Ένας 54χρονος Τούρκος… έχει μάλλον χάσει το μέτρημα, καθώς πριν από λίγο καιρό καλωσόρισε το 32ο παιδί του, ενώ όπως δηλώνει ο ίδιος έχει βάλει «στόχο» να φτάσει τα 50 παιδιά.

Πηγή:babyradio.gr

Σήμερα, χάρη στην επιστημονική έρευνα, την γνώση και την αντιρετροϊκή αγωγή, μια οροθετική γυναίκα μπορεί να γεννήσει ένα υγιές παιδί το οποίο δεν θα είναι φορέας του ιού.

Επιπλέον, τα οροθετικά παιδιά και ενήλικες, μπορούν να ζήσουν υγιής ζωές, χωρίς να κινδυνεύουν να αρρωστήσουν, εφόσον γνωρίζουν ότι ζουν με τον HIV και λαμβάνουν θεραπεία.

Παρακάτω, τρεις ιστορίες, από τρεις οροθετικές μητέρες.

Julie : Η.Π.Α

Το όνομα μου είναι Julie και είμαι μια 25χρονη μητέρα πλήρους απασχόλησης.
Γεννήθηκα με HIV το 1987, αφού η μητέρα μου κόλλησε τον ιό HIV χωρίς να το γνωρίζει, από μετάγγιση αίματος. Έμαθε ότι ήταν οροθετική αφού ήταν ήδη έγκυος. Πέθανε από AIDS όταν εγώ ήμουν τεσσάρων και με μεγάλωσαν ο παππούς και η γιαγιά μου μέχρι να πάω στο γυμνάσιο. Από εκείνη την περίοδο και στην υπόλοιπη ζωή μου έχω βιώσει τον στιγματισμό και την προκατάληψη που περιβάλλει συνήθως τους ανθρώπους που ζουν με HIV. Δεχόμουν αρνητικά σχόλια και πειράγματα από τους συμμαθητές μου επειδή ήμουν ανοιχτή με το status μου. Αλλά παρά τα σκληρά τους λόγια και τις προσβολές, έμαθα να χρησιμοποιώ την εμπειρία μου για να βοηθώ τον εαυτό μου και τους άλλους.

Ξεκίνησα να δουλεύω με την οργάνωση EGPAF (Elizabeth Glaser Pediatric AIDS Foundation) για να εκπαιδεύω παιδιά και εφήβους για το HIV/AIDS στην παιδική ηλικία. Το έκανα έτσι ώστε οι συνομήλικοί μου να καταλάβουν περισσότερα για το HIV/AIDS και να βοηθήσω άλλα οροθετικά παιδιά να μην βιώσουν τα συναισθηματικά τραύματα που βίωσα εγώ. Το έκανα ώστε άλλα παιδιά να έχουν μια καλύτερη ευκαιρία από εμένα.

Χάρη στην ενημέρωση και την πρόσβαση στην θεραπεία και τις υπηρεσίες που είχα την ευκαιρία να δημιουργήσω και να μοιραστώ με τον κόσμο μέσα από την EGPAF, κατάφερα να μείνω έγκυος και σήμερα να είμαι μητέρα ενός οροαρνητικού παιδιού. Όπως και πολλές οροθετικές μητέρες σε όλο τον κόσμο, έχω ένα υγιές, ευτυχισμένο αγοράκι χωρίς την ανησυχία ότι μπορεί να έχει HIV.

Ωστόσο, υπάρχουν ακόμη πολλές μητέρες σε όλο τον κόσμο που δεν έχουν λάβει ακόμη αυτό το δώρο. Σε πολλές περιπτώσεις, δεν υπάρχει πρόσβαση σε υπηρεσίες πρόληψης. Σε άλλες περιπτώσεις, οι γυναίκες δεν γνωρίζουν ότι είναι δυνατή η πρόληψη της μετάδοσης από την μητέρα στο παιδί.

Είμαι ζωντανή απόδειξη ότι ένα οροθετικό παιδί μπορεί να ενηλικιωθεί και να ζήσει μια υγιή ζωή. Ο γιός μου είναι απόδειξη ότι οι οροθετικές μητέρες μπορούν να γεννήσουν υγιή μωρά. Θα συνεχίσω να αγωνίζομαι και να μοιράζομαι την ιστορία μου και αυτές τις απίθανες ευκαιρίες με οικογένειες σε όλο τον κόσμο που το έχουν περισσότερο ανάγκη.

Rose : Μαλάουι

Έχω πέντε παιδιά- αλλά θα έπρεπε να είναι έξι. Πριν γεννηθεί το τελευταίο μου, είχα μια αποβολή καθώς αρρώστησα ενώ ήμουν έγκυος. Ανακάλυψα ότι ήμουν οροθετική.

Ο σύζηγός μου κι εγώ είχαμε στεναχωρηθεί πολύ και του είπα ότι θα έπρεπε κι αυτός να εξεταστεί. Ήταν επίσης οροθετικός.

Μετά από καιρό, ένιωθα πολύ καλύτερα και αποφασίσαμε ότι θέλαμε κι άλλο παιδί. Αλλά φοβόμασταν λόγω του status μας ως οροθετικοί. Σε μια κλινική, το προσωπικό μας ενημέρωσε ότι μπορεί μια οροθετική μητέρα να γεννήσει ένα υγιές μωρό.

Ακολουθήσαμε πολύ αυστηρά τις οδηγίες σχετικά με την πρόληψη της μετάδοσης και σήμερα, έχουμε μια ακόμη κόρη, την Dalice. Εξετάστηκε για HIV όταν ήταν πέντε μηνών και ξανά στους δέκα μήνες. Με περηφάνια σας αναφέρω ότι δεν είναι οροθετική και είναι απόλυτα υγιής.

Ο σύζυγος μου ο Jimmy κι εγώ είμαστε τώρα ενημερωτές σε μια οργάνωση και μια ομάδα ψυχολογικής υποστήριξης της κοινότητας του χωριού Gomeza. Χρησιμοποιούμε τους εαυτούς μας ως παράδειγμα για το πως μπορείς να είσαι οροθετικός/ή, αλλά να παραμένεις υγιής και να κάνεις υγιή, μη οροθετικά παιδιά.

Ζούμε μια πλήρη ζωή – μια ζωή με ελπίδα. Αλλά πάντα συμβουλεύουμε τους ανθρώπους να προσέχουν και πάνω απ’όλα, να εξετάζονται για HIV.

Florentine : Καμερούν 

Η Florentine είναι μια νεαρή γυναίκα που ζει και εργάζεται στο Καμερούν. Όταν ήταν 19, σε μια επίσκεψη στον γιατρό της έμαθε δύο ευχάριστα γεγονότα. Ότι ήταν έγκυος και ότι δεν είχε HIV. Δυστυχώς, το δεύτερο δεν ήταν αλήθεια. Όχι μόνο έμαθε αργότερα ότι ήταν οροθετική, αλλά όταν ο πεθερός της το έμαθε, την έδιωξε από το σπίτι του.

Φιλοξενήθηκε τότε στους γονείς της και ξεκίνησε να παρακολουθείται σε μια μονάδα υγείας, μπήκε σε ομάδα στήριξης για ανθρώπους που ζουν με HIV και άρχισε να λαμβάνει θεραπεία για την πρόληψη της μετάδοσης του HIV στο παιδί.

Ο γιος της, ο Faith, έλαβε επίσης αντιρετροϊκή αγωγή λίγο μετά την γέννα και έτσι ο Faith σήμερα συνεχίζει να είναι υγιής, χωρίς να έχει HIV.

Μετά από αυτή την εμπειρία της, η Florentine ξεκίνησε να δουλεύει με ομάδες υποστήριξης για ανθρώπους που ζουν με HIV. Μέχρι το 2012 έχουν δημιουργηθεί 90 τέτοιες ομάδες, με πάνω από 3000 μέλη. Υπό την καθοδήγηση της Florence, οι ομάδες αυτές βοηθούν στο να μειωθεί το στίγμα γύρω από τον HIV στις κοινότητες όπου δραστηριοποιούνται. Επίσης προσφέρουν σε οικογένειες που το έχουν ανάγκη παιδικές τροφές, συμβουλές διατροφής και εκπαίδευση σε δραστηριότητες που μπορούν να επιφέρουν οικονομικά οφέλη.

πηγή (και περισσότερες ιστορίες) : http://pedaids.org/

Πηγή: orothetika.blogspot.gr

Είχα να κάνω εξετάσεις 12 χρόνια και όσο να ’ναι μια αγωνία υπήρχε. Ο άνθρωπος μου πήρε το δάχτυλο, το τσίμπησε λιγάκι ίσα να βγει μια σταγόνα αίμα, το ανακάτεψε με ένα άλλο υγρό και μετά με κοίταξε με χαμόγελο. Είχε χρειαστεί μόλις ένα λεπτό για να μάθω αν είμαι φορέας του ιού HIV.

