Από: Ζαχαρία Πηνελόπη
Θεωρούνται οι πιο σέξυ γυναίκες του πλανήτη και όχι άδικα. Τα εντυπωσιακά μοντέλα της Victoria’s Secret, με τις τέλειες αναλογίες, δεν αποκαλούνται τυχαία «Άγγελοι». Και το αποδεικνύουν κάθε χρόνο στο πιο διάσημο σόου του πλανήτη. Πώς είναι, όμως, έξω από αυτό, στην πραγματική ζωή; Χωρίς το μακιγιάζ, τα φώτα, τη λάμψη, τους στυλίστες και τους κομμωτές; Στο παρακάτω 2λεπτο βίντεο θα πάρετε όλες τις απαντήσεις. Δείτε το…
Πηγή:www.imommy.gr
1. Θηλασμός είναι η σχέση που χτίζεις με αυτό το πλάσμα που μπορεί να βγήκε από την κοιλιά σου αλλά τώρα σε γνωρίζει από κοντά κι εσύ το ίδιο!
2. Θηλασμός είναι η απόλυτη σύνδεση σου με το μωρό σου! Ό,τι κάνεις, ο,τι τρως, ό,τι νιώθεις είναι σε απευθείας σύνδεση με αυτό το σποράκι! Δεν μπορείς να πας πουθενά χωρίς αυτό, όπως ακριβώς και τους προηγούμενους 9 μήνες.
3. Θηλασμός είναι γυμναστική! Αλήθεια σου λεω. Ειδικά τις πρώτες μέρες καίτε και οι δυο ΤΙΣ θερμίδες! Έτσι εξηγείται που εσύ τρως κανονικά και τα κιλά χάνονται, μαγικά!
4. Θηλασμός είναι εξάσκηση, δεξιοτεχνία. Σε λίγες, μόνο μέρες θα εκπλαγείς από το πόσα πράγματα μπορείς να κάνεις ταυτόχρονα! Να μιλάς στο τηλέφωνο, να είσαι στο facebook, να πιάνεις το τηλεκοντρόλ με το πόδι και να παίζεις με το αυτί του μωρού για να μην κοιμάται πάνω στο στήθος και ταυτόχρονα να το σκεπάζεις κιόλας. Και από τι μου λένε έπεται ακόμη πιο δυναμική συνέχεια! Είναι θέμα εξάσκησης και σωστής εκπαίδευσης.
5. Θηλασμός είναι πολλές φορές και τα όρια της υπομονής και το τέλος του εγωισμού σου. Γιατί κάπως έτσι μπαίνει ο εαυτός σου σε δεύτερη μοίρα! Όταν πεινάει το μωρό σου πρέπει να φάει. Και ό,τι και αν κάνεις εκείνη τη στιγμή πρεπει, έτσι απλά αφήνεις άμεσα! Ό,τι και αν κάνεις!
6. Θηλασμός είναι να έχει πάει η ώρα 5 το πρωί, να προσπαθείτε να κοιμηθείτε από τις 10 το βράδυ και εσύ να προσπαθείς να το ταίζεις μπας και σταματήσει να κλαίει, μπας και σταματήσει να πονάει! Ηθικό δίδαγμα: δεν περνάνε όλα με ένα βυζί!
7. Θηλασμός είναι να είσαι όσες ώρες, σου είπα στην προηγούμενη πρόταση, άυπνη και ταλαιπωρημένη και μόλις τελικά το πάρει ο ύπνος στο στήθος σου, να τα ξεχνάς όλα! Μα εντελώς όλα! Και απλά να το κοιτάζεις και να το φωτογραφίζεις για να το στείλεις στην αδερφή σου- θεία και στις φίλες σου.Όλα αυτα στις 5 το πρωί!
8. Θηλασμός είναι να έχεις καταφέρει μία μέρα να φτιάξεις το πρωινό σου κατά τις 12 με 1 το μεσημέρι, ενώ έχεις ξυπνήσει από τις 7 γιατι απο το πρωί τρέχεις και δεν εχεις καταλάβει πότε πήγε 1 και όταν τελικά τα καταφέρνεις να ακούς το γνωστό συνθηματικό κλάμα που σημαίνει “εγώ θα φάω πρώτος. Για σένα βλέπουμε πότε! Για την ακρίβεια, δεν προβλέπεται για σήμερα.”
