Αρχείο

All posts for the day 10 Ιανουαρίου 2014

Ο νυχτερινoς τρoμος στο παιδι!

Published 10 Ιανουαρίου, 2014 by sofiaathanasiadou

Wikimedia

Ο γιος μας πηγαίνει στην 6η τάξη του δημοτικού και συχνά πετάγεται τρομαγμένος από το κρεβάτι του φωνάζοντας, όντας κοιμισμένος. Παρά τις προσπάθειές μας αδυνατούμε να τον ηρεμήσουμε.

Οι νυχτερινοί τρόμοι αποτελούν μια παροδική δυσλειτουργία του ύπνου στα παιδιά ηλικίας 3-12 ετών, που καταλαγιάζει όσο το παιδί αναπτύσσεται. Υπολογίζεται ότι 1% έως 6% των παιδιών παθαίνει περιστασιακά επεισόδια νυχτερινών τρόμων, που εμφανίζονται μέσα σε μία ώρα αφότου το παιδί έχει αποκοιμηθεί.

Είναι χαρακτηριστική η αιφνίδια κραυγή του παιδιού κατά τη διάρκεια ενός νυχτερινού τρόμου και το έντονο συναίσθημα φόβου που το κατακλύζει, καθώς και συμπτώματα ταχυκαρδίας, ταχύπνοιας, εφίδρωσης και γενικευμένης κατάστασης σύγχυσης. Ένα μέρος του εγκεφάλου δίνει την εντολή να γίνει η μετάβαση από βαθύ σε ελαφρύ στάδιο του ύπνου, ενώ παράλληλα δίνεται η εντολή να συνεχίσει ο ύπνος λόγω κούρασης.

Επειδή το παιδί βρίσκεται στη λεπτή ισορροπία ανάμεσα στον ύπνο και τον ξύπνιο, αδυνατεί να αναγνωρίσει την παρουσία του γονιού που προσπαθεί να το καθησυχάσει.

Σε αντίθεση με τους εφιάλτες που αποτελούν τρομακτικά όνειρα από τα οποία το παιδί ξυπνάει φοβισμένο, δυσκολεύεται να ξανακοιμηθεί αλλά μπορεί να ανακαλέσει το περιεχόμενό τους την επόμενη ημέρα, στους νυχτερινούς τρόμους το παιδί συνεχίζει να κοιμάται και το επόμενο πρωί δεν θυμάται τι συνέβη.

Το άγχος, η κούραση, η στεναχώρια και η έλλειψη ύπνου διατηρούν τους νυχτερινούς τρόμους. Προσπαθήστε να παροτρύνετε το παιδί σας να κοιμάται 10-11 ώρες καθημερινά και να το αποφορτίζετε από καθημερινά αρνητικά συναισθήματα που αδυνατεί να επεξεργαστεί μόνο του. Φροντίστε για την ασφάλειά του απομακρύνοντας επικίνδυνα αντικείμενα από το δωμάτιό του.

Εφόσον εντοπίσετε την ώρα που λαμβάνουν χώρα τα επεισόδια, δοκιμάστε να το ξυπνήστε 15 λεπτά πριν την αναμενόμενη έναρξη για να τα αποτρέψετε.

 Μυρσίνη Κωστοπούλου  διδάκτωρ Κλινικής Ψυχολογίας-ψυχοθεραπεύτρια 

ΠΗΓΗ : newsitamea

Η ιστορια του πιο ξεχωριστου δασκαλου της Πτολεμαιδας

Published 10 Ιανουαρίου, 2014 by sofiaathanasiadou

Magnify Image

Λένε πως τα παραμύθια που σέβονται τον εαυτό τους έχουν πάντα έναν δράκο και ένα αισιόδοξο φινάλε. Ο Μιχάλης Σίσιος τα έζησε από κοντά και τα δύο. Ο προσωπικός του δράκος γεννήθηκε μαζί του πριν 30 χρόνια, προσθέτοντας στα γενέθλια δώρα και ένα καροτσάκι για τις μετακινήσεις του. Σε αυτό τον γνώρισα στο δημοτικό. Τότε που σε μία χριστουγεννιάτικη γιορτή είχε ανακοινώσει το όνειρό του να γίνει δάσκαλος. Μερικά χρόνια μετά περιμένει να τελειώσουν οι διακοπές των Χριστουγέννων για το πρώτο κουδούνι της χρονιάς. Για να δει τους μαθητές του. Ο κύριος Μιχάλης του Α2.