Το Checkpoint του συλλόγου οροθετικών Ελλάδας «Θετική Φωνή» είναι ένα κέντρο πρόληψης, ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης για τον ιό HIV όπου μπορείς να κάνεις εξέταση ανώνυμα, κλείνοντας ραντεβού μία ημέρα πριν με το μικρό σου μόνο όνομα και να ενημερωθείς σε γλώσσα απλή και καθημερινή. Σε αυτή τη γλώσσα μου μίλησαν ο υπεύθυνος επικοινωνίας, Γιώργος Τσακαλάκης, και ο Μιχάλης Βασιλάκης, ο οποίος είναι ενημερωτής και κάνει το τεστ (Rapid test), με τη διαδικασία να βρίσκεται υπό την εποπτεία του ΚΕΕΛΠΝΟ. Ακολουθούν επιγραμματικά κάποια από όσα μου είπαν.

Τρόποι μετάδοσης

Η νούμερο ένα υψηλού ρίσκου σεξουαλική συμπεριφορά είναι να τελειώσει κάποιος στον πρωκτό σου. Υπάρχει περίπτωση, έστω και με πολύ μικρές πιθανότητες, μετάδοσης του ιού με το στοματικό σεξ αλλά και αν πεταχτεί σπέρμα στα μάτια. Σε ό,τι αφορά το στοματικό σεξ, μπορεί κανείς να παίρνει κάποιες προφυλάξεις, όπως να μην έχει βουρτσίσει τα δόντια του αμέσως πριν, να μην το κάνει αν ξέρει ότι έχει ανοιχτή πληγή, ίσως από επίσκεψη στον οδοντίατρο κ.λπ.

Ο ιός δεν μεταδίδεται με σάλιο, ιδρώτα, ούρα και δάκρυα. Μεταδίδεται με αίμα, σπέρμα (συμπεριλαμβανομένων των προσπερματικών, κολπικών και πρωκτικών υγρών) και μητρικό γάλα. Εκτός του σεξ, ο ιός μπορεί να μεταδοθεί με την κοινή χρήση συριγγών, με τη μετάγγιση μολυσμένου αίματος (αλλά ο κίνδυνος αυτός έχει ελαχιστοποιηθεί στις μέρες μας γιατί γίνεται έλεγχος στην αιμοδοσία) και από μια οροθετική μητέρα στο μωρό κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, του τοκετού ή του θηλασμού, αν όμως η μητέρα έχει την κατάλληλη ιατροφαρμακευτική παρακολούθηση το ενδεχόμενο μετάδοσης είναι αμελητέο.

Με προφυλακτικό που δεν θα σπάσει ή που δεν είναι αλλοιωμένο δεν υπάρχει περίπτωση μετάδοσης.

Προσοχή χρειάζεται στα ερασιτεχνικά τατουάζ και piercing.

Ο Γιώργος Τσιακαλάκης λέει ότι οι πιο ευάλωτες ομάδες είναι οι άνδρες που κάνουν σεξ με άνδρες και οι χρήστες ενδοφλέβιων ναρκωτικών.

Ο ιός, το προσδόκιμο ζωής και τα φάρμακα

HIV είναι ο ιός της ανθρώπινης ανοσοανεπάρκειας και προσβάλει το ανοσοποιητικό σύστημα. Το AIDS προκαλείται μόνο αν ο ιός HIV δεν διαγνωστεί εγκαίρως και δεν αντιμετωπιστεί με την κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή.

Σύμφωνα με το ΚΚΕΛΠΝΟ, μέχρι τις 31/10 είχαν καταγραφεί στη χώρα μας 15.109 περιστατικά HIV λοίμωξης (82,7% άνδρες). Οι 3.782 έχουν εμφανίσει AIDS και περίπου οι 7.700 βρίσκονται σε θεραπεία. Ο συνολικός αριθμός των θανάτων ανέρχεται σε 2.562. Τους πρώτους μήνες του 2015 δηλώθηκαν στο ΚΕΕΛΠΝΟ 667 HIV λοιμώξεις, εκ των οποίων οι 590 (88,5%) αφορούσαν σε άνδρες.

Ο κ. Τσιακαλάκης υπογραμμίζει πως «υπό την προϋπόθεση ότι κάποιος παρακολουθείται από το γιατρό του και τηρεί σωστά την αγωγή του πλέον έχει προσδόκιμο ζωής εφάμιλλο με αυτό του γενικού πληθυσμού». Κάθε οροθετικός θα πρέπει να παίρνει από ένα έως και τρία χάπια την ημέρα, κάτι που καθιστά μη ανιχνεύσιμο το ιικό φορτίο στον οργανισμό. Βέβαια, όπως και όλα τα φάρμακα έτσι και αυτά έχουν τις παρενέργειές τους, όμως από το 1996 που παρουσιάστηκε η νέα γενιά τους είναι πολύ λιγότερο τοξικά και πολύ περισσότερο αποτελεσματικά. Τα φάρμακα είναι δωρεάν για όλους και διατίθενται από τα φαρμακεία των δημόσιων νοσοκομείων. Όμως, λέει ο κ. Τσιακαλάκης, «η κρίση έχει αφήσει και εδώ το σημάδι της, καθώς συχνά παρατηρούνται ελλείψεις».

