Αρχείο

All posts for the day 26 Φεβρουαρίου 2016

Ας βοηθήσουμε τα προσφυγόπουλα και τις οικογένειές τους – Δείτε ποια είδη πρώτης ανάγκης χρειάζονται

Published 26 Φεβρουαρίου, 2016 by sofiaathanasiadou

DSC0562

Έκκληση για προσφορά ανθρωπιστικής βοήθειας κάνουν οι ΜΚΟ και όσοι αλληλέγγυοι δραστηροποιούνται στο Κέντρο Μετεγκατάστασης στα Διαβατά. Άμεσα χρειάζονται βρεφικές κρέμες, τροφές, γάλα για τα παιδιά μικρών ηλικιών καθώς και είδη υγιεινής όπως μωρομάντιλα, σερβιέτες, οδοντόκρεμες, οδοντόβουρτσες. Επιπλέον μεγάλη είναι η ανάγκη σε συσκευασμένα τρόφιμα, ιδιαίτερα για τα παιδιά, όπως μπισκότα.

Όσοι και όσες θέλουν να προσφέρουν μπορούν να παραδώσουν βοήθεια στοΠολυϊατρείο των Γιατρών του Κόσμου (Ίωνος Δραγούμη 65) που λειτουργεί καθημερινές 09:00-17:00 ή και στην είσοδο του Κέντρου Μετεγκατάστασης προσφύγων στα Διαβατά.

Επίσης είδη πρώτης ανάγκης συγκεντρώνονται στην Ετεροτοπία (Ι.Δραγούμη κ Πτολεμαίων 42, 2 όροφος) από τις 16.00-22.00.

Τέλος παιχνίδια για τα παιδιά των προσφύγων στα Διαβατά μαζεύει η Α’ Κοινότητα του Δήμου Θεσσαλονίκης στα γραφεία της (Προξενου Κορομηλά 36) σε εργάσιμες ώρες και μέρες.

Πηγή:www.infokids.gr

Για να χαμογελάσουμε, να ευθυμήσουμε λίγο….και να διώξουμε την κατήφεια!

Published 26 Φεβρουαρίου, 2016 by sofiaathanasiadou

Boy-checkup

Γράφει ο Παναγιώτης Σπυρίδης

Αναπλ. Καθηγητής Παιδιατρικής

Τα ευτράπελα και τα ανέκδοτα που θα παραθέσω είναι όλα πραγματικά, καθόλου διογκωμένα, καθώς και τα σχόλια που τα ακολουθούν και είναι οι απαντήσεις μου, πάντα σε σοβαρό ύφος. Δυστυχώς δεν κρατούσα σημειώσεις, γιατί τότε θα έγραφα ένα σπαρταριστικό βιβλίο.

Στις απαντήσεις μου, κάποιοι με χιούμορ, γέλασαν, κάποιοι χαμογέλασαν κοιτάζοντάς με διερευνητικά σε μια προσπάθεια να διακρίνουν αν σοβαρολογώ ή αστειεύομαι, κάποιοι με κοίταξαν με έκπληξη και αμήχανα, ενώ σε κάποιους χρειάσθηκε να εξηγήσω ότι αστιεύομαι.

Όλα αυτά, οι ερωτήσεις και η αντίδραση στην απάντηση, σχετίζονται με το άγχος κατά κύριο λόγο, που εμποδίζει τον άνθρωπο να έχει λογική σκέψη, με το νεαρό της ηλικίας των ζευγαριών, με το γεγονός ότι μέχρι να μπει στο σπίτι ο “περίεργος” επισκέπτης, οι μητέρες ασχολήθηκαν με τα του γάμου και όχι με τον κύριο στόχο του γάμου που τον έχει προσδιορίσει  η φύση και είναι η δημιουργία απογόνων και με το γεγονός, κυρίως αυτό, ότι την «ταχύρυθμη εκπαίδευση» του ζευγαριού την αναλαμβάνουν πρόσωπα ακατάλληλα για να παίξουν αυτό το ρόλο. Εκτός από τη γιαγιά, -συνήθως αυτή είναι από τη μεριά  της μητέρας- και το υπόλοιπο συγγενικό περιβάλλον , είναι και οι φίλοι που  επισκέπτονται το ζευγάρι με το νεογνό για τα καλορίζικα, που αισθάνονται, δυστυχώς, την ανάγκη να συνεισφέρουν από την “τεράστια” πείρα που απέκτησαν μεγαλώνοντας ένα παιδί.

Άλλος ένοχος, ας μου το επιτρέψουν οι συνάδελφοι, είμαστε εμείς οι Παιδίατροι, που πολύ συχνά, στην πρώτη μας επαφή με το ζευγάρι και το μωρό, κάνουμε τα εύκολα δύσκολα. Λεπτομέρειες επί λεπτομερειών, που είναι αδύνατο να τις κατανοήσει και να τις εμπεδώσει ένα τρομαγμένο κορίτσι 26 ετών και τελικά τη σύγχιση την μετετρέπουμε σε πανικό.

Εμείς οι Παιδίατροι, συμφωνούμε μεταξύ μας περισσότερο στα δύσκολα ενός παιδιού, ενώ στα καθημερινά, στα απλά θέματα που συχνά δεν γράφονται στα βιβλία, ούτε διδάσκονται, ακολουθούμε τακτικές και πρακτικές που διδαχθήκαμε στα παιδικά μας χρόνια από τη μητέρα, τη γιαγιά μας, τη θεία μας και όλους τους τριγύρω. Με λίγα λόγια πρακτικές με τις οποίες εμείς μεγαλώσαμε. Σας αναφέρω το παράδειγμα της παρασκευής μιας χορτόσουπας. Όσα εκατομμύρια βρέφη, τόσες συνταγές για χορτόσουπες και μη γελάτε!

Όλα αυτά που περιλαμβάνονται στη μακροσκελή εισαγωγή, αγαπητοί γονείς, είναι για να σας πω ότι τελικά  δεν φταίτε μόνο εσείς. Έχουν ευθύνη και άλλοι για τα ευτράπελα και περίεργα, που θα ακολουθήσουν.

Όσοι από τους-τις  συναδέλφους έχουν κάτι χιουμοριστικό προς δημοσίευση, μπορούν να μου το στείλουν, χωρίς ονόματα πελατών, στην ηλεκτρ. Διεύθυνση paspyr@yahoo.com. Επίσης, αν κάποιος γονιός έχει να μου στείλει κάτι αστείο στις σχέσεις του με το γιατρό του, πάλι θα το ήθελα και πάλι χωρίς ονόματα.

Επειδή ότι γράφω και απευθύνεται στον κόσμο, επιθυμώ  να έχει, αν είναι δυνατόν και εκπαιδευτικό χαρακτήρα, θέλω να επισημάνω ότι ο σαρκασμός και ιδιαίτερα ο αυτοσαρκασμός, πέραν του ότι υποδηλώνει χιούμορ, απαξιώνει έντονα μια ενέργεια, ώστε αυτή να μην επαναληφθεί.

