Αρχείο

All posts for the day 4 Μαρτίου 2016

Ναπολέων Χιλ: το μυαλό μας δουλεύει με ό,τι το «ταΐσουμε»

Published 4 Μαρτίου, 2016 by sofiaathanasiadou

0cb63cef662d4302f153e7a37919a9fe_XL

Οι 3 εχθροί του μυαλού μας που πρέπει να διαλύσουμε.

– ΠΩΣ ΝΑ ΕΞΟΡΙΣΕΙΣ ΤΑ ΕΞΙ ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΦΟΒΩΝ …
Για να μπορέσεις να εφαρμόσεις αυτή τη φιλοσοφία ο νους σου πρέπει να είναι έτοιμος να τη δεχτεί. Η προετοιμασία δεν είναι εύκολη. Ξεκινάει με τη μελέτη, ανάλυση και κατανόηση των 3 εχθρών που πρέπει να διαλύσεις.

Αυτοί είναι:
– Η Αναποφασιστικότητα,
– η Αμφιβολία και
– ο Φόβος.

Η έκτη αίσθηση δεν θα λειτουγήσει με αυτά τα 3 αρνητικά στοιχεία, εφόσον αυτά παραμένουν μέσα στο μυαλό σου. …όπου είναι το ένα εκεί δίπλα είναι και τα άλλα… Η Αναποφασιστικότητα είναι η σπορά του φόβου.

Η Αναποφασιστικότητα κρυσταλλώνεται σε Αμφιβολία, τα 2 ενώνονται και δημουργείται ο φόβος. Αυτός είναι ο λόγος που αυτοί οι 3 εχθροί είναι τόσο επικίνδυνοι. Γεννούν και μεγαλώνουν χωρίς να η παρουσία τους να γίνεται αντιληπτή. …

Οι έξι βασικοί φόβοι είναι:

– Ο φόβος της φτώχειας

– Ο φόβος της κριτικής

– Ο φόβος της κακής υγείας

– Ο φόβος του να χάσουμε την αγάπη κάποιου

– Ο φόβος των γηρατειών

– Ο φόβος του θανάτου

Όλοι οι άλλοι φόβοι είναι μικρής σημασίας και μπορούν να συνοψιστούν κάτω από αυτές τις 6 βασικές κατηγορίες. … οι φόβοι αυτοί δεν είναι τίποτα παραπάνω από καταστάσεις του μυαλού. … οι γιατροί έρχονται σε επαφή καθημερινά με εκατοντάδες ασθενείς με όλων των μορφών τις μεταδοτικές ασθένειες, χωρίς να μολύνονται.

Η ανοσία τους απέναντι στην ασθένεια βασίζεται κυρίως –εάν όχι αποκλειστικά- στη έλλειψη φόβου.

Ο άνθρωπος δεν μπορεί να δημιουργήσει τίποτα εάν πρώτα δεν το συλλάβει σε μορφή παρόρμησης ή σκέψης… ΟΙ ΠΑΡΟΡΜΗΤΙΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΞΕΚΙΝΟΥΝ ΑΜΕΣΩΣ ΝΑ ΜΕΤΑΤΡΕΠΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΦΥΣΙΚΟ ΤΟΥΣ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΟ, ΑΣΧΕΤΑ ΕΑΝ ΕΙΝΑΙ ΗΘΕΛΗΜΕΝΕΣ Η ΜΗ. …κάθε ανθρώπινο ον έχει τη δυνατότητα να ελέγξει απόλυτα το μυαλό του…

Ο ΦΟΒΟΣ ΤΗΣ ΦΤΩΧΕΙΑΣ
…η φτώχεια και τα πλούτη ταξιδεύουν σε εντελώς αντίθετες κατευθύνσεις. (με την έννοια πλούτη ο συγγραφέας εννοεί την ευρύτερη μορφή, δηλαδή οικονομικά, πνευματικά, νοητικά και υλικά πλούτη). …

Το σημείο αναφοράς που οδηγεί σε αυτά είναι η επιθυμία. …εάν απαιτείς πλούτη πρέπει να αρνηθείς οποιαδήποτε περίσταση που οδηγεί στη φτώχεια. … ο φόβος της φτώχειας είναι μια κατάσταση του μυαλού. …

Ο φόβος αυτός παραλύει τη λογική, καταστρέφει τη φαντασία, σκοτώνει την αυτάρκεια, υπονομεύει τον ενθουσιασμό, αποθαρρύνει την πρωτοβουλία, οδηγεί σε αβεβαιότητα ενός σκοπού, ενθαρρύνει την αναβλητικότητα και κάνει τον αυτοέλεγχο αδύνατο.

Παίρνει μακριά τη γοητεία από την προσωπικότητα κάποιου, καταστρέφει τη δυνατότητα της ακριβούς σκέψης, παρεκκλίνει τη συγκέντρωση στην προσπάθεια, κυριεύει την επιμονή, αντιστρέφει τη θέληση σε τίποτα, καταστρέφει τη φιλοδοξία, σκιάζει τη μνήμη και προσκαλεί την αποτυχία σε όλες τις απίθανες μορφές της.

Σκοτώνει την αγάπη και δολοφονεί τα λεπτά αισθήματα της καρδιάς, αποθαρρύνει τη φιλία και προσκαλεί την καταστροφή σε εκατοντάδες μορφές, οδηγεί σε αυπνία, μιζέρια και δυστυχία… …ο φόβος αυτός είναι, χωρίς αμφιβολία, ο πλέον καταστροφικός από τους έξι βασικούς φόβους.

ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ

ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ: Συνήθως εκφράζεται με έλλειψη φιλοδοξίας, θέληση να αποδεχθεί κανείς τη φτώχια, παραδοχή οποιασδήποτε αμοιβής έχει να προσφέρει η ζωή χωρίς να υπάρχει αντίδραση, νοητική και βιολογική τεμπελιά, έλλεψη πρωτοβουλίας, ενθουσιασμού και αυτοελέγχου.

ΑΝΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ: Η συνήθεια του να επιτρέπουμε στους άλλους να σκέφτονται για εμάς. Σαν να «κάθομαι στον φράχτη» (σ.μ. σίγουρα το ζούμε ΚΑΙ στην πολιτική και όχι μόνο).

ΑΜΦΙΒΟΛΙΑ: Συνήθως εκφράζεται μέσω άλλοθι/δικαιολογιών σχεδιασμένα να σκεπάζουν, «εξηγούν», απολογούν για την αποτυχία κάποιου. Μερικές φορές εκφράζονται με τη μορφή φθόνου προς εκείνους που είναι επιτυχημένοι ή κριτικάροντάς τους.

ΑΝΗΣΥΧΙΑ: Συνήθως εκφράζονται με το να βρίσκουμε λάθη στους άλλους, μια τάση να ξοδεύουμε πέρα από το εισόδημά μας, αδιαφορία για τη προσωπική εμφάνιση, συνοφρύωμα, ακράτεια στη χρήση αλκοόλ, μερικές φορές με τη χρήση ναρκωτικών, νευρικότητα, έλλειψη ισορροπίας, αυτό-συνείδησης και έλλειψη αυτάρκειας.

ΥΠΕΡ-ΠΡΟΣΟΧΗ: Η συνήθεια του να κοιτάμε την αρνητική πλευρά της κάθε κατάστασης, σκεφτόμενοι και μιλώντας για κάθε πιθανή καταστροφή αντί να συγκεντρωνόμαστε στα μέσα επιτυχίας. Γνωρίζοντας όλους τους δρόμος προς την αποτυχία, αλλά ποτέ αναζητώντας τα σχέδια ώστε να την αποφύγουμε.