Το στίγμα

Η έλλειψη ενημέρωσης γύρω από τον τρόπο μετάδοσης είναι αυτή που προκαλεί το στίγμα. «Ενώ η ιατρική έχει κάνει άλματα μπροστά, στην κοινωνική διάσταση του θέματος το στίγμα είναι μεγάλο και σε κάθε επίπεδο», λέει ο κ. Τσιακαλάκης. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το γεγονός ότι ο Άρειος Πάγος δικαίωσε εργοδότη ο οποίος απέλυσε οροθετικό υπάλληλό του, με το δικαστήριο να δέχεται ότι διαταράχθηκε η κοινωνική ειρήνη στον εργασιακό χώρο. Ο υπάλληλος αυτός δικαιώθηκε στη συνέχεια από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, όμως σε εξέλιξη βρίσκεται σήμερα στα ελληνικά δικαστήρια μια παρόμοια υπόθεση, όπου η Θετική Φωνή στηρίζει την υπεράσπιση του ανθρώπου που έχασε τη δουλειά του επειδή είναι οροθετικός.

Το τεστ

Το τεστ έχει ποσοστό επιτυχίας 99,96 – 99,98%, όπως και όλα τα τεστ. Όμως, αν ο ενδιαφερόμενος ήρθε σε επαφή με τον ιό το τελευταίο τρίμηνο δεν θα το δείξει το τεστ.

Το Checkpoint της Αθήνας λειτουργεί τρία χρόνια, στη Θεσσαλονίκη από τον Μάρτιο του 2014 και υπάρχει και μια κινητή μονάδα για την περιφέρεια (η οποία ενισχύει και το διάλογο για το θέμα στην τοπική κοινωνία). Συνολικά έχουν γίνει περίπου 22.500 εξετάσεις σε περίπου 20.000 ανθρώπους. Το 2014 το 19% των νέων διαγνώσεων έγινε στα Checkpoint και το 2015 ο αριθμός αυτός αναμένεται να φτάσει στο 30%.

Ο Μιχάλης Βασιλάκης λέει ότι οι αντιδράσεις των ανθρώπων που το τεστ τους βγάζει θετικά αντιδρώντες στον ιό είναι διαφορετικές, ανάλογα με το βαθμό ενημέρωσής τους. «Αν κάποιος γνωρίζει κάποιον οροθετικό για παράδειγμα, ξέρει ότι δεν ήρθε το τέλος του κόσμου, ότι δεν θα πεθάνει. Αυτός θα αντιδράσει πιο ψύχραιμα. Αν κάποιος είναι λιγότερο ενημερωμένος, οι συγκινησιακές αντιδράσεις θα είναι εντονότερες. Υπάρχει μεγάλο άγχος πώς θα το πουν στην οικογένεια, στους φίλους, στον/στην σύντροφο. Εγώ, βέβαια, λέω ότι δεν αξίζει να χάσεις μια καλή σχέση με κάποιον επειδή είναι οροθετικός».

Στην περίπτωση που κάποιος φανεί στο τεστ ότι o οργανισμός του έχει αναπτύξει αντισώματα εναντίον του HIV, θα κλειστεί ραντεβού για την επόμενη ημέρα σε δημόσιο νοσοκομείο, όπου ο ενδιαφερόμενος θα συνοδεύεται, εάν θέλει, από κάποιο μέλος του Checkpoint. Τα αποτελέσματα του δεύτερου τεστ, του νοσοκομείου, γίνονται γνωστά μετά από μία εβδομάδα.

Στη Βρετανία τα Rapid test πωλούνται από τα φαρμακεία. Το ίδιο συνέβαινε και σε κάποιες πολιτείες των Ηνωμένων Πολιτειών αλλά απαγορεύτηκε όταν κάποιοι αυτοκτόνησαν.

Info: Αθήνα: Πιττάκη 4, Μοναστηράκι, 210 3310400, http://www.athcheckpoint.gr / Θεσσαλονίκη: Αλ. Σβώλου 15 & Παλ. Π. Γερμανού, 2310 282284, http://www.thesscheckpoint.gr / Θετική Φωνή: Αγίων Αναργύρων 13, 210 8627572, http://www.positivevoice.gr

Πηγή: m.athensvoice.gr

Είναι γεγονός πως οι διαφημίσεις λίγο πριν τις ημέρες των γιορτών συγκινούν το τηλεοπτικό και όχι μόνο κοινό. Μετά λοιπόν την υπέροχη διαφήμιση που σας παρουσιάσαμε πριν λίγες ημέρες, έρχεται μια ακόμη, που ανήκει στην  αλυσίδα σουπερμάρκετ Edeka στη Γερμανία.

Κάθε χρόνο τα Χριστούγεννα, ένας ηλικιωμένος καλεί τα παιδιά του για φαγητό, όμως κανείς δεν καταφέρνει να φύγει από τη δουλειά και να τον επισκεφθεί για λίγες μέρες…

Δείτε το βίντεο στο AthensMagazine.gr

Πηγή:www.athensmagazine.gr

Παιδιά ηλικίας 10 ετών δουλεύουν από το πρωί μέχρι το βράδυ σε άθλιες συνθήκες για λιγότερα από δέκα ευρώ τον μήνα

Μπορεί τα περισσότερα παιδιά καθημερινά να πηγαίνουν στο σχολείο, να έχουν
διάφορες εξωσχολικές δραστηριότητες όπως φροντιστήρια, αθλήματα και στο τέλος της ημέρας να επιστρέφουν στη ζεστασιά του σπιτιού τους, δεν ισχύει όμως το ίδιο για όλα τα παιδιά του κόσμου.

Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι τα παιδιά-εργάτες που από μικρή ηλικία δουλεύουν σε εργοστάσια στο Μπαγκλαντές αναγκασμένα να εργάζονται σε άθλιες συνθήκες με εξοντωτικά ωράρια ώστε να ράβουν τα παντελόνια που φοράμε εμείς στη Δύση.

Τα εν λόγω εργοστάσια κυρίως κατασκευάζουν ρούχα για την τοπική αγορά της Ινδίας ωστόσο μέσω υπεργολαβιών, φτιάχνουν ρούχα και για γνωστά brand, γεγονός που καθιστά δύσκολο για τις επιχειρήσεις να γνωρίζουν πού ακριβώς ράβονται όλα τα ρούχα τους τα οποία φτάνουν προς πώληση σε καταστήματα του Δυτικού πολιτισμού.

Σε σημερινό της δημοσίευμα η βρετανική Daily Mail φιλοξενεί τις φωτογραφίες του Claudio Montesano Casillas οι οποίες αποκαλύπτουν τις τραγικές συνθήκες στα εργοστάσια – κάτεργα, όπου απεικονίζουν παιδιά στοιβαγμένα το ένα πάνω στο άλλο, να δουλεύουν για να πάρουν κυριολεκτικά ένα κομμάτι ψωμί. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ μάλιστα αμείβονται με λιγότερα από 10 ευρώ το μήνα.

Παρά τις αυστηρές προδιαγραφές ασφαλείας στα επίσημα εργοστάσια, τα μη καταχωρημένα, όπως αυτό που βλέπετε στις φωτογραφίες, δεν έχουν επιθεωρηθεί με αποτέλεσμα να είναι επικίνδυνα τόσο για την ασφάλειά τους όσο και για την υγεία τους.

Ένας τυπικός μικρός χώρος στο εργοστάσιο μπορεί να περιλαμβάνει ένα δωμάτιο με 15 ραπτομηχανές, στις οποίες αθώες ψυχές περνούν όλη τους την ημέρα δουλεύοντας, χωρίς εξόδους κινδύνου καθώς τα σχέδια πυρασφάλειας ή πυροσβεστήρες δεν υπάρχουν στα κτίρια.

Τα παιδιά είναι αναγκασμένα να δουλεύουν ατελείωτες ώρες πράγμα που καθιστά αδύνατο να πηγαίνουν στο σχολείο. Ασχολούνται με μία τεράστια γκάμα εργασιών από το κέντημα και την τοποθέτηση αξεσουάρ μέχρι την βαφή των υφασμάτων και τον καθαρισμό των μηχανημάτων.

Ο Casillias επισκέφτηκε τα εργοστάσια στο πλαίσιο μιας περιοδείας αλλά συγκλονίστηκε από τις συνθήκες και έτσι αποφάσισε να καταγράψει με τον φακό του αυτό που συμβαίνει μέσα σε αυτά.

«Μέσα σε αυτά τα εργοστάσια ρούχων οι εργαζόμενοι δουλεύουν από τις έξι το πρωί έως τις έξι το απόγευμα για τον κατώτατο μισθό. Οι εργαζόμενοι σε αυτά τα εργοστάσια κοιμούνται μέσα σε αυτά ή νοικιάζουν δωμάτια δίπλα σε αυτά τα εργοστάσια. Έρχονται από τα χωριά στις πόλεις αναζητώντας μια απασχόληση και ονειρεύονται μια καλύτερη ζωή», λέει ο ίδιος.

