Της Τζίνας Θανοπούλου

Ψυχο-εκπαιδευτική Σύμβουλος, Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας

Τα πιο σημαντικά μαθήματα (ικανότητες) στη ζωή δεν τα διδαχθήκαμε στο σχολείο και το ίδιο ισχύει για τα παιδιά μας. Είναι ευκαιρία λοιπόν για μας, επειδή γνωρίζουμε ότι τα παιδιά μας δεν θα τα διδαχθούν σε καμιά τάξη του σχολείου, να τα διδάξουμε εμείς με άμεσο ή έμμεσο τρόπο.

Οι διαπιστώσεις αυτές προέρχονται από έρευνα που έγινε στο Harvard School of Education, που καταλήγει στο συμπέρασμα ότι τα σημαντικότερα μαθήματα που μαθαίνει κανείς στη ζωή δεν προέρχονται από ακαδημαϊκές διδασκαλίες, αλλά είναιεμπειρίες και μαθήματα που διδάσκεται το άτομο αυτά που μαθαίνει μέσα από τη ζωή, την αυτοπαρατήρηση και την παρατήρηση των άλλων, την υιοθέτηση χαρακτηριστικών και διόρθωση λαθών που πράξαμε και δεν θέλουμε να επαναλάβουμε.

Ας εξετάσουμε 10 μαθήματα – ικανότητες που μπορούμε να «περάσουμε» στα παιδιά μας τα οποία θα τους φανούν παρά πολύ χρήσιμα στη ζωή τους και τα οποία ίσως δεν πρόκειται να διδαχθούν ποτέ στο σχολείο…

1. Αυτοπειθαρχία σαν κλειδί. Είναι σημαντικό να διδάξουμε τα παιδιά αυτοπειθαρχία και αυτοκυριαρχία. Με αυτοπειθαρχία και επιμονή μπορεί κανείς να καταφέρει οτιδήποτε επιθυμεί. Με το να θέτει στόχους και να ακολουθεί τα κατάλληλα βήματα μπορεί να καταφέρει να κτίσει συναισθηματική νοημοσύνη και μια ισορροπημένη ζωή που θα τα ικανοποιεί και θα τα εκφράζει.

2. Σεβασμός στην εσωτερική φωνή. Το κλειδί είναι να διδάξουμε τα παιδιά από νωρίς να ακούνε την εσωτερική τους φωνή. Πάντα η εσωτερική «αυθεντική» φωνή έχει τη σοφία να οδηγεί όλους τους ανθρώπους στη λύση προβλημάτων και διλημμάτων. Απλά πρέπει τα άτομα από μικρή ηλικία να μάθουν να την ακούνε, να την σέβονται και να την ακολουθούνε αντί να την θάβουν και να την αγνοούν.

3. Έκφραση συναισθημάτων. Έκφραση του τι ακριβώς νιώθει το άτομο εσωτερικά. Από μικρή ηλικία τα παιδιά πρέπει να μάθουν να εκφράζουν τα εσωτερικά τους συναισθήματα και το τι αληθινά νιώθουν αντί να το καταπιέζουν. Όταν ένα άτομο από μικρή ηλικία μάθει να εκφράζει τον τρόπο που αισθάνεται και σκέφτεται αυθεντικά και με ειλικρίνεια και νιώθει ότι αυτό γίνεται αποδεκτό από το περιβάλλον, μπορεί να καλλιεργήσει την πίστη στον εαυτό του, την συναισθηματική του νοημοσύνη, να εκφράζει τις ιδέες του να έχει τη δυνατότητα να εξερευνήσει και εξελίξει τον ίδιο του τον εαυτό. Αυτή η ικανότητα δημιουργεί την αίσθηση στο άτομο ότι είναι άξιος σεβασμού και με αυτό τον τρόπο έχει δυνατότητα στην ισορροπία, έκφραση, εξερεύνηση και εξέλιξη.

4. Ικανότητα να θέτεις κατάλληλες ερωτήσεις. Η διαφορά του επιτυχημένου από τον αποτυχημένο άνθρωπο είναι να μάθει να θέτει τις κατάλληλες ερωτήσεις από νωρίς. Ο επιτυχημένος άνθρωπος είναι αυτός που γνωρίζει τι δεν ξέρει και διδάσκεται από νωρίς να κάνει τις κατάλληλες ερωτήσεις για να το μάθει. Ξέρει δηλαδή τι πρέπει να μάθει για να βελτιωθεί και να προχωρήσει. Άρα κλειδί για την πρόοδο του είναι να δεχθεί τι δεν γνωρίζει και να τολμήσει να το ανακαλύψει.

5. Αποδοχή και απόφαση να λειτουργήσει το άτομο ανεξάρτητα από τη γνώμη των άλλων. Ένα σημαντικό μάθημα της ζωής είναι ότι τα πράγματα δεν έρχονται πάντα όπως τα θέλουμε, ούτε οι συνθήκες είναι πάντα ιδανικές, ούτε οι άλλοι συμπεριφέρονται πάντα όπως θα επιθυμούμε. Είναι πολύ σημαντικό από μικρή ηλικία το άτομο να διδαχθεί ότι ο δημιουργός της πραγματικότητας του και της ισορροπίας του είναι το ίδιο το άτομο και δεν πρέπει η γνώμη των άλλων να επηρεάζουν την ισορροπία, την ευτυχία και την πραγματικότητα του. «Η ευτυχία βρίσκεται στα χέρια του ατόμου».

