Από
«Αυτό το στολίδι παίζει και να’ναι σαν τη Δανάη σε ηλικία… Το θυμάμαι από πάντα!!» …
Ο Γιάννης κρατούσε στο χέρι του ένα μικρό γυάλινο ασημένιο κανατακι με κόκκινες λεπτομέριες… Φαινεται ότι είναι παλιό και πράγματι κουβαλάει πάνω από 42 Χριστουγεννιάτικα στολίσματα… Πάνω από 42 Χριστουγεννιάτικα τραπέζια, πάνω από 42 δώρα και ιστορίες με Άγιους Βασιλιδες με έλκηθρα και ταράνδους, με χιόνια στο καμπαναριό… 42 Χριστούγεννα, σε 5-6 διαφορετικά σπίτια, με 3 οικογένειες, 4 παιδιά, πολλές γάτες, άλλα τόσα σκυλιά…
Κι όμως.. Το ίδιο τόσο δα μικρό γυάλινο στολιδακι, με τις κόκκινες λεπτομέριες, μένει το ιδιο, σε κάθε δέντρο, κάθε Χριστούγεννα… Σταθερά κατά τα τελευταία 40 και, χρόνια…
Πριν κάμποσα χρονια στόλιζα το ίδιο δέντρο, πρώτη φορά στο δικό μου σπίτι… Βάζοντας τα ίδια στολίδια, που είχα φτιάξει πριν αρκετά χρόνια στο πρώτο μου εργενικο σπίτι… Στην Αθήνα… Στη Νέα Σμύρνη… Με πολλούς φίλους, σχέσεις, συγκατοικους… Με γέλια, με νοσταλγιες, με δάκρυα… Στολίδια, που έφτιαχνα καπνίζοντας και πίνοντας τσάι, ή κρασί, ή ζεστη σοκολάτα αρωματισμένη με φλούδα πορτοκαλιού και κανέλα…
Τα ίδια στολίδια με τη λινατσα, δεμένη σαν πουγκί και τους αποξηραμένης καρπούς κολλημενους με σιλικόνη… Τα ίδια στολίδια που ηδη μετράνε 15 χριστουγεννιάτικες γιορτές και θα μετρήσουν κι άλλες τόσες… Λίγο πιο πάνω βλέπω ένα μικρό ροζ κουνακι… Μου το είχε φέρει η Δανάη τα Χριστούγεννα που ήμουν έγκυος στη Μαρίνα…
Θυμάμαι να χαιδευω το κουνακι και να μιλάω στο μωρακι που είχα στη κοιλιά μου… Να της λέω πως » του χρόνου τέτοια μέρα, αυτό το στολιδακι θα το βάλουμε μαζί στο δέντρο…» όπως και έγινε τελικά.. Και να που φέτος, στόλισα το ίδιο δέντρο μας με τη Μαρίνα, τον Αχιλλέα, την Εύα και τον Κωνσταντίνο… Με όλα μας τα παιδιά!! Με τα ίδια παλιά στολίδια και κάμποσα νέα… Με τα ίδια στολίδια που έχουν περάσει από όλη μας τη ζωή, σε όλα μας τα σπίτια… Που μας έχουν δει χαρούμενους, ευτυχισμένους, ερωτευμένους, γεμάτους, ονειροβατες… Τα ίδια στολίδια που μας έχουν δει θυμωμένους, ανήμπορους, άδειους, προβληματισμενους, χωρισμένους, μεθυσμένους,προδομενους… στολίδια που μας είδαν παιδιά, εφήβους, φοιτητές, εργένηδες, γονείς… Τα ίδια στολίδια που θα μας δουν να γερναμε…
Κάθε Χριστούγεννα… Στην ίδια αγαπημένη γωνιά… Να παρακολουθούν τις ζωές μας καθώς αλλάζουν χρόνο με το χρονο… Τα ίδια αγαπημένα στολίδια που μας θυμίζουν κάποια παιδικά ανεμελα Χριστούγεννα… που καθώς τα κοιτουσαμε, ευχομασταν με όλη μας τη δύναμη να μας φέρει ο Άγιος Βασίλης ότι του είχαμε ζητήσει…
Τα ίδια αγαπημένα στολίδια που λαμπιριζοντας μας θυμίζουν πως όσο κι αν νομίζουμε πως όλα αλλάζουν, είναι κάποιες αξίες σταθερές, μα κυριως αφθαρτες μέσα στον χρόνο… Μπορεί και διαφορετικές για τον καθένα… Εύθραυστες μεν, χωρίς καμία φθορά δε… Όπως αυτό το μικρό μικρό γυάλινο στολίδακι…
Χαρούμενες γιορτές!!
Πηγή:www.ihappy.gr
SuperMomRocks 