Διαβάστηκε εδώ: gynaikoparea.gr

Για τις μαμάδες που αποφεύγουν να κοιτούν το κορμί τους στον καθρέφτη, μετά τον τοκετό και για εκείνες που στεναχωριούνται με κάποιες ατέλειες που έμειναν….
Το κορμί σας είναι καταπληκτικό…σκεφτείτε ότι αυτό το κορμί…μεγάλωσε μέσα του ένα , δύο  ή και παραπάνω παιδιά.
Ποιος άλλος μπορεί να το κάνει αυτό….? Κανείς?

Όταν το μωράκι μεγάλωνε μέσα σας…δεν μεγάλωνε μόνο η κοιλιά σας…μεγάλωνε μαζί …η ψυχή, το μυαλό και η κάθε γυναίκα …από ακρογιάλι…γινόταν θάλασσα… Απέραντη θάλασσα…για να ταξιδέψει τα παιδιά της…

Μπήκατε στον πόλεμο…πολεμήσατε και νικήσατε…όχι απλά μια μάχη …αυτό ο καθένας μπορεί να το κάνει…νικήσατε τη μάχη της ζωής… τι σημασία έχουν κάποια σημάδια …

ΕΧΕΤΕ ΔΕΙ ΠΟΤΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΑΛΗΘΙΝΟ ΠΟΛΕΜΙΣΤΗ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΕΙ ΣΗΜΑΔΙΑ…?

Όχι κανένας…επίσης τα σημάδια είναι σύντροφοι… τις ώρες της μοναξιάς και κάποιες φορές και το μυστικό για να μην ξεθωριάσουν οι μνήμες… αν και καμιά μάνα δεν το έχει ανάγκη αυτό… Εγώ λοιπόν όποτε κοιτώ τα σημάδια που άφησαν οι εγκυμοσύνες στα κορμιά, δεν κρύβω τον σεβασμό και το χαμόγελό μου … και όχι μόνο εγώ…

Dr Άρης Τσιγκρής – Μαιευτήρας, Χειρουργός Γυναικολόγος

Η καθημερινότητα της λαμπερής πρωταγωνίστριας περιστρέφεται μόνο γύρω από τα παιδιά της.

Ο φακός αποτυπώνει καθημερινά τη Σάρα Τζέσικα Πάρκερ με τα τρία παιδιά της, το 12χρονο Τζέιμς και τις δίδυμες Μάριον και Τάμπιθα, στους δρόμους της Νέας Υόρκης. Η σταρ ακολουθεί το ίδιο πρόγραμμα με όλες τις μαμάδες. Όσες υποχρεώσεις και αν έχει, φροντίζει να συνοδεύει πάντα τα μικρά στις δραστηριότητές τους και τους αφιερώνει όλο το χρόνο της.

Όπως δηλώνει η ηθοποιός, είναι αναγκασμένη να βάζει την εξωτερική της εμφάνιση σε δεύτερη μοίρα: «Δεν έχω κομμωτή στο σπίτι. Δεν χτενίζω τα μαλλιά μου για να πάω τα παιδιά μου στο σχολείο. Κάνω ακριβώς ό,τι και οι άλλες μαμάδες. Τουλάχιστον προσπαθώ να είμαι περιποιημένη και κομψή στα επαγγελματικά ραντεβού».

Πηγή: www.elle.gr

από E.M.

Μια μαμά περιγράφει πώς την κομβική στιγμή που ετοιμαζόταν να μαλώσει την 2,5 ετών κόρη της για μία αταξία, αποφάσισε να αφιερώσει μόλις 5 λεπτά για να ενδώσει στην στιγμιαία επιθυμία της μικρής και τι κέρδισε τελικά από αυτή τη μέθοδο. Ένα διαφωτιστικό κείμενο που αποδεικνύει πως υπάρχει πάντα καλύτερη λύση από την τιμωρία! –

Το σκηνικό: Δούλευα απορροφημένη στον υπολογιστή, στο σπίτι, όταν η 2,5 ετών κόρη μου πλησίασε το γραφείο και άρπαξε μία στοίβα με φωτογραφίες που απερίσκεπτα είχα αφήσει στην εξωτερική γωνία του γραφείου. Οι φωτογραφίες ήταν από μία σχολική εκδήλωση της μεγαλύτερης κόρης μου, μας τις είχε στείλει η μαμά μιας φίλης της, και θα ήταν αρκετά δύσκολο να τις εμφανίσουμε ξανά αν τις χάναμε.

