Αρχείο

All posts for the day 5 Μαΐου 2012

Βαφτιση με θεμα αρκουδακι! Πρωτοτυπες ιδεες για στολισμο και μπουφε βαφτισης με θεμα το αγαπημενο παιχνιδι ολων των παιδιων!

Published 5 Μαΐου, 2012 by sofiaathanasiadou

Ειναι ενα πολυ ομορφο και γλυκο θεμα που δεν ειχε περασει καν απο το μυαλο μου!

Οταν ειχα ακουσει απο μια φιλη οτι σκεφτοταν να  κανει την βαφτιση του γιου της με θεμα αρκουδακι δεν πιστευα

οτι ηταν δυνατον να γινει κατι τοσο εκλεπτυσμενο και κομψο με ενα τετοιο θεμα!

Ποιος δεν λατρευει τα αρκουδακια αλλωστε?

Η συγκεκριμενη βαφτιση ειχε σαν θεμα το αρκουδακι που φοραει prada εμπνευσμενο απο την ταινια!

Προκειτε για κοριτσακι αλλα ειναι εξισου ωραιο σε γαλαζιες αποχρωσεις!

Τα προσκλητηρια μπορειτε να τα τυπωσετε σε σχημα πανας σχεδιακια μπορειτε να δειτε εδω, η σε σχημα αρκουδου οπως αυτα εδω!

Eαν ενδιαφερεστε να παραγγειλετε τοτε ριξτε μια ματια στις SuperMoms

Aννα Σωτηρακου & την σελιδα της Special Invitations

την Νινα Αναστασιαδη

η

Maria Wish

Θα ξετρελαθειτε με τις τιμες και  την σωστη εξυπηρετηση τους!

Για τον στολισμο πρωτοτυπηστε και χρησιμοποιηστε τα χαρτινα φωτιστικα !

Ειναι πολυ οικονομικα και ευκολα μπορειτε να τα αλλαξετε στα χρωματα που προτιματε!

Φανταστειτε τα ακομα και να κρεμονται στον προαυλιο χωρο…

Δεν ειναι τελεια?

Στον στολισμο του μπουφε αλλα και στο κεντρο που ενδιαφερεστε να  δεξιωσετε τους καλεσμενους σας μην παραλειψετε φυσικα

να εχετε τα αγαπημενα λουτρινα αρκουδακια!

Δεν ειναι ολα αναγκη να ειναι στο ιδιο σχεδιο και αν τα συνδυασετε με λουλουδια αλλα και με μπιμπερο ντυμενα με Swarovski  oπως στην φωτο το αποτελεσμα θα ειναι πολυτελες!

Οι μπομπονιερες σας  μπορουν να ειναι μπισκοτα ζαχαροπαστας  και για γλυκο να σερβιρετε  cup cakes !

Συνταγες για να ξετρελανετε τις μικρες σας καλεσμενες οπως και πως να φτιαξετε και να επεξεργαστετε την ζαχαροπαστα θα βρειτε εδω!

Αν δεν τα καταφερνετε μονες και θελετε να τα παρετε ετοιμα τοτε εμπιστευθειτε τις SuperMoms της παρεας!

bubblicious events + Styling

Eκει μπορειτε να παραγγειλετε  γλυφιτζουρακια  μπισκοτα ζαχαροπαστας και cup cakes σε οτι σχεδιο διαλεξετε  σε πολυ οικονομικες τιμες!!!

Αν μενετε Θεσσαλονικη τοτε μπορειτε να επικοινωνησετε και  με την μαμα Mairi Zaxari !

Δουλεια της θα δειτε στην σελιδα της

Me mairaki

Για μια εντυπωσιακη τουρτα οπως αυτην της φωτογραφιας τολμηστε να ακολουθησετε την προταση με την αληθινη κορδελα και το  κοσμημα!

Θα εντυπωσιασετε τους παντες!!!

