Τι είναι το Σύνδρομο της Πριγκίπισσας

«Εγώ!»: αυτή η λέξη αρκεί για να περιγράψει επαρκώς το εν λόγω Σύνδρομο. Κι αυτό γιατί το κορίτσι- πριγκίπισσα βάζει πάνω απ’ όλους και απ’ όλα τον εαυτό του, χωρίς να σκέφτεται τις ανάγκες των υπολοίπων και χωρίς να ακούει τους γονείς του. Είναι αυτονόητο, όμως, ότι αυτή η συμπεριφορά προκαλείται ουσιαστικά απ’ τους γονείς που προσπαθούν κάθε στιγμή και κάθε λεπτό να μην της χαλάσουν χατίρι.

Πώς συμπεριφέρεται μια μικρή πριγκίπισσα

Επικεντρώνεται μόνο στα θετικά

Μια μικρή πριγκίπισσα δίνει σημασία μόνο στα θετικά, αγνοώντας οτιδήποτε αρνητικό. Δεν θέλει να ασχοληθεί με κάτι που θα «χαλάσει» τη διάθεσή της ή κάτι που πολύ απλά δεν τη συμφέρει. Αν πρέπει να αντιμετωπίσει μια δυσάρεστη κατάσταση, το πιθανότερο είναι  πολύ απλά να την αγνοήσει, χωρίς να προβληματιστεί παραπάνω. Σ’ αυτή την περίπτωση, πάλι υπεύθυνοι είναι οι γονείς, που τα κάνουν όλα για εκείνη, χωρίς να την αφήσουν ν’ αντιμετωπίσει τις όποιες δυσκολίες, έστω και αν φαίνονται ασήμαντες για εμάς. Αν για παράδειγμα επιμένουμε να φτιάξει το δωμάτιό της και εκείνη αρνείται, καλό θα είναι να μην αναλάβουμε εμείς τη δουλειά της, αλλά να της εξηγήσουμε ότι είναι κάτι που πρέπει να κάνει εκείνη.

Δεν δέχεται την κριτική

Στην ίδια λογική με την παραπάνω, το κορίτσι-πριγκίπισσα δεν δέχεται την κριτική, από οποιονδήποτε και αν προέρχεται, είτε αυτοί είναι οι γονείς, οι φίλοι της ή ακόμα και η δασκάλα της. Στο μυαλό της, ό,τι σκέφτεται είναι σωστό. Πώς να μην πιστεύει κάτι τέτοιο όταν οι γονείς της λένε μπράβο με το παραμικρό και την επαινούν ακόμα και για τα λάθη της;

Διαβάστε σε παλαιότερο άρθρο του mama365 πώς θα κάνετε το παιδί να σας ακούει αποτελεσματικά.

Ζει σε ένα… παραμύθι

Ένα κορίτσι- πριγκίπισσα ζει σε ένα ροζ συννεφάκι, από το οποίο δεν θέλει να ξεφύγει. Όλα στο μυαλό της είναι «όπως πρέπει να είναι» για τα δικά της δεδομένα, στα οποία πρωταγωνίστρια είναι εκείνη και τα «θέλω» της. Και πάλι, ρόλος των γονιών είναι αν της δείξουν ότι πολλές φορές η ζωή δεν είναι όπως την περιμένουμε και πως είναι αναμενόμενο ν’ απογοητευτούμε- όχι απλώς να ενισχύουν τη λανθασμένη της πεποίθηση.

Προσέχει υπερβολικά την εμφάνισή της

Όλα τα κοριτσάκια νοιάζονται για την εμφάνιση τους, όμως ένα κορίτσι-πριγκίπισσα νοιάζεται υπερβολικά για το πώς δείχνει- ακόμα και αν αυτό σημαίνει ότι θέλει να ντυθεί με το «καλό» της φόρεμα όταν πρόκειται να πάτε στην παιδική χαρά ή να φορέσει την τιάρα της στον παιδικό σταθμό.

