Αρχείο

All posts for the day 18 Απριλίου 2016

Πάω στη δουλειά, να ξεκουραστώ – από τη «μαμαδίλα»

Published 18 Απριλίου, 2016 by sofiaathanasiadou

GYNAIKA-SYNENTEYKSH-DOYLEIA-215

Λοιπόν, σε διάφορες φάσεις της ζωής μου είχα συζητήσει με διάφορες γυναίκες (κυρίως μαμάδες) την απόφαση ζωής του αν τελικά κερδίζεις ή χάνεις όταν έχεις παιδιά, και συνεχίζεις να δουλεύεις.
Η απάντηση βεβαίως καταφατική για την μία ή την άλλη κατάσταση, αλλά με προϋποθέσεις, κάτι σαν μια μέση λύση, είναι ό,τι φυσικότερο θα έλεγε μία γυναίκα του σήμερα.
Ναι στην δουλειά, αλλά με προϋποθέσεις (που συνήθως έχουν να κάνουν με το ωράριο), ναι στο να είναι η μαμά συνέχεια σπίτι, αλλά και πάλι με προϋποθέσεις, που συνήθως έχουν να κάνουν με μία οικονομική κατάσταση που θα της επιτρέπει και μία ελάχιστη ελευθερία. Ευχαριστώ πολύ, με υποχρεώσατε. Έτσι απαντάω και εγώ.

Mεταξύ των άλλων δύο προφανώς πιο νορμάλ επιλογών, δεν είμαι εγώ αυτή που θα δώσει την απάντηση καθώς μιλάμε για την νούμερο ένα ανησυχία που στροβιλίζει στα μαμαδομυαλά από τότε που η γυναικεία χειραφέτηση σάρωσε τις φιλοσοφίες και τις πεποιθήσεις όπως ο τυφώνας Κατρίνα τα φράγματα της Νέας Ορλεάνης.

Στην πλειοψηφία τους, γιατί εννοείται ότι υπάρχουν πάντα οι φωτεινές εξαιρέσεις, οι μαμάδες που δεν εργάζονται είναι λιγότερο «ενδιαφέρουσες» από εκείνες που εργάζονται.  Και αυτό γιατί αναγκαστικά περιορίζουν τα ερεθίσματά τους στις καταστάσεις εκείνες που αφορούν το παιδί τους.  Περιορίζουν και τον κύκλο τους, γιατί οι συζητήσεις που πλέον τις ενδιαφέρουν και μπορούν να αναπτύξουν με ευφράδεια, είναι φυσικό και επόμενο να μην αφορούν όλες τις υποψήφιες γυναίκες-φίλες. Έτσι, δημιουργούν μία ζωντανή, πολύβουη μαμαδοπαρέα, με τρελό expertise στα νηπιαγωγεία και τις εξωσχολικές δραστηριότητες και με ωραίες ιδέες για δημιουργική απασχόληση και εκδρομές, που όμως κινδυνεύει να τις εγκλωβίσει και τελικά να τις καταπιεί όπως η ταραντούλα.

Κάποια στιγμή τα παιδιά θα φύγουν από την αγκαλιά τους και οι μαμαδοπαρέες δεν θα έχουν σημαντικό λόγο ύπαρξης. Και τότε θα αρχίσουν να βιώνουν μία πραγματικότητα λίγο πιο μοναχική από αυτό που είχαν φανταστεί.  Αλλά ίσως πιο γεμάτη από υπέροχες αναμνήσεις, από συγκλονιστικές στιγμές που τις έζησαν όλες σαν πρωταγωνίστριες και ίσως, αυτό από μόνο του να είναι αρκετά δυνατό για να τους επιτρέψει να αράξουν στην συνέχεια με γαλήνη και αυτογνωσία.

Από την άλλη, η εργαζόμενη μαμά εύχεται να είχε περισσότερες ώρες το 24ωρο για να μπορέσει να συντονίσει όλα αυτά που έχει να κάνει. Για να βρει την χρυσή ισορροπία με το παιδί, τον εαυτό, την δουλειά και τον κύκλο της. Είναι πολύ αγχωτικό και πολύ δύσκολο να ισορροπείς πάνω σε στιλέτο και να τρέχεις με τα αθλητικά με τις ίδιες ακριβώς πιθανότητες επιτυχίας. Είναι όμως εξαιρετικά αναζωογονητικό να ξυπνάς το πρωί, να μπαίνεις στο αυτοκίνητό σου με υπέροχες μουσικές και να μεταπηδάς σε έναν άλλο κόσμο με δράση, διάδραση και ευστροφία.
Εκεί να συναναστρέφεσαι και με νεολαία που χέστηκε για τα μωρουδιακά, να αντιμετωπίζεις θέματα, να λύνεις προβλήματα, να ρουφάς επιβράβευση και να τσεκάρεις το μανικιούρ της κολλητής σου.

