Από: Νινέττα Φαφούτη













Πηγή: www.imommy.gr/
Από: Νινέττα Φαφούτη
Πηγή: www.imommy.gr/
Η απίστευτη ιστορία της Κινέζας ρακοσυλλέκτριας Lou Xiaoying η οποία κατάφερε μέσα σε 40 χρόνια να σώσει και να αναθρέψει 30 εγκαταλελειμμένα μωρά!
Στην Κίνα, η βρεφοκτονία και η βρεφική εγκατάλειψη είναι σε τρομερή έξαρση λόγω των σκληρών πολιτικών μέτρων που επιτρέπουν μόνο ένα παιδί σε κάθε οικογένεια που ζει σε πόλη. Έτσι οι Κινέζοι ωθούμενοι από τη φτώχεια και την τεράστια πολιτική πίεση αναγκάζονται να προβούν σε εγκατάλειψη μωρών εφόσον είναι τα δεύτερα της οικογένειας ή ακόμα και σε βρεφοκτονίες αν το πρώτο τους παιδί είναι κορίτσι. Νομίζουν ότι ένα αγόρι θα ανταποκριθεί καλύτερα στις οικονομικές ανάγκες της οικογένειας.
Η Ζωή, στα σκουπίδια
Τρομακτικά περιστατικά νεογέννητων μωρών πεταμένων σε κάδους σκουπιδιών, είναι καθημερινό φαινόμενο. Πρόσφατα στα φώτα της δημοσιότητας ήρθε περιστατικό μικρού κοριτσιού το οποίο έφερε μαχαιριά στο λαιμό. (Ευτυχώς, στο μωρό παρασχέθηκαν οι πρώτες βοήθειες και τώρα βρίσκεται σε άριστη υγεία και στο δρόμο για την υιοθεσία).
Ποιος όμως γονιός έχων σώας τα φρένας μπορεί να προβεί σε τέτοιο έγκλημα; Δύσκολο να απαντηθεί. Γεγονός όμως είναι ότι το ανάλγητο κράτος προβαίνει ακόμα και σε υποχρεωτικές εκτρώσεις, όπως στην περίπτωση νεαρής Κινέζας που την υπέβαλαν σε έκτρωση μια και δεν είχε να πληρώσει το πρόστιμο (ναι, πρόστιμο για την ανθρώπινη ζωή) και ύστερα της έβαλαν για τιμωρία στο κρεβάτι της σακούλα με το εκτρωμένο έμβρυο. Παγώνει ο νους και μόνο στη σκέψη, γιαυτό και δεν θα αναρτήσουμε τις σχετικές φωτογραφίες που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο και σε κάνουν να νοιώθεις οργή και ντροπή που ανήκεις στο ανθρώπινο γένος.
Και πως μπορεί κανείς να αντισταθεί σε τόσο μεγάλες δυνάμεις;
Στον αντίποδα όλων αυτών, η υπέροχη 88χρονη πια, ρακοσυλλέκτρια Lou Xiaoying η οποία, παρέα με τον άντρα της κατάφεραν να σώσουν και να αναθρέψουν 30 μωρά χωρίς να τους πεθάνει κανένα! Πάμπτωχοι από χρήματα, πάμπλουτοι από αγάπη και ευδαιμονία!
Θέλοντας να τους προσφέρουν πραγματικά ό,τι καλύτερο μπορούσαν, φρόντισαν για την τροφή τους, το ρουχισμό τους, την ανατροφή τους αλλά και το πνεύμα τους, μεγαλώνοντας οι ίδιοι 4 από αυτά και δίνοντας τα υπόλοιπα σε άκληρους φίλους και συγγενείς ώστε να πάνε σχολείο και να ζήσουν όσο γίνεται καλύτερα.
«πήγαινα πάντα αιφνιδιαστικά στα σπίτια των παιδιών να ελέγξω πως περνάνε και πάντα φρόντιζα τις Κυριακές να είναι μαζί μου για να βγαίνουμε βόλτα στα δάση και τη φύση, ώστε να νοιώθουν την φροντίδα, την αγάπη και την προστασία που χρειάζονταν».
Η ιστορία της Λου ξεκίνησε το 1972 στους δρόμους της πόλης Jinhua όταν είχε βγει, κατά την καθημερινή συνήθειά της, να ψάξει για χρήσιμα αντικείμενα από τα σκουπίδια από τους κάδους. Εκεί μέσα, βρήκε πεταμένο ένα μικρό κοριτσάκι. Ο κίνδυνος αν την ανακάλυπταν θα ήταν μεγάλος, λέει η ίδια σε συνέντευξή της, στην κινέζικη εφημερίδα Yanzhao Metro Daily:
«Δεν το σκέφθηκα ούτε στιγμή. Θα είχε πεθάνει αν δεν την είχαμε πάρει να τη φροντίσουμε. Τότε ακριβώς κατάλαβα ότι αγαπάω τα παιδιά και θα ήθελα να τους προσφέρω ό,τι καλύτερο μπορούσα! Το να τη βλέπουμε να μεγαλώνει ήταν για μας μοναδικό! Όλα αυτά τα παιδιά χρειάζονται αγάπη και φροντίδα.
