή ζωή σας. Στη συνέχεια, όμως, η πρώτη κραυγή – ωστόσο, είναι – είναι μια στιγμή για να αγαπάμε για κάθε μητέρα.

3. Το πρώτο του (αληθινό) γέλιο
Ναι, μπορείτε να το αναγνωρίσετε! Είναι αυτό το αθώο, καθαρό, ειλικρινές, εγκάρδιο γέλιο που σας απευθύνει το μωρό σας! Και από το πρώτο αυτό γέλιο πλέον νιώθετε πόσο μαγική είναι αυτή η επαφή, και πόσο μεγάλη αυτή η στιγμή!

4. Η πρώτη φορά που το μωρό, σας αναγνωρίζει
Είναι αυτή η υπέροχη πρώτη φορά που σας ψάχνει με το βλέμμα του, που καρφώνει τα μάτια του πάνω σας, που ανταποκρίνεται στο χάδι σας και αντιδρά στο φιλί σας. Και δεν έχει καμία σημασία πόσες ακόμη φορές θα σας αναγνωρίσει. Αυτή η πρώτη φορά είναι που σας σφίγγει τόσο γλυκά το στομάχι!

5. Το πρώτο του φιλάκι!
Τίποτα δεν συγκρίνεται με το πρώτο φιλί από το μωρό σας. Θα μπορούσε να είναι απλά ένα γλείψιμο ή λίγα σάλια που άφησε στο χέρι σας…όμως αυτή η αίσθηση του μωρουδίστικου φιλιού είναι που σε κάνει να νιώθεις πώς θέλεις να το «πνίξεις» στα φιλιά!

6. Το πρώτο σας κλάμα
Αυτή η πρώτη φορά που κλάψατε για το μωρό σας, μπορεί να είναι από  μπορεί να είναι από χαρά, ανησυχία, πόνο ή απλά επειδή σας κατέκλυσαν τα συναισθήματα. Αλλά η πρώτη φορά που κλαίτε για το μωρό σας είναι μια αξέχαστη στιγμή. Απλώς και μόνο επειδή σηματοδοτεί την έναρξη μια ζωής με πολλά ακόμα δάκρυα συγκίνησης!

7. Η  πρώτη φορά που το μωρό σας λέει… μαμά!
Ανάμεσα σε όλους τους άλλους τίτλους, προσφωνήσεις και ιδιότητες που τόσα χρόνια είχατε στην προσωπική και επαγγελματική σας ζωή, η πρώτη προσφώνηση του μωρού σας «μαμά» είναι η πιο συγκλονιστική! Και αυτή που οι περισσότερες μαμάδες  θυμούνται με εκπληκτικές λεπτομέρειες για μια ζωή!

8. Το πρώτο του μπουσούλημα!
Η πρώτη φορά που το μωρό σας σέρνεται, μπουσουλάει ή βολτάρει είναι απλά συναρπαστική. Και αυτό γιατί σηματοδοτεί δεκάδες πράγματα που θα αλλάξουν πια στη ζωή σας!

9. Η πρώτη φορά που νιώθει την παρουσία σας!
Υπάρχουν πολλές στιγμές στον πρώτο αυτό μαγικό χρόνο της μητρότητας που συνειδητοποιείτε πόσο ευτυχισμένο κάνει το μωρό σας η παρουσία σας και μόνο! Είναι ευτυχισμένο απλώς επειδή σας βλέπει! Χωρίς προσδοκίες, απαιτήσεις ή ανταλλάγματα. Είναι απλώς ευτυχισμένο επειδή υπάρχετε. Υπάρχει πιο όμορφο συναίσθημα;

10. Η στιγμή που καταλαβαίνετε τη σημασία της αληθινής αγάπης!  
Κάπου στην πορεία, κάθε μητέρα αντιλαμβάνεται και βιώνει την αληθινή αγάπη. Ενώ όλοι αγαπάμε τους γονείς μας, τους φίλους, συζύγους, αδέλφια, οικογένεια… Υπάρχει όμως κάτι ιδιαίτερο στην αγάπη κάθε μητέρας για το μωρό της .. Και αν είστε μια μητέρα, θα συμφωνήσετε μαζί μου .. Και αν έχετε βιώσει αυτή την αγάπη, είστε τυχερή …

ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΔΕ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΕΙΣ ΠΟΤΕ ΣΤΟΥΣ ΜΟΝΟΓΟΝΕΙΣ