Δεδομένου του ηλικιακού σταδίου της κόρης μου -στο οποίο «κοιτάζω» φωτογραφίες σημαίνει τις διπλώνω, τις τσαλακώνω, τις σκίζω, τις ζωγραφίζω κ.ο.κ.- αντέδρασα από φόβο μην πάθουν κάτι και σηκώθηκα απότομα από το γραφείο για να τις διασώσω από το μικρό μου τερατάκι.

Εκείνη, μόλις διαισθάνθηκε ότι ετοιμαζόμουν να ματαιώσω την επιθυμία της, άρχισε να τρέχει προς την άλλη άκρη του σπιτιού. Όταν την έπιασα και την στρίμωξα, γονάτισε με την πλάτη στον τοίχο. Έδειχνε να μην πιστεύει ότι η έντονη επιθυμία της και μόνο θα μπορούσε να με αποτρέψει από το να χρησιμοποιήσω τον όγκο και την δύναμή μου για να της αποσπάσω τις φωτογραφίες.

Και προφανώς είχε δίκιο.

Σταμάτησα και το σκέφτηκα. Το μόνο που ήθελα εκείνη τη στιγμή ήταν να πάρω τις φωτογραφίες από τα χέρια της, για να επιστρέψω στην δουλειά μου. Δεν είχα χρόνο για τέτοιες χαζομάρες!

Μετά, όμως, την κοίταξα. Φουντωμένη και προκλητική, αλλά ταυτόχρονα ευάλωτη και

φοβισμένη. Στιγμιαία κάτι ταρακουνήθηκε μέσα μου και την είδα καλύτερα. Κοίταξα πέρα από την περιφρόνησή της, στην ομορφιά της φλόγας της! Και παραδόθηκα. Όχι στην επιθυμία της, αλλά στην βούληση της ίδιας της Ζωής, η οποία ήταν και είναι τόσο ακμαία μέσα της! Το σώμα μου χαλάρωσε, το μυαλό μου «ξεκόλλησε», η καρδιά μου άνοιξε και μία απλή λύση εμφανίστηκε μπροστά μου, σαν φυλλαράκι που το έφερε ο άνεμος.

«Θέλεις να δούμε μαζί αυτές τις φωτογραφίες;»

Κούνησε θετικά το κεφάλι, καθώς η ένταση εμφανώς άδειαζε από το σώμα της και πρόθυμα μου έδωσε την στοίβα με τις φωτογραφίες. Γονάτισα και κάθισα στο πάτωμα και εκείνη στάθηκε όρθια δίπλα μου, καθώς ξεφύλλιζα τις φωτογραφίες. Με ρώτησε «τι είναι αυτό;» γύρω στις 50 φορές και απάντησα, και τις 50.

Κάποια στιγμή παρατήρησα μια τούφα από τα μαλλιά της να ακουμπά τον ώμο μου, καθώς μιλούσα. Συνειδητοποίησα ότι αν είχα λειτουργήσει διαφορετικά, αυτή τη στιγμή θα άκουγα το κλάμα και τις φωνές της.

Σε μόλις 5 λεπτά ήμουν ξανά πίσω στο γραφείο μου… Μόλις 5 λεπτά!

Πέντε λεπτά παράδοσης στην Αγάπη που απέτρεψε ένας-Θεός-ξέρει-πόσα δάκρυα και πόση έλλειψη εμπιστοσύνης στις δυνάμεις της.

Τα πέντε αυτά λεπτά μου εξασφάλισαν ένα ολόκληρο απόγευμα ψυχικής ηρεμίας και ζεστασιάς στην καρδιά.