Αρχίζουμε λοιπόν!

– …και με τον τρόπο αυτό θα ετοιμάσετε μια ωραία χορτόσουπα, στην οποία, σε 10 μέρες θα προσθέσετε και μοσχάρι. Μόνο αυτό που θα κρατήσετε στο ψυγείο σας για την επόμενη μέρα, να μην το πολτοποιήσετε

– …τα κατάλαβες Γιώργο;

___________________

Τηλεφωνικά

– Εχθές κάναμε το εμβόλιο MMR, μπορώ να του δώσω ψάρι; Η μητέρα μου λέει όχι ψάρι για τρεις μέρες…

– …μπορείς να δώσεις ότι ψάρι θέλεις, εκτός από ρέγκα καπνιστή

___________________

– …προχθές κάναμε εμβόλιο, πότε μπορώ να κάνω μπάνιο στο μωρό; Η μαμά λέει ότι δεν πρέπει.

– …προσοχή. Δεν πρέπει να βραχεί το ποδαράκι του για δυο εβδομάδες . Αν βραχεί, πες της μαμάς, θα επαναλάβουμε το εμβόλι…

___________________

Στο Νοσοκομείο.

– Προϊσταμένη, μου είπε ο γιατρός να πάω με το παραπεμπτικό να πληρώσω  στη τζαμαρία και μετά να κάνω την ακτινογραφία. Όμως ρωτάω και κανείς δεν ξέρει την κυρία Τζαμαρία.

…εδώ δεν φταίει μόνο η πελαγωμένη μάνα …φταίει και εκείνος που την έστειλε στη τζαμαρία και όχι στο ταμείο  που είναι στη τζαμαρία

___________________

– Γιατρέ,…το παιδί ψήνεται. Έχει 37.9, του δίνω depon και δεν πέφτει ούτε γραμμή παρακάτω, να του κάνω μπάνιο;

– …να μην του κάνεις μπάνιο. Διάβασες το άρθρο μου ή το παραμύθι για τον πυρετό;

– Όχι δεν τα διάβασα

– Να γράψεις τρεις φορές όποιο θέλεις από τα δύο και να έρθεις με τον κηδεμόνα σου

___________________

– Η μικρή μου 2.5 ετών.  Είναι η τέταρτη μέρα και έχει 38 πυρετό.  Μπορεί να μπει στη θάλασσα, γιατί βλέπει τα άλλα παιδιά και ζηλεύει;

– Γρρρρρ…

___________________

– …φεύγοντας από το Μαιευτήριο, μου είπαν ότι το μωρό πρέπει να κατουράει τουλάχιστον οκτώ φορές την ημέρα και 4-5 φορές  να κάνει κακά. Τα κακά μπορώ και τα μετρώ, γιατί τα βλέπω. Με τα τσίσα του όμως έχω πρόβλημα, τι θα κάνω; Πως θα τα μετράω; Και γυμνό που το αφήνω, δεν μπορώ να καταλάβω ότι κάνει τσίσα, γιατί είναι κοριτσάκι.

– Ποιος σου τα είπε αυτά τα πράγματα;

– Μία νοσοκόμα.

– Πόσες μέρες  έχεις να κοιμηθείς παρακολουθώντας το μωρό;

– Τρεις

– Αν είσαι σίγουρη γι’αυτό που μου λες, να πας και να της τραβήξεις το τσουλούφι. Επειδή όμως, μάλλον κάτι άλλο σου είπε και δεν το κατάλαβες, βάλε τον άνδρα σου να προσέχει το παιδί και πέσε να κοιμηθείς. Μόνο πρόσεχε, μήπως έχει η τηλεόραση ποδοσφαιρική μετάδοση και ξεχάσει ότι του άφησες το μωρό!

___________________

– ….γιατρέ, το πουλάκι του γυιού μου, όταν είναι σε στύση, στρίβει προς τα αριστερά, τι μπορώ να κάνω άμεσα;

– Δεν πειράζει. Είναι οι βαλανοποσθικές συμφύσεις που το στρίβουν. Θα διορθωθεί μόνο του μην ανησυχείς. Δεν θα πας το πουλί του σε καλλιστεία!

– Ναι….αλλά την Κυριακή τον βαφτίζω. Τι θα λέω στον κόσμο, από τη γέννηση ΑΡΙΣΤΕΡΑ;

Συμφωνείτε ότι η Λένα έχει χιούμορ;

___________________

– .…ο μπέμπης είναι 15 ημερών και είναι καλά. Αλλά ήρθε εχθές η αδερφή μου και τον πήρε αγκαλιά. Μετά μου είπε ότι είχε περίοδο. Να το πάω να πάρει ευχή πριν σαραντήσει για να μην του μείνουν σημάδια όπου τον ακούμπησε;  Μου είπαν ότι μπορεί να τον πιάσει κάθε ένας, αρκεί να μην είναι γυναίκα με περίοδο.

Ομολογώ ότι με έπιασε αδιάβαστο. Έψαξα αλλά δεν τη βρήκα σε κανένα ιατρικό σύγγραμα αυτή την εκδοχή.  Μόνο ένας φίλος μου ιερέας τη γνώριζε και μου είπε ότι πηγαίνουν κάποιες γι’αυτό το λόγο.  Μετά λέμε για τους Σουνίτες και τους Σϊίτες!

___________________

– Η Μητέρα μου δεν με αφήνει να κάνω στην εγγονή της εμβόλιο Ιλαράς, γιατί , λέει, ο κουνιάδος της είναι αυτιστικός από αυτό το εμβόλιο.

– Και πόσο χρονών είναι ο κουνιάδος της;

– Δεν είμαι σίγουρη, αλλά νομίζω 63 με 65

– Φοβερό αυτό το εμβόλιο. Δημιουργούσε αυτισμό, πριν ακόμη κυκλοφορήσει

___________________

– Γιατρέ μου, τι χρώμα θα έχουν τα μάτια της κόρης μου, όταν θα μεγαλώσει;

– Δεν μπορώ να ξέρω με βεβαιότητα, αλλά είναι αρκετά γαλανά, για να αλλάξουν

– Όχι γιατρέ μου, δεν θέλω.   Γαλάζια είναι και της πεθεράς μου!

