Αρχείο

All posts for the month Ιουνίου 2016

Παιδόφιλος άρπαξε 9χρονο κοριτσάκι

Published 30 Ιουνίου, 2016 by sofiaathanasiadou

eg2

 

Στη δημοσιότητα δίνονται, κατόπιν σχετικής Διάταξης της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αμαλιάδας, τα στοιχεία ταυτότητας και οι φωτογραφίες 37χρονου Έλληνα σε βάρος του οποίου ασκήθηκε ποινική δίωξη για απόπειρα βιασμού και απόπειρα αποπλάνησης παιδιού, που δεν συμπλήρωσε τα 12 έτη και συνελήφθη στις 21 Ιουνίου 2016, από αστυνομικούς του Τμήματος Ασφαλείας Αμαλιάδας, με ένταλμα σύλληψης του οικείου Ανακριτή.

Συγκεκριμένα πρόκειται για τον:

ΑΤΤΙΚΟ–ΓΙΔΟΓΙΑΝΝΗ Χρήστο του Παναγιώτη και της Αθανασίας, γεννηθέντα το 1979 στην Αμαλιάδα Ηλείας

Η συγκεκριμένη δημοσιοποίηση, χρονικής διάρκειας δύο μηνών, σύμφωνα με τη σχετική Εισαγγελική Διάταξη, αποσκοπεί στην προστασία του κοινωνικού συνόλου, των ανηλίκων, καθώς και προς ευχερέστερη πραγμάτωση της αξίωσης της Πολιτείας για τον κολασμό των παραπάνω αδικημάτων.

 

Στο πλαίσιο αυτό, παρακαλούνται οι πολίτες να επικοινωνούν με τους τηλεφωνικούς αριθμούς 26220-38232 και 26220-24101 του Τμήματος Ασφαλείας Αμαλιάδας, για την παροχή οποιασδήποτε σχετικής πληροφορίας. Σημειώνεται ότι διασφαλίζεται η ανωνυμία και το απόρρητο της επικοινωνίας .

Το χρονικό της σύλληψής του

Το 9χρονο κοριτσάκι έφυγε το πρωί της 21ης Ιουνίου από το σπίτι του για γειτονικό συγγενικό του σπίτι. Εκείνη την ώρα περνούσε από τον δρόμο ο 37χρονος, ο οποίος με το που είδε το παιδάκι, όρμησε εναντίον του, το άρπαξε από τον λαιμό με το χέρι και προσπάθησε να το φιλήσει στο στόμα.

Το κοριτσάκι αντιστάθηκε και άρχισε να φωνάζει και ο δράστης, παράτησε την προσπάθειά του και τράπηκε σε φυγή.

Μετά από αναζητήσεις της Αστυνομίας που κλήθηκε στο σημείο, ο δράστης εντοπίστηκε και συνελήφθη. Από την έρευνα των Αστυνομικών προέκυψε, πως ο δράστης, έχει συλληφθεί και άλλες φορές στο παρελθόν για παρόμοιες πράξεις και προφυλακίστηκε.

 

Πηγή:news247.gr

Ξέρεις ποια χώρα έχει τους πιο δυστυχισμένους γονείς στο κόσμο;

Published 30 Ιουνίου, 2016 by sofiaathanasiadou

Screen-shot-2011-09-04-at-11.56.25-AM-1200x800_c

Επιμέλεια: Ήρα Ανδρέου

Ας ξεκινήσουμε από τα καλά νέα: Όσοι έχουν παιδιά δεν είναι λιγότερο ευτυχισμένοι από εκείνους που δεν έχουν. Και τώρα, τα άσχημα νέα: Σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη του Αμερικανικού Οργανισμού CCF (Council on Contemporary Families) οι περισσότεροι γονείς στην Αμερική θεωρούν ότι πληρώνουν ένα “πρόστιμο ευτυχίας” απέναντι στα παιδιά τους ιδίως όταν συγκρίνουν τους εαυτούς τους με γονείς άλλων ευρωπαϊκών χωρών, όπως η Νορβηγία και η Ουγγαρία.

Τι στο καλό συμβαίνει στις ΗΠΑ και οι άνθρωποι θεωρούν ότι η ευτυχία μειώνεται όταν γίνεσαι γονιός; Οι ερευνητές εξέτασαν αρχικά μία σειρά παραμέτρων όπως το μέγεθος της οικογένειας και τις “απρογραμμάτιστες” γεννήσεις για να καταλήξουν γρήγορα στο συμπέρασμα πως κανένα από τα παραπάνω δεν σχετιζόταν με την δυσφορία που αισθάνονται οι Αμερικανοί γονείς. Όταν εν συνεχεία εξέτασαν συγκεκριμένες κυβερνητικές πολιτικές, όπως η διάρκεια της γονεϊκής άδειας και το επίδομα μητρότητας, τότε διαπίστωσαν ότι οι κακές πολιτικές αποτελούν τον κύριο ένοχο για την δυστυχία των Αμερικανών. Όπως σημείωσαν μάλιστα σε σχετική έκθεσή τους: “Οι αρνητικές επιπτώσεις της ιδιότητας του γονέα στην ευτυχία εξηγούνται πλήρως από την παρουσία ή την απουσία κοινωνικών πολιτικών που επιτρέπουν στους γονείς να συνδυάσουν την εργασία τους με τις οικογενειακές τους υποχρεώσεις”. Οι ερευνητές ισχυρίζονται επίσης ότι αυτό που κάνει έναν γονιό πραγματικά ευτυχισμένο δεν είναι τόσο η παροχή επιδομάτων αλλά η δυνατότητα του να συνδυάσει την εργασία του με την ανατροφή των παιδιών απαλλαγμένος από το στρες. Ως φαίνεται όταν  ο CCF εκπονούσε την συγκεκριμένη μελέτη δεν είχε κατά νου την Ελλάδα… Αν το έκανε ίσως οι Αμερικανοί να ξανασκέφτονταν διπλά τις δυσκολίες που περνούν ως άνθρωποι και κυρίως ως γονείς…