9. Θηλασμός είναι να μην μπορείς και να μην θέλεις να φύγεις μακριά του!
10. Θηλασμός είναι να θες να δεις το τελευταίο επεισόδιο του Newsroom (έχω κι εγώ κάτι αξιώσεις), να είναι 11 το βράδυ, να θες να το κάνεις μπάνιο αμέσως μετά και να το ταίσεις (μπας και εξασφαλίσεις κανένα 4ώρο ύπνο)
Και κάπου εκεί στο τελευταίο δεκάλεπτο να αρχίσει να κλαίει γοερά γιατί θέλει και να φάει και να του αλλάξεις πάνα και αν γίνεται και ταυτόχρονα! Δεν περιγράφω άλλο!
11. Θηλασμός με μωρό και γατιά να σε κοιτούν είναι ακόμη πιο μαγικό. Γιατί αν δεν το ζεις δεν ξέρεις! Είναι η καλύτερη παρέα που ξενυχτάει μαζί σου τα βράδια γουργουρίζοντας.
12. Θηλασμός είναι να λες στη φίλη σου σε παίρνω σε λίγο και να μην ξέρεις πότε θα ξαναπάρεις ή απλά να το ξεχνάς ή απλά να μην προλαβαίνεις! Ένα είναι το σίγουρο: δεν υπάρχει κάποια άλλη καλύτερη ώρα για να μιλήσουμε! Όλες οι ώρες είναι δύσκολες για επικοινωνία! Αδιέξοδο!
13. Θηλασμός είναι να θες να το ζήσεις όλο αυτό!
(Δεν μπορώ να φανταστώ πώς είναι να μην εχεις -απόλυτα-επιλέξει να κάνεις παιδί και να σου συμβαίνουν όλα αυτά! Αλήθεια δεν μπορώ!)
14. Θηλασμός είναι να τελειώνεις το ένα γεύμα και μόλις κοιμηθεί εσύ να τρέχεις πανικόβλητη να προλάβεις να κάνεις καμιά δουλειά, να προλάβεις να κάνεις κάτι έστω, για να εκμεταλλευτείς αυτό το χρόνο που έχεις! Εναλλακτικά μπορείς πολύ απλά να κοιμηθείς για να αναπληρώσεις χαμένες ώρες ύπνου. Ναι ναι καλά κατάλαβες, ο χρόνος ήδη μετράει αντίστροφα για την επόμενη φορά που θα θηλάσεις.
Tips:
1. Όπου και αν θηλάζεις να έχεις μαζί σου μπουκαλάκια με νερό, -γιατί ως γνωστόν αφυδατώνεσαι-όχι ποτήρια γιατί πρέπει το νερό να είναι ακριβώς δίπλα σου. Στον καναπέ, στην πολυθρόνα, οπουδήποτε! Το ποτήρι προϋποθέτει τραπέζι οπότε δεν μας κάνει! Αλλιώς χρειάζεσαι και κάποιον πάντα να σε βοηθά! Για αυτό εγώ έχω σκορπίσει στο σπίτι μπουκαλάκια με νερό και πετσετάκια για να μην λερωνόμαστε!
2. Ξηροί καρποί επίσης παντού! Όχι εκείνα τα πικάντικα τα πορτοκαλί που συνοδεύουν το ουισκάκι σου, αλλά αμύγδαλα που μας βοηθούν και στην παραγωγή γάλακτος. Κοινώς ξηρά τροφή δίπλα μας γιατί δεν ξέρεις πότε θα σταματήσεις να θηλάζεις! Μια λιγούρα θα τη νιώσεις.
3. Καθημερινά ανακαλύπτεις όλο και περισσότερα πράγματα που μπορείς να κάνεις με τα πόδια σου! Ξεκινάς με μεταφορά τηλεκοντρόλ και με καθημερινή προπόνηση μπορείς να πιάνεις το θερμόμετρο με τα δυο δάχτυλα του ποδιού και να το φέρνεις και κοντά σου! Η αλήθεια είναι ότι όσο το πόδι είναι χωρίς κάλτσα η γκάμα μεγαλώνει, οπότε μείνε ξυπόλυτη και το φθινόπωρο.
