Καθώς εμφανίζονται στα νηπιαγωγεία οι γονείς των μαθητών της επόμενης χρονιάς, είναι σχεδόν σίγουρο ότι κάθε νηπιαγωγός, βλεποντάς τους, μεταξύ άλλων θα ευχόταν να γνωρίζουν τα… ακόλουθα:

• Δείξτε ενδιαφέρον για ο,τιδήποτε φέρνει μαζί του από το σχολείο (και φυσικά μην το πετάξετε ποτέ!). Ακόμη κι αν δεν καταλαβαίνετε τί ακριβώς είναι αυτό που κρατάτε στα χέρια σας (!!) το παιδί σίγουρα δούλεψε σκληρά και νιώθει υπερήφανο για το δημιούργημά του.
• Μην ρωτάτε πως αποδίδουν τα υπόλοιπα παιδιά. Αν το παιδί σας τα πηγαίνει καλά σε κάτι μην ρωτάτε αν και ο φίλος του το κάνει αυτό. Πρόκειται για απόρρητο προσωπικό δεδομένο. Επίσης μην ρωτάτε αν το παιδί σας είναι το εξυπνότερο στην τάξη. Οι νηπιαγωγοί συγκρίνουν την πρόοδο του κάθε παιδιού με τον εαυτό του και όχι με τους άλλους π.χ. ζωγραφίζει ένα πρόσωπο τόσο καλά όσο το έκανε το φθινόπωρο;
• Τα ρούχα του σχολείου να είναι ρούχα για παιχνίδι. Στο νηπιαγωγείο τα παιδιά θέλουμε να είναι χαρούμενα και δημιουργικά, γεγονός που μερικές φορές σημαίνει και “λερωμένα”! Κανείς δεν θα σας κρίνει αν το παιδί σας δεν είναι ντυμένο για φωτογράφιση περιοδικού!
• Τα “πολυάσχολα” νήπια συχνά περιμένουν μέχρι το τελευταίο λεπτό για να πανε στην τουαλέτα! Ζώνες και επιπλέον κουμπιά, μπορεί να είναι ωραία, αλλά δημιουργούν δυσκολίες και “ατυχήματα”.
• Η καθαριότητα είναι μισή αρχοντιά! Όταν στέλνετε το παιδί στο σχολείο βρώμικο, αυτό το επηρεάζει αρνητικά για δυο λόγους καταρχήν για την υγεία του και κατά δεύτερον γιατί κανένα παιδί δεν θα θέλει να παίξει μαζί του. Αν υπάρχει κάποια πιο συγκεκριμένη αδυναμία του παιδιού σχετικά με το μπάνιο, την οποία δεν μπορείτε να διαχειστείτε συζητήστε το με τις νηπιαγωγούς.
• Αποχαιρετισμοί.
  Ένα φιλί, μια αγκαλιά και ένα “Να περάσεις μια υπέροχη μέρα!”, είναι όλα όσα χρειάζονται. Με εξαίρεση την αρχή της σχολικής χρονιάς, όπου το παιδί προσαρμόζεται, μην χρονοτριβείτε. Εάν στο παιδί σας αρέσει να γνωρίζει το πρόγραμμά του, μπορείτε να πείτε ακόμη κάτι που θα κάνετε μαζί όταν τελειώσει το σχολείο, π.χ. “Θα πάμε μαζί στο πάρκο!”. Και μην πισωγυρίζετε διότι έτσι αυξάνεται δραματικά ο στρεσογόνος παράγοντας. Είναι καλύτερα να κάνετε μια καθαρή και γρήγορη αποχώρηση ακόμη κι αν το παιδί κλαίει. Σιγά σιγά θα αντιληφθεί τί συμβαίνει και θα αποκτήσει τον έλεγχο της κατάστασης.
• Ψείρες! Μπορεί να συμβεί στον καθένα. Μην νιώθετε άσχημα. Ενημερώστε τη νηπιαγωγό ώστε να αποφευχθεί η εξάπλωση.