Υπάρχουν περίπου ένα εκατομμύριο παιδιά ηλικίας 10-14 ετών που είναι εργάτες στο Μπαγκλαντές, σύμφωνα με τη UNICEF  ένας αριθμός που μεγαλώνει όσο μεγαλώνουν και τα όρια ηλικίας.

Χαρακτηριστική είναι μία φωτογραφία, στην οποία κάποια αγόρια κάνουν ντους στο εργοστάσιο γιατί δεν προλαβαίνουν στο σπίτι λόγω φόρτου εργασίας.

Η βιομηχανία ενδυμάτων στο Μπαγκλαντές είναι η δεύτερη μεγαλύτερη σε εξαγωγές κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων, μετά την Κίνα και έχει ένα αρνητικό ρεκόρ όσον αφορά την πυρασφάλεια αφού στο παρελθόν άνθρωπο έχουν χάσει τη ζωή τους σε βιομηχανικά ατυχήματα.

Πηγή: www.protothema.gr

GAY SUPER HERO

«Ντουζ πουάν» για το σύμφωνο συμβίωσης

Είναι μια από εκείνες τις (όχι σπάνιες) ημερομηνίες που αισθάνεσαι πως η Κύπρος αξίζει το πιο ολόψυχό μας δωδεκάρι. Η 26η Νοεμβρίου 2015 είναι η ημέρα που επέλεξε η κυπριακή Βουλή των Αντιπροσώπων για να γράψει ιστορία. Αν και μόλις 11 χρόνια στην Ευρωπαϊκή Ένωση, το νησί της Αφροδίτης απέδειξε ότι δεν βάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα στο περιθώριο ούτε σε περιόδους οικονομικής κρίσης. Με την ψήφο τους, οι κύπριοι βουλευτές έθεσαν τέρμα στις νομοθετικές παλινωδίες δύο ετών θεσπίζοντας μια για πάντα ένα σύμφωνο συμβίωσης που περιλαμβάνει και τα ζευγάρια ίδιου φύλου. Και βρέθηκαν ξαφνικά στην πρωτοπορία, δείχνοντας τον δρόμο στην κουρασμένη «μαμά» Ελλάδα που τώρα τρέχει ασθμαίνοντας για να τους προφτάσει.

Με αυτή την ψηφοφορία η Κύπρος γίνεται η δέκατη ευρωπαϊκή χώρα όπου ισχύει σύμφωνο συμβίωσης για τα ομόφυλα ζευγάρια, χωρίς να ξεχνάμε βέβαια ότι σε άλλες 13 ισχύει ήδη ο πολιτικός γάμος για όλους (και η Σλοβενία πρόκειται να αποφασίσει για το θέμα με δημοψήφισμα στις 20 Δεκεμβρίου). Η Κύπρος κατέκτησε όμως και μια πρωτιά: Γίνεται και επίσημα η πρώτη χώρα με κατά πλειοψηφία ορθόδοξο πληθυσμό που κατοχυρώνει νομοθετικά τα ομόφυλα ζευγάρια και μάλιστα χωρίς να έχουν προηγηθεί δικαστικές καταδίκες. Και αυτό έχει ευρύτερη σημασία, όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά και για ολόκληρη την ανατολική Ευρώπη όπου η Ορθόδοξη Εκκλησία πολλές φορές υπερθεματίζει σε ομοφοβία όχι τόσο για λόγους δόγματος, αλλά από υπερβάλλοντα αντιδυτικό ζήλο.

Αυτό είναι κάτι που μπορεί να αλλάξει μόνο όταν τα ζευγάρια ίδιου φύλου αποκτήσουν νομική κατοχύρωση και κοινωνική παρουσία σε χώρες με ισχυρή ορθόδοξη παράδοση όπως η Κύπρος. Παρά την τεράστια κοινωνική και οικονομική της επιρροή και τον ιστορικό της ρόλο στο νησί του αρχιεπισκόπου Μακαρίου, η εκκλησία της Κύπρου μπόρεσε να καθυστερήσει την ψήφιση του νόμου για δύο χρόνια και να επηρεάσει κάποιους κυβερνητικούς βουλευτές που συντάχθηκαν με το «όχι». Αυτό που δεν μπόρεσε τελικά ήταν να εμποδίσει το αναπόφευκτο. Και αυτό παρά τις κατά καιρούς έντονες παρεμβάσεις του αρχιεπισκόπου Χρυσόστομου Β’ για το θέμα όπως αυτή και αυτή.