4. Χαμομήλι ή τίλιο με μάραθο και γλυκάνισο! Μια κουταλιά μέλι κι έτοιμο! Αυτά θα πίνεις εσύ -όχι το μωρό- και θα γλυτώσεις από τους κολικούς! Όχι δεν ανακάλυψα τη φωτιά αλλά κάπως έτσι πρέπει να είναι το συναίσθημα! Σε μένα έπιασε! Δοκίμασε το κι εσύ! Δεν πιάνει πάντα! Αλλά δεν έχεις να χάσεις κάτι!
5. Μπλούζες με κουμπάκια, πουκάμισα και γενικά μπλούζες με εύκολες τιράντες για κατέβασμα επιστρατεύονται! Αλήθεια το χειμώνα τί κάνεις όταν θηλάζεις;
Αυτά τα ολίγα από μία νέα μαμά, θηλάζουσα και πάνω απ’όλα Ταύρο, που σημαίνει πρακτική!
LEGO: τα παιχνίδια που έφτιαξε ένας μαραγκός για να ξεχάσουν τα παιδιά του τον θάνατο της μητέρας τους.
Το 1932, η σύζυγος του Δανού, Όλε Κιρκ Κρίστιανσεν, πέθανε και τον άφησε μόνο του με τα τέσσερα παιδιά τους. Ο Κρίστιανσεν αφιερώθηκε στα παιδιά του και προσπάθησε να αναπληρώσει το κενό. Τα παιχνίδια ήταν μια καλή λύση. Ήταν μαραγκός και αξιοποίησε το ταλέντο του για να αποσπάσει την προσοχή των παιδιών από την απώλεια της μητέρας τους. Τους έφτιαχνε ξύλινα παιχνίδια, σε μορφή διάφορων ζώων.
Το πιο δημοφιλές ήταν η πάπια.
Τα παιδιά του χάρηκαν με τα ξύλινα παιχνίδια. Ο Κρίστιανσεν σκέφθηκε ότι τα παιδιά του δεν διαφέρουν από τα υπόλοιπα και θα ήταν καλή ιδέα να πουλά τις δημιουργίες του για να χαρούν και τα άλλα παιδάκια της πόλης. Μόλις είχε ανοίξει το σεντούκι με τον θησαυρό!
Είχε δική του επιχείρηση η οποία πουλούσε κινητές σκάλες και σανίδες, αλλά κόντευε να πτωχεύσει. Όταν πρόσθεσε τα παιχνίδια στην παραγωγή, τα έσοδα αυξήθηκαν αμέσως. Αποφάσισε να δώσει στην επιχείρηση το όνομα «LEGO», που προέρχεται από τη δανέζικη έκφραση, «leg godt» και σημαίνει «παίζω καλά». Αργότερα έμαθε ότι η λατινική λέξη «lego» σημαίνει «συναρμολογώ». Μία ευχάριστη σύμπτωση.
Το 1940 κάηκε το εργαστήριο του Κρίστιανσεν και αμέσως μετά την ανακατασκευή του, αποφάσισε ότι θα παράγει μόνο παιχνίδια, αφού είχαν τις περισσότερες πωλήσεις. Η επιχείρηση συνέχισε να εξελίσσεται και το 1947, έκανε μία ριζική αλλαγή που διαμόρφωσε τη μοίρα του.
Αντικατέστησε το ξύλο με πλαστικό. Αγόρασε ένα μηχάνημα τελευταίας τεχνολογίας για την επεξεργασία πλαστικού, το οποίο κόστιζε 30 χιλιάδες κορώνες ή όσο 1.000 πολύ ακριβά παιχνίδια LEGO.
Το 1958, ο Κριστιανσεν πέθανε και την επιχείρηση ανέλαβε ο γιος του, Γκότφριντ που μαθήτευε δίπλα στον πατέρα του από την ηλικία των 12 ετών.
Ο νέος ιδιοκτήτης εισήγαγε μία καινοτόμα ιδέα: πλαστικά τουβλάκια με υποδοχές που συναρμολογούνται μεταξύ τους, στη λογική αρσενικού και θηλυκού. Ήταν μία καινούρια περίοδος για τη LEGO και σαν «θεϊκό μήνυμα», το 1960 κάηκε το εργοστάσιο που κατασκεύαζε τα ξύλινα παιχνίδια και σώθηκε εκείνο με τα πλαστικά. Δύο χρόνια μετά, η LEGO άνοιξε δική της αεροπορική γραμμή για να εξάγει τα παιχνίδια στις Η.Π.Α. Το σλόγκαν της εταιρείας ήταν: «μόνο το καλύτερο αξίζει» και οι εργαζόμενοι προσπαθούσαν συνεχώς να βελτιώνουν και να εξελίσσουν τα παιχνίδια.