Είναι τρομερά απαιτητική

Ένα κορίτσι- πριγκίπισσα δεν δέχεται το «όχι» απ’ τους γονείς της. Απαιτεί το πιο ακριβό δώρο για το Πάσχα, ακόμα και αν οι γονείς της της εξηγούν ότι δεν μπορεί να το έχει, και επιμένει να αποκτά πάντα τα καλύτερα, χωρίς να νοιάζεται για τις ανάγκες της οικογένειας. Ενδεχομένως να εκδηλώσει και ξεσπάσματα ζήλειας προς τα αδέλφια της, αν αποκτήσουν κάτι που ήθελε εκείνη ή αν θεωρήσει ότι αδικήθηκε. Τότε, ως οι «μεγάλοι» της υπόθεσης θα πρέπει να βάλουμε «φρένο» στις επιθυμίες της, εξηγώντας της ότι δεν μπορούμε να της τα παρέχουμε όλα.

Πώς να το αντιμετωπίσετε

Περιορίστε τον χρόνο της στην τηλεόραση

Παρά το ότι ένα μικρό παιδί μπορεί να μην καταλαβαίνει απόλυτα τι βλέπει στην τηλεόραση, υποσυνείδητα μπορεί να του περνούν μηνύματα που τελικά το επηρεάζουν. Αν θεωρείτε ότι περνά πολύ χρόνο μπροστά στην οθόνη και ότι μπορεί να επιδράσει αρνητικά στον τρόπο που η ίδια βλέπει τον εαυτό της τόσο ως προς την εμφάνιση όσο και ως προς τη συμπεριφορά, καλό θα είναι να τον περιορίσετε ή να τον ελέγξετε. Εξάλλου, τα πρότυπα που προωθούν πολλά μέσα ενημέρωσης, πολλές φορές δεν είναι υγιή και τα παιδιά είναι αθώα θύματα των εικόνων που προσλαμβάνουν.

Δείτε μαζί τις αγαπημένες της εκπομπές και καρτούν και έπειτα ρωτήστε την για ποιο λόγο τα προτιμά. Έτσι,  θα καταλάβετε πώς επηρεάζεται απ’ αυτά και ίσως εντοπίσετε μια απ’ τις… αιτίες του κακού.

Βρείτε τον τρόπο να της πείτε «όχι»

Όσο δύσκολο και αν είναι να μην της κάνετε τα χατίρια και να μην υποκύψετε στα επίμονα θέλω της, πρέπει να βρείτε τη δύναμη να της πείτε «όχι», ακόμα και αν ξέρετε ότι αυτό θα πυροδοτήσει κλάματα, φωνές και ατελείωτη γκρίνια. Μ’ αυτό τον τρόπο, θα μάθει ότι δεν μπορεί να τα έχει όλα δικά της και ότι κάποιες φορές θα πρέπει να σας ακούσει, ακόμα και αν δυσαρεστείται.

Μην την αφήνετε να… περιμένει τον πρίγκιπα

Με τη λέξη «πρίγκιπας» μπορεί να εννοούμε ακόμα και εσάς. Αν ανήκετε στην κατηγορία των μαμάδων που έχουν την κόρη τους «μη βρέξει και μη στάξει» για να μην την κουράσουν ή να μην την στενοχωρήσουν, μάλλον  θα πρέπει ν’ αλλάξετε τακτική. Με τον τρόπο αυτό, το παιδί μαθαίνει να έχει τα πάντα έτοιμα και να εξαρτάται ολοκληρωτικά από εσάς. Έτσι, θα περιμένει συνεχώς κάποιον να τη σώσει- τώρα μπορεί να είστε εσείς, αλλά στο μέλλον μπορεί να είναι κάποιος άντρας, απ’ τον οποίο θα εξαρτάται ολοκληρωτικά, μη μπορώντας να βασιστεί στις δικές της δυνάμεις.