Ακόμα μεγαλύτερη εντύπωση προκαλεί η τεράστια πλειοψηφία των βουλευτών που συναίνεσαν, αφού σχεδόν τρεις στους τέσσερις τελικά τάχθηκαν υπέρ του νομοσχεδίου. Συνολικά 39 ψήφισαν «ναι», 12 ψήφισαν «όχι», ενώ τρεις απείχαν από την ψηφοφορία. Αν και η δεξιά κυβέρνησή του «Δημοκρατικού Συναγερμού» έφερε το νομοσχέδιο στη Βουλή θέλοντας να αποδείξει τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της, το κόμμα του προέδρου Αναστασιάδη τελικά άφησε τους βουλευτές του να ψηφίσουν κατά συνείδηση. Το αποτέλεσμα ήταν έξι από τους 20 βουλευτές του ΔΗ.ΣΥ να διαφοροποιηθούν από την κυβέρνηση ψηφίζοντας «όχι» – ανάμεσά τους και ο περιβόητος για τις κατά καιρούς ομοφοβικές του δηλώσεις Ανδρέας Θεμιστοκλέους. Αντίθετα, από τους 19 βουλευτές του αριστερού ΑΚΕΛ μόνο ένας ψήφισε «όχι». Άλλωστε η κυβέρνηση του ΑΚΕΛ ήταν εκείνη που ξεκίνησε τη σύνταξη του νομοσχεδίου το οποία κληρονόμησε η σημερινή κυβέρνηση μετά τις προεδρικές εκλογές του 2013.

Παρά λοιπόν τις διαρροές από τον ΔΗ.ΣΥ, η ψηφοφορία στην κυπριακή βουλή απέδειξε ότι τόσο τα αριστερά όσο και τα δεξιά κόμματα μπορούν ανεξαρτήτως των ιδεολογικών τους διαφορών να συναινέσουν σε ένα βασικό ζήτημα ανθρώπινων δικαιωμάτων, κάτι που ελπίζουμε να αποτελέσει φωτεινό παράδειγμα και για την Ελλάδα. Εντύπωση προκαλεί πάντως ότι, σε αντίθεση με την αριστερά και τη δεξιά, αναλογικά τη χειρότερη επίδοση στην ψηφοφορία είχε το κεντρώο Δημοκρατικό Κόμμα (ΔΗ.ΚΟ) των πρώην προέδρων Σπύρου Κυπριανού και Τάσσου Παπαδόπουλου. Και αυτό γιατί από τους οκτώ βουλευτές του, οι τρεις ψήφισαν «όχι» και τρεις απείχαν. Αν και το τελικό κείμενο που ψηφίστηκε δεν έχει δημοσιευτεί ακόμα στην εφημερίδα της κυβερνήσεως, μπορείτε να πάρετε μία γεύση από το κυπριακό σύμφωνο συμβίωσης ανοίγοντας εδώ.

Η ιστορική σημασία της ψηφοφορίας είναι ακόμα μεγαλύτερη αν αναλογιστεί κανείς ότι μέχρι το 1998 οι ομοφυλοφιλικές σχέσεις ήταν ποινικό αδίκημα στην Κύπρο, καθώς το νησί κληρονόμησε τους σχετικούς νόμους της βικτοριανής περιόδου από την περίοδο της βρετανικής αποικιοκρατίας. Και χρειάστηκαν οι καταδικαστικές αποφάσεις του ευρωπαϊκού δικαστηρίου για τα ανθρώπινα δικαιώματα σε συνδυασμό με τις διαπραγματεύσεις για την ένταξη της Μεγαλονήσου στην Ε.Ε. για να καταργηθεί η σχετική νομοθεσία εν μέσω τεράστιων αντιδράσεων. Αν και πέρασαν μόλις 17 χρόνια πριν από τότε, σήμερα η Ελλάδα που δεν είχε ποτέ τέτοιους νόμους βλέπει την πλάτη της Κύπρου. Σε αυτό συνέβαλαν αναμφίβολα οι σχετικές εξελίξεις σε Βρετανία και ΗΠΑ που επηρεάζουν πολύ πιο άμεσα την κυπριακή κοινωνία, αφού χιλιάδες κύπριοι έχουν συγγενείς που μένουν εκεί μόνιμα. Αλλά και στην επίσης πρώην βρετανική αποικία της Μάλτας που ψήφισε το σύμφωνο συμβίωσης μόλις πέρσι. Και μάλιστα πολύ πιο εκτενές από το κυπριακό αφού περιλαμβάνει και την υιοθεσία.