Προσπαθηστε να κρατησετε μια ομοιομορφια οσων αφορα στο στησιμο των τραπεζιων και διαλεξτε πετσετες στα χρωματα της βαφτισης ειναι απαραιτητο για να υπαρξει ομοιομορφια αλλα και ενα τελειο αποτελεσμα στις φωτογραφιες σας!

Φτιαξτε μια τουρτα!

Την οποια θα σερβιρετε σαν εξτρα γλυκο στο τραπεζι!

Οι τουρτες δεν σερβιρονται απαραιτητα μονο σε γαμους και γενεθλια!

Ειναι το στολιδι του μπουφε αλλα και του εορταστικου τραπεζιου!

Την φανταστικη αυτη τουρτα μπορειτε να την φτιαξετε ακολουθωντας την συνταγη της μαμας Κατερινας  απο εδω

και αν θελετε να την ντυσετε με ζαχαροπαστα οδηγιες για να την κανετε θα βρειτεεδω!

Για να φτιαξετε τον φιογκο δειτε βημα βημα την κατασκευη του εδω

Για να στολισετε τα υπολοιπα τραπεζια τον καλεσμενων σας αλλα και τον μπουφε στην βαφτιση μπορειτε να φτιαξετε diaper cakes!

Eιναι καταπληκτικη ιδεα δεν συμφωνειτε?

Οδηγιες βημα βημα θα βρειτε απο εδω!

Tελος μην ξεχασετε να φτιαξετε το αντιστοιχο βιβλιο ευχων!

Με ενα κοπιδι μπορειτε ευκολα να δωσετε σχημα σε ενα τετραδιο και να το στολισετε με υφασματα!

Εαν θελετε ομως το τελειο χειροποιητο αρκουδακι και δεν κατεχετε το σπορ της χειροτεχνειας τοτε μπορειτε να το παραγγειλετε

 απο την SuperMom νεραιδα των ευχολογιων Κελλυ Καπετανου. Την Κελλυ μπορειτε να την βρειτε και στον προσωπικο της λογαριασμο στο Facebook εδω!

Σας ευχομαι ολοψυχα με το καλο!

Πολλα φιλακια στα μουτρακια σας

Σοφια

To Cheece cake της Σιριγονακη!!!

Published 5 Μαΐου, 2012 by sofiaathanasiadou

 

Υλικα

250 gr μαργαρινη
500 gr τυρι Philadelphia
1 βανιλια
1 κουτι γαλα ζαχαρουχο
1 1/2 πακετο μπισκοτα digestive
1 κ.σ. κορν φλαουερ η αλευρι
1 φλυτζανακι του καφε χυμο λεμονιου
1 κονσερβα βυσσινο

Λιωνουμε τιν μαργαρινη.Θρυματιζουμε τα μπισκοτα σε ενα πυρεξ, ριχνουμε τιν βανιλια και τιν μαργαρινη. Τα ανακατευουμε καλα μεχρι να γινει ομοιογενες το μειγμα και το απλωνουμε σε λεια επιφανεια. Χτυπαμε στο μιξερ το γαλα και το τυρι και ριχνουμε και το λεμονι και ολα αυτα τα απλωνουμε πανω στο μειγμα με τα μπισκοτα και το στρωνουμε ομοιομορφα. Πανω απο την κρεμα βαζουμε τα βυσσινα χωρις το χυμο τους. Σε μια κατσαρολα βαζουμε τον χυμο απο τα βυσσινα το αφηνουμε να παρει μια βραση και το σβηνουμε και ριχνουμε το κορν φλαουερ η το αλευρι, το αφηνουμε να κρυωσει και μετα το περιχυνουμε στο γλυκο μας ομοιομορφα και το βαζουμε στο ψυγειο

Η επιλοχειος καταθλιψη μου χτυπησε την πορτα… Η εμπειρια της μαμας Νατασα

Published 5 Μαΐου, 2012 by sofiaathanasiadou

Ήταν Τρίτη βράδυ και καθόμουν στον καναπέ βλέποντας τηλεόραση.