___________________

– Κύριε Σπυρίδη, ο γυιος μου 2.5 ετών βήχει δυό μέρες τώρα. Που να τον πάω;

– Δεν έχετε κανένα κτηνίατρο στην περιοχή σας;

___________________

– …η μπέμπα είναι 9 μηνών και μέχρι αυτή τη στιγμή θηλάζει.  Μου είπε μια   φίλη  μου, πως της είπε η διατροφολόγος της  ότι στην ηλικία αυτή βράζεις καρώτα και της τα δίνεις στο χέρι να τρώει, για να συνηθίσει

– Αν δεν υπάρχει άλλος τρόπος να συνηθίσει να τρώει, δεν έχω αντίρηση. Προσοχή μόνο, να μην ταπώσει το μάτι ή τη μύτη της με το καρώτο. Και να σου πω: Δεν της δίνεις και δυο βελόνες με ένα κουβάρι μαλλί, να πλέξει κανένα πουλόβερ, μια και χρησιποποιεί τόσο αριστοτεχνικά τα χέρια της;

___________________

– …προχθές που απουσιάζατε, παρουσίασε ο μπέμπης μου , 2 χρονών, πυρετό και κάλεσα μια Παιδίατρο εκεί κοντά μας και μου είπε ότι έχει ίωση και δεν χρειάζεται φάρμακα. Όμως του βρήκε το πουλάκι του κλειστό και το τράβηξε με δύναμη σε βαθμό που μάτωσε και από τότε, τρειςμέρες τώρα, δεν με αφήνει να πλησιάσω καθόλου την περιοχή και εκτός τούτου, όταν κατουράει κλαίει, επειδή τον τσούζει. Τι να κάνω;

– Θα πάρεις  την τάδε κρέμα την οποία θα βάζεις τρεις φορές την ημέρα. Την επόμενη φορά όμως που θα την καλέσεις να σε βοηθήσει, θα της πεις: Μου είπε ο Σπυρίδης ότι οι γυναίκες Παιδίατροι, έχουν ταλέντο και είναι πολύ καλές, όταν δεν ασχολούνται με το πουλί των αγοριών

___________________

– Ήρθε από το Μαιευτήριο μία κυρία, ειδική στο θηλασμό και μου είπε ότι μπορώ ακόμη και να ξαπλώνω και να έχω το παιδί από πάνω μου και να θηλάζει.  Όμως ο μαστός μου απλώνει και δεν μπορεί ο μπέμπης να βρει τη θηλή. Τι να κάνω;

– Μάλλον κατάλαβες λάθος. Ανάποδα είναι. Ξαπλώνει ο μπέμπης ανάσκελα στο κρεβάτι σου και πέφτεις εσύ από πάνω. Μόνο πρόσεχε, μην σε πάρει ο ύπνος!

___________________

– Γιατρέ μου, δεν έχω καμιά βοήθεια από τον άντρα μου. Εγώ ξυπνάω 3-4  φορές τη νύχτα, για να ταϊσω το μωρό και αυτός ροχαλίζει, σαν να μην συμβαίνει τίποτα

– Αυτό δεν είναι τίποτα. Να αρχίσεις να ανησυχείς, όταν κάποια στιγμή ξυπνήσει και σου πει τρομαγμένος:  “Τι θέλεις εσύ εδώ»;

___________________

– Εντελώς εμπιστευτικά: Γιατρέ, είμαι ο Χρήστος ο Λ…, ξέρεις με τη Μαιρούλα και τις δίδυμες. Εντελώς εμπιστευτικά, θέλω να κάνω τέταρτο παιδί και φοβάμαι μήπως βγει και αυτό κορίτσι. Ξέρεις είμαι από την Κρήτη και χρωστάω και ένα γυιο στον κακομοίρη τον πατερούλη μου.  Εσύ θα ξέρεις. Υπάρχει κάποιος επιστημονικός τρόπος, να το επιχειρήσω. Κάποιος ειδικός για αυτό το θέμα;

-Με βεβαιότητα σου λέω ότι αυτά τα θέματα τα κανονίζει η φύση και κανένας δεν μπορεί να παρέμβει

– Μη μου λες τέτοια γιατρέ μου. Και άλλα πράγματα στη ζωή μας τα ρυθμίζει η φύση και όμως υπάρχουν ειδικοί

– Δεν καταλαβαίνω για τι πράγμα μιλάς.

– Να, ο θηλασμός δεν είναι ένα φυσιολογικό φαινόμενο; Πως μεγαλώνουν τα παιδάκια στην Αφρική και στην Ασία. Και όμως, εμείς στις πολιτισμένες χώρες κάναμε πρόοδο και έχουμε ειδικούς

– Λίγες φορές στη ζωή μου έμεινα με το στόμα ανοιχτό για περισσότερο από 10 λεπτά!

___________________

– …η κόρη μου 3 ετών πάσχει τελευταία από αϋπνίες. Δεν μπορεί να κοιμηθεί και μη έχοντας τι να κάνει, ξύνει συνεχώς το πουλάκι της και κλαίει. Δεν ξέρω τι να κάνω

– Ανάποδα είναι τα πράγματα. Έχει τι να κάνει η καυμενούλα. Θα προτιμούσε να κοιμάται. Αλλά είναι τόση η φαγούρα από τους οξυούρους, που βγαίνουν τη νύχτα από το έντερο και κινούνται προς το πουλάκι της, που της είναι αδύνατον να κοιμηθεί!

___________________

– Είμαι η κυρία Λαμπροπούλου.  Το πουλάκι του γιου μου έχει πρησθεί, τρέχει ένα κίτρινο υγρό και πονάει, σε σημείο που δεν μπορεί να κάνει τσίσα του.

– Είναι βαλανοποσθίτιδα. Θα το πλένεις δυο φορές την ημέρα με το τάδε αντισηπτικό και αφού το στεγνώσεις, θα βάζεις αρκετή ποσότητα από την τάδε κρέμα, τραβώντας λίγο την πετσούλα, ώστε αν είναι δυνατόν να μπαίνει και λίγη κρέμα μέσα.

– Σε τρία λεπτά. Είμαι η κυρία Λαμπροπούλου και πονάει το κεφάλι του γιου μου

– Μα δεν είπαμε ότι θα το πλένεις με αντισηπτικό και θα βάζεις και την κρέμα, δυο φορές τη μέρα;

– Το κεφάλι του γιατρέ μου, Που θα την βάλω την κρέμα;

– Εννοείς το κανονικό κεφάλι του παιδιού;

– Ναι, μπροστά στο μέτωπο και κάνει και λίγο πυρετό

– Και γιατί δεν μου το είπες προηγουμένως, που μιλήσαμε για το άλλο κεφάλι;

– Δεν μιλήσαμε γιατρέ μου. Με μπερδέψατε με κάποια άλλη

Όταν της εξήγησα τι έγινε και ότι κατά σύμπτωση πριν από 3 λεπτά, μια άλλη Λαμπροπούλου έπαιρνε οδηγίες για άλλο κεφάλι, έσκασε στα γέλια και εγώ μαζί της και όποτε το θυμάμαι γελάω!