«Ο ρόλος των γονιών σε αυτές τις περιπτώσεις είναι το Α και το Ω. Από εδώ αρχίζουν όλα. Στη δική μου περίπτωση ήμουν ευλογημένος γιατί είχα δύο γονείς που στάθηκαν από την πρώτη στιγμή στο πλευρό μου. Όπως και η αδερφή μου και ο αγαπημένος μου παππούς. Δεν είναι όλα τόσο ρόδινα πάντα. Υπάρχουν οικογένειες που επειδή το παιδί τους έχει κάποια αναπηρία το κρατούν στο σπίτι, το κλειδώνουν, δεν το βγάζουν έξω. Ντρέπονται! Ντρέπονται να λέει ο κόσμος ότι έχουν ένα ανάπηρο! Κι όλα αυτά το 2014!

Εγώ, αν με ρωτάς, δε γνώρισα ρατσισμό. Δε με χλεύασε κανένας και το κυριότερο κανένας δεν έδειξε οίκτο μπροστά μου. Έμαθα να διεκδικώ αυτά που μου ανήκουν. Να είμαι και να δείχνω ίσος. Όταν δε δίνεις δικαίωμα ούτε σε λυπούνται ούτε σε κοροϊδεύουν. Είναι μεγάλο ζήτημα να έχει αξιοπρέπεια ο άνθρωπος και να θυμάται πάντα ότι τίποτα δεν είναι δεδομένο σε αυτή τη ζωή.

Όταν ήμουν στο δημοτικό και αντιμετώπιζα τα πρώτα προβλήματα στη μετακίνηση ή τη διαφορετικότητα της τάξης η μητέρα μου κάθε βράδυ μου μιλούσε με τις ώρες. «Μιχάλη δεν υπάρχει δεν μπορώ, υπάρχει δεν θέλω. Ποτέ μην το βάλεις κάτω»».

Magnify Image

Ο ίδιος στα 15 του χρόνια γνωρίζει τον αθλητισμό. Το φλερτ μετατρέπεται σε έρωτα και τα πανελλήνια ρεκόρ έρχονται το ένα μετά το άλλο.

«Στο γυμνάσιο άρχισα να ασχολούμαι με τις ρίψεις και συγκεκριμένα με την κορίνα και το δίσκο. Έκανα πρωταθλητισμό για δώδεκα χρόνια. Ήταν η διέξοδός μου. Στο σπίτι έχω περισσότερα από δέκα μετάλλια, ενώ έχω σπάσει δέκα συνεχόμενες φορές το πανελλήνιο ρεκόρ στην κορίνα. Αυτό είναι το νόημα της ζωής. Κάθε φορά και ένα βήμα παραπέρα, ένα βήμα παραπάνω. Αυτό μου δίδαξε η προπονήτριά μου, Λίζα Καλταβαρίδου και την ευχαριστώ για αυτό. Μαζί ξεκινήσαμε το ταξίδι του αθλητισμού, μαζί ταξιδέψαμε, μαζί παλέψαμε.

Είναι όμορφο να κάνεις πάντα πράγματα που αγαπάς. Προσωπικά έχω μία καλή σχέση και με τον Θεό. Πιστεύω. Πριν λίγα χρόνια χειροτονήθηκα Αναγνώστης. Μου αρέσει. Με ηρεμεί. Έχω κάνει και Βυζαντινή μουσική. Μου επέτρεψε να ξεφεύγω».

Τα απογεύματα προπόνηση και ρίψεις. Το πρωί ιστορία, έκθεση και λατινικά. Ο Μιχάλης λατρεύει τα θεωρητικά μαθήματα και περνάει με πανελλήνιες στο Παιδαγωγικό Τμήμα της Φλώρινας. Το όνειρο αρχίζει να παίρνει σάρκα και οστά.

«Ήταν ένα όνειρο να σπουδάσω αυτό που αγαπώ κόντρα σε όλους και σε όλα. Δεν σου λέω ότι ήταν εύκολα. Πηγαινοερχόμουν με ειδικό αυτοκίνητο. Κάθε μέρα. Πτολεμαΐδα – Φλώρινα και πίσω. Μου άρεσε η σχολή μου. Η εξελικτική ψυχολογία, η προσέγγιση των θρησκευτικών, η μουσική. Πράγματα που διευρύνουν τον τρόπο που αντιλαμβάνεσαι τα πράγματα».

Magnify Image

Και μετά τη σχολή η ορκωμοσία και ο διορισμός. «Στην ορκωμοσία ανάγκασα όλη την Πτολεμαΐδα να… μετακομίσει στη Φλώρινα. Ήταν όλοι εκεί. Φίλοι, συγγενείς και στην άκρη ο παππούς μου. Πιστεύω το χάρηκε πιο πολύ από εμένα. Ξέρεις, όταν ήμασταν μικρά και το χιόνι έφτανε το μισό μέτρο σηκωνόταν δύο ώρες νωρίτερα από το σχολείο και άνοιγε τον δρόμο για να με πάει με το καρότσι.