Published 19 Νοεμβρίου, 2013 by sofiaathanasiadou

Πράγματα που δεν πρέπει ποτέ να πείς, στους μονογονείς

Την επόμενη φορά που θα προσφερθείτε να δώσετε συμβουλές σε ένα μονογονέα, καλό είναι να το σκεφτείτε διπλά. Παρά την εποικοδομητική κριτική που μπορεί να προέρχεται από έναν πραγματικά καλοπροαίρετο άνθρωπο, οι περισσότερες συμβουλές είναι περισσότερο επικριτικές παρά υποστηρικτικές. Δεν λέμε να φοβάστε να μιλήσετε, ούτε να χάσετε τον αυθορμητισμό σας. Απλώς πρίν πείτε οτιδήποτε, καλό είναι να το σκεφτείτε λίγο παραπάνω γιατί αυτό που φαίνεται σε εσάς αθώο, τον άλλον μπορεί να τον φέρει σε δύσκολη θέση ή στη χειρότερη να τον πληγώσει (ειδικά αν αυτό που θα πείτε, ο άλλος το έχει ήδη ακούσει 5.000 φορές!). Ας δούμε μαζί τα πιο συνηθισμένα και -πολλές φορές-τραγελαφικά πράγματα που (δεν θα έπρεπε να) λέγονται στους μονογονείς για… τους μονογονείς!

«Θεέ μου, λείπει ο άντρας μου αυτή την εβδομάδα για δουλειές και θα έχω συνέχεια τα παιδιά. Νομίζω πως θα φρικάρω!»
(Στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σχοινί!)

«Τουλάχιστον έχεις άφθονο χρόνο για τον εαυτό σου τώρα!»
(Σωστά. Ας πεταχτώ μέχρι τη Φοντάντα Ντί Τρέβι. Μη με ρωτήσεις τι θα ευχηθώ…)

«Υπάρχουν τόσοι πολλοί μονογονείς εκεί έξω, θα τα καταφέρεις μια χαρά όπως τα κατάφεραν και εκείνοι!»
(Αλίμονο! Αφού τα κατάφεραν εκείνοι, ποιός είμαι εγώ που θα διαφέρω;)

«Είναι πολύ ωραίο να έχεις λίγο χρόνο για σένα, μακριά από τα παιδιά, ε;»
(Αυτό μην το πείτε ποτέ σε χωρισμένο μπαμπά που πασχίζει για την επικοινωνία του με τα παιδιά, διότι σας βλέπουμε στο γύψο!)

«Τα καημένα τα παιδάκια σου, κοίτα πόσο φοβισμένα είναι»
(Τα παιδιά μου δεν είναι καημένα, ούτε φοβισμένα. Πρησμένα είναι…)

«Πότε ξαναπαντρεύεσαι;»
(Αύριο. Δεν σου έστειλα πρόσκληση;)

«Φαίνεσαι πολλή κουρασμένη, γιατί;»
(Μετά από τρίωρο καθημερινό spa, κι εγώ απορώ!)

«Πρέπει να βρείς σύζυγο. Τα κορίτσια που μεγαλώνουν χωρίς πατέρα γίνονται εύκολα και τα αγόρια εγκληματίες»
(…και οι γνωστοί, μ@κες!)

«Είσαι σίγουρη ότι αυτό είναι το καλύτερο για τα παιδιά;»
(Όχι δεν είμαι. Νομίζω πως το καλύτερο είναι να τα αφήσω να βλέπουν τους γονείς τους  να πλακώνονται!).

«Δεν υπάρχει καμία διαφορά του μονογονέα, με εκείνον που έχει σύζυγο»
(Καμία. Μήπως έπρεπε να είχα βρεί δότη σπέρματος από την αρχή; Βλακεία…)

«Πρέπει να μάθεις να βάζεις προτεραιότητες»
(Όταν σε ξαναδώ να αλλάξω πεζοδρόμιο…τσέκ!)

«Ο άντρας μου δουλεύει τόσο πολύ. Είμαι κι εγώ σαν ανύπαντρη μητέρα»
(Μα ναι, είσαι…με δύο μισθούς…)

«Κάνω ό,τι κάνεις κι εσύ. Απλά έχεις το πλεονέκτημα να μην πρέπει να ζείς με έναν άντρα!»
(Κι εγώ αν είχα τον άντρα σου, το ίδιο θα έλεγα….)