___________________

Και το ωραιότερο, που δείχνει ότι ο άνδρας σας μπορεί να κάνει τα πάντα για το παιδί… εκτός από το θηλασμό.

Έρχεται στο ιατρείο σκασμένος στα γέλια, χωρίς τη γυναίκα του, που πήγε σε κάποια δουλειά.

– Γιατί γελάς;

– Άστα γιατρέ μου. Μου είπε να φέρω το παιδί για εμβόλιο. Όταν κατέβηκα και μπήκα στο αυτοκίνητο, ακούω την πεθερά μου από το μπαλκόνι να μου φωνάζει: Γιάννη, το παιδί δεν θα το πάρεις;

– Το βιβλιάριο όμως και το εμβόλιο, τα είχα πάρει!

Πηγή:www.paidiatriki.gr

Γράμμα στον γιο μου: Σταμάτα να κάνεις το μωρό να κλαίει!

Published 26 Φεβρουαρίου, 2016 by sofiaathanasiadou
Κάθε μαμά που έχει φέρει στον κόσμο το δεύτερο παιδί της όχι πολύ μετά το πρώτο θα ταυτιστεί με το παρακάτω κείμενο. Όλες οι στιγμές ζήλιας, εκνευρισμού, άγαρμπης αγάπης, κακόγουστων παιδικών αστείων και άλλων στιγμών καθημερινής, οικογενειακής τρέλας, βρίσκονται σ’ αυτό το τρυφερό και αστείο κείμενο της μαμάς και blogger Amanda Jonsson. Διαβάστε και θα καταλάβετε.

«Ξέρω ότι αγαπάς την μικρή σου αδερφή τόσο πολύ που θέλεις να τη ζουλάς όλη την ώρα, αλλά δεν της αρέσει να νιώθει όλη σου την αγάπη να την πιέζει -κυριολεκτικά.

Κάνεις το μωρό να κλαίει.

Ξέρω ότι έχεις αυτό το περίεργο φετίχ με τα αυτιά αυτή την περίοδο και νομίζεις ότι στους άλλους ανθρώπους αρέσει να τα τραβάς. Αλλά σε κανέναν δεν αρέσει αυτό.

Κάνεις το μωρό να κλαίει.

Ξέρω ότι απλώς προσπαθούσες να δώσεις στο μωρό να πιει νερό, γιατί νόμιζες ότι διψάει, αλλά είμαι σίγουρη ότι το στόμα της δεν βρίσκεται στην κορυφή του κεφαλιού της και τώρα είναι εντελώς βρεγμένη.

Κάνεις το μωρό να κλαίει.

Ξέρω ότι απλώς έπαιζες με το αλογάκι σου, όμως έριξες κάτω το μωρό και ποδοπάτησες το πρόσωπό του όσο έπαιζες.

Κάνεις το μωρό να κλαίει.

Ξέρω ότι απλώς προσπαθούσες να τη βοηθήσεις να σταθεί όρθια γιατί ήθελες να της μάθεις να περπατάει, αλλά τα πόδια της δεν είναι ακόμη γερά, όπως μάλλον και τα δικά σου, αφού -όπως βλέπω- την έριξες.

Κάνεις το μωρό να κλαίει.

Ξέρω ότι απλώς προσπαθούσες να την αγκαλιάσεις, όμως την έβγαλες νοκ-άουτ, σαν σε ελληνορωμαϊκή πάλη.

Κάνεις το μωρό να κλαίει.

Ξέρω ότι απλώς προσπαθούσες να ταΐσεις το μωρό, όμως οι φλούδες κρεμμυδιού δεν είναι, όπως φαίνεται, το καταλληλότερο γεύμα γι’ αυτό.

Κάνεις το μωρό να κλαίει.

Ξέρω ότι ήθελες να κάνεις χαδάκια, όμως όταν σκαρφάλωσες στην κούνια της και έπεσες πάνω της, την κατατρόμαξες

Κάνεις το μωρό να κλαίει.

Ξέρω ότι αντέγραφες τη μαμά όταν προσποιήθηκες ότι θα της φας το παχουλό μπουτάκι, όμως η μαμά δεν χρησιμοποιεί τα δόντια της.

Κάνεις το μωρό να κλαίει.

Ξέρω ότι ήθελες να μάθεις στο μωρό να παίζει μπάλα, όμως τώρα έχει ένα μαυρισμένο μάτι.

Κάνεις το μωρό να κλαίει.

Ξέρω ότι δεν έχεις ακόμη καταλάβει ότι το να τσιμπάς τους ανθρώπους τους πονάει πολύ.

Κάνεις το μωρό να κλαίει.

Ξέρω ότι ήθελες πολύ να παίξεις με το παιχνίδι του μωρού, παρ’ όλο που έχεις εκατό δικά σου παιχνίδια, αλλά το πήρε πρώτη.

Κάνεις το μωρό να κλαίει.

Ξέρω ότι απλώς να προσπαθούσες να την ντύσεις, αλλά πρέπει να ξεκουμπώσεις πρώτα τα κουμπιά πριν προσπαθήσεις να περάσεις το κεφάλι της μέσα απ’ το φορμάκι.

Κάνεις το μωρό να κλαίει.

Ξέρω ότι ήθελες να δώσεις στο μωρό ένα γλυκάκι, αλλά είναι πολύ μικρή για σοκολάτα. Τώρα είμαι εγώ ο κακός της υπόθεσης που πρέπει να της πάρει το γλυκό από τα χέρια.

Κάνεις το μωρό να κλαίει.

Ξέρω ότι ήθελες να παίξετε κρυφτό και σκέφτηκες ότι η καλύτερη κρυψώνα γι’ αυτήν είναι κάτω από τις κουβέρτες, αλλά δεν της άρεσε καθόλου.

Κάνεις το μωρό να κλαίει.

Ξέρω ότι της είπες να τρέξει πριν της ρίξεις με το μικρό σου τόξο, αλλά δεν μπορεί ακόμη ούτε να μπουσουλήσει.

Κάνεις το μωρό να κλαίει.

Με δυο λόγια, αγάπη μου, μικρέ μου άγγελε: Ξέρω ότι αγαπάς τη μικρή σου αδερφούλα και ότι δεν καταλαβαίνεις γιατί εκείνη κλαίει γοερά όταν ακούει την αγγελική, τσιριχτή φωνούλα σου να την πλησιάζει. Όμως, για τ’ όνομα του Θεού, άσε το μωρό στην ησυχία του!

Το κάνεις και κλαίει!»

Πηγή: scarymommy.com

Διαβάστηκε εδώ: www.mama365.gr

Ο μπαμπάς και η μαμά χελώνες: Ένα τρυφερό παραμύθι για το διαζύγιο!