Περιμένοντας «την κατάλληλη στιγμή» να ξεκινήσουμε να βάζουμε ιδέες και σχέδια στην πράξη, μέχρι η αναμονή να γίνει μόνιμη συνήθεια. Θυμόμαστε όλους εκείνους που έχουν αποτύχει, και ξεχνάμε όλους εκείνους που έχουν επιτύχει. Βλέπουμε την τρύπα στο κουλούρι, και παραβλέπουμε το ίδιο το κουλούρι. Απαισιοδοξία που οδηγεί σε κακή χώνεψη, αυτο-δηλητηρίαση, κακή αναπνοή και κακή διάθεση.

ΑΝΑΒΛΗΤΙΚΟΤΗΤΑ: Η συνήθεια να αναβάλουμε για αργότερα αυτό που θα μπορούσε να γίνει πέρυσι. Ξοδεύουμε αρκετό χρόνο στο να δημιουργούμε άλλοθι και δικαιολογίες αντί α κάνουμε τη δουλειά. Αυτό το σύμπτωμα είναι στενά συνδεδεμένο με την υπερ-προσοχή, αμφιβολία και ανησυχία.

Άρνηση να δεχθούμε υπευθυνότητες όταν αυτό μπορεί να αποφευχθεί. Θέληση για να συμβιβαστούμε αντί να δώσουμε μια γερή μάχη. Συμβιβασμός με τις δυσκολίες αντί να τις αξιοποιήσουμε και να τις χρησιμοποιήσουμε ως εφαλτήριο λίθο προς την πρόοδο.

Διαπραγματευόμαστε με τη ζωή για μια δεκάρα αντί να απαιτήσουμε ευημερία, χλιδή, πλούτη, ευχαρίστηση και ευτυχία. Σχεδιάζουμε το τι θα κάνουμε ΕΝΑ ΚΑΙ ΕΦΟΣΟΝ ΚΥΡΙΕΥΘΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΟΤΥΧΙΑ, ΑΝΤΙ ΝΑ ΝΑ ΚΑΨΟΥΜΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΓΕΦΥΡΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΧΩΡΗΣΗ ΑΔΥΝΑΤΗ.

ΑΝΑΜΕΝΟΝΤΑΣ ΦΤΩΧΕΙΑ ΑΝΤΙ ΝΑ ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΠΛΟΥΤΗ: Σχετιζόμαστε με αυτούς που αποδέχονται τη φτώχεια αντί να αναζητούμε τη συντροφιά εκείνων που απαιτούν και λαμβάνουν πλούτη. … μερικοί θα αναρωτηθούν: «έγραψες ένα βιβλίο σχετικά με χρήματα;» …

Ο κύριος λόγος που γράφω αυτό το βιβλίο στο πώς να αποκτήσεις χρήματα είναι το γεγονός ότι ο κόσμος πρόσφατα (σ.μ. το βιβλίο γράφτηκε το 1930 περίπου στην περίοδο του Κραχ αλλά κάτι θα σας θυμίζει και στο σήμερα.

Επίσης όλο το βιβλίο είναι σαν να γράφτηκε για το σήμερα και τις εποχές που διανύουμε) πέρασε από μια εμπειρία που άφησε εκατομμύρια άνδρες και γυναίκες παραλυμένους από το ΦΟΒΟ ΤΗΣ ΦΤΩΧΕΙΑΣ.

Ο ΦΟΒΟΣ ΤΗΣ ΚΡΙΤΙΚΗΣ …
Ο φόβος της κριτικής κλέβει από τον άνθρωπο την πρωτοβουλία, καταστρέφει τη δύναμη της φαντασίας, περιορίζει την ατομικότητα, παίρνει μακριά την αυτάρκεια και του κάνει ζημιά με εκατοντάδες άλλους τρόπους.

Οι γονείς συχνά κάνουν στα παιδιά τους ανεπανόρθωτη ζημιά με το να τα κριτικάρουν. Η μητέρα ενός παιδικού φίλου τον τιμωρούσε κάθε φορά λέγοντάς του «θα πας στη φυλακή πριν φτάσεις στα είκοσι». Στάλθηκε στο αναμορφωτήριο στα 17 του. …

ο κάθε ένας μας έχει ένα απόθεμα κριτικής (προς τους άλλους) που προσφέρει «απλόχερα» προς τους άλλους είτε του το ζητήσουν, είτε όχι. … θα έπρεπε να αναγνωρίζεται ως έγκλημα (της χειρότερης μορφής), για ένα γονιό το να χτίζει κόμπλεξ κατωτερότητας στο παιδί του μέσω μη αναγκαίας κριτικής. …

η κριτική εμφυτεύει το ΦΟΒΟ στην ανθρώπινη καρδιά… …δεν θα χτίσει αγάπη ή στοργή. … ο φόβος αυτός είναι παγκόσμιος και μοιραίο εμπόδιο στην προσωπική ανάπτυξη, κυρίως επειδή αυτός ο φόβος καταστρέφει την πρωτοβουλία και αποθαρρύνει τη χρήση της φαντασίας.

ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ
ΑΥΤΟ-ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ: Εκφράζεται με νευρικότητα, του να είσαι ντροπαλός στις συζητήσεις και στο να συναντάς αγνώστους, αδέξιες κινήσεις των χεριών και των άκρων, αποστροφή των ματιών.

ΕΛΛΕΙΨΗ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑΣ: Έλλειψη ελέγχου της φωνής, νευρικότητα στην παρουσία τρίτων, κακή στάση του σώματος, κακή μνήμη.

ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ: Έλλειψη στιβαρότητας στις αποφάσεις, προσωπικής γοητείας και ικανότητας να εκφράζεις ανοικτά τις απόψεις σου. Η συνήθεια του να «κάνεις στο πλάι» στα θέματα που πρέπει να αντιμετωπίσεις αντί να τα αντιμετωπίσεις σωστά. Συμφωνία με τους άλλους χωρίς προσεκτική εξέταση των απόψεών τους.

ΣΥΜΠΛΕΓΜΑ ΚΑΤΩΤΕΡΟΤΗΤΑΣ: Η συνήθεια του να εκφράζουμε την ίδια αυτό-αποδοχή μας για τις πράξεις μας, ως μέσο του να συγκαλύπτουμε την αίσθηση της κατωτερότητας ( σ.μ. επικροτώντας τις δικές μας πράξεις).

Χρησιμοποιώντας «μεγάλες λέξεις» για να εντυπωσιάσουμε τους άλλους (συνήθως χωρίς να ξέρουμε και το πραγματικό τους νόημα). Μιμούμενοι άλλους στο ντύσιμο, ομιλία και στους τρόπους. Το να καυχώμαστε για τις επτεύξεις μας. Αυτό μερικεές φορές δίνει μια επιφανειακή αίσθηση ανωτερότητας.

ΑΚΡΟΤΗΤΕΣ: Η συνήθεια το να ξοδεύουμε περισσότερα από όσα βγάζουμε.

ΕΛΕΙΨΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ: Αποτυχία στο να αγκαλιάζουμε τις ευκαιρίες για αυτό-ανάπτυξη, φόβο να εκφράζουμε τη γνώμη μας, έλλειψη εμπιστοσύνης στις ιδέες μας, δίνουμε μη ευθείς απαντήσεις σε ερωτήσεις των προισταμένων μας, διστακτικότητα στους τρόπους και στο λόγο, εξαπάτηση στα λόγια και στα έργα μας.

ΕΛΛΕΙΨΗ ΦΙΛΟΔΟΞΙΑΣ: Νοητική και βιολογική τεμπελιά, έλλειψη αυτό-επικύρωσης, βράδυνση στη λήψη αποφάσεων, εύκολοι σε επιρροή από τρίτους, συνήθεια του να κριτικάρουμε άλλους πίσω από την πλάτη τους και να τους κολακεύουμε κατά πρόσωπο, η συνήθεια του να δεχόμαστε την ήττα χωρίς αντίσταση, το να παραιτούμαστε από κάτι που αναλάβαμε όταν υπάρχει αντιπαράθεση από τρίτους, καχύποπτοι απέναντι στους άλλους ανθρώπους χωρίς λόγο, έλλειψη τακτ στους τρόπους και στο λόγο, μη θέληση να δεχτούμε την ευθύνη των λαθών μας.