Πηγή: www.mama365.gr

Σάββας Ν. Σαλπιστής, Ph.D. in Ψυχολογία παιδιού / Γονεϊκότητα

Ο χαρακτήρας του πατέρα και η σχέση με την κόρη του επηρεάζουν καθοριστικά τις ερωτικές επιλογές της τελευταίας, την ικανότητά της να αγαπά, να νιώθει εμπιστοσύνη και ασφάλεια στις σχέσεις της με το αντίθετο φύλο και να αναπτύξει μια υγιή σεξουαλικότητα και μια καλή εικόνα για τον εαυτό της. Σαφώς και η σχέση της μητέρας με την κόρη επηρεάζει πολλές πλευρές της προσωπικότητάς και της συναισθηματικής ζωής της τελευταίας, αλλά η ώθηση που δίνει η παρουσία του πατέρα στην ταυτότητα της κόρης του και στην αυτοεκτίμησή της είναι ανεκτίμητη και αναντικατάστατη.

Η πρώτη σχέση ενός κοριτσιού με έναν άνδρα είναι αυτή με τον πατέρα της, και η επιρροή της σχέσης αυτής είναι τόσο σημαντική ώστε κάθε μελλοντική σχέση με το αντίθετο φύλο φιλτράρεται μέσα από την εμπειρία αυτή. Συνήθως, επαναλαμβάνουμε αυτό που «αναγνωρίζουμε» παρά  επιλέγουμε με βάση «αυτά που θα θέλαμε». Ο ψυχισμός μας προτιμά οτιδήποτε του είναι «αναγνωρίσιμο», ακόμα και όταν αυτό είναι επιβαρυντικό ή αυτοκαταστροφικό. Έτσι, λοιπόν, μία γυναίκα μπορεί να έλκεται συχνά από άνδρες που συμπεριφέρονται όπως ο πατέρας της τη μητέρα της ή και την ίδια, ή από άνδρες που είναι το ακριβώς αντίθετό του. Τέτοιου είδους βιώματα βρίσκονται συχνά πίσω από επαναλαμβανόμενες τραυματικές σχέσεις.

Συχνά, δημιουργούνται «παρεξηγήσεις» στη σχέση πατέρα κόρης. Ένας σημαντικός λόγος είναι το ότι σκέφτονται, λειτουργούν και εκφράζονται συναισθηματικά με διαφορετικό τρόπο.

Μία γυναίκα θα πρέπει να δει τη σχέση με τον πατέρα της ως μία σχέση μεταξύ δύο ενηλίκων. Αν καταφέρει να τον δει «αντικειμενικά» ως έναν άνδρα, που, για κάποιο λόγο, δεν μπόρεσε να την αγαπήσει, να την καταλάβει και να επικοινωνήσει μαζί της ικανοποιητικά ή όπως η ίδια θα ήθελε, τότε η πιθανότητα να ξανασυναντηθούν -στο παρόν πλέον- πολύ πιο ουσιαστικά είναι πολύ μεγαλύτερη. Αν συνεχίσει να τον αντιμετωπίζει ως κάποιον που κάποτε την πλήγωσε πολύ, χωρίς να καταφέρει να μετριάσει τον πόνο μέσα της ή να τον συγχωρέσει, θα οδηγείται μονίμως σε μία αίσθηση συνεχούς ματαίωσης. Ο πόνος, η τεράστια θλίψη και η απογοήτευση που μπορεί να νιώθει μία γυναίκα στη σχέση με τον πατέρα της θα πρέπει να έρθουν στην επιφάνεια, να βιωθούν και να μην ταφούν στα βάθη του υποσυνείδητου. Ταυτόχρονα, όμως, θα πρέπει να πάψει να προσδοκά  πως ο πατέρας της θα γιάνει τις παλιές πληγές που της προκάλεσε.

Αυτό είναι πολύ επώδυνο και δύσκολο. Υπάρχουν πατεράδες που, εξαιτίας των προσωπικών τους βιωμάτων, δεν είναι σε θέση να αλλάξουν ή να καταλάβουν. Εάν μία κόρη τείνει χείρα συμφιλίωσης προς τον πατέρα της και αυτός δεν ανταποκριθεί, είναι πολύ σημαντικό να προσπαθήσει να σκεφθεί πως «αυτό δεν αφορά την ίδια, αλλά έχει να κάνει με τα προσωπικά βιώματα του πατέρα της». Είναι πιθανόν να έρθει η στιγμή που η κόρη θα πρέπει να βρει τη δύναμη να πει: «Δεν μπορώ να κάνω τίποτα περισσότερο πια». Η στιγμή αυτή αποτελεί τεράστια απώλεια και προκαλεί αφόρητο ψυχικό πόνο και πένθος, που θα πρέπει να βιωθούν και όχι να απωθηθούν. Μόνον τότε θα μπορέσει να υπάρξει εσωτερική λύτρωση.