Όπως και να έχει το πράγμα, μάλλον η Ελλάδα δεν θα μείνει για πολύ καιρό ουραγός των εξελίξεων αφού και εδώ η ψήφιση του συμφώνου στη Βουλή μοιάζει πλέον να είναι υπόθεση λίγων εβδομάδων. Μπορούμε δηλαδή να ελπίζουμε ότι τουλάχιστον θα αφήσουμε πίσω μας την Ιταλία όπου η κυβέρνηση Ρέντσι ακόμα το παλεύει – αλλά δεν είναι και λίγο να έχεις το Βατικανό στην αυλή σου! Από τη μεριά της αυτή η στήλη δεν θα κουραστεί να επαναλαμβάνει ότι, τόσο στην Κύπρο όσο και εδώ, το σύμφωνο απέχει από την κατάκτηση της πραγματικής ισότητας. Είναι όμως ένα κεκτημένο και πατώντας επάνω του μπορούμε πλέον με πρακτικά παραδείγματα να αναπτύξουμε την επιχειρηματολογία εκείνη που θα συμβάλλει -ελπίζω πολύ σύντομα- στην άρση και των υπόλοιπων διακρίσεων. Οι τίτλοι τέλους θα κάνουν καιρό να γραφτούν, αυτή όμως είναι μια πολύ καλή αρχή. Σε Ελλάδα και Κύπρο τα τελευταία λίγα χρόνια δεν είχαμε και πολλές καλές ειδήσεις. Ένας λόγος παραπάνω να γιορτάσουμε μια μεγάλη, ιστορική ημέρα.

Πηγή:www.athensvoice.gr

από Μαρία Κωνσταντοπούλου

Όλοι γνωρίζουμε πώς αλλάζει η ζωή του ζευγαριού μετά την άφιξη του πρώτου τους μωρού. Μάλιστα, παλαιότερες μελέτες έδειχναν ότι η ευτυχία στο συζυγικό ζεύγος έφθινε με την γέννηση του πρώτου παιδιού και θεωρούσαν ότι με την άφιξη κάθε επόμενου παιδιού η συζυγική ευτυχία «πληγωνόταν».

Ωστόσο, μία πρόσφατη μελέτη έδειξε ότι ο τρόπος που αντιδρά κάθε ζευγάρι στην γέννηση του δεύτερου παιδιού είναι καθοριστικός. Στην έρευνα συμμετείχαν 200 ζευγάρια, η συμπεριφορά των οποίων μελετήθηκε κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης της γυναίκας μέχρι και ένα χρόνο αφού γεννήθηκε το μωρό.

Οι επιστήμονες εντόπισαν τρεις διαφορετικές αντιδράσεις των ζευγαριών μετά τη γέννηση του δεύτερου παιδιού: κάποια είχαν μία πρόσκαιρη ευτυχία, που «ξέφτισε» πολύ γρήγορα, κάποια πέρασαν από μία δύσκολη φάση αλλά προσαρμόστηκαν γρήγορα στα νέα δεδομένα και, τέλος, κάποια ζευγάρια πέρασαν μία κρίση από την οποία δυσκολεύτηκαν να βγουν!

Σύμφωνα με την Brenda Volling, καθηγήτρια ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν, που συμμετείχε στην εν λόγω έρευνα «Τα ζευγάρια που αντιμετώπισαν το μεγαλύτερο πρόβλημα ήταν όσα δεν είχαν τη βοήθεια των συγγενών τους και όσα δεν είχαν προγραμματίσει την εγκυμοσύνη». Επισημαίνει, ακόμα, ότι τα πιο ευτυχισμένα ζευγάρια ήταν εκείνα που επικοινωνούσαν μεταξύ τους και συζητούσαν για την πίεση και τα προβλήματα που προέκυψαν μετά την εγκυμοσύνη. Τέλος, προσθέτει, ότι είναι εξαιρετικά σημαντικό οι γονείς να συμβουλευτούν έναν ειδικό σε περίπτωση που η γυναίκα αντιμετωπίζει πρόβλημα επιλόχειας κατάθλιψης.

Ακόμα και στην χειρότερη περίπτωση, πάντως, η ηρεμία και η χαρά των ζευγαριών επανήλθε τέσσερις μήνες αφού καλωσόρισαν το νέο μέλος στην οικογένειά τους, διάστημα απαραίτητο για να προσαρμοστούν οι γονείς στη νέα κατάσταση. Έτσι, παρά τις αυξημένες υποχρεώσεις για την φροντίδα των δύο παιδιών, οι γονείς στις περισσότερες περιπτώσεις κατάφεραν να ανταπεξέλθουν στα καινούρια δεδομένα.

Το σίγουρο είναι ότι για όλα τα ζευγάρια πολλά θ’ αλλάξουν με την άφιξη του δεύτερου παιδιού. Από εκεί και πέρα, οι γονείς θα πρέπει να βρουν ένα τρόπο να προσαρμοστούν στις νέες συνθήκες και να το …απολαύσουν! Εξάλλου, υπάρχει μεγαλύτερη ευτυχία από τα παιδιά;

Πηγή: fitpregnancy.com

Πηγή:www.mama365.gr