Όσα άλλαξε μέσα μου το παιδί μου…

Published 29 Ιανουαρίου, 2016 by sofiaathanasiadou

50bb4572

Αυτό το πρώτο βλέμμα που μοιράζεσαι με το μωρό σου μόλις γεννηθεί, δεν το ξεχνάς με τίποτα στον κόσμο. 

Η διαδικασία της εγκυμοσύνης καμιά φορά μπορεί να μην είναι και ότι καλύτερο έχεις βιώσει στη ζωή σου, είναι όμως μοναδική και το σημαντικότερο, ξέρεις ότι θα την ζήσεις ελάχιστες φορές.

Εννιά μήνες κουβαλάς το μωρό σου μέσα στο σώμα σου. Το χαϊδεύεις, του μιλάς, αλλάζεις κάθε σου σκέψη, όλη την κοσμοθεωρία σου.

Αρχικά, δεν το πιστεύεις ότι θα γίνεις μητέρα… Αναρωτιέσαι εάν συμβαίνει στα αλήθεια..

Εάν είναι πραγματικότητα… Μέχρι που όταν μετά τις αναγούλες και την απίστευτη υπνηλία, νιώθεις την πρώτη κλωτσιά. Μοναδικό συναίσθημα. Σε ανύποπτο χρόνο, να αισθάνεσαι ότι το παιδί σου επικοινωνεί μαζί σου με αυτό τον τρόπο. Το αισθάνεσαι να κινείται μέσα σου… Τι παράξενο και όμορφο συναίσθημα μαζί.

Να μεγαλώνεις έναν άνθρωπο.

Η κάθε γυναίκα το βιώνει διαφορετικά αλλά σε κάθε περίπτωση είναι το ίδιο δυνατό αίσθημα, το ίδιο έντονο.

Χαρά, δάκρυα, ανάμεικτα συναισθήματα. Από τη μία να θες να γελάς και από την άλλη να αισθάνεσαι δάκρυα να τρέχουν στο πρόσωπο σου. Και να μην μπορείς να το ελέγξεις. Να μην ξέρεις γιατί έγινες τόσο ευσυγκίνητη… Εσύ, που ποτέ δεν ήσουν έτσι…

 Η εγκυμοσύνη αλλάζει τη γυναίκα.

Είτε εύκολη, είτε δύσκολη, την αλλάζει…

Και τότε να φτάνει η ώρα του τοκετού. Μπορεί να βρίζεις, να φωνάζεις, να χαμογελάς, να έχεις υπομονή. Ποιος ξέρει… Η κάθε γυναίκα είναι διαφορετική….

 Και να φέρνεις στον κόσμο το παιδί σου. Μετά από αυτό, αισθάνεσαι τόση μεγάλη δύναμη που  νιώθεις ότι μπορείς να κάνεις τα πάντα!

Να έχεις για πρώτη φορά στην αγκαλιά σου το παιδί σου. Και να ανταλλάζετε αυτό το βλέμμα που τα λέει όλα. Σε βλέπω για πρώτη φορά αλλά σε ξέρω όλη μου τη ζωή…. Σε γνωρίζω τώρα, αλλά σου ανήκω για πάντα. Μια σχέση τόσο δυνατή, αγάπη ανιδιοτελής.

Μεγαλώνοντας ένα παιδάκι, με όλες τις δυσκολίες, τα ξενύχτια, τις ανησυχίες (όλα βρίσκουν το δρόμο τους), συνειδητοποιείς δυνατά συναισθήματα που είχες μέσα σου και δεν τα γνώριζες. Και έπρεπε να έρθει αυτό το μικρό ανθρωπάκι για  να τα αισθανθείς. Και ήταν όμως πάντα τόσο έντονα… 

Της Μαρίνας Αβραάμ.

Πηγή:www.anapnoes.gr

Σχολιάστε

Εισάγετε τα παρακάτω στοιχεία ή επιλέξτε ένα εικονίδιο για να συνδεθείτε:

Λογότυπο WordPress.com

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό WordPress.com. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Facebook

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Facebook. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Σύνδεση με %s

Αρέσει σε %d bloggers: