Τα παιδιά τρελαίνονται να λαμβάνουν αλληλογραφία, οι γονείς όμως δεν χαίρονται καθόλου με την ακαταστασία που προκαλείται από ανοργάνωτα γράμματα. Ποια είναι η λύση λοιπόν;Έχουμε να σας προτείνουμε μια πολύ απλή λύση για να αποθηκεύετε αλληλογραφία που είναι ταυτόχρονα όμορφη και αποτελεσματική. Το μόνο που χρειάζεστε είναι μερικά παλιά κουτιά κονσέρβας.

Γιατί να το κάνετε: Δεν μπορείτε να περιμένετε από τα παιδιά σας να έχουν τακτοποιημένα τα δωμάτιά τους εάν δεν τους δίνετε εσείς το καλό παράδειγμα. Μαζέψτε λοιπόν τους σκόρπιους φακέλους και διαβάστε παρακάτω…

Προετοιμασία: Η λύση που σας προτείνουμε για την τακτοποίηση της αλληλογραφίας είναι ένα απλό γραμματοκιβώτιο φτιαγμένο με κουτί κονσέρβας. Την επόμενη φορά που θα χρησιμοποιήσετε μια κονσέρβα φασόλια ή σούπας, κρατήστε την, αφαιρέστε την ετικέτα και πλύνετέ την με απορρυπαντικό πιάτων Fairy. Θα χρειαστείτε επίσης αυτοκόλλητη ταινία washi και έναν ανεξίτηλο μαρκαδόρο.

Βήμα 1: Χρησιμοποιήστε τον ανεξίτηλο μαρκαδόρο για να γράψετε τα ονόματα αυτών που θα αποκτήσουν γραμματοκιβώτιο πάνω σε κομμάτια ταινίας washi.

Βήμα 2: Τοποθετήστε κάθε κομμάτι ταινίας σε ξεχωριστά κουτιά κονσέρβας και στη συνέχεια τοποθετήστε τα σε μέρος που θα φαίνονται και όπου όλοι θα έχουν πρόσβαση σε αυτά.

Έτοιμο! Τώρα που όλοι έχουν το προσωπικό τους γραμματοκιβώτιο από κουτί κονσέρβας, το μόνο που μένει είναι να πάτε στο ταχυδρομείο και να στείλετε στον καθένα από μερικά γράμματα!

πηγή:epithimies.gr

Διαβάστηκε εδώ:26ecopages.blogspot.gr

Δίνοντας στο χώρο μας μια μικρή γεύση από το παλιό εξοχικό ή χωριάτικο σπίτι, θα μπορούσαμε να επενδύσουμε διακοσμητικά και να διαμορφώσουμε ένα ιδιαίτερα μοντέρνο και συνάμα απλό στυλ που ταιριάζει και αναδεικνύει την προσωπικότητά μας. Ντελικάτες υφές, μοτίβα λουλουδιών και κομψά λευκά έπιπλα, είναι μόνο λίγα δείγματα από τις αμέτρητες vintage επιλογές μας για ένα σπίτι εμπνευσμένο από το παρελθόν, που συνδυάζει αρμονικά τις χάρες της φύσης και της υπαίθρου με τον σύγχρονο τρόπο ζωής.

Όμως ποια είναι τα ιδανικότερα χρώματα για να βάψουμε τους τοίχους και να αποδώσουμε στο χώρο αυτήν την ξεχωριστή αισθητική;
1. Η απόχρωση της μέντας
Συνδυάζεται μοναδικά με λευκά ντουλάπια κουζίνας ή με σοκολατί έπιπλα για την κρεβατοκάμαρα και προσφέρει σε κάθε δωμάτιο μια απίστευτη φρεσκάδα, έναν αέρα έμπνευσης και ανανέωσης. Είναι μια αρκετά ζεστή και ταυτόχρονα φωτεινή απόχρωση που προσδίδει στο χώρο ζωντάνια και ευφορία. Για μια ακόμη πιο ολοκληρωμένη αισθητική άποψη, θα μπορούσαμε να προσθέσουμε μικρά αντικείμενα όπως μαξιλάρια, πιάτα, κεριά κ.α. στην ίδια απόχρωση με τον τοίχο.

2. Το εκρού
Μια απόχρωση απίστευτα εύκολη στο συνδυασμό της, πολύ φωτεινή και σαφώς από τις πιο κομψές και διαχρονικές επιλογές στην παλέτα των χρωμάτων. Προσφέρει μοναδική ζωντάνια και έχει το πλεονέκτημα να αυξάνει τις διαστάσεις κάθε δωματίου. Αυτό την κάνει και επικρατέστερη επιλογή για τους μικρότερους χώρους, όπως είναι το μπάνιο και οι διάδρομοι. Ταιριάζει ιδανικά με τα περισσότερα παστέλ χρώματα, τα οποία αποτελούν έτσι κι αλλιώς κορυφαία τάση για vintage αποτέλεσμα. Δοκιμάστε να συνδυάσετε το εκρού του τοίχου με χρυσές, κόκκινες ή μπλε πινελιές σε μικρά διακοσμητικά αντικείμενα ή ακόμη και σε έπιπλα.

3. Ακουαμαρίνα
Αναμφισβήτητα το μπλε, σε όλες τις αποχρώσεις του, θεωρείται ένα χρώμα που εμπνέει ηρεμία στην ατμόσφαιρα. Ειδικότερα όμως σε αυτή την γαλαζοπράσινη απόχρωση, εκτός από την αίσθηση της ηρεμίας, αποπνέει και μια μοναδική κομψότητα. Είναι αρκετά πιο ανοιχτόχρωμο -επομένως δένει απόλυτα με το παλιό, χωριάτικο ύφος- ενώ αποδίδει ένα απίστευτο αποτέλεσμα όταν συνδυάζεται με το γκρι και το λευκό. Αποτελεί ιδανική επιλογή για το σαλόνι και γενικότερα για χώρους χαλάρωσης και διασκέδασης.