Τον Σεπτέμβριο του 2007 έκανα προπόνηση όταν με πήραν οι γονείς μου και μου είπαν ότι με ψάχνουν από το γραφείο της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης. Επιστρέφω σπίτι και τους τηλεφωνώ. Μου ζητούν την επόμενη να περάσω από εκεί και να ετοιμαστώ για να παρουσιαστώ στους μαθητές μου. Τρελάθηκα».

Τη φετινή χρονιά ο Μιχάλης συμπληρώνει εφτά χρόνια ως δάσκαλος στο ειδικό Δημοτικό. «Αποφοίτησα από το τμήμα κανονική αγωγής αλλά προτίμησα να ασχοληθώ με την ειδική αγωγή. Να δώσω το ζωντανό παράδειγμα στους γονείς αυτών των παιδιών ότι κάποιος μπορεί να φτάσει εκεί που θέλει. Όλα αυτά τα χρόνια είχα τη χαρά να έχω πολλούς και αξιόλογους μαθητές. Παιδιά με σύνδρομο Down, με νοητική υστέρηση, με σύνδρομο Γουίλι, με σύνδρομο Σαν Φιλίππο κτλ. Φέτος έχω μαθητές με αυτισμό.

Το πρώτο κουδούνι χτυπάει στις 08:10 και σχολάμε στις 12:30, περνώντας ένα παραγωγικό 5ωρο με τα παιδιά κάθε ημέρα. Σε αυτές τις ώρες το βασικότερο που πρέπει να τους διδάξουμε είναι η αυτοεξυπηρέτηση. Να μάθουν να πλένονται, να τρέφονται, να διαβάζουν μία ταμπέλα, να μπορούν ανά πάσα στιγμή να ικανοποιούν τις ανάγκες του. Όλα αυτά γίνονται μέσα από επιτραπέζια, κάρτες, βιβλία αλλά και ipad, όπου τα παιδιά παίζουν διάφορα παιχνίδια (ταύτισης, αντίθεσης, ρόλων κτλ) σαν προσομοίωση της ζωής.

Magnify Image

Φέτος στη χριστουγεννιάτικη γιορτή μας κάναμε ένα θεατρικό σκετσάκι όπου αναπαριστούσαμε τη ζωή των παλιών χρόνων, όπου η σύζυγος είναι νοικοκυρά και καλύπτει τις ανάγκες του σπιτιού, οι άνδρες εργάζονται, κόβουν τα ξύλα, τα παιδιά λένε τα κάλαντα κτλ. Πρέπει το παιδί να αντιληφθεί από μικρή ηλικία μερικά πράγματα και σταδιακά να μάθει να αυτοεξυπηρετείται. Όλοι νομίζουν ότι οι γονείς μας θα είναι πάντα δίπλα μας να μας τα παρέχουν όλα. Κάτι τέτοιο δεν ισχύει, οπότε πρέπει να είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε κάθε κατάσταση».

Ποια είναι όμως η μεγαλύτερη «αναπηρία» του ελληνικού κράτους; «Η παιδεία. Δεν υπάρχει παιδεία. Τελειώνω το σχολείο, προσπαθώ να πάω να πιω έναν καφέ ή να βγω το βράδυ να δω τον αγαπημένο μου Ολυμπιακό και βρίσκω συνέχεια αυτοκίνητα και μηχανές πάνω σε ράμπες, περάσματα και θέσεις αναπήρων. Αυτό για εμένα είναι η μεγαλύτερη αναπηρία».

ΠΗΓΗ : lifo

ΠΩΣ ΝΑ ΦΤΙΑΞΕΤΕ ΜΟΥΣΤΑΚΙΑ ΓΛΥΦΙΤΖΟΥΡΙ

Published 10 Ιανουαρίου, 2014 by sofiaathanasiadou

20130206-151933

Τι σας βρήκα?

Μια τέλεια ιδέα για κεράσματα για πάρτυ,παιδικό μπουφέ, ακόμα και για τον γάμο ή την βάφτιση που διοργανώνετε …

Έχει μεγάλη απήχηση στο εξωτερικό και έχει κερδίσει τις καρδιές σας. Θεωρείται το πιο ψαγμένο γλυκάκι αναμφίβολα.

Λόγω της πρωτοτυπίας του ξεφεύγει από τα συνηθισμένα και »πολυφορεμένα».