Σαν γενικός κανόνας μπορούμε να πούμε πως πρέπει να αποφεύγουμε να μιλάμε άσχημα μπροστά στα παιδιά ή να προσπαθούμε τουλάχιστον να περιορίζουμε το εύρος και την ένταση των ύβρεων για πολλούς λόγους. Ο πιο σημαντικός λόγος είναι γιατί ύστερα από κάποια χρόνια αυτά θα έχουν την ίδια ακριβώς συμπεριφορά και θα τους την έχουμε μεταδώσει εμείς!
Ένας άλλος λόγος σημαντικός και αυτός είναι πως το παιδί ταυτίζεται με τον γονιό τόσο λεκτικά όσο και μη λεκτικά και βλέποντας να εκτονώνεται έτσι ο/η γονέας, θα επιχειρήσει να μιμηθεί αυτή τη συμπεριφορά που θα την θεωρήσει και «έγκυρη» ή «αποδεκτή» από τον πατέρα ή μητέρα ή και από τους δύο. Ίσως μάλιστα να την θεωρήσει και ως πράξη ηρωισμού ή αυθεντικότητας (και όχι παρορμητισμού) και εκεί να περιπλέκονται ακόμα περισσότερο τα πράγματα αναζητώντας και επιβράβευση μέσα από αυτό.
Καταρχήν θα πρέπει να αναφέρουμε πως δεν μιλάμε άσχημα για άτομα που το παιδί μας αγαπά, συμπαθεί ή και έχει μία ιδιαίτερη σχέση γιατί σίγουρα θα το επηρεάσουμε αρνητικά. Συμπεριφερόμενοι με τέτοιο τρόπο παρακινούμε το παιδί μας να έχει ανάλογη κακή συμπεριφορά απέναντι σε αυτό το πρόσωπο. Σε τέτοιες περιπτώσεις καλό είναι ο/η γονέας να επεξεργάζεται τα συναισθήματα του/της προς το πρόσωπο αυτό.
Πολλές φορές καταφεύγουμε σε βρισιές ή λεκτική βία θεωρώντας ότι με αυτό τον τρόπο θα σωφρονίσουμε το παιδί μας να μην επαναλάβει κάποια άσχημη συμπεριφορά του/της. Οι γονείς όμως που φωνάζουν με ύβρεις στα παιδιά τους προκαλούν παρόμοια προβλήματα με αυτά της άσκησης βίας (την οποία θέλουν μεν να αποφύγουν αλλά η εξω λεκτική συμπεριφορά τους, τους προδίδει) παρ’ότι δε βιαιοπραγούν σωματικά αλλά η βία εδώ είναι ψυχολογική.
Επίσης η συχνότητα εκφώνησης ύβρεων από τους γονείς αυξάνει και τα επίπεδα στρές του παιδιού το οποίο θα πρέπει να προσαρμόζεται κάθε φορά σε αυτή τη συμπεριφορά που θα του γεννά θυμό, στεναχώρια αλλά και φόβο, αν όχι τρόμο. Ο φόβος και ο τρόμος μπορεί να ενισχύσει προγενέστερη ντροπή του παιδιού με αποτέλεσμα η αυθεντική έκφραση των συναισθημάτων του να μπλοκάρει αποτελεσματικά και να αναπτυχθεί ακόμη περισσότερη ντροπή και ενοχή.
Αν το παιδί εκφράζει βρισιές που δεν ακούγονται στο οικογενειακό πλαίσιο καλό είναι να διερευνηθεί από πού προέρχονται ώστε με τις κατάλληλες ενέργειες να περιοριστεί αυτό το είδος λεξιλογίου είτε περιορίζοντας παρόμοιες συναναστροφές είτε διορθώνοντας τις υπάρχουσες.
Συμπερασματικά όταν είμαστε εκνευρισμένοι ή και οργισμένοι καλό είναι να απομακρυνόμαστε από το/τα παιδιά και να πάμε κάπου που δε μπορούν να μας αντιληφθούν ή και ακούσουν.Επίσης αυτό που έχει σημασία για το παιδί είναι κυρίως η μη λεκτική επικοινωνία μας εκείνη την ώρα, παρά η λεκτική βρισιά αυτή καθεαυτή. Μπορεί είτε να μην ενδιαφέρεται για το τι πραγματικά σημαίνει αυτό που λέμε είτε να μην αντιλαμβάνεται τη σημασία της υβριστικής λέξης όμως υπάρχει κάτι που το ελκύει/γοητεύει να κάνει το ίδιο, και αυτό τουλάχιστον δεν θα το ξεχάσει στην καλύτερη των περιπτώσεων. Αυτό είναι η ενέργεια και η ένταση που εκφορτίζεται μέσα από την έκφραση αυτής της λέξης ή που συνοδεύεται από την υβριστική φράση και που εντυπωσιάζει το παιδί.
Η έκφραση ύβρεων και άσχημων γενικά εκφράσεων καλό είναι να προβληματίζει τον γονέα γιατί προδίδει πολλά δυσάρεστα συναισθήματα που έχουν συσσωρευτεί στον ψυχισμό και αναζητούν διέξοδο μέσα από τέτοιες συμπεριφορές. Όταν αυτό συμβαίνει κατ’επανάληψη τότε φανερώνει ένταση και δυσάρεστη κατάσταση στους κόλπους της οικογένειας και σίγουρα δε παρέχει ένα ασφαλή πλαίσιο για την ψυχοκοινωνική ανάπτυξη του παιδιού. Σε αρκετές περιπτώσεις ο θυμός αντανακλά τη στεναχώρια που δεν έχει εκδηλωθεί στο βαθμό που υπάρχει και εκφράζεται μέσα από τέτοιου είδους συμπεριφορές.
πηγή: singleparent.gr
Κάθε χρόνο πάνω από 9,200 παιδιά μεταφέρονται στο νοσοκομείο λόγω ατυχήματος στο σπίτι κυρίως από έπιπλα και τηλεοράσεις.
Το παρακάτω βίντεο δημιουργήθηκε για να αφυπνίσει όλους τους γονείς και να συνειδητοποιήσετε ότι υπάρχουν κίνδυνοι στο σπίτι που δεν είχαμε φανταστεί ποτέ ότι θα υπάρχουν σε μια κρεβατοκάμαρα.
Δείτε το βίντεο:
Πηγή:babyradio.gr
Είναι η απίστευτα συγκινητική ιστορία της οικογένειας Μεταξιώτη από την Αυστραλία.
Πρωταγωνιστής ο γιος τους, Γιάννης, που γεννήθηκε μόλις 26 εβδομάδων και 395 γραμμάρια, αλλά βγήκε νικητής από τη μάχη που έδωσε πριν καλά καλά ανοίξει τα ματάκια του.
Ο μικρός Γιάννης, που έγινε πρωτοσέλιδο θέμα στην εφημερίδα Herald Sun, χαρακτηρίζεται από τους Αυστραλούς επιστήμονες ως επιστημονικό θαύμα. Είναι το μικρότερο μωρό που γεννήθηκε και επέζησε στη Βικτόρια.
Γεννήθηκε μόλις 26 εβδομάδων στη Μελβούρνη και είχε ύψος όσο ένα στυλό και βάρος λιγότερο από ένα κουτάκι coca – cola! Μόλις 395 γραμμάρια.
Ο μικρός κατάφερε να επιζήσει και οι γονείς του, Κώστας και Πόλα Μεταξιώτη, τον πήραν επιτέλους στο σπίτι.
«Ο Κώστας κι εγώ θα θέλαμε να σας ανακοινώσουμε ότι το πανέμορφο αγόρι μας επιτέλους έφτασε σπίτι. Γεννημένος 395 γραμμάρια με ύψος λίγες ίντσες και μετά από 165 μέρες απίστευτης φροντίδας απ’ όλους τους γιατρούς και τους νοσοκόμους και το προσωπικό του νοσοκομείου Mercy στο Heidelberg, θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε τους πάντες για τη στήριξη και την αγάπη. Σας ευχαριστούμε πολύ. Ο Θεός να σας έχει καλά», έγραψε η Πόλα στην προσωπική της σελίδα στο Facebook μόλις ο μικρούλης έφτασε σπίτι.