Published 26 Φεβρουαρίου, 2016 by sofiaathanasiadou

3c59dc048e8850243be8079a5c74d07949-1200x630

Τα παιδιά συχνά βιώνουν πόνο, σύγχυση και ανασφάλεια όταν οι γονείς τους χωρίζουν. Σε κάποιες δε περιπτώσεις κατηγορούν τον εαυτό τους και νιώθουν ότι το διαζύγιο των γονιών τους είναι δική τους ευθύνη.

Πολλά παιδιά διατηρούν την ελπίδα – πολλές φορές και για χρόνια – ότι οι γονείς τους μια μέρα θα τα ξαναβρούν. Το λιγότερο που ελπίζουν και ονειρεύονται είναι οι γονείς τους να παραμείνουν φίλοι.

Όταν ο πρώην άντρας μου και εγώ χωρίσαμε μετά από 10 χρόνια γάμου, η κόρη μας ήταν 5 ετών και ο γιος μας μόλις 3. Όπως εμείς οι ενήλικες κάνουμε έναν απολογισμό σχετικά με το τι οδήγησε στην διάλυση του γάμου, έτσι και τα παιδιά χρειάζεται να καταλάβουν γιατί οι γονείς τους δεν είναι πλέον μαζί.

Εξαιτίας αυτού, αποφασίσαμε να συμβουλευτούμε μια παιδοψυχολόγο, ώστε να βρούμε τον κατάλληλο τρόπο για να εξηγήσουμε την καινούρια αυτή κατάσταση στα παιδιά μας. Κατά τύχη, μοιράστηκε μαζί μας την ιστορία μιας χελώνας ξηράς και μίας θαλάσσης, την οποία χρησιμοποιήσαμε για να βοηθήσουμε τα παιδιά μας να κατανοήσουν καλύτερα την κατάσταση.

«Μια φορά και έναν καιρό, πολλά χρόνια πριν, ήταν μια χελώνα ξηράς (Μαμά) και μια χελώνα θαλάσσης (Μπαμπάς) οι οποίες συναντήθηκαν κοντά σε μια πολύ όμορφη ακτή. Τους άρεσε να κολυμπούν μαζί στα ρηχά νερά και να παίζουν στην άμμο. Σύντομα ερωτεύτηκαν πολύ και αποφάσισαν να παντρευτούν.

Για λίγο, συνέχισαν να ζουν στην ακροθαλασσιά ώστε η Μαμά να μπορεί να κάθεται στην άμμο και να είναι στεγνή και ζεστή ενώ ο Μπαμπάς να κάθεται στα ρηχά νερά για να δροσίζεται. Μερικά χρόνια μετά αποκτήσανε δυο χελωνάκια (εσάς τα δυο!). Τα χελωνάκια είχαν πανέμορφα καφέ και γαλαζοπράσινα καβούκια. Ήταν πολύ ξεχωριστά και έμοιαζαν από λίγο και στους δυο γονείς τους.

Όμως καθώς τα χρόνια πέρασαν, ο Μπαμπάς θαλάσσια χελώνα άρχισε να περνά περισσότερο χρόνο στον ωκεανό καθώς ταξίδευε όλο και πιο μακριά για να βρει μαργαριτάρια. Έτσι, περνούσε λιγότερο καιρό στην ακτή. Η Μαμά χελώνα ξηράς άρχισε και εκείνη να απομακρύνεται προς τους αμμόλοφους για να βρει φαγητό στο δάσος. Λίγο-λίγο, ο Μπαμπάς χελώνα και η Μαμά χελώνα άρχισαν ν” απομακρύνονται όλο και περισσότερο.

Μια μέρα λοιπόν, η Μαμά χελώνα και ο Μπαμπάς χελώνα αποφάσισαν ότι δεν ήθελαν να ζουν πλέον μαζί. Ο Μπαμπάς χελώνα αποφάσισε να ζήσει στον πάτο της θάλασσας όπου ήταν πιο ευτυχισμένος ενώ η Μαμά χελώνα να μείνει στους αμμόλοφους πάνω από την παραλία, όπου ένιωθε πιο άνετα.

Και ενώ τα χελωνάκια στενοχωρήθηκαν που οι γονείς τους δεν θα ήταν πια μαζί, σύντομα συνειδητοποίησαν ότι καθώς ήταν μισές θαλάσσιες χελώνες και μισές χελώνες ξηράς, θα μπορούσαν κάποιες φορές να μένουν στον ωκεανό με τον πατέρα τους και κάποιες φορές στην στεριά με τη μητέρα τους.

Τα χελωνάκια συνέχιζαν να περνούν το χρόνο τους με τον καθένα από τους γονείς τους. Έγιναν φίλοι με τα ψάρια, τα δελφίνια και τις φάλαινες στη θάλασσα αλλά έγιναν και φίλοι με λαγούς, ελάφια και αλεπούδες στο δάσος. Τους άρεσε ο χρόνος που περνούσαν με τους γονείς τους. Μεγάλωσαν και έγιναν ένα νέο είδος χελώνας με όμορφο καφέ-γαλαζοπράσινο κέλυφος που μπορούσε να ζει και στην θάλασσα και στην στεριά!»

Αυτό ήταν το παραμύθι που άρεσε πολύ στα παιδιά μας, και από τότε μας ζητούσαν να τους τη λέμε ξανά και ξανά. Με τον καιρό, αυτή η ιστορία βοήθησε τα παιδιά, να αντιμετωπίσουν και να αποδεχθούν το γεγονός ότι ο γάμος μου με τον πατέρα τους είχε τελειώσει. Ξέρουν μέσα τους ότι κάποτε αγαπήσαμε ο ένας τον άλλο, πολύ.

Είναι σημαντικό να συνειδητοποιήσουν ότι γεννήθηκαν από μια πραγματική αγάπη και ότι ο χωρισμός μας δεν είχε να κάνει καθόλου μ” εκείνα αλλά με το ότι επιλέξαμε να πάρει ο καθένας το δρόμο του.

Ευτυχώς ο πρώην μου και εγώ είμαστε ακόμα φίλοι και τα παιδιά έχουν συνηθίσει να περνάνε τον χρόνο τους πότε στο σπίτι του ενός και πότε στο σπίτι του άλλου. Είμαστε υπερήφανοι για το γεγονός ότι η φιλία μας επιβίωσε. Και το πιο σημαντικό είναι ότι η συναισθηματική υγεία και ευτυχία των παιδιών μας, παραμένει προτεραιότητα για εμάς. 

Επιπλέον, σήμερα, έχω ξαναπαντρευτεί και έχω άλλα δυο παιδιά από τον δεύτερο μου γάμο. Και τα τέσσερα παιδιά μου ζουν μαζί μας και η οικογένεια μας είναι πολύ δεμένη.

