Και πλησιάζει το μεγάλο ραντεβού με το όνειρο …
Σε λίγες μέρες σου ανακοινώνει ο γιατρός θα έχεις τις κόρες σου αγκαλιά ..
Αρχίζει το καρδιοχτύπι θα γίνω και επίσημα μανά μητέρα μαμά …πλημμυρίζεις συναισθήματα και είσαι έτοιμη να δώσεις ότι καλύτερο έχεις μέσα σου για να μπορέσεις να προσφέρεις στα παιδάκια σου ότι καλύτερο ότι πιο δυνατό ότι πιο όμορφο να γίνεις η σουπερ μαμά
…νοιώθεις ασφαλής με τον εαυτό σου και πιστεύεις ότι ξέρεις πολύ καλά τι θα κάνεις το μητρικό ένστικτο με τίποτα δεν συγκρίνεται, σε καθοδηγεί..
Η μέρα που θα σου αλλάξει την ζωή έφτασε ..κρατάς στην αγκαλιά σου δυο υγιέστατα παιδάκια που 9 μήνες τους πρόσφερες την ζωή μέσα από την ζωή σου… πλέον έχουν σάρκα και οστά και φωνούλα …σου μιλάνε με ένα ουαααααααα που ξεκινάει και δεν σταματά .
Τα κοιτάς όλο αγάπη μέσα στην κουνίτσα τους και κάνεις όνειρα …
Μα γιατί το ένα είναι ανάστατο τι θέλει να μου πει ..ψάχνεις σαν μάνα, μητέρα, μαμά, να καταλάβεις αυτό το ουααααααα αυτό τι θέλει να σου πει ..δίπλα σου βρίσκεται ο πατέρας των παιδιών σου ο παιδικός σου έρωτας ο άνθρωπος που στα 18 σου περίμενες καρτερικά το τηλέφωνο του και η καρδία σου κόντευε να σπάσει κάθε φορά που σε άγγιζε …
Και απλώνει το χέρι του επάνω σου ακουμπάει τον ώμο και νοιώθεις ολοκληρωμένη η καρδία αρχίζει να φτερουγίζει ..φαντάζεσαι όλοι οι έρωτες της ζωής μου βρίσκονται εδώ μέσα στο σπίτι μου δίπλα μου μπροστά μου…. τι άλλο θέλω ..
Και εκεί που περιμένεις να ακούσεις, αγάπη μου σε αγαπώ, σε ευχαριστώ για όλα, ακούς μια μπάσα φωνή αλά Όζυ να σου λέει ..«γιατί κλαίει το παιδί κάτι δεν κάνεις σωστά» ….
…κοκαλώνεις ..τα μάτια πετάγονται έξω λες και μια μπουκιά ψωμί μαζί με μια πιρούνια μακαρόνια σου στάθηκε στο λαιμό …γυρνάς κοιτάς τον άνθρωπο σου και αντί να δεις αυτή την υπέροχη μορφή που κάποτε την είχες για συντροφιά από την στιγμή που ξύπναγες μέχρι την στιγμή που κοιμόσουνα ακόμα και στα όνειρα σου, βλέπεις ένα σοβαρό άνθρωπο με ένα φρύδι σηκωμένο και με αυστηρό ύφος να σου ματαλέι ..τι κοιτάς, κάτι δεν κάνεις σωστά, το παιδί κλαίει …
Χτυπάει το τηλέφωνο ,οι φίλες, παλιές καραβάνες στην μητρότητα, θα έρθουν να δουν τα θαυματάκια σου ..νοιώθεις ένα άγχος μια προσμονή ..αυτή την φορά οι φίλες μου θα έρθουν να δουν τα δικά μου παιδιά, να μου ευχηθούνε να τα καμαρώσουνε , δεν θα έρθουνε σπίτι μου αυτή την φορά μόνο για έναν καφέ …
Ανοίγει η πόρτα και πλέον τις υποδέχεσαι με το ένα σου παιδάκι αγκαλιά γιατί το άλλο το ταΐζει η γιαγιά στον καναπέ ..φιλιά αγκαλιές ευχές χαρές ..βουρκώνεις, πλέον θα μιλάς και εσύ για το πρόγραμμα των δικών σου παιδιών …και εκεί που όλα μοιάζουν ιδανικά το μικρό σου θαυματάκι αποφασίζει να κεράσει την αγαπημένη σου φίλη ένα μπουκλάκι γάλα στην νέα της μπλούζα …δεν ανησυχείς και αυτές παιδιά και ξέρουνε, λες από μέσα σου και εκείνη την στιγμή ακούς ..φιλενάδα γιατί το παιδί βγάζει τόσο γάλα ..κάτι δεν κάνεις σωστά ….σου ξανακάθεται ο κόμπος μακαρονόψωμί στο λαιμό που σου πετάει τα ματάκια έξω και προσπαθείς να φανείς ψύχραιμη ..και τότε ξεκινάει το κήρυγμα …
Κάτι δεν κάνεις σωστά, το βλέπεις το παιδί, βγάζει γάλα, μήπως το ταΐζεις λάθος; Mήπως το ταΐζεις πολύ; Mήπως δεν το κρατάς σωστά; …μου φαίνεται ότι τα έχετε μάθει αγκαλιά ..η πιπίλες αυτές δεν είναι καλές ..κάτι δεν κάνεις σωστά φιλενάδα επαναλαμβάνουνε ..και διστακτικά ψελλίζεις.
