Έχουμε δει πολλά ζευγάρια που μόλις πάνε να ανταλλάξουν ένα φιλί και εμφανίζεται το παιδί τους, απομακρύνονται τρομοκρατημένοι. Προσπαθούν να καλύψουν αυτό που πήγαν να κάνουν, νομίζοντας ότι αποτελεί κακό θέαμα. Αυτός ο πανικός είναι πολύ διαδεδομένος ανάμεσα στους γονείς και αυτό δεν αποτελεί την καλύτερη αντίδραση, σύμφωνα με τους ειδικούς.

Γιατί;
Το φιλί είναι κάτι πολύ φυσιολογικό για ένα ζευγάρι. Είναι σύμβολο της αγάπης και δείγμα τρυφερότητας και φυσικά δεν απαγορεύεται να το δει ένα παδί. Αντίθετα, είναι όμορφο να βλέπει τους γονείς του να αγαπιούνται και να το δείχνουν ο ένας στον άλλον. Το γεμίζει χαρά και ασφάλεια, ενώ νιώθει όμορφα όταν αισθάνεται ότι η οικογένειά του αγαπημένη και δεμένη. Αυτό φυσικά προϋποθέτει ότι το φιλί κινείται σε φυσιολογικά πλαίσια και είναι ένα απλό φιλί, χωρίς κάτι περισσότερο. Κάτι παραπάνω από απλές αγκαλιές και απλά φιλιά καλύτερα να παραμένουν στην ιδιωτικότητα της κρεβατοκάμαρας του ζευγαριού. Δε χρειάζεται το παιδί να γίνει μάρτυρας πιο σεξουαλικών σκηνών, γιατί δεν το έχει ανάγκη. Αν αυτό γίνει κατά λάθος, τότε απλά το ζευγάρι πρέπει να απομακρυνθεί ήρεμα, χωρίς να δείχνει ότι έκανε κάτι κακό.

Την επόμενη φορά, λοιπόν, που θα σκύψει ο καλός σου να σε φιλήσει μπροστά στο παιδί, μην πανικοβληθείς και τον σπρώξεις. Ανταπόδωσε του το φιλί, δείχνοντας του την αγάπη σου. Μην πεις εκφράσεις όπως «μη» ή «όχι μπροστά στο παιδί», γιατί θα το κάνεις ακόμα χειρότερο. Ζήσε την τρυφερότητα και δείχνε με απλούς τρόπους στο παιδί σου ότι οι γονείς του αγαπιούνται. Έτσι, θα αντιληφθεί και τη φυσιολογική συμπεριφορά που πρέπει να έχει ένα ζευγάρι όταν είναι άλλος κόσμος μπροστά και θα απενοχοποιήσει στο μυαλό του την έννοια της απλής επαφής.

Και αν πάει και το παιδί να με φιλήσει στο στόμα;
Υπάρχουν περιπτώσεις που το παιδί βλέποντας το φιλί μεταξύ των γονιών του, μιμείται και θέλει να τους φιλήσει και εκείνο στο στόμα. Αν πάει, λοιπόν, να κάνει κάτι τέτοιο, τότε πρέπει ήρεμα να του υποδείξεις ότι το μάγουλο είναι το κατάλληλο περιβάλλον για να σε φιλάει. Αν σε ρωτήσει γιατί τότε φιλάς το μπαμπά του στο μάγουλο, η απάντηση σου θα πρέπει να είναι ότι άλλη σχέση έχεις εσύ με το μπαμπά του και άλλη με εκείνο. Μόνο έτσι θα αρχίσει σιγά σιγά να κάνει το διαχωρισμό μεταξύ των ερωτικών και των υπόλοιπων σχέσεων και να μαθαίνει ποιον τρόπο έκφρασης της αγάπης πρέπει να ταιριάζει σε κάθε περίπτωση.

Περπατάς στα μαγαζιά με σκοπό να ψωνίσεις μερικά απαραίτητα. Δε θες να ξοδέψεις μια περιουσία, δεν έχεις άλλωστε αυτή τη δυνατότητα. Κάνοντας τη βόλτα σου σε σταματάει μια κοπέλα για να σε ψεκάσει με το νέο άρωμα ενός μεγάλου οίκου. Το μυρίζεις και αμέσως σε ταξιδεύει στα παλιά, όταν ήσουν μικρή. Σου θυμίζει το άρωμα που φορούσε η γιαγιά σου και που το είχες συνδέσει με τις ευτυχισμένες Κυριακές στο σπίτι της, με όλη σου την οικογένεια. Το άρωμα είναι πανάκριβο, αλλά το αγοράζεις.