4. Ροζ
Ιδανική λύση για το χώρο του φουαγιέ, της κουζίνας ή του μπάνιου, το ροζ είναι σε θέση να κάνει οποιοδήποτε χώρο να δείχνει λίγο πιο όμορφος! Είναι απλό, γλυκό και ιδανικό για την ανάμειξη ποικίλων διακοσμητικών στοιχείων. Έχει καθιερωθεί -και όχι τυχαία- ως το χρώμα που εμπνέει απόλυτα στη vintage διακόσμηση, καθώς μας παραπέμπει στα άνθη του κήπου της εξοχής, στο γεμάτο με λουλούδια παλιό σπιτάκι στο βουνό, σε κάθε νέο λουλούδι που βγαίνει στο φως και διαχέει την φρεσκάδα του στο περιβάλλον. Τέλος, δείχνει απίστευτα κομψό όταν συνδυάζεται με ουδέτερα κομμάτια επίπλων.

5.Βαθύ κόκκινο
Αν είμαστε έτοιμοι να κάνουμε μια πιο τολμηρή επιλογή, το βαθύ κόκκινο δεν θα μας απογοητεύσει. Πρόκειται για μια απόχρωση ζεστή και φιλόξενη που μας μεταφέρει σε μια άλλη ατμόσφαιρα, στον παραδοσιακό αχυρώνα ή στο παλιό αγρόκτημα. Αποτελεί μοναδική πρόταση για μεγάλους χώρους, όπως η τραπεζαρία ή το καθιστικό, ενώ επιπλέον δημιουργεί εκπληκτικές αντιθέσεις αν συνδυαστεί με λιγότερο έντονες ή ουδέτερες αποχρώσεις. Παρά το ότι θεωρείται αρκετά σκούρο χρώμα, λειτουργεί τέλεια σε ένα περιβάλλον που έχει διαμορφωθεί έτσι, ώστε να θυμίζει την κλασική εξοχική κατοικία.

6.Ηαπόχρωση της μυρτιάς
Καταπραϋντική και αναζωογονητική, η μυρτιά μας παρέχει μια απόχρωση που κρύβει μέσα της  το καλύτερο μέρος του μπλε και τα πλούτη του μωβ! Συνδυασμένα τόσο αρμονικά, και τα δύο χρώματα, προσφέρουν ένα μοναδικής πολυτέλειας αποτέλεσμα, ένα χρώμα ασύγκριτης κομψότητας. Η συγκεκριμένη απόχρωση θα λέγαμε ότι ταιριάζει θαυμάσια στο μπάνιο, τη βεράντα, αλλά και το κοριτσίστικο υπνοδωμάτιο. Μπορούμε να τη συνδυάσουμε με λευκά αντικείμενα, ψάθινα έπιπλα ή μια μεγάλη, ανεξάρτητη λευκή μπανιέρα για το μπάνιο.

πηγή:anakainisi-diakosmisi.com

Διαβάστηκε εδώ:26ecopages.blogspot.gr

Είναι μερικές φορές δύσκολο να είμαι ειλικρινής ως γονέας παιδιού με αναπηρία προσπαθώντας καθημερινά να είμαι δυνατός για τα παιδιά μου και τους γύρω μου.Είτε είσαι κοντά σε μια οικογένεια με αναπηρία είτε όχι,ακολουθούν μερικά πράγματα  που μου είναι δύσκολο να παραδεχτώ αλλά θα ήθελα  να ξέρετε.

1.Μερικές φορές  νιώθω μοναξιά.

Ως  γονέας παιδιού με αναπηρία ,η απομόνωση είναι πραγματικότητα.Όταν κάποιες φορές τα πράγματα δυσκολεύουν, πολλοί ‘’φίλοι’’ εξαφανίζονται γιατί η κατάσταση είναι πολύ δυσκολη να την αντέξουν..Όσο όμορφο κι αν ακούγεται αυτό,ξέρω ότι ευγενικά οι ‘’φίλοι’’ αυτοί με αποφεύγουν και με απομακρύνουν από τη ζωή τους.

Ως γονέας παιδιού με αναπηρία είμαι σε μια μοναδική κατάσταση.Ξέρω ότι οι άλλοι δεν γνωρίζουν σε βάθος  τις λεπτομέρειες της  διάγνωσης του παιδιού μας ή τις ικανότητές του και αυτά οδηγούν σε συναισθήματα απομόνωσης.Αυτό χειροτερεύει με την απροθυμία των ανθρώπων να τις μάθουν. Χρειάζομαι αληθινούς φίλους  που έχουν τη διάθεση να αντέξουν μέχρι τέλους, όταν έρχονται οι δύσκολες ώρες.

2.Νιώθω εγκατάλειψη.

Μ’αρέσει να ακούω για το πόσο διασκεδαστικά περάσατε το βράδυ σας ή για οικογενειακές διακοπές αλλά αυτά τα όνειρα έχουν σβήσει για την οικογενειά μου. Μην μπερδεύεστε όμως με την έλλειψή μας για βόλτες.Η επιθυμία μας γι’αυτές υπάρχει.Απλώς είναι δύσκολο να ζητήσουμετην απαιτούμενη βοήθεια και έτσι συχνά μας αγνοούν.Θεωρητικά, έχουμε ‘’πολύ πρόβλημα’’ αλλά ας αποφασίσουμε εμείς ποιό είναι το μεγάλο μας πρόβλημα.Παραμένουμε ικανοί και έχουμε τη διάθεση να βοηθήσουμε τους άλλους,να βγούμε με φίλους ή να μας συμπεριλάβουν σε βόλτες και events.