Είμαι σίγουρη ότι θα ξετρελαθείτε με την ιδέα,θα το τολμήσετε και θα κερδίσετε χωρίς αμφιβολία τις εντυπώσεις…

Πάμε λοιπόν να δούμε στο παρακάτω βιντεάκι πώς θα φτιάξετε γλυφιτζούρια μουστάκια!!!!!!!!!!!

Τις φόρμες για να κάνετε μουστάκια γλυφιτζούρια θα τις βρείτε εδώ

Μπορείτε επίσης να αυτοσχεδιάσετε και να φτιάξετε και άλλα σχέδια με φόρμες σιλικόνης όπως πεταλούδες,καρδούλες και ότι άλλο σκεφτείτε…

20130206-152134

Δεν έχετε παρά να λιώσετε την λευκή σοκολάτα, & να προσθέσετε χρώμα ζαχαροπλαστικής της αρεσκείας σας , να την τοποθετήσετε μέσα στις φόρμες στερεώνοντας  το ειδικό ξυλάκι για γλυφιτζούρια και να το αφήσετε να παγώσει…

‘Ενας ακόμα πιο εντυπωσιακος τροπος για την εμφανιση τους  είναι να τοποθετησετε πριν  την σοκολάτα χρωματιστά marshmallows  η τρουφα!

Περιμένουμε σχόλια με τις εντυπώσεις σας αλλα & τις ιδεες σας!

Εαν σας αρεσε η συνταγη  κλικ share και μοιραστειτε το με τους φιλους σας!

Εαν τα φτιαξετε μην ξεχασετε να ανεβασετε μια φωτογραφια στο γκρουπ η στην σελιδα μας!

Φιλακια στα μουτρακια σας

Σοφια

Η ΣΥΝΤΑΓΗ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ : ΣΠΙΤΙΚΑ ΖΥΜΑΡΙΚΑ ΜΕ ΣΑΛΤΣΑ ΦΕΤΑΣ

Published 10 Ιανουαρίου, 2014 by sofiaathanasiadou

Μια συνταγή πεντανόστιμη με σπιτικά υλικά που θα ξετρελάνει μικρούς και μεγάλους!

Σπιτικά ζυμαρικά

αρχείο λήψης

Υλικά

 500 γρ. αλεύρι
4 μεγάλα αυγά
νερό

Εκτέλεση

1. Κοσκινίζετε το αλεύρι
2. Κάνετε μια λακκούβα στο κέντρο και προσθέτετε τα αυγά.
3. Ζυμώνετε 5 – 6 λεπτά. Αν η ζύμη είναι πολύ σφιχτή προσθέτετε λίγο νερό.
4. Κάνετε την ζύμη μπάλα, την τυλίγετε με μεμβράνη και την αφήνετε στο ψυγείο μισή ώρα να «ξεκουραστεί».
5. Βγάζετε την ζύμη από το ψυγείο και την χωρίζετε σε μικρά μπαλάκια. Αλευρώνετε κάθε κομμάτι ζύμης και με τον πλάστη ή με την μηχανή των ζυμαρικών, ανοίγετε σε φύλλο.
6. Αν θέλετε λαζάνια, θα κόψετε τη ζύμη σε ορθογώνια.  Αν θέλετε χυλοπίτες  θα την κόψετε σε πολύ λεπτές λωρίδες με το ροδάκι της πίτσας ή με την μηχανή των ζυμαρικών.
7. Βράζετε μπόλικο αλατισμένο νερό και βράζετε τα ζυμαρικά σας αμέσως για 3 – 4 λεπτά και έπειτα τα βουτυρώνεται.

Σάλτσα φέτας

Υλικά

•    200 γρ. φέτα
•    100 γρ. γάλα, ή γιαούρτι
•   μαιντανό
•    1 κ. σ. ελαιόλαδο
•   άνηθο
•    αλάτι –  πιπέρι

Εκτέλεση

Βάζουμε το μισό γάλα και όλα τα υπόλοιπα υλικά στο μίξερ και τα χτυπάμε μέχρι να ομογενοποιηθούν.
Προσθέτουμε το γάλα που μας έμεινε, λίγο – λίγο, μέχρι η σάλτσα να αποκτήσει την πυκνότητα και την υφή που θέλουμε.

Καλή σας όρεξη!

Εάν σας άρεσε η συνταγή μας πατήστε share και μοιραστείτε την με τους φίλους σας!