Ο ΦΟΒΟΣ ΤΗΣ ΚΑΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ
…ο φόβος αυτός σχετίζεται με εκείνουν των Γηρατειών και του Θανάτου επειδή οδηγεί κάποιον κοντά στο σύνορο των «τρομερών λέξεων» για τα οποία ο άνθρωπος δεν ξέρει τίποτα, αλλά έχει ακούσει κάποιες άβολες ιστορίες… …

Ο άνθρωπος φοβάται την κακή υγεία λόγω των τρομερών εικόνων που έχουν εμφυτευθεί στο μυαλό του σχετικά με το τι θα συμβεί εάν ο θανάτος τον καταλάβει… Φοβάται (αυτό το φόβο) λόγω των οικονομικών θεμάτων που αυτός ο φόβος κουβαλάει.

Έγινε μια σειρά από πειράματα που απέδειξε ότι οι άνθρωποι μπορούν να ασθενήσουν με την υποβολή. Τα «θύματα» δέχτηκαν 3 επισκέψεις από γνωστούς τους. Όπου ο καθένας ρώτησε «Τι έχεις; Φαίνεσαι πολύ άρρωστος».

Ο πρώτος που έκανε την ερώτηση πήρε απάντηση «Τίποτα, είμαι μια χαρά».

Στον δεύτερο συνήθως απαντούσαν «Δεν ξέρω ακριβώς αλλά δεν νιώθω καλά».

Ο τρίτος συνήθως συναντούσε τη σύμφωνη άποψη του «θύματος» ότι πραγματικά αισθανόταν άρρωστο. …απογοητεύσεις στη δουλειά και στην αγάπη συνήθως είναι υπαίτια για μια λίστα αιτιών για το φόβο της κακής υγείας.

ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ

ΑΥΘΥΠΟΒΟΛΗ: Η συνήθεια του να αυθυποβαλλόμαστε ψάχνοντας και περιμένοντας για συμπτώματα όλων των ειδών των ασθενειών. «Απολαμβάνουμε» φανταστικές ασθένειες και μιλάμε για αυτές σαν να ήταν αληθινές.

Η συνήθεια του να δοκιμάζουμε ότι μας συστήνουν άλλοι σαν να έχουν θεραπευτική αξία. Μιλάμε στους άλλους για εγχειρήσεις, δυστυχήματα και άλλες μορφές ασθένειας. Πειραματιζόμασε με δίαιτες, φυσικές ασκήσεις, χωρίς επαγγελματική καθοδήγηση. Δοκιμάζουμε σπιτικές συνταγές, πατενταρισμένα φάρμακα και ψευδοσυνταγές.

ΥΠΟΧΟΝΔΡΙΑ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ: Η συνήθεια να μιλάμε για ασθένειες, συγκεντρώνοντας το μυαλό μας στην ασθένεια και περιμένοντας την εμφάνισή της μέχρι να συμβεί νευρικός κλονισμός. Τίποτα σε μπουκάλι δεν θα θεραπεύσει αυτή την κατάσταση. Προέρχεται μόνο από αρνητικές σκέψεις και τίποτα εκτός από θετικές σκέψεις δεν μπορεί να επηρεάσει τη θεραπεία….

ΑΣΚΗΣΗ: Ο φόβος για κακή υγεία συχνά παρεμβαίνει στη σωστή φυσική άσκηση και καταλήγει στο να γίνει κάποιος υπέρβαρος, με το να αποφύγει την εκτός σπιτιού ζωή.

ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ: Ο φόβος για κακή υγεία αποδομεί τη φυσική ικανότητα αντίστασης και δημιουργεί εύφορες συνθήκες για κάθε μορφή ασθένειας που μπορεί να συναντήσει κάποιος.

Ο φόβος της κακής υγείας συχνά συνδέεται με το φόβο της φτώχειας, ειδικά στις περιπτώσεις του υποχόνδριου, ο οποίος ανησυχεί συνέχεια για την περίπτωση του να πρέπει να πληρώσει τους λογαριασμούς γιατρών, νοσοκομείων, κλπ.

Αυτός ο τύπος ανθρώπου ξοδεύει πολύ χρόνο προετοιμαζόμενος για ασθένειες, μιλώντας για το θάνατο, αποταμιεύει χρήματα για θέση στο νεκροταφείο και για τα έξοδα κηδείας, κλπ.

ΑΥΤΟ-ΧΑΙΔΕΜΑ: Η συνήθεια του να επιζητά τη συμπάθεια, χρησιμοποιώντας φανταστικές ασθένειες σαν δόλωμα. ( Συχνά οι άνθρωποι καταφεύγουν σε αυτό το κόλπο για να αποφύγουν την εργασία). Η συνήθεια του να υποκρίνονται ασθενείς για να συγκαλύψουν την απλή τεμπελιά ή να το παρουσιάσουν ως άλλοθι για την έλλειψη φιλοδοξίας τους.

ΕΛΛΕΙΨΗ ΕΓΚΡΑΤΕΙΑΣ: Η συνήθεια της χρήσης αλκοόλ ή ναρκωτικών για να καταστρέψουν πόνους όπως πονοκεφάλους, νευραλγία, κλπ αντί να εξαλείψουν την αιτία. Η συνήθεια να διαβάζουν για ασθένειες και να ανησυχούν για την πιθανότητα του να ασθενήσουν από μια τέτοια. Η συνήθεια του να διαβάζουν διαφημίσεις πατενταρισμένων φαρμάκων.

Ο ΦΟΒΟΣ ΤΟΥ ΝΑ ΧΑΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΚΑΠΟΙΟΥ
…ο φόβος αυτός φανερά προέκυψε από τη πολυγαμική συνήθεια του ανθρώπου στο να κλέβει το ταίρι του συνανθρώπου του… …προσεκτική ανάλυση έχει δείξει ότι οι γυναίκες είναι πιο ευπαθής σε αυτό το φόβο παρά οι άντρες.

Αυτό το γεγονός εξηγείται εύκολα. Οι γυναίκες έχουν μάθει, μέσω εμπειρίας, ότι οι άντρες είναι πολυγαμικοί από τη φύση τους και δεν είναι να τους εμπιστεύονται στα χέρια αντίζηλων.

ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ

ΖΗΛΕΙΑ: Η συνήθεια του να υποπτευόμαστε φίλους και αγαπημένους χωρίς εύλογες αποδείξεις. Η συνήθεια του να κατηγορείται ο/η σύζυγος για απιστία χωρίς βάση. Γενική καχυποψία προς όλους, απόλυτη πίστη προς κανέναν.

ΨΕΓΑΔΙΑ: Η συνήθεια του να βρίσκουμε λάθη στους φίλους, συγγενείς, συνεταίρους και αγαπημένους χωρίς με την παραμικρή πρόκληση ή χωρίς καμιά αιτία.

ΤΖΟΓΟΣ: Η συνήθεια του να τσογάρεις, κλέβεις, απατάς και να λαμβάνεις άλλες επικίνδυνες δράσεις ώστε να παρέχεις χρήματα για τους αγαπημένους σου με την πεποίθηση ότι η αγάπη μπορεί να εξαγοραστεί.

Η συνήθεια του να ξοδεύει κανείς πέρα από τις δυνατότητές του ή να δημιουργεί χρέη για να παρέχει δώρα προς τους αγαπημένους του, με το σκοπό να κάνει μια αρεστή επίδειξη. Αυπνία, νευρικότητα, έλλειψη επιμονής, αδυναμία θέλησης, έλλειψη αυτοελέγχου, έλλειψη αυτάρκειας, κακοί τρόποι.