3.Τα λεφτά είναι πάντα ένα φλέγον θέμα

Πολλές οικογένειες με αναπηρία αγωνίζονται να πληρώσουν τα ιατρικά έξοδα που προκαλούν πονοκέφαλο και/ή τον ειδικό εξοπλισμό που χρειάζεται μερικές φορές.Κανένα δεν είναι οικονομικό και το να πάρεις βοήθεια μπορεί να είναι δύσκολο.

4.Λαμβάνω υπόψιν μου τις γνώμες σας αλλά εγώ γνωρίζω καλύτερα.

Μόνο ο χρόνος και η προσπάθεια φέρνουν αληθινές λύσεις και  έχω πολλή πείρα και από τα δύο.Μερικές φορές είναι προτιμότερο να περιορίζεις στο ελάχιστο τις γνώμες των άλλων και να προσφέρεις ένα χέρι βοήθειας.

5.Θα ήθελα πολύ να σας διδάξω  τα παιδιά σας ανοχή.

Ενώ μερικοί άνθρωποι με αναπηρία δεν μπορούν να απαιτήσουν ανεκτικότητα,οι αγαπημένοι τους όμως μπορούν.Αν το παιδί σας πειράζει ή εκφοβίζει τα παιδία μας, καθήστε να ακούσετε από μένα που είμαι συνηθισμένος να τσακώνομαι για τα παιδιά μου και δε θα διστάσω να φωνάξω δυνατότερα.

6.Απεχθάνομαι την πεποίθηση σας ότι το παιδί μας μεγαλώνοντας θα το ξεπεράσει.Επομένως σταματήστε να ρωτάτε.

Αυτή είναι κατά πολύ η πιο εκνευριστική ερώτηση που μου κάνουν ως γονέα με παιδί με αναπηρία.Ακούσαμε αυτήν την ερώτηση σχεδόν απ’όλους όσους έμαθαν τη διάγνωση του γιού μας.Αυτοί οι δήθεν καλοπροαίρετοι άνθρωποι ρωτούσαν και περίμεναν ανιχνευτικά για εγκυρότητα.Άρα για σας  το να είστε εντάξει με τη διάγνωση,πρέπει να είναι πρόσκαιρή;;Όποιοι και αν είναιοι όροι της διάγνωσης,οικογένειες σαν τη δική μου ασχολούνται με το εδώ και τώρα.

7.Είμαι κουρασμένος.

Ένα μεγάλο μέρος της διαγνωσης σημαίνει στέρηση ύπνου.Να είστε προσεκτικοί όταν μιλάτε για τις αυπνίες σας.Είμαι πολλά χρόνια σε έλλειψη ύπνου και ως αποτέλεσμασυχνά αισθάνομαι τις σωματικές και νοητικές επιπτώσεις.

8.Δεν ξέρω όλες τις απαντήσεις.

Ακόμα μαθαίνω και η κάθε μέρα φέρνει νέες προκλήσεις.Ερευνώ και κάνω όσες  περισσότερες ερωτήσεις μπορώ αλλά συνήθως μια νέα ερώτηση ακολουθεί τη λύση.Να είστε υπομονετικοί μαζί μου και με την οικογενειά μου.Προσπαθούμε για το καλύτερο.

9.Γνωρίζω καλά  τις ελλείψεις του παιδιού μου………

……….και μην εκτιμάτε να τις τονίζετε.

10.Χρειάζομαι συμπαράσταση.

Μπορεί να μην το λέω πάντα αλλά τη χρειάζομαι και αν ακούγεται ότι θέλω βοήθεια,πιθανά να θέλω.Χρειάζομαι προσφορά για να βγει η ‘’επίπονη δουλειά’’.Αυτά τα καθήκοντα μπορεί να απαιτούν να νιώσετε άβολα ή να χάσετ ε ύπνο αλλά είναι αυτά τα πράγματα που δε θα ξεχάσω.Μερικές φορές νιώθω ότι ζω σε μόνιμο χάος-βοηθήστε με να ξεφύγω.Κανένας δε μπορεί να αντέξει αυτό το είδος της ύπαρξης χωρίς να νιώθει έναν εκνευρισμό.Παρεμβαίνοντας για βοήθεια για αρκετό καιρό κάνει τον κόσμο διαφορετικό.

11.Το παρατηρώ όταν σταματάτε να ρωτάτε για τα παιδιά μου.

Το παιδί μου μπορεί να μην είναι στον κατάλογο των ηρώων ή στα αθλήματα,όπως τα τυπικά παιδιά αλλά έχει και αυτό προσόντα.Αναγνωρίστε την προσπάθεια που κάνει να πετύχει αυτά που τα υγιή παιδιά έχουν ώς δεδομένα.Σας εγγυώμαι ότι έχει εργαστεί πάνω σ’αυτά τα προσόντα για πολύ καιρό.

12.Χρειάζεται να ξεθυμαίνω.

Είμαι ευγνώμων για την ευκαιρία να μεγαλώσω αυτό το παιδί με αναπηρία αλλά είναι πολύ στρεσσογόνα δουλειά.Μπορεί να είναι ‘’καταθλιπτικό’’ για σας να το ακούτε  αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα μου απ’την οποία δε μπορώ να δραπετεύσω.Παρακαλώ αφήστε μου ένα χώρο να μιλάω ειλικρινά και να ‘’ξεφορτώνω’’.Θέλω να κάνω το ίδιο για σας

13.Είναι δύσκολο να κινείσαι δημοσίως.