• Δείξτε κατανόηση και στα άλλα παιδιά όπως δείχνετε και στο δικό σας. Γνωρίζετε πως τα παιδιά περνούν δύσκολες φάσεις και οι οικογένειες τους αντιμετωπίζουν άγχος που μερικές φορές  τους οδηγεί σε σπασμωδικές κινήσεις. Αν κάποιο παιδί είναι επιθετικό, έχετε την πίστη ότι οι νηπιαγωγοί θα κρατήσουν το δικό σας ασφαλές και θα κάνουν ό,τι είναι δυνατό για να βελτιώσουν την κατάσταση.
• Αν το δικό σας παιδί είναι επιθετικό. Μπορεί να σας φαίνεται αδιανόητο ότι το “αγγελούδι” σας μπορεί να έχει αυτή τη συμπεριφορά, αλλά έχετε πίστη στα λόγια των νηπιαγωγών και μην αμφισβητείτε τα συμβάντα. Πολλές φορές τα παιδιά αντιδρούν διαφορετικά στο σχολείο σε σχέση με το σπίτι γιατί είναι τελείως διαφορετικές οι συνθήκες. Συνεργαστείτε!
• Αν σας πουν ότι το παιδί σας θα είχε όφελος εάν περνούσε από μια περαιτέρω αξιολόγηση σε κάποιο τομέα των αναπτυξιακών του δεξιοτήτων, αυτό είναι κάτι που δεν λέγεται επιπόλαια. Οι νηπιαγωγοί βλέπουν το παιδί σας όχι μόνο όπως είναι τώρα αλλά όπως θα είναι στο Δημοτικό Σχολείο. Επιθυμούν να του προσφέρουν οποιαδήποτε βοήθεια το συντομότερο δυνατό, οπότε δείξτε εμπιστοσύνη. Δεν είναι κάτι κακό, κάτι που να σας κάνει να ντρέπεστε. Πολλά παιδιά λαμβάνουν βοήθεια από λογοθεραπευτές, εργοθεραπευτές κλπ. προκειμένου να βοηθηθούν.
• Αν υπάρχει κάτι που απασχολεί εσάς ή το παιδί σας, πείτε το! Όχι όμως ενώπιον όλων των γονεων και των παιδιών την ώρα της αποχώρησης. Επιδιώξτε την κατ΄ιδίαν συνάντηση με τις νηπιαγωγούς και μιλήστε γι’αυτό που σας απασχολεί. Και οι νηπιαγωγοί επιθυμούν όπως κι εσείς, το παιδί σας να είναι χαρούμενο και είναι πρόθυμες να διορθώσουν τα λάθη τους.
• Τα τυποποιημένα κρουασάν, το σοκολατούχο γάλα και τα μπισκότα δεν είναι γεύμα, είναι ένας μικρός μπουφές επιδορπίων!
• Δώστε προσοχή στις ανακοινώσεις, που υπάρχουν στην είσοδο του σχολείου ή σε σημειώματα μέσα στην τσάντα του παιδιού. Μπορεί να περιέχουν νέα σχετικά με διάφορες δράσεις της τάξης, όπου μπορεί να ζητείται η συμμετοχή σας, κι αν δεν δώσετε προσοχή τότε τις συνέπειες τις υπομένει αθελά του το ίδιο το παιδί.
• Συνέπεια στην ώρα. Το παιδί χάνει ένα κομμάτι από την καθημερινή ρουτίνα του σχολείου, αν συνεχώς καθυστερεί, και έρχεται σε δύσκολη θέση απέναντι στους συμμαθητές και τη νηπιαγωγό του. Ενώ στην αποχώρηση είναι δύσκολο να διαχειριστεί τους λόγους που φεύγει πάντα τελευταίο από το σχολείο.
