Αρχείο

All posts for the month Δεκέμβριος 2015

16 εντυπωσιακές ιδέες διακόσμησης για το πρωτοχρονιάτικο τραπέζι

Published 31 Δεκεμβρίου, 2015 by sofiaathanasiadou
Η αντίστροφη μέτρηση για την αλλαγή του χρόνου έχει αρχίσει και όλοι προετοιμάζονται για το πρωτοχρονιάτικο ρεβεγιόν. Σαν καλή οικοδέσποινα, έχετε τα πάντα έτοιμα, έχετε ψωνίσει τα απαραίτητα, έχετε καθαρίσει σχολαστικά το σπίτι, έχετε οργανώσει το μενού και είστε έτοιμη να μπείτε στην κουζίνα για να φτιάξετε τα πρωτοχρονιάτικα εδέσματα. Μήπως, όμως, κάτι λείπει; Δεν θα θέλατε να δώσετε ένα πιο λαμπερό και εορταστικό τόνο στο πρωτοχρονιάτικο τραπέζι; Δείτε κάποιες εύκολες ιδέες διακόσμησης της τελευταίας στιγμής που θα εντυπωσιάσουν τους καλεσμένους σας!

1. Λαμπερές χαρτοπετσέτες

eve_350

Ακόμα και οι χαρτοπετσέτες ή οι πετσέτες φαγητού μπορούν να αποκτήσουν εορταστική εμφάνιση. Το μόνο που θα χρειαστείτε είναι σύρμα πίπας, που θα βρείτε σε όλα τα βιβλιοπωλεία ή σε μαγαζιά με είδη χειροτεχνίας. Απλώς, τυλίξτε το γύρω τους και δώστε του ό,τι σχήμα θέλετε!

 

2. Φωτογραφίες που… αιωρούνται!

eve_400_3

Ξεχάστε τις κορνίζες για το πρωτοχρονιάτικο ρεβεγιόν. Στην θέση τους, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε… μπαλόνια! Δέστε τα με ένα σπάγκο και στην άκρη του πιάστε τα με ένα μανταλάκι-συνδετήρα που θα συγκρατεί τις φωτογραφίες σας. Για να εκπλήξετε ακόμα περισσότερο τους καλεσμένους σας, μπορείτε να τοποθετήσετε και δικές τους φωτογραφίες από την χρόνια που πέρασε.

 

-3. Φωταγωγημένα μπουκάλια

eve_400_6 (1)

Πριν ανακυκλώσετε τα γυάλινα μπουκάλια από κρασί που έχετε μαζέψει, εκμεταλλευτείτε τα. Προμηθευτείτε με φωτάκια που ανάβουν με μπαταρίες, πατήστε το ON και βάλτε τα μέσα στο μπουκάλια. Έπειτα, τοποθετήστε τα στο πρωτοχρονιάτικο τραπέζι και όταν έρθει η ώρα να μετρήσετε αντίστροφα από το 10, σβήστε τα φώτα! Η φωταγώγηση απ’ τα μπουκάλια θα κάνει πιο ξεχωριστά τα τελευταία δευτερόλεπτα του χρόνου.

 

 

4. Γιρλάντα από… μακαρόνια!

eve_500_6

Ξεμείνατε από γιρλάντες; Μην σας προβληματίζει! Για την αυτοσχέδια αλλά εξίσου εντυπωσιακή εκδοχή τους, αρκεί να έχετε μακαρόνια- φιογκάκια και σπάγκο. Δένετε το καθένα απ’ αυτά με το σπάγκο και έπειτα τα ενώνετε όλα μαζί. Αν σας έχει μείνει χρυσόσκονη απ’ τις χειροτεχνίες του παιδιού, προσπαθήστε να την… κλέψετε για ένα πιο εντυπωσιακό αποτέλεσμα!

Μόλις τελειώσετε απλώστε τις ξεχωριστές γιρλάντες σε διάφορα σημεία του τραπεζιού.

5. Ποτήρια με λάμψη

eve_400

Τα ποτήρια δεν γίνεται να γλυτώσουν από την εορταστική ατμόσφαιρα. Περάστε από το στόμιό τους ένα λεμόνι και έπειτα βουτήξτε τα σε μαύρη ζάχαρη. Το καφέ της χρώμα θα τα κάνει πιο χαρούμενα και… σικάτα! Προσθέτοντας και ένα λεπτεπίλεπτο φιόγκο, τα ποτήρια θα κερδίσουν ακόμα περισσότερο στυλ.

Εναλλακτικά, περάστε τα με γκλίτερ σε stick σε διάφορους χρωματισμούς. Μπορείτε, μάλιστα, να ζητήσετε τη βοήθεια των παιδιών- δεν πρόκειται να σας αρνηθούν!

eve_400_4

 

6. Μπουκάλια-κηροπήγια για επιβλητική ατμόσφαιρα

eve_300_2

Άλλη μία πρωτότυπη χρήση των γυάλινων μπουκαλιών που πλέον δεν χρειάζεστε. Περάστε μέσα απ’ το στόμιό τους ένα κερί και ανάψτε το. Έπειτα, τοποθετήστε τα σε μία ευθεία στο κέντρο του τραπεζιού και αμέσως η ατμόσφαιρα θα γίνει πιο μεγαλοπρεπής!

7. Κουκουνάρια-ταμπελάκια

eve_500_2

Τα κουκουνάρια είναι συνδεδεμένα με τον χειμώνα! Γι’ αυτό, μη διστάσετε να τα βάλετε και στο πρωτοχρονιάτικο τραπέζι. Σ’ ένα χαρτάκι γράψτε το όνομα του κάθε καλεσμένου και στερεώστε το πάνω του. Μία πρωτότυπη ιδέα που θ’ αρέσει σε μικρούς και μεγάλους.

Οι… καλλιτέχνες μπορείτε να τα βάψετε με χρωματιστά σπρέι και να τα στολίσετε σε μία πιατέλα

eve_300

8. Τούρτα- ρολόι

eve_500_13

Διακοσμήστε πρωτοχρονιάτικα ακόμα και τα γλυκά! Για να ταιριάζει η τούρτα με το ρεβεγιόν, ζωγραφίστε πάνω της τους αριθμούς και τους δείκτες του ρολογιού με το αντίθετο χρώμα σοκολάτας από αυτό που καλύπτεται.

Εναλλακτικά, μπορείτε να κάνετε το ίδιο και με μικρά cupcakes.

eve_500_4

9. Κάντε τα πιάτα… δώρα

eve_500_11

Μία εξαιρετικά οικονομική αλλά και εντυπωσιακή λύση για να διακοσμήσετε γιορτινά τα πιάτα. Το μόνο που θα κάνετε είναι να τα τυλίξετε με ένα φαρδύ, χρυσό φιόγκο, βάζοντας από κάτω τα μαχαιροπήρουνα και την χαρτοπετσέτα. Όσο απλό και αν είναι, άλλο τόσο θα κλέψει τις εντυπώσεις.

 

10. Τραπεζομάντηλο με λαμπάκια

eve_500_9

Αν θέλετε να κάνετε το πρωτοχρονιάτικο τραπέζι πιο εντυπωσιακό, δεν έχετε παρά να βάλετε χριστουγεννιάτικα λαμπάκια κάτω από το τραπεζομάντηλο. Απλώς κολλήστε τα με σελοτέιπ ή λεπτή ταινία και αφήστε τα να «πέφτουν» κάτω απ’ το τραπέζι. Από πάνω βάλτε κανονικά το τραπεζομάντηλο. Τα φώτα θα δημιουργήσουν ένα μοναδικό εφέ που θ’ απολαμβάνετε ενώ τρώτε τα πρωτοχρονιάτικα εδέσματα!

11. Διακοσμητικά ποτήρια

eve_500_10

Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τα ψηλά, κολωνάτα ποτήρια σας… διαφορετικά! Βάλτε μικρές μπάλες ή στολίδια στο τραπέζι, καλύψτε τα με τα ποτήρια ανάποδα και στη βάση τους τοποθετήστε ρεσό. Έχετε ένα εντυπωσιακό αποτέλεσμα με το τίποτα και χωρίς ξοδέψετε καθόλου χρήματα!

12. Μπάλες με φωτάκια

eve_500_7

 

Στη μέση του τραπεζιού απλώστε μία ή περισσότερες σειρές από φωτάκια και σε διάφορα σημεία τους δέστε χρυσές ή κόκκινες μπάλες. Τα λαμπάκια θα κάνουν τις μπάλες να λάμψουν και το αποτέλεσμα θα είναι, αν μη τι άλλο, εκθαμβωτικό.

13. Μπάλες… παντού!

eve_500_12

Τι πιο εύκολο από το να στολίσετε μπάλες σε μία πιατέλα ή φρουτιέρα και στα καλά σας κηροπήγια; Τοποθετήστε τις σε διάφορα σημεία του τραπεζιού για παραπάνω στυλ. Απλώς, επικεντρωθείτε στις μονοχρωμίες για πιο σικάτη διακόσμηση.

14. Πιατέλα-κορνίζα

eve_500_3

Βάλτε σε μία πιατέλα λίγα χριστουγεννιάτικα στολίδια και «καρφιτσώστε» φωτογραφίες της οικογένειάς σας από την χρονιά που πέρασε. Τοποθετήστε τη στη μέση του τραπεζιού για να μπορείτε να τις θαυμάζετε ενώ τρώτε.

15. Κεριά με… άρωμα κανέλας

eve_400_5

Αν έχετε απλά άσπρα κεριά, μπορείτε να τα μεταμορφώσετε σε εντυπωσιακά στολίδια με λίγα στικ κανέλας. Δέστε τα γύρω τους με ένα σπάγκο και τελειώσατε!

16. Πετσέτα φαγητού- δέντρο

eve_500_8

Το μόνο που χρειάζεστε είναι πράσινες πετσέτες φαγητού και… μαεστρία στο δίπλωμα. Θα δείτε ότι οι καλεσμένοι σας δεν θα θέλουν να τις χρησιμοποιήσουν για να μην «χαλάσουν» το σχέδιο- μάλλον θα προτιμήσουν να τις πάρουν σαν αναμνηστικό για το σπίτι. Δείτε τον τρόπο στο παρακάτω βίντεο:

 

 

Πηγή:www.mama365.gr

Mom, ένα εξαιρετικό animation για τη μητέρα

Published 31 Δεκεμβρίου, 2015 by sofiaathanasiadou

9b5c8c5b4a81c1d9ea9ed3060317f130_S

Σε παραδοσιακές κοινωνίες, ο ρόλος της μητέρας είναι πολύ συγκεκριμένος και κληροδοτείται από τη μάνα στην κόρη.

Αυτό είναι το θέμα της μικρού μήκους animation ταινίας, με εξαιρετικά γραφικά και σκηνοθεσία. Το βρέφος που μεγαλώνει για να γίνει κοριτσάκι και μετά έφηβη, που ερωτεύεται και παντρεύεται και γίνεται μαμά. Και τελικά επιστρέφει εκεί απ’ όπου ξεκίνησαν όλα!

 

 

Πηγή:www.thessalonikiartsandculture.gr

Το κορίτσι – Μόγλης έγινε άγαλμα

Published 31 Δεκεμβρίου, 2015 by sofiaathanasiadou

payf03-735x459

Η συναρπαστική ιστορία της 4χρονης που έμεινε για 10 μέρες στο δάσος

Ένα εξάχρονο κορίτσι που ονομάστηκε «Μόγλης», καθώς πριν από δύο χρόνια έμεινε για 10 μέρες χαμένο μέσα σε δάσος της Σιβηρίας όπου υπήρχαν μεταξύ άλλων αρκούδες και λύκοι, τιμήθηκε πρόσφατα με ένα άγαλμα. Το κοριτσάκι που ήταν τότε 4 χρονών χάθηκε στα δάση της Σιβηρίας και περιπλανήθηκε για 2 εβδομάδες μέχρι να διασωθεί.

Το κοριτσάκι κράτησε ζωντανό και έτσι δεν πέθανε από το κρύο, το κουτάβι της το οποίο την είχε «αγκαλιάσει» για να την κρατήσει ζωντανή. Η μικρή Καρίνα Τσικίτοβα χάθηκε, όταν μαζί με το κουταβάκι της ακολούθησε τον πατέρα της που έφευγε για ταξίδι, χωρίς ο ίδιος να το αντιληφθεί. Αρχικά η μητέρα του κοριτσιού νόμιζε ότι κόρη και πατέρας βρίσκονταν μαζί, ωστόσο όταν κατέστη εφικτή η επικοινωνία του ζευγαριού, λίγες μέρες αργότερα, έντρομοι οι γονείς διαπίστωσαν ότι η Καρίνα είχε εξαφανιστεί.

Όταν τελικά την εντόπισαν οι διασώστες είπαν ότι η μικρή Καρίνα τρεφόταν με μούρα, έπινε νερό από το ποτάμι και κοιμόταν σε ένα πρόχειρο κρεβάτι που είχε φτιάξει από χόρτα. Μάλιστα το γεγονός αυτό, ότι δηλαδή ήταν καλυμμένη από χόρτα εμπόδισε τα ελικόπτερα των διασωστών να την εντοπίσουν, ενώ έψαχναν επί τόσες συνεχόμενες μέρες σύμφωνα με το The Siberian Times το οποίο και αποκάλυψε το άγαλμα της με το σκύλο που παρουσιάστηκε αυτή την εβδομάδα στο αεροδρόμιο της Γιακούτσκ, πρωτεύουσας της περιοχής.

Το διαφορετικό αυτό χάλκινο μνημείο με τίτλο «Το κορίτσι και ο σκύλος» δημιουργήθηκε από γλύπτη της περιοχής με το όνομα Nikolay Chochchasov και σκοπός του είναι να επιδείξει «την αγάπη της ζωής, την ανθεκτικότητα και το σθένος αυτού του μικρού κοριτσιού, αλλά και την αφοσίωση του κουταβιού της», δήλωσε ο γενικός διευθυντής του αεροδρομίου που φτιάχτηκε Nikolay Mestnikov.

Χαρακτηριστικό είναι ότι όταν το κοριτσάκι ξανασυναντήθηκε με το κουτάβι της, του είπε «Γιατί με άφησες;».

payf02 payf04 payf01

 

Πηγή:www.newsbeast.gr

Γονείς δηλώνουν ότι μετάνιωσαν που έκαναν παιδιά – Οι αποκαλύψεις που σόκαραν

Published 31 Δεκεμβρίου, 2015 by sofiaathanasiadou

 pos-na-valeis-oria-stous-efivous-1-315x236

Οι εξομολογήσεις που προκάλεσαν αντιδράσεις

Όλα ξεκίνησαν όταν ένας χρήστης δημοσίευσε στην ιστοσελίδα Quora την εξής ερώτηση: «Τι είναι αυτό για το οποίο έχετε μετανιώσει που έχετε παιδιά; Μερικοί άνθρωποι που έχουν παιδιά κοιτώντας πίσω το χρόνο εύχονται να μην τα είχαν κάνει ποτέ. Πώς είναι αυτό;» και οι απαντήσεις που δόθηκαν διαβάστηκαν πάνω από 300.000 φορές.

Η Βικτώρια ήταν η πρώτη που απάντησε, λέγοντας ότι ήταν τόσο απελπισμένη να κάνει ένα μωρό που παντρεύτηκε τον πρώτο άνθρωπο που ενδιαφέρθηκε να αποκτήσει παιδί μαζί της. «Η βιολογική παρόρμηση ήταν πάρα πολύ ισχυρή», είπε. «Αρκετά ισχυρή για να με κάνει να αγνοήσω τα κραυγαλέα «κόκκινα σημαιάκια» που ο πλέον πρώην σύζυγός μου πετούσε σε μένα συνεχώς, καθώς αγνοούσα το γεγονός ότι είχα περάσει τα προηγούμενα 27 χρόνια, επιμένοντας ότι δεν ήθελα παιδιά. Ήμουν η τρομερή μεγαλύτερη ξαδέρφη και τα πολύ νεότερα ξαδέρφια μου με λάτρευαν. Ήμουν η φοβερή θεία για τα ανίψια μου, τα οποία εξακολουθούν να λένε ότι θα ήθελαν να είμαι μαμά τους. Σκέφτηκα ότι έτσι θα ήμουν και σαν γονιός. Έκανα λάθος», είπε και δήλωσε ότι σχεδόν αμέσως μετά τη γέννηση συνειδητοποίησε ότι είχε κάνει σοβαρά λάθη.