6. Εν-συναίσθηση σαν κλειδί. Το να συναισθάνεσαι με τον άλλο και όχι για τον άλλο είναι ένα από τα πιο σημαντικά πράγματα της ζωής που πρέπει να μάθει το άτομο. Με αυτό τον τρόπο το άτομο θα κατορθώσει να μπορεί να μπαίνει στη θέση του άλλου ανθρώπου, να συναισθάνεται τι περνάει και τι βιώνει και να το βοηθάει ουσιαστικά. Η εν-συναίσθηση είναι μια σημαντική και ουσιαστική ικανότητα των ανθρώπων. Ανοίγει τον δρόμο για την επικοινωνία, την δημιουργία ουσιαστικών και μακροχρόνιων σχέσεων, καθώς και ουσιαστικού συναισθηματικού πλησιάσματος ψυχής.

7. Μετατροπή εμποδίων σε ευκαιρίες για μάθηση και εξέλιξη. Οι διαφωνίες, τα προβλήματα και τα εμπόδια είναι αναπόφευκτο κομμάτι της ζωής των ανθρώπων. Τα παιδιά από μικρή ηλικία πρέπει να διδαχθούν αυτή την πραγματικότητα. Όμως ταυτόχρονα πρέπει να διδαχθούν ότι το άτομο γίνεται επιτυχημένο ή αποτυχημένο και ευτυχισμένο ή δυστυχισμένο ανάλογα με τον τρόπο που αντιμετωπίζει αυτές τις δυσκολίες και τα εμπόδια. Εάν δηλαδή βλέπει τα εμπόδια αυτά σαν τροχοπέδη και χάνει την ψυχραιμία του τότε είναι «καταδικασμένο» να υιοθετεί μία πεσιμιστική στάση απέναντι στα προβλήματα και στη ζωή. Αντίθετα εάν το άτομο βλέπει τα εμπόδια σαν μαθήματα και ευκαιρίες για εξέλιξη και ανάπτυξη θα υιοθετήσει μια αισιόδοξη δυνατή άποψη για τη ζωή, τις σχέσεις και τη πρόοδο.

8. Υιοθέτηση συμπεριφοράς των «καλύτερων». Αν θέλουμε το παιδί μας να γίνει πετυχημένο πρέπει να το διδάξουμε να υιοθετεί και να μιμείται συμπεριφορές ανθρώπων που θεωρεί πετυχημένους και έμπειρους σε τομείς που θαυμάζει. Για να πετύχουν στο τομέα που ενδιαφέρονται πρέπει να αναγνωρίσουν κάποιον σπουδαίο να τον παρατηρήσουν και να τον «μιμηθούνε» . Όπως είπε ο Πάμπλο Πικάσο «Οι καλοί καλλιτέχνες αντιγράφουν. Οι εξαιρετικοί κλέβουν, με τον καλύτερο τρόπο».

9. Εκτίμηση μικρών χαρών της ζωής. Τα παιδιά πρέπει να διδαχθούν από νωρίς να μάθουν να εκτιμούν και να είναι ευγνώμονες για τις μικρές καθημερινές χαρές της ζωής. Πρέπει να εκτιμούν έννοιες ουσιαστικές αλλά και απλές, όπως το «μοίρασμα», η προσφορά, το «νοιάξιμο», η αλληλοβοήθεια κλπ.

10. Έμπνευση κάνοντας τους άλλους να χαμογελούνε. Από πολύ μικρή ηλικία είναι σημαντικό να εμπνεύσουμε τα παιδιά να μην πληγώνουν τα συναισθήματα των άλλων, αντίθετα να προσπαθούνε να τους κάνουν να χαμογελούν σε κάθε ευκαιρία. Τελικά η ικανότητα να κάνεις τον άλλο να χαμογελά και να νιώθει όμορφα με τη παρουσία σου, είναι μια μοναδική ικανότητα που μπορεί να σε βοηθήσει να αντιμετωπίσεις ακόμα και την πιο δύσκολη κατάσταση.

Πηγή: huffingtonpost.gr

Θέλω να γράψω για την «δική» μου ιστορία σχολικού εκφοβισμού… Για τον εκφοβισμό που βίωσε ο γιος μου και τις τύψεις που νιώθω ως μαμά γιατί δεν έδωσα την απαιτούμενη προσοχή στα σημάδια που έστελνε το παιδί μου.

Πέρσι μετακομίσαμε από την επαρχία σε μεγάλο αστικό κέντρο. Ο μικρότερος γιος μου πήγαινε Α” Γυμνασίου. Ήταν δύσκολο για το παιδί έτσι κι αλλιώς να προσαρμοστεί στην νέα πραγματικότητα, πρώτη φορά στο γυμνάσιο, πρώτη φορά σε ένα εντελώς διαφορετικό περιβάλλον, πρώτη φορά σε μεγάλη πόλη, πρώτη φορά χωρίς φίλους.