Πέρα από τη συγκλονιστική ιστορία της θέλησης του μικρού Γιάννη για ζωή, υπάρχει μια ακόμη: Το παιδί γεννήθηκε με εξωσωματική. Η μητέρα του Πόλα είχε κάνει τρεις αποβολές και 15 αποτυχημένες εξωσωματικές. Η 16η, με την οποία έφερε στη ζωή τον Γιαννάκη, θα ήταν και η τελευταία.
Πηγή
Διαβάστηκε εδώ:newsking.gr
 |
«Είναι πολύ όμορφο!» του απάντησε εκείνη.
«Η μαμά μου, μου το έφτιαξε», είπε το κoριτσάκι με μάτια γεμάτα δάκρυα.
«Μπράβο! Είναι όντως πολύ όμορφο. Αλλά θα μου πεις γιατί κλαις;» είπε η γυναίκα.
Με σιγανή φωνή το κoριτσάκι της απάντησε, «Μόλις το έφτιαξε η μαμά μου, έφυγε. Πήγε πολύ μακριά».
«Καλά τώρα, μη στεναχωριέσαι. Κάνε υπομονή. Είμαι σίγουρη ότι σε λίγες μέρες θα είστε και πάλι μαζί!»
«Όχι, δεν καταλάβατε», είπε το κoριτσάκι. «Ο μπαμπάς μου είπε ότι δεν θα ξανάρθει. Είναι στον ουρανό με τον παππού».
Η γυναίκα κατάλαβε.
Γονάτισε, πήρε απαλά το κoριτσάκι στην αγκαλιά της και μίλησαν για λίγο για τη μαμά που έφυγε για πάντα.
Τότε ξαφνικά το μικρό κoρίτσι έκανε κάτι πολύ περίεργο.
Σταμάτησε ξαφνικά να κλαίει, σηκώθηκε, περπάτησε μερικά βήματα και άρχισε να τραγουδάει. Τραγουδούσε τόσο σιγά, σαν να ψιθύριζε. Ήταν ο πιο γλυκός, ο πιο όμορφος ήχος που είχε ακούσει ποτέ η γυναίκα. Σαν το κελάηδισμα ενός πουλιού!
Όταν σταμάτησε το τραγούδι του, εξήγησε στη γυναίκα:
«Η μαμά μου συνήθιζε να μου το τραγουδάει αυτό το τραγούδι πριν φύγει μακριά. Με έβαλε να της υποσχεθώ να το τραγουδάω και εγώ κάθε φορά που θα μου λείπει και θα κλαίω. Μου είπε ότι όταν το κάνω, θα σταματάω να κλαίω».
Κοίταξε με αυτά τα πελώρια μάτια του τη γυναίκα, χαμογέλασε, σήκωσε τα χέρια της ψηλά και της είπε:
«Είδατε; Το τραγούδησα και τώρα τα μάτια μου είναι στεγνά. Δεν έχουν δάκρυα».
Καθώς η γυναίκα σηκώθηκε για να φύγει, το μικρό κoρίτσι της άρπαξε το μανίκι.
«Κυρία, μπορείτε να μείνετε μόνο για ένα λεπτό; Θέλω να σας δείξω κάτι».
«Φυσικά», απάντησε. «τι θέλεις να μου δείξεις;»
Το κoριτσάκι έσκυψε και της έδειξε ένα σημείο στο φόρεμα της.
«Εδώ ακριβώς φίλησε η μαμά το φόρεμά μου. Και εδώ, και εδώ..», και συνέχισε να της δείχνει σημεία στο φόρεμα του.
«Η μαμά είπε ότι έβαλε όλα αυτά τα φιλιά στο φόρεμά μου, ώστε να μπορώ να τα έχω κάθε φορά που θα μου λείπει και θα κλαίω».
Η περαστική γυναίκα τότε συνειδητοποίησε ότι δεν κοίταζε απλά ένα φόρεμα. Κοίταζε μια μητέρα… Μια μητέρα που γνώριζε ότι θα φύγει από τη ζωή και ότι δεν θα μπορεί πια να αγκαλιάζει και να φιλάει την κορούλα της. Έτσι, πήρε όλη την αγάπη που είχε για το όμορφο κoριτσάκι της και την χώρεσε σε ένα φόρεμα.
Συνειδητοποίησε ότι δεν έβλεπε πια ένα παιδί που ένιωθε υπερηφάνεια για το φόρεμα που του εφτιαξε η μαμά του. Είχε μπροστά της ένα παιδί τυλιγμένο με την αγάπη της μητέρας του.
SuperMomRocks 