Είμαι υπό παρακολούθηση στους δημόσιους χώρους.Καταλαβαίνω τα έντονα βλέμματα και τους ψιθύρους.Λαμβάνω πράγματι υπόψιν μου τους άλλους,όταν οι καταστάσεις δυσχεραίνουν κια παρακαλώ κάντε το ίδιο.

Θέλω τέλος να ξέρετε

Το να είσαι γονέας παιδιού με αναπηρία αλλάζει την καρδιά και το μυαλό.Γονείς όπως εγώ μπορεί να έχουν την μεγαλύτερη κατανόηση και υπομονή που θα συναντήσετε. Παρ’όλο που αντιμετωπίζω μεγάλη δυσκολία με ένα χαμόγελο,μερικές φορές κι εγώ πληγώνω κάπου μέσα. Η ενοχή ότι δεν ξέρεις ή ότι δεν κάνεις αρκετά είναι μόνιμη. Συχνά νιώθω ότι τα πράγματα δε θα γίνουν καλύτερα και λαχταρώ τη φιλία που θα αντέξει.Α λλά να ξέρετε ότι εύχομαι να αλλάξω τον κόσμο προς το καλύτερο για παιδιά σαν το δικό μου. Θέλω και οι άλλοι να δουν το αληθινό δώρο ενός παιδιού με αναπηρία.

______________

   Πηγή: newsitamea.gr

by Αντικλείδι , http://antikleidi.com

Το Φθινόπωρο μπήκε για τα καλά! Ήρθε λοιπόν η ώρα να υιοθετήσετε τις νέες τάσεις της εποχής με κυρίαρχα χρώματα τις αποχρώσεις του καφέ, του ροζ, του κόκκινου, του μπορντό, του γκρι και γενικότερα των nude χρωμάτων.

Δείτε λοιπόν μια συλλογή από 31 υπέροχα σχέδια μανικιούρ και επιλέξτε το επόμενο σας σχέδιο!

Δείτε Περισσότερα: http://www.beautetinkyriaki.gr/2015/09/yperoxes-idees-manikiour-sta-xrwmata-fthinopwrou/#ixzz3memZIKtS

Μαμά μήπως εκπαιδεύεις το παιδί σου στο bullying;

Μια καθημερινή βόλτα στο bullying των μαμάδων

Είναι μια συνηθισμένη καθημερινή μέρα. Κλείνεις την εξώπορτα του σπιτιού σου και βγαίνεις βόλτα στη γειτονιά σου. Αφού μοιράσεις κάνα δυο καλημέρες σε όσους γείτονες συναντήσεις τυχαία στο δρόμο, σταματάς στο γωνιακό μπακάλικο για να ψωνίσεις μερικά πραγματάκια που χρειάζεσαι.

«Καλημέρα κυρία Μαρία! Ένα κουτί γάλα, δύο σοκολάτες υγείας και ένα κιλό ρύζι. Λέω να κάνω γεμιστά σήμερα.»

Ξαφνικά νιώθεις τα βλέμματα όλων όσων βρίσκονται μέσα στο μαγαζί να αγριεύουν και η ατμόσφαιρα έχει γίνει αποπνικτική.

«Μη μου πεις ότι πίνετε ακόμα γάλα! Καλά, δεν ενημερώνεσαι καθόλου εσύ; Δε διαβάζεις;», με παίρνει από τα μούτρα η κυρία Μαρία.

«Δεν πιστεύω να θέλεις τις σοκολάτες για τα παιδιά!», πετάγεται η κόρη της κυρίας Μαρίας. «Τι μάνα είσαι εσύ; Μεγαλώνεις τα παιδιά σου με σοκολάτες! Άχρηστη!»

«Δεν ξέρεις πως το ρύζι έχει υψηλό γλυκαιμικό δείκτη; Απαγορεύεται ρητά. Πιάσε ένα πακέτο πλιγούρι.»

Αρπάζω το πλιγούρι άρον άρον, πληρώνω και φεύγω σαστισμένη. Καθώς περπατάω στο δρόμο και προσπαθώ να καταλάβω τι μου συνέβη πριν λίγο, ένα αυτοκίνητο σταματάει δίπλα μου και μια γυναίκα κατεβάζει το παράθυρο και μιλάει…μάλλον σε εμένα.

«Τι μούτρα είναι αυτά; Έχεις δει τον εαυτό σου στον καθρέφτη;»

«Καλέ τι ρούχα είναι αυτά που φοράς; Πού τα βρήκες;»

Το αυτοκίνητο απομακρύνεται κι εγώ έχω μείνει αποσβολωμένη και με τον εγωισμό μου στα πατώματα. Μαζεύω όση αξιοπρέπεια μου έχει μείνει και κατευθύνομαι προς το φαρμακείο της φίλης μου της Κικής.

«Γεια σου Κική μου! Θα ήθελα το εμβόλιο της ανεμοβλογιάς για τον γιο μου και ένα κουτί γάλα σε σκόνη.»

«Δεν είσαι με τα καλά σου! Εμβολιάζεις ακόμα τα παιδιά σου; Μπες στο ίντερνετ και διάβασε τις παρενέργειες. Εγκληματίας είσαι. Τόσες πηγές κι εσύ δεν διαβάζεις τίποτα!», μου λέει η φίλη μου η Κική.

«Μα ο γιατρός…», πάω να ξεστομίσω εγώ.