Είναι μοναδικά κι αξιαγάπητα ανθρώπινα όντα. Δεν το χωράει ο νους μου πως είναι δυνατόν κάποιοι να τα παρατάνε στα σκουπίδια… Η κόρη μου αυτή, είναι σήμερα 40 χρόνων κι έχει δικό της παιδί πια!»
Η καταπληκτική αυτή γιαγιά νοσηλεύεται σήμερα σε νοσοκομείο λόγω νεφρικής ανεπάρκειας, όπου την φροντίζουν και την περιβάλλουν όλα της τα παιδιά και αναπολεί:
«τον πιο μικρό μου γιο, τον Ζανγκ Γκιλιν που
ο Ζανγκ Γκιλίν
είναι σήμερα μόλις 7 χρονών, τον βρήκα πεταμένο σε έναν κάδο σκουπιδιών. Ήμουν τότε 82 χρονών. Πάρα πολύ μεγάλη για να αναθρέψω ένα ακόμη παιδί.
Όμως δεν μπορούσα με τίποτε να τον αφήσω στο έλεος του Θεού. Τον κοίταζα και μου χαμογελούσε. Ήταν τόσο γλυκός! Ηταν αδύνατο να μην τον φροντίσω!
Τον πήρα λοιπόν στο σπίτι μας στην εξοχή (σ.σ. μια παράγκα που μπάζει από παντού, μέσα σε ένα δάσος) και τον φρόντισα και τον περιέθαλψα. Του έδωσα το όνομα Ζανγκ Γκιλιν που σημαίνει Σπάνιοςκαι Πολύτιμος!
Με βοήθησαν και τα μεγαλύτερα παιδιά μου στην ανατροφή του. τώρα πια είναι ένας απόλυτα υγιής και χαρούμενος νεαρός!
Ξέρω πως οι μέρες μου ίσως δεν είναι πολλές. Θα ήθελα όμως πριν φύγω να τον δω κι αυτόν να πηγαίνει στο σχολείο.»
Η Λου εκτός των υπολοίπων 30 παιδιών της έχει και μία βιολογική κόρη η οποία έχει εμπνευσθεί από τη μητέρα της και έχει αφιερώσει τη ζωή της στην αναζήτηση και την υποστήριξη εγκαταλελειμμένων παιδιών. Η ιστορία τους έχει ευαισθητοποιήσει ολόκληρη την Κίνα των χιλιάδων εγκαταλελειμμένων παιδιών, και το έργο της έχει βρει παντού επώνυμους και ανώνυμους μιμητές.
Η Λου έχει αποκτήσει δίκαια το προσωνύμιο «Επίγειος Άγγελος» και αποτελεί τη ζωντανή απόδειξη ότι δεν χρειάζεται να έχεις τίποτα απολύτως για να δώσεις αγάπη και φροντίδα. Κι ακόμα μεγαλύτερη απόδειξη ότι ο καθένας μας, από όποια θέση κι αν βρίσκεται μπορεί να γίνει διάβολος ή άγγελος. Δική μας επιλογή.
Αννυ Λιγνού για το e-fungus.gr
φωτογραφίες από το διαδίκτυο.
Πηγή:www.e-fungus.gr
Παιδιά που οι γονείς τους δεν μπορούν να τα αναθρέψουν. Παιδιά που δεν βρήκαν άλλη στέγη από τα ιδρύματα που τα περιθάλπουν και τα μεγαλώνουν. Πίσω από την μεγάλη εικόνα της οικονομικής κρίσης, παίζονται τα μικρά, αλλά σημαντικά, δράματα.
Το βρετανικό Sky News ενδιαφέρθηκε γι αυτή την κρυμμένη πτυχή της κρίσης στην Ελλάδα και έστρεψε την προσοχή του στο «Χαμόγελο του Παιδιού» και στον πρόεδρο Κώστα Γιαννόπουλο, ο οποίος υφίσταται με τη σειρά του τα επίχειρα της οικονομικής δυσπραγίας.
Δεν χρειάζονται άλλοι πρόλογοι, καθώς το σήμα κινδύνου που εκπέμπει είναι άμεσο: «Τα σπίτια που διατηρούμε για τα εγκαταλελειμμένα παιδιά ενδέχεται να κλείσουν σε λίγους μήνες. Οι άνθρωποι και οι εταιρείες που μας πρόσφεραν βοήθεια δεν μπορούν να αντέξουν άλλο οικονομικά και να δώσουν κάποια χρήματα και για φιλανθρωπίες. Δεν θα τολμούσα ποτέ να το πιστέψω ότι θα συνέβαινε αυτό το πράγμα. Θα προσπαθήσουμε σκληρά για να πείσουμε ανθρώπους στην Ελλάδα και το εξωτερικό να συνεχίσουν τις δωρεές. Θα είναι καταστροφικό για τα 380 παιδιά που περιμένουν από εμάς να τα βοηθήσουμε να συνεχίσουν τη ζωή τους. Δεν γίνεται να τα εγκαταλείψουμε για δεύτερη φορά», αναφέρει.
