Καποτε ειχα διαβασει ενα αρθρο για τις 2 πλευρες μεσα μας…

Η ιστορια παρομοιαζε το καλο και το κακο μεσα μας σαν 2 λυκους…

Ελεγε πως εναι στην κριση μας ποιον   λυκο αναμεσα στον καλο η τον κακο επιτρεπουμε να γινει δυνατος…

Καθε ανθρωπος δεχεται επιθεση στο οικογενειακο  ειτε στο κοινωνικο του περιβαλλον…

Δεν θα καθισω να σταθω στην αιτια …

Ζηλια Φθονος η απλη καχυποψια…

Εχουμε δικαιωμα να σχηματιζουμε αποψη για τα παντα…

Εχουμε δικαιωμα να την εμπιστευθουμε στις φιλες μας η να την πουμε και δημοσια…

Οι ανθρωποι δεν εχουν μονο δικαιωματα ομως …

Πρεπει να μαθουμε επιτελους ποτε ξεπερναμε τα ορια…

Ποτε να αναγνωριζουμε οτι η γνωμη που εχουμε σχηματισει βασιζεται σε αποδειξεις και οχι στο αν τον συμπαθω η οχι…

Αν ταιριαζουν τα χνωτα μας…η αν αναβουν τα λαμπακια μας οταν βλεπουμε καποιον γιατι εχουμε απλα εμπαθεια…

Ποτε ξεπερναμε τα ορια της ευπρεπειας και μιλαμε  χειροτερα και απο την Τρουμπα…

Ποτε η αποψη μας περναει τα ορια της προσωπικης αποψης και ειναι κριτικη … ταμπελακι cyber bullying…

Δεν ειμαστε πλεον 4 ετων που παρασυρομαστε απο τον περιγυρο και ουτε επικροτουμε καποιον τυφλα…

Ειμαστε ενηλικες σκεπτομενοι και πρεπει ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ να αποφασισουμε να σκεφτομαστε και να πραττουμε αναλογα…

Απο τοτε που θυμαμαι τον εαυτο μου σκεφτομουν ετσι και ας μεγαλωσα δυσκολα…

Και ας μου ελεγε η αγαπημενη δασκαλα μου Ειρηνη Τσαβαλα  οτι ειμαι ονειροπωλα και δεν θα καταφερω να σωσω τον κοσμο…

Δεν ειμαι ουτοπιστρια Δεν θεωρω πως θα σωσω ολο τον κοσμο…

Αυτο που δεν μπορω να κανω ομως ειναι τα στραβα ματια…

Δεν μπορω να μην προσπαθω γνωριζοντας οτι οσοι περισσοτεροι τοσο μεγαλυτερη η διαφορα…

Εαν επιτρεψουμε στην καρδια μας να φωλιαζει φθονος μισος κακια συντομα ολα αυτα θα χαρακτηριζουν εμας…

Θελει κοτσια να συγχωρεις και πολλες φορες ειναι δυσκολο …

Το ιδιο δυσκολο για ολους…

Αλλα μονο ετσι προχωρας μονο ετσι συνεχιζεις…

Το να προσφερεις απλοχερα αγαπη βοηθεια καλοσυνη ειναι τροπος ζωης για μενα και  εαν το καναμε ολοι θα ηταν πολυ καλυτερος ο κοσμος μας…

Γνωριζω απο πρωτο χερι ποση δυναμη χρειαζεται να δικαιολογησεις να συγχωρεσεις να βοηθησεις ακομα και καποιον που σε πληγωνει επανηλλειμενα …

Αλλα εχουμε ολοι αυτην την δυναμη μεσα μας…

Υπαρχει καπου εκει μεσα μας και χρειαζεται να την τροφοδοτησουμε.. να την κανουμε να λαμψει…

Αντι λοιπον να καθομαστε να κρινουμε οποιον κανει κατι ας ξεκουνησουμε τον ποπο μας απο την θεση του…

Ας αναλογιστουμε εμεις τι προσφερουμε για να καλυτερεψουμε τον κοσμο μας?

Η φιλανθρωπια η αλληλεγγυη η προσφορα βοηθειας σε οποιον την χρειαζεται χωρις να περιμενεις ανταλλαγμα  ειναι σταση ζωης…

Για να βοηθησεις εναν ανθρωπο δεν χρειαζεται να φτασει στο σημειο να μην μπορει να παρει τα ποδια του απο την πεινα…

Αρα δεν ειναι μια συγκεκριμενη κατηγορια ανθρωπων που οφειλουμε να βοηθησουμε αλλα ολο τον κοσμο γυρω μας…

Οσο και οπως μπορουμε ακομα και εαν μοιραστουμε μαζι του καποια ιδεα που μπορει να τον βοηθησει…ΑΡΚΕΙ..

Πολλοι ισως σκεφτεστε πολυ δουλεια και μηδεν κερδος…

Δεν ειναι ετσι …

Κερδιζεις …

Κερδιζεις αγαπη κερδιζεις για την ψυχη σου για το καρμα σου και πληρωνεσαι…

Πληρωνεσαι με χαμογελα , αγαπη και απο το συμπαν ολοκληρο για την σκληρη σου αυτη δουλεια…

To καλο παντα σου ερχετε πισω οταν το κανεις μεσα απο την καρδια σου..

Σημερα στεναχωρεθηκα πολυ…

Κατηγορηθηκα και στηθηκα στον τοιχο για αλλη μια φορα…

Πονεσα γιατι καποια απο αυτα τα ατομα ισως τα ενιωθα δικα μου..

Τα ειχα σε υποληψη…

Απορησα και σκεφτηκα αμεσως που εκανα λαθος  πως ειναι δυνατον να σκεφτονται ετσι , εαν εδωσα καποιο δικαιωμα…

Λυπαμαι …

Λυπαμαι ειλικρινα που εχετε τετοια αποψη αλλα σας προκαλω να ριξετε μια ματια μεσα σας και να δειτε απο που πηγαζει ολο αυτο και μεχρι που φτανει το δικαιωμα της γνωμης σας…

Στο σημειο εκεινο που η αποψη γινεται κριτικη και λασπη…