Η αναγνώριση και συνειδητοποίηση των όσων μία γυναίκα στερήθηκε στη σχέση με τον πατέρα της δίνει, μεταξύ άλλων,  και τη δυνατότητα αναζήτησής τους σε ώριμες ενήλικες σχέσεις -φιλικές, ερωτικές, συναδελφικές κ.ά.- χωρίς να τα αναζητά υποσυνείδητα, αλλά και επιβαρυντικά για τη σχέση της, με τον τρόπο που μια κόρη τα ζητά από τον πατέρα της.

Η συνειδητοποίηση των στοιχείων αυτών οδηγεί, επίσης, και σε  ωριμότερες και πιο ισότιμες ερωτικές σχέσεις, που δεν καθορίζονται πλέον από απωθημένες ανάγκες που βρίσκονται εκτός του συνειδητού ελέγχου της γυναίκας. Εάν μία γυναίκα δεν εκτιμά αρκετά τον εαυτό της -εξαιτίας τέτοιου είδους υποσυνείδητων βιωμάτων-, τότε ο κίνδυνος υποσυνείδητης ανακύκλωσης από την ίδια της κακής εικόνας που έχει για τον εαυτό της είναι μεγάλος. Εάν, όμως, έχει μια πραγματική διάθεση για εγγύτητα και τολμήσει να δείξει την ευαλωτότητά της, τότε δεν θα μπορεί να παραμένει σε μια σχέση που συνεχώς την ματαιώνει.

Αυτό σημαίνει πως μία γυναίκα μπορεί να έχει μια πλούσια, από συναισθηματική άποψη, ερωτική ζωή, παρόλο που έτυχε να έχει έναν ανεπαρκή πατέρα…

Πηγή: www.i-psyxologos.gr

Ναι το παραδέχομαι ! Το ομολογώ ανοιχτά :

Είμαι μια κλέφτρα γιαουρτιών!

Ναι κύριε πρόεδρε!

Τρώω κρυφά τα αγαπημένα γιαουρτάκια των παιδιών μου! Πείτε το «κόλλημα».  Πείτε το «θέλω να ξαναγίνω παιδί» .  Πείτε το «μικρό μα ότι πρέπει όταν λίγο πεινώ» . Μα δεν μπορώ να αντισταθώ.

Ούτε όμως η Άννυ και ο Στάθης όταν με έπιασαν στα πράσα με ένα ΔΕΛΤΑ smart ανά χείρας.

Για τα ΔΕΛΤΑ advance σας έχω ήδη μιλήσει! Για τα νέα μας αγαπημένα ΔΕΛΤΑ smart, με τα δημητριακά με επικάλυψη σοκολάτας, όμως όχι!

Είναι μοναδικά, νόστιμα και ιδανικό σνακ για το σχολείο! Βγαίνουν σε πολλές γεύσεις και έτσι δεν τα βαριούνται ποτέ. Μα το σημαντικότερο για μένα είναι ότι όπως διαβάζω  εδω: περιέχουν ω3 (α-λινολενικό) απαραίτητα πολυακόρεστα λιπαρά οξέα, τα οποία δεν συνθέτει ο ανθρώπινος οργανισμός και επομένως πρέπει να προσλαμβάνονται από τη διατροφή. Τα ω3 (α-λινολενικό) είναι απαραίτητα για τη φυσιολογική ανάπτυξη και εξέλιξη των παιδιών και συμβάλλουν και στην ανάπτυξη του εγκεφάλου.

Με τις σοκολατένιες νιφάδες που κρύβονται πάνω από το επιδόρπιο γιαουρτιού ξεγελιούνται και έτσι δεν ζητάνε μπισκότα, σοκολάτες και άλλα «χαζά» σνάκ!

Το πρωί, ο Στάθης ξυπνάει με ανυπομονησία για να πάει στο νηπιαγωγείο και πάντα ετοιμάζει μόνος του την τσάντα με το κολατσιό! Ανοίγει το ψυγείο, πιάνει το φρούτο του, το smart με την αγαπημένη γεύση της ημέρας και εγώ του φτιάχνω το τόστ του!