Βοηθήστε τη να γίνει πιο δυναμική

Δώστε της ευθύνες με το να την ορίσετε την για παράδειγμα υπεύθυνη για το δωμάτιό της. Εναλλακτικά, «γράψτε» την σε δραστηριότητες, όπως ο χορός ή κάποιο άθλημα, μέσω των οποίων θα μάθει να προσπαθεί για να πετύχει τον στόχο της και να στηριχθεί στις δυνάμεις της. Προσπαθήστε, ακόμα, να την ενθαρρύνετε να λερωθεί, να τρέξει, να πέσει κάτω και να κάνει λάθη. Μόνο έτσι θα σπάσετε το «συννεφάκι» της πριγκίπισσας.

Διαβάστε εδώ πώς θα μεγαλώσετε ένα δυναμικό κορίτσι.

Ακόμα και αν σας φαίνεται δύσκολο να «χαλιναγωγήσετε» τον πριγκιπικό χαρακτήρα της κόρης σας, πρέπει να αναλογιστείτε τι είναι καλύτερο για το μέλλον της και πώς μπορείτε να τη βοηθήσετε να γίνει μια ανεξάρτητη γυναίκα, όταν έρθει η ώρα να ανοίξει τα φτερά της μακριά σας. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η συμπεριφορά των παιδιών εξαρτάται από τη δική μας συμπεριφορά και ότι εμείς είμαστε υπεύθυνοι για τη διαπαιδαγώγησή τους. Γι’ αυτό, είναι στο χέρι μας να διορθώσουμε τα λάθη μας και να μεγαλώσουμε παιδιά που θα γίνουν ανεξάρτητοι και δυναμικοί ενήλικες!

Πηγή:www.mama365.gr

Από: Ζαχαρία Πηνελόπη

Μην υποτιμάτε ποτέ τη δύναμη της αγκαλιάς! Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα, που παρουσιάστηκε στο Edinburgh International Science Festival, τα πιο ευτυχισμένα ζευγάρια τείνουν να κοιμούνται πιο κοντά μεταξύ τους. Για τις ανάγκες της έρευνας, ο δρ. Richard Wiseman, καθηγητής Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Hertfordshire, πήρε συνεντεύξεις από 1.000 ζευγάρια Βρετανών σχετικά με τις στάσεις του ύπνου τους και το πόσο ικανοποιημένα ήταν από τις σχέσεις τους. Αυτό που διαπίστωσε είναι ότι, όσο πιο μακριά κοιμούνταν τα ζευγάρια μεταξύ τους, τόσο πιο δυσαρεστημένα ήταν από τις σχέσεις τους. «Μία από τις πιο σημαντικές παραμέτρους αφορά το άγγιγμα», εξηγεί ο δρ. Wiseman. «Το 94% των ζευγαριών που είχαν σωματική επαφή κατά τη διάρκεια της νύχτας, δήλωναν ευτυχισμένα μέσα στις σχέσεις τους, συγκριτικά με το 68% εκείνων που δεν αγγίζονταν μεταξύ τους», προσθέτει. Τα ευτυχισμένα ζευγάρια, λοιπόν, είναι αχώριστα ακόμα και στον ύπνο τους, κάτι που για κάποιους είναι πραγματικά αξιολάτρευτο ενώ για κάποιους άλλους εντελώς αποκρουστικό. –

Πηγή:www.imommy.gr

Είμαι 29 χρονών και έχω έναν γιο 4 χρονών. Γνώρισα τον άντρα μου όταν ήμουν 15 χρονών. Ερωτευτήκαμε αγαπηθήκαμε και ήμασταν το τέλειο ζευγάρι.. Μια ζωή ήμασταν ένα.. Ώσπου ήρθε η Μαρία.. Μια συνάδελφός του που είναι ακόμη και τώρα μαζί.. Ξεκίνησαν  όταν εγώ ήμουν έγκυος. Όταν γέννησα με άφησε γι’ αυτήν. Τον παρακάλεσα γιατί δεν ήξερα, μου έλεγε πως απλά δεν είναι πια ερωτευμένος μαζί μου, πως δε με βλέπει πια σαν γυναίκα από τότε που έμεινα έγκυος. Με τρέλανε.. Ήμουν 3 μηνών όταν με απάθεια και μεγάλη οργή με κοίταξε και μου είπε πως του τελείωσε πως δεν είναι πια ερωτευμένος..

Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, μου φερόταν  άσχημα με μάλωνε συνέχεια μου φώναζε και δεν ερχόταν στον γιατρό μαζί μου.Ήταν θέμα χρόνου να με αφήσει. Αργούσε να έρθει από τη δουλειά. Βρήκα κρυμμένα προφυλακτικά στο αμάξι του αλλά και πάλι δεν παραδέχθηκε τίποτα. Παρακάλεσα να λογικευτεί αλλά τίποτα. Μετά από τόσα χρόνια.. Μετά από τόση αγάπη.. Πάντα πίστευα πως θα είναι ο καλύτερος πατέρας του κόσμου αλλά αποδείχθηκε τόσο λίγος. Για μια π@να άφησε τη γυναίκα και το παιδάκι του όταν ακόμη αυτό ήταν στην κοιλιά. Μπορεί να μέναμε στο ίδιο σπίτι αλλά δεν ήμασταν μαζί. Τελικά τα νερά έσπασαν νωρίτερα.Τον έπαιρνα τηλέφωνο αλλά δεν το σήκωνε.. Εγώ στην Αθήνα δεν είχα κανένα.. Η μόνη μου παρηγοριά κι ο μόνος άνθρωπος που ήξερα ήταν η κολλητή μου. Ήμασταν τόσα χλμ μακριά αλλά με έπαιρνε τηλ διαρκώς. Ήταν κι εκείνη έγκυος! 4 μήνες διαφορά έχουν τα κουκλάκια μας!

Τελικά κατά τις 6 τον βρήκα στο τηλέφωνο, πήγαμε στην κλινική και γέννησα το πρωί. Όταν τον είδα πως αγκάλιασε το γιο μας, πίστεψα πως όλα έγιναν όπως πριν, αλλά αυτό κράτησε μισή μέρα. Προφανώς όταν έφυγε από την κλινική πήγε και την βρήκε.. Τι να πω.. ώσπου να σαραντίσω ήταν ένας Εφιάλτης.. Πόσο έκλαψα Θεέ μου, πόσο ικέτεψα τον Θεό να με λυπηθεί, να λέω πως δε το αξίζουμε αυτό ούτε ο μικρός ούτε γω. Πως μπόρεσαν αυτοί οι άνθρωποι να το κάνουν αυτό.. Διαλύθηκε μια οικογένεια.. Μου την δίνει που είναι το ευτυχισμένο ζευγαράκι που το δέχθηκαν πια όλοι..

ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΔΥΟ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΤΕΣΤΡΕΨΑΝ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΟΥ!!!! ΑΥΤΗ Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΕΚΑΝΕ ΣΕΞ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ ΟΤΑΝ ΕΓΩ ΕΙΧΑ ΣΤΗΝ ΚΟΙΛΙΑ ΜΟΥ ΕΝΑ ΜΩΡΑΚΙ!!!! ΑΥΤΗ Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΟΥ ΚΑΤΕΣΤΡΕΨΕ ΤΗ ΖΩΗ! ΑΥΤΟΣ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΕ ΣΚΟΤΩΝΕ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΛΙΓΟ ΛΙΓΟ ΩΣΠΟΥ ΝΑ ΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΙΩΣΕΙ ΜΟΝΟ Κ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΑΖΙ ΤΗΣ!!!!!!!!!!!!