Το «Χαμόγελο του Παιδιού» διατηρεί 11 σπίτια στην Αθήνα, μια 24ωρη γραμμή υποστήριξης και κινητή ιατρική μονάδα. Αυτή τη στιγμή έχει υπό την επίβλεψή του 350 παιδιά. Κάποια από αυτά ανήκαν σε γονείς που δεν μπορούσαν να τους προσφέρουν τροφή και στέγη και αναγκάστηκαν να τα δώσουν στο ίδρυμα. Άλλοι, λόγω του εθισμού τους στο αλκοόλ και τα ναρκωτικά, είναι ανίκανοι να αναθρέψουν παιδιά. Ο Βρετανός δημοσιογράφος ακούει για μια πολύ πρόσφατη περίπτωση (νωρίτερα μέσα στο μήνα) όπου ένας πατέρας αυτοκτόνησε αφήνοντας ορφανά τρία μικρά παιδιά.
Το μαιευτήριο «Έλενα» είναι ανάμεσα στα τρία κρατικά που υποδέχονται εγκαταλελειμμένα μωρά. Όμως, όσο και αν η φροντίδα είναι υψηλής στάθμης, μόλις τα μωρά γίνουν έξι μηνών πηγαίνουν σε διάφορα ιδρύματα. Εκτός και αν εμφανιστούν οι γονείς τους και τα πάρουν. Ένας υπεύθυνος του νοσοκομείου λέει στο Sky News: «Το πρόβλημα έχει μεγαλώσει. Πολλές γυναίκες γεννούν και στη συνέχεια φεύγουν από το νοσοκομείο αφήνοντας τα παιδιά τους σε εμάς. Ένας λόγος είναι πως κάποιες πιστεύουν ότι δεν μπορούν να μεγαλώσουν τα παιδιά τους ή μπορεί να είναι πρόσφυγες. Χρησιμοποιούν τη χώρα ως γέφυρα για να περάσουν σε μια άλλη χώρα. Έτσι, αφού γεννήσουν, αφήνουν τα παιδιά τους και φεύγουν».
Το άρθρο αναφέρει πως αυτά τα παιδιά είναι το ανθρώπινο αποτύπωμα της οικονομικής κρίσης. Τα παιδιά της Ελλάδας που δεν τα θέλει κανείς. Εγκαταλελειμμένα λόγω της κρίσης που ξεκίνησε πριν αυτά γεννηθούν.
juniorsclub.gr
Διαβάστηκε στο www.nostimonimar.gr
Κατερίνα Χήναρη
Είναι σκοτεινά. Δεν ξέρω και πολλά για το πού βρίσκομαι. Ωραία είναι πάντως. Ζεστά και φιλόξενα. Δεν μπορώ να δω. Μπορώ, όμως, να νιώσω. Οι αισθήσεις μου λειτουργούν στο έπακρο.
Μπορώ νʼ ακούω τα πάντα. Είναι η καλύτερη κρυψώνα εδώ μέσα. Μπορώ να κρυφακούω, όσα οι άλλοι δε θα έλεγαν ποτέ αν ήμουν μπροστά τους. Ευχή και κατάρα. Ακούω, ναι μεν, αλλά δεν μπορώ να καταλάβω όσα τρυπούν τʼ αυτιά μου. Λέξεις, ήχοι, ψίθυροι φτάνουν αλλοιωμένοι. Μόνο τη δική σου φωνή ξεχωρίζω. Μόνο αυτή με ηρεμεί και με καθησυχάζει. Δε σε ξέρω, αλλά μπορώ να σε φαντάζομαι. Η χροιά σου βγάζει ζεστασιά κι οικειότητα. Νιώθω όμορφα όταν σʼ ακούω. Νιώθω πως έχω μια συντροφιά.
Είσαι ό,τι πιο κοντινό έχω σε παρέα. Εσένα ξέρω. Όλοι οι άλλοι είναι περαστικοί. Έρχονται και φεύγουν πριν προλάβω να τους μάθω. Καμιά φορά νιώθω τʼ άγγιγμά τους. Είναι κρύο. Σε τίποτα δε μοιάζει με το δικό σου. Εσένα είναι χάδι. Κι αν μαθαίνω κάτι, είναι να ξεχωρίζω τʼ αγγίγματα απ’ τα χάδια. Τα πρώτα είναι κρύα κι αδιάφορα. Το χάδι σου κρύβει νοιάξιμο κι ελπίδα. Δείχνει πως με αισθάνεσαι όπως κι εγώ. Οι άλλοι φαντάζονται πως υπάρχω. Εσύ ξέρεις, όμως, το ξέρεις ήδη. Δεν είμαι υποψία για σένα. Είμαι βεβαιότητα.