• Το άρρωστο παιδί πρέπει να μένει στο σπίτι του. Στο σχολείο δεν θα μπορεί να ανταπεξέλθει, αφού δεν θα νιώθει καλά και ταυτόχρονα ενδέχεται να προκαλέσει επιδημία.
• Μην αποκρύπτετε σημαντικές πληροφορίες. Εμπιστευτικά μιλήστε στις νηπιαγωγούς για οποιαδήποτε αλλαγή στη ζωή του παιδιού π.χ. διαζύγιο, νέο μωρό, αλλά και ο,τιδήποτε αφορά το ιατρικό του ιστορικό, προκειμένου να γνωρίσουν καλύτερα τις ανάγκες και τις αδυναμίες του και να δουλέψουν πανω σ΄αυτές.
• Όχι απουσίες χωρίς σοβαρό λόγο. Περιστασιακά μια μέρα εκτός σχολείου δεν είναι και σπουδαία υπόθεση. Αν όμως αυτό γίνεται συχνά τότε το παιδί λαμβάνει ένα εσφαλμένο μήνυμα. Το σχολείο είναι σημαντικό και αυτό επιβεβαιώνεται με την παρουσία. Μια παρουσία που πρέπει να είναι αδιαπραγμάτευτη.
• Ατυχήματα συμβαίνουν. Οι νηπιαγωγοί κάνουν ό,τι μπορούν προκειμένου να μην συμβεί το παραμικρό μέσα στη σχολική μέρα, αλλά υπάρχει η πιθανότητα να μην δουν κάτι κάποια στιγμή. Είναι αναπόφευκτο.
• Ενισχύστε τις γνώσεις  που μεταφέρει το παιδί από το σχολείο με επιπλέον δραστηριότητες, στις οποίες μπορεί να συμμετέχει όλη η οικογένεια. Έτσι το βοηθάτε να εμπεδώσει τις νέες γνώσεις και τελικά να ενισχύσει τη δυναμική της ομάδας στην τάξη.
• Παιχνίδια από το σπίτι. Τα παιχνίδια αυτά δημιουργούν εντάσεις διοτί τις περισσότερες φορές τα παιδιά δεν θέλουν να τα μοιραστούν με τους άλλους, αλλά από την άλλη θέλουν να τα παρουσιάσουν σε όλους! Επίσης, κατά έναν περίεργο λόγο, πάντα τα παιχνίδια αυτά καταλήγουν σπασμένα!
• Ακολουθήστε τους κανόνες που το παιδί έχει μάθει στο σχολείο, και αντικειμενικά ισχύουν, για να τους ακολουθήσει κι αυτό. Με το να αμφισβητείτε τη σημαντικότητά τους, το σχολείο χάνει την αξιοπιστία του και το παιδί βρίσκεται μπροστά σε διλήμματα που δυσκολεύεται να διαχειριστεί.
• Δεν μπορούν όλα τα παιδιά να συμπαθήσουν τη δασκάλα τους αμέσως (προφανώς ούτε και εσείς!). Χρειάζεται χρόνος για να χτιστεί η εμπιστοσύνη και ο αμοιβαίος σεβασμός. Υποστηρίξτε τις νηπιαγωγούς και αποφύγετε τις όποιες ενστάσεις σας μπροστά στο παιδί. Γίνεται το σωστό παράδειγμα στη δημιουργία ισορροπημένων σχέσεων.
• ΣΤΟ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΔΕΝ ΔΙΔΑΣΚΕΤΑΙ ΓΡΑΦΗ ΚΑΙ ΑΝΑΓΝΩΣΗ. “Θα αναπτύξει όμως όλες τις κιναισθητικές, αντιληπτικές, μνημονικές, γλωσσικές και μεταγλωσσικές ικανότητες, που το καθιστούν έτοιμο να εκπαιδευτεί αβίαστα και αποτελεσματικά, χωρίς να δυσκολευτεί/πιεστεί/απογοητευτεί στην εκμάθηση της γραφής και της ανάγνωσης, ένα χρόνο αργότερα στην Α΄ Δημοτικού”.

Το διαβάσαμε: thekids.gr

Πηγή: http://meleniro.gr

Η μετάβαση από το οικείο περιβάλλον του σπιτιού στο χώρο του σχολείου δεν είναι εύκολη υπόθεση για ένα μικρό παιδί. Ας γνωρίσουμε τα συναισθήματά του και ας δούμε με ποιούς τρόπους μπορούμε να το βοηθήσουμε να προσαρμοστεί.

Τι αισθάνεται το παιδί όταν ξεκινάει τον παιδικό σταθμό;
-Βιώνει πολύ έντονα τον αποχωρισμό από τους γονείς και το οικείο περιβάλλον του σπιτιού του.
-Νιώθει άγχος στην επαφή με την δασκάλα και τα συνομήλικα παιδιά.
-Καλείται να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα του σχολείου, να υπακούει σε κανόνες και να πειθαρχεί, γεγονός που επίσης του προκαλεί έντονο άγχος, αγωνία και ανασφάλεια.

Τι κερδίζει το παιδί πηγαίνοντας στον παιδικό σταθμό;
-Αναπτύσσεται η κοινωνικότητά του.
-Μαθαίνει να μοιράζεται, να διεκδικεί, να συνεργάζεται, να δημιουργεί από κοινού με τα άλλα παιδιά.
-Ωριμάζει και κατακτά την ολοκλήρωση της προσωπικότητάς του.
-Οι συζητήσεις με τα άλλα παιδιά, βοηθούν στην κατάκτηση και την βελτίωση της ομιλίας του.
-Μαθαίνει να αντιμετωπίζει τις κρίσεις που προκύπτουν στο σχολικό χώρο, να βρίσκει λύσεις και να ξεπερνά προβλήματα και εμπόδια.

Ο ρόλος του γονέα
Τα παιδιά αντανακλούν τα συναισθήματα των γονιών τους και είναι συχνό το φαινόμενο τα παιδιά να δυσκολεύονται να προσαρμοστούν στο σχολείο, επειδή οι γονείς δυσκολεύονται να δεχτούν αυτή τη νέα κατάσταση.

6 τρόποι για την ομαλή προσαρμογή
1. Συζήτηση: μιλάμε με το παιδί και του εξηγούμε τους λόγους που υπαγορεύουν τη φοίτησή του στο σχολείο.
2. Ενθάρρυνση: παροτρύνουμε το παιδί και το εφοδιάζουμε με το θάρρος που χρειάζεται για να αντεπεξέλθει στη νέα κατάσταση.
3. Σεβασμός: δείχνουμε κατανόηση και σεβασμό στα συναισθήματα που εκφράζει το παιδί, συμμεριζόμαστε τις αγωνίες και τις φοβίες του, ως απόλυτα λογικές και αναμενόμενες.
4. Σταθερότητα: κρατάμε μια σταθερή, αμετακίνητη θέση, από τη στιγμή που αποφασίζουμε να στείλουμε το παιδί στο σχολείο. Τα δικά μας πισωγυρίσματα μόνο να το βοηθήσουν στην προσαρμογή δεν θα καταφέρουν.
5. Ψυχραιμία: το παιδί μπορεί να κλαίει, να χτυπιέται, να ουρλιάζει, να γραπώνεται πάνω μας, κάθε φορά που το αφήνουμε στο σχολείο. Με σύμβουλο την ψυχραιμία, θα καταφέρουμε να το καθησυχάσουμε αποτελεσματικά.
6. Επιμονή: όσο έντονες και αν είναι οι αντιδράσεις του παιδιού και παρότι μπορει να τραβάνε στο χρόνο, δεν αναθεωρούμε την απόφασή μας να στείλουμε το παιδί στο σχολείο (εκτός αν οι δασκάλες του έχουν αντίθετη άποψη). Η δική μας επιμονή θα έχει το επιθυμητό αποτέλεσμα, δηλαδή την προσαρμογή του παιδιού στο σχολείο.

Πηγή: babyspace.gr

Είναι φυσιολογικό για ένα νήπιο να φοβάται. Άλλωστε ο φόβος είναι μία φυσιολογική κατάσταση που μας προστατεύει από τον κίνδυνο. Σκεφτείτε ένα νήπιο που δεν φοβάται καθόλου; Πόσο πιο ευάλωτο θα είναι απέναντι στους κινδύνους;

Ορισμένα νήπια φοβούνται συγκεκριμένα πράγματα όπως : τους σκύλους, τα έντομα, το σκοτάδι ή τον θόρυβο της ηλεκτρικής σκούπας. Άλλα πάλι νήπια φοβούνται τις νέες καταστάσεις ή τις αλλαγές στην καθημερινότητας τους ή  το να γνωρίσουν νέους ανθρώπους. Οι περισσότεροι από τους φόβους των νηπίων θα εξασθενίσουν όταν αρχίσουν να νοιώθουν πιο ασφαλή τα ίδια και πιο ασφαλή στο περιβάλλον τους.

Τι μπορείτε να κάνετε για να ηρεμήσετε τους φόβους των νηπίων;

Αρχικά να επισημάνουμε ότι οποιοσδήποτε φόβος δεν εξαφανίζεται από τη μία στιγμή στην άλλη. Μπορεί να πάρει μήνες ή και ακόμη χρόνο. Στο μεταξύ το νήπιο μπορεί να επιδείξει εμμονή για αυτό που το φοβίζει, να ασχολείται με αυτό μέσω παιχνιδιού, ζωγραφίζοντας το ή μιλώντας ακατάπαυστα για αυτό. Αυτοί είναι οι τρόποι που χρησιμοποιεί για να αντιμετωπίσει το φόβο του.

1. Μη μειώνεται τη σημασία του φόβου του παιδιού σας όσο ανόητος κι αν σας φαίνεται. Μην χαμογελάστε καν. Δείξτε σοβαρότητα, κατανόηση και ενσυναίσθηση.

2. Χρησιμοποιήστε ένα αγαπημένο του αντικείμενο που το χαλαρώνει και του μειώνει το άγχος όπως το να του δώσετε να έχει αγκαλιά το αγαπημένο του αρκουδάκι ή πανάκι που το χαλαρώνει για να κοιμηθεί. Ένα αντικείμενο που θα μπορούσε να έχει μαζί του όταν πχ χρειαστεί να το αφήσετε για φύλαξη σε άγνωστο χώρο με άγνωστους ανθρώπους.

3. Εξηγήστε, εκθέστε, ανακαλύψτε. Αν για πχ φοβάται το σκύλο του γείτονα, κρατήστε του το χέρι, χαμογελάστε και φέρτε το σε σταδιακή επαφή με το σκύλο. Χωρίς πίεση. Εξηγήστε του ότι δεν θα το πειράξει και δώστε του το χρόνο που θέλει να εξοικειωθεί και να ανακαλύψει τους σκύλους με το δικό του ρυθμό.

(2) δεν γεννιόμαστε έχοντας φόβο για τις αράχνες. Πολλοί από τους φόβους μας μαθαίνονται κατά την νηπιακή ηλικία. Μερικοί φόβοι είναι χρήσιμοι γιατί θα αποτρέψουν το παιδί σας από το να τρέχει πχ ανεξέλεγκτα στο δρόμο ενώ άλλοι θα του δημιουργήσουν δυσκολίες στην καθημερινότητα όπως πχ να μη κοιμάται ή να ξυπνάει τη νύχτα επειδή πιθανά κάποια στιγμή είχε δει στο δωμάτιο του μία αράχνη.