Πώς μπορεί αυτή η γυναίκα να κοιμάται ήσυχη όταν κατέστρεψε τη ζωή μου και καταδίκασε το παιδί μου να ζει μακριά απ” τον μπαμπά του, από τη πρώτη μέρα της ζωής του, και το παίζει και κυρία; Πώς μπορεί ο άντρας μου, που παράτησε το παιδί του, να έρχεται πια 2 φορές το χρόνο και καλά καλά δεν τον παίρνει κι έρχεται από αγγαρεία; Τον λυπάμαι…. Την Παρασκευή πήγα να πάρω το παιδί από το σχολείο κι ήμουν με τη μαμά μου και 2 συμμαθητές του έλεγαν πως ήρθαν οι 2 μαμάδες του να τον πάρουν. Ο ένας λέει «η μια είναι η μαμά του η άλλη η γιαγιά του» «όχι ο Διονύσης έχει 2 μαμάδες και δεν έχει μπαμπά» Αυτά είναι τα λόγια 4χρονων παιδιών.  Ο γιος μου είναι το μοναδικό παιδί μέσα στην τάξη που έχει χωρισμένους γονείς . Με πείραξε τόσο πολύ… Είναι παιδάκια αλλά λένε σκληρά λόγια.. Με πειράζει που την άλλη εβδομάδα θα πάω με τους γονείς μου να τον δούμε στην παράσταση του σχολείου.. Πέρασαν 4 χρόνια όμως ακόμη κλαίω..

Μπορεί πια να μη τον αγαπώ να μην τον θέλω όμως ακόμη λέω «γιατί σε μας;» Ακόμη πονάω ακόμη κλαίω κι ακόμη δε μπορώ να τους συγχωρήσω.. Εύχομαι να είναι μαζί και να πάρουν από τον Θεό ότι τους αξίζει. Κατέστρεψαν τη ζωή μου.. Με άφησαν μόνη σε όλα.. Ο μικρός δε βλέπει τον πατέρα του, αραίωσε πια να έρχεται και απ” όσο μαθαίνω ταξιδεύει διαρκώς με εκείνη. Ξέρεις βλέπω αυτές τις ωραίες διαφημίσεις που δείχνει κάτι όμορφες οικογένειες να τρώνε μαζί πρωινό να γελούν και να παίζουν με το σκυλάκι τους.. Τίποτα παραπάνω από αυτό δεν ήθελα.. Ούτε λεφτά ούτε τρέλες.. ΑΓΑΠΗ ΑΓΑΠΗ ΑΓΑΠΗ αυτό ρε γαμώτο..

Εμείς ήμασταν ένα όταν έχασε τον μπαμπά του μαζί κλαίγαμε.. Μαζί πανελλήνιες μαζί όταν μπήκα στο ΤΕΙ να μου λέει πως είναι περήφανος για μένα, να περιμένουν να τελειώσω για να κατεβώ Αθήνα να μείνουμε μαζί.. ΜΑΖΙ αυτό ήμασταν.. ΕΝΑ.. Πως γίνεται να αφήνεις την οικογένεια σου το μωρό σου έτσι απλά; Ελπίζω και εύχομαι μια μέρα να πάρουν αυτό που τους αξίζει, αλλά δυστυχώς δεν το πιστεύω.. Όταν το παιδί μου είναι άρρωστο δεν είναι εδώ να με βοηθήσει. Έχασε την πρώτη μέρα στο σχολείο, έφυγε και δεν έκατσε καν να τον ακούσει να λέει το πρώτο του ποίημα στο σχολείο.. Όταν μπήκε στο νοσοκομείο ο μικρός τα έπαιξα. Δεν ήταν κάτι σοβαρό παιδικές αρρώστιες.. Αλλά ήθελα τότε να ήταν εκεί. Αντί γι” αυτό απάντησε στο τηλέφωνο«το θεωρείς τόσο σημαντικό για να ρθω;» Είχα τη μαμά μου ευτυχώς. Δυσκολεύτηκα πάρα πολύ να ορθοποδήσω, πίστεψα πως η ζωή μου είχε τελειώσει τότε. Κάθε μέρα έλεγα μια προσευχή στον Θεό παρακαλούσα την Παναγία σαν μάνα να με νοιώσει και να με βοηθήσει να ενώσω την οικογένεια μου αλλά μάταια. Για να τα καταφέρω με βοήθησε η κολλητή μου που μου βρήκε δουλειά. Με τη δουλειά ξεχάστηκα έπρεπε να μείνω μόνη μου με τον μικρό για να πάρω τα πάνω μου. Σιγά σιγά τα κατάφερα κι έφτασε η μέρα που δεν έκλαιγα διαρκώς.