Το ξέρω, γιατί μόνο εσένα ξέρω τόσο καλά. Έχω το προνόμιο να σε γνωρίζω πολύ πριν με γνωρίσεις εσύ. Μπορώ να αντιλαμβάνομαι καθετί πάνω σου. Αυτά που λες κι όσα παλεύεις να μην ξεστομίσεις. Τις σκέψεις που σε βαραίνουν και τις πιθανότητες που σε τρομάζουν. Όσα σ’ ευχαριστούν κι όσα σε φοβίζουν.
Τα τελευταία νομίζω πως τα καταλαβαίνω περισσότερο. Τους φόβους σου. Γιατί απʼ αυτούς έχω κι εγώ. Ένα σωρό φόβους κι ανασφάλειες που μόνο μαζί σου μπορώ να μοιραστώ. Βλέπεις, όταν φεύγουν όλοι μόνο εσένα έχω. Δεν έχω άλλον. Εσένα εμπιστεύομαι. Κι όσο κι αν δυσκολεύεσαι να το παραδεχτείς κι εσύ μόνο εμένα έχεις.
Ίσως αυτό σε τρομάζει περισσότερο. Ο δεσμός μας που αναπτύσσεται με γοργούς ρυθμούς και δεν μπορείς να τον κατανοήσεις. Είναι πρωτόγνωρο κι όπως όλα τα καινούρια, τρομάζουν τους ανθρώπους. Εγώ δεν είμαι ακόμη άνθρωπος και δεν ξέρω αν θα έχω την ευκαιρία να γίνω. Ξέρω, όμως, πως δε θέλω να φοβάσαι. Δεν θέλω να είμαι εγώ η αιτία που βγάζει τους φόβους σου στην επιφάνεια.
Άλλωστε, τι κακό θα μπορούσα να σου κάνω εγώ; Μόνο καλά θέλω να σου προκαλέσω. Από εκείνα που δεν έχεις ζήσει κι από εκείνα που δε φαντάζεσαι πως θα ʼρθουν. Δικαιολογημένα. Καμία γυναίκα δε γνωρίζει πως είναι να είναι μαμά, μέχρι τη στιγμή που γίνεται. Μέχρι τότε μόνο εικασίες και σκέψεις τριγυρνούν μέσα της. Τώρα τριγυρνάω κι εγώ. Κι αν με ρωτάς, δε θα ήθελα να είμαι πουθενά αλλού. Εδώ, κοντά σου, θαρρώ πως είναι το καλύτερο μέρος που θα μπορούσα να ευχηθώ να βρίσκομαι.
Η αλήθεια είναι, πως δεν ξέρω πολλά για τον κόσμο. Ξέρω όσα μου μαθαίνεις μέσα απʼ τις αφηγήσεις σου. Έχω ένα σωρό πράγματα να δω κι άλλα τόσα να κάνω. Μα πιο πολύ θέλω να δω εσένα. Να μάθω μέσα από σένα. Εσένα θέλω για δασκάλα. Εσένα για φίλη. Εσένα και για μαμά.
Μαμά.
Περίεργη λέξη κι εύκολη. Κρύβει μέσα της ένα σωρό θησαυρούς σε μόλις δύο συλλαβές. Ίσως, για να μπορείς να την ξεστομίζεις τόσο άνετα, όσο βγαίνει η ανάσα σου. Μα-μά λες,,κι απλώνονται μπροστά σου αγκαλιές και χέρια προστατευτικά.
Εσένα θέλω να φωνάζω μαμά. Και χαίρομαι, όταν με θες κι εσύ για παιδί σου. Και σκοτεινιάζω, όταν σκέφτεσαι νʼ απαλλαγείς από μένα. Σου έκανα κάτι κακό; Κάτι που δεν έπρεπε; Μήπως σʼ ενοχλεί που κάνω βόλτες εδώ μέσα; Μήπως που μεγαλώνω; Δεν φταίω εγώ γιʼ αυτό. Μόνο του γίνεται. Αν μπορούσα θα σʼ ενοχλούσα λιγότερο. Θα σʼ έκανα να νιώσεις ασφαλής, έστω για λίγο. Θα σου ʼδειχνα πως δεν είμαι αδυναμία σου, αλλά δύναμή σου. Δε σου θυμώνω. Απλά ξέρω πως ακόμη κι αν με διώξεις απ’ το σώμα σου, ποτέ δε θα μπορέσω να βγω απ’ τη ψυχή σου.