Και μετά πίσω στην πραγματική αγάπη, όχι πάντα τρισευτυχισμένη (δουλεύω αρκετά χρόνια, δεν είμαι ηλίθια), αλλά σίγουρα τσιτωμένη και εξιταρισμένη, είναι στο χέρι σου τώρα να επωφεληθείς από όλο αυτό και να το μετατρέψεις σε δημιουργικότητα, σε εκτίμηση για την οικογένειά σου, σε ενέργεια για τα παιδιά σου και όχι σε κατατονία, νεύρα, μελαγχολία ή βαρεμάρα.  Αυτό είναι το ζόρικο part, αλλά δεν είπε ποτέ κανείς ότι η εργαζόμενη μαμά είναι ένας ξεκούραστος ρόλος.
Την ώρα όπως που το παιδί σου θα χτυπήσει, θα αρρωστήσει, θα κλάψει, παίζει και να μην είσαι εκεί. Και όταν θα θέλει μία αγκαλιά να κουρνιάσει, μπορεί και να μην είναι η δική σου. ‘Οταν θα μάθει να διαβάζει, μάλλον δεν θα είσαι η πρώτη που θα το ακούσει, και όταν θα μάθει να μετράει, τα δάχτυλα που θα τεντώνονται μπροστά του, ίσως και να μην είναι τα δικά σου. Ίσως και να πάρεις τηλέφωνο για να ακούσεις την φωνή του και η καρδιά σου να σφιχτεί.  Πάλι προτεινόμενη για Όσκαρ β’ γυναικείου.

‘Οσο γράφω, τόσο περισσότερο πιστεύω ότι δεν θα καταλήξω πουθενά.

Πιστεύω ακράδαντα ότι οι όλοι οι άνθρωποι, ακόμα και αν χαρακτηρίζονται από ελάχιστα ψήγματα δημιουργικότητας πρέπει να βρίσκουν διεξόδους να την διοχετεύουν και να την αναπαράγουν. Και πως ακόμα και η μίνιμουμ επαγγελματική δραστηριοποίηση μόνο καλό μπορεί να επιφέρει στην προσωπικότητά τους. Δεν υπάρχει τίποτα πιο βαρετό και απογοητευτικό για μένα, από τις απόλυτα μονοδιάστατες γυναίκες που ανοίγουν το στόμα τους το πρωί και ξέρεις τί θα πουν, που το κλείνουν το βράδυ και σε έχει πάρει ο ύπνος πριν σου πουν καληνύχτα, ανίκανες να αναγνωρίσουν άλλο ανθρώπινο είδος εκτός από τις συναδέλφισσες μαμάδες – ηρωίδες αυτού του κόσμου.

Τελικά, τί αναμενόμενα θεωρητικό απόφθεγμα, και οι άλλες οι μαμάδες πρέπει να παλέψουν σκληρά, λες και δεν τους έφταναν οι μάχες που δίνουν καθημερινά, για να βρουν μία χρυσή τομή, να μην παρασυρθούν από τα λεφτά και την εξουσία που συνεπάγεται η αδυσώπητη καριέρα, και τελικά καταντήσουν να μεγαλώσουν μέσα στο σπίτι τους έναν ξένο.

Οι σχέσεις με τα παιδιά δεν χτίζονται απλά, ούτε φυσικά. Θέλει πολλή δουλειά. Περισσότερη από ό,τι χρειάζεται στο γραφείο. Αλλά είναι πολύ μεγαλύτερη η ανταμοιβή.