 

Πηγή:www.babyads.gr

Κορίτσια έρχεται!

Published 30 Ιουνίου, 2016 by sofiaathanasiadou

Κορίτσια έρχεται! Ο Μπάρκουλης; Όχι η Bridget καλέ.

Αγαπάμε Bridget. Άλλωστε σε λίγο καιρό θα είναι και ίδια μια Super Mom.  Αυτό το φθνινόπωρο λοιπόν θα τη δούμε να «ροκάρει» στις κινηματογραφικές αίθουσες! Γιατί κάθε SuperMom Rocks!

1 παδί, 2 πατεράδες, και απολαύστε το trailer…

 

«Τα αγόρια φοβούνται τις έξυπνες» – 4 μπούρδες που λέμε στις κόρες μας

Published 28 Ιουνίου, 2016 by sofiaathanasiadou

girl-1152375_960_720

by

Το να μεγαλώνεις παιδιά είναι δύσκολο. Το να μεγαλώνεις κορίτσια, απαιτεί ειδικούς χειρισμούς, καθώς στην διαπαιδαγώγηση της κόρης μου σέρνω πεποιθήσεις που μου είχαν φορτώσει οι δικοί μου γονείς. Σίγουρα με τις καλύτερες των προθέσεων, αλλά μου τις είχαν φορτώσει. Μεγάλωσα με πολλά «μη» και «πρέπει» που σύμφωνα με τους γονείς μου καθορίζονταν από το φύλο μου και όχι από το πώς θα έπρεπε να είμαι σαν άνθρωπος. Αυτοί οι «κανόνες» με τους οποίους ανατράφηκαν δοκιμάστηκαν στην ενήλικη ζωή μου και έλαβαν από μένα ένα ωραιότατο χι. Ωστόσο, υπάρχουν ακόμα μαμάδες, τις συναντώ δίπλα μου, έξω, παντού, που δεν έχουν καταφέρει να αποτινάξουν μερικά «κλισέ» που μεταφέρονται από γενιά σε γενιά και που τελικά δεν κολακεύουν το γυναικείο φύλο.

Τα αγόρια φοβούνται τις έξυπνες

Μια φράση που καταρχήν μειώνει τα αγόρια και εν συνεχεία τα κορίτσια. Μια «άποψη» που λέει ότι οι άντρες αυτού του πλανήτη νιώθουν λίγοι και ανασφαλείς δίπλα σε μια γυναίκα που είναι έξυπνη, έχει άποψη και γνώμη που μετράει. Από την άλλη αν ένα κορίτσι θέλησει να «βρει» άντρα που να την «αντέχει» θα πρέπει να υποδύεται την χαζή ή να είναι.  Το σίγουρο είναι ότι δεν θα έχει δικαίωμα να είναι ο εαυτός της, ούτε την πιθανότητα να εξελιχθεί σαν προσωπικότητα μέσα από μία σχέση, καθώς για να τη κρατήσει είναι καταδικασμένη να παίζει τον ρόλο της αμοιβάδας.

Αυτά τα κάνουν μόνο τα αγόρια

Μεγαλώνοντας μαθαίνει πως η ζωή χωρίζεται στον κοριτσίστικο και αγορίστικο πλανήτη. Άρα δεν μπορεί να κάνει όσα κάνει ένα αγόρι, από το να φλερτάρει, μέχρι να ακολουθήσει ένα επάγγελμα, από το να διεκδικήσει πράγματα για τον εαυτό της και ίση μεταχείριση στην μετέπεια ζωή της. Κοινώς έχει μπολιαστεί με την πεποίθηση ότι η γυναικεία ελευθερία σταματά εκεί που ξεκινά η αντρική και όχι με την ιδέα πως είτε έχεις γεννηθεί αγόρι ή κορίτσι μπορείς κάνεις τα πάντα ή τουλάχιστον όσα απαιτούν γνώση και μυαλό.

Οι φίλες σου σε ζηλεύουν

Όταν ήμουνα  κι εγώ παιδί, η μαμά μου έλεγε διαρκώς πως δεν υπάρχει φιλία μεταξύ γυναικών. Πως οι «φίλες» πάντα σε ζηλεύουν και το μόνο που επιθυμούν είναι να σε δουν άσχημη, αποτυχημένη και μόνη. Η ζωή μου έδειξε ότι τίποτα από αυτά δεν ισχύει. Ανέπτυξα φιλίες από το σχολείο, το πανεπιστήμιο τη δουλειά μου, που κρατάνε μέχρι σήμερα. Από τότε υποσχέθηκα στον εαυτό μου θα ωθήσω την κόρη μου να κάνει φίλες, να ζήσει την αξέχαστη εμπειρία της φιλίας και το τι σημαίνει γυναικεία εμπιστοσύνη και αλληλεγγύη, που δεν είναι προνόμιο των αντρών.