Και συνεχίζει μια πελάτισσα που έτυχε να βρίσκεται μέσα στο φαρμακείο: «Συγνώμη, δεν θηλάζεις; Τολμάς και δίνεις αυτό το δηλητήριο στα παιδιά σου; Αμόρφωτη! Ανενημέρωτη!»

«Μα, θηλάζω. Το γάλα είναι για τη γειτόνισσα.»

«Α! Κατάλαβα. Πόσο είναι το παιδί σου; Δύο; Και το θηλάζεις ακόμα; Δεν πιστεύω να το θηλάζεις και δημόσια. Ψυχασθενή, ανώμαλη, επιδειξία!», μου φωνάζει ένας ιατρικός επισκέπτης που τυγχάνει να είναι εκείνη την ώρα εκεί και φεύγει, γυρίζοντας την πλάτη του επιδεικτικά.

Τα παρατάω όλα και αρχίζω να τρέχω. Θέλω να φύγω. Μα τι έχουν πάθει όλοι; Γιατί τόσο μίσος; Πού πήγε η ευγένεια; Θεέ μου, σε τι κοινωνία ζω!

Πηγή:www.e-mama.gr

Από την Μαρία Αϊβαλιώτη,

Μόλις αρχίζει ο καιρός να δείχνει το ψυχρό του πρόσωπο, η επιθυμία για θαλπωρή και χουχούλιασμα αρχίζει να μας κατακλύζει κι αποζητούμε ένα φαγητό ζεστό και χορταστικό, κατάλληλο για την χειμωνιάτικη ατμόσφαιρα. Οι σούπες είναι το ιδανικό φαγητό για τα κρύα βράδια, ικανές να γεμίσουν το πεινασμένο μας στομάχι ή να ικανοποιήσουν και τις πιο γκουρμέ προτιμήσεις μας. Εμείς σας προτείνουμε σούπες που και σίγουρα θα σας χορτάσουν και θα σας ζεστάνουν! Περισσότερες συνταγές για χειμωνιάτικες σούπες θα βρείτε εδώ. 

1. Κρεμμυδόσουπα

Με αυτή τη σούπα, θα αισθανθείτε για λίγο ότι βρίσκεστε στο Παρίσι, αφού είναι η αγαπημένη και πλέον τυπική σούπα των Γάλλων.  Σας προτείνουμε μια απλή εκδοχή της που δεν υστερεί, όμως, σε γεύση.

Τι θα χρειαστείτε: 

• 2 μεγάλα κρεμμύδια κομμένα σε λεπτές φέτες
• 4 κουταλιές της σούπας βούτυρο
• 1 κουταλιά της σούπας καστανή ζάχαρη
• 1 κουταλιά του γλυκού φρεσκοτριμμένο θυμάρι
• 200 ml κόκκινο ξηρό κρασί
• 1 λίτρο ζωμό βοδινού
• 2 κουταλιές του γλυκού αλεύρι για όλες τις χρήσεις
• ¼ του φλιτζανιού σάλτσα σόγιας
• 1 μπαγκέτα κομμένη σε φέτες πάχους 3 εκατοστών η καθεμιά
• αλάτι, πιπέρι
• μοτσαρέλα και παρμεζάνα

Πώς θα την φτιάξετε:

 Σε μια κατσαρόλα και σε  μέτρια φωτιά, λιώστε το βούτυρο. Προσθέστε τα κρεμμύδια, το θυμάρι, τη ζάχαρη, το κρασί,  αλάτι και πιπέρι κι αφήστε τα να σοταριστούν, ανακατεύοντας συχνά για περίπου 20 με 30 λεπτά μέχρι να μαλακώσουν και να αποκτήσουν μια καστανή όψη. Στη συνέχεια, ρίξτε τον ζωμό κι αφήστε τη σούπα να βράσει για 30 λεπτά περίπου.  Έπειτα, ανακατέψτε το αλεύρι με τη σάλτσα σόγιας και ρίξτε το στη  σούπα, ανακατεύοντας ελαφρά. Αφήστε τη σούπα να βράσει για άλλα 5 λεπτά.  Σε προθερμασμένο φούρνο, τοποθετήστε τις φέτες της μπαγκέτας πάνω σε χαρί ψησίματος και ύστερα πάνω στο ταψί κι αφήστε τις να ψηθούν στους 180^ο  για 10 λεπτά.  Θα σερβίρετε τη σούπα σε ατομικά πυρίμαχα μπολ . Σε κάθε μπολ, βάλτε μια φέτα ψωμί και γαρνίρετε με τριμμένη παρμεζάνα. Στη συνέχεια, γεμίστε το με σούπα και γαρνίρετε με μια παχιά φέτα μοτσαρέλα. Προθερμαίνετε το γκριλ στους 200^ο, τοποθετείτε τα μπολ στη σχάρα, στη θέση ακριβώς κάτω από το γκριλ, και τα αφήνετε για 5-6 λεπτά μέχρι να λιώσει το τυρί και να πάρει χρώμα.  Βγάζετε προσεχτικά τα ζεστά μπολ από τον φούρνο και σερβίρετε αμέσως.

2. Κοτόσουπα

Η βασίλισσα στις σούπες είναι αυτή με κοτόπουλο! Πόσες φορές όταν είμαστε κρυωμένοι δεν μας έχουν συστήσει να φτιάξουμε μία για να νιώσουμε καλύτερα; Εμείς για να ξεφύγουμε από τα συνηθισμένα, σας προτείνουμε μια κοτόσουπα έχοντας προσθέσει και γάλα καρύδας.