Δεν μπαλαντζάρεται με μπόνους.  ‘Η μήπως εξαρτάται και από το μπόνους;

Πηγή:www.themamagers.gr

Ρόμπερτ Ντε Νίρο: τα εμβόλια προκάλεσαν αυτισμό στο παιδί μου ! Τριπλό εμβόλιο MMR

Published 18 Απριλίου, 2016 by sofiaathanasiadou

de_niro_autism

Ο Robert De Niro έχει πει ότι ως γονέας ενός αυτιστικού παιδιού θέλει να ξέρει την «αλήθεια» για τo τριπλό εμβόλιο ιλαράς, παρωτίτιδας και ερυθράς (MMR).
Όταν εμφανίστηκε στην εκπομπή Today του NBC, ο σταρ του Χόλιγουντ εξέφρασε επίσης την λύπη του για την άδικη κριτική που άσκησε σε ένα ντοκιμαντέρ κατά των εμβολίων από το Φεστιβάλ Tribeca Film της Νέας Υόρκης.
Ο De Niro ενθάρρυνε τους ανθρώπους να δουν την ταινία, Vaxxed: Από την συγκάλυψη στην καταστροφή.

Το ντοκιμαντέρ έχει σκηνοθετηθεί από τον πρώην γιατρό του Ηνωμένου Βασιλείου Andrew Wakefield, ο οποίος αποβλήθηκε από το βρετανικό ιατρικό μητρώο εξαιτίας των ισχυρισμών του σχετικά με το τριπλό εμβόλιο.
Τον περασμένο μήνα, ο De Niro απομάκρυνε την ταινία από το φεστιβάλ που ίδρυσε όταν συζήτησε με μέλη της επιστημονικής κοινότητας.
Αλλά την Τετάρτη, ο 72 χρονος ηθοποιός προέτρεψε τους ανθρώπους να δουν το Vaxxed και άλλο ένα ντοκιμαντέρ κατά των εμβολιασμών Trace Amounts.
«Οι άνθρωποι μπορούν να κάνουν τη δική τους κριτική,» είπε στην εκπομπή Today «, αλλά θα πρέπει να το δείτε.»
Ο De Niro πρόσθεσε ότι «δεν ήταν και τόσο σίγουρος για τον Wakefield.
Η επιστημονική κοινότητα απαξιώνει τους ισχυρισμούς του Wakefield για μια σχέση μεταξύ εμβολίων και αυτισμού, αλλά ο De Niro είπε ότι πλέον είναι πολύ δύσπιστος.
Είπε ότι πιστεύει πως «υπάρχουν ορισμένοι άνθρωποι που είναι πιο ευαίσθητοι» στο τριπλό εμβόλιο MMR.
«Είναι πολύ πιο περίπλοκο από αυτό,» είπε ο ηθοποιός. «Υπάρχει ένας σύνδεσμος.
«Ας μάθουμε την αλήθεια, δεν είμαι εναντίον των εμβολίων, αλλά είμαι υπέρ των ασφαλών εμβολίων».
Είπε ότι αισθάνθηκε ότι πολλοί προσπαθούν να «κλείσουν» τις συζητήσεις γύρω από τα εμβόλια και τον αυτισμό.
«Ωστόσο υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που βγαίνουν και λένε όχι, είδα αλλαγή παιδί μου, μέσα σε μια νύχτα», είπε.
«Είδα τι συνέβη και θα έπρεπε να είχα κάνει κάτι και δεν το έκανα.
«Έτσι, κρυβεται κάτι πολύ περισσότερο από αυτό που βλέπουμε με μια πρώτη ματιά, πιστέψτε με.»
Ο De Niro είπε ότι η σύζυγός του, η Grace Hightower, πιστεύει ότι ο 18 χρονος πλέον γιος τους ο Elliot άλλαξε «μέσα μια νύχτα » μετά από το τριπλό εμβόλιο.
Και πρόσθεσε: «Δεν θυμάμαι αλλά πλέον το παιδί μου είναι αυτιστικό.».
Το Vaxxed ισχυρίζεται ότι οι υγειονομικές αρχές των ΗΠΑ «έκοψαν και έραψαν » τα δεδομένα που συνδέουν το τριπλό εμβόλιο MMR με τα αυξανόμενα ποσοστά αυτισμού.
Ο Wakefield συνδέει το τριπλό εμβολιο ιλαράς, παρωτίτιδας και ερυθράς (MMR) με τον αυτισμό σε ένα άρθρο του το 1998 σε ένα βρετανικό ιατρικό περιοδικό.
Η διαμάχη οδήγησε στο να κατηγορηθεί για την παγκόσμια αύξηση σε κρούσματα ιλαράς.
Όλος ο κόσμος όμως ξέρει ότι η ιλαρά είναι από τις πλέον ήπιες μορφές παιδικών ασθενειών και το ρίσκο να αποκτήσει το παιδί σου αυτισμό επειδή τα παγκόσμια αφεντικά έτσι θέλουν είναι το λιγότερο κάτι το οποίο όλοι οι γονείς θα πρέπει να λάβουν υπόψη τους.
Ψάξτε ενημερωθείτε μη επαναπαύεστε. Κανείς δεν θα ενδιαφερθεί για το παιδί σας περισσότερο από εσάς τους ίδιους.