Όπως αποκάλυψε, είχε παντρευτεί τον λάθος άνθρωπο με τον οποίο δεν ταίριαζε καθόλου και συνειδητοποίησε ότι δεν ήταν γεννημένη για να γίνει μητέρα. «Ένιωσα και εξακολουθώ να αισθάνομαι σαν να έκανα ένα λάθος», παραδέχτηκε. Ωστόσο, όπως λέει, αγαπά την κόρη της και προσπαθεί να τη μεγαλώσει σωστά. «Αγαπώ την κόρη μου. Αν κάτι συνέβαινε σε αυτήν, θα ήμουν απαρηγόρητη. Θα ήθελα να πεθάνω μαζί της αν πέθαινε», έγραψε μεταξύ άλλων. Η Βικτώρια επίσης δήλωσε ότι η κόρη της δεν έχει ιδέα για το πώς αισθάνεται και είναι προσεκτική για να μην αποκαλυφθεί ποτέ.

anonym05

Ένας μπαμπάς πρόσθεσε επίσης την ιστορία του, λέγοντας ότι η γέννηση του γιου του τον «βούτηξε» στη δυσαρέσκεια και την κατάθλιψη». Πριν αποκτήσει το δικό του παιδί αγαπούσε τα άλλα παιδιά και ήταν πάντα ο τύπος που θα έπαιζε με όλα τα παιδιά σε ένα πάρτι. Ωστόσο, ο ίδιος δεν ήθελε δικό του όπως ούτε και η γυναίκα του, η οποία όταν άρχισε να πλησιάζει τα 40, είχε μια «ακατανίκητη επιθυμία» για να γίνει μαμά. Μετά από αρκετές εξωσωματικές και πολλά έξοδα, συνέλαβε και γέννησε ένα υγιές αγοράκι.

anonym01

«Αμέσως βυθίστηκα σε μια φαινομενικά ατέρμονη δίνη και κατάθλιψη. Η κατάθλιψη ήταν τόσο σοβαρή που είδα ψυχίατρο και πήρα φαρμακευτική αγωγή», είπε και πρόσθεσε: «Απλά σιχαίνομαι να είμαι γονιός τόσο πολύ. Είμαι σχεδόν 10 χρόνια τώρα, και απλά σκέφτομαι ότι είναι άλλα οκτώ χρόνια και μετά θα πάει Πανεπιστήμιο».

Μια άλλη μητέρα προσέθεσε ότι είναι ευχαριστημένη με το πώς είναι σήμερα ο γιος της αλλά εξακολουθεί να εκφράζει τη λύπη της που τον απέκτησε. «Λυπάμαι για το γεγονός ότι είμαι τόσο κακός γονέας», παραδέχτηκε και πρόσθεσε: «Του άξιζαν περισσότερα από ό,τι ήμουν σε θέση να του δώσω. Μετανιώνω που έκανα παιδιά γιατί δεν ήμουν έτοιμη στα 23 και επειδή είμαι πάρα πολύ εγωίστρια για να ενδιαφέρομαι πραγματικά για τα συναισθήματα κάποιου άλλου εκτός από τα δικά μου».

anonym04

Μια άλλη γυναίκα που έχει πλέον αποξενωθεί από την κόρη της είπε ότι εύχεται να μην είχε ξοδέψει τόσο πολύ χρόνο και ενέργεια στο μεγάλωμά της. Επιπλέον κατηγόρησε τη μητέρα και τις αδελφές της ότι έχουν επηρεάσει την κόρη της να μην της μιλάει.

Τα σχόλια των γονιών που παραδέχτηκαν ότι μετάνιωσαν που έκαναν παιδιά προκάλεσαν πολλές αντιδράσεις από άλλους χρήστες.

Πηγή: newsbeast.gr

 

Διαβάστηκε εδώ:www.babyads.gr

Πετάξτε το ξυπνητήρι κι ανοίξτε την αγκαλιά σας για καλή υγεία το 2016

Published 30 Δεκεμβρίου, 2015 by sofiaathanasiadou

agios-vasilhs

Θέλετε να έχετε μία υγιή, καλή χρονιά, και να προσθέσετε χρόνια στη ζωή σας; Τότε φροντίστε να αγκαλιάζεστε συχνά, να μην χρησιμοποιείτε ξυπνητήρι και να αποφεύγετε όποιον σας χαλάει την ψυχική διάθεση.

Αυτές είναι μερικές από τις συμβουλές μακροζωίας που προτείνει ένας κορυφαίος αμερικανός ειδικός στον καρκίνο, σε άρθρο του που δημοσιεύεται στην βρετανική εφημερίδα «Daily Mail» με αφορμή την κυκλοφορία του νέου του βιβλίου.

Το βιβλίο, που τιτλοφορείται «The Lucky Years» και θα αρχίσει να πωλείται στο Amazon στις 5 Ιανουαρίου 2016, είναι αφιερωμένο στα «τυχερά χρόνια» που έρχονται χάρη στην ιατρική επανάσταση που έχει καταστήσει ιάσιμα ακόμα και θανατηφόρα νοσήματα, όπως γράφει ο δρ Ντέιβιντ Μπ. Άγκους.

Ο δρ Άγκους, ο οποίος είναι καθηγητής Ιατρικής και διευθυντής του Κέντρου Εφηρμοσμένης Μοριακής Ιατρικής και του Κέντρου Καρκίνου Westside Norris στο Πανεπιστήμιο τηςΝότιας Καλιφόρνιας (USC), λέει πως σε καθημερινή βάση πάνω από το 40% των πράξεών μας οφείλεται στη συνήθεια και όχι σε συνειδητές αποφάσεις.

Λίγες μέρες πριν την Πρωτοχρονιά, λοιπόν, καλό είναι να αποφασίσουμε να αποκτήσουμε μερικές καλές συνήθειες. Να ποιες συνιστά:

* Να αγκαλιάζεστε περισσότερο. Η αγκαλιά έχει τη δύναμη να βελτιώσει τον καρδιακό παλμό, να μειώσει την αρτηριακή πίεση και τα επίπεδα της κορτιζόλης (είναι η ορμόνη του στρες), να ενεργοποιήσει την έκκριση στον εγκέφαλο χημικών ουσιών που προκαλούν ευεξία και να διεγείρει τον ιππόκαμπο (είναι η δομή του εγκεφάλου που ελέγχει τη μνήμη).

Μελέτη του 2014 έδειξε επίσης ότι μειώνει τα συμπτώματα των ιώσεων.

* Να αποφεύγετε τους φίλους που σας «ρίχνουν». Είναι πλέον τεκμηριωμένο πως η θετική στάση απέναντι στη ζωή μπορεί να κάνει θαύματα στην ψυχική και την σωματική υγεία.

Επομένως, όπως χαλάει την ψυχική σας διάθεση με την συνεχή γκρίνια, τα «μούτρα» και την απαισιοδοξία του, βλάπτει σοβαρά την υγεία σας.

* Πετάξτε το ξυπνητήρι. Ή – με απλούστερα λόγια – μάθετε να μπαίνετε νωρίς στο κρεβάτι, ώστε να ξυπνάτε μόνοι σας, χωρίς ξυπνητήρι.

Να θυμάστε ότι ο ύπνος είναι φάρμακο για τον οργανισμό και η έλλειψή του (ή η κακή ποιότητά του) σχετίζονται με κάθε είδος πρόβλημα υγείας, από την παχυσαρκία έως το εγκεφαλικό και την διαταραχή της μνήμης.