Τι θα χρειαστείτε:

• 2 φιλέτα κοτόπουλου (κατά προτίμηση στήθος)
• 1 σκελίδα σκόρδο λιωμένη
• 1 μέτριο κρεμμύδι ψιλοκομμένο
• 3 κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο
• 1 κουταλάκι του γλυκού κύμινο
• 1 κουταλάκι του γλυκού κόλιανδρο
• 3 κουταλιές της σούπας γάλα καρύδας
• 850 ml ζωμό κοτόπουλου
• αλάτι, πιπέρι
• φύλλα φρέσκου βασιλικού

Πώς θα την φτιάξετε: 

Βράστε το κοτόπουλο με λίγο λάδι. Μόλις το κοτόπουλο είναι έτοιμο, το αφήνετε να κρυώσει ελαφρά και το κόβετε σε μικρά κομμάτια. Το νερό στο οποίο το βράσατε, δεν το πετάτε. Κρατήστε 850 ml που θα το χρησιμοποιήσετε  ως ζωμό. Σε μια κατσαρόλα και σε μέτρια φωτιά, ζεσταίνετε  το λάδι και τσιγαρίζετε  το κρεμμύδι και το σκόρδο. Προσθέτετε το κύμινο, τον κόλιανδρο και τον ζωμό και τα αφήνετε  να βράσουν. Μόλις η σούπα αρχίσει να βράζει, προσθέστε το γάλα καρύδας και τα κομμάτια κοτόπουλου. Συνεχίζετε το μαγείρεμα, ανακατεύοντας μια με δύο φορές για περίπου 15 λεπτά. Στη συνέχεια, αλατοπιπερώνετε κι ανακατεύετε, προσθέτοντας και τα φύλλα βασιλικού. Σερβίρετε αμέσως.

3.       Μανιταρόσουπα

Επιλέξαμε μια εύκολη συνταγή για μανιταρόσουπα, για να σας δείξουμε πως δεν χρειάζεται ιδιαίτερος κόπος για να μαγειρευτούν τα μανιτάρια, τα οποία ωφελούν τα μέγιστα στον οργανισμό και τη διατροφή μας.

Τι θα χρειαστείτε: 

• 500 γραμμάρια φρέσκα μανιτάρια (εάν επιλέξετε κονσέρβα, προτιμήστε αυτά που είναι ήδη κομμένα σε φέτες)
• 1 κουταλιά της σούπας βούτυρο
• 1 μέτριο κρεμμύδι ψιλοκομμένο
• 1 σκελίδα σκόρδο λιωμένη
• 500 ml ζωμό κοτόπουλου
• 250 ml φρέσκο γάλα
• 3 κουταλιές του γλυκού κρέμα γάλακτος με πλήρη λιπαρά

Πώς θα την φτιάξετε: 

Σε μια κατσαρόλα και σε μέτρια φωτιά, λιώνετε το βούτυρο και στη συνέχεια προσθέτετε το κρεμμύδι και το σκόρδο και τα σοτάρετε. Κατόπιν, προσθέτετε τα μανιτάρια και τα τσιγαρίζετε μέχρι να μαλακώσουν, ανακατεύοντας συχνά. Ρίχνετε τον ζωμό και το γάλα κι αφήνετε τη σούπα να βράσει για 20 περίπου λεπτά. Με ένα μίξερ χειρός, χτυπάτε  ελαφρά τη σούπα για να αποκτήσει μια βελουτέ υφή και αλατοπιπερώνετε. Προσθέτετε την κρέμα γάλακτος, ανακατεύοντας καλά. Τη σερβίρετε γαρνίροντάς την προαιρετικά με λίγο ψιλοκομμένο μαϊντανό ή σχοινόπρασο.

4. Καροτόσουπα βελουτέ

του Πέτρου Κωστόπουλου

Για να το ξεκινήσουμε ωραία, κατ” αρχήν σας λέω ότι κλαις. Πολλές φορές. Πριν φύγει όμως. Δεν κλαις από φόβο και δεν κλαις βέβαια γιατί αποχαιρετάς για ένα χρονικό διάστημα.

Ένας γονιός κλαίει γιατί δεν μπορεί να καταλάβει πως εκείνο το μικρό κοριτσάκι με τα κοτσιδάκια και τα μαγουλάκια έγινε μέσα σε χρόνο ντε τε ένα κορίτσι-γυναίκα που μπαίνει στο αεροπλάνο για να πάει να ζήσει μόνη.

Για αρκετά χρόνια. Δεν το πιστεύεις, ότι τα χρόνια σου φαίνονται να περνάνε γρηγορότερα κι από κούρσα του Γιουσέιν Μπολτ. Το κλάμα αυτό εμπεριέχει πάρα πολλά συναισθήματα. Έχει χαρά, που τα κατάφερε, έχει στενοχώρια που φεύγει, έχει αμηχανία γιατί δεν καταλαβαίνεις πως θα είναι μετά η ζωή σου, χωρίς αυτό το παιδί στην καθημερινότητα κι έχει και σινεμά.

Έτσι δε γίνεται σε όλα τα έργα όταν φεύγει το παιδί;

Με ρωτάνε διάφοροι αν φοβάμαι που το κορίτσι έφυγε μόνο του έξω. Τι να πω…; Πάντα ένας γονιός φοβάται για τα παιδιά του. Μπορώ να μαρτυρήσω μετά από 20 χρόνια, ότι από τη μέρα που γεννήθηκε το πρώτο μου παιδί, έγινα πιο κότα σε όλες μου τις συμπεριφορές. Προσωπικές, κοινωνικές, επαγγελματικές, ακόμα και στο γράψιμο.

