Σε λιγες μερες θα ξεκινησω τη δουλεια και εχω ενα μικρο μωρακι…

Νιωθω την αναγκη να πω ενα τεραστιο μπραβο σε ολες τις εργαζομενες μητερες που εχουν αυτο το ανεξαντλητο αποθεμα σωματικης και ψυχικης δυναμης…που καταφερνουν να ειναι μανουλες-συζυγοι-νοικοκυρες-εργαζομενες…που για εκεινες η μερα εχει 24ωρες για να κανουν τα παντα…

Προσωπικα με στεναχωρει πολυ το οτι η δουλεια θα μου στερει χρονο απο το μεγαλωμα του παιδιου μου και που θα χανω στιγμες πολυτιμες…

Εννοειται πως δεν ειμαι η μονη που η αναγκη τη φερνει σε αυτη τη θεση αλλα μεσα απο την ψυχη μου θελω να πω αυτο το τεραστιο μπραβο για τις μανουλες που τα καταφερνουν…

Ευχομαι να χανω μονο ποσοτικο χρονο απο τη σχεση μου με το παιδι μου και οχι ποιοτικο…

Πειτε μου εσεις πως τα καταφερνετε?

Ποιοι ειναι οι τροποι που θα με βοηθησουν να εχω και να κρατησω μια ισσοροπια στην οικογενεια μου?

Εχετε παρατηρησει αλλαγη στην συμπεριφορα του μωρου σας?

Καλο κουραγιο και καλη δυναμη ευχομαι σε ολες τις μανουλες που ειναι και θα ειναι στην ιδια θεση με εμενα…

Ζωη