Δεν είναι αυτό που λέμε «καλός» μαθητής, αλλά είναι αυτό που λέμε «καλό παιδί». Ευαίσθητο αλλά και κοινωνικό, με χιούμορ, με σεβασμό απέναντι στους πάντες αλλά και λίγο ζιζάνιο. Καθόλου επιθετικό, με τάση να υποχωρεί σε καυγάδες, να συμβιβάζεται. Παρ΄όλα αυτά δημιουργήθηκαν εντάσεις στο σχολείο, πήρε μια αποβολή για φασαρία που έκανε μέσα στην τάξη… Επεσα από τα σύννεφα. Δεν μπορούσα να καταλάβω πως το παιδί μου άλλαξε τόσο πολύ μέσα σε ένα καλοκαίρι. Νόμιζα ότι έφταιγε η αλλαγή στη ζωή μας και δεν μπορούσε να το διαχειριστεί. Κούνια που με κούναγε…

Μια φορά την εβδομάδα περίπου με έπαιρνε τηλέφωνο από το σχολείο και ζητούσε άδεια να έρθει σπίτι λέγοντας ότι πονάει η κοιλιά του ή το κεφάλι του. Νόμιζα ότι ήθελε να αποφύγει τα μαθήματα γιατί δυσκολευόταν αρκετά όπως πάντα άλλωστε. Κούνια που με κούναγε. Έτσι κύλησε η χρονιά μας.

Προς το τέλος της χρονιάς εκμυστηρεύτηκε στον μεγάλο του αδερφό για κάποια παιδιά που τον κορόιδευαν για την προφορά του, για τα κιλά του, για τα παπούτσια του που δεν ήταν και πολύ μοδάτα και δεν ξέρω και εγώ για τι άλλο! Σοκ!

Εγώ πρώτα από όλους φταίω για τον εκφοβισμό που βίωσε το παιδί μου! Γιατί δεν κατάλαβα ότι προσπαθούσε με κάποιο τρόπο να γίνει αρεστός και αποδεκτός από τα παιδιά που τον πείραζαν κάνοντας και αυτός φασαρία εν ώρα μαθήματος! Φταίω εγώ γιατί δεν κατάλαβα ότι ήθελε να γυρίζει σπίτι, όχι γιατί προσπαθούσε να αποφύγει τα μαθήματα αλλά ήθελε να αποφύγει τα διαλείμματα!

Δεν με άφησε να επέμβω και άφησα λίγο το χρόνο να κυλήσει γιατί μου ζήτησε να το λύσει μόνος του. Φέτος είναι καλύτερα τα πράγματα. Ο δικός μου γιος κατάφερε μόνος του να βάλει τα πράγματα στη θέση τους αν και (αργά) θα μπορούσε να έχει την βοήθειά μου. Άλλα παιδάκια δεν είναι αρκετά δυνατά.

Μανούλες, μάθετε από το τραγικό λάθος μου!

μαμά Ε.

Του Δημήτρη Τσιριγώτη, Φυσικός

Όλα ξεκίνησαν ξαφνικά, μια συνηθισμένη μέρα όταν άνοιξα την πόρτα του δωματίου του δωδεκάχρονου γιού μου.

«Ομορφιά μου, ξύπνα. Είναι 7.30, θα αργήσεις»

«Άσε μας ρε μάνα πρωί-πρωί» ακούστηκε μια φωνή να λέει κάτω από τα σκεπάσματα. Σαν να με χτύπησαν ρευματοφόρα σύρματα κοκάλωσα για λίγο, μετά έκανα όπισθεν και εκτέλεσα την εντολή της φωνής.

Άκουσα καλά; «Ρε μάνα»; Που πήγε το «μαμά μου»; Δηλαδή πως πάει; Από το «μανούλα» στο «μαμά» και μετά στο «ρε μάνα» και μετά και μετά; Στο σκέτο «ρε» ίσως; Ή μήπως στο ακόμα χειρότερο, στην καμία προσφώνηση; Προσπαθώ να συνέλθω γρήγορα γιατί σε λίγο θα μπουκάρει από την πόρτα αυτός ο άγνωστος. Μια σκέψη μου δίνει ελπίδα : μήπως έβλεπε κανένα εφιάλτη την ώρα που μου μίλησε; Αχ μακάρι να έβλεπε εφιάλτη, γιατί αλλιώς σημαίνει ότι τον βλέπω εγώ.

Εξακολουθώ να νιώθω ότι βρίσκομαι στη ζώνη του λυκόφωτος. Κάνω σύντομο τεστ πραγματικότητας: Τσιμπιέμαι -τσεκ, κοιτάζω οικογενειακές φωτογραφίες -τσεκ, ανοίγω την τηλεόραση που έχει Παπαδάκη- τσεκ. Όλα στη θέση τους. Η πόρτα ανοίγει. Νάτος μωρέ ο γιός μου είναι. Τώρα θα έλθει κοντά στη μανούλα για το πρωινό φιλάκι της. «Καλημέρα χαρά μου» του λέω περιμένοντας την κίνηση. Αυτός με κοιτάζει αδιάφορα και μετά και μετά; Αυτό! Δεν έχει μετά. Δεν λέει τίποτα και πηγαίνει ολοταχώς για το μπάνιο. Αμάν! Τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά.