Φιλακια στα μουτρακια σας

Σοφια

 

 

 

ΣΥΖΥΓΟΣ ΖΗΤΑ ΝΑ ΑΠΟΣΥΝΔΕΣΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΗΧΑΝΙΚΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΤΗΝ ΕΓΚΥΟ ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ

Published 10 Ιανουαρίου, 2014 by sofiaathanasiadou

Είναι έγκυος μόλις 18 εβδομάδων και δεν μπορεί να νιώσει τη μητρότητα. Η Marlise Munoz, ζει με μηχανική υποστήριξη μετά από πνευμονική εμβολή που υπέστη στα τέλη του Νοεμβρίου.
Από εκείνη την στιγμή κι έπειτα η 33χρονη γυναίκα δεν έχει καμία βελτίωση και ο σύζυγός της, Erick, κάνει τα αδύνατα δυνατά προκειμένου να διακοπεί η υποστήριξη μέσω μηχανημάτων. Κάτι όμως που όπως φαίνεται βρίσκει πολλά εμπόδια, αφού η Νομοθεσία στο Τέξας αναφέρει ότι δεν γίνεται να αποσυνδεθεί ασθενής που είναι έγκυος.

Η άτυχη κοπέλα ήδη έχει ένα παιδάκι 14 μηνών. Όσο ζούσε μάλιστα ήθελε να αποκτήσει και δεύτερο μωράκι. Η μοίρα όμως τα έφερε έτσι που εκείνη δεν θα το κρατήσει στην αγκαλιά της.

Η οικογένεια τώρα φοβάται ότι το έμβρυο μπορεί να έχει υποστεί βλάβες μιας και η μητέρα του λόγω της πνευμονικής εμβολής, έμεινε χωρίς οξυγόνο για πολλές ώρες.

«Είναι σκληρό να φτάνεις στο σημείο να εύχεσαι το σώμα της γυναίκας σου να σταματήσει να λειτουργεί. Δεν γνωρίζουν πόσο καιρό έχει να τραφεί το μωρό και να λάβει οξυγόνο. Αλλά γνωρίζω ποια μπορεί να είναι τα προβλήματα στο μέλλον», αναφέρει χαρακτηριστικά ο σύζυγος της 33χρονης.

Η J.R. Labbe που εκπροσωπεί το νοσοκομείο θεωρεί ότι δεν έχουν κανέναν ενδοιασμό για την πράξη τους καθώς πάνε σύμφωνα με το γράμμα του νόμου.

ΠΗΓΗ : iefimerida

Δεν πρεπει να σε νοιαζει τι πιστευουν οι αλλοι για σενα!

Published 10 Ιανουαρίου, 2014 by sofiaathanasiadou

Δεν πρέπει να σε νοιάζει τί πιστεύουν οι άλλοι για σένα!

Δεν πρέπει να σας νοιάζει η γνώμη των άλλων για εσάς ούτε τι πιστεύει και τι λέει ο καθένας και όταν λέω «ο καθένας» εννοώ τον οποιονδήποτε. Και υπάρχουν πολλά περιστατικά που αποδεικνύουν ότι αυτή η πεποίθηση, είναι 100% πραγματική.

Καταρχάς, ανεξάρτητα από το πόσο σκληρά προσπαθείτε, είναι σχεδόν αδύνατον να μην σας επηρεάσει η αρνητική γνώμη των άλλων για εσάς. Όσο σκληρόπετσοι και όσο ανεπηρέαστοι πιστεύετε πως είστε στους αρνητικούς ανθρώπους, τα σκληρά σχόλια των άλλων λίγο ή πολύ, όλους τους λυγίζουν. Και όσο δυναμώνετε και μαθαίνετε να κρατάτε τη γνώμη των άλλων έξω από τη ζωή σας, τόσο αυτές οι φωνές θα βρίσκουν το εαυίσθητο σημείο σας προκειμένου να σας κάνουν να αντιδράσετε. Δεν πιστεύω πως υπάρχει κάποιος με πλήρη ανοσία στη γνώμη των άλλων.

Γενικότερα είμαι άνθρωπος με αυτοπεποίθηση χωρίς να είμαι «καβαλημένος». Πιστεύω πως είμαι καλός άνθρωπος, γοητευτικός και έξυπνος αλλά παράλληλα θεωρώ πως υπάρχουν καλύτεροι από μένα και πως αρκετές γυναίκες με έχουν απορρίψει απλά επειδή δεν τις άρεσα. Και αυτό είναι απολύτως φυσιολογικό!
Πρίν λίγο καιρό επισκέφθηκα τον αδερφό μου στη πόλη που μένει με την οικογένειά του. Ο αδερφός μου και η γυναίκα του είναι τα πιο αγαπημένα μου πρόσωπα. Πρίν το ταξίδι, πήρα τηλέφωνο τον αδερφό μου και του είπα μήπως έχει κάποια κοπέλα να μου γνωρίσει για να βγούμε όλοι μαζί. Μου ανέφερε την Ειρήνη, μια πολύ όμορφη κοπέλα και φίλη της γυναίκας μου, που είχα δεί μια φορά οπότε του είπα να το κανονίσει.
Όταν έφτασα στο σπίτι του διαπίστωσα ότι ο αδερφός μου δεν είχε κανονίσει τίποτα ούτε το είχε πεί στη γυναίκα του, οπότε πήρα το θάρρος και είπα από μόνος μου στη κουνιάδα μου να το κανονίσει. Η απάντησή της ήταν λίγο αγενής, συγκεκριμένα μου είπε «Εσύ και η Ειρήνη; Χαχα..μμμ…δεν νομίζω!».

