Είμαι διδυμομαμά… έχω αντέξει 50 μέρες στην μονάδα Νεογνών, κολικούς, ξενύχτια, οδοντοφυία, φτύσιμο φρουτόκρεμας στο πρόσωπό μου και στα έπιπλα της κουζίνας, μπουσούλημα και περπάτημα, terrible twos,κόψιμο πάνας και πιπίλας, προσαρμογή στον παιδικό σταθμό, ιώσεις… και όλα αυτά επί δύο.

Έχω πλύνει πιάτα τραγουδώντας το «ο Κυρ Θάνος πέθανε» τουλάχιστον 45 συνεχόμενες φορές γιατί άρεσε στους γιούς μου και δεν γκρίνιαζαν. Έχω απλώσει ρούχα στο μπαλκόνι χορεύοντας ταυτόχρονα οριεντάλ καλύτερα κι από χανουμάκι στο χαρέμι του Σουλεϊμάν για να κάτσουν ακόμα 5 λεπτά στα ρηλάξ. Έχω τρέξει ως άλλος Κεντέρης να προλάβω το τηλέφωνο που χτυπάει για να μην μου τους ξυπνήσει. Έχω ρίξει λίτρα κλάμα πάνω από τις καλαθούνες τους μην ξέροντας τι άλλο να κάνω για να σταματήσουν να κλαίνε και τα δύο ταυτόχρονα.

Απ ότι καταλαβαίνεις κι εσύ, έχω αντέξει πολλά…Αυτό που δεν αντέχω μέχρι και σήμερα, είναι οι ερωτήσεις/γκάλοπ/έρευνα που μου κάνουν στον δρόμο, όποτε με βλέπουν με τα (δίδυμα) παιδιά μου.

Πριν βιαστείς να με κακοχαρακτηρίσεις και να με πεις νευρική, ξινή ή ακοινώνητη, πρέπει να προσπαθήσεις να «μπεις στα παπούτσια μου» για να καταλάβεις!

Παρακάτω ακολουθεί το top ten των ερωτήσεων που μου έχουν κάνει…Και ναι, μπορείς να γελάσεις ελεύθερα (δεν σε βλέπω έτσι κι αλλιώς!).

-Είναι δίδυμα;

–Όχι, απλώς ήπιες λίγο παραπάνω και τα βλέπεις διπλά..

-Ήταν στον ίδιο σάκο;

–Όχι, χρεώθηκα ΚΑΙ τα μεταφορικά επί δύο…

-Πως τα ξεχωρίζεις;

–Τους έχω κολλήσει αυτοκόλλητο με τα στοιχεία τους στην αριστερή πατούσα και όταν μπερδεύομαι, ψάχνω να βρω το αυτοκόλλητο για να δω σε ποιόν μιλάω..

-Ποιο είναι το μεγαλύτερο;

–Αυτό με τους γκρίζους κροτάφους…

-Ποιο είναι το αγαπημένο σου;

-Το ριγέ…

-Είχατε δίδυμα στην οικογένεια;

–No comment, βαρέθηκα ήδη!

-Μιλάνε την δική τους γλώσσα;

–Φυσικά…Τζάμπα τον πληρώνουμε τον διερμηνέα νομίζεις;

-Ποιο είναι το πιο καλό;

–Αυτό που τρώει ξηρά τροφή και κάνει την ανάγκη του στον κήπο…

-Τα έκανες φυσιολογικά ή με εξωσωματική;

–Με αποτυχημένη κλωνοποίηση γιατί όπως βλέπεις, δεν μου μοιάζει κανένα!

Αφήνω τελευταίο το σχόλιο-κόλαφο, το οποίο έχω ακούσει αμέτρητες φορές, από τότε που ήμουν έγκυος

-Πώπω κακομοίρα μου…Σε λυπάμαι!

–Κι εγώ με λυπάμαι…Που κάθομαι και σε ακούω!

Με νοιώθεις τώρα;;

πηγη: IFVforums.gr