Το… σέρνει καράβι

Ένα τσιτάτο που δημιουργεί νυμφίδια, κορίτσια που αύριο θα πιστεύουν πως θα πρέπει να χρησιμοποιούν το σώμα τους, το άρωμά τους, τη γοητεία τους, όχι  για να προσελκύσουν ερωτικά το αντίθετο φύλο, αλλά για να «εξαργυρώσουν» αυτή την έλξη με μια καλή επαγγελματική θέση ή με πλούσια δώρα. Κοινώς οι κόρες μας μεγαλώνουν με την εντύπωση πως  «μπορούν να κινήσουν καράβι», όχι με τις ικανότητες τους αλλά με ένα συγκεκριμένο σημείο του κορμιού τους.

 

Πηγή: www.themamagers.gr

Μωράκια σε ρόλο Μπετόβεν και βασίλισσας Ελισάβετ! (τέλειο βίντεο)

Published 28 Ιουνίου, 2016 by sofiaathanasiadou

ΔΙΔΥΜΑ-922x609

Πριν λίγες μέρες κυκλοφόρησε ένα βίντεο με μωρά ντυμένα στο ρόλο διασημοτήτων και μας άρεσε πολύ!

Το βίντεο που βγήκε στον αέρα την Τρίτη τιτλοφορείται ως «Babies dressed as old people» και δείχνει μωράκια που υποδύονται μεγάλες προσωπικότητες παγκόσμιου βεληνεκούς όπως ο Μπετόβεν, η βασίλισσα Ελισάβετ, ο Μπομπ Ρος (σ.σ. ο γραφικός ζωγράφος με τα φουντωτά μαλλιά) και η Άιρις Άιπφελ (σ.σ. η αειθαλής γιαγιά της μόδας).

Έχουν τόση πλάκα να τα βλέπεις με τα κοστούμια και τις περούκες και ακόμα περισσότερη πλάκα το πώς πετάνε τις περούκες και μπουσουλάνε για να φύγουν από το στούνιο!

Δείτε και εσείς το βίντεο που θα σας φτιάξει τη μέρα (έχει και ωραία μουσική):

 

Πηγή: www.mytwins.gr

Κόψτε τα “αστεία” γύρω από την υιοθεσία. Δεν γελάει κανείς!

Published 28 Ιουνίου, 2016 by sofiaathanasiadou

 

anadoxi-yiothesia

Επιμέλεια: Αγγελική Αλεξοπούλου

Δεν είχα ποτέ μου καλή μνήμη. Οι αναμνήσεις από την παιδική μου ηλικία είναι θολές. Για αυτό το λόγο, μου φαίνεται σχεδόν ακατόρθωτο κάποιος να καταφέρει να με κάνει να θυμηθώ κάτι από εκείνον.

Αυτό το θυμάμαι όμως. Πήγαινα τρίτη δημοτικού. Για την ημέρα των Ευχαριστιών είχα να γράψω μια έκθεση στο σχολείο σχετικά με τα πράγματα για τα οποία ήμουν ευγνώμων. Πήγα στο δωμάτιό μου κι έγραψα ένα αριστούργημα. Είχα γράψει με τεράστιο ενθουσιασμό ότι ήμουν ευγνώμων που δεν ήμουν υιοθετημένος!

Έπειτα, έδειξα την έκθεση με χαρά στους γονείς μου και τους κοιτούσα όσο την διάβαζαν, περιμένοντας με αγωνία για τα “μπράβο” τους. Θυμάμαι τη μητέρα και τον πατέρα μου να κοιτάζονται μεταξύ τους, μπερδεμένοι. Μπερδεύτηκα κι εγώ. Τι τους είχε παραξενέψει στην έκθεσή μου; Αναμφίβολα, ήμουν τρομερός συγγραφέας, ακόμα και στην ηλικία των 9.

Ο πατέρας μου με πήρε ήσυχα στο δωμάτιό μου και καθίσαμε. Μου εξήγησε ότι θα έπρεπε να ξαναγράψω την έκθεσή μου γιατί εκεί έξω, υπάρχουν παιδιά που έχουν υιοθετηθεί και μπορεί να πληγωθούν αν διαβάσουν αυτό που έγραψα. Μου εξήγησε ότι δεν πειράζει να είναι κάποιος υιοθετημένος.

Για να μην μακρηγορώ, ας περάσω στα επόμενα χρόνια. Ήμουν σε ένα γάμο και ο κουμπάρος, που ήταν ο αδερφός του γαμπρού, πήρε το μικρόφωνο για να βγάλει λόγο. Ήταν ένας πολύ συμπαθητικός άντρας και πριν αρχίσει τις ιστορίες για την αδελφική αγάπη, ξεκίνησε με ένα γρήγορο, απλό αστείο. Είπε απλά, «Είναι καιρός να σας πούμε ότι…είστε υιοθετημένοι.» Όλοι γέλασαν φυσικά. Όλοι, εκτός από μένα. Καθόμουν εκεί και τον κοιτούσα και σκεφτόμουν ότι ήθελα να χτυπήσω αυτόν τον ηλίθιο στη μούρη.