Ένιωσα σαν να έφαγα κλωτσιά στον καβάλο. Όλη μου η αυτοπεποίθηση σκόρπισε μέσα σε δευτερόλεπτα. Άρχισα να αμφισβητώ την εμφάνισή μου, το χαρακτήρα μου, την οξυδέρκειά μου, την ικανότητά μου να μπορώ να βγάλω ένα όμορφο κορίτσι έξω. Ξαφνικά άρχισα να νιώθω ότι δεν ήμουν αρκετά καλός, έξυπνος ή άξιος.
Όσο σκληρά και αν προσπάθησα να το προσπεράσω, όσες φορές κι αν η κουνιαδα μου, μου ζήτησε συγγνώμη για την αγενή και γρήγορη απάντησή της, η ζημιά είχε γίνει. Ήξερα πλέον τι σκεφτόταν για μένα και τώρα αυτό επηρέαζε τον τρόπο που σκεφτόμουν εγώ για εκείνη. Πιθανόν να επηρέαζε τη στάση μου και τον τρόπο που θα αντιδρούσα στο ραντεβού με την Ειρήνη (αν τελικά βγαίναμε) και πιθανόν-από δω και στο εξής- να άλλαζε τον τρόπο που θα ένιωθα σε όλα μου τα ραντεβού με γυναίκα.
Και επειδή η αυτοπεποίθησή μου απέναντι στη συγκεκριμένη κοπέλα, είχε φτάσει λίγο πιο πάνω από τα τάρταρα, σταμάτησα να πιέζω καταστάσεις για να γνωριστούμε και σταμάτησε να με νοιάζει αν θα γινόταν ποτέ κάτι ή όχι. Την επόμενη μέρα όμως το σύμπαν είχε άλλα σχέδια. Η Ειρήνη πήρε τηλέφωνο τη κουνιάδα μου και μας κάλεσε σπίτι της να γιορτάσουμε τη πρόσληψή της σε μια νέα και πολλά υποσχόμενη θέση, οπότε για να μην τα πολυλογώ, εκείνο το απόγευμα πήγαμε όλοι μαζί να τη συγχαρούμε!
Τη στιγμή που πλησίασε να με χαιρετίσει, έπρεπε να πάρω μια σοβαρή απόφαση: Ή θα σταματούσα να σκέφτομαι το σκηνικό με τη κουνιάδα μου ή θα άκουγα τις φωνές της στο κεφάλι μου και θα περνούσα σε μια γωνιά του σπιτιού όλη την υπόλοιπη βραδιά. Μπορούσα να προσποιηθώ ότι δεν είχε γίνει τίποτα ή μπορούσα αυτές τις φωνές να τις αφήσω να επηρεάσουν τη γνωριμία μου με την Ειρήνη και να μην προσπαθήσω να την εξελίξω σε τίποτα περισσότερο. Τελικά διάλεξα το πρώτο και δεν το μετάνιωσα. Περάσαμε όλη την υπόλοιπη βραδιά μιλώντας και γελώντας και χάρηκα πολύ όταν φεύγοντας από το σπίτι της, μου ζήτησε το τηλέφωνό μου να βγούμε.
Άλλος ένας λόγος που δεν θα έπρεπε να σας νοιάζει τι πιστεύουν ή τι σκέφτονται οι άλλοι για εσάς, έχει να κάνει με το φιλτράρισμα κάθε ανθρώπου. Κάθε άνθρωπος έχει δικό του σύστημα αξιών και φιλτράρει τα γεγονότα με το δικό του τρόπο. Έχει τα δικά του συναισθήματα, τους δικούε του φόβους, τα πιστεύω και τις ανασφάλειές του. Και η κουνιάδα μου φιλτράροντας τη πιθανότητα να κάνω σχέση με τη φίλη της, θεώρησε ότι το ραντεβού μας θα ήταν σκέτη αποτυχία ότι εμείς οι δυο δεν ταιριάζαμε, ότι δεν θα τα πηγαίναμε καλά, ότι οτιδήποτε…
Τα φίλτρα των ανθρώπων είναι αστεία. Επιτρέπουν στα ερεθίσματα που συμφωνούν με τις πεποιθήσεις μας να εισέλθουν στο μυαλό με ευκολία, και απορρίπτουν επι τόπου οτιδήποτε άλλο. Αυτό δεν σημαίνει πως οτιδήποτε άλλο δεν μπορεί να φιλτραριστεί και να εισέλθει στο μυαλό, αντιθέτως. Ύστερα από λίγα λεπτά, και αφού η ζημιά είχε γίνει, η κουνιάδα μου άρχισε να συνειδητοποιεί ότι τελικά το ραντεβού μου με την Ειρήνη μπορεί να εξελίσσονταν μια χαρά και πως μπορεί τελικά να έκανε λάθος.
Τρίτο και πιο σημαντικό: Μόνο εσείς έχετε και θα έχετε ολοκληρωμένη εικόνα όσων σας αφορούν. Μόνο εγώ έχω και θα έχω ολοκληρωμένη εικόνα όσων με αφορούν.