Ο ΦΟΒΟΣ ΤΩΝ ΓΗΡΑΤΕΙΩΝ
…Ο φόβος αυτός πηγάζει κυρίως από δύο πηγές. Πρώτον, από τη σκέψη ότι τα γηρατειά ίσως φέρουν φτώχεια. Δεύτερον, και μακράν από την κοινή προέλευση, από ψευδή και σκληρές «διδασκαλίες» του παρελθόντος που έχουν καλά αναμιχθεί με «φωτιά και θειάφι» και άλλες ανοησίες επιτηδευμένα σχεδιασμένες για να σκλαβώσουν τον άνθρωπο μέσω του φόβου.

Η πιθανότητα της κακής υγείας, η οποία είναι συνήθης καθώς μεγαλώνουν οι άνθρωποι, είναι επίσης ένας λόγος που συμβάλλει σε αυτό τον φόβο των γηρατειών… …ο πιο συνηθισμένος λόγος αυτού του φόβου σχετίζεται με το φόβο της φτώχειας…

…ένας άλλος λόγος που συμβάλλει είναι η πιθανότητα του να χαθεί η ελευθερία και ανεξαρτησία, καθώς τα γηρατειά μπορεί να φέρουν μαζί τους την έλλειψη φυσικής και οικοινομικής ελευθερίας.

ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ
Η τάση του να επιβραδύνουμε και να αναπτύσσουμε ένα κόμπλεξ κατωτερότητας, γύρω στην ηλικία των 40, λανθασμένα πιστεύοντας ότι ‘γλιστράμε» λόγω ηλικίας. (Η αλήθεια είναι ότι τα πιο χρήσιμα χρόνια του ανθρώπου, νοητικά και πνευματικά, είναι αυτά μεταξύ 40 και 60).

H συνήθεια του να μιλάμε απολογητικά σαν να «είμαστε γέροι» απλά επειδή έχουμε φτάσει την ηλικία των 40 ή πενήντα, αντί να αντιστρέψουμε τον κανόνα και να εκφράσουμε ευγνωμοσύνη που φτάσαμε την ηλικία της σοφίας και της κατανόησης.

Η συνήθεια του να σκοτώνουμε την πρωτοβουλία, τη φαντασία και την αυτονομία με το να πιστεύουμε λανθασμένα ότι ότι είμαστε πολύ «μεγάλοι» για να εκφράσουμε τέτοιες ιδιότητες.

Ο ΦΟΒΟΣ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ
…για μερικούς είναι ο πιο σκληρός από όλους τους βασικούς φόβους. Ο λόγος είναι προφανής. Οι φοβεροί πόνοι του φόβου αυτού σχετιζόμενοι με τη σκέψη του θανάτου, τις περισσότερες φορές, μπορούν να χρεωθούν απευθείας στο θρησκευτικό φανατισμό. …η ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ είναι πολύ μακριά. Η ΦΩΤΙΑ είναι ένα τρομερό πράγμα.

Η σκέψη της αιώνιας τιμωρίας, με φωτιά, όχι μόνο προκαλεί στον άνθρωπο το φόβο για το θάνατο, αλλά συχνά και το να χάσει τη λογική του. Σκοτώνει το ενδιαφέρον στη ζωή και κάνει την ευτυχία αδύνατη.

…κατά τη διάρκεια της έρευνάς μου, είδα ένα βιβλίο με τίτλο «Ο κατάλογος των Θεών», μέσα στον οποίο ήταν κατοχυρωμένοι οι 30.000 θεοί που ο άνθρωπος λάτρεψε. …ο φόβος του θανάτου δεν είναι πλέον τόσο συνηθισμένος όσο ήταν κατά την εποχή που δεν υπήρχαν κολέγια και πανεπιστήμια.

ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ
Η συνήθεια του να σκεφτόμαστε σχετικά με το θάνατο σε αντίθεση με το να κάνουμε το καλύτερο με τη ΖΩΗ, κυρίως λόγω έλλειψης σκοπού ή έλλειψης της κατάλληλης απασχόλησης.

Η καλύτερη συνταγή από όλες για το φόβο του θανάτου είναι

Η ΦΛΕΓΟΜΕΝΗ ΕΠΙΘΥΜΙΑ ΓΙΑ ΕΠΙΤΕΥΞΗ, υποστηριζόμενη από χρήσιμη υπηρεσία προς τρίτους. Ένα πολυάσχολο άτομο σπάνια έχει χρόνο να σκεφτεί για το θάνατο. Βρίσκει τη ζωή πολύ συναρπαστική ώστε να σκεφτεί για το θάνατο.

Μερικές φορές ο φόβος του θανάτου συνδέεται με το φόβο της φτώχειας, όπου ο θάνατος κάποιου πιθανά να αφήσει κάποιους αγαπημένους στη φτώχεια. Σε άλλες περιπτώσεις, ο φόβος του θανάτου προκαλείται από ασθένεια και τις επιπτώσεις πάνω στο φυσικό σώμα.

Οι πιο συνήθης αιτίες αυτού του φόβου είναι: κακή υγεία, φτώχεια, έλλειψη σωστή απασχόλησης, απογοήτευση στην αγάπη, τρέλλα, θρησκευτικός φανατισμός.

Napoleon Hill. Βιβλίο Think and Grow Rich, 1930. Απόσπασμα.

Πηγή: stoxasmos-politikh.blogspot.gr

Thessaloniki Arts and Culture  http://www.thessalonikiartsandculture.gr

«Αχ, ρε μάνα!»

Published 4 Μαρτίου, 2016 by sofiaathanasiadou

holy-virgin

Δήμητρα Καφρομάνη

Είναι λάθος τελικά αυτό που λένε ότι τα παιδιά χρειάζονται τους γονείς τους όταν είναι μικρά. Όταν μεγαλώνουν, τους χρειάζονται περισσότερο.

Ίσως γιατί το ηλικιακό χάσμα δείχνει μικρότερο, ίσως γιατί η αίσθηση ότι μεγαλώνουμε ησυχάζει μέσα μας, με την ύπαρξη κάποιου δικού μας ανθρώπου μεγαλύτερου από μας.

Πέρασαν τέσσερα χρόνια και όμως κάποιες στιγμές είναι σαν να έφυγες μόλις χθες.

Ακόμα θυμάμαι τα πακέτα με τα τσιγάρα που πέρναγαν μέσα απ΄τα δάχτυλά μου, για να μπορέσω να τα απασχολήσω.

Ακόμα θυμάμαι που μουρμούριζα όλη εκείνη την ημέρα μέχρι να φτάσει τα βράδυ και να πέσω σχεδόν λιπόθυμη για ύπνο από την κούραση και την ένταση των δευτερολέπτων που δεν έλεγαν να περάσουν και να φύγουν.

…Η ειρωνεία του χρόνου που μπορεί να μεταλλάσσεται από το αργά στο γρήγορα…και εκείνες τις στιγμές πέρναγε μόνο πολύ αργά.

Σου μιλάω ακόμα σε άσχετες στιγμές, ακόμα και περπατώντας στο δρόμο, μοιάζοντας με εκείνες τις «πειραγμένες» που μονολογούν κάνοντας διάλογο.

Η αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω αν με ακούς. Θα το ήθελα πολύ όμως.

Δεν ξέρω αν με βλέπεις, αν με νιώθεις, αν με αισθάνεσαι, όμως εγώ τα κάνω και τα τρία.

Μάλλον η ανάγκη με σπρώχνει. Μάλλον αυτογιατρεύομαι από την έλλειψη σου, θεωρώντας ότι ακόμα είσαι κάπου εδώ γύρω.

Ακόμα φωνάζω «αχ ρε μάνα», όπως τότε. Όπως πάντοτε.

