Δυστηχως αυτες τις μερες ανακαλυψα ειδα πολλα…
Μιλησα με αρκετες κοπελες γυναικες που κυκλοφορουν αναμεσα μας φορωντας την δικη τους «μπουργκα».
Μπορεσα να καταλαβω μια αλλη πλευρα γυναικων που σημερα δεν μπορουν να γιορτασουν γιατι θα καταπιεζονται για παντα μεχρι να καταφερουν να σπασουν τα δεσμα τους.
Βεβαια εγω ημουν και ειμαι παντα τυχερη ετσι οπως σε ολα στην ζωη μου πηρα μια μικρη γευση απο του τι ζουν αλλες γυναικες χρονια ..
Εχοντας χασει καθε επαφη με τις αναγκες τους την αξιοπρεπεια τους την αυτοεκτιμηση τους δεχομενες βια καθε μορφης αποκλεισμενες απο οικογενεια φιλους και πνιγμενες στην σιωπη και το φοβο.
Γυναικες υπερανω υποψιας νιωθουν εγκλωβισμενες ανημπορες να ζητησουν βοηθεια φιμωμενες απο ολα οσα συνεπαγεται να αφησουν το θυτη…
Το κρατος οι γραμμες βοηθειας μπροστα στα οσα ζουν προσφερει το απολυτο τιποτα και οχι δεν θελω να ειμαι αδικη με την γραμμη υποστηριξης αμεσης βοηθειας την αμεσο δραση την γραμμη ισοτητας και ολους τους κρατικους φορεις που προσπαθουν αλλα δεν ΑΡΚΕΙ…
Πρεπει επιτελους το κρατος να ταρακουνηθει να δημιουργησει πορους καταφυγια αλλα και φορεις που οι γυναικες ΑΜΕΣΑ ΥΠΕΥΘΥΝΑ ΘΑ ΕΧΟΥΝ ΤΑ ΑΚΡΩΣ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ ΝΑ ΖΗΣΟΥΝ αυτες και τα παιδια τους μεχρι να σταθουν στα ποδια τους.
Οι κακοποιημενες γυναικες δεχονται την κακοποιηση γιατι πιστευουν πως δεν εχουν που να πανε και πως να ζησουν.
Πως να εργαστεις χωρις να εχεις δικο σου σπιτι με 1 ,2 ,3 παιδια?
Που θα μεινουν αυτα τα παιδια?
Πως θα φροντισεις τις αναγκες σου οταν δεν εισαι σε θεση απο την φρικη να φροντισεις εσενα την ιδια?
Πως να ξεστομισεις πως τις νυχτες δεν μπορεις να κοιμηθεις και πως φοβασαι μην κλεισεις τα ματια σου και δεν ξαναξυπνησεις ποτε?
Ξερω πως εδω μεσα υπαρχει μια μεγαλη αγκαλια ετοιμη να δωσει την ψυχη της για να υπερασπιστει τους αδυναμους οποιον εχει αναγκη την βοηθεια μας.
Λυπαμαι που ξερω πως εδω μεσα υπαρχουν και γυναικες που ντρεπονται για τα οσα ζουν και δεν μιλανε… δεν παιρνουν την αποφαση να φυγουν…
Και που να παω Σοφια?
Οπουδηποτε ειναι καλυτερα απο αυτο που ζεις!
ΣΠΑΣΤΕ ΤΗΝ ΣΙΩΠΗ ΤΩΡΑ