Το διαβάσαμε: http://psychologiapaidiou.blogspot.gr

Αναρτήθηκε από Ψυχολογία Παιδιού 

Οι ανέμελες ημέρες και τα ξενύχτια του καλοκαιριού σε πολύ λίγο θα μετατραπούν σε πρωινό ξύπνημα με βιασύνη γιατί φτάνει το σχολικό… Οι ξαφνικές όμως αλλαγές στις συνήθειες του ύπνου είναι δύσκολες για τα μικρά παιδιά.

Μια μελέτη από το University College του Λονδίνου διαπίστωσε ότι τα παιδιά που κοιμούνται με πρόγραμμα και νωρίς, έχουν καλύτερες επιδόσεις στο σχολείο από την ηλικία των 7 ετών και άνω. Οι ακανόνιστες ώρες ύπνου συνδέονται με χαμηλότερες επιδόσεις στην ανάγνωση, στα μαθηματικά και στην κατανόηση του χώρου.

«Τα παιδιά χρειάζονται αυτό που έμαθαν την προηγούμενη ημέρα να μεταφραστεί σε νευρικές συνδέσεις στον εγκέφαλο τους» λέει η Amanda Sacker, Ph.D., μια από τους συντάκτες της μελέτης.

Πώς να αποφύγετε τα πρωινά δράματα;

• Ξεκινήστε νωρίς

Καθιερώστε τον νυχτερινό ύπνο για το σχολείο και το αντίστοιχο πρωινό ξύπνημα όσο το δυνατόν πιο γρήγορα, πριν από την πρώτη ημέρα του σχολείου, ώστε να αποφευχθεί μια ξαφνική αλλαγή. «Τα παιδιά αναπτύσσονται, γενικά, περισσότερο όταν ο κόσμος τους είναι πιο προβλέψιμος… και η ρουτίνα του ύπνου είναι μέρος αυτής της εμπειρίας», λέει η Sacker. Αν αυτό σας ακούγεται αρκετά δύσκολο, αρχίστε να ξυπνάτε σταδιακά το παιδί σας πέντε λεπτά νωρίτερα κάθε μέρα.

• Χαλαρώστε σταδιακά

Είτε πρόκειται για μια νύχτα σχολείου, ένα Σαββατοκύριακο ή την περίοδο διακοπών σας, ρυθμίστε την ύπαρξη  μιας – προβλέψιμης χρονικά – ώρας ηρεμίας πριν τον ύπνο. Το παιδί σας θα αρχίσει να αναγνωρίζει τις προ – ύπνου δραστηριότητες και να μπαίνει στο πνεύμα. Τα διαδικαστικά: να βουρτσίσει τα δόντια του, να καθορίσετε μαζί τα ρούχα που θα φορέσει την επομένη, να σβήσει το φώς και να του διαβάσετε μια ιστορία ή να ακούσει ένα ηχογραφημένο παραμύθι ή χαλαρωτική παιδική μουσική, βάζουν το μικρό σας σε διάθεση ύπνου.

• Μην το υπερφορτώνετε με δραστηριότητες

Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, μην γεμίζετε την ημέρα του παιδιού σας με δραστηριότητες που μιμούνται τις ρουτίνες του σχολείου. Οι μεγάλες και τεμπέλικες μέρες είναι ένα από τα δώρα του καλοκαιριού, και το να μην κάνει τίποτα, παρά μόνον να ονειρεύεται κάτω από τον ήλιο, είναι μεγάλη υπόθεση για τη δημιουργικότητα και τη φαντασία του. Αφήστε το μικρό σας χαλαρό, αλλά οριοθετήστε την ώρα ύπνου για να ανακτά τις δυνάμεις του για τη διασκέδαση της επόμενης ημέρας.