Ίσως γιατί αυτό το «αχ» μου δίνει το δικαίωμα να λέω ακόμα τη λέξη που δεν μου αναλογεί πια.

Παρηγορούμαι όταν την ακούω  απ΄ το παιδί μου, αισθάνομαι και εγώ όπως αισθανόσουν εσύ -εκεί συναντιόμαστε μάνα- αλλά δεν είναι το ίδιο.

Μου λείπεις μάνα.

Ξέρω ότι κάθε άσπρη τρίχα που φυτρώνει στο κεφάλι μου με φέρνει ακόμα πιο κοντά σου, αλλά δεν είναι παρηγοριά αυτό, να ξέρεις.

Αντιγράφω πλέον λέξεις σου, κινήσεις σου, αντιδράσεις σου, χωρίς να το καταλαβαίνω, χωρίς να το πολυσκέφτομαι.

Φοράω το αγαπημένο σου πουκάμισο. Ξέρεις ποιο. Εκείνο που ήταν δικό μου, το βαρέθηκα, το έδωσα σε σένα που σου άρεσε, εσύ δεν υπάρχεις πια να το φορέσεις, και ξαναγύρισε σε μένα.

Για κάποιο λόγο η μυρωδιά σου το έχει διαπεράσει. Απορρυπαντικά και μαλακτικά δεν μπορούν να τη βγάλουν. Ακόμα και τα κουμπιά του την ώρα που το κλείνω, με τα δικά σου αποτυπώματα κουμπώνονται.

Στο σπίτι σου δεν μπορώ να κάτσω. Μπαίνω, κάνω δουλειά και βγαίνω γρήγορα.

Ούτε σπανακόπιτα τόλμησα να φτιάξω. Ούτε κουλουράκια σμυρναίικα. Ούτε μελιτζάνες παπουτσάκια. Ούτε σηκώνομαι να χορέψω μπάλο, γιατί εσύ τον χόρευες όπως καμία άλλη.

Και εκείνο το κραγιόν σου, το Μax factor No 74, δεν μου πάει ρε μάνα.

Απλά σου χρεώνω που σε χρειάζομαι όσο ποτέ κι εσύ δεν είσαι πουθενά. Έχω ανάγκη να σε χρεώσω κάτι και ελπίζω να το καταλαβαίνεις.

Ψέματα, τίποτα δεν μπορώ να σε χρεώσω.

Θα ήθελα να ήσουν εδώ μάνα.

Ας ήσουν εδώ, κι εγώ δεν θα σε χρειαζόμουν ποτέ. Είναι υπόσχεση, μάνα!

Πηγή:www.eyedoll.gr

Πώς οι μαμάδες κάνουν τη ζωή τους δυσκολότερη

Published 4 Μαρτίου, 2016 by sofiaathanasiadou
30714D8200000578-3411190-image-a-61_1453423885154
από Μαρία Κωνσταντοπούλου 
Καμιά γυναίκα δεν φαντάζεται πώς μπορεί να είναι η ζωή κια η καθημερινότητα μιας μαμάς. Γιατί η αλήθεια είναι πως, όσα βιβλία και αν διαβάσεις, με όσες φίλες σου μαμάδες και αν μιλήσεις, όσες «προειδοποιήσεις» και αν σου δώσει η ίδια σου η μητέρα, πάντα σκέφτεσαι: «Πόσο δύσκολο να είναι; Θα τα βγάλω πέρα!». Όταν, λοιπόν, πέφτεις στα βαθιά βλέπεις όντως ότι κανείς δεν σε προετοιμάζει για το πιο γλυκό «μαρτύριο» που σε περιμένει. Γι’ αυτό, προσπαθήστε να κάνετε τη ζωή σας πιο εύκολη και να ευχαριστηθείτε τη μητρότητα, αφήνοντας στην άκρη περιττά άγχη και ανασφάλειες.

1. Αγχώνεστε για το αν αφιερώνετε αρκετό χρόνο στα παιδιά

Όλες τις μαμάδες μας πιάνουν κατά καιρούς αυτού του είδους οι ενοχές. Όμως η τρέλα που επικρατεί στην καθημερινότητά μας, πολλές φορές δεν μας αφήνει ν’ ασχοληθούμε με τα παιδιά μας όσο θα θέλαμε ή όσο μας λένε ότι θα «έπρεπε». Και επειδή όλοι αναγνωρίζουν ότι είναι κουραστικό να πρέπει να παίζεις με τις Barbie της κόρης σου ή τ’ αυτοκινητάκια του γιου σου, ενώ η λίστα με τις δουλειές είναι ατελείωτη, να είστε σίγουρη ότι κανείς δεν πρόκειται να σας «κακολογήσει». Εξάλλου, σημασία έχει ο χρόνος που περνάμε με τα μικρά μας να είναι ποιοτικός και όχι ποσοτικός!

2. Δεν παραδέχεστε την αλήθεια!

Θ’ αναρωτιέστε το ακριβώς εννοούμε μ’ αυτό. Όταν φίλοι- γνωστοί και συγγενείς σάς ρωτάνε πώς είστε, εσείς έχετε ένα μόνιμο χαμόγελο και μια μόνιμη απάντηση: «Μια χαρά! Όλα καλά!», ενώ στην πραγματικότητα θέλετε μόνο να ουρλιάξετε. Την επόμενη φορά που θα αισθανθείτε πιεσμένη, μιλήστε στο σύντροφο/ τη μαμά/ την κολλητή σας- ή και σ’ όλους!

3. Δεν ζητάτε τη βοήθεια του συντρόφου σας

Ας παραδεχτούμε ότι ένας λόγος για το οποίο οι σύντροφοί μας δεν βοηθούν αρκετά στην ανατροφή των παιδιών ή τις δουλειές του σπιτιού είναι γιατί εμείς δεν τους αφήνουμε. Μπορεί να πιστεύουμε ότι δεν είναι το ίδιο ικανοί -ναι, το είπαμε- ή ότι εμείς θα κάνουμε τις δουλειές πιο γρήγορα, ή μπορεί απλά να μη θέλουμε να τους κουράσουμε. Έτσι, όμως επιβαρύνουμε τον εαυτό μας, χωρίς να το καταλάβουμε.

Γι’ αυτό, παραδεχτείτε ότι κάποιες φορές έχει ανάγκη ένα χέρι βοηθείας-ακόμα και αν δεν είναι τόσο ικανό όσο το δικό σας– και μοιράστε με τον σύντροφό σας τις καθημερινές δουλειές. Θα δείτε ότι θα είναι κάτι παραπάνω από πρόθυμος να σας φανεί χρήσιμος!

4. Δεν κάνετε παρέα με άλλες μαμάδες

Όταν βρίσκεσαι σε μια παρέα που περνά τα ίδια με σένα, η παρηγοριά είναι μεγάλη! Αυτό δε σημαίνει ότι θα πρέπει να ξεκόψετε από την κολλητή σας που δεν έχει παιδιά, αλλά να εντάξετε στον κύκλο σας μαμάδες που… τραβάνε τα ίδια με σας. Ακόμα και μια δεκάλεπτη κουβέντα στο τηλέφωνο ή τα νέα της οικογένειας που θα μοιραστείτε όταν πηγαίνετε μαζί τα παιδιά στο σχολείο, θα λειτουργήσουν ψυχοθεραπευτικά. Εμπιστευτείτε μας!

5. Κρατήστε… σκονάκια!