Δεν μπορώ να σου υποσχεθώ πως θα είμαι το καλύτερο παιδί. Ούτε το χειρότερο. Δεν μπορώ να σου υποσχεθώ πως θα είμαι έξυπνο ή χαζό. Δεν μπορώ να σου υποσχεθώ πως θα είμαι όμορφο ή άσχημο.
Μπορώ, όμως να σου υποσχεθώ πως ό,τι κι αν είμαι, θα είμαι δικό σου. Κομμάτι σου. Κι όταν θα πονάς, θα πονάω διπλά. Κι όταν θα νιώθεις μοναξιά, θα σου κάνω παρέα. Κι όταν έρθουν δυσκολίες, θα στέκομαι δίπλα σου.
Αυτά μπορώ να σου υποσχεθώ. Ξέρεις γιατί; Γιατί πρόλαβα να σ’ αγαπήσω προτού σ’ αντικρύσω.
Αν πρόλαβες κι εσύ να μʼ αγαπήσεις λίγο, υποσχέσου μου πως θα με αφήσεις να ζήσω.
Πηγή:www.pillowfights.gr
Γράφει η Giota.
Όσο ανεβαίνει η θερμοκρασία τόσο «ανεβαίνουν και τα ρούχα και όσο «ανεβαίνουν» τα ρούχα τόσο συγχύζεσαι….γιατί το ένα διαγράφει κοιλίτσες και μπουτάκια, το άλλο παρα είναι κοντό, το τρίτο κουμπώνει δύσκολα, το τέταρτο «πιέζει»! Κάτι τα κιλά της εγκυμοσύνης που κατσικώθηκαν και δε λεν’ να φύγουν, κάτι τα «ακατάστατα» γεύματα που έκανες τον χειμώνα, κάτι τσιμπολογήματα, κάτι τα νοστιμότατα πιτσοπιτόγυρα!!!! Να τα τώρα! Αποτέλεσμα όλων των παραπάνω είναι να ανοίγεις τη ντουλάπα σου, να την κάνεις άνω-κάτω και στο τέλος να εκνευρίζεσαι!
Χαλάρωσε!
Καταρχήν να σου υπενθυμίσω πως τα κιλάκια σου (μας) δεν θα φύγουν με καταστροφικές δίαιτες express μέσα σε 10 μέρες (έναν ολόκληρο χειμώνα έκανες για να τα πάρεις μην περιμένεις να απαλαγείς σε μια εβδομάδα!).Το μόνο που θα καταφέρεις είναι να λυσσάξεις στην πείνα, να διαλύσεις τον μεταβολισμό σου και στο φινάλε να απογοητευτείς!
Όμως ποτέ δεν είναι αργά για να ξεκινήσεις ένα πρόγραμμα σωστής διατροφής συνδυασμένο με άσκηση! Θα επανέλθεις στα κιλά σου σωστά,αργά και σταθερά!!!
Φιλοσόφισέ το!
Για σκέψου πόσο βαρετό θα ήταν να ζούσαμε σε ένα κόσμο που θα είχαμε όλες τα πόδια της Σκορδά, τον πωπό της Μαστροκώστα, τους κοιλιακούς της Βανδη κ.ο.κ.!!! Ένα δράμα θα ζούσαμε! Γιατί να είσαι χαρά του μανάβη αφού είσαι η χαρά του σουβλατζή;;;;; Εξάλλου είδες πως κατάντησαν οι αγελάδες που τρώνε μόνο χόρτα ε;
Σκέψου την (ματωμένη) Οικονομία μας!
Χωρίς όλες εμάς τις….αφρατοτσουπωτές θα κατέρρεε μονομιάς η Παγκόσμια Οικονομία!!! Όχι, δεν τρελάθηκα! Για σκέψου…τι θα έκαναν χωρίς εμάς οι εταιρίες με προϊόντα αδυνατίσματος, με ρούχα xl, τα φαστφουντάδικα, τα ινστιτούτα αδυνατίσματος, τα ζαχαροπλαστεία, τα γυμναστήρια, οι διαιτολόγοι….θα έκλειναν!!!! Ε όχι να είμαστε υπεύθυνες για τέτοιο κακό! χαχαχαχαχα
Κορίτσια μου όμορφα, με λίγα λόγια θέλω να σας πω ότι δεν τρέχει και τίποτα αν έχετε λίγη κοιλίτσα ή αν τα μπουτάκια σας αφράτεψαν! Μην μιζεριάζετε και κοιτάξτε να χαρείτε το καλοκαίρι! Δεν ήρθε δα και το τέλος του κόσμου! Μην τρελλαίνεστε! Δε νιώθετε καλά με τον εαυτό σας; Το δέχομαι και συμφωνώ! Αλλά μην ζορίζετε τον οργανισμό σας και μην ξεπατικώνετε ότι χαζομάρα βλέπετε στο internet!!! Πάρτε το απόφαση,συμβουλευτείτε ειδικούς που μπορούν να σας καθοδηγήσουν να φτιάξετε την κορμάρα που ονειρεύεστε με ασφάλεια και μόνιμα αποτελέσματα! Εννοείτε πως δεν θα είναι ευκολο αλλά αν δεν ιδρώσει ο κwλος σας (κυριολεκτικά και μεταφορικά) δεν γίνετε τίποτα.