Είναι η ιδέα μου ή όντως σήμερα αργεί περισσότερο στο μπάνιο; Μετά από δέκα λεπτά η πόρτα του μπάνιου ανοίγει- κάπως διαφορετικά σήμερα- και βγαίνει ο γιός μου. Γιαα… μια στιγμή; Τι έχει κάνει στο μαλλί του; Το έχει βρέξει και το έχει σηκώσει κατακόρυφα. Ψυχραιμία. Καταπίνω το «πολύ σου πάει το νέο look» γιατί κάτι στο βλέμμα του με απειλεί ότι «ότι πεις θα χρησιμοποιηθεί εναντίον σου». Ανοίγει την εξώπορτα για να φύγει για το σχολείο. Με δήθεν άνεση τον πλησιάζω και του δίνω το κολατσιό του. Κάποιες αμυδρές ελπίδες ότι μπορεί να πάρω το δεύτερο φιλί της ημέρας –λες και πήρα και το πρώτο- εξανεμίστηκαν γρήγορα. Ο γιος μου γυρίζει, με κοιτάζει αδιάφορα, και μου λέει : «Τελευταία φορά που παίρνω κολατσιό. Από αύριο θέλω να αγοράζω από το κυλικείο όπως κάνουν και οι άλλοι». Η πόρτα ανοίγει και κλείνει και εγώ νιώθω σαν να παρακολουθώ τη ζωή κάποιας άλλης. Από αισθηματική κομεντί η ζωή μου έχει γίνει ταινία αγωνίας. Τρέχω στο μπαλκόνι και κρυφά τον βλέπω να απομακρύνεται. Θέλω να του φωνάξω «τι έκανες στο γιο μου ρε»; Και τώρα που τον παρατηρώ καθόλου δεν του πάει έτσι το μαλλί. Σαν βλάκας είναι.

Χωρίς αναπνοή, τρέχω στον υπολογιστή και πιάνω αμέσως δουλειά. Κάτι δεν πάει καλά με το παιδί μου και πρέπει να το μάθω γρήγορα. Ανοίγω το facebook το γιού μου. Μου ζητάει κωδικό. Πατάω τον κωδικό που ήξερα -γιατί τον ήξερα- και τίποτα. Τον ξαναγράφω. Τίποτα πάλι. Δεν είναι δυνατόν; Έχει αλλάξει κωδικό! Ψυχραιμία! Η ζωή μου από ταινία αγωνίας δεν θέλει και πολύ να εξελιχθεί σε θρίλερ.

Παίρνω τηλέφωνο τη φίλη μου τη Λέλα. Αυτή έχει μεγαλύτερη εμπειρία αφού έχει μεγαλώσει τρία παιδιά. Η αρχική σιωπή της Λέλας όσο της εξιστορώ με κάθε λεπτομέρεια το σημερινό συμβάν με κάνει να αγωνιώ ακόμα περισσότερο. Μίλα Λέλα! Διέκοψε με επιτέλους και πες μου ότι όλα ιδέα μου είναι! Η Λέλα παίρνει μια βαθιά ανάσα που κόντεψε να κόψει τη δικιά μου και λέει : «Δεν φοβάμαι για κάτι συγκεκριμένο βρε παιδί μου, αλλά πώς να στο πω, κάτι δεν μου κολλάει στη συμπεριφορά του. Άσε καλύτερα όμως ,μη σε κάνω να ανησυχήσεις χωρίς λόγο». Μας υποχρέωσες Λέλα. «Πες μου την αλήθεια Λέλα ,τι βλέπεις ;» Και η Λέλα τότε σαν να ήταν καφετζού και χαρτορίχτρα μαζί, μου τα είπε. «Μάλλον έχει μπλέξει αλλά είναι ακόμα νωρίς ,μπορείς να προλάβεις το κακό. Οι ειδικοί λένε ότι αυτές οι απότομες αλλαγές συμπεριφοράς των παιδιών είναι πάντα ύποπτες». Αχ, το ήξερα! Το ήξερα εγώ. Να τώρα που το λένε και οι ειδικοί. Και το λέει και η Λέλα που με τρία παιδιά και αυτή στους ειδικούς συγκαταλέγεται.