Βλέπετε, στις 8 Αυγούστου 2011 εγώ και η γυναίκα μου αποκτήσαμε το ωραιότερο δώρο της ζωής, τον γιο μας. Γεννήθηκε με καισαρική τομή και ήταν τέλειος. Η γυναίκα μου ήταν ο πρώτος άνθρωπος που αγκάλιασε το γιο μας κι έπειτα τον πήρα εγώ. Η γυναίκα μου δεν πήρε κανένα κιλό κατά την εγκυμοσύνη, καθώς όπως μπορεί να μαντέψατε, τον υιοθετήσαμε.

Το βρήκα ντροπιαστικό να ακούω αυτόν τον τύπο να κάνει αστείο, λέγοντας στο κοινό «είστε υιοθετημένοι». Δεν είναι αστείο και πιστέψτε με, έχω μια αρκετά καλή αίσθηση του χιούμορ. Νομίζω όμως ότι στην πλάκα πρέπει να υπάρχει ένα όριο.

Γιατί το «είστε υιοθετημένοι» φάνηκε στον κόσμο αστείο; Το βλέπω παντού να χρησιμοποιείται σαν αστείο, στην τηλεόραση, στις ταινίες, παντού. Όταν όμως χρησιμοποιείς τη φράση αυτή σαν αστείο, τότε λες σε εμένα, στο γιο μου και σε όποιον άλλον έχει υιοθετήσει ή είναι ο ίδιος υιοθετημένος ότι είναι κατώτερος από εκείνους που τους μεγάλωσαν οι βιολογικοί τους γονείς. Αν αυτά είναι τα «πιστεύω» σου τότε έχεις ακόμα πολλά να μάθεις και υποθέτω ότι δεν υπάρχει τίποτα που να μπορώ να κάνω για να σε πείσω πέρα από το να σου πω ότι κάνεις ένα μεγάλο, ένα τραγικό λάθος…

By Josh Adler

Πηγή:www.babyads.gr

Να ξεμένεις από λεφτά και ζωές να εξαρτώνται από σένα

Published 27 Ιουνίου, 2016 by sofiaathanasiadou

photo_3548_850394

Το βράδυ και μόλις στο σπίτι όλοι έχουν κοιμηθεί είναι η δική της ώρα για να αναπνεύσει και να ζήσει. Ευτυχώς την ώρα αυτή κανείς δε λογοκρίνει κανέναν, υπάρχει ανοχή, συχνά και συνενοχή και η νύχτα κάνει αναπάντητες κλήσεις σε όλους. «Η νύχτα άπλωσε τα πέπλα της…»- που λένε και στις ιστορίες με ρομαντικούς έρωτες…Εντάξει, αυτή καλά κάνει, αλλά το δικό της μυαλό αρχίζει πάλι να στροφάρει ανάποδα.

Παλεύει κι απόψε με τη χαρτούρα στο τραπέζι, λογαριασμοί, δόσεις, αριθμοί και το κομπιουτεράκι να παίρνει φωτιά. Δε βγαίνει, μάνα μου, δε βγαίνει και είναι αδύνατο να υπολογίσει τι χρωστάει και πού. Εμ, τα σκασιαρχεία στις ώρες των μαθηματικών τώρα παίρνουν εκδίκηση! Σκέφτεται πως η ζωή την τρολάρει και πως όλα είναι ένα κακό όνειρο! Και την ίδια στιγμή σκέφτεται πως υπάρχουν και χειρότερα και πως οι ζωές των παππούδων της διαλύθηκαν και συναρμολογήθηκαν καμιά δεκαριά φορές και τελικά τα κατάφεραν. Βαυκαλίζεται πάλι. Η καλύτερη ντόπα είναι το άλλοθι και οι ψευδαισθήσεις που φτιάχνει.

Η δική μας αναθεματισμένη κρίση είναι διαφορετική, δεν έχει σχέση με κείνη των παππούδων μας. Ήταν βιαστική η τωρινή, μας έκανε ξαφνική επίσκεψη και τους περισσότερους μας βρήκε στον ύπνο. Και πελαγώσαμε μέσα σε νέες λέξεις, οικονομικές ορολογίες και φθαρμένες συζητήσεις χωρίς ομοιογένεια και συνοχή. Όπως οι γέροι που μιλούν για τα φάρμακά τους και ο καθένας προτείνει το δικό του ματζούνι.

Βγαίνει στο μπαλκόνι για ένα τσιγάρο. «Το τσιγάρο σε μάρανε» -η γνωστή αντιπαθητική φωνή μέσα της να την κρίνει- και το κόβει στα δυο πριν το ανάψει. Θυμάται ξανά, μόλις είχε σκάσει η οικονομική βόμβα, την κόρη της να τη ρωτά: «Μαμά, εμάς δε θα μας επηρεάσει η κρίση, ε;» Ένιωσε σαν τον Μπενίνι, που μέσα στο στρατόπεδο συγκέντρωσης επιστρατεύει φαντασία και κουράγιο, για να σώσει τους αγαπημένους του. Έχει μάθει να απολαμβάνει μικροχαρές, όπως το να φτάνουν τα ψιλά από το βάζο για το ψωμί το μεσημέρι ή για το χαρτζιλίκι του παιδιού για το σχολείο.