http://www.prisonplanet.gr

Γιατί οι άντρες δε «νιώθουν» τα ίδια με τις γυναίκες;

Published 18 Απριλίου, 2016 by sofiaathanasiadou

16949696_02.limghandler

 

Από: Ζαχαρία Πηνελόπη

Σύμφωνα με νέα μελέτη, το αντρικό φύλο παρουσιάζει δυσκολία στο να «διαβάζει» τα συναισθήματα των άλλων, παρόλο που καταβάλλει προσπάθεια για το αντίθετο.

Ίσως, τελικά, να έχουν δίκιο οι γυναίκες που παραπονιούνται ότι οι άντρες τους δεν τις «καταλαβαίνουν», αφού οι… προδιαγραφές τους δεν τους το επιτρέπουν! Αυτό τουλάχιστον υποστηρίζει πρόσφατη έρευνα που δημοσιεύεται στην επιστημονική επιθεώρηση «PloS ONE».Στη μελέτη των ερευνητών από το Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου, συμμετείχαν εθελοντές και των δύο φύλων, από τους οποίους ζητήθηκε να παρατηρήσουν εικόνες ανθρώπων. Με τη βοήθεια απεικονιστικών μεθόδων, σάρωναν τον εγκέφαλό τους και χρονομετρούσαν τη διάρκεια αντίδρασής τους. Όταν χρειάστηκε να κρίνουν το βαθμό εξυπνάδας των εικονιζόμενων, άντρες και γυναίκες απάντησαν σχεδόν το ίδιο.

Αντίθετα, όταν έπρεπε να αντιληφθούν αν οι εικονιζόμενοι τούς φαίνονταν προσιτοί ή όχι, οι άντρες δαπάνησαν πολύ περισσότερο χρόνο μέχρι να αποφασίσουν, συγκριτικά με τις γυναίκες, που προχώρησαν σε άμεση αξιολόγηση. Αυτό που έδειξαν οι απεικονίσεις ήταν μια υπερδραστηριότητα στους άντρες, με εντονότερη ροή αίματος στην περιοχή του εγκεφάλου που σχετίζεται με την κρίση των συναισθημάτων, κάτι που δεν παρατηρήθηκε στις γυναίκες. Το γεγονός αυτό μαρτυρά ότι ο αντρικός εγκέφαλος χρειάζεται να καταβάλλει περισσότερη προσπάθεια προκειμένου να καταλήξει σε συμπεράσματα κοινωνικής κριτικής, αφού η φυσιολογία του δεν το βοηθά όπως συμβαίνει στις γυναίκες, οι οποίες έχουν ανεπτυγμένη κοινωνική νοημοσύνη.

Μάλιστα, όταν οι ειδικοί πραγματοποίησαν το ίδιο πείραμα σε άντρες που εμφάνιζαν διαταραχή συγγενή του αυτισμού, παρατήρησαν ότι η ροή αίματος στη συγκεκριμένη περιοχή του εγκεφάλου ήταν ακόμη εντονότερη. Όπως εξηγεί ο επικεφαλής της έρευνας, δρ. Στίβεν Λόρι, στην προσπάθειά τους οι άντρες να αντεπεξέλθουν στη μειωμένη τους ενσυναίσθηση, ανέπτυξαν στρατηγικές μέσω της υπερενεργοποίησης της συγκεκριμένης περιοχής του εγκεφάλου.

«Επειδή, όμως, πρόκειται για ένα μοτίβο που παρατηρείται και σε αυτιστικά άτομα, τα οποία εμφανίζουν αδυναμία στο να «διαβάσουν» τα συναισθήματα των άλλων, τα ευρήματά μας ενδεχομένως να μπορούν να οδηγήσουν σε νέες θεραπείες κατά του αυτισμού», συμπληρώνει.