Σας φιλώ,
η Αφρατοτσουπωτή bloggoφιλενάδα σας!
“Είμαστε κι εμείς μαμάδες.” Μια κατάθεση ψυχής
Ένα πρωινό, πριν λίγες μέρες, έφτασε στο mail μας ένα μήνυμα. Μια φίλη του blog μας, μας εξιστόρησε τη δική της εμπειρία για το πώς την άλλαξε η μητρότητα. Και οφείλω να ομολογήσω πως η δική της εμπειρία μητρότητας ήταν λίγο διαφορετική από αυτές που περίμενα να διαβάσω.
Δεν ήμουν ποτέ ιδιαίτερα κοντά σε παιδάκια. Μου άρεσαν, αλλά τα κοιτούσα από μακριά. Μέχρι τη στιγμή που έμεινα έγκυος.
Με τον σύζυγό μου πλέον έχουμε μια άριστη σχέση. Όταν μάθαμε τα ευχάριστα, μετρούσαμε ήδη 2,5 χρόνια σχέσης και 5 μήνες συγκατοίκησης, οπότε αν και στην αρχή τρομοκρατήθηκα, αμέσως μετά η ιδέα του μωρού μετατράπηκε σε ευτυχία.
Το περιμέναμε πως και πως! Οι μήνες περνούσαν με όλες τις εξετάσεις φυσιολογικές και χωρίς κανένα πρόβλημα στην εγκυμοσύνη. Ώσπου φτάσαμε στις 38 εβδομάδες.
…17 Μαρτίου ήταν…
Πήγαμε στο γιατρό για να δούμε κατά πόσο έχω συσπάσεις στη μήτρα και εκεί κατά τη διάρκεια του υπερήχου κατάλαβα ότι το μωρό μου είναι νεκρό. Το αντράκι μου που το περίμενα πως και πως για να το σφίξω στην αγκαλιά μου.
Το παιδί μου που δεν είδα, δεν άγγιξα και δε φίλησα ποτέ.
Όλα αυτά τα γράφω γιατί θέλω να πω πως είμαστε κι εμείς μαμάδες. Είμαστε μαμάδες μικρών αγγέλων…
Ναι, αγάπη μου. Είσαι μανούλα, είσαι κι εσύ μανούλα, ήθελα να της ψιθυρίσω και να τη σφίξω στην αγκαλιά μου. Περιορίστηκα σε ένα τρυφερό μήνυμα για να ευχαριστήσω αυτή τη μανούλα για την κατάθεση ψυχής. Είναι βλέπεις από τα μειονεκτήματα της τεχνολογίας να μην μπορείς να αγγίξεις αυτόν που είναι “απέναντί σου” με τα χέρια. Σκέφτομαι όμως πως αν συναντιόμασταν τυχαία, μέσα στην καθημερινότητα μας, ίσως να μην βρίσκαμε το κουράγιο να πούμε τόσα πολλά και τόσο μεγάλα. Ίσως πάλι λοιπόν να είναι από τα πλεονεκτήματα αυτής της διαδικτυακής επικοινωνίας το να μπορείς να αγγίξεις αυτόν που είναι απέναντί σου με την ψυχή. Και να τον κάνεις να σε σκέφτεται και να σε νοιάζεται. Όπως ακριβώς άγγιξε εμένα αυτή η μανούλα.
Σου εύχομαι αγάπη μου γλυκιά να μπορείς να δίνεις και να παίρνεις την αγάπη όλου του κόσμου. Χρόνια σου πολλά…
Από: Ζαχαρία Πηνελόπη
Ειδικοί υποστηρίζουν ότι τα ποσοστά επιτυχίας είναι μηδαμινά μετά από μια συγκεκριμένη ηλικία.
Σύμφωνα με νέα έρευνα, οι πιθανότητες μια γυναίκα άνω των 44 ετών να «πιάσει» παιδί με εξωσωματική γονιμοποίηση, χρησιμοποιώντας τα δικά της ωάρια, είναι μόνο 1,3%. Γι’ αυτόν το λόγο, οι ερευνητές συνιστούν στις γυναίκες αυτής της ηλικίας και πάνω, να καταφεύγουν σε ωάρια από νεαρότερη δότρια ή να έχουν φροντίσει έγκαιρα να καταψύξουν τα δικά τους ωάρια, προτού φθάσουν στα 35 τους χρόνια. Όπως υποστηρίζουν, οι γυναίκες που ελπίζουν να αποκτήσουν παιδί πρέπει να έχουν «πιο ρεαλιστικές προσδοκίες» από την εξωσωματική γονιμοποίηση.