Ήρθε η μέρα που έπαψα πια να αγαπώ το «άλλο μου μισό» όπως έλεγα πάντα. Θα ήθελα πολύ να σας πω πως πάλι ονειρεύομαι όμως θα ήταν ψέμα.. Φοβάμαι.. Όλα στο μυαλό μου είναι τόσο καθαρά, νομίζω πως δε ξέχασα λεπτό από εκείνες τις δύσκολες στιγμές.. Θυμάμαι εκείνο το μεσημέρι που πήγαμε βόλτα με το αμάξι οι 2 μας και με πήγε στη θάλασσα, εγώ η ανόητη πίστεψα πως ήθελε να μείνουμε λίγο μόνοι γι’ αυτό αφήσαμε το παιδί στη μαμά μου αλλά εκείνος δεν έχανε στιγμή να με πονάει.. Ακόμη θυμάμαι εκείνον τον γκρεμό που ήθελε να πέσω. Ήμουν τόσο ευάλωτη που ίσως και να με έπειθε να το κάνω. Ήμουν το εμπόδιο στην ευτυχία τους κι έπρεπε να με διώξουν οπωσδήποτε.. Άραγε θυμάται πόσο με πόνεσε; Πόσο υπέφερε το παιδάκι μας, εξαιτίας του; Πόσο άλλαξε…Γιατί η ζωή να αλλάζει τόσο απότομα;

Φοβάμαι το μέλλον.. Δε θα πω ψέματα.. Ακόμη πονάω ακόμη κλαίω ακόμη όταν ακούω ένα τραγούδι τα θυμάμαι όλα.. Ακόμη και τώρα μετά από τόσα χρόνια, ο θυμός δεν έφυγε.. Θυμώνω που δεν είναι εδω να δει το παιδί του να μεγαλώνει να γίνεται τόσο καλό παιδάκι τόσο ζαβολιάρικο και γλυκό.. Θυμώνω  που τον κοιμίζω και μετά είμαι μόνη.. Και το βραβείο μου σε όλα αυτά; Έμαθα ποιοι είναι οι φίλοι μου, ελάχιστοι. Η πιο καλή; Η κολλητή μου, που ήταν πάντα κοντά μου, που μου έκανε την τιμή και βάπτισε το παιδάκι μου, που με στήριξε τόσο πολύ. Δεν ξέρω αν θα τα είχα καταφέρει χωρίς εκείνη, νομίζω πως θα είχα χάσει το μυαλό μου αν δεν την είχα να με ακούει και να κλαίει μαζί μου. Έχω και μια άλλη καλή φίλη, συμμαθήτρια, που μαζί με τη κολλητή μου, δεν με άφησαν μόνη μου λεπτό.. Είναι τόσο πολύτιμο να ξέρεις πως δεν είσαι μόνος.. Να έχεις έναν άνθρωπο να κλάψεις μαζί του και να σε ακούσει να σε αφήσει να ξεσπάσεις..