Κοιτάζει το κουρασμένο πρόσωπό της σε ένα καθρεφτάκι και της λείπει ο ενθουσιασμός στο βλέμμα και η βεβαιότητα των φοιτητικών χρόνων ότι μπορεί να κάνει τον κόσμο καλύτερο… Μισά όνειρα, μισή ζωή, ήττα από χαμηλά βαρομετρικά διαψεύσεων. Να ξεμένεις από λεφτά και να έχεις στόματα να θρέψεις και ζωές να εξαρτώνται από σένα. Κι αυτή η ρίζα στα μαλλιά για πότε κατεβαίνει ούτε που καταλαβαίνει. Άλλα έξοδα για κομμωτήριο!…Αγάντα, αδέλφια, να βγει ο μήνας, πριν μας βγει η ψυχή!

Αποστρέφει τα μάτια και της κάνει καλό η σκέψη πως όλα θα είναι καλύτερα μέχρι η μικρή να σταθεί στα πόδια της και κάνει σκέψεις, σχέδια… όταν σαν αερικό μπαίνει στο δωμάτιο το σπλάχνο της με αγωνία:

»Μαμά, να σου πω κάτι, για να μην το ξεχάσω αύριο: θυμάσαι την τσάντα που σου είπα ότι θέλω για την καινούρια χρονιά στο σχολείο; Θέλω να πάρουμε μια ίδια και στην Αννούλα. Ο πατέρας της δε θα έχει δουλειά και φυσικά θα μείνει με την παλιά τσάντα. Κρίμα είναι να ζηλεύει η φίλη μου!»

Έσφιξε τα χείλια και τις γροθιές, για να μη βάλει τα κλάματα. Η μικρή άγγιξε καρδιά. Κι αν αγγίξεις καρδιά…Κρυφογελά στη σκέψη πως κάτι κάνει καλά τελικά σ’αυτή τη ζωή.

Απόψε ήταν και η πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια, που κοιμήθηκε γαληνεμένη σαν μωρό και χωρίς να φοβάται τα σκοτάδια. Έχει ο Θεός… κι αν δεν έχει αυτός, έχουν οι ψυχές των παιδιών! Θα την κάνουν την έκπληξη, πού θα πάει;

Γράφει η Ζωή Χατζηθωμά

Πηγή: www.themamagers.gr

Μήπως «δωροδοκείς» το παιδί σου; Όχι, δεν είναι κίνητρο!

Published 27 Ιουνίου, 2016 by sofiaathanasiadou

paidi-mama

Της Αννίτας Νιάκα

«Μπράβο Μαρία που μάζεψες τα παιχνίδια σου! Ορίστε, πάρε το κέικ που σου υποσχέθηκα, αφού είσαι τόσο καλό παιδί». Μοιάζει αρκετά αθώο, έτσι; Αφού η Μαρία διάβασε τα μαθήματά της, μάζεψε τα παιχνίδια της, φόρεσε τις πυτζάμες της και συμπεριφέρεται ακριβώς όπως της είπε η μητέρα της, γιατί να μην της παράσχει κίνητρο, επιβραβεύοντάς την με μία ιδιαίτερη απόλαυση; Είναι δίκαιο, σωστά;

Δεν είναι ασυνήθιστο οι γονείς να προσφέρουν στα παιδιά τους μία «ανταμοιβή», προκειμένου να τους δώσουν κίνητρο για να συμμορφωθούν με έναν κανόνα. «Εάν συμμαζέψεις το δωμάτιό σου, μετά θα σε πάω στον κινηματογράφο». «Εάν είσαι καλός με τη γιαγιά και μιλάς ευγενικά όλο το απόγευμα που θα είσαι μαζί της, μετά θα σου επιτρέψω να παίξεις αυτό το νέο παιχνίδι που θέλεις στο κινητό μου».

Προσοχή! Αυτό δεν είναι κίνητρο, είναι δωροδοκία! Και η δωροδοκία δεν είναι αποτελεσματική τεχνική ανατροφής των παιδιών. Στέλνει λάθος μηνύματα. Με αυτόν τον τρόπο το μόνο που κάνει ο γονιός, είναι να συνηθίζει το παιδί πάντα να θέλει «κάτι» ως αντάλλαγμα για να συμπεριφέρεται καλά, αντί να συμπεριφέρεται καλά απλώς επειδή κατανοεί ότι αυτό είναι το «σωστό».

Εάν βασίζεσαι σε δωροδοκίες για να παρέχεις κίνητρο στο παιδί σου, τότε μην εκπλαγείς εάν την επόμενη φορά που θα ζητήσεις από το οκτάχρονό σου να σε βοηθήσει να μαζέψεις τα πιάτα από το τραπέζι, για παράδειγμα, σε ρωτήσει κάτι όπως «και τι θα μου δώσεις εσύ μετά;».

Οπότε, ποια είναι η διαφορά ανάμεσα στη «δωροδοκία» και την «επιβράβευση / κίνητρο»; 

Εάν το παιδί σου ανταποκρίνεται θετικά στους κανόνες που έχεις θέσει, μπορείς να το επιβραβεύσεις λεκτικά («Μπράβο!», «Πολύ καλή δουλειά», «Τα πήγες πάρα πολύ καλά», «Καταπληκτικό, συνέχισε έτσι» κλπ) και να του δώσεις μία χαρούμενη, ζεστή αγκαλιά. Καλό είναι όμως να αποφύγεις να του τάζεις ιδιαίτερες απολαύσεις ως κίνητρο για μικρές, καθημερινές πράξεις συνεργασίας.