Ανά τα χρόνια, όταν τα δυο μεγαλύτερα παιδιά μου επέλεγαν δώρα για εμένα ή για τον πατέρα τους προτιμούσαν κάτι που να είχε να κάνει με χελώνες, όπως μπρελόκ, φιγούρες, μανικετόκουμπα ή κολιέ. Καθώς μεγάλωναν, οι χελώνες εμφανίστηκαν στις ζωγραφιές τους ή ακόμα και σαν δώρα στα μικρότερα αδέλφια τους.

Αυτό το καλοκαίρι, πήγαμε οικογενειακώς διακοπές στην Ισπανία και επισκεφθήκαμε πολλά μέρη. Το πρώτο πράγμα που η μεγαλύτερη, πλέον έφηβη, κόρη μου πρόσεξε καθώς μπαίναμε στην διάσημη εκκλησία του Gaudi, την «Sagrada Familia», ήταν τα αγάλματα μιας χελώνας ξηράς και μιας θαλάσσιας στην είσοδο!

Μέχρι και σήμερα, η ιστορία με τις χελώνες παραμένει πολύτιμη για εμάς. Έχει γίνει μέρος της ζωής μας. Είμαι πολύ ευγνώμων που άκουσα και διηγήθηκα αυτή τη θεραπευτική ιστορία, όταν τα παιδιά μου την είχαν τόσο ανάγκη!

Πηγή: huffingtonpost.com

Διαβάστηκε εδώ:www.tilestwra.com

Ψηφιακές «απαγωγές»! Γιατί κάποιοι κλέβουν φωτογραφίες παιδιών στο ίντερνετ και τα παρουσιάζουν σαν δικά τους!!!

Published 26 Φεβρουαρίου, 2016 by sofiaathanasiadou

ab90817470153a5e2d359e6dfb8f36a0_XL

Μια απίστευτη νέα «τάση» στο διαδίκτυο που προκαλεί ανατριχίλα!

Μια μαμά blogger που κατέγραφε στο blog της τις περιπέτειες των δίδυμων παιδιών της… Μια μαμά που έβαλε μια αστεία φωτογραφία των παιδιών της στο Facebook… Κι ένας μπαμπάς που έφτιαξε μια ιστοσελίδα υποστήριξης παιδιών που πάσχουν από μια συγκεκριμένη ασθένεια… Είναι και οι τρεις τους -όπως και πολλοί ακόμα, που μπορεί να μην το γνωρίζουν καν!- ανάμεσα στα θύματα μιας νέας απάτης: της ψηφιακής «απαγωγής» παιδιών! Ανήκουν σε μια ομάδα χρηστών των social media (που συνεχώς μεγαλώνει) οι οποίοι ανακαλύπτουν ότι φωτογραφίες των παιδιών τους που έχουν ανεβάσει στο διαδίκτυο έχουν κλαπεί και έχουν χρησιμοποιηθεί από άλλους που παριστάνουν ότι είναι οι γονείς τους!

Τη νέα αυτή «τάση» εντόπισε και δημοσιοποίησε πρώτη η αμερικανίδα blogger Becki Melchione. Όπως αναφέρει σε συνέντευξή της, κάποια στιγμή έφτασε στα σχόλια του blog της ένα λινκ το οποίο οδηγούσε στη σελίδα του Facebook μιας γυναίκας. Εκεί, έκπληκτη είδε φωτογραφία με τις δικές της δίδυμες κόρες με κάποια σχόλια που ανέφεραν ότι τα κοριτσάκια ετοιμαζόταν για τις διακοπές τους! «Κοιτούσα τη φωτογραφία με τα κορίτσια μου και αναρωτιόμουν: ποιος μπορούσε να κάνει αυτό το πράγμα; Ποια είναι αυτή η γυναίκα; Γιατί κάποιος να κλέψει τη φωτογραφία ενός παιδιού και μετά να ανεβάζει post υποκρινόμενος ότι πρόκειται για το δικό του παιδί;». Η blogger έστειλε μήνυμα στη γυναίκα που είχε κλέψει τις φωτογραφίες των παιδιών της απαιτώντας να τις κατεβάσει. Εκείνη, απλά την μπλόκαρε! Χρειάστηκε η Becki να επιστρατεύσει δεκάδες φίλους της που έκαναν report τη σελίδα της άλλης γυναίκας με σχόλια για να κατέβουν τελικά οι φωτογραφίες.

Η ιδιοκτήτρια ενός άλλου blog του Red Head Baby Mama, η Lindsey Paris ανακάλυψε τη φωτογραφία του μόλις 18 μηνών γιου της σαν φωτογραφία προφίλ στη σελίδα μιας γυναίκας που υποδυόταν τη μαμά του! «Έκανε δημοσιεύσεις με τη φωτογραφία του λέγοντας ότι ταλαιπωρείται επειδή βγάζει δόντια και άλλα τέτοια», λέει. «Οι φίλοι τη σχολίαζαν πόσο όμορφα είναι τα μαλλιά του. Συμπεριφερόταν σαν το παιδί μου να ήταν δικό της κι αυτό ήταν πραγματικά ανατριχιαστικό. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί έκανε κάτι τέτοιο!». Τελικά, αποδείχτηκε ότι επρόκειτο για μια 16χρονη κοπέλα που πάντα ήθελε ένα κοκκινομάλλικο μωρό και που κατέβασε αμέσως τη φωτογραφία όταν η πραγματική μητέρα του επικοινώνησε μαζί της, λέγοντάς της πως δεν είχε πρόθεση να βλάψει την οικογένειά της.

Όταν η κόρη του Caleb Kaminer γεννήθηκε με δυσφαγία, ένα πρόβλημα που κάνει ιδιαίτερα δύσκολη την κατάποση, οι γονείς της έφτιαξαν μια σελίδα στο Facebook για να αναζητήσουν απαντήσεις στις απορίες τους και υποστήριξη από άλλους γονείς που τα παιδιά τους αντιμετωπίζουν το ίδια πρόβλημα. Εκεί, δημοσίευσαν και φωτογραφίες της κόρης τους. Όταν διαπίστωσε ότι μία από αυτές χρησιμοποιήθηκε από κάποιον άγνωστο που υποδυόταν τον πατέρα του μωρού, ο Caleb ξεκίνησε μια άλλου είδους καμπάνια: αυτή ενάντια στο Facebook. Αφού συγκέντρωσε εκατοντάδες υποστηρικτές, κατάφερε να εξαφανίσει τη φωτογραφία της κόρης του από το ψεύτικο προφίλ.

Σύμφωνα με την ιστοσελίδα Yahoo Parenting οι πιο συχνοί θύτες των ψηφιακών απαγωγών είναι κορίτσια στην εφηβεία αλλά και κάλπικες εταιρείες υιοθεσίας που κατασκευάζουν ψεύτικες ιστορίες για κάθε παιδί και στη συνέχεια όσοι θέλουν ανταγωνίζονται μεταξύ τους για το ποιος θα υιοθετήσει το παιδί!