• Κάντε την ώρα του ύπνου μια θετική υπόθεση

Αποφεύγετε να μιλάτε για την ώρα του ύπνου ως μέσο τιμωρίας ή ως αγγαρεία. Μην απειλείτε να στείλετε το παιδί σας για ύπνο νωρίτερα επειδή παρεκτρέπεται. Κάντε τον ύπνο μια θετική υπόθεση. Περάστε χρόνο μαζί του πριν το βάλετε στο κρεβάτι, διαβάζοντας του μια ιστορία ή συνομιλώντας μαζί του. Επίσης, εάν το παιδί σας αρχίζει να συνδέει το να κοιμάται αργά με κάποιου είδους ανταμοιβή, θα είναι πιο πιθανό να αντιστέκεται στο να γυρίσει σε μια ρουτίνα ύπνου, κατάλληλη για το σχολείο.

• Συμμετοχή όλης της οικογένειας

Δώστε το καλό παράδειγμα εκ των προτέρων, με το να πηγαίνει όλη η οικογένεια για ύπνο νωρίς τις ημέρες του σχολείου. Μπορεί να είναι δύσκολο για σας να κοιμηθείτε μια αξιοπρεπή ώρα μαζί με το παιδί σας, αλλά αν αισθάνεται ότι ο ύπνος είναι οικογενειακή υπόθεση, είναι πολύ πιο πιθανό να συμμορφωθεί και να συνηθίσει γρήγορα τη ρουτίνα αυτή του ύπνου του.

Τέλος, και στις διακοπές δεν πρέπει να είναι εντελώς ελεύθερη η ώρα του νυχτερινού ύπνου. Μια αδόμητη μέρα μπορεί -και πρέπει – να καταλήγει σε ένα «αξιόπιστο – δομημένο» τέλος. Αποφύγετε τις άγριες ​​διακυμάνσεις στη ρουτίνα  ύπνου του παιδιού σας, ώστε να επανέλθει γρήγορα σε μια ομαλή ρουτίνα ύπνου όταν το σχολείο …επιτέλους ξεκινήσει!

Το διαβάσαμε: http://mikroimegaloi.gr

http://www.letsfamily.gr/

Πηγή: www.education.com

Πολλοί από εσάς αφήσατε το θέμα της επιλογής του παιδικού σταθμού προς διευθέτηση μετά το καλοκαίρι. Τώρα όμως, τέρμα τα ψέματα. Οι γονείς που έχουν μικρά παιδιά, προνήπια ή και μικρότερα, οι οποίοι εργάζονται και δεν έχουν άλλη βοήθεια για τη φύλαξή τους, αρχίζουν πλέον έντονα να αναζητούν τον κατάλληλο Παιδικό Σταθμό, που θα αναλάβει την παραμονή του παιδιού τους και μια πρώτη μορφή εκπαίδευσης στα βασικά. Η αναζήτηση μπορεί να διαρκέσει καιρό, καθώς εσείς θα προσπαθείτε για το καλύτερο δυνατό για το παιδί σας. Μην απογοητεύεστε. Ψάξτε, ρωτήστε, συγκρίνετε, σκεφτείτε και αποφασίστε. Γιατί, έπειτα ακολουθεί το στάδιο της προσαρμογής του παιδιού, το οποίο συνήθως δεν είναι και το πιο εύκολο, αφού ισοδυναμεί με «αποχωρισμό» για την παιδική ψυχή.
Ρωτήσαμε την παιδοψυχολόγο Σελίνα Μητσάκου για τα υπέρ και τα κατά της παραμονής ενός παιδιού στον παιδικό σταθμό, αλλά ζητήσαμε και κάποιες χρήσιμες συμβουλές για να είναι όσο το δυνατόν πιο ανώδυνη η προσαρμογή του παιδιού στο νέο κοινωνικό του περιβάλλον.