Σύμφωνα με έρευνες του Πανεπιστημίου της Μινεόστα, αυτή η αντίδραση απέναντι σε μια προδιαγεγραμμένη απόφαση, ότι δηλαδή δε θα ξοδέψεις λεφτά αλλά τελικώς το κάνεις, είναι βασισμένη στο συναίσθημα της νοσταλγίας. Η νοσταλγία είναι ένα πολύ δυνατό συναίσθημα που κάνει τους ανθρώπους να καταναλώνουν και να ξοδέυουν περισσότερο. Όταν βρίσκονται σε νοσταλγική διάθεση και η ψυχολογία τους ταξιδεύει γύρω από παλιές ευτυχισμένες στιγμές, τότε είναι πιο επιρρεπείς να σπαταλήσουν χρήματα, ακόμα και όταν δεν έχουν πολλά για να ξοδέψουν. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι ολόκληρες θεωρίες του μάρκετινγκ βασίζονται πάνω στη νοσταλγία, με σκοπό να παρασύρουν τους καταναλωτές και να τους οδηγήσουν στο ταμείο.

Το συμπέρασμα βγήκε έπειτα από έξι πειράματα όπου συμμετείχαν άνθρωποι όλων των κοινωνικών στρωμάτων και οικονομικών δυνατοτήτων. Το αποτέλεσμα ήταν σαφές για όλους, καθώς πολύ λίγες εξαιρέσεις αντιστάθηκαν σε μια μυρωδιά, εικόνα, αίσθηση ή ο,τιδήποτε άλλο τους παρέπεμπε σε χαρούμενες στιγμές του παρελθόντος. Η συγκεκριμένη έρευνα, εκτός από ένα ακόμη εργαλείο για τη βιομηχανία του μάρκετινγκ, δείχνει ότι ο άνθρωπος είναι βαθιά συναισθηματικό ον, που αναπολεί, θυμάται και νοσταλγεί σε όλη του τη ζωή.

Πηγή: www.dearmom.gr

Από παλιά ακούμε να μας λένε πως πρέπει να γελάμε ή να χαμογελάμε γιατί έτσι ωθούμε και τους άλλους να κάνουν το ίδιο! Ενώ έχουμε δει κάτι τέτοιο να συμβαίνει πράγματι, δεν είμαστε σίγουροι αν κάτι τέτοιο έχει αποδειχθεί και επιστημονικά. Καναδοί επιστήμονες ανακάλυψαν πώς κάτι τέτοιο ισχύει και μάλιστα σε μεγάλο βαθμό!

Το ότι το χαμόγελο είναι μεταδοτικό είναι σαφές και εύκολα κατανοητό, ειδικά αν σκεφτούμε πως όλοι μας έχουμε έστω και απο μιμητισμό χαμογελάσει όταν βλέπουμε κάποιον άλλον να χαμογελάει. Όπως έδειξαν οι έρευνες οι άνθρωποι δε γελούν και χαμογελούν μόνο όταν βλέπουν κάποιον άλλον να χαμογελάει, αλλά και όταν ακούν το γέλιο ή όταν τον σκέφτονται να γελάει! Μόνο η σκέψη ότι κάποις είναι χαρούμενος μας κάνει αυτομάτως χαρούμενους, ενώ ο ήχος του γέλιου από ένα διπλανό μπαλκόνι, από το τηλέφωνο ή από οποιοδήποτε σημείο δεν έχουμε οπτική επαφή, μας κάνει αμέσως να νιώθουμε καλύτερα. Η γρήγορη εξάπλωση της χαράς μέσα από τα γέλια, λοιπόν, είναι μια ωραία «επιδημία» που κάνει σε όλους μας πολύ καλό.

Επομένως, αντιλαμβανόμαστε πως το γέλιο δεν είναι μόνο οπτικά μεταδοτικό, αλλά εξαπλώνεται και με το άκουσμα ή τη σκέψη, επιβεβαιώνοντας πως όταν γελάμε μπορούμε να κάνουμε όλο τον κόσμο να γελάει! Ας το κάνουμε, λοιπόν, όσο πιο συχνά μπορούμε για να κάνουμε τον κόσμο πιο όμορφο!

Πηγή: www.dearmom.gr