έχω ένα μικρό φίλο…που του αξίζει όλη η ευτυχία…όπως σε όλα τα παιδιά 

τα πιο μελαγχολικά μάτια που αντίκρυσα…τα πιο τρυφερά χέρια που είδα να σφίγγονται από αμηχανία…το πιο γλυκό πλάσμα που είδα να χάνεται μέσα σε μια ζωή με στραβές προϋποθέσεις και πολύ φτωχές προδιαγραφές…
τί φταις εσύ που γεννήθηκες από αυτούς που δεν κατάλαβαν ποτέ πόσο τυχεροί στάθηκαν…τί φταις εσύ που δε μπόρεσαν ποτέ να δουν το δώρο που τους πρόσφερε η ζωή, ο Θεός, η μοίρα…εσένα που θα μπορούσες να ανθίσεις, που θα έδινες όλη την ευτυχία του κόσμου σε όποιον ΙΚΑΝΟ ΝΑ ΑΓΑΠΗΣΕΙ βρισκόσουν στη ζωή του…
Να αγωνιστείς για όσα αξίζεις…να είμαστε εκεί να σου δώσουμε τα όπλα για τον αγώνα αυτό…να μη φοβηθείς να προσπαθήσεις…να είμαστε εκεί να σε κρατήσουμε σφιχτά να μη φοβάσαι…
«σε έναν πολύ ξεχωριστό μικρό μου φίλο…που καλείται να αλλάξει την μοίρα του»

Να σε κάμει ο Θεός σκουλήκι…κι εσύ με τον αγώνα σου να γίνεις ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ…
Νικ.Καζαντζάκης

Πηγή: Κέντρο Συμβουλευτικής & Ψυχοθεραπείας-Πειραιάς