Και τι νομίζετε ότι έκανα μόλις έκλεισα το τηλέφωνο; Ναι αυτό που νομίζετε έκανα. Κατέστρωσα σχέδιο παρακολούθησης. Καταρχάς έφτιαξα ψεύτικο προφίλ στο facebook :Θα εμφανιζόμουν ως Ελεονόρα Τατ 12 ετών μαθήτρια σε γυμνάσιο κοντινό στο γυμνάσιο του γιου μου .Έβαλα φωτό που βρήκα στο ιντερνέτ. Φυσικά έκανα αίτημα φιλίας στον ύποπτο και περίμενα να τσιμπήσει. Και τσίμπησε αμέσως. Το αίτημα φιλίας σας έγινε δεκτό. Γιααα… μια στιγμή. Αφού είναι σχολείο πως και είναι μέσα στο facebook ; Πάει σήμερα θα τρελαθώ, θα το δείτε. Συγκεντρώνομαι στην αποστολή μου. Του απαντάω στο facebook με greeklish για ξεκάρφωμα : «Pws kai den eisai sxoleio,tetoia wra ;» Αυτός απαντάει αμέσως «Δεν μου αρέσουν τα greeklish.Και εσύ γιατί δεν είσαι σχολείο;» Ωχ αμάν ,αυτό δεν το είχα σκεφτεί .Και εγώ μια δωδεκάχρονη μαθήτρια είμαι. Σκέψου ,σκέψου κάτι ηλίθιο κεφάλι μου. «Είμαι λίγο άρρωστη σήμερα και δεν πήγα. Εσύ ;» του λέω παίρνοντας ανάσα(ουφ !) μετά από ένα ολόκληρο λεπτό. «Εμείς έχουμε κενό τώρα, λείπει ο φυσικός» μου απαντάει. Συνεχίζει : « 2 ερωτήσεις .Γιατί έχεις βάλει φωτό προφίλ τη Miley Cyrus, και γιατί η σελίδα σου είναι όλη άδεια χωρίς καμία ανάρτηση ;» Άγιε Γκούγκλη μου βοήθεια .Γκουγκλάρω Miley Cyrus και ανακαλύπτω ότι είναι μια πολύ διάσημη τραγουδίστρια .Φτου!!.Απαντώ : «Μου αρέσει η Miley και μισώ τις αναρτήσεις. ’Έκανα facebook μόνο για να συνομιλώ με φίλους». .(απάντησα έτσι γιατί είχα καταλάβει ότι και η Miley είναι κάπως αντιδραστική). Περνά αρκετή ώρα χωρίς απάντηση και ξέρετε τι σκέφτομαι. Τελικά φτάνει η απάντηση «Οκ άποψή σου. Περαστικά. PS: Στείλε μου κάποια στιγμή δική σου φωτό στο inbox». Το ψάρι τσίμπησε και κατάπιε και το αγκίστρι μαζί.

Συνεχίζω στο δεύτερο μέρος του σχεδίου: κατασκοπία του κινητού του. Το μεσημέρι ο ύποπτος γύρισε από το σχολείο. Μπήκε μέσα με κάτι μούτρα μέχρι το πάτωμα. «’Όλα καλά σήμερα;» του λέω. «Δεν μας παρατάς και εσύ ρε μάνα»; Κάνοντας διαχείριση θυμού και πανικού μαζί φράζω την έξοδο στη φράση «πες μου ρε βλαμμένο που έχεις μπλέξει»; Αφού έφαγε τελείως αμίλητος το μεσημεριανό του σηκώθηκε να πάει τουαλέτα. Τώρα είναι η μοναδική ευκαιρία που αποχωρίζεται το κινητό του. Σαν τον Γκόλουμ με το «my precious» του ένα πράμα. Έχω περίπου 10 λεπτά στη διάθεσή μου. Μπαίνω κατευθείαν στα τελευταία μηνύματα .Τα διαβάζω με κομμένη ανάσα και με κομμένα φρένα. Ένα μήνυμα μου τραβάει την προσοχή με κάποιον που τον έχει καταχωρημένο ως «χοντρός». Σας το διαβάζω:

12-11-2015

Χοντρός: «Αύριο θα φέρεις εσύ ή θα φέρω εγώ»;

Γιός μου: «Άσε θα φέρω εγώ. Θα φέρω την καλή. Τρίτη ώρα έχουμε κενό. Συνάντηση στο γνωστό σημείο. Πόσοι θα είμαστε;»

Χοντρός :«Καμιά δεκαρια. Γουστάρω, θα τη βρούμε δικέ μου.»

Επόμενο μήνυμα με «χοντρός»

13-11-2015

Χοντρός : «Δικέ μου σόρυ. Με χάλασε πολύ το χτεσινό. Δεν αντέχω άλλο. Οι γέροι μου φωνάζουν που με βλέπουν έτσι χάλια το μεσημέρι. Πες και στους άλλους τέρμα για μένα, γιατί αυτοί θέλουν να με χώσουν μέσα για τα καλά».

Γιός μου: «Εντάξει αδελφέ, μην σε νοιάζει, θα καθαρίσω εγώ για πάρτη σου»

Εντάξει ,δεν χρειάζεται να διαβάσω άλλα. Είμαι συντετριμμένη. Ο γιος έχει μπλέξει με ναρκωτικά. Είχε δίκιο η Λέλα τελικά. Πρέπει να μιλήσω στον πρώην άντρα μου και να έρθω σε επικοινωνία με τον Σφακιανάκη ,ξέρετε αυτόν από το σώμα ηλεκτρονικού εγκλήματος όχι τον άλλον από το «σώμα μου», του τραγουδιστικού εγκλήματος.