Πηγή:www.imommy.gr

Ελληνική έρευνα: Κίνδυνος από τα πολλά αντιβιοτικά στην παιδική ηλικία

Published 18 Απριλίου, 2016 by sofiaathanasiadou

ImageHandler

Δείτε ποιες ηλικίες αφορά ο «συναγερμός» και ποια είναι η πάθηση που απειλεί τους νέους

Ερευνα Ελλήνων επιστημόνων αποκάλυψε ότι τα παιδιά και οι έφηβοι που σε μικρή ηλικία έπαιρναν συχνά αντιβιοτικά μπορεί να εμφανίσουν διαβήτη στην εφηβεία.

Συγκεκριμένα τα παιδιά και οι έφηβοι που μικροί είχαν πάρει συχνά αντιβιοτικά, μπορεί να έχουν διαταράξουν το μικροβιακό οικοσύστημα του εντέρου τους, πράγμα που αυξάνει την πιθανότητα εκδήλωσης προδιαβήτη στην εφηβεία.

Η νέα μικρή ελληνική επιστημονική έρευνα, με επικεφαλής τη Χαρίκλεια Στεφανάκη, ερευνητική συνεργάτιδα του Πανεπιστημίου Αθηνών, έκανε τη σχετική ανακοίνωση στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Ενδοκρινολογικής Εταιρείας στη Βοστόνη.

Η μελέτη έγινε σε δέκα εφήβους με προδιαβήτη και -για λόγους σύγκρισης- σε 14 νέους χωρίς παρόμοιο πρόβλημα. Ολοι ήταν 12 έως 17 ετών, αγόρια και κορίτσια.
Οι έφηβοι με προδιαβήτη είχαν πάρει αντιβιοτικά πάνω από τρεις φορές ετησίως έως την ηλικία των τριών ετών. Οι έφηβοι χωρίς προδιαβήτη είχαν πάρει πολύ λιγότερα αντιβιοτικά στην παιδική ηλικία τους.

Οι επιστήμονες ανέλυσαν δείγματα κοπράνων από όλους τους συμμετέχοντες. Η μελέτη έδειξε ότι οι νέοι με προδιαβήτη είχαν λιγότερα «καλά» βακτήρια. Η συχνή χρήση αντιβιοτικών στο παρελθόν είχε αλλάξει τις μικροβιακές «κοινότητες» του εντέρου τους, διευκολύνοντας έτσι την εμφάνιση προδιαβήτη.

«Η αυξημένη κατανάλωση αντιβιοτικών έως την ηλικία των τριών ετών φαίνεται να μειώνει τα ωφέλιμα εντερικά μικρόβια και έτσι να μεταβάλει την απορρόφηση θρεπτικών ουσιών και τον μεταβολισμό. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε προδιαβήτη, ένα προστάδιο υψηλού κινδύνου για διαβήτη τύπου-2», δήλωσε η Στεφανάκη.

«Τα αντιβιοτικά πρέπει να δίνονται μόνο όταν πραγματικά ενδείκνυται κάτι τέτοιο. Τα μικρόβια του εντέρου είναι ένα ευαίσθητο ‘όργανο’ που συχνά παραμελείται από την ιατρική κοινότητα, αν και παράγει βιταμίνες, ορμόνες και μικροθρεπτικά συστατικά, αλληλεπιδρά με το νευρικό σύστημα του εντέρου και επηρεάζει την ανοσολογική αντίδραση του τελευταίου», πρόσθεσε.
Οι ερευνητές τόνισαν ότι τα προβιοτικά και τα πρεβιοτικά βοηθούν στην αποκατάσταση της μικροβιακής ισορροπίας του εντέρου μετά από αντιβιοτικά, συνεπώς βοηθούν στο να μην εμφανισθεί προδιαβήτης.

Η Χ. Στεφανάκη είναι απόφοιτος της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και του μεταπτυχιακού προγράμματος «Ελεγχος στρες και προαγωγή της υγείας». Είναι ερευνητική συνεργάτις του Ειδικού Κέντρου Εφηβικής Ιατρικής (Ε.Κ.Ε.Ι.) της Α’ Παιδιατρικής Κλινικής του Πανεπιστημίου Αθηνών από το 2012. Το ερευνητικό έργο της αφορά στη φυσιολογία του στρες, στο διαβήτη, στις διαταραχές του λεπτού και παχέος εντέρου, και στο ανθρώπινο μικροβίωμα. Συνεργάζεται, επίσης, με τη Μονάδα Εφαρμοσμένης Ενδοκρινολογίας της Ιατρικής Σχολής Αθηνών, όπου είναι και υποψήφια διδάκτωρ.

Πηγή:www.protothema.gr