Δεν ήθελα να κοιμηθώ, φοβόμουν.

Η επόμενη μέρα ήταν η πιθανή μέρα τοκετού και αν δεν με έπιανα οι πόνοι θα πηγαίναμε το βράδυ για πρόκληση.

Ο γιατρός ήταν πολύ αισιόδοξος.

Εγώ ανυπομονούσα να γεννήσω!!

Έβλεπα μία χιουμοριστική εκπομπή και γελούσα με την ψυχή μου!

Κατά τις 23:30 ένιωσα κάποια πονάκια. Μπα λέω η ιδέα μου θα είναι.

Σιγά μην είμαι τόσο τυχερή να γεννήσω σήμερα. Κι όμως οι πόνοι δυνάμωναν.

Έλεγα μην πάρω το γιατρό ίσως δεν γεννάω.

Δεν του είχα και τόσο θάρρος.

Είναι ο καλύτερος επιστήμονας, άριστος γιατρός αλλά εγώ τον φοβόμουν.

Ο σύζυγός μου τα είχε παίξει!! Στη μία και μισή και ενώ κατάλαβα ότι όντως γεννάω πήρα το γιατρό. Λέει κάθε πόσο πονάς, λέω εφτά λεπτά. Α λέει έχουμε χρόνο. Πήγαινε σε κανένα δίωρο και εγώ θα έρθω το πρωί. Ναι καλά. Σε λίγο είδα λίγο αίμα και αποφάσισα να πάω. Έφθασα και μόλις με είδαν έγινε ο χαμός. Είχα διαστολή 6!!Μα λέει εσείς θα το γεννούσατε σπίτι !!  Τρείς έφθασα στο νοσοκομείο, στις  πέντε γεννήθηκε η μπέμπα μου σε τρεις σπρωξιές.Δεν το πίστευα!

Στο δωμάτιο ανάνηψης ήμουν ακόμα σε νιρβάνα. Βέβαια ζητούσα το παιδί μου αλλά κλασσικά μου έλεγαν το βλέπει ο παιδίατρος, το βλέπει η γιαγιά, το βλέπει ο νεογνολόγος. Είχα και ένα μικρόβιο και είχα αγχωθεί  ότι την εξετάζουν για αυτό. Παρόλα αυτά εγώ μέσα στην τρελή χαρά ( ακόμα).  Τώρα ακόμα με τρώνε οι τύψεις που την άφησα μόνη της αυτές τις πρώτες ώρες. Δεν είχα δική μου μαία γιατί σκεφτόμουν τα έξοδα.Ο φόβος μου αν όλα θα πάνε καλά ήταν τόσο μεγάλος που δεν είχα προετοιμαστεί για το μετά. Δεν συγχωρώ τον εαυτό μου για αυτό.

 Σε κανένα δίωρο πήγαμε πάνω στο δωμάτιο και ήρθε και το παιδί. Έπεσαν πάνω όλοι.Θείοι, γιαγιάδες, ξαδέρφια. Σκεφτόμουν μα δεν με αφήνουν ήσυχη αλλά  δεν μιλούσα (χαρακτηριστικό μου δεν ζητάω αυτό που θέλω). Ο άντρας μου στον κόσμο του έστελνε μηνύματα σε όλους να ανακοινώσει το γεγονός. Η πεθερά μου πέταξε το ανεπανάληπτο: Πρόσεξε μην κοιμηθείς και πλακώσεις το παιδί στο θηλασμό και το σκοτώσεις. Ανατριχιάζω και που το γράφω. Άρχισα να εκνευρίζομαι πολύ!! Παρόλα αυτά όταν έβλεπα τον θησαυρό μου ακόμα όλα περνούσαν. Ήμουν πλέον μαμά!!

