Ξερω απο πρωτο χερι πως ειναι να μην ξεπερνας την κακη σχεση που εχεις με τους γονεις σου …
Ξερω πως νιωθεις οταν κατι σου συμβαινει και θα ηθελες απλα να το μοιραστεις με την μαμα σου…
Θελει πολλα χρονια δουλειας να γιατρευετει η πληγη που μονο μια μαμα μπορει να καταφερει…
Η μαμα σου ειναι τα παντα ειναι ο κοσμος ολος…
Οταν αυτη ειναι αυτη που σε πληγωνει οταν αυτη δεν σου λεει οτι αξιζεις ειναι σαν να σε αδειαζει ο Θεος…
Λιγη προσοχη στο γραμμα της Β…Ιστοριες σαν και αυτες ειναι οδηγιες αποφυγης…
Η Β..μας ρωταει τι να κανει… Δεν ξερει πως να καταπολεμησει και να διαχειριστει το κενο της μαμας της…
Καποτε ο τροπος τυ ξυλου και της σωματικης και ψυχολογικης βιας θεωρειτο ΔΙΑΠΑΙΔΑΓΩΓΗΣΗ!
Προσοχη Μανουλες τα ορια ξεπερνιουνται χωρις να το καταλαβει κανεις…
Μπορειτε να σχολιασετε και θα τα διαβασει
Σας ευχαριστω Σοφια
Eιμαι 22 χρονων σχεδον …εδω & δυο χρονια σχεδον μενω μονιμα στο εξωτερικο….
Mεχρι να ερθω εδω να μεινω με τον αντρα μου δεν ειχα καθολου ευκολη ζωη,ο πατερας μου αλκοολικος,η μητερα μου πολυ καταπιεστικη (δεν ξερω αν με αυτο προσπαθουσε να καλυψει την ανασφαλεια της για τα οικονομικα προβληματα που ειχαμε συνχα και για την πολυ κακη σχεση με τον πατερα μου,ζουσαν μαζι μονο κ μονο για εμας)
Δεν ειμαι ρατσιστρια,δεν με νοιαζει αν ο αλλος ειναι ελληνας,αλβανος η αμερικανος που λεμε…
Ο αντρας μου δεν ειναι ελληνας….
Οταν ημουν 15 χρονων,εκανα παρεα ειμασταν κολλητοι με 2 παιδια απο την Αλβανια….
Μολις το εμαθε η μητερα μου με χτυπουσε,και με εκλεισε στο σπιτι για 5 μηνες περιπου,μονο στο σχολειο πηγαινα και ΠΟΥΘΕΝΑ αλλου….
Μην φανταστειτε δεν εκανα τιποτα κακο παρεα μονο,και ισα ισα που τα παιδια ηταν λογικα & καθολου αλητες….
Εκτος απο το ξυλο και τα λογια τυπου «ξερω εγω τι ειναι το καλο σου» με εβαλε να δουλεω,γιατι συμφωνα με αυτο θα «εβαζα μυαλο για αυτο που εκανα,παρεα με «αλβανους»»
Δουλευα 4-5 ωρες για 4 η 5 ευρω…..που στο κατω κατω σαν εφηβη κοπελα δεν μπορουσα να τα χαλασω γιατι ημουν κλειδωμενη σπιτι…
.Μεχρι να συνελθω απο ολο αυτο,να νιωσω ψυχολογικα καλυτερα και να βρω φιλες πραγματικες να με καταλαβαινουν εφτασα σχεδον 17….
Παλι συνεχιζα την δουλεια για ψωρολεφτα,και οι βρισιες….το ξυλο που και που,τα καθημερινα μαλωματα η μητερα μου με τον πατερα μου κ οι τσιριδες,ο πατερας μου πιωμενος σχεδον καθημερινα,κ ειχαμε να βγουμε σαν οικογενεια ολι μαζι γυρω στα 5 χρονια,γιατι συμφωνα με τα λεγομενα του πατερα μου «ποιος αντρας βγαζει τη γυναικα του και τα παιδια του εξω???»
Δεν ειμαι καθολου υπερβολικη….
Μετα με οοοολα τα παραπανω μα συμβαινουν σχεδον καθημερινα,εφτασα 18….19….20…. να βγαινω για ποτο μια φορα το μηνα,και η μητερα μου να ειναι «μεχρι αυτη την ωρα πχ 12 θα βγεις και 3 να εισαι εδω» αν ερχομουν αργοτερα εκανα μα ξαναβγω κανα μηνα και θα ειχαμε μαλωματα κ μαλλον ξυλο καθε μερα….λες κ εβγαινα καθε μερα κ εκανε ετσι,η λες και ζητουσα λεφτα….οχι τα δικα μου ειχα αλλα μου φεροταν παντα σαν 15 χρονων…..
Εφτασε η στιγμη που αρχισα να εχω σχεση με τον αντρα μου….φυσικα δεν τους ειπα τιποτα γιατι θα φρικαραν επειδη ο αντρας μου δεν ειναι ελληνας,ειναι απο μια χωρα της ευρωπης,πολυ λογικος και με καλη δουλεια…
Κρατησα τη σχεση μου κρυφη….οποτε ερχοταν ο αντρας μου να με δει ελεγα οτι θα παω σε φιλες…..μεχρι που της ειπα στα οτι θελω να φυγω εξωτερικο,αλλα ποιος ειδε τον θεο και δεν τον φοβηθηκε…
» Οχι δεν εχεις να πας πουθενα,εδω μαζι μου θα κατσεις και μην την συνεχιζεις την κουβεντα γιατι θα εχουμε ασχημα ξπερδεματα εμεις οι δυο» λιγες μερες αργοτερα η αδερφη μου που ειναι 26 χρονων ειχε μια διαφωνεια με τη μητερα μου και φυσικα η μητερα μου θεωρησε σωστο να την πλακωσει στο ξυλο….ευτυχως ημουν εκει και μπηκα στη μεση…..μετα απο αυτο το περιστατικο δεν αντεξα και κανονισα να φυγω να ερθω στον αντρα μου στο εξωτερικο….
Ετσι στα κρυφα….ενα βραδυ που κοιμοταν το εσκασα απο το σπιτι….
Ειλικρινα δεν αντεχα αλλο
Εφτασα εξωτερικο (εντομεταξυ ειμαι πολυ αγαπημενη με τον αντρα μου παντρευτηκαμε πριν λιγο καιρο & εχουμε & ενα νινι 1 ετους αλλα στον αντρα μου δεν του εχω πει τιποτα οσα εχω τραβηξει στη ζωη μου, ντρεπομουνα να του αναφερω τετοια γεγονοτα,αφου & τωρα που τα γραφω μτρεπομαι»
Βασικα στη μητερα μου δεν μιλαω τωρα,πολυ σπανια κ δεν της εχω πει τιποτα για τη ζωη μου εδω δεν την θελω στη ζωη μου) ενω στον αντρα μου εχω πει οτι απλα δεν θελω κ πολλα με την οικογενεια μου….
Βαθια μεσα μου ομως θελω πολυ να της πω καποια πραγματα….
Οοοολα αυτα που νιωθω….να ξερει οτι δεν εχει φερθει σωστα….αλλα & για το οτι εχει ενα υπεροχο εγγονακι….αλλα μεχρι κ τοοοοοσο μακρυα ΦΟΒΑΜΑΙ να της μιλησω …
Μετα απο ολα οσα εχω τραβηξει…. ακομα και απο αποσταση με εχει κανει να τη φοβαμαι….
Δεν ξερω τι να κανω….& νιωθω πολυ χαλια μερικες φορες…
Β.Χ
SuperMomRocks 