Κανείς επάνω στη γή δεν μπορεί να ξέρει τα πάντα για εσάς ή τη περίπτωσή σας, ή τους παράγοντες που οδήγησαν σε ένα συγκεκριμένο γεγονός, τις σκέψεις ή τις απόψεις σας για το παρελθόν και το παρόν, και όταν λέμε κανείς εννοούμε ακόμη και τα πιο κοντινά σας πρόσωπα. Εσείς γνωρίζετε τη κατάστασή σας, καλύτερα από τον καθένα και ποτέ μα ποτέ μην πιστέψετε, ούτε για δύο δευτερόλεπτα, ότι υπάρχει κάποιος που ξέρει εσάς και τη κατάστασή σας καλύτερα από εσάς. Πιστέψτε το αυτό. Κανείς δεν ξέρει τι είναι καλύτερο για εσάς, εκτός από εσάς τους ίδιους. Τέταρτο, οι άνθρωποι πιστεύουν αυτά που πιστεύουν ανεξάρτητα από το τι πιστεύετε εσείς ή τι θέλετε να πιστεύουν εκείνοι. Για παράδειγμα, σε όλες τις επιχειρήσεις, υπάρχει ο κανόνας του 2%. Αυτό σημαίνει ότι ανεξάρτητα από το τι κάνεις και πώς το κάνεις, θα υπάρχει πάντα ένα 2% που θα είναι αντίθετο σε αυτό. Μπορεί π.χ. ένα ταξιδιωτικό γραφείο να προσφέρει στους καλούς πελάτες του δωρεαν ταξίδια με όλα τα έξοδα πληρωμένα και ένα 2% αυτών των πελατών να αντιδράσει άσχημα με σχόλια όπως «Τα ταξίδια στα συγκεκριμένα μέρη είναι χάλια» ή «Τις συγκεκριμένες ημερομηνίες δεν μπορώ να πάρω άδεια» κλπ.

Πιστεύω ότι το ίδιο συμβαίνει με όλους τους ανθρώπους αν και θεωρώ, από προσωπική και καθαρά υποκειμενική εμπειρία, πως το ποσοστό αυτό είναι μεγαλύτερο του 5%. Μπορώ να γράψω κάτι που θα αγαπήσει το 95% των ανθρώπων αλλά θα υπάρξει και ένα 5% που θα το μισήσει ή θα βρίσει ή θα κράξει ή θα ενοχληθεί. Μπορεί να προσφέρετε μπισκότα σε 100 διαφορετικούς γείτονες, και ενώ οι περισσότεροι θα τα καλοδεχτούν και θα σας ευχαριστήσουν, θα υπάρξουν και κάποιοι που θα ενοχληθούν από την επίσκεψή σας ή από το γεγονός ότι έπρεπε να διακόψουν το μαγείρεμα για να ανοίξουν τη πόρτα. Η ουσία λοιπόν είναι ότι οι άνθρωποι πιστεύουν, σκέφτονται και γνωρίζουν πράγματα με τον τρόπο που θέλουν και που ταυτίζεται με τα δικά τους φίλτρα αξιών.