Για να μάθετε πόσο ύπνο χρειάζεστε, να μπαίνετε επί δύο εβδομάδες για ύπνο αμέσως μόλις νιώθετε κουρασμένοι, δίχως να χρονοτριβείτε (π.χ. για να τελειώνει η ταινία ή για να πλύνετε τα πιάτα) και να σημειώνετε πόσο κοιμάστε κάθε φορά, προσθέτοντας στον βραδινό ύπνο και τον μεσημεριανό.

Αναλόγως με τις ώρες που θα βρείτε και το πρόγραμμά σας, κανονίστε τι ώρα θα κοιμάστε το βράδυ.

* Να αποφεύγετε τα πρόσθετα των τροφίμων. Τα βακτήρια στο σώμα μας είναι δεκαπλάσια από τα κύτταρά του και συνολικά αποτελούν το μικροβίωμα το οποίο καθορίζει σε μεγάλο βαθμό αν θα ζήσουμε μέχρι τα βαθιά μας γηρατειά.

Αν και η μελέτη του μικροβιώματος βρίσκεται σε νηπιακά στάδια, τα έως τώρα στοιχεία υποδηλώνουν πως η ισορροπία του είναι σημαντική για την πρόληψη και θεραπεία πολλών χρονίων νοσημάτων.

Ωστόσο ορισμένα χημικά πρόσθετα των τροφίμων, όπως οι γαλακτοματοποιητές, μπορούν να το διαταράξουν, σύμφωνα με μελέτη του Πολιτειακού Πανεπιστημίου της Τζώρτζια που δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση «Nature».

Προσπαθήστε λοιπόν να τρώτε τρόφιμα με την μικρότερη δυνατή επεξεργασία και κατά προτίμησιν φαγητά που θα έχετε παρασκευάσει εσείς στο σπίτι.

* Μειώστε τα χάπια που παίρνετε. Καταγράψτε οτιδήποτε παίρνετε σε μορφή χαπιού ή δισκίου (από συνταγογραφούμενα φάρμακα και βιταμίνες έως βότανα, συμπληρώματα, παυσίπονα και δισκία για το στομάχι) και αναρωτηθείτε γιατί τα παίρνετε.

Αν δεν σας τα έχει δώσει ένας γιατρός και συνειδητοποιήσετε ότι δεν τον έχετε ενημερώσει και τα παίρνετε από συνήθεια (δηλαδή επί μήνες ή χρόνια), πρέπει νασυμβουλευθείτε τον γιατρό σας.

Να θυμάστε ότι κάθε τι που παίρνετε από το στόμα μπορεί να επηρεάσει την υγεία σας, καθώς και ότι τα βότανα συχνά αλληλεπιδρούν με τα φάρμακα, με απρόσμενες συνέπειες. Χώρια που ακόμα και το πιο απλό παυσίπονο, μπορεί να έχει ανεπιθύμητες ενέργειες, ακόμα κι αν λαμβάνετε καθημερινά για λίγες εβδομάδες.

* Να περπατάτε καθημερινά. Το να έχει το σώμα αρκετή μυϊκή μάζα είναι εξίσου ζωτικό για την υγεία με το φαγητό και τον ύπνο.

Επιπλέον, ουδείς αμφισβητεί πλέον πως οι μύες μας φθίνουν με το πέρασμα του χρόνου όχι εξαιτίας της ηλικίας, αλλά εξαιτίας της αχρηστίας.

Επομένως, φροντίστε να περπατάτε καθημερινά, με όσο το δυνατόν πιο γρήγορο βήμα, για τουλάχιστον 1 ώρα (μελέτη στην επιθεώρηση «JAMA Internal Medicine» έδειξε πως χρειαζόμαστε 450 λεπτά άσκηση την εβδομάδα για να ζήσουμε πολλά και καλά χρόνια).

Πηγή : Web Only

Διαβάστηκε εδώ:ygeia.tanea.gr

Αγαπητοί γονείς, αφήστε το παιδί σας να είναι μαθητής!

Published 30 Δεκεμβρίου, 2015 by sofiaathanasiadou

 goneis-sxoleio-patratora-640x510

«Βάλατε καλούς βαθμούς ή τα κάψατε τα καημένα τα παιδιά;»