Όπως σχολίασε η ψυχίατρος Δρ. Gail Salts σε εκπομπή για το θέμα που έκανε το NBC Today «δεν είναι ψυχασθενείς όλοι όσοι το κάνουν αυτό. Κάποιοι είναι απλά άνθρωποι θέλουν να πραγματοποιήσουν μια ευχή τους -την ευχή να είχαν ένα παιδί ή να ήταν οι ίδιοι παιδιά«.

Αν και η συγκεκριμένη πρακτική δεν έχει πάρει (ακόμα) πολύ μεγάλες διαστάσεις, εντούτοις τα λίγα περιστατικά επισημαίνουν σε όλους τους γονείς ότι πρέπει να είναι πολύ προσεκτικοί όταν ανεβάζουν φωτογραφίες των παιδιών τους στο Διαδίκτυο.

Πώς μπορώ να διαπιστώσω εάν έχει συμβεί σε δική μου φωτογραφία;

Εάν ανησυχείτε μήπως έχει γίνει το ίδιο και με φωτογραφία δικού σας παιδιού, αυτό που μπορείτε να κάνετε είναι να πάτε στην αναζήτηση εικόνων στο Google και να ανεβάσετε την εικόνα κάνοντας κλικ στο εικονίδιο με την φωτογραφική μηχανή και στη συνέχεια στο κουμπί «Αναζήτηση». Το σύστημα θα ψάξει τις τοποθεσίες όπου μπορεί να έχει δημοσιευτεί η συγκεκριμένη φωτογραφία.

Τα διάφορα μέσα κοινωνικής δικτύωσης διαθέτουν κάποιες ρυθμίσεις ασφαλείας που αν τις χρησιμοποιήσουμε διασφαλίζουν ότι μόνο όσοι ανήκουν στο στενό κύκλο των «φίλων» μας θα μπορούν να δουν τις φωτογραφίες των παιδιών μας. Ωστόσο, η μόνη αποτελεσματική πρόληψη είναι η αποφυγή ανάρτησης οποιασδήποτε φωτογραφίας. Όπως επισημαίνεται από το τμήμα δίωξης ηλεκτρονικού εγκλήματος της Ελληνικής Αστυνομίας, το να ανεβάζουμε φωτογραφίες ενέχει τον ενέχει κάποιους κινδύνους, καθώς θα πρέπει να ξέρουμε ότι αυτόματα παύουμε να είμαστε ο αποκλειστικός κάτοχός τους. Δεν ξέρουμε ποιος θα τις δει και με ποιον τρόπο θα τις χρησιμοποιήσει.

Πηγή:www.mamamia.gr

Ένα αγόρι ξυλοκοπήθηκε άγρια από τους γονείς του στη μέση του δρόμου, περιμένετε όμως μέχρι να δείτε τη συνέχεια..

Published 26 Φεβρουαρίου, 2016 by sofiaathanasiadou

Cattura3-600x350

Περίπου πέντε παιδιά πεθαίνουν κάθε μέρα εξαιτίας της παιδικής κακοποίησης. Παιδιά που υποφέρουν από κακοποίηση κατά την παιδική τους ηλικία είναι 11 φορές πιο πιθανό να έχουν  εγκληματική συμπεριφορά κατά την ενήλικη ζωή.

Η OckTV διενέργησε ένα  κοινωνικό πείραμα  για να δούμε την αντίδραση των ανθρώπων που βρίσκονται  μπροστά σε συμβάν κακοποίησης ανηλίκου στην μέση του δρόμου.

Στο πρώτο μέρος του βίντεο, θα δούμε μια λευκή οικογένεια και την άμεση αντίδραση εκείνων που ήταν μπροστά στο συμβάν.

Αλλά το πιο τρομακτικό μέρος του βίντεο είναι το δεύτερο , όπου πρωταγωνιστές είναι μια μαύρη οικογένεια με το παιδί τους….. –

Διαβάστηκε στο:www.newsone.gr

Πηγή: www.diaforetiko.grTο διαβάσαμε εδώ

Αυτή θα είναι η τελευταία ευκαιρία σου

Published 26 Φεβρουαρίου, 2016 by sofiaathanasiadou

2013_01_17_Smoke

Δε με κοιτάς πια στα ματιά. Λες και κάτι φοβάσαι. Λες και κάτι κρύβεις. Δεν έχεις μάθει να δίνεις τελικά. Λάθος μου που το πίστεψα εξαρχής αυτό. Μόνο ευκαιρίες ξέρεις να ζητάς τη μία πίσω απ’ την άλλη λες και το γουστάρεις τρελά να τις σπαταλάς τόσο άσκοπα.

Κι εγώ; Εγώ τι κάνω γι’ αυτό; Τίποτα απολύτως. Στις δίνω απλόχερα λες και δεν ξέρω τι κατάληξη θα έχει. Απογοητεύομαι μέρα με τη μέρα όλο και περισσότερο αλλά ποιος έχει το θάρρος ν’ αναλάβει την ευθύνη του χωρισμού;

Απόψε μου ζήτησες να μη σου μιλήσω. Είσαι τάχα κουρασμένος, λες. Δε με φιλάς καν. Ακόμη κι αυτό πλέον φαντάζει βουνό για ‘σένα. Γυρνάς μόνο πλευρό κι εξαφανίζεσαι. Όμως, αγάπη μου, απόψε δυστυχώς για ‘σένα η σιωπή με πνίγει κι έφτασε ο καιρός ν’ ακούσεις ό,τι τόσο καιρό σου κρύβω  για να διατηρήσω ζωντανό το παραμυθάκι σου. Ανάβω τσιγάρο κι αρχίζω λοιπόν.

Αλήθεια το απολαμβάνεις  αυτό;  Γιατί εγώ δεν το αντέχω άλλο. Να ζω με τη σκιά σου κι εσύ κάθε μέρα να απομακρύνεσαι όλο και πιο πολύ. Ποιος σου ‘μαθε πως έτσι λειτουργούν οι σχέσεις; Ο ένας μόνος του να προσπαθεί κι ο άλλος να βάζει κι άλλα εμπόδια στη μέση.

Κουράστηκα μέσα σ’ όλο αυτό πια. Εσύ να ‘χεις το άδικο μα πάντα εγώ να φταίω. Υπερβάλλω, μου λες, γίνομαι υστερική χωρίς λόγο. Μόνο τον εαυτό μου, λες, σκέφτομαι. Φωνάζεις, βρίζεις , επαναλαμβάνεις ότι έχω αλλάξει κι ότι γίνομαι φορτική. Μα όταν σου ανοίγω την πόρτα για να φύγεις, ν’ απελευθερωθείς απ’ τα δικά μου τα δεσμά σαν σε αρχαία τραγωδία, αλλάζεις προσωπείο.