Ο θηλασμός συνέχιζε και εγώ παρόλο που είχα πληγές στο στήθος, πονούσα στα ράμματα και είχα κοιμηθεί μία ώρα συνέχιζα ακάθεκτη. Θα  θήλαζα ό,τι και να γινόταν. Οι επισκέψεις συνεχίζονταν. Δυστυχώς είχα αρχίσει να νιώθω πραγματικά δυσφορία. Το βράδυ ήμουν μια χαρά, μόνη με το παιδί μου. Τη μέρα μου ερχόταν τρέλα. Τα πράγματα άρχισαν να δείχνουν τι θα ακολουθήσει το πρωί της τρίτης μέρας. Άρχισαν τα κλάματα, που δυστυχώς κράτησαν για μήνες. Φύγαμε από το μαιευτήριο και εγώ πονούσα απίστευτα στο στήθος, οι πληγές δεν περνούσαν. Βέβαια με πίεζαν να δώσω ξένο γάλα, ο παιδίατρος, η μάνα μου, ο άντρας μου. Εγώ ένιωθα άχρηστη. Έλεγα ούτε το παιδί σου δεν μπορείς να θρέψεις. Το ιστορικό μου με νευρική ανορεξία έκανε τα πράγματα πιο δύσκολα. Μου είχαν πει οι γιατροί εσύ πολύ δύσκολα θα κάνεις παιδί, έχεις ανώριμα ωάρια. Κοινώς ότι τα ωάρια μου είναι τζούφια. Και τώρα να μην μπορώ να το θηλάσω.  Το βράδυ της πρώτης μέρας πήγαμε σε έναν παιδίατρο, υποτίθεται κορυφή. Άρχισε να μου μιλάει υποτιμητικά: «Τι ξέρεις εσύ από παιδιά, μόνο για υπολογιστές ξέρεις», «Έκανες ποτέ καμιά δουλειά σπίτι;» και διάφορα παρόμοια. Στο σπίτι ερχόντουσαν όλοι χωρίς προειδοποίηση. Η πεθερά μου το ίδιο τροπάριο. Θα πλακώσω το παιδί. Είχα αρχίσει να καταρρέω…

Στην συνέχεια άρχισαν οι έντονες κρίσεις πανικού, έσπαγα ότι έβρισκα μπροστά μου, έλεγα στη μητέρα μου να με κρατήσει μην κάνω κακό στον εαυτό  μου. Η μητέρα μου έχοντας περάσει πολλά μαζί μου από την εποχή της ανορεξίας προσπαθούσε να με βοηθήσει. Ο άντρας μου δεν είχε καταλάβει και πολλά. Ένιωθα μόνη μου, απροστάτευτη, θυμωμένη, ένιωθα ότι δεν άξιζε να ζω. Λυπόμουν το παιδί που με είχε μάνα του. Έχω τόσες τύψεις για εκείνες τις μέρες, μα τόσες τύψεις. Συνέχιζα να θηλάζω το παιδί ασταμάτητα. Ήθελε συνέχεια να θηλάζει. Πάλι όλοι πίεση να πιει ξένο. Όχι ρε δεν θα πιει. Είμαι η μάνα του και μπορώ να το ταΐσω. Γεννήθηκε 2.5 κιλά οπότε ο έλεγχος του βάρους ήταν συνεχής. Ήρθε ο πρώτος κεραυνός, την πρώτη βδομάδα δεν πήρε βάρος. Πίεση να δώσω ξένο. Εγώ κλάμα, ήθελα να πεθάνω.  Οι κρίσεις πανικού συνέχιζαν. Ένιωθα άχρηστη, ανίκανη, δεν ήθελα τίποτα. Παρόλα αυτά η μικρή μου δεν έπινε το ξένο γάλα. Ήθελε εμένα. Δεν ξέρω αν καταλάβαινε πόσο πολύ το είχα ανάγκη αυτό. Ελπίζω να μην την βάρυνα με τα συναισθήματά μου! Συνέχισα έτσι. Θήλαζα μέρα νύχτα. Δεν ήθελα να βλέπω κανέναν. Δεν πλενόμουν, έτρωγα συνέχεια να αντέξω. Οι άλλοι με εκνεύριζα. Ήθελα μόνο τη μάνα μου. Ο άντρας μου άρχισε να καταλαβαίνει αλλά δεν μπορούσε να βρει πώς να με κάνει να νιώσω καλύτερα. Κάθε μέρα γυρίζει εννιά το βράδυ από τη δουλειά, δυστυχώς για αυτόν ήταν προτεραιότητά του. Του έχω τόσο θυμό που δεν είπε η γυναίκα μου δεν είναι καλά, φεύγω.