Χθες το απόγευμα πήγα στη Δημοτική Βιβλιοθήκη της γειτονιάς μου, όπου προσπαθώ εδώ και δύο μήνες να συντονίσω -εθελοντικά- μια Λέσχη Ανάγνωσης Μαθηματικής Λογοτεχνίας για μαθητές Γυμνασίου. Περιμένοντας τα παιδιά, βρέθηκα να συζητώ με τη νεαρή υπάλληλο της Βιβλιοθήκης. «Τι κάνετε;», με ρώτησε με ευγένεια στα όρια της λονδρέζικης τυπικότητας. «Καλά, ευχαριστώ», απάντησα. «Λίγο κουρασμένη είμαι, γιατί μέχρι τις τρεις ήμουν στο σχολείο. Δώσαμε βαθμούς σήμερα.» Τι το ‘θελα; Είναι να ξανοίγεσαι σε ανθρώπους που σε ρωτούν τι κάνεις μόνο και μόνο επειδή το απαιτεί το πρωτόκολλο!;
«Βάλατε καλούς βαθμούς ή τα κάψατε τα καημένα τα παιδιά;», με ρώτησε και η μέχρι τότε προσποιητή της ευγένεια εξανεμίστηκε με μιας.
Δεν έχω κάτι με τη συγκεκριμένη υπάλληλο, αλλά τις λίγες φορές που την είχα στο παρελθόν συναντήσει διαισθάνθηκα αυτήν την – ας την πω – καχυποψία των πολλών απέναντι στους εκπαιδευτικούς και δη στους μαθηματικούς.
«Τους βαθμούς δεν τους βάζω εγώ. Τους βαθμούς τους παίρνουν τα παιδιά.», απάντησα πικαρισμένη.
Η αλήθεια είναι πως δεν το ξεπερνώ εύκολα αυτό το συναίσθημα. Κάθε φορά που εισπράττω κατάμουτρα τη δυσπιστία της κοινής γνώμης για την – ας την πω – επαγγελματική μου ηθική, νιώθω την ανάγκη να δώσω εξηγήσεις. Εξήγησα με ποιον τρόπο υπολογίζω το βαθμό. Πόσο με δυσκολεύει η διαδικασία… Πόσο αντίθετη είμαι στο συγκεκριμένο τρόπο αξιολόγησης. Με λοξοκοίταζε με ένα βλέμμα που υπέκρυπτε μια δόση αμφισβήτησης. Τότε αποφάσισα να παίξω το δυνατό μου χαρτί.
«Για σκέψου, σε παρακαλώ, τι προφορικό βαθμό έχω βάλει εγώ σε ένα παιδί που έβγαλε στα τέσσερα τεστ που έγραψε μέσο όρο, ας πούμε, 8 και στον έλεγχο έχει 14;». Την αιφνιδίασα. Περίμενα λίγο κι όταν βεβαιώθηκα πως δεν μπορεί να το υπολογίσει, είπα: 14 επί 2 μείον 8 κάνει 20! Ε ναι, στα προφορικά έβαλα 20! Πόσο παραπάνω να βάλω;» Φάνηκε να μπερδεύεται, αλλά δεν τα έβαλε κάτω. «Κι εμένα ο γιος μου πάει φέτος στην πρώτη Δημοτικού», μου είπε. «Κάνουν προσθαφαιρέσεις, τώρα, ξέρετε. Χθες είχε κάτι περίεργα μαγικά κουτάκια, που έπρεπε να βγάζουν δέκα στο έτσι και στο έτσι…», είπε δείχνοντας οριζοντίως και καθέτως. «Μαγικά τετράγωνα;», ρώτησα. «Μαγικά κουτάκια τα λέει η δασκάλα μας», επέμενε. Κι ύστερα, θέλοντας να κάνει τη ρεβάνς μου είπε: «Μέχρι να καταλάβω τι έπρεπε να κάνω… Τα πήρα και είπα στο γιο μου να παίξει μέχρι να τα συμπληρώσω. Ύστερα του είπα να τα αντιγράψει. Δεν μπορούσα να του εξηγήσω τι να κάνει… Να πας αύριο στην κυρία σου και να της πεις ότι είναι πολύ δύσκολα! Ακούς εκεί, τόσο μικρά παιδιά, τι τους έβαλε!».
«Αχ, πόσο λάθος! Δεν πρέπει…. Κανονικά οι νέοι γονείς θα πρέπει να παρακολουθούν ένα τρίμηνο σεμινάριο, πριν στείλουν τα παιδιά τους στο σχολείο.».
«Ναι, και οι εκπαιδευτικοί όμως πρέπει να κάνουν συνέχεια σεμινάρια». Είχε αγριέψει. Το έβλεπα στα μάτια της. «Δεν μπορώ να βλέπω καθηγητές … καθηγητές κοντά στη σύνταξη να κάνουν μάθημα με μεθόδους που έχουν ξεπεραστεί!». Όσο πήγαινε θύμωνε περισσότερο. «Κάποιοι κάνουν σήμερα μάθημα με τον ίδιο τρόπο που έκαναν όταν ήμουν εγώ μαθήτρια..,», συνέχισε.
«Πότε τέλειωσες το σχολείο;», ρώτησα για αντιπερισπασμό. Ήθελα να κερδίσω λίγο χρόνο.
«Το 1998. Είμαι 35 χρονών». Με έβγαλε από τον κόπο να κάνω τις προσθαφαιρέσεις. Πήρα βαθιές ανάσες, προσπαθώντας να κρατήσω τη συζήτηση στο επίπεδο που επιβάλλει ο κοινωνικός μου ρόλος. «Ξέρεις γιατί είναι κακό να ετοιμάζεις εσύ τα μαθήματα του γιού σου;», επέμενα, «Επειδή του περνάς υποσυνείδητα τη δική σου άποψη για τη δυσκολία των μαθηματικών. Κάτι που δεν μπορεί να λύσει η μαμά του, είναι πολύ δύσκολο! Άρα θα πιστεύει ότι δεν μπορεί να το λύσει κι αυτός. Από την άλλη πλευρά, ασκώντας κριτική στο έργο της δασκάλας τον καθιστάς καχύποπτο απέναντί της κι αυτό είναι σε βάρος του παιδιού. Χάνεται η εμπιστοσύνη που πρέπει να έχει στο πρόσωπο της δασκάλας του…»
Είχα πάρει φόρα. Με άκουγε εκφράζοντας τις αντιρρήσεις της. Εγώ συνέχιζα. Της είπα πως από την έκφραση των μαθητών μου αντιλαμβάνομαι τις απόψεις των γονιών τους για τους εκπαιδευτικούς και για το σχολείο. Οι γονείς που ασκούν αρνητική κριτική στη δουλειά μας προϊδεάζουν τα παιδιά τους κι έρχονται αυτά στο σχολείο και νιώθουν τον καθηγητή απέναντι κι αυτό δυσκολεύει την κατάσταση,  χαλάει το κλίμα εμπιστοσύνης που είναι απαραίτητο, για μια αποτελεσματική διαδικασία μάθησης. Όταν το παιδί αρνείται a priori την καλή πρόθεση του δασκάλου, δεν κερδίζει τα λίγα ή τα πολλά που μπορεί να κερδίσει από τη συμμετοχή του στο μάθημα. Η μάθηση δεν είναι υπόθεση του ενός. Και σίγουρα όχι του δασκάλου. Είναι συλλογική δουλειά, συμμετοχική. Ο μαθητής παίζει το ρόλο του. Οι γονείς το δικό τους.
Κι άλλα πολλά είπα. Έκανα και μια αναφορά στον Vygotsky. Επικαλέστηκα την αυθεντία, να μη φανεί πως δεν επιμορφώνομαι. Στο τέλος παραδέχτηκε πως και η δασκάλα του γιού της της είπε να μην κάνει τα μαθήματα του παιδιού, να το αφήνει να κάνει ό,τι μπορεί μόνο του.
Αυτό το λέω κι εγώ στους γονείς. Σε εκείνους τους γονείς που πιστεύουν ότι το παιδί τους έρχεται στο σχολείο για να δείξειστον δάσκαλο ότι ξέρει. Έρχεται για να δείξει και στους συμμαθητές του ότι ξέρει. Κι έτσι σιγά σιγά αυτό το παιδί πιστεύει ότι πρέπει να ξέρει τα πάντα και να δείχνει σε όλους ότι ξέρει τα πάντα και, συνηθίζοντας με τον καιρό το ρόλο αυτόν, δεν ανέχεται να το αμφισβητήσει κανείς, ούτε να το διορθώσει κανείς…
Και μέρα με τη μέρα χάνει την ιδιότητα του μαθητή, παύει να είναι το παιδί που μαθαίνει, που διερευνά, που αμφισβητεί, που αναθεωρεί και προοδεύει.
Γίνεται το παιδί που αγανακτεί. Το παιδί που δεν μπορεί να αποδεχτεί και να διαχειριστεί την άγνοιά του και υποφέρει, καθώς δεν ξέρει πού πατά και πού πηγαίνει…
Γι’ αυτό, αν θέλετε να βοηθήσετε, αγαπητοί γονείςαφήστε το παιδί σας να είναι μαθητής!
Διαβάστηκε εδώ:fresh-education.blogspot.gr

Όσα η μαμά μας δεν μας είπε ποτέ

Published 30 Δεκεμβρίου, 2015 by sofiaathanasiadou

o-MOTHER-DAUGHTER-facebook

από E.M.

Η μητέρα μας. Αυτή που τώρα στέκεται στο περιθώριο της ζωής μας. Αυτή που την μαλώνουμε όταν κακομαθαίνει τα παιδιά μας και όταν μας στέλνει φασολάκια στο τάπερ, ενώ ξέρει ότι δεν τα πολυτρώμε. Εκείνη είναι ο μοναδικός άνθρωπος στον κόσμο που πόνεσε, έκλαψε και αγάπησε και το τελευταίο εκατοστό της ύπαρξής μας, όσο κανένας άλλος. Δεν μας μίλησε ποτέ για όλα αυτά. Τα καταλάβαμε όμως, όταν γίναμε και εμείς μαμάδες, από πρώτο χέρι. Διαβάστε τις υπέροχες σκέψεις μιας μαμάς.

Έγκυος.

Το τεστ ήταν ξεκάθαρο. Δύο ροζ γραμμές να με κοιτάζουν κατάματα.

Ξανακοίταξα την συσκευασία.

Μία γραμμή = Όχι έγκυος.

Δύο γραμμές = Έγκυος.

Ναι, ήμουν σίγουρα έγκυος.

Η καρδιά μου χτυπούσε δυνατά.

Το κεφάλι μου γύριζε.

Το στομάχι μου είχε γίνει κόμπος.

Ήμουν αγχωμένη, ενθουσιασμένη, τρομαγμένη και εκστασιασμένη. Όλα αυτά μαζί, ταυτόχρονα.

Ήταν αλήθεια. Ύστερα από χρόνια που το ονειρευόμουν, προετοιμαζόμουν και περίμενα πώς και πώς, είχε γίνει πραγματικότητα. Θα γινόμουν μητέρα.

Και ούτε στο ελάχιστο δεν είχα φανταστεί ότι μέσα σε μόλις εννέα μήνες θα ξεκινούσα το πιο εξαντλητικό, συγκινητικό και αφάνταστα ανταποδοτικό ταξίδι που θα άλλαζε όλη μου την ζωή.

Σε εννέα μήνες θα μάθαινα το νόημα της μητρότητας από πρώτο χέρι. Θα ήξερα ακριβώς τι σημαίνει να είσαι μητέρα. Και θα αποκτούσα μία εντελώς καινούργια αντίληψη και ευγνωμοσύνη για την υπέροχη γυναίκα που εγώ αποκαλώ Μαμά.

Θα μάθαινα για πράγματα που βιώνουν οι μαμάδες, για τα οποία τα παιδιά τους δεν έχουν την παραμικρή ιδέα.

Δες 10 πράγματα για τα οποία η μαμά σου δεν σου μίλησε ποτέ.

Την έκανες να κλάψει… πολύ. Έκλαψε όταν έμαθε ότι είναι έγκυος. Έκλαιγε όταν σε γεννούσε. Έκλαψε την πρώτη φορά που σου φώναξε. Έκλαψε από χαρά. Έκλαψε από φόβο. Έκλαψε από ανησυχία. Έκλαψε γιατί νιώθει τόσο δυνατά συναισθήματα για εσένα. Νιώθει τον πόνο σου και την χαρά σου και τα μοιράζεται μαζί σου, είτε το καταλαβαίνεις είτε όχι.

Ήθελε εκείνο το τελευταίο κομμάτι γλυκού. Αλλά όταν σε είδε να το κοιτάζεις με τα μεγάλα ματάκια σου και να γλύφεις το στόμα σου με αυτή τη μικροσκοπική γλωσσίτσα, δεν μπορούσε να το φάει. Ήξερε ότι θα την έκανε πολύ πιο χαρούμενη να γεμίσεις την δική σου κοιλίτσα με αυτό, παρά την δική της.

Πονούσε. Όταν της τραβούσες τα μαλλιά, πονούσε. Όταν την άρπαζες με αυτά τα κοφτερά νυχάκια σου που είναι τόσο δύσκολο να κόψει κανείς, πονούσε. Όταν την δάγκωνες ενώ έπινες γάλα από το στήθος της, πονούσε επίσης. Της κλωτσούσες τα πλευρά όταν σε είχε στην κοιλιά της. Της τέντωσες το στομάχι όσο δεν πάει για εννέα μήνες. Έκανες το σώμα της να συσπάται με φριχτούς πόνους καθώς ερχόσουν σε αυτόν τον κόσμο.

Φοβόταν πάντα. Από την πρώτη στιγμή της σύλληψής σου, έκανε ό,τι μπορούσε για να σε προστατεύσει. Έγινε ο φύλακας-άγγελός σου. Ήταν η κυρία που έλεγε όχι στο μικρό κοριτσάκι του διπλανού σπιτιού που ζητούσε να σε πάρει αγκαλιά, και ένιωθε άσχημα κάθε φορά που το έκανε, αλλά στο μυαλό της κανείς άλλος δεν μπορούσε να σε κρατήσει με ασφάλεια όπως εκείνη. Η καρδιά της σταμάτησε να χτυπά για μερικά δευτερόλεπτα όταν έκανες τα πρώτα σου βήματα. Έμενε ξάγρυπνη μέχρι αργά το βράδυ, για να βεβαιωθεί ότι επέστρεψες καλά και ξυπνούσε πολύ νωρίς κάθε πρωί για να σε αποχαιρετίσει για το σχολείο. Κάθε φορά που έπεφτες, που χτυπούσες, ήταν κοντά σου. Σε έπαιρνε αμέσως αγκαλιές με κάθε κακό όνειρο και κάθε πυρετό. Ήταν εκεί για να είναι βέβαιη ότι είσαι εντάξει.

Το ξέρει ότι δεν είναι τέλεια. Είναι ο χειρότερος κριτής του εαυτού της. Ξέρει όλα της τα ελαττώματα και μερικές φορές μισεί τον εαυτό της γι’αυτά. Είναι ακόμα πιο σκληρή με τον εαυτό της για ό,τι έχει να κάνει με εσένα, ωστόσο. Ήθελε να είναι η τέλεια μαμά –να μην κάνει ποτέ λάθη. Αλλά επειδή είναι άνθρωπος, μερικές φορές έκανε λάθη. Το πιθανότερο είναι ότι ακόμα προσπαθεί να συγχωρέσει τον εαυτό της γι’αυτά.

Σε κοιτούσε όταν κοιμόσουν. Υπήρχαν βράδια που έμενε ξύπνια μέχρι τις 3.00 το πρωί και προσευχόταν να σε πάρει επιτέλους ο ύπνος. Μετά βίας κρατούσε τα μάτια της ανοιχτά και σου τραγουδούσε, ενώ μέσα της έλεγε «σε παρακαλώ, σε παρακαλώ, κοιμήσου». Και όταν τελικά κοιμόσουν, σε άφηνε στην κούνια σου και όλη η κούραση αυτόματα έφευγε για μερικά δευτερόλεπτα, καθώς καθόταν δίπλα σου και κοιτούσε το τέλειο, αγγελικό σου προσωπάκι, νιώθοντας περισσότερη αγάπη από όση μπορούσε ποτέ να φανταστεί, παρά τα εξαντλημένα χέρια της και τα μάτια της που έτσουζαν.

Σε κουβαλούσε περισσότερο από εννέα μήνες. Το ήθελες. Γι’αυτό το ΄κανε. Είχε μάθει να σε κρατάει ενώ καθάριζε. Είχε μάθει να σε κρατάει ενώ έτρωγε. Είχε μάθει να σε κρατάει ακόμα κι όταν κοιμόταν, γιατί μερικές φορές δεν υπήρχε άλλος τρόπος να κοιμηθεί. Τα χέρια της κουράζονταν τόσο πολύ, η πλάτη της πονούσε, όμως σε κρατούσε, γιατί την ήθελες κοντά σου. Σε χάιδευε, σε αγαπούσε, σε φιλούσε, έπαιζε μαζί σου. Ένιωθες ασφάλεια στην αγκαλιά της. Ήσουν χαρούμενη στην αγκαλιά της. Ήξερες ότι αγαπιέσαι στην αγκαλιά της, γι’αυτό σε κρατούσε όσο συχνά και για όση ώρα το χρειαζόσουν.

Ράγιζε η καρδιά της κάθε φορά που έκλαιγες. Δεν υπήρχε για εκείνη πιο λυπητερός ήχος από το κλάμα σου ή εικόνα πιο τρομακτική από τα δάκρυά σου να κυλούν στο τέλειο πρόσωπό σου. Έκανε ό,τι ήταν δυνατόν για να σταματήσεις να κλαις και όταν δεν τα κατάφερνε, η καρδιά της έσπαγε σε χίλια κομμάτια.

Σε έβαζε πάνω απ’όλα. Μπορούσε να μην φάει, να μην κάνει μπάνιο, να μην κοιμηθεί. Πάντα έβαζε τις ανάγκες σου πάνω από τις δικές της. Μπορούσε να περνά όλη την ημέρα για να καλύψει τις ανάγκες σου, και στο τέλος της ημέρας δεν είχε άλλη ενέργεια για τον εαυτό της. Την επόμενη μέρα, όμως, ξυπνούσε και τα έκανε όλα πάλι από την αρχή, γιατί σήμαινες τόσο πολλά για εκείνη.

Θα τα έκανε όλα ξανά. Το να είσαι μαμά είναι μία από τις πιο δύσκολες δουλειές που μπορεί να κάνει κάποιος και μερικές φορές σε φτάνει στα όριά σου. Κλαις, πονάς, προσπαθείς, αποτυγχάνεις και νιώθεις περισσότερη αγάπη απ’όση μπορεί να χωρέσει η καρδιά σου. Παρ’όλον τον πόνο, την λύπη, τα ξενύχτια και το πρωινά ξυπνήματα στα οποία υπέβαλλες τη μαμά σου, όμως, θα τα έκανε όλα ξανά από την αρχή για εσένα, γιατί είσαι ό,τι πιο πολύτιμο έχει. Γι’αυτό την επόμενη φορά που θα την δεις, πες της ένα ευχαριστώ. Δείξε της ότι την αγαπάς. Όσες φορές κι αν το ακούσει, ποτέ δεν της είναι αρκετό.

Πηγή: confessionsofateenagebride.com

Πηγή:www.mama365.gr

15 μαθήματα ζωής που κάθε μαμά πρέπει να δώσει στην κόρη της

Published 30 Δεκεμβρίου, 2015 by sofiaathanasiadou

87183b9e630dac51ac77cdf3613fa604_L

Από Κάτια Γεωργίου

Να μεγαλώνεις κορίτσια σημαίνει ότι η ζωή σου έχει πολύ τρυφερότητα, αρκετό ανταγωνισμό, μυριάδες δάκρυα, εισιτήριο διαρκείας στις αγκαλιές και τα χάδια, μικροσκοπικές φουστίτσες και χαριτωμένα αξεσουάρ και πολλές ανησυχίες. Θα γίνει δυνατή, διατηρώντας την ευαισθησία της;

Θα γίνει ανεξάρτητη αλλά ταυτόχρονα γλυκιά;

Θα μάθει να παρκάρει σαν άνθρωπος και να ρίχνει ένα καλό σουτ; Θα γίνει ένας άνθρωπος ευγενικός και γενναιόδωρος που μοιράζει και παίρνει αγάπη; Η σχέση των κοριτσιών με την μαμά τους είναι σχέση ξεχωριστή και οι ευθύνες που βαραίνουν τις «κοριτσομαμάδες» (όπως και κάθε μαμά) πολλές.

Ακολουθούν 15 χρυσές συμβουλές που κάθε μαμά πρέπει να δώσει στο κοριτσάκι της.

1. Το σώμα σου είναι δικό σου και κανείς εκτός από ‘σένα δεν έχει εξουσία πάνω του! Ποτέ μην επιτρέψεις, ποτέ μην δικαιολογήσεις, ποτέ μην ανεχτείς βία από οποιονδήποτε, όσο και αν τον αγαπάς.

2. Μάθε να οδηγείς όσο είσαι ακόμη μικρή -όσο νεότερη, τόσο καλύτερα.Μάθε να οδηγείς σωστά και χωρίς φόβο. Θα ακούσεις πολλές ανούσιες, σ3ξιστικές βρισιές. Μην ασχοληθείς ούτε στιγμή. Και εξασκήσουν καλά στο παρκάρισμα. Είναι κρίμα να μας «βγαίνει το όνομα» χωρίς λόγο!
3. Αν θέλεις κάτι, ζήτα το. Αν χρειάζεσαι κάτι, πες το. Αν είσαι θυμωμένη, δείξ’ το. Αν έχεις παράπονο, μοιράσου το. Κανείς δεν μπορεί να μαντέψει τις σκέψεις σου. Κι ακόμη κι αν μπορεί, δεν έχει κανέναν λόγο να θέλει.
4. Τα σπορ δεν έχουν φτιαχτεί μόνο για τα αγόρια. Μάθε τι είναι οφσάιντ, παίξε μπάσκετ στα διαλείμματα, κάνε ποδήλατο! Δεν υπάρχει τίποτα πιο απελευθ3ρωτικό και αναζωογονητικό απ’ το αθλείσαι.
5. Το σώμα σου δεν είναι τέλειο, ούτε θα γίνει ποτέ. Πάλεψε να φτιάξεις την εικόνα που θέλεις, κάνε δίαιτα, γυμνάσου, φόρα κολακευτικά ρούχα, αλλά θυμήσου: ελάχιστες γυναίκες έχουν την τύχη να είναι αψεγάδιαστες, αλλά σε όλες αξίζει να αγαπούν και να αγαπιούνται. Το χαμόγελό σου είναι το πιο δυνατό σου όπλο.

6. Μάθε να μαγειρεύεις από μικρή. Όχι για να «έχει ένα πιάτο φαΐ ο άντρας σου», αλλά γιατί η μαγειρική είναι δημιουργία και εξαιρετικά αγχολυτική. Επιπλέον, όταν μείνεις μόνη σου δεν θα χρειάζεται να σπαταλάς τα λεφτά σου σε έτοιμο φαγητό, ούτε να αναγκάζεσαι να παίρνεις ταπεράκια από ‘μένα.

7. Το μυαλό σου μπορεί να κάνει τα πάντα. Δεν υπάρχει καμία δουλειά/ ασχολία/ χόμπι που να μην μπορείς να επιλέξεις και να διαπρέψεις. Μπορείς να γίνεις αστροφυσικός, πυροσβεύστης, πρωθυπουργός, οδηγός λεωφορείου, σεφ, αθλήτρια του ποδοσφαίρου.Γύμνασε το μυαλό σου και ακόνισε τις δεξιότητές σου. Το πνεύμα σου είναι το εισιτήριο για την όποια επιτυχία -όχι τα πόδια ή το στήθος σου.
8. Φρόντισε από μικρή το δέρμα σου. Φόρα αντηλιακό χειμώνα-καλοκαίρι. Μην πέσεις ποτέ στο κρεβάτι βαμμένη και -προς Θεού- αντιστάσου στο κάπνισμα. Κι όταν δεις τις πρώτες σου ρυτίδες, αγάπησέ τις. Σημαίνουν ότι ωρίμασες, ότι νοιάστηκες, ότι γέλασες και ότι έζησες.
9. Κάνε ντουζ κάθε πρωί, φρόντιζε να πλένεις το πρόσωπό σου (τίποτα δεν σε κάνει πιο όμορφη από το καθαρό σου πρόσωπο), σημείωνε την περίοδό σου και κάνε κάθε, μα κάθε χρόνο τεστ Παπ.
10. Κανείς δεν θα σου χαρίσει την ευτυχία. Μόνη σου θα ψάξεις να βρεις τον δρόμο που οδηγεί σ’ αυτήν και μόνη σου θα τον περπατήσεις.
11. Κάνε παιδιά όταν νιώσεις εσύ έτοιμη. Δεν υπάρχει ιδανική ηλικία, ούτε τέλειες συνθήκες.
12. Τα ρούχα, τα κοσμήματα και οι τσάντες είναι πράγματι ωραίο να υπάρχουν σε αφθονία. Πόσα όμως χρειάζεσαι πραγματικά; Ξόδεψε για τον εαυτό σου, αλλά μην ξεχνάς ότι μια γυναίκα που νιώθει άνετα μ’ αυτά που φοράει είναι μια γυναίκα με αυτοπεποίθηση -οι πολλές σπατάλες είναι περιττές.
13. Θα δώσεις στα παιδιά σου ρίζες και φτερά ταυτόχρονα. Εσύ θα τα διαμορφώσεις -παρέα με τον καλό σου- κι εσύ θα τα αφήσεις να πετάξουν, όταν έρθει η ώρα. Δεν υπάρχει τρόπος να είσαι τέλεια, ούτε να ελέγξεις τα πάντα.
14. Οι έξυπνοι άνθρωποι μιλάνε για ιδέες. Οι μέτριοι άνθρωποι μιλάνε για γεγονότα. Οι κουτοί άνθρωποι μιλάνε για άλλους ανθρώπους. Βγάλε από τη ζωή σου το κουτσομπολιό -δεν σου αξίζει.
15. Δεν υπάρχει τίποτα που δεν μπορείς να μου πεις. Δεν υπάρχει τίποτα που δεν μπορώ να κάνω για ‘σένα. Είσαι η προέκτασή μου και η βελτιωμένη εκδοχή μου και θα είμαι για πάντα δίπλα σου, για να σου φτιάξω το αγαπημένο σου φαγητό, να σου κρατήσω τα παιδιά, να σε πάρω αγκαλιά όταν κλαις, να σου δώσω το μαύρο μου φουστάνι που τόσο αγαπάς, να σου πω ότι σ’ αγαπάω όταν νιώθεις μόνη.
Διαβάστηκε εδώ:emagazine.gr

Δεν φταίνε τα παιδιά…

Published 30 Δεκεμβρίου, 2015 by sofiaathanasiadou

hot_seat2a

Ο μοναδικός λόγος που παρακολούθησα (ένα μικρό μέρος) το χριστουγεννιάτικο “Hot Seat” («τηλεπαιχνίδι γνώσεων» του ΣΚΑЇ με τον Γ. Ζουγανέλη), είναι επειδή οι παίκτες ήταν παιδιά· μαθητές της τελευταίας τάξης του γυμνασίου ή –το πιθανότερο- λυκείου. Απογοήτευση. Και να ’ταν μονάχα αυτή η αφορμή… Η παρουσία τους ήταν αποκαρδιωτική. Πρόλαβα να μετρήσω περίπου δέκα ερωτήσεις από αυτές που τους έγιναν. Γνώριζαν να απαντήσουν σε μια (με σιγουριά) άντε δυο (με βοήθεια).