Μετά από λίγο ο γιος μου βγαίνει από την τουαλέτα .Έχω αποφασίσει να του δείξω ότι ξέρω, να έχει το φόβο μην μπλέξει χειρότερα μέχρι να δούμε τι θα κάνουμε. Και τότε συνέβη το αναπόφευκτο. Άνοιξε το στόμα μου και ξαναέκλεισε μόνο όταν του είπα όλη αυτή την ιστορία που έχω πει και σε σας.

Ο γιος μου καθ’ όλη τη διάρκεια του παραληρήματός μου με κοίταζε με ανοιχτό το στόμα. Το μόνο που ψέλλισε ήταν «ευχαριστώ για την εμπιστοσύνη ρε μάνα» και έφυγε. Αυτή τη φορά το «ρε μάνα» ήταν διαφορετικό .Μου ακούστηκε σαν το «μαμά μου». Λες να έκανα λάθος; Μπα δεν νομίζω, τα γεγονότα μιλάνε από μόνα τους.

Για τις επόμενες δύο μέρες δεν ανταλλάξαμε ούτε λέξη. Μόνο κρυφές ματιές .Κάποια στιγμή μου πέρασε από το μυαλό να μπω στο facebook να δω αν με διέγραψε από φίλη του. Με έκπληξη αντίκρισα ένα νέο μήνυμα από εκείνον στο inbox. Σας το διαβάζω :

«Μανούλα ή μαμά ή μητέρα ή «ρε μάνα» ή Ελεονόρα ή Miley με έχεις κάνει έξαλλο. Νομίζω ότι αξίζω μεγαλύτερη εμπιστοσύνη από σένα. Τέλος πάντων επειδή δεν μπορώ να σε βλέπω να υποφέρεις χωρίς λόγο θα σου πω δυο λόγια, αν και κανονικά θα έπρεπε να σε αφήσω να βράζεις στο ζουμί σου. Ο «χοντρός» λοιπόν είναι ο κολλητός μου ο Γιώργος και είναι όντως χοντρός. Η συνεννόηση μεταξύ μας αφορούσε ποιος θα φέρει μπάλα για να παίζουμε στο σχολείο στα κενά μας. Επίσης όταν έλεγε «τέρμα για μένα, γιατί αυτοί θέλουν να με χώσουν μέσα για τα καλά» εννοούσε ότι επειδή είναι λιγάκι χοντρός και κουράζεται αυτός θέλει να κάθεται στο τέρμα (τερματοφύλακας) ενώ οι άλλοι στην ομάδα του τον βάζουνε να παίζει μέσα. Κατάλαβες τώρα; Όσο για τα σκαμπανεβάσματα στη διάθεσή και την αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά μου ομολογώ ότι κάπου έχεις δίκιο .Μην νομίζεις και μένα με παραξενεύει και με φοβίζει πολλές φορές αλλά είναι κάτι πιο δυνατό από μένα. Εφηβεία παλιοκατάσταση, καταλαβαίνεις ρε μάνα; Και άκου κάτι που έχω διαβάσει κάπου. Όταν συγκρούομαι με σένα δεν απορρίπτω εσένα αλλά το ρόλο σου, είναι σαν να διεκδικώ την νέα μας σχέση. Κατάλαβες; Δεν θέλω πια μαμά, μάνα θέλω. Και μην διανοηθείς ποτέ να πιστέψεις ότι επειδή δεν σου κάνω πολλές χαρούλες πλέον ότι δεν μου είσαι και απαραίτητη γιατί τότε θα φας μπλοκ, διαγραφή και θα σε δηλώσω ως spam. Μεγαλώνω ρε μάνα……

Αυτή τη φορά το «ρε μάνα» μου ακούστηκε σαν την πιο τρυφερή κουβέντα που μου έχει πει ο γιος μου μέχρι τώρα. Το μόνο που έκανα ήταν να ρωτήσω κάτι ακόμη τον κύριο Γκούγκλη και αυτός μου απάντησε «πάτα 3». Μια καρδιά σχηματίστηκε σαν δική μου απάντηση στον γιο μου.

Πηγή:  ipaideia.gr

Ένα κοινόχρηστο ψυγείο στους δρόμους μιας βασκικής πόλης για την εξυπηρέτηση ανθρώπων σε ανάγκη

ANNA ΣΑΛΒΑΝΟΥ

Στο κέντρο της Galdakao στη χώρα των Βάσκων, υπάρχει ένα κοινόχρηστο ψυγείο το οποίο γεμίζει με τρόφιμα από γείτονες, επιχειρήσεις, εστιατόρια. Το σκεπτικό είναι απλό: αντί να πετάμε, μοιραζόμαστε χωρίς ντροπή. Τα τρόφιμα έχουν μια δεύτερη ευκαιρία να θρέψουν όσους βρίσκονται σε ανάγκη ή οποιονδήποτε περαστικό και γείτονα. Το ψυγείο περιβάλλεται από ένα χαμηλό, ξύλινο φράχτη, ώστε να μη μοιάζει με μια συσκευή που την εγκατέλειψαν, και να δηλώσει σε όλους ότι είναι το πρώτο ψυγείο αλληλεγγύης.