Μέσα σε αυτά τα χάλια κινητοποιήθηκα. Βρήκα μια παιδίατρο. Να είναι καλά η γυναίκα. Ήρθε σπίτι και με ηρέμησε. Είχε θηλάσει και τα δύο παιδιά της. Με είδε τόσο χάλια που τρόμαξε. Με έπαιρνε να δει τι κάνω. Μου έλεγε το παιδί καλά θα είναι, εσύ είσαι το θέμα. Μέσα σε όλα οι περικοπές στη δουλειά μου έκαναν τα πράγματα χειρότερα. Ήμουν σε απόγνωση. Έπρεπε κάτι να κάνω.

Άρχισα να ψάχνω στο διαδίκτυο και ανακάλυψα ένα φόρουμ με μαμάδες. Έγραψα για την επιλόχειο. Όλες έπεσαν πάνω μου να με βοηθήσουν! Ήταν τόσο σημαντικό για εμένα. Δεν ήμουν μόνη. Υπήρχαν κάποιοι- έστω και στην άλλη πλευρά της οθόνης- που με καταλάβαιναν. Οι φίλοι μου δυστυχώς μη έχοντας παιδιά δεν μπορούσαν να κατανοήσουν τι έχω.

Σιγά σιγά πέρασε ο καιρός. Κάθε μήνας που περνούσε ήμουν καλύτερα. Μετρούσα τις μέρες που κατάφερνα τον αποκλειστικό θηλασμό. Ο χειμώνας ήταν βαρύς και δυσκόλευε παραπάνω τα πράγματα, αφού δεν βγαίναμε έξω. Η μικρή συνέχιζε να θηλάζει ασταμάτητα και εγώ δεν πήγαινα πουθενά. Έπαθα και μυκητίαση στο στήθος, το υπέμεινα και αυτό. Τα κλάματα συνέχιζαν, οι κρίσεις πανικού ευτυχώς μειώνονταν.

Συνεχώς σκεφτόμουν τα δικά μου δύσκολα παιδικά χρόνια. Τι έκαναν και κυρίως τι δεν έκαναν οι γονείς μου. Ένα μεγάλο γιατί. Γιατί;; Τώρα που είχα το παιδί μου δεν μπορούσα να διανοηθώ πως γίνεται να αφήσουν να γίνουν όλα αυτά, να κοντέψω να πεθάνω, να είμαι μια δυστυχισμένη έφηβη και ως τώρα να παλεύω να αποδεχτώ τον εαυτό μου. Ο φόβος μου να μην πάθει το ίδιο το παιδί μου με λύγιζε και ακόμα με λυγίζει.

Απευθύνθηκα σε ομοιοπαθητικό. Με βοήθησε αρκετά. Ακόμα συνεχίζω τη θεραπεία. Τις προάλλες πήγα και σε ψυχολόγο. Μου είπε πρέπει να μάθεις να προστατεύεις τον εαυτό σου. Να λες αυτό που θέλεις και να βάζεις όρια. Ελπίζω να το καταφέρω. Γιατί είναι τόσο άδικο να νιώθω δυστυχισμένη στην πιο ευτυχισμένη φάση της ζωής μου. Ευτυχώς το παιδάκι μου ( η οποία είναι ίδια εγώ) όλο μου χαμογελάει και τότε είναι σαν να μου χάρισαν τον κόσμο ολόκληρο. Σου υπόσχομαι ψυχή μου να είμαι πάντα εδώ για σένα για να χαμογελάς και να μην αφήσω κανέναν να σου κάνει κακό.