Γιατί; Γιατί ήθελα πάντα να υπάρχει το λιγότερο δυνατό γρατζούνισμα γύρω από το παιδί. Μεγάλο λάθος αυτό, αλλά έτσι κάνει ένας άντρας συνήθως.

Η γυναίκα ως μάνα που προστατεύει το παιδί όπως οι γάτες, με κάποιο τρόπο πάντα θα στο περάσει κι ας μην το έχεις σκεφτεί. Εννοείται ότι ο μεγαλύτερος φόβος στη ζωή σου είναι η υγεία και το μέλλον των παιδιών σου. Όμως σε καμιά περίπτωση δε με φοβίζει το γεγονός ότι το παιδί έφυγε έξω.

Αυτούς τους φόβους τους βρίσκω ακατανόητους. Δεν πάνε στο μέτωπο της Συρίας, να πολεμήσουν τον ISIS. Σε χώρες που είναι πιο πολιτισμένες από την Ελλάδα πάνε συνήθως.

Έτσι έκανα κι εγώ κάποτε. Έφυγα χωρίς δίφραγκο για να πάω να σπουδάσω στη Γαλλία, γιατί εδώ έκανα μόνο συνδικαλισμό στο πανεπιστήμιο. Όταν αποφάσισα να μάθω γράμματα, ήξερα ότι δεν θα τα μάθαινα εδώ. Τότε δεν υπήρχαν ούτε κινητά, ίσως ούτε καν τηλέφωνα σε όλα τα σπίτια.

Εκεί στο εξωτερικό εννοώ. Λίγοι φοιτητές είχαν τηλέφωνο στο σπίτι τους. Μίλαγα με τους γονείς μου για δευτερόλεπτα από διάφορους τηλεφωνικούς θαλάμους στο Παρίσι, μιας και δεν υπήρχε σάλιο. Δεν ξέρω αν φοβόταν η μάνα και ο πατέρας μου, εγώ έφευγα ευτυχισμένος.

Και παρότι άφραγκος, αισθανόμουν άτρωτος. Έτσι νιώθεις σε αυτή την ηλικία. Όταν μυξόκλαιγε η μάνα μου στο τηλέφωνο για το που και πως είμαι και πως περνάω στα ξένα μου την έδινε στα νεύρα. Να την πνίξω ήθελα. Τώρα όμως καταλαβαίνω τη μάνα μου που γκρίνιαζε συνέχεια γιατί δεν της τηλεφωνούσα.

Όμως ξέρω ότι οποιαδήποτε στραβή μπορεί να συμβεί, ακόμα κι όταν μένεις μέχρι τα 40 μέσα στο σπίτι σου με τους γονείς. Ή μάλλον εκεί συμβαίνουν χειρότερα. Εγώ ήθελα να κάνουν τα παιδιά μου ότι έκανα εγώ, να κόψουν τον ομφάλιο λώρο με μένα και τη μάνα τους. Να φύγουν για να σπουδάσουν, να δουλέψουν, από γκαρσόνια μέχρι πωλήτριες, να αποκτήσουν δικό τους κύκλο, και ενδιαφερόντων και ανθρώπων, και να ξεκινήσουν τη δική τους ζωή από την αρχή, χωρίς βοηθητικές ρόδες.

Την τελευταία στιγμή πριν φύγει θες να πεις πολλά στο παιδί. Αλλά είναι πολύ αργά, αν δεν τα έχεις πει νωρίτερα. Κανένας δε μαθαίνει σε μια βδομάδα ή ένα μήνα. Οι συμπεριφορές των παιδιών γίνονται από το τι τους έχεις διδάξει για 18 χρόνια κι από το dna που κουβαλάει το καθένα.

Ο γονιός έχει πάντα την αγωνία μην έχει κάνει καμία μαλακία στη διαπαιδαγώγηση. Αν είναι σωστός γονιός γιατί nobody’s perfect. Οκ, τι θα πεις σε ένα κορίτσι; Αυτά που έμαθες. Πρώτον, ότι οι λάθος παρέες σε οδηγούν σε λάθος ζωές και όταν είσαι 18 χρονών μασάς εύκολα. Δεύτερον, ότι τα ναρκωτικά σε οδηγούν, όχι στο θάνατο όπως λέγαν οι παλιοί κομμουνιστές, αλλά στην πλήρη απαξίωση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Είναι πλέον γνωστό, παρόλα όσα λέγαμε μικρότεροι, ότι και τα πολλά τσιγαριλίκια τελικά μαλάκα σε κάνουν σαν άνθρωπο.

Οι παρέες πάλι στα 18 σου χρόνια δεν είναι κατασταλαγμένες. Η μαγκιά και το κουκουρούκου, που έχουν πέραση, μπορεί να σου δυναμιτίσουν τη ζωή. Έχω κάνει τις πιο μαλακισμένες παρέες στη ζωή μου. Θυμάμαι πρωτοετής να παίζω χαρτιά και πόκα ολονύχτια, μετά να κολλάω με την πολιτική και να τρέχω από συνέλευση σε διαδήλωση κι από αφισοκόλληση σε αμφιθέατρα.

Αλλά η μαλακία κυκλοφοράει παντού. Ποια είναι η διαφορά μιας παρέας στην Αθήνα, από μια παρέα στη Ρώμη, μια παρέα στο Λονδίνο κι από μια παρέα στο Όκλαντ…; Έζησα δέκα χρόνια στο εξωτερικό και το ξέρω το έργο.