Δε λειτουργεί έτσι η ζωή. Για παράδειγμα στον ενήλικο κόσμο, σε μία δουλειά δε λαμβάνεις bonus ή αύξηση μισθού, απλώς επειδή πηγαίνεις στην ώρα σου στην εργασία σου, σωστά; Άρα γιατί να καλλιεργείς αυτού του είδους την προσδοκία στο παιδί σου;

Οι «ανταμοιβές» μπορούν ακόμα να υπάρχουν, αλλά ως επιβράβευση για κάποια ξεχωριστή προσπάθεια, όχι απλώς για την τήρηση των στοιχειωδών κανόνων. Ας υποθέσουμε ότι ο γιός σου καταβάλλει μεγάλη προσπάθεια για μία σχολική εργασία. «Τα δίνει όλα» και η προσπάθειά του βαθμολογείται με άριστα. Σε μία τέτοια περίπτωση μπορείς να αναγνωρίσεις την εξαιρετική προσπάθειά του, λέγοντας κάτι όπως «ξέρω πόσο συγκεντρωμένα και μεθοδικά δούλεψες γι’ αυτή την εργασία και είμαι πολύ περήφανη για ‘σένα. Τι λες; Πάμε να πάρουμε εκείνα τα αθλητικά παπούτσια που ήθελες; Και μπορείς να τα φορέσεις στο σχολείο αύριο!».

Συνοψίζοντας:

Αντί να βασίζεσαι σε «δωροδοκίες» για να πείσεις το παιδί σου να ακολουθήσει βασικούς κανόνες:

– Θέσε λογικούς κανόνες και εφάρμοζέ τους με συνέπεια.

– Διάλεξε δίκαιες συνέπειες για τη μη συμμόρφωση, οι οποίες να παρέχουν κίνητρο στο παιδί (π.χ. μπορείς να φας σοκολατάκι, μόνο εφόσον πρώτα έχεις φάει κανονικό φαγητό, μόνο εφόσον έχεις κάνει τα μαθήματά σου, μπορείς να δεις τηλεόραση, κλπ)

– Επικοινώνησε τους κανόνες και τις συνέπειες ξεκάθαρα με το παιδί σου, βάζοντας το να σου επαναλάβει όσα άκουσε, έτσι ώστε να ξέρεις ότι τα έχει κατανοήσει.

– Όταν οι κανόνες παραβιάζονται ή οι υποχρεώσεις αθετούνται, εφάρμοζε τις συνέπειες που έχουν οριστεί.

Και το βασικότερο:

Φρόντισε εσύ να είσαι ένα σωστό πρότυπο. Δώσε το παράδειγμα και δείξε στο παιδί σου ότι, όταν συμπεριφερόμαστε υπεύθυνα και κάνουμε καλές επιλογές, λαμβάνουμε πολύ περισσότερα από μία φευγαλέα «απόλαυση» ή «ανταμοιβή». Αισθανόμαστε χαρούμενοι, έχουμε αυτοπεποίθηση και μία αίσθηση ικανοποίησης. Κανένα παγωτό, παιχνίδι ή ταινία δε μπορούν να συγκριθούν με αυτά!

Πηγή: sofokleousin.gr

Αφήστε τα παιδιά να παίξουν!!!

Published 26 Ιουνίου, 2016 by sofiaathanasiadou

 

foam_art

Ο πιο διάσημος δάσκαλος προσχολικής ηλικίας στον κόσμο δεν είναι δάσκαλος! Δεν εκπαιδεύτηκε για αυτό στο πανεπιστήμιο, δεν έχει κανένα πτυχίο παιδαγωγικής. Για την ακρίβεια, ήταν ένας προπονητής baseball που αποφάσισε να εγκαταλείψει την επαγγελματική σταδιοδρομία του και να ασχοληθεί με το μεγάλωμα της κόρης του, αφού η καριέρα της γυναίκας του ήταν ιδιαίτερα απαιτητική. Βρέθηκε λοιπόν στο προσχολικό κέντρο Woodland Park σαν πατέρας, πριν γίνει δάσκαλος. Το Woodland Park είναι ένα από τα 200 σχολεία που διοικούνται από γονείς στο Seattle. Οι γονείς ήταν λοιπόν αυτοί που ζήτησαν από τον Tom Hobson να μείνει στο σχολείο αφού αποφοίτησε η κόρη του. Και όπως δείχνει, έπραξαν ορθά. Γιατί τα παιδιά τους έχουν την ευκαιρία να μάθουν παίζοντας, σε ένα περιβάλλον ελευθερίας και σεβασμού, που τα τοποθετεί στο κέντρο της διαδικασίας της μάθησης.Αυτό είναι άλλωστε και το μότο του διάσημου blog του : διδάσκοντας και μαθαίνοντας από τα παιδιά.