Οι επιστήμονες, με επικεφαλής τη δρ. Μάρτα Ντεβέσα του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου της Βαρκελώνης, ανέφεραν σε συνέδριο της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Ανθρώπινης Αναπαραγωγής ότι οι πιθανότητες επιτυχούς εξωσωματικής για μια γυναίκα είναι γύρω στο 24% σε ηλικία 38-39 ετών, 15,6% σε ηλικία 40-41 ετών και 6,6% σε ηλικία 42-43 ετών. Όπως εξηγούν, αποτελεί ουσιαστικά ματαιοπονία για μια γυναίκα που έχει περάσει τα 44 χρόνια, να συνεχίσει να κάνει νέους κύκλους εξωσωματικής με δικά της ωάρια. Μάλιστα, τονίζουν ότι είναι δυστυχώς αρκετές οι γυναίκες που δεν γνωρίζουν ότι μετά τα 35 μειώνονται συνεχώς οι πιθανότητες επιτυχούς εξωσωματικής, με αποκορύφωμα τα 44 χρόνια και μετά, όπου σχεδόν μηδενίζονται.
Άλλωστε, παραπλήσια είναι και τα ευρήματα της αρμόδιας εποπτικής Αρχής Ανθρώπινης Γονιμοποίησης και Εμβρυολογίας της Βρετανίας, σύμφωνα με τα οποία η μέση πιθανότητα μιας γυναίκας κάτω των 35 να έχει επιτυχή εξωσωματική είναι 32%, ποσοστό που πέφτει στο 1,9% μετά τα 45. Αυτή η μεγάλη μείωση στις πιθανότητες επιτυχίας θεωρείται ότι οφείλεται κυρίως στις γενετικές βλάβες που συσσωρεύονται στα ωάρια όσο πιο προχωρημένη είναι η ηλικία της γυναίκας.
Όταν η Angela Ihegboro είδε για πρώτη φορά τη νεογέννητη κόρη της, έμεινε «άφωνη».
«Φυσικά και είναι δική μου. Η γυναίκα μου είναι αληθινή σε μένα », είπε ο 44χρονος. «Ακόμα κι αν δεν ήταν δική μου, το μωρό δε θα έμοιαζε έτσι».
Οι ειδικοί στη γενετική, δεν πιστεύουν στα θαύματα, αλλά δεν έχουν απλές απαντήσεις για το μυστήριο της Nmachi. Αντ ‘αυτού, τους προσέφεραν αυτές τις θεωρίες:
Σε κρίσιμη «καμπή» βρίσκεται η λειτουργία του μοναδικού στη χώρα μας ακτινοθεραπευτικού τμήματος για παιδιά με καρκίνο, το οποίο στεγάζεται στο νοσοκομείο Παίδων Αγλαΐα Κυριακού. Αιτία, και σε αυτήν τη περίπτωση, η «απογύμνωση» του ΕΣΥ από ανθρώπινο δυναμικό και το πάγωμα διαρκείας των προσλήψεων μόνιμου προσωπικού στον χώρο της υγείας.
Η μοναδική μόνιμη γιατρός που είχε μείνει στο τμήμα υπέβαλε την παραίτησή της τον περασμένο μήνα. Ετσι, ουσιαστικά αυτήν τη στιγμή η στελέχωση του τμήματος με ακτινοθεραπευτές γίνεται από μη μόνιμους γιατρούς: έναν επικουρικό και έναν με σύμβαση μέσω του ΚΕΕΛΠΝΟ. Η σύμβαση δε ενός εξ αυτών λήγει τον ερχόμενο Σεπτέμβριο. Επιπρόσθετα, το τμήμα λειτουργεί με ειδική άδεια από τον ΔΗΜΟΚΡΙΤΟ, την οποία πρέπει να αναλάβει μόνιμος γιατρός ΕΣΥ του τμήματος.
Όπως ανέφερε στην εφημερίδα «Η Καθημερινή» η πρόεδρος της Φλόγας – Σύλλογος Γονιών Παιδιών με Νεοπλασματική Ασθένεια, κ. Μαρία Τρυφωνίδη, «είναι πολύ εξειδικευμένος χώρος και απαιτεί ειδική πολύμηνη εκπαίδευση σε Ελλάδα και εξωτερικό, προκειμένου ένας ακτινοθεραπευτής να μπορεί να αναλάβει παιδιά. Μια λάθος κίνηση μπορεί να προκαλέσει φθορά σε υγιείς ιστούς. Και αν στους ενήλικους οι ιστοί αναπληρώνονται, δεν ισχύει το ίδιο στα παιδιά».