«Αν και είναι γεγονός αδιαφιλονίκητο ότι τίποτα δεν μπορεί να αντικαταστήσει τη φροντίδα της μάνας για το παιδί της, ιδιαίτερα στα πρώτα και βασικότερα χρόνια της ζωής του, όπου θα μπουν τα θεμέλια για ένα ισχυρό και ισορροπημένο μελλοντικό οικοδόμημα, εν τούτοις σήμερα, η παραμονή των παιδιών σε έναν καλό παιδικό σταθμό φαντάζει συχνά ως αναγκαία, αλλά και επικοδομητική. Αυτό όμως συμβαίνει ιδίως όταν τα παιδιά δεν παραμένουν εκεί όλη τη μέρα, αλλά υπάρχει η δυνατότητα ο ένας γονιός ή κάποιος άλλος συγγενής να τα πάρουν νωρίτερα. Αυτό που πρέπει να γνωρίζει κάθε γονιός είναι ότι όσο πρότυπος όσο άρτιος και καλά οργανωμένος είναι ένας σταθμός, στην παιδική ψυχή δεν μπορεί να αντικαταστήσει ακόμα και τη λιγότερο μορφωμένη ή καθόλου μητέρα.

Από την άλλη, κανείς βέβαια δεν μπορεί να αρνηθεί το γεγονός ότι ο παιδικός σταθμός είναι η «σωτηρία» για εκατομμύρια γυναίκες σε όλο τον κόσμο. Σίγουρα εξυπηρετεί τις ανάγκες των εποχών μας. Εκτός αυτού, μαθαίνει στα παιδιά να είναι κοινωνικά, να μοιράζονται, να κατανοήσουν ότι πρέπει να προσαρμόζονται και να συμβιβάζονται με τις εκάστοτε καταστάσεις.

Ποτέ δεν ξεχνάμε, σε κάθε περίπτωση, ότι το βασικότερο όλων είναι η ψυχική και πνευματική υγεία του παιδιού, αλλά και των γονιών. Και αν το παιδί μάθει, θα γνωρίζει και θα τηρεί για πάντα τους σωστούς «κανόνες» και τα πολύτιμα μυστικά της ύπαρξής του πάνω στη Γη.»

Βασικά Στοιχεία για Επιλογή Σταθμού
1. Να γνωρίσω το διευθύνοντα. Είναι σημαντικό να εκπέμπει θετική ενέργεια, να ενδιαφέρεται αληθινά για τα παιδιά και να εμπνέει γαλήνη και εμπιστοσύνη.
2. Να προετοιμάσω, αν μη τι άλλο, το παιδί για το νέο του περιβάλλον, «στολίζοντας» τη ζωή στο σταθμό με λέξεις και προτάσεις που να εμπεριέχουν το «παιχνίδι με τα άλλα παιδάκια», τη «γνωριμία με νέους φίλους», «το μοίρασμα γνώσεων και παιχνιδοεργασίας», όπως και την αναφορά σε δραστηριότητες μέσα στην τάξη, ζωγραφική, κατασκευές, μαγειρική κ.ά.
3. Να ελέγξω τους χώρους και τη φωτεινότητα του οικήματος και των αιθουσών.
4. Την ποιότητα των γευμάτων.
5. Τις υπεύθυνες των τάξεων.
6. Τον προαυλιακό χώρο. Είναι απαραίτητος για την αναγαιότητα των παιχνιδιών εκτός τάξης (μακριά από την κλεισούρα και το τσιμέντο). Η παιδική ψυχή έχει ανάγκη τον ήλιο, τις μυρωδιές απ” τα δέντρα, το ζουζούνισμα των εντόμων, το κελάιδισμα των πουλιών.
7. Τέλος, ένας καθημερινός διάλογος πριν να ενταχθεί το παιδί στον παιδικό σταθμό είναι απαραίτητος, τουλάχιστον ένα μήνα πριν. Και φυσικά η δυνατότητα προσαρμογής ίσως ακόμη και πριν τον Σεπτέμβριο, οπότε ξεκινούν κανονικά τα σχολεία, θα βοηθήσει ουσιαστικά και σημαντικά ώστε να εισαχθεί το παιδί ήρεμα σε αυτή τη νιόφερτη κατάσταση στη ζωή του.

Πηγή: infokids.gr