Με αυτά ξέρω πως σίγουρα παίρνει τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά, βιταμίνες και ιχνοστοιχεία για να καλύψει τις ανάγκες του, ο οργανισμός του.

Μερικές μέρες όμως, συμβαίνει κάτι μαγικό…..

Κάποιες από τις αγαπημένες τους γεύσεις, εξαφανίζονται από το ψυγείο! Δεν είναι σίγουρα τα παιδάκια μου αν κάνουν επιδρομή στο ψυγείο μας δεινόσαυροι ή ξωτικά, ενώ κάποιες άλλες φορές πιστεύουμε ακράδαντα πως ευθύνονται οι νεράιδες !!!

Ώσπου μια μέρα, κάθε ιστορία, κάθε δικαιολογία μου καταρρίφθηκε. Ήταν γύρω στις 7:30 όταν ξύπνησα με μια απίστευτη διάθεση για ΔΕΛΤΑ smart. Μμμμιαααααμμμμ ……

Σταματάω την περιγραφή γιατί μας διαβάζουν και έγκυες….

Στέκομαι στις μύτες, καθώς το Στάθη τον ξυπνάω 7:40, ανοίγω το ψυγείο, ανοίγω το καπάκι, ανακατεύω τα δημητριακά με επικάλυψη σοκολάτας με το γιαούρτι, παίρνω το σπαστό κουταλάκι, γεμίζω μια κουταλιά, ανοίγω στόμα και ακούω:

Μαμαααααα, τι κάνεις εκεί ;;;

Έχετε δει  προσωπάκι μετά από «πάρτι» με sudocream ή ταλκ ή κραγιόν ή οτιδήποτε άλλο που έχουν χρησιμοποιήσει πάνω τους;  Ε αυτή τη φάτσα είχα και εγώ, ενώ παράλληλα προσπαθούσα να σκεφτώ δικαιολογία, τύπου » Μωρό μου είπα να δοκιμάσω, να δω να είναι ωραίο ….»

Και πάνω που λέω η ζημιά περιορίζεται στον Στάθη, φωνάζει την Άννυ: «Άννυ, σήκω, η μαμά μας τρώει τα γιαουρτάκιαααααααα…..»

Ένοχη, κύριε πρόεδρε, αλλά σας παρακαλώ να δεχτείτε το ελαφρυντικό της ακαταμάχητης έλξης και τηε έλλειψης ΔΕΛΤΑ smart στα παιδικά μου χρόνια….

Τα smart πάντως σίγουρα μου έχουν λύσει τα χέρια καθώς είναι έτοιμα, συσκευασμένα με το κουταλάκι τους!

Είναι τέλεια σε γεύση (καλά αυτό το καταλάβατε ήδη φαντάζομαι)

ενώ όπως γράφει στο site:

τα επιδόρπια γιαουρτιού ΔΕΛΤΑ smart είναι κατάλληλα εμπλουτισμένα για να συμβάλλουν στην κάλυψη των αναγκών εξέλιξης των παιδιών, στο πλαίσιο μιας ισορροπημένης διατροφής και ενός υγιεινού τρόπου ζωής,

παρέχοντας θρεπτικά συστατικά που χρειάζεται ο οργανισμός τους.

Είμαι σίγουρη πως και στο δικό σας σπίτι, θα κάνουν επιδρομή τα ξωτικά, αν τα βάλετε στο ψυγείο σας…!

Κι από την άλλη θα τα τρώτε κι εσείς, χωρίς τύψεις καθώς οι θερμίδες είναι λίγες και ξεγελιέστε όταν θέλετε κάτι γλυκό!

Προσοχή μόνο: μην σας κάνουν τσακωτές τα μικρά σας!

Φιλάκια στα μουτράκια σας,

Σοφία

Από: Ελένη Χαδιαράκου

Tα πρώτα του λογάκια ήταν για εσάς μια αληθινή αποκάλυψη. Τι γίνεται όμως όταν μεγαλώνοντας αρχίζει να ξεστομίζει βρισιές και βρομόλογα ακατάλληλα ακόμη και για ενήλικους;

Πηγή: imommy.gr