Κάθε παιδί με νεοπλασματική ασθένεια που κρίνεται ότι πρέπει να υποβληθεί σε ακτινοθεραπεία θα χρειαστεί από 20 έως 40 ακτινοβολίες. Αυτήν τη στιγμή, στο τμήμα κάνουν θεραπεία περίπου 14 παιδιά. Σύμφωνα με την κ. Τρυφωνίδου, με τα σημερινά δεδομένα είναι ορατός ο κίνδυνος αναστολής της λειτουργίας του τμήματος. Και όπως αναφέρει με πικρία: «Είναι ένα τμήμα με εξαιρετικό εξοπλισμό. Ένα έξυπνο κράτος θα τον λειτουργούσε πρωί-απόγευμα»
Προκειμένου να αποτραπεί ο κίνδυνος αναστολής της λειτουργίας του τμήματος, η διοίκηση του νοσοκομείου δεν έχει κάνει αποδεκτή ακόμα την παραίτηση της γιατρού, η οποία συνεχίζει να κατέχει την άδεια από τον ΔΗΜΟΚΡΙΤΟ.
Σύμφωνα με τα όσα είπε στην «Κ» η πρόεδρος του νοσοκομείου Παίδων Αγλαΐα Κυριακού, κ. Μαριόγκα Φραγκάκη, η παραίτηση της επιμελήτριας που εργαζόταν στο τμήμα δεν έχει γίνει ακόμη αποδεκτή. Αυτό θα συμβεί αμέσως μετά την πρόσληψη μόνιμου γιατρού που αναμένεται αυτές τις ημέρες, ο οποίος, ωστόσο, όπως παραδέχεται η κ. Φραγκάκη, δεν έχει την απαιτούμενη εξειδίκευση στην ακτινοθεραπεία παίδων. Πάντως, η κ. Φραγκάκη τονίζει ότι η πρόσληψη του γιατρού είναι υπό δημοσίευση, ενώ αμέσως μόλις μείνει κενή η θέση τής υπό παραίτηση επιμελήτριας γιατρού, θα προκηρυχθεί, με στόχο να τη λάβει, ειδικός γιατρός με εξειδίκευση στη θεραπεία παιδιών.
Αυτό είναι το τελευταίο χρονικά επεισόδιο στη «δύσκολη» ιστορία του ακτινοθεραπευτικού τμήματος του Αγλαΐα Κυριακού. Όπως αναφέρει η κ. Τρυφωνίδη, ο χώρος για τη στέγαση ενός ακτινοθεραπευτικού κέντρου για παιδιά ολοκληρώθηκε το 2000, ωστόσο δεν είχε γίνει καμία πρόβλεψη για τον εξοπλισμό. Το 2005, με πιέσεις της Φλόγας, εντάχθηκε η προμήθεια του εξοπλισμού στο 3ο Ευρωπαϊκό Πακέτο Στήριξης.
Από το 2005 έως το 2008 προκηρύσσονταν και ξανά προκηρύσσονταν διαγωνισμοί, οι οποίοι «κολλούσαν» στις προσφυγές-ενστάσεις των εταιρειών. Τέλη Δεκεμβρίου 2008 ανακοινώθηκε η απόφαση του ΟΠΑΠ να χρηματοδοτήσει την προμήθεια του εξοπλισμού. Τον Δεκέμβριο του 2009 παραδόθηκε ο εξοπλισμός, ανακαινίσθηκε ο χώρος και τον Ιανουάριο του 2011 πραγματοποιήθηκαν τα εγκαίνια του κέντρου, με το ελάχιστο δυνατόν προσωπικό -από μεταφορές από άλλα τμήματα- και με την υπόσχεση ότι θα γίνονταν προσλήψεις…
ΠΗΓΗ:kathimerini.gr
Διαβάστηκε στο: dreamfm.gr/
Το πιο ωραίο πράγμα στη δημιουργία μιας τούρτας είναι πως εκτός από μαγειρική τέχνη και γευστική ευχαρίστηση απαιτείτε και οπτική απόλαυση. Με τα σωστά συστατικά, το ταλέντο και φυσικά τις ικανότητες, ένας ζαχαροπλάστης μπορεί να μετατρέψει μια τούρτα σε ένα υπέροχο γλυπτό.
Οι δημιουργοί έχουν πολλά κόλπα και δεν διστάζουν να τα χρησιμοποιήσουν ειδικά σε διαγωνισμούς που ο ένας μάχεται ενάντια στον άλλο για να αποδείξουν ποιος είναι ο καλύτερος.
Δείτε τις φωτογραφίες με τις καταπληκτικές τούρτες που ακολουθούν και σίγουρα κάποιες από αυτές θα τις θελήσετε και εσείς.
2.Τίποτα από όσα βλέπετε δεν είναι αληθινά. Όλα είναι φτιαγμένα από ζάχαρη.
7. Η μεγάλη τούρτα του λαίμαργου
8. Τούρτα Charmader.
27. Αξιολάτρευτη τούρτα-τσάντα
28.Τούρτα OREO