Η πρωτοβουλία ανήκει σε μια ομάδα εθελοντών της πόλης, που σκέφτηκε ότι θα μπορούσε να αξιοποιήσει τις ποσότητες τροφίμων που πετιούνται από τα νοικοκυριά, αλλά κυρίως από τα μεγάλα σούπερ μάρκετ και εστιατόρια, προκειμένου αφενός να μειώσει τη σπατάλη φαγητού και ταυτόχρονα να προσφέρει βοήθεια. Οι κανόνες λειτουργίας πρέπει να ακολουθούνται από όλους: όχι ωμά κρέατα, ψάρια ή αβγά, προσοχή στις ημερομηνίες λήξης και ετικέτες με όλα τα συστατικά και την ημερομηνία παραγωγής για τα χειροποίητα τρόφιμα.

Εθελοντές επιβλέπουν την πορεία του project, ώστε μεταξύ άλλων, να πετάνε ό,τι έχει λήξει, αλλά αυτό μόνο θεωρητικά, αφού μέχρι στιγμής όλα τα τρόφιμα καταναλώνονται μέσα στη μέρα. Σας βάζουμε ιδέες;

[Πηγή: www.doctv.gr]

Η επίπονη επέμβαση, περιλαμβάνει το κόψιμο της κλειτορίδας και άλλων τμημάτων των γεννητικών οργάνων της γυναίκας σε νεαρή ηλικία.

Ο ακρωτηριασμός των γυναικείων γεννητικών οργάνων, όσο σοκαριστικός και αν ακούγεται, εξακολουθεί να εφαρμόζεται σε ερκετές περιοχές του πλανήτη. Ένα κορίτσι υφίσταται το κτηνώδες έθιμο κάθε 11 δευτερόλεπτα σε 29 χώρες του κόσμου.

Τουλάχιστον 130 εκατομμύρια γυναίκες και κορίτσια ζουν με τις συνέπειες του ακρωτηριασμού των γεννητικών τους οργάνων δια της βίας, με πολλά σωματικά και ψυχολογικά τραύματα. Μητρική θνησιμότητα, παιδική θνησιμότητα, μόλυνση από τον HIV, τύφος, και μετα-τραυματικό στρες.

Η επίπονη επέμβαση, περιλαμβάνει το κόψιμο της κλειτορίδας και άλλων τμημάτων των γεννητικών οργάνων της γυναίκας, σε νεαρή ηλικία και σε πολλές περιπτώσεις καταστρέφοντας τη δυνατότητα των θυμάτων να αποκτήσουν παιδιά.

Η αμφιλεγόμενη χειρουργική επέμβαση τέθηκε εκτός νόμου στη Γκάμπια, μετά από ανακοίνωση του προέδρου Γιαχία Τζαμέχ. Όπως είπε ο πρόεδρος, η χώρα βρίσκεται στον 21ο αιώνα και δεν υπάρχει χώρος για FGM στο σύγχρονο κράτος.

Η απόφαση έρχεται μετά τη μεγάλη εκστρατεία του Guardian Global Media, ο οποίος έκανε μια πλατφόρμα, για την υποστήριξη και την εκπαίδευση των τοπικών δημοσιογράφων και ακτιβιστών.

Η ανακοίνωση ωστόσο που έγινε τη Δευτέρα, από τον Πρόεδρο της Γκάμπια θα πρέπει να νομοθετηθεί.

Πηγή:www.thetoc.gr

Γράφει:  Κ.Δελημήτρου

Από: Ελένη Καραγιάννη

Σχετική έρευνα έχει δείξει ότι η γκρίνια των παιδιών είναι ένας από τους ήχους που αποσυντονίζει περισσότερο τον ανθρώπινο εγκέφαλο. Δώστε ένα τέλος πριν «καταστρέψει» και τον δικό σας!

2. Απαντήστε με χιούμορ. Κλείστε με τα χέρια τα αυτιά σας και πείτε του παιχνιδιάρικα: «Άουτς, αυτός ο ήχος που κάνεις πονάει τα αυτιά μου. Ξέρω ότι κάτι θέλεις να μου πεις, αλλά τα αυτιά μου δεν μπορούν να το ακούσουν. Φταίει αυτή η παράξενη φωνή που έχεις. Θέλεις να δοκιμάσεις να χρησιμοποιήσεις μια άλλη;».

3. Δώστε μια εναλλακτική λύση. Αντί για οποιαδήποτε άλλη αντίδραση, απλά επαναλάβετε το αίτημα του παιδιού έτσι όπως θεωρείτε ότι θα έπρεπε να το ζητήσει (π.χ. «Ευχαρίστως να σου φτιάξω το τοστ, αν το ζητήσεις με όμορφο τρόπο», «Μαμά, σε παρακαλώ, μπορείς να μου δώσεις τους μαρκαδόρους μου;»).