-Μαααααα εγώ ..
-Τι μα εγώ, δεν το βλέπεις …άκου τι θα κάνεις ..μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα …εγώ στο δικό μου μπλα μπλα μπλα ….
Τα αυτιά σου βουίζουνε από τα μπλα μπλα μπλα για αυτά που δεν κάνεις εσύ σωστά για το παιδί σου, ενώ κάποιοι άλλοι το έχουνε κάνει για τα δικά τους παιδιά και το έκαναν σωστά.
Και εκείνη την στιγμή αισθάνεσαι ότι η αρένα γεμίζει πολλούς παλαιστές που εσύ πρέπει να τους αντιμετωπίσεις …
Και φεύγουν όλοι και ο σύζυγος κοιμάται και εσύ κάθεσαι πάνω από την κουνίτσα καμαρώνοντας τα μικράκια σου που έχουν συναντηθεί με τον Μορφέα …τα κοιτάς και αναρωτιέσαι ..τι δεν κάνω καλά …αρχίζεις να σκέφτεσαι αντίστροφα, μήπως δεν είμαι σωστή μάνα, μήπως λάθος τα υπολόγιζα κάποια πράγματα, μήπως δεν προσφέρω στα παιδία τα πάντα, μήπως τελικά ΚΑΤΙ ΔΕΝ ΚΑΝΩ ΣΩΣΤΑ ..ΓΙΑΤΙ ΜΟΥ ΤΟ ΛΕΝΕ ΟΛΟΙ ..και αρχίζουν τα συναισθήματα που ονειρευόσουν ότι θα γεμίσεις να παίρνουν άλλη μορφή, να γίνονται ανασφάλεια και απογοήτευση, άγχος και αγωνία ..ποιος εγώ που πίστευα ότι θα δώσω το καλύτερο στα παιδιά μου, τώρα αναρωτιέμαι ότι κάτι δεν κάνω σωστά για αυτά …
Και ξαφνικά μέσα στην ησυχία της νύχτας, που το μόνο που ακούγονται είναι δυο μικρές ανασούλες, αισθάνεσαι ένα ζευγάρι μάτια να μισό-ανοίγουν και να σε κοιτάνε …ο κόμπος έρχεται στο λαιμό πάλι ..το μικρό μου ξύπνησε και τώρα θα μου δείξει και αυτό με τον τρόπο του ότι κάτι δεν κάνω Σωστά, το άγχος σε πλημμυρίζει ..
Και εκεί που είσαι καρφωμένη επάνω του να διαβάσεις στο πρόσωπο του μέσα στην νύχτα, τι είναι αυτό που θέλει για να το κάνεις όσο πιο σωστά μπορείς …δυο μικρά λακάκια σχηματίζονται στο προσωπάκι του καθώς τα χειλάκια του ανεβαίνουν προς τα πάνω …ένα χαμόγελο για εμένα, ένα χαμόγελο σε εμένα ..το μωράκι μου με τα μισο-νυσταγμένα ματάκια του, μου χαμογελάει …και τότε γίνεσαι ένας γίγαντας μέσα από αυτό το χαμόγελο ..σε κοιτάζει μέσα στα μάτια, το κοιτάς μέσα στα μάτια και νοιώθεις τα λόγια του τις σκέψεις του .. «Μαμά είσαι η πιο καλή μαμά του κόσμου και τα κάνεις όλα τέλεια για εμάς μην ακούς κανέναν …» και με το σφράγισμά των ματιών του για να συναντηθεί πάλι με τον γλυκό του ύπνο νοιώθεις ξαφνικά η τέλεια μαμά που τα κάνεις όλα σωστά και δεν υπάρχει κάτι που δεν κάνεις ΣΩΣΤΑ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΟΥ !
SuperMomRocks 