Οι λίστες δεν βοηθούν μόνο στα ψώνια του σούπερ- μάρκετ, αλλά και στην τρελή καθημερινότητα μιας μαμάς. Αν βλέπετε ότι η μνήμη σας αρχίζει να σας εξαπατά και να μπερδεύετε πότε έχει ο γιος μπάσκετ ή η κόρη μπαλέτο, αφιερώστε ελάχιστο χρόνο κάθε βράδυ και γράψτε σ’ ένα απλό χαρτί τις υποχρεώσεις της επόμενης ημέρας. Το αίσθημα ικανοποίησης που θα νιώσετε μόλις σβήσετε όλες τις δουλειές, είναι απερίγραπτο.

6. Τι να μαγειρέψω πάλι;

Μπορεί οι μαμάδες να καταφέρνουμε τα πιο απίστευτα πράγματα, να βγάζουμε πέρα τη μέρα μας με τρεις ώρες ύπνο και στο τέλος να λέμε «ευχαριστώ» που καταφέραμε να κοιμηθούμε έστω και τόσο. Όμως, μια ερώτηση μας «στοιχειώνει» καθημερινά: «Τι να μαγειρέψω σήμερα;». Επειδή τα γούστα όλων διαφέρουν, φυσικά πρέπει να σπαζοκεφαλιάσετε και να σκεφτείτε κάτι που θ’ αρέσει σ’ όλους. Γι’ αυτό, φερθείτε έξυπνα: Ετοιμάστε τα γεύματα της Δευτέρας και της Τρίτης από την Κυριακή ή εξοικονομήστε χρόνο το πρωί ψήνοντας το φαγητό στο φούρνο όσο ετοιμάζετε τα παιδιά για το σχολείο.

7. Αγχώνεστε για τα ρούχα του παιδιού

Η πρωινή ετοιμασία των παιδιών για το σχολείο πρέπει να είναι πρακτική και γρήγορη! Ξέρουμε ότι θέλετε τα μικρά σας να φαίνονται προσεγμένα, αλλά το να ξοδεύετε ώρα μέχρι να διαλέξετε τα ρούχα που θα φορέσουν δεν σας βοηθάει πρακτικά. Εξάλλου, ειδικά αν είστε αγορομάνες, να είστε σίγουρες πως το τι θα βάλουν οι μικροί σας πρίγκιπες είναι το τελευταίο που τους απασχολεί και πως το πιθανότερο είναι να τα λερώσουν μία ώρα αφού τα φορέσουν!

8. Πάρτε απόφαση ότι κάποιες φορές τα παιδιά δεν θα σας ακούσουν!

Αφήσαμε το σημαντικότερο για το τέλος! Ξέρουμε από πρώτο χέρι ότι οι μικροί μας άγγελοι μπορούν σε χρόνο dt να μετατραπούν σε μικρά.. διαβολάκια! Και τότε προσπαθούμε να τα συνεφέρουμε με κάθε τρόπο- με το καλό, το κακό, με δωροδοκίες, χατίρια ή φωνές. Είναι κάποιες φορές, όμως, που τίποτα απ’ αυτά δεν πρόκειται να πιάσει.

Γιατί πολύ απλά τα παιδιά είναι παιδιά. Τότε, θα χρειαστεί να μαζέψετε όλο το κουράγιο και την υπομονή που σας έχει απομείνει και να περιμένετε απλώς να περάσει αυτή η κρίση θυμού ή στενοχώριας που περνά το παιδί.

Πηγή: www.mama365.gr

Τα μη λαμπερά παιδιά

Published 4 Μαρτίου, 2016 by sofiaathanasiadou

oria_sti_simberifora_twn_paidiwn

Ας μην το ξεχνάμε αυτό, εμείς οι εκπαιδευτικοί λοιπόν,  όταν κάποια παιδιά μας σπάνε τα νεύρα ,όταν κάνουν φασαρία ,όταν δεν μας προσέχουν ,όταν δεν έχουν πρόοδο, όταν γενικά μας κάνουν τη ζωή δύσκολη .Λίγη προσοχή ζητάνε και συνήθως αντί να τους την δώσουμε ,τους την στερούμε ως τιμωρία. Τουλάχιστον ας τους μάθουμε να ζητάνε την προσοχή με πιο όμορφο τρόπο. Αυτό που έχει μεγαλύτερη αξία δεν είναι να αγαπάμε κάποια παιδιά που είναι έτσι και αλλιώς αξιαγάπητα αλλά εκείνα που δεν έχουν αυτή την λάμψη. Τότε είναι πολύ πιθανό αυτά τα παιδιά να μας εκπλήξουν με την μεταμόρφωσή τους και με την ανταπόδοση της αγάπης που τους δείξαμε.

Τα αόρατα παιδιά

Είναι αυτά τα παιδιά που οι δάσκαλοι και καθηγητές μαθαίνουν τελευταίο το όνομά τους. Και όταν περάσει ο καιρός πρώτο το ξεχνάνε.

Αυτά που νιώθουν αγωνία κάθε φορά που για να παιχτεί ένας αγώνας χωρίζονται ομάδες. Μην τυχόν και περισσέψουν .Λαχταρούν έστω  και προτελευταία οι αρχηγοί να τα διαλέξουν.

Στις εκδρομές όταν όλοι κανονίζουν με ποιόν θα καθίσουν στο λεωφορείο ή με ποιους θα μοιραστούν το δωμάτιο αυτά περιμένουν να δούνε που περισσεύουν θέσεις. Στις φωτογραφίες του τμήματος θα τα βρείτε στις άκρες να ακουμπάνε την κορνίζα.

Τα πιο τυχερά από αυτά έχουν ένα φίλο αλλά και αυτός είναι τόσο ίδιος που τους θυμίζει τη διαφορά τους από όλους τους άλλους.

Δεν σηκώνουν ποτέ το χέρι στο μάθημα και άμα τους ρωτήσει ο δάσκαλος μπλοκάρουν και περιμένουν με αγωνία πότε θα φύγουν από το προσκήνιο, πότε ο προβολέας του δασκάλου θα πέσει αλλού. Τα βλέμματα είναι χαμηλωμένα ,τα χαμόγελα τρεμουλιαστά και οι κινήσεις αργές ,λίγες. Λαχταρούν για λίγο θάρρος, για λίγη αποδοχή από την ομάδα. Η μισή καλή κουβέντα είναι για εκείνα εκτυφλωτικός ήλιος που τα ζεσταίνει για ώρες.

Νιώθουν ότι όλοι τα βλέπουν ,ότι βλέπουν την μοναξιά τους .Ότι κανείς δεν τα θέλει .Και ότι δεν αξίζουν για να τα θέλει κανείς.

Για τους δάσκαλους συνήθως είναι σαν εκείνες τις λευκές σελίδες ,που κατά λάθος δεν έχουν εκτυπωθεί σε ένα βιβλίο , που τις περνάμε γρήγορα γρήγορα, για να πάμε στις επόμενες. Και όμως πάνω σε αυτές τις λευκές σελίδες θα μπορούσαμε να ζωγραφίσουμε και έτσι να ομορφύνουμε όλο το βιβλίο. Αυτά τα παιδιά, να μην το ξεχνάμε, διψάνε για προσοχή και αγάπη και είναι έτοιμα να την ρουφήξουν με ορμή άμα τους τη δώσουμε . Εκτιμάνε πιο πολύ την αποδοχή μας ,την καλή μας κουβέντα ,τη φροντίδα μας και ανταποδίδουν στο πολλαπλάσιο  ότι τους προσφέρουμε .Ας εκμεταλλευτούμε αυτή τους την δίψα. Όποιοι από εμάς θέλουμε να δούμε ένα θαύμα δεν έχουμε παρά να ασχοληθούμε με την καρδιά μας με αυτά τα παιδιά .Δεν θα πιστεύουμε στα μάτια μας με την μεταμόρφωσή τους .Και αν στην αρχή τα παιδιά αυτά αντιστέκονται ας τα τραβήξουμε προς το μέρος μας με τρόπο ,ας τα ταράξουμε στα καλά λόγια ,στα μπράβο. Στο αμυντικά τους «όχι»  εμείς να ακούμε το «τραβάτε με και ας κλαίω».

Αυτά τα παιδιά που φαίνεται ότι απεχθάνονται να βρίσκονται στο επίκεντρο αλλά που κατά βάθος αυτό είναι που θέλουν. Που αυτή η επίμονη σιωπή τους βγάζει εκκωφαντική κραυγή : «Είμαι και εγώ εδώ. Μη με ξεχνάτε!!!».

παιδί που φωνάζει

Τα παιδιά των πίσω θρανίων

Είναι κάποια άλλα παιδιά που κάθονται στα πίσω τα θρανία .Όσο πιο μακριά από τον πίνακα γίνεται .Και που προτιμούν να μην έχουν κανέναν πίσω από την πλάτη τους. Και κανέναν πάνω από το κεφάλι τους.

Άλλοι τους λένε φασαριόζους ,άλλοι τους λένε ταραξίες και άλλοι πάλι απλά ζωηρούς. Η βολική λύση για τους διδάσκοντες  είναι η διάγνωση και η ταμπέλα : υπερκινητικά ,με διάσπαση προσοχής ,παρορμητικά. Τότε η ευθύνη παύει να  βαραίνει  αφού είναι θέμα ειδικού. Και όμως.

Η προσοχή στο μάθημα είναι βάσανο για αυτά ,τιμωρία. Μιλάνε μεταξύ τους ,δεν έχουν ησυχία και προσπαθούν να τραβήξουν την προσοχή με έντονο τρόπο. Είναι πειραχτήρια, είναι ζιζάνια, είναι αεικίνητα .Και δεν τους αρέσει η ησυχία. Σαν να τα φοβίζει η σιωπή.

Η αλλαγή θέσης ,οι ωριαίες αποβολές , οι συνεχείς παρατηρήσεις των δασκάλων, οι κλήσεις των γονέων τους και οι τιμωρίες  δεν τα τρομάζουν. Ήταν πάντα στην ημερήσια διάταξη άλλωστε. Είναι ο πονοκέφαλος των μεγάλων ,ένας γρίφος χωρίς λύση. Είναι όμως παιδιά.

Όχι αυτά εδώ «αόρατα» δεν τα λες .Τουναντίον ετούτα  εδώ «βγάζουν μάτι». Και αν τα αόρατα βγαίνουν μόνα τους από τον κύκλο της τάξης αυτά εδώ συνήθως τα πετάει έξω το ίδιο το σχολείο. Γιατί αυτά εδώ καθώς φαίνεται  δεν χωράνε στον κύκλο. Η κανονικότητα ,η νόρμα κόβει ότι διαφέρει και προεξέχει. Το σχολείο που από τη μια αποθεώνει την διαφορετικότητα και από την άλλη όλα να τα κάνει ίδια θέλει. Μήπως αυτό που μας τρομάζει είναι η αδιαφορία που εκφράζουν αυτά τα παιδιά απέναντι στο πρότυπο ,στην τάξη και τελικά στην ίδια μας την εξουσία ; Μήπως μας τρομάζει αυτή η περίεργη δύναμη ,αυτή η αφοβία ;Μήπως εμείς χρησιμοποιώντας τον φόβο ως όπλο για να επιβάλλουμε την τάξη, απέναντι σε αυτά παιδιά νιώθουμε παντελώς άοπλοι; Τελικά μήπως αυτούς  που πιθανόν αύριο θα θελήσουν να αλλάξουν έναν  κόσμο που δεν τους αρέσει ,το σχολείο βιάζεται να τους κολλήσει την ταμπέλα των προβληματικών ;Και αλήθεια ποιος ευθύνεται για την μη ομαλή ένταξη αυτών των παιδιών ,τα ίδια τα παιδιά ή το σύστημα του σχολείου; Η μισή αλήθεια είναι ότι τα παιδιά αυτά  απορρίπτουν αυτό το σχολείο. Η άλλη μισή είναι ότι και το σχολείο αυτό απορρίπτει αυτά τα παιδιά.

Όταν οι συμπεριφορές λοιπόν πρέπει να αλλάξουν ας μην χρησιμοποιήσουμε το μαχαίρι αλλά το χέρι ,απαλά .Να μην πατήσουμε απότομα το φρένο αλλά να στρέψουμε γλυκά το τιμόνι. Να μην κόψουμε την φόρα και την δύναμη αλλά να τη προσκαλέσουμε να πάει εκεί που πρέπει. Για το καλό όλων μας.

Διαβάστε περισσότερα:www.alfavita.gr

Ας βοηθήσουμε τον μικρό Κωνσταντίνο να κάνει το ταξίδι ζωής στην Αμερική

Published 4 Μαρτίου, 2016 by sofiaathanasiadou

 

konstantinos-big

Ο Κωνσταντίνος είναι 4,5 χρονών και διαγνώσθηκε με νευροβλάστωμα τον Ιούνιο του 2014. Τον Αύγουστο του 2015 υποτροπίασε και από τότε δείχνει να μην αντιδρά θετικά στις θεραπείες.

Η ανάγκη να νοσηλευτεί σε νοσοκομείο της Αμερικής μεγαλώνει.

Γι’ αυτό το λόγο χρειάζεται τη βοήθεια όλων μας.

Ο ατομικός ερανικός λογαριασμός για τον μικρό Κωνσταντίνο είναι:

Αριθμός Λογαριασμού: 119002310030090

ΙΒΑΝ: GR07 0140 1190 1190 0231 0030 090

BIC/SWIFT ALPHA BANK: CRBAGRAA

Ονόματα των δικαιούχων γονέων του λογαριασμού:
Κοτσώνης Ευθύμιος του Κων/νου
Καλαϊτζίδου Παρασκευή του Νικολάου

 

Πηγή:www.infokids.gr

Μαθήματα ύπνου για νέες μαμάδες

Published 4 Μαρτίου, 2016 by sofiaathanasiadou

17241501_shutterstock_77453971.limghandler

Από: Ελένη Χαδιαράκου

Oι έγνοιες της μητρότητας, το βαρύ της πρόγραμμα αλλά και  η αλλαγή της ώρας είναι παράγοντες που ευνοούν τις αϋπνίες. Ωστόσο υπάρχουν μικρά μυστικά που θα σας βοηθήσουν να ξαναβρείτε τον ύπνο σας.

Είναι αλήθεια πως δεν υπάρχει μητέρα που δεν έχει παραπονεθεί για έλλειψη ύπνου μια που τόσο οι υποχρεώσεις όσο και το καινούριο πρόγραμμα που δημιουργεί  το παιδί αναδιοργανώνει τη ζωή της.  Ωστόσο σύμφωνα με τους επιστήμονες ο ύπνος είναι μια full time υποχρέωση που έχουμε προς τον οργανισμό μας.

Οι παρενέργειες από την έλλειψη ύπνου

Ένας σωστός ύπνος μας γεμίζει με ενέργεια, αντίθετα η στέρησή του:

Προκαλεί προβλήματα στη σκέψη και αδυνατίζει την ικανότητα συγκέντρωσης.

Επιταχύνει την διαδικασία της γήρανσης.

Αναστατώνει τις διατροφικές συνήθειες

Εξασθενεί τη φυσική μας αντίσταση απέναντι στις ασθένειες. Άλλες επιπτώσεις που φέρνει η έλλειψη του είναι η μείωση της δημιουργικότητας και οι διαταραχές της μνήμης.

Μελέτες έχουν δείξει ότι τα άτομα που κοιμούνται επαρκώς παρουσιάζουν μικρότερη επίπτωση καρδιαγγειακών νοσημάτων και ορισμένων καρκινωμάτων.

Πόσες ώρες ύπνου είναι αρκετές;

Σύμφωνα με τις διαπιστώσεις επιστημόνων ακόμη και η έλλειψη μίας ώρας ύπνου σωρευτικά, μπορεί να προκαλέσει σοβαρά προβλήματα στον οργανισμό. Οι οκτώ με εννιά ώρες ύπνου είναι απαραίτητες για το μέσο άνθρωπο, ενώ μόνο ένα 10% περίπου του πληθυσμού μπορεί να αρκεστεί σε λιγότερες χωρίς παρενέργειες. Έρευνες έχουν αποδείξει ότι οι ανάγκες για ύπνο κάθε ατόμου είναι προκαθορισμένες γενετικά και δεν μπορούν να ξαναπρογραμματιστούν.  Σύμφωνα με τις στατιστικές οι γυναίκες υποφέρουν περισσότερο απ’ ό,τι οι άντρες από διαταραχές του ύπνου, καθώς προς το τέλος του μηνιαίου κύκλου το σώμα είναι ιδιαίτερα ανήσυχο, υποφέρει από κατακράτηση και κράμπες. Οι ώρες που κοιμάται κάθε άτομο λιγοστεύουν, καθώς τα χρόνια περνούν. Τα μικρά παιδιά χρειάζονται τουλάχιστον 11 ώρες ύπνο ενώ οι έφηβοι δε χρειάζονται πάνω από 9. Μετά τα 40, ο ύπνος γίνεται λιγότερο βαθύς και ακόμη λιγότερο αναζωογονητικός. Ωστόσο οι επιστήμονες είναι κατηγορηματικοί: Ο ύπνος δεν αναπληρώνεται. Μία νύχτα καλού ύπνου δεν μπορεί να αντικαταστήσει έξι νύχτες με τρεις ή τέσσερις ώρες ύπνο, όπως και μία ημέρα δίαιτας δεν μπορεί να κάνει τίποτα μετά μία εβδομάδα φαγοπότι.

Μυστικά για έναν καλόν ύπνο.

Οι επιστήμονες μας λένε πως ναι και βέβαια είναι κάτι εντελώς φυσιολογικό, αφού ειδικά τους πρώτους μήνες το πρόγραμμα της μητέρας αναστατώνεται λόγω του θηλασμού. Είναι απόλυτα φυσιολογικό να ξυπνάτε όταν ξυπνάει το μωρό και να αποκοιμιέστε μαζί του. Ωστόσο μετά τον πρώτο χρόνο οφείλετε να βάλετε ένα πρόγραμμα, μια που ένας ποιοτικός βραδινός ύπνος θα σας βοηθήσει να αποκτήσετε μια καλύτερη ποιότητα ζωής. Γι’ αυτό:

Φροντίστε να ξυπνάτε περίπου την ίδια ώρα κάθε πρωί. Ένα στάνταρ πρόγραμμα θα σας βοηθήσει να ρυθμίσετε σωστά το βιολογικό σας ρολόι.

Κάντε τη σωστή αγορά στρώματος. Ένα στρώμα ούτε πολύ μαλακό ούτε πολύ σκληρό είναι το ιδανικό για να ξεκουράζετε το σώμα σας.

Αποβάλετε το άγχος και το στρες της ημέρας. Οποιαδήποτε σκέψη, ανησυχία και προβληματισμό έχετε στο μυαλό σας, καλό είναι, πέφτοντας στο κρεβάτι να τις «διώχνετε» μακριά.

Όταν αισθάνεστε κουρασμένη, να πηγαίνετε κατευθείαν για ύπνο. Με το να καταπιέζεστε να μείνετε όρθια δε θα πετύχετε παρά την… ολοκληρωτική εξάντληση. Αντίστοιχα αποφύγετε να πηγαίνετε στο κρεβάτι αν δεν νιώθετε κουρασμένη.

Αποφύγετε την τηλεόραση. Πρόσφατη επιστημονική έρευνα μας πληροφορεί πως τόσο η τηλεόραση, όσο και ο ηλεκτρονικός υπολογιστής αντί για χαλάρωση προκαλούν έντονη υπερένταση και αντενδείκνυνται στις αυπνίες.
Φροντίστε για έναν ήρεμο, καλά αεριζόμενο και ελεγχόμενης θερμοκρασίας και υγρασίας χώρο ύπνου. Η σωστή θερμοκρασία είναι 24 – 26 °C. Το χειμώνα με την κεντρική θέρμανση ή τον κλιματισμό, η ατμόσφαιρα μέσα στο υπνοδωμάτιο γίνεται πιο ξηρή από ότι πρέπει. Ελέγξτε μήπως χρειάζεται ένας υγραντήρας στο υπνοδωμάτιό σας. Αν κοιμάστε με το μωρό κοντά σας, τότε πιθανόν να επιβάλλεται. Ο καλός ύπνος δεν θέλει ξηρή ατμόσφαιρα.

Εάν 30 λεπτά μετά από την κατάκλιση, δεν έχετε καταφέρει να κοιμηθείτε, δοκιμάστε να αλλάξετε χώρο ύπνου, για να χαλαρώσετε καλύτερα. Μην στριφογυρίζετε στο κρεβάτι και αγχώνεστε χειρότερα. Σηκωθείτε, κάντε μία σύντομη δουλειά και δοκιμάστε σε λίγο να ξανακοιμηθείτε.

Αν ξυπνάτε με την ανατολή του ήλιου, ενώ θέλετε και μπορείτε να κοιμηθείτε ακόμα, πιθανώς να φταίνε οι κουρτίνες και τα παραθυρόφυλλα. Υπάρχουν άνθρωποι με μεγαλύτερη ευαισθησία στο ηλιακό φως. Καθώς ξημερώνει, η προοδευτική αλλαγή της φωτεινότητας στο χώρο του ύπνου, δίνει αυτόματα εντολή στον εγκέφαλο να βρεθεί σε εγρήγορση. Η λύση είναι απλή: αλλάξτε τις απλές κλασσικές κουρτίνες με νέες κουρτίνες συσκότισης, και κλείστε καλά από το προηγούμενο βράδυ τα παντζούρια.

Με τη συνεργασία Παντελή Στάθη, νευρολόγου

Πηγή:www.imommy.gr

Μπορούν να απαγάγουν το παιδί σου με ένα τόσο απλό ψέμα!

Published 4 Μαρτίου, 2016 by sofiaathanasiadou

Αίσθηση έχει κάνει εδώ και ένα μήνα αυτό το βίντεο που δείχνει πόσο απλά μπορεί κανείς να ξεγελάσει ένα παιδί και να το οδηγήσει κοντά του…

«Σε έψαχνα παντού! Ο μπαμπάς σου είναι στο νοσοκομείο και η μαμά σου μού ζήτησε να σε βρω»

Τόσο απλά!

466.949 παιδιά δηλώθηκαν ως εξαφανισμένα μόνο το 2014 σύμφωνα με το FBI!

Tι πρέπει να διδάξουμε στα παιδια:

  • Μην μπαίνεις ποτέ σε αυτοκίνητο ανθρώπου που δεν έχεις ξαναδεί
  • Μείνε μακριά από ύποπτα αυτοκίνητα. Αγνόησε τα ακόμα και αν ο οδηγός σου μιλήσει
  • Μην κρίνεις κάποιον ξένο από την εμφάνισή του, ακόμα και αν σου φαίνεται συμπαθής
  • Προσπαθησε να τραβήξεις την προσοχή τρίτων αν κάποιος σε αρπάξει (ούρλιαξε, κλωτσησε κτλ)
  • Μάθε να λες ΟΧΙ
  • Περπάτα παρέα με άλλα παιδια
  • Κράτα το κλειδί του σπιτιού κρυμμένο
  • Να προσέχεις πάντα τι υπάρχει γύρω σου καθώς περπατάς
  • Επιστεύσου το ένστικτό σου

Πηγή:www.eimaimama.gr