 «Είσαι τυχερή που δεν έχεις κάποιον να μαλώνεις συνέχεια»
(Και ο κάποιος, τυχερός είναι!)

«Χρειάζεσαι έναν άντρα»
(Τελικά είναι καλύτερα που δεν ζω με έναν άντρα ή όχι; Αποφασίστε!)

«Μου ακούγονται πολύ εύκολα όλα αυτά»
(Μπατονέτες!)

«Μα πώς τα καταφέρνεις;»
(Έλα ντε. Τσάμπα το χαρτί απ’ τον Αμάραντο, πιάνει και τον τοίχο!)

«Έχεις πολύ ωραίο πρόσωπο, λίγα κιλά να χάσεις μόνο και θα βρείς κάποιον»
(Το αντίθετο της γαρίδας: Πετάς σώμα, κρατάς κεφάλι…)

«Είσαι τόσο όμορφη. Μήπως έχεις κάποιο άλλο πρόβλημα;»
(Για την κοπρολαγνεία, λες;)

Συνάδελφος: «Τουλάχιστον τώρα μπορείς να χρησιμοποιείς τα παιδιά ως δικαιολογία για να φεύγεις νωρίτερα!»
(Τουλάχιστον τώρα μπορώ να χρησιμοποιώ τα παιδιά ως δικαιολογία, για να σε βλέπω λιγότερο!)

«Τα παιδιά θέλουν και τους δύο γονείς τους»
(Ποιούς ακριβώς; Αυτούς που πλακώνονται, αυτούς που ζούν χωριστά κάτω από την ίδια στέγη ή αυτούς που ο ένας δέρνει τον άλλον; Έχουμε μεγάλη γκάμα, διαλιέχτε!).

«Πλάκα μου κάνεις; Μακάρι να ήμουν κι εγώ μόνη μου!»
(Αλλάζουμε;)

«Μάλλον δεν προσπαθείς και τόσο πολύ»
(Να αρχίσω να σκάβω τότε…)

«Θα βρείς και εσύ κάποιον/α, τόσοι ελεύθεροι κυκλοφορούν»
(Μάλλον θα φταίει που με «πιάνει» ο δακτύλιος)

«Ο έρωτας θα σου έρθει, εκεί που δεν τον περιμένεις»
(Σαν το εγκεφαλικό ένα πράγμα…)

«Θα έπρεπε να περνάς περισσότερο χρόνο με τα παιδιά και λιγότερο με τη δουλειά»
(Δεν γίνεται, χρειάζομαι λεφτά. Ο γιός μου είναι ναρκομανής και μου τα τρώει όλα στη πρέζα, που να στα λέω…)

ΠΗΓΗ:http://singleparent.gr

Ο ΜΥΘΟΣ ΤΗΣ 24ΩΡΗΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ

Published 16 Νοεμβρίου, 2013 by sofiaathanasiadou

Ο μύθος της 24ωρης ευτυχίας

Έχουμε οικογένεια, παιδιά που λατρεύουμε και δουλειά που μας ικανοποιεί. Όμως, δεν νιώθουμε ευτυχισμένες, κι αυτό μας προκαλεί ενοχές. Το να καταρρίψουμε το μύθο της 24ωρης ευτυχίας είναι το πρώτο βήμα προς την ισορροπία.

Οικογένεια + δουλειά + υγεία + παιδιά δημιουργούν για τη σύγχρονη κοινωνία την πρότυπη εξίσωση ζωής. Τι συμβαίνει, όμως, όταν η εξίσωση αυτή κάπου καταλήγει λάθος; Και, παρόλο που δεν αισθανόμαστε ευτυχισμένες, οφείλουμε να δείχνουμε έτσι, γιατί αλλιώς οι άλλοι θα μας θεωρήσουν ανεπαρκείς; Κάποιες φορές, όλες οι γυναίκες και οι μαμάδες αυτού του πλανήτη νιώθουν ανικανοποίητες. Ε, και λοιπόν, πού είναι το κακό; Δεν είναι, άραγε, πιο απελευθερωτικό να έλεγαν: «Δεν είμαι σίγουρη πως είμαι ευτυχισμένη, αλλά δεν καταλαβαίνω γιατί θα πρέπει να νιώθω ελαττωματική γι΄αυτό».