Και ξαφνικά μαζεύεις βιαστικά κι άτσαλα τις κατηγορίες που τόσο εύκολα ξεστόμιζες πιο πριν κι αρχίζεις να μου μιλάς για συγχώρεση. Έτσι απλά. Και περιμένεις από ‘μένα να στη δώσω ξανά όπως κάνω πάντα. Εκμεταλλεύεσαι τις αδυναμίες μου κι εκεί πατάς. Στο φόβο μου. Και εκεί εναποθέτεις τις ελπίδες σου για μια ακόμη λύτρωση. Και δώσ’ του οι ευκαιρίες να σου δίνονται κι εσύ να μην αξιοποιείς ούτε μία.

Μα εγώ εκεί σαν υπνωτισμένη να μένω δίπλα σου κι ας μη βλέπω πια προοπτική. Να φθείρομαι για κάτι που από καιρό έχει τελειώσει. Ό,τι μου ζητάς να στο προσφέρω  κι ας μη μένει στο τέλος για μένα ούτε ένα ψίχουλο αγάπης.

Όμως δε θ’ αντέξω ακόμη για πολύ. Δεν είναι απειλή, αλλά προειδοποίηση αυτό που μόλις άκουσες. Οι άνθρωποι δεν είναι μηχανές. Πονάνε, έχουν συναισθήματα και πάνω απ’ όλα όρια. Κι εσύ με έχεις φτάσει από καιρό τώρα στα δικά μου. Όμως δε θα στο κάνω τόσο εύκολο. Δε θα σου πω ένα ξερό αντίο κι ύστερα απλά θα χαθώ. Με το ίδιο σου το παιχνιδάκι θα σε κερδίσω, μωρό μου. Όπως στη ρώσικη ρουλέτα έτσι κι εδώ, το τέλος θα είναι απροειδοποίητο. Δε θα σου πω πού κρύβεται η σφαίρα.

Πριν σου δώσω την ευκαιρία που τόσο απελπισμένα μου ζητάς δε θα σου πω πως θα είναι κι η τελευταία. Σε τι θα ωφελήσει άλλωστε; Δεν αλλάζει, μωρό μου, ο άνθρωπος με μία προειδοποίηση, τα ίδια θα πάει να κάνει πάλι. Τουλάχιστον, λοιπόν, ας το απολαύσω εγώ αυτή τη φορά. Να σε νικήσω στο ίδιο σου το παιχνίδι κι ύστερα να φύγω. Να σ’ αφήσω μόνο σου μήπως και καταλάβεις πως δεν εκβίαζες τους δικούς μου φόβους τόσο καιρό αλλά τους δικούς σου.

Αυτά ήταν όλα, αγάπη μου. Το τασάκι γέμισε και ήρθε η ώρα να σου γυρίσω κι εγώ την πλάτη και ν’ αποκοιμηθώ. Όμως πριν σβήσω το φως έχω μια τελευταία συμβουλή:  Να το τραβάς μωρό μου το σκοινί όσο θες αλλά να μην ξεχνάς τι θα γίνει εάν η άλλη πλευρά αποφασίσει να το αφήσει.

Καληνύχτα.

 

Επιμέλεια Κειμένου Δανάης Γιαννοπούλου: Πωλίνα Πανέρη

 

Πηγή:www.pillowfights.gr

Αυτή η φωτογραφία του μωρού που κοιμάται δίπλα σε σύριγγες «έλιωσε» τα social

Published 26 Φεβρουαρίου, 2016 by sofiaathanasiadou

Η φωτογραφία συγκίνησε χιλιάδες μανούλες.

Στη φωτογραφία απεικονίζεται ένα μωράκι το οποίο κοιμάται ήρεμο μέσα σε μια καρδιά που έχει σχηματιστεί από σύριγγες. Αυτό το όμορφο μωράκι κοιμάται μέσα σε μια καρδιά από φάρμακα και σύριγγες, θέλοντας να δείξει σε όλους πως η μαμά του έκανε όλες αυτές τις ενέσεις για να καταφέρει να το φέρει στη ζωή μετά από εξωσωματική γονιμοποίηση.

Η εικόνα αυτή αρχικά δημοσιεύθηκε στο facebook, από γνωστό ινστιτούτο γονιμοποίησης με τη βοήθεια της  Άντζελας, της μαμάς του μωρού. Οι σύριγγες και τα άδεια μπουκάλια, είναι αυτά που κράτησε για να θυμάται τον αγώνα που έδωσε για να αποκτήσει το παιδάκι της. Η φωτογραφία συγκίνησε χιλιάδες μανούλες και μέσα σε λίγες μέρες έχεις χιλιάδες likes και shares!

Πηγή: www.faysbook.gr

Όταν η διαφορετικότητα του παιδιού γίνεται μάθημα ζωής για την οικογένεια!

Published 26 Φεβρουαρίου, 2016 by sofiaathanasiadou

Depositphotos_12586188_original

…Η Πατρίτσια βρέθηκε μόνη της λίγο μετά τη διάγνωση της τρισωμίας 21 του γιού της. Η διάγνωση έπεσε σαν τη λάμα της γκιλοτίνας. Ο Πέτρος προτίμησε να το βάλει στα πόδια. «Δεν μπορώ να είμαι πατέρας ενός άρρωστου», είπε πριν φύγει.

Βέβαια δε φεύγουν όλοι οι γονείς απ” το οικογενειακό πρόβλημα, το αντίθετο μάλιστα. Κάποιοι αναπτύσσουν τεράστια αποθέματα τρυφερότητας και αγάπης. Μόνο που είναι, ίσως, πιο περίπλοκο για έναν γονέα με εύθραυστη εικόνα για τον εαυτό του να αγαπήσει ένα παιδί με αναπηρία, σωματική ή διανοητική, αλλά ακόμα και -αυτό είναι πιο συνηθισμένο- με προβλήματα ενούρησης,δυσλεξίας ή υπερκινητικότητας..

Η μητέρα ενός παιδιού με σοβαρές κινητικές αναπηρίες μου είπε εμπιστευτικά κάποτε: «Δε μπορώ να πω ότι θα ευχόμουν να συμβεί το ίδιο στον οποιονδήποτε, αλλά πρέπει να ομολογήσω ότι, όταν κοιτάζω τις άλλες οικογένειες, παρτηρώ ότι εμείς στην καθημερινότητά μας είμαστε περισσότερο ευτυχισμένοι αό ό,τι οι περισσότεροι γύρω μας. Γελάμε πολύ. Αγαπιόμαστε. Ξέρουμε τι είναι σημαντικό και τι όχι».

Τι ωραίο μάθημα!

απόσπασμα από το βιβλίο: «Δεν υπάρχουν τέλειοι γονείς» της Ιζαμπέλ Φιλιοζά.

Πηγή: www.eidikipaidagwgos.gr