 Νατασα

Παιχνιδια απο το παρελθον… Οι μελισσες η αλλιως περνα περνα η μελισσα…

Published 5 Μαΐου, 2012 by sofiaathanasiadou

Αγαπημενα παιχνιδια απο το παρελθον !

Τα παιχνιδια που παιζαμε μικρα στις γειτονιες!!!

Ετσι αποφασισα να σας τα γραφω για να τα θυμηθουμε αλλα και για να τα μαθουμε στα παιδια μας!

Ειναι κριμα να χαθουν !

Τι λετε?

Η μαμα Αλικη Αρουχ προσφερθηκε με μεγαλη χαρα να με βοηθησει να συγκεντρωσω υλικο και ετσι θα σας παρουσιαζω συχνα τα παλια μας παιχνιδια!

Φυσικα αν εχετε και εσεις οτιδηποτε να μου στειλετε ακομα και να ειναι παιδικες αναμνησεις η οτιδηποτε αλλο θα χαρω να το δημοσιευσω!

Το email επικοινωνιας ειναι SuperMom@hotmail.gr

Φιλακια στα μουτρακια σας Σοφια!

Το παιχνίδι μέλισσες παίζεται από 5 παίκτες και πάνω . Για να παιχτεί το παιχνίδι, δυο παιδιά φτιάχνουν με τα χέρια τους μια γέφυρα και τα υπόλοιπα παιδιά περνούν κάτω απ’ αυτήν. Τα παιδιά τα οποία έφτιαξαν τη γέφυρα διαλέγουν δυο λέξεις, μια για το καθένα. Μετά τραγουδούν ένα τραγούδι: «Περνά – περνά η μέλισσα με τα μελισσόπουλα και με τα κλωσσόπουλα. Ζουμ – ζουμ – ζουμ να οι μέλισσες περνούν για να δούμε τι θα πουν». Όταν τελειώσουν το τραγούδι, το παιδί που βρίσκεται κάτω από τη γέφυρα, πιάνεται από τα παιδιά που έφτιαξαν τη γέφυρα. Μετά του λένε τις δυο λέξεις που διάλεξαν και το παιδί πρέπει να διαλέξει μια από τις δυο. Όποια λέξη από τις δυο διαλέξει πάει με το παιδί που διάλεξε αυτή τη λέξη. Έτσι γίνεται και με τους υπόλοιπους. Όποιος πάρει τους περισσότερους κερδίζει.

Δημήτρης, Λευτέρης, Νίκος, Ρούλα, Ελένη, Πλουμή,
Σταματία, Δημήτρης, Αλεξάνδρα, Γιάννης και Αντώνης
από το 2/Θ Δημοτικό Σχολείο Καταρράκτη Χίου.

Σοκολατοειδή: Τι περιέχουν, τι προκαλούν και η διατροφικη αξια των» διασημων» σνακ

Published 5 Μαΐου, 2012 by sofiaathanasiadou

Η μαμα Σμαρω μοιραζετε μαζι μας συνταγες και διατροφικες πληροφοριες για την διατροφη των μωρων μας .

Συνταγες περα απο τις τυποποιημενες κρεμες γεματες ζαχαρη…

Συνταγες και ιδεες για τις μαμαδες που θελουν να σερβιρουν υγιεινα φαγητα και ποικιλια στα παιδακια τους!

Θα αναρτω καθημερινα η σχεδον καθημερινα της συνταγες της! Stay tuned

Aν εχετε οποιαδηποτε απορια αφηστε το σχολιο σας κατω απο το κειμενο και θα σας απαντω εγω η Σμαρω !

Τις συνταγες της μαμας Σμαρω για τα μικρα μας θα τις βρισκετε στην κατηγορια διατροφικες πληροφοριες !