Μεταξύ αυτών που δεν γνώριζαν ήταν ότι το μαύρο χρώμα δεν ανήκει στα χρώματα της Ίριδας, ότι η Ρόδος δεν ανήκει στο σύμπλεγμα των Κυκλάδων, ότι κατά τη διάρκεια του δωδεκαήμερου (των γιορτών που διανύουμε) τα κάλαντα τραγουδιούνται τρεις φορές, ότι το σύμβολο Fe συμβολίζει τον σίδηρο· είχαν κακή σχέση με τη μυθολογία, δεν μπορούσαν να ξεχωρίσουν αν ο βήχας ή το χασμουρητό σχετίζεται με την εισπνοή και κάποιο -με την αθωότητα της ηλικίας του- είπε ότι δεν είδε ποτέ στη ζωή του ουράνιο τόξο. Αναρωτιέμαι  τι ελπιδοφόρο μπορούμε να περιμένουμε από εφήβους που δεν μύρισαν ποτέ το χώμα μετά τη βροχή, που δεν μάτωσαν τα γόνατά τους στα χαλίκια της αλάνας ή στην άσφαλτο της μπασκέτας, που δεν κοίταξαν ποτέ νύχτα προς τον ουρανό, που «τα φτιάχνουν» και «τα χαλάνε» μέσω των κοινωνικών δικτύων, που δυσκολεύονται να αρθρώσουν και να γράψουν ελληνικά (σε αντίθεση με τα «γκρικλις»), που ζορίζονται όταν τους ζητηθεί να περιγράψουν με λέξεις ένα σύνολο εικόνων του οποίου έγιναν αποδέκτες, που, πνιγμένα από την πλημμυρίδα της πληροφορίας, έμαθαν να επικοινωνούν με εικόνες (κινούμενες ή μη) και όχι με λόγο, που στα λιγοστά βιβλία που διαβάζουν πρωταγωνιστούν «μεταφυσικοί» ή υπερφυσικοί ήρωες και τέρατα, η βία, η καταστροφή, ο θάνατος και το αίμα.

Δεν ξέρω αν αυτή η εικόνα αξίζει, σήμερα, στην κοινωνία που ζούμε, πρόκειται όμως σίγουρα για το αντικαθρέφτισμα αυτής της ίδιας κοινωνίας και της εποχής που διανύουμε.

Τα παιδιά δεν φταίνε. Έχουν τουλάχιστον τη δύναμη της αθωότητας της ηλικίας και της καθαρότητας της ψυχής τους να μην προσπαθούν να κρυφτούν πίσω από προσωπεία που θα μας ικανοποιούσαν και, ίσως, μας βόλευαν κιόλας, αφού θα έσπρωχναν τις δικές μας ευθύνες κάτω από το χαλί (της απάθειας ή των ενοχών μας). Αυτή είναι η κοινωνία μας, της εκμετάλλευσης και της θεοποίησης του κέρδους, στην οποία ο άνθρωπος έχει αξία όσο παράγει και καταναλώνει τα σκουπίδια της· που είναι αναλώσιμος (όπως και το μελάνι του εκτυπωτή μας), και προγραμματισμένος από τη στιγμή που θα γεννηθεί να ακολουθήσει μια πεπερασμένη πορεία που «κάποιοι» άλλοι χάραξαν γι’ αυτόν αντί για τον ίδιο.

Ας αναλογιστούμε, τι παίρνουν τα παιδιά από την οικογένειά τους; Τι τους προσφέρουν οι δάσκαλοι και οι καθηγητές τους; Τι έχουν (δεν αναφέρομαι σε υλικά μέσα) και τι μπορούν σήμερα να τους προσφέρουν οι γονείς και οι δάσκαλοι; Όταν οι ανάγκες της λαϊκής οικογένειας καθορίζονται μόνο κατά πως «υπηρετούνται» τα στομάχια της (κι όλο και πιο συχνά ούτε αυτές μπορούν να καλυφτούν) και επιβάλλουν οι κανόνες -όχι της ζωής αλλά- της –αγχωτικής- επιβίωσης; Και όταν τα πρότυπα που βομβαρδίζουν τις προσλαμβάνουσες μικρών και μεγάλων είναι με τέτοιο τρόπο σχεδιασμένα και τόσο αποτελεσματικά που λίγοι να καταφέρνουν να «γλιτώσουν» και αυτοί μάλιστα χαρακτηρίζονται ως αιθεροβάμονες και ονειροπαρμένοι;

Έχουμε όμως -και εμείς- ευθύνες· όλοι μας και ο καθένας ξεχωριστά. Για τα χατίρια που δεν χαλάσαμε, για τον χρόνο που δεν αφιερώσαμε, για τις απαντήσεις που δεν δώσαμε, για τα συναισθήματα που τσιγκουνευτήκαμε, που δεν διακινδυνεύσαμε την «ησυχία» μας, όταν επικαλούμαστε με ευκολία και για τα πάντα την «κρίση», για τη μιζέρια που αποδεχτήκαμε, για το βόλεμα που δεν συγκρουστήκαμε, για τις αυταπάτες που μας υπνώτισαν, που ούτε καν διαπραγματευτήκαμε πριν παραδοθούμε. Γι’ αυτά που δεν κάναμε ενώ μπορούσαμε, για τότε που φερθήκαμε «λογικά» και κάτσαμε στ’ αυγά μας, για κείνη τη φορά που σταθήκαμε «ρεαλιστές» και δεν αντιταχτήκαμε· τότε που έπρεπε και ήταν καιρός. Και τώρα είναι καιρός…

Σημείωση: Η επιλογή της φωτογραφίας δεν έγινε από την συγκεκριμένη εκπομπή, είναι όμως συμβολική…

Πηγή: atexnos.gr

Διαβάστηκε εδώ:xenesglosses.eu

Τιμώρησαν γυναίκα με ραβδισμούς επειδή «πήγε πολύ κοντά» σε άντρα που δεν ήταν ο σύζυγος της!

Published 29 Δεκεμβρίου, 2015 by sofiaathanasiadou

3c59dc048e8850243be8079a5c74d079-106-1200x630

Την ισλαμική Σαρία εφάρμοσαν σε τζαμί στην Ινδονησία όπου γυναίκα τιμωρήθηκε με ραβδισμούς στην πλάτη, επειδή “βρέθηκε πολύ κοντά σε άνδρα ο οποίος δεν ήταν ο σύζυγός της”.

572eccc463009b93b668c5de7109a11f 0b61e7c5556f0832b0f5f9d42d2f29dd 3de343362e137aee37b82e17220e4e8e 58c7e3401cd09039c7ebaf8e96cb9d61 365be222b4702ec4a6f932c766f2b672

Το “θέαμα” της γυναίκας που υπέφερε παρακολουθούσαν εκατοντάδες θεατές, αρκετοί από αυτούς μάλιστα απαθανατίζοντας το μαρτύριο της με τα κινητά ενώ την ίδια ώρα άλλοι ζητωκραύγαζαν.

Η γυναίκα υποχρεώθηκε να γονατίσει μπροστά στον άνθρωπο που την χτύπησε, ο οποίος φορούσε μάσκα στο πρόσωπο. Δέχτηκε πέντε ραβδισμούς ουρλιάζοντας από τον πόνο μέχρι που κατέρρευσε. Μετά την τιμωρία βάσει του ισλαμικού νόμου, μεταφέρθηκε σηκωτή στο ιατρείο για να λάβει ιατρική βοήθεια.

Πηγή: dailymail.co.uk