Μεγάλες (ή μήπως) ανεκπλήρωτες προσδοκίες

Είναι, άραγε, απλώς ανικανοποίητη και κακομαθημένη η μαμά-πρότυπο της νέας χιλιετίας; Ή απλώς προβληματισμένη και φοβισμένη; Οι ψυχολόγοι υποστηρίζουν πως το πρόβλημα έγκειται στο ότι τα έχουμε όλα και δεν έχουμε συνηθίσει τους εαυτούς μας ούτε σε στερήσεις ούτε σε περιορισμούς. Έτσι καταλήγουμε να επιθυμούμε όλο και περισσότερα. Η σχέση μας με τα παιδιά μας θα μπορούσε να είναι καλύτερη, η ερωτική μας ζωή πολύ πιο έντονη, το πορτοφόλι μας πιο γεμάτο. Σύντομα καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι σε αυτό που ζούμε υπάρχει κάποιο λάθος, που οπωσδήποτε θα πρέπει να διορθώσουμε. Στην πραγματικότητα, με αυτό τον τρόπο όχι μόνο υποσκάπτουμε την προσωπική μας ευτυχία, αλλά δημιουργούμε τις προϋποθέσεις για τη δυστυχία.

Ενοχές για όλα;   

Γιατί έχουμε ενοχές όταν δεν αισθανόμαστε καλά; Και τι ακριβώς δημιουργεί όλον αυτό τον κυκεώνα των ενοχών μας; Ο πρώτος λόγος είναι πως στη γρήγορη εποχή που ζούμε όλα τα ερωτήματα θα έπρεπε να έχουν απαντηθεί και όλα τα προβλήματα να έχουν λυθεί. Έτσι, σπάνια κοπιάζουμε για ένα στόχο ή ένα σκοπό. Αν πεινάς, υπάρχει το delivery, κι αν ψάχνεις σπίτι, θα το βρεις στο Διαδίκτυο. Συνεπώς, θεωρούμε τα πάντα δεδομένα. Ακόμη και την ευτυχία μας. Όταν, λοιπόν, κάτι διαταράξει τον κόσμο μας, αυτόματα γινόμαστε δυστυχείς. Από το ένα άκρο περνάμε αυτόματα στο άλλο. Ο δεύτερος είναι πωςπάντα υπολογίζουμε την ευτυχία μας με μέτρο σύγκρισης τους άλλους. Τα χρήματα των άλλων είναι πιο πολλά, οι φίλες μου χωρίς παιδιά έχουν περισσότερο ελεύθερο χρόνο από μένα, η αδερφή μου έχει καλύτερη δουλειά. Ο άνθρωπος είναι κοινωνικό ον, επομένως συνεχώς εξετάζει και αξιολογεί. Ωστόσο, η αδιάκοπη σύγκριση με τους άλλους μάς κάνει να νιώθουμε λιγότερο ευτυχισμένοι, μιας που μας θυμίζει τις –έτσι κι αλλιώς υπάρχουσες– κοινωνικές ανισότητες. Ο τρίτος λόγος είναι πωςκαθένας από εμάς θέλει να δίνει στους άλλους την εντύπωση πως νιώθει και περνάει τέλεια. Είναι η εικόνα που «μετράει». Η εικόνα, όμως, πολύ συχνά δεν είναι αληθινή.

