Αυτο το μουτρο μην το βλεπετε ετσι…
Αυτος ο αγγελος μπορει να μετατραπει σε καλλικαντζαρακι σκανδαλιαρικο στο πι και φι…
Και αντε να κανει σκανταλιες παει και ερχεται…
Υπαρχουν φορες που πραγματικα δεν τον αναγνωριζω…
Σεληνιαζεται σας λεω…
Ειναι απο τις φορες που ακομα και το ξεματιασμα σας φαινεται η μονη λυση!
Γινεται γκρινιαρης απαιτητικος ολα του φταινε θυμωνει και κλαιει…
Τι σας λεω τωρα ε?
Κατι σας θυμιζει ε?
Αυτο το φαινομενο ειναι συνηθως εκρηξεις θυμου …
Δηλαδη το παιδακι μας εχει κρατησει μεσα του αρκετα στην πορεια της ημερας , πιεστηκε, ειναι κουρασμενο , ζηλεψε η απλα θελει να περασει το δικο του η νιωθει πως δεν τον καταλαβαινετε…
Οταν λοιπον ο Σταθουλης μου γινεται ενα αλλο παιδι απο αυτο που εχω συνηθισει να βλεπω και κλαιει σπαρακτικα φωναζει και γενικοτερα εχει διαολιστει τοτε ξερετε τι κανω?
Αφου παρω μια βαθια ανασα για να μην αντιδρασω στο ιδιο μηκος κυματος τοτε πηγαινω και χτυπαω στο στηθος του σαν να χτυπαω την πορτα και φωναζω σαν την χαζη…
Ναι? Ναι με ακουτε?
Τοκ τοκ με ακουτε ειναι κανεις εδω?
Τοκ τοκ Σταθη εαν με ακους βγες εξω!!!
Ναι? Θελω το καλο μου παιδακι παρακαλω να βγει εξω αυτο το θυμωμενο δεν το γνωριζω…
Τοκ τοκ με ακουτε?
Που κρυβεται τον Σταθακο μου?
Πρωτη αντιδραση μας ηταν η απορια …
Η μαμα μου παιρνει ληγμενα δεν εξηγειτε αλλιως…
Μετα το σκεφτεται και χαμογελα…
Ναι? Λεω Σταθη μου εσυ εισαι?
Ηρθε το καλο μου παιδακι?
Οχι μου λεει ειμαι ακομα λιγο θυμωμενος για ξαναχτυπα…
Αφου λοιπον δεν υποχωρησω αρχιζουμε τα γαργαλητα και ετσι τελος το δραμα χωρις φωνες και χωρις εντασεις…
Πως σας φαινεται η τεχνικη μας?
Να την δοκιμασετε και να μου πειτε εντυπωσεις και εαν εσεις χρησιμοποιειτε καποια καλυτερη τεχνικη μην ξεχασετε να μας στειλετε τις εμπειριες σας για να τις ανεβασουμε!
Φιλακια στα μουτρακια σας
Σοφια
Kaloooooo , tha to dokimasw , akoma kondevoume sto na me katalavei ti lew !!!
σοφια εισαι απιστευτυ!!!! θα το δοκιμασω και εγω και θα σου πω τι εγινε σιγουρα!!!!!! μου ακουγεται φοβερη ιδεα!!!!!! :-)
μακάρι να πετύχει…!!!
Xαχα,αυτο το κάνω και εγω και πετυχαινει!Επίσης δουλευει πολύ το χιουμορ,σκεφτομαι κατι αστειο και κανω ,γελάει και τοτε αποφορτιζεται!Αχ,καλό μας κουραγιο!!!!
Θα το σημειώσω και όταν μεγαλώσει το ταλιμπανάκι μου σίγουρα θα το εφαρμόσω!!!
Mπραβο Σοφια πολυ εξυπνο και παιχνιδιαρικο χιχιιχ!
Πολύ καλό. Εγώ δυσκολέυομαι πολύ να διατηρήσω την ψυχραιμία μου αλλά νομίζω αυτό το παίχνίδι θα έχει αποτέλεσμα. Σίγουρα θα το δοκιμάσω.
Το μόνο που θα έλεγα ότι με «ξενίζει» είναι ότι μοιάζεις σαν να μην αποδέχεσαι το «θυμωμένο» ή «σεληνιασμένο» του εαυτό. Η δική μου πρόταση είναι αγκαλιά, «είμαι δίπλα σου, αν θέλεις να μιλήσεις ή να γκρινιάξεις ή να πεις πώς νιώθεις» και μετά θα το ρωτούσα αν θέλει να το γαργαλήσω και να παίξουμε κάτι. Μου αρέσει όμως που βρίσκεις παιχνιδιάρικους τρόπους. Γενικά εγώ προσπαθώ σε καθετί που έχει το μικρό μου να βρίσκω την αιτία και μετά να ακολουθήσω τη δική του ανάγκη. Και έχω δει πόσο καλό κάνει στην κορούλα μου! :)
χαχαχα τελοιο γελασα πολυ!!!!θα το κανω κ εγω!