Καμία δεν είναι η διαφορά. Η διαφορά είσαι Εσύ. Εσύ διαλέγεις ανάλογα με τα κριτήρια που έχεις και αυτό που θες να κάνεις στη ζωή σου. Αν έχεις θέληση να πας κάπου, θα πας. Αν δεν έχεις , δε σε σώζει ούτε η προστασία της Αθήνας, ούτε το άγνωστο της Αμερικής και της Αγγλίας.

Τα παιδιά είναι ενημερωμένα πια. Και για το σεξ και για τα ναρκωτικά, αλλά και για το τι σημαίνει επιτυχία στη ζωή. Εγώ 15 χρονών δεν ήξερα καν ότι κουνιέσαι κατά τη διάρκεια του σεξ! Δεν υπήρχαν τσόντες τότε. Ψιλορεζίλι θα έγινα την πρώτη φορά. Ναρκωτικά τότε δεν κυκλοφορούσαν και η επιτυχία ήταν να γίνεις πρόεδρος του έτους ή στη σχολή.
Οκ, αν έχεις κόρη θα αρχίσεις να λες διάφορα, θα της μιλάς συνέχεια για το rohypnol. Το ναρκωτικό του βιασμού.

Να μην αφήνει το ποτήρι της στα μπαρ, να το παίρνει μαζί στην τουαλέτα, να προτιμάει καμιά μπύρα, να μην κάνει παρέα με κοκάκια και να μην πέσει στην τεμπελιά και τη βαρεμάρα. Τι άλλο να της πεις…;

Να σε πιάσει υστερία και να φοβίζεις το παιδί για ό,τι περπατάει και πετάει; Να του μιλάς για θανάτους και ξεφτίλες; Να του δημιουργείς ενοχές που έφυγε για να κάνει κάτι καλύτερο; Να του μεταφέρεις τα δικά σου άγχη; Να του λες να ξαναγυρίσει κάτω από τις φτερούγες σου για να μείνει ανάπηρο μια ζωή; Εγώ αυτά τα θεωρώ τεράστιες μαλακίες. Α, για να μην ξεχαστώ.

Του λες, εγώ δηλαδή, αν μπορεί να μην ξαναγυρίσει.

Εγώ δε μασάω από τις διάφορες πολιτικές παπαριές ότι φεύγουν τα καλύτερα μυαλά μας έξω. Δεν ξέρω αν το παιδί μου ανήκει στην κατηγορία των καλών μυαλών, το ελπίζω έτσι να γίνει, αλλά αν γίνει έτσι, μια χαρά θα είναι στην Αμερική και στη Γαλλία.

Πας, ζεις και δουλεύεις εκεί που έχεις μέλλον, εκεί που σου ανοίγει ο δρόμος, εκεί που μαθαίνεις, εκεί που θα σε πληρώσουν, εκεί που αν τα καταφέρεις δεν θα αισθάνεσαι ούτε ενοχές, ούτε κλέφτης. Εκεί που αν πετύχεις θα σε κάνουν ήρωα και δε θα σε φθονούν και δεν θα σε λοιδορούν. Εδώ δηλαδή, σήμερα, τι από όλα αυτά μπορεί να συμβεί στην Ελλάδα του 2015;

Σε ποιο τομέα να πάει να δουλέψει ένα παιδί σήμερα; Τι καινούργιο γίνεται; Πού ανοίγουν ορίζοντες; Κάθε πότε λειτουργούν τα πανεπιστήμια; Τι έχουν για εξοπλισμό; Πού στο διάολο στον πλανήτη κυκλοφορεί άλλος Μπαλτάς που θα μας πει ότι η αριστεία είναι ρετσινιά; Μετά την επιτυχία και την επιχείρηση, ποινικοποιείται τώρα στην Ελλάδα και η αριστεία!!! Τι να κάνει; Να γραφτεί σε καμιά κομματική νεολαία μπας και την προσλάβουν στο κράτος; Θα ευτυχήσω αν το δω ή θα κόψω φλέβες;

Δυστυχώς δεν μπορώ να φύγω κι εγώ. Δεν υπάρχουν υποτροφίες για την ηλικία μου…Κολυμπώντας θα έφευγα, αν έβρισκα μια αξιοπρεπή δουλειά. Όχι για να κυνηγάω το κορίτσι από πίσω, αλλά για να ξαναγυρίσω στον πολιτισμένο κόσμο. Αυτή τη στιγμή είμαστε μια μπλοκαρισμένη κοινωνία. Από παντού. Μια κοινωνία σε άγχος, στρες και κατάθλιψη. Αλλά και φθόνο και χαιρεκακία. Λυπάμαι τα νέα παιδιά που δεν μπορούν να δουν ένα μέλλον, αλλά μόνο παπαρολόγους στην τηλεόραση.

Εννοείται ότι στη ζωή σου ανοίγει μια τρύπα, όταν δε βλέπεις κάθε μέρα το πιο αγαπημένο σου πλάσμα που έβλεπες επί 18 χρόνια. Έχεις μια αμηχανία κάποιες στιγμές. Πάλι καλά που οι ιμπεριαλιστές οι Αμερικάνοι βρήκαν το Skype και το Facetime και το Viber για να μην πληρώνεις.

Αλλά χαίρεσαι κιόλας, όταν σε κάθε μία από αυτές τις επικοινωνίες ακούς ότι το παιδί ανακαλύπτει ένα θαυμαστό, καινούργιο κόσμο. Κι ελπίζεις ότι αυτός ο κόσμος θα την κάνει καλύτερο άνθρωπο από σένα. Και σε ξαναπιάνουν τα δάκρυα μερικές φορές…

Πηγή: toratora.gr

Διαβάστηκε εδώ:www.tilestwra.com