Και εσείς μπορείτε να σπαταλήσετε όλη σας την ενέργεια για αυτό το 2% ή το 5% ή μπορείτε να σπαταλήσετε την ίδια ενέργεια για να τους αποδείξετε πόσο λάθος κάνουν! Επομένως, θα με ρωτήσετε, πώς μπορώ να κάνω έτσι τα πράγματα ώστε να μην με αφορά τι πιστεύουν οι άλλοι; Πώς μπορώ να σωπάσω τη φωνή τους από το μυαλό μου; Καταρχάς, μην προσπαθείτε πάση θυσία να μάθετε τη γνώμη των ανθρώπων. Υποθέστε πως κανείς δεν διαφωνεί μαζί σας, όλοι έχουν τις ίδιες απόψεις και πιστεύω με εσάς και ότι δεν χρειάζεστε δεύτερη γνώμη για τίποτα. Ειδικά σε ό,τι αφορά τη προσωπική σας ζωή, προσπαθήστε να μη ρωτάτε τους άλλους «Γιατί δεν πήγε καλά το ραντεβού με αυτόν που βγήκα;» ή «Μήπως είμαι άσχημος/η;» ή «Ντύνομαι χάλια;» ή «Σ’ αρέσει η κοπέλα μου;» κλπ. Οι απαντήσεις των άλλων σε ερωτήσεις που κάνετε για πράγματα τα οποία ουσιαστικά γνωρίζετε μόνο εσείς, είναι υποθετικές και σας κάνουν να αμφιβάλλετε ακόμη κι όταν δεν πρέπει. Στη πραγματικότητα, δεν χρειάζεται να γνωρίζουμε τη γνώμη των άλλων. Εάν εγώ νιώθω καλά με μία συγκεκριμένη μπλούζα, τότε πρέπει να τη φορέσω. Εάν εγώ θεωρώ ότι η κοπέλα μου είναι όμορφη, δεν πρέπει να αφήνω τους άλλους να μου λένε το αντίθετο. Αποφεύγοντας σκόπιμα τη γνώμη και τις σκέψεις των άλλων, αποφεύγω να αποπροσανατολίζω τον εαυτό μου από πράγματα που μου αρέσουν και με αφορούν!

Επίσης, καλό είναι να μην πιέζετε τους ανθρώπους να σας λένε τους λόγους της γνώμης τους ή να επαναλαμβάνουν κάτι που όταν στη πορεία καταλάβουν ότι δεν κάνει να το πούν, θα σας αφήσουν μετέωρους με ένα «άσε τίποτα…». Μη ρωτάτε τους ανθρώπους, τους λόγους που διαφωνούν. Θα έπρεπε απλώς να αποδέχεστε την αντίθετη γνώμη των άλλων χωρίς εξηγήσεις, σαν κάτι φυσικό και προπάντων ανεξάρτητο από το πώς πρέπει να σκέφτεστε και να πράττετε. Όταν η κουνιάδα μου γέλασε και μου είπε πως η Ειρήνη δεν ήταν για μένα, η αναμενόμενη αντίδραση ήταν να τη ρωτήσω γιατί πίστευε αυτό που πίστευε. Αλλά δεν το έκανα γιατί αν μου έλεγε τους λόγους, το πράγμα θα χειροτέρευε. Επομένως, μπορείτε να βγάλετε τις «κακές» φωνές των άλλων από το κεφάλι σας, απλώς ζητώντας να σταματήσουν και βάζοντας στους άλλους τα όριά σας. Για παράδειγμα, στο παραπάνω περιστατικό και λίγο πρίν πάμε στο σπίτι της Ειρήνης, είπα στη κουνιάδα μου μεταξύ αστείου και σοβαρού πως καλό είναι να μην πεί στη φίλη της πως είναι πολύ καλή για μένα διότι πιθανόν να μην το γνώριζε…όπως δεν το γνώριζα κι εγώ μέχρι που μου το είπε! Ανεξάρτητα από το τι λένε ή τι πιστεύουν οι άλλοι για εμάς, μπορούμε να κάνουμε αυτά που εμείς θέλουμε δείχνοντάς τους έτσι πόσο λάθος κάνουν.

Τη στιγμή που η Ειρήνη πλησίασε να με χαιρετίσει, επέλεξα να της μιλήσω σαν να μην έγινε ποτέ τίποτα πρίν από αυτό. Κι έτσι κατάφερα να τη «κερδίσω» και να κάνουμε μια σχέση που κρατάει μέχρι και σήμερα, αποδεικνύοντας στους άλλους πόσο λάθος είχαν κάνει. Αν είχα ακούσει τη κουνιάδα μου, πιθανόν να μην τα είχα φτιάξει ποτέ με την Ειρήνη και σήμερα να με θυμόταν από τις φωτογραφίες ενός πάρτι. Το τι πιστεύουν οι άλλοι για σας, δεν πρέπει να σας αφορά. Όπως η ζωή σας, δεν πρέπει να αφορά τους .

πηγη:http://singleparent.gr