Παρατηρώντας τα παιδιά και παίζοντας μαζί τους, επιτρέποντάς τους να έρθουν σε επαφή με τους κινδύνους και τις δυσκολίες, δημιουργούμε υγιείς και δυνατούς ενήλικες. Η αποτυχία είναι το κλειδί για να μάθουν. Αυτό το αξίωμα διαμορφώνει και τη στάση του Tom απέναντι στην τιμωρία.Η φυσική συνέπεια της πράξης ορίζει τις επιλογές του παιδιού. Αυτά δεν μαθαίνονται, βιώνονται. Το μικρό μας θα αποφασίσει να βάλει το μπουφάν του επειδή κρύωσε, θα περπατήσει πιο προσεκτικά επειδή έπεσε. Ας του επιτρέψουμε να επιλέξει εκείνο το επόμενο βήμα, ας του μάθουμε πώς να σκέφτεται, όχι τι να σκέφτεται. «Όταν κρατάμε ένα κίτρινο μπαλόνι και ζητάμε από το παιδί να μας πει τι χρώμα έχει, δεν πετυχαίνουμε τίποτα. Το υποτιμάμε, δεν το βοηθάμε να ανακαλύψει κάτι που δεν ξέρει. Ας μη ρωτάμε τα παιδιά πράγματα που ξέρουμε. Ας τα ρωτάμε και αυτά που δεν ξέρουμε. Ας αναρωτηθούμε μαζί τους γιατί ο ουρανός είναι μπλε, γιατί υπάρχουν φτωχοί. Ας τα βάλουμε δίπλα μας στο παιχνίδι της γνώσης».

«Αφήστε τα παιδιά να παίξουν», λέει και ξαναλέει ο Teacher Tom. Γιατί το παιχνίδι δημιουργεί θετικούς συνειρμούς με τα αντικείμενα της γνώσης. Το παιχνίδι πυροδοτεί τη φλόγα της μάθησης. Το παιχνίδι μαθαίνει τα παιδιά να θέτουν κανόνες και να τους υπακούν. Για τον Tom, κάρτες, γράμματα, αριθμοί και εργασίες στην προσχολική ηλικία δημιουργούν στρες, το οποίο μπλοκάρει τη μάθηση. Αυτή έρχεται αβίαστα όταν το ίδιο το παιδί θέτει τα ερωτήματα και μπαίνει στο μονοπάτι των απαντήσεων. Με τον δικό του τρόπο, με τον δικό του ρυθμό. Το παιχνίδι έχει μία μαγική δύναμη να μετατρέπει το παιδί σε επιστήμονα, σε εφευρέτη. Σε ένα πρόσφατο post του ο Τeacher Tom γράφει πως η ζωή μας δεν είναι τίποτε άλλο από το να πηδάμε μέσα από στεφάνια. Και η ευτυχία είναι να περνάμε μέσα από τα στεφάνια που εμείς υψώνουμε για τον εαυτό μας.

κείμενο: Μαρκέλλα Δήμου

αναδημοσίευση: Τaλκ

Διαβάστηκε εδώ:pappanna.wordpress.com

Πως να προστατέψουμε τα παιδιά μας από τον ήλιο

Published 24 Ιουνίου, 2016 by sofiaathanasiadou

prostasia-kapelo-paidi

Ως γονείς είναι απαραίτητο να μάθουμε περισσότερα για τη σημασία της ηλιοπροστασίας και για το πόσο σημαντικό είναι τα παιδιά μας από μικρά να προστατεύονται από τον ήλιο χωρίς όμως να στερούνται τα πολύτιμα στοιχεία του. Ποια είναι όμως τα μυστικά της ηλιοπροστασίας, για να απολαμβάνουμε τις διακοπές, το παιχνίδι και τις αθλητικές δραστηριότητες στον ήλιο, εξασφαλίζοντας ταυτόχρονα την προφύλαξη του δέρματος από τις βλαβερές ακτίνες UVA και UVB;

Με την έκθεση στον ήλιο συντίθεται βιταμίνη D, η οποία παίζει σπουδαίο ρόλο στην ανάπτυξη των παιδιών καθώς βοηθάει στην απορρόφηση του ασβεστίου, διασφαλίζοντας την εναπόθεσή του στα οστά. Τις τελευταίες δεκαετίες όμως, το «βαρύ» ηλιακό έγκαυμα, ιδιαίτερα στην παιδική ηλικία και η υπερβολική, κατά διαστήματα έκθεση του ανθρώπου στην υπεριώδη (UV) ακτινοβολία του ήλιου χωρίς την τήρηση βασικών κανόνων ηλιοπροστασίας, έχουν ενοχοποιηθεί για τη συνεχή αύξηση των κρουσμάτων του δερματικού καρκίνου και ιδιαίτερα του μελανώματος, της σοβαρότερης μορφής του, ακόμα και σε άτομα μικρής ηλικίας.

Η λανθασμένη έκθεση στον ήλιο προκαλεί σοβαρές ζημιές στο δέρμα και γενικότερα στο ανθρώπινο σώμα, με τη δράση των αόρατων υπεριωδών ακτινοβολιών UVA και UVB,. Η UVC εγκλωβίζεται στο όζον και δεν φθάνει στη Γη .

Ορισμένες ζημιές εκδηλώνονται λίγες ώρες μετά την έκθεση στον ήλιο (αφυδάτωση, εξάντληση, καταπληξία, έγκαυμα). Οι σοβαρότερες όμως καρκίνος, διαταραχές του αμυντικού συστήματος, φωτοευαισθησία, οφθαλμικός καταρράκτης και πρόωρη γήρανση παρατηρούνται μετά μήνες ή και χρόνια και οφείλονται στην αθροιστική και διαχρονική επίδραση της επικίνδυνης ακτινοβολίας στο δέρμα.