4. Πείτε μια ιστορία. Το βράδυ, πριν πάει για ύπνο, όταν είναι δηλαδή η ώρα για το καθιερωμένο παραμύθι, διηγηθείτε του μια ιστορία με ήρωα ένα μικρό παιδί που πάντα γκρίνιαζε, όταν κάτι ήθελε. «Όμως, κανείς δεν μπορούσε να το ακούσει. Μέχρι που έμαθε να μιλάει με την κανονική φωνή του, όταν ζητούσε κάτι. Και τότε, ξαφνικά, όλοι άρχισαν να του δίνουν σημασία». Την επόμενη μέρα, όταν το παιδί αρχίσει ξανά να γκρινιάζει για κάτι, απλά θυμίστε του τον ήρωα της ιστορίας. Εάν δεν σας είναι εύκολο να σκαρφιστείτε μια ιστορία, μπορείτε να του διαβάσετε ένα παιδικό βιβλίο με παρόμοιο θέμα, όπως «Το ξωτικό της γκρίνιας» (εκδ. Modern Times).

5. Δείξτε σταθερότητα. Εάν επιμείνετε και δεν «λυγίσετε» από την πίεση της γκρίνιας, έχετε πολλές πιθανότητες να διαπιστώσετε ότι η συμπεριφορά του παιδιού βελτιώνεται αρκετά μέσα σε μόλις μία εβδομάδα.

Και μερικά tips ακόμα 
Φύγετε από το δωμάτιο. Το παιδί θα χάσει τον αποδέκτη της γκρίνιας του, δηλαδή εσάς. Όταν σταματήσει να γκρινιάζει, επιστρέψτε. Αν είστε σε κοινόχρηστο χώρο, π.χ. στα μαγαζιά ή το σουπερμάρκετ, πάρτε το παιδί και φύγετε. Εξηγήστε του πως, αν κοπάσει η ενοχλητική συμπεριφορά του, θα φάει την επόμενη φορά το παγωτό που επίμονα ζητούσε.

Συνεχίστε ό,τι κάνατε σαν να μην ακούτε τίποτα. Προσπαθήστε να μην το κοιτάτε και να μην ασχολείστε μαζί του. Εάν καταφέρετε να το αποφύγετε μέχρι να σταματήσει την γκρίνια, θα πάρει το μήνυμα ότι αυτή η τακτική δεν φέρνει αποτέλεσμα και θα το ξανασκεφτεί εάν έχει νόημα να τη χρησιμοποιήσει την επόμενη φορά. Όμως, φροντίστε να του δώσετε όλη την προσοχή σας αμέσως μόλις αρχίσει να σας μιλάει κανονικά. Καθιερώστε συγκεκριμένους κανόνες και τηρήστε τους αυστηρά. Όταν αρχίζει να ζητάει κάτι που «απαγορεύεται», πείτε του απλά: «Ξέρεις τον κανόνα» και αρνηθείτε οποιαδήποτε άλλη συζήτηση. Ανταποκριθείτε άμεσα όταν ζητάει κάτι ευγενικά. Εάν το αγνοήσετε δύο-τρεις φορές, είναι λογικό να ανεβάσει την ένταση. Καθιερώστε μερικές κοινές δραστηριότητες με το παιδί μέσα στην ημέρα. Για παράδειγμα, μπορείτε να μαγειρέψετε μαζί, να διαβάσετε ένα βιβλίο ή να κάνετε οτιδήποτε άλλο το ευχαριστεί.

Με τη συνεργασία της Τίνας Γιάκα (Ψυχολόγος-Παιδοψυχολόγος-Συμβουλευτική Ψυχολόγος).

Πηγή:www.imommy.gr

Μεγάλη έκπληξη έκανε στον κόσμο του animation η ταινία μικρού μήκους «Χριστουγεννιάτικο λαχείο με τον Τζάστιν» (Anuncio Lotería de Navidad). Ο πρωταγωνιστής της ταινίας είναι ο Τζάστιν ένας φύλακας που εργάζεται σε βραδινές βάρδιες σε ένα εργοστάσιο μανεκέν.

Ο Τζάστιν δεν έχει και πολλούς φίλους ανάμεσα στους συνάδελφους του και έρχεται σε επαφή κυρίως μόνο με τα μανεκέν  με τα οποία εντυπωσιάζει κάθε πρωί τους συναδέλφους του.

Μια μέρα που οι εργαζόμενοι αποφάσισαν να παίξουν το λαχείο εκ μέρους του κάθε εργαζομένου  και το κερδίζουν, ο Τζάστιν νομίζει πως τον ξέχασαν, όμως μια ευχάριστη έκπληξη τον περιμένει όταν γυρνάει στην δουλειά.

Δείτε το βίντεο

Πηγή: www.tilestwra.com

Ακολουθήστε μια από τις κορυφαίες τάσεις της εποχής στα μανικιούρ και δώστε χρώμα στα νύχια σας με υπέροχα μεταλλικά μπλε βερνίκια και εντυπωσιακά απλά σχέδια.

Μετά τα nude, το burgundy, το γκρι, το ροζ και τις glitter λεπτομέρειες, δείτε μια σειρά από 26 υπέροχες προτάσεις με μπλε μεταλλικό μανικιούρ.

Δείτε Περισσότερα: www.beautetinkyriaki.gr