Ας το δούμε συναισθηματικά

Όλες οι μαμάδες, οι γυναίκες και οι κόρες αυτού του κόσμου φτάνει η στιγμή που αναρωτιόμαστε ποιες είμαστε, τι έχουμε, αν είμαστε καλές μάνες και τι παραπάνω θα μπορούσαμε να κάνουμε. Συνήθως όλες αυτές τις σκέψεις ακολουθεί μια κρίση πανικού ή άγχους. Ο δρ. Νικ Μπέιλις, ψυχίατρος στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ, στο βιβλίο του Ο δύσκολος δρόμος για την ευτυχία μάς λέει πως δεν υπάρχουν θετικά ή αρνητικά, καλά ή κακά συναισθήματα. Και όσο πιο πολύ απελευθερωθούμε από την εμμονή μας να είμαστε καλά, τόσο πιο γρήγορα θα απολαύσουμε τη ζωή. Δεν υπάρχει τίποτα κακό στο να νιώθεις ντροπή, μοναξιά, θυμό και φόβο. Όλα αυτά τα συναισθήματα σε βοηθούν να αντιληφθείς τι συμβαίνει γύρω σου και μέσα σου. «Οι άνθρωποι που αναισθητοποιούν τα συναισθήματά τους δεν μπορούν να πάνε πιο πέρα», μας λέει ο δρ. Μπέιλις. «Όταν μπλοκάρεις τα συναισθήματα και αρνείσαι να παραδεχτείς πως αισθάνεσαι άσχημα, τότε δεν θα εκτιμήσεις ποτέ αυτό που έχεις. Όλοι οι γονείς θέλουν να είναι ευτυχισμένα τα παιδιά τους, αλλά χρειάζεται και να τους δείξουν πόσο τα αγαπούν, παρόλο που τα μαλώνουν. Οι συναισθηματικές εμπειρίες μπορεί να είναι επώδυνες, αλλά και πολύ απολαυστικές και αποτελεσματικές. Άλλωστε η ζωή έχει χιλιάδες αποχρώσεις», καταλήγει. Όταν, λοιπόν, η απόχρωση που θα αποτύπωνε καλύτερα τη διάθεσή σας είναι γκρι ή μαύρη, μην προσπαθήσετε να την αλλάξετε. Κανένας δεν θέλει να πονάει, αλλά όταν συμβαίνει αυτό είναι σκόπιμο απλώς να το δεχόμαστε. Δεν είναι ανάγκη να λέμε ψέματα γι’ αυτό. Άλλωστε, ποιος λέει πως είσαι υποχρεωμένος να νιώθεις ευτυχισμένος συνέχεια; Κάποιες φορές αρκεί απλώς να νιώθεις, να είσαι σε επαφή με τον εαυτό σου. Επιπλέον, όσο πιο πολύ μοιράζεσαι με τους γύρω σου, τόσο αυτά τα επώδυνα συναισθήματα μικραίνουν μέσα σου και μόνο η έκφρασή τους σε ανακουφίζει.

Τα θετικά της αρνητικής διάθεσης

Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα του Πανεπιστημίου της Νότιας Ουαλίας, οι άνθρωποι με ελεγχόμενη αρνητική διάθεση διέθεταν καλύτερη κριτική σκέψη και έδιναν μεγαλύτερη προσοχή στο περιβάλλον τους σε σχέση με τους πιο χαρούμενους ανθρώπους, οι περισσότεροι από τους οποίους είχαν την τάση να πιστεύουν ό,τι τους έλεγαν. Σύμφωνα με την έρευνα, η θλίψη… προωθεί τις διαδικασίες επεξεργασίας των πληροφοριών, που απαιτούνται για την αντιμετώπιση περισσότερο κρίσιμων καταστάσεων. Επίσης, οι άνθρωποι με «κακή διάθεση» ήταν επίσης λιγότερο πιθανό να παίρνουν παρορμητικά αποφάσεις με βάση τις φυλετικές ή θρησκευτικές προκαταλήψεις τους και να κάνουν λάθη όταν κλήθηκαν να ανακαλέσουν ένα γεγονός στο οποίο ήταν μάρτυρες. Η μελέτη συμπεραίνει, επίσης, ότι οι θλιμμένοι άνθρωποι είναι καλύτεροι στο να εκφράζονται με γραπτά επιχειρήματα, ενώ μία «ελαφρώς αρνητική διάθεση μπορεί πράγματι να προωθήσει ένα περισσότερο σαφές και τελικώς περισσότερο επιτυχημένο τρόπο επικοινωνίας».

Τα θετικά των ενοχών

Οι υγιείς, δηλαδή οι χρήσιμες ενοχές, αποτελούν τη φωνή της λογικής και της συνείδησής μας. Πρόκειται για τους εσωτερικούς κανόνες που μας αποτρέπουν από πράξεις που έρχονται σε αντίθεση με την ηθική μας. Επίσης, μας βοηθούν να ελέγξουμε το θυμό, την επιθετικότητα, τον εγωισμό ή την απληστία. Δηλαδή, οι σωστές ενοχές δίνουν έμφαση στο λάθος, χωρίς όμως να επηρεάζουν την αυτοεκτίμησή μας, και μας δίνουν την ευκαιρία να βελτιωθούμε και να γίνουμε καλύτεροι.

 ΠΗΓΗ:http://www.imommy.gr/