Μπορεί να έχασα τον άντρα μου αλλά δέθηκα περισσότερο με τα κορίτσια μου. Έμαθα να περπατάω μόνη μου και είδα πόσο δυνατή είμαι τελικά. Και ξέρω ότι τα κατάφερα ως μαμά.. όταν ο μικρός μου, μου λέει «σ’ αγαπώ» ναι νοιώθω η καλύτερη μαμά στον κόσμο…. Γιατί απλά έχω ένα υπέροχο παιδάκι και παρόλα τα άσχημα που πέρασα άξιζαν γιατί έχω εσένα ψυχή μου.. Το γιο μου… Είμαστε τόσο τυχεροί εμείς που είμαστε γονείς.. Είναι ότι πιο υπέροχο μπορεί να σου δώσει ο Θεός… Μακάρι όλοι οι άνθρωποι να είχαν το μυαλό και την ψυχή να μεγαλώσουν τα παιδιά τους με αγάπη, γιατί ένα παιδί μόνο αγάπη θέλει, όχι δώρα.. όταν του δίνεις αγάπη χαμογελάει η ψυχή του.. Μακάρι όλοι οι άνθρωποι να είναι ευτυχισμένοι αγαπημένοι και υγιείς.. Να ευχαριστείτε κάθε μέρα τον Θεό για τα δώρα που μας έδωσε.. Μη φέρεστε αχάριστα.. Καμιά φορά αυτό που εμείς θεωρούμε δεδομένο κάποιοι άλλοι παρακαλούν να το έχουν.. Μέσα σε ένα γράμμα δεν μπορώ να σας πω αυτό που ένιωσα.. Δεν μπορώ να σας πω πόσο πόνεσα απλά ήθελα να μοιραστώ λίγο από τη ζωή μου μαζί σας.. Ξέρω πως υπάρχουν μανούλες που έζησαν πολύ χειρότερα πράματα από εμένα, εγώ έζησα μόνο πόνο ψυχής κάποιες έζησαν πολύ χειρότερα.. Όμως όλο αυτό για μένα ήταν απίστευτα δύσκολο..

Κάθε μέρα για μένα είναι ένας αγώνας. Είμαι η Αλεξία, ζω το παιδάκι μου μόνη μου από την πρώτη μέρα της ζωής του και παρά τα όσα έγιναν, νοιώθω τυχερή. Σε ευχαριστώ Θεέ μου, που μου τον έστειλες! Αλεξία

Πηγή

Διαβάστηκε εδώ: newsone.gr

Είναι απολύτως λογικό να ανησυχούμε για τις διαφημίσεις που απευθύνονται στα παιδιά. Το μέσο παιδί βλέπει περίπου 25.000 διαφημίσεις τον χρόνο  στην τηλεόραση πριν γίνει 12 ετών και αυτός ο αριθμός δεν περιλαμβάνει καν τις διαφημίσεις στο διαδίκτυο. Οι  εταιρείες ξοδεύουν περίπου 17 δισεκατομμύρια δολάρια τον χρόνο σε διαφημίσεις που απευθύνονται σε παιδιά και αυτά δεν έχουν καμία άμυνα απέναντι στα μηνύματα στα οποία εκτίθενται.

Τα παιδιά μπορούν να αναγνωρίσουν πλήρως ότι οι άνθρωποι που προσπαθούν να τους πουλήσουν κάτι ίσως δε λένε πάντα την αλήθεια στην ηλικία των 11-12 ετών ενώ τα παιδιά μικρότερης ηλικίας συχνά δυσκολεύονται να διακρίνουν τα εμπορικά από τα μη εμπορικά μηνύματα.Γνωρίζοντας αυτές τις πληροφορίες  μπορούμε να κατανοήσουμε  τις έρευνες που έχουν δείξει ότι τα παιδιά μπορεί να αναπτύξουν προτιμήσεις σε συγκεκριμένες μάρκες έχοντας δει απλά και μόνο μία διαφήμιση ή ότι αξιολογούν την τροφή ως νοστιμότερη όταν εμφανίζεται σε μια επώνυμη συσκευασία!

Πηγή: betterparents.gr

Διαβάστηκε εδώ:www.babyads.gr