Λαμβάνοντας υπόψη ότι τα παιδιά, οι έφηβοι και οι νεαροί ενήλικες εκτίθενται πολλές ώρες στον ήλιο παίζοντας ή αθλούμενοι, είναι προφανής η ανάγκη προστασίας του δέρματός τους από το ηλιακό έγκαυμα .

Η τήρηση των κανόνων ηλιοπροστασίας συνοψίζονται στο μνημονευτικό κανόνα «Μ.Α.Γ.Ι.Κ.Ο. Ρολόι», από τα αρχικά των λέξεων Μπλούζα, Αντηλιακό, Γυαλιά, Ίσκιος, Καπέλο, Ομπρέλα. Σε συνδυασμό με τη σωστή διατροφή, την καταπολέμηση του στρες και την αυτοεξέταση, διασφαλίζουν την καταπολέμηση του δερματικού καρκίνου.

Σημαντικό ρόλο επιτελούν όλο το χρόνο, το ρολόι και η σκιά, η οποία όταν είναι κοντή ή εξαφανισμένη (10.30 π.μ. – 4.30 μ.μ. ή 11.00 π.μ. – 5.00 μ.μ. ανάλογα με την εποχή), καταδεικνύει τις επικίνδυνες ώρες στις οποίες δεν θα πρέπει να εκτιθέμεθα στον ήλιο για περισσότερο από 20 – 30 λεπτά ακόμα και σε μέρες με συννεφιά ή κάτω από τη σκιά δέντρου ή ομπρέλας.

Η Μπλούζα έχει αντηλιακή δράση όταν είναι σκουρόχρωμη, δυνατής πλέξης, στεγνή και χαλαρή στο σώμα. Το ανοιχτόχρωμο ρούχο, ως δροσερότερο, συνιστάται να χρησιμοποιείται σε ιδιαίτερα ζεστές ημέρες.

Το Αντηλιακό είναι φάρμακο και μπορεί να προκαλέσει αλλεργία. Θα πρέπει να προστατεύει από τις UVA και UVB. Μετά έλεγχο της ημερομηνίας λήξης του, επιλέγεται ανάλογα με το φωτότυπο του ατόμου (που καθορίζεται από το χρώμα ματιών, μαλλιών και δέρματος αλλά και την ικανότητά του να μαυρίζει ή να καίγεται).

Επιστρώνεται μισή ώρα πριν την έξοδο από το σπίτι για βουνό ή θάλασσα. Επαναληπτικές επαλείψεις πρέπει να γίνονται ανά δίωρο ή και συχνότερα, μετά σκούπισμα με πετσέτα, υπερβολική εφίδρωση ή χρήση αντηλιακού σε μορφή gel.

Η έκθεση της εγκύου στον ήλιο δεν επηρεάζει αρνητικά την υγεία του εμβρύου. Η μέλλουσα μητέρα συνιστάται να απολαμβάνει τις διακοπές της με όλους τους κανόνες ηλιοπροστασίας, αποφεύγοντας την υπερβολική έκθεση στον ήλιο το πρώτο τρίμηνο της κύησης.

Μετά τη γέννηση, συνιστάται η αποφυγή χρήσης αντηλιακού στο μωρό, τους πρώτους 6 μήνες της ζωής του κατά τους οποίους στερείται παντελώς της φυσικής άμυνας του μαυρίσματος αφού τα μελανοκύτταρά του δεν είναι ώριμα για παραγωγή μελανίνης

Το μωρό γενικά πρέπει να εκτίθεται στον ήλιο τις πρωινές και τις προχωρημένες απογευματινές ώρες, με πλατύγυρο καπέλο, με σκιά κουκούλας ή ομπρέλας στο καρότσι και με το σώμα καλυμμένο από στεγνά και χαλαρά ρούχα πυκνής ύφανσης.

Τέλος, παιδιά και ενήλικες με την αυτοεξέταση του γυμνού σώματος μία φορά το μήνα και με τον τακτικό έλεγχο από ειδικό ιατρό, εξασφαλίζουν την έγκαιρη αναγνώριση αλλαγών που επιβάλλουν τη χειρουργική αφαίρεση ενός σπίλου. Ύποπτα σημεία θεωρούνται μέσα σε 3 μήνες, μεταβολές τριών τουλάχιστον στοιχείων του μνημονευτικού κανόνα «Χ.Α.Μ.Ο.Σ.» (από τα αρχικά των λέξεων Χρώμα, Ασυμμετρία, Μέγεθος, Όρια, Σχήμα) επίμονη φαγούρα πέραν των 3 ημερών και πληγή που δεν γιατρεύεται σε 3 εβδομάδες.

Πηγή: http://www.eumedline.eu/post/Hlioprostasia

ΦΡΑΓΚΙΑ – ΤΣΙΒΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ M.D., Ph.D.
Παθολογοανατόμος

 Το διαβάσαμε στο: http://http://www.callmom.eu/prostasia-apo-ton-ilio/

Αφήστε μια απάντηση

Συνδεθήκατε ως Call Mom Team. Αποσύνδεση;

Comment

Ναι, προσθέστε με στην λίστα σας

Read the rest of this entry →