Αν εχετε και εσεις κατι που θελετε να μοιραστειτε μαζι μας μην διστασετε να επικοινωνησετε μαζι μου μεσω του

προσωπικου μου λογαριασμου στο  facebook Sofia Athanasiadou

η στο mail μου SuperMom@hotmail.com

Παχαίνει η σοκολάτα; Βρίσκονται παντού. Στα περίπτερα, στα μίνι και σούπερ μάρκετ, στα κυλικεία ακόμη και στα βενζινάδικα. Οπουδήποτε υπάρχει ταμειακή μηχανη βλεπουμε μπροστα μας «σοκολατοειδη».Εσεις, μαλλον, μπορειτε να αντισταθειτε, τα παιδια σας… πρεπει!

Του Γιάννη Δεβετζόγλου, gdevetzoglou@dolnet.gr με τη συνεργασία του Χαράλαμπου Γ.Χατζηαθανασίου, ενδοκρινολόγου (RQE) παιδιάτρου, διευθυντή του ενδοκρινολογικού τμήματος του νοσοκομείου παίδων Α&Π Κυριακού, του Τάσου Παπαλαζάρου, κλινικού διαιτολόγου-διατροφολόγου MsC, της Στέλλας Δέμου, ειδικής παιδοδοντιάτρου, της Κατερίνας Αγγελή, κλινικής ψυχολόγου-ψυχοθεραπεύτριας MsC, και της Παναγιώτας Καλαποθαράκου, αντιπροέδρου του «ΕΚΠΟΙΖΩ».
Οι πιο γλυκές στιγμές που θυμάμαι από τα παιδικά μου χρόνια συνοδεύονταν από σοκολάτα Lacta ή από μπισκότα σοκολάτας Παπαδοπούλου. Ποτέ δε με ενδιέφερε τι έγραφε πάνω η συσκευασία, αν και ούτως ή άλλως δεν ήξερα να διαβάζω, ούτε θα καταλάβαινα τι έγραφαν. Αυτό που θυμάμαι ήταν ότι έπαιρνα από τη μητέρα μου «βόμβα» αγάπης, όταν αυτή μου έδινε σοκολάτα αμυγδάλου. Το ίδιο αισθάνονται κι όλα τα πιτσιρίκια του κόσμου. Γιατί όμως συμβαίνει αυτό;
Η επιθυμία για σοκολατένια γεύση είναι μια από τις απόλυτες, καθημερινές ανάγκες του ανθρώπινου οργανισμού, αφού από τα γλυκά, και κυρίως από τις σοκολάτες, ο οργανισμός μας τροφοδοτείται με ενέργεια που μας είναι απαραίτητη για να μπορούμε να κάνουμε οτιδήποτε: να κινηθούμε, να κοιμηθούμε, να σηκώσουμε μια τσάντα, να λειτουργήσει η καρδιά μας ή ακόμη και να κλάψουμε.
Θα μπορούσαμε βέβαια, για να εξασφαλίσουμε την ενέργειά μας, να φάμε δέκα σοκολάτες, να το ευχαριστηθούμε και να έχουμε ενέργεια για ένα μήνα! Αυτό όμως δε συμβαίνει, επειδή ο άνθρωπος δεν έχει την αποθηκευτική ικανότητα που έχουν άλλα ζώα, όπως για παράδειγμα οι πολικές αρκούδες. Αυτές μπορούν να καταναλώσουν μεγάλες μερίδες και μετά μπορούν να κοιμηθούν για αρκετούς μήνες (χειμερία νάρκη), χωρίς να έχουν την ανάγκη να φάνε.
Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει, σχεδόν σε καθημερινή βάση, να προσλαμβάνουμε ποσότητες θερμίδων, οι οποίες θα είναι ανάλογες και λίγο περισσότερες από αυτές που καταναλώνουμε βάσει των δραστηριοτήτων μας. Όταν προσλαμβάνουμε πολλές περισσότερες θερμίδες, αυτές αποθηκεύονται στο σώμα μας, κυρίως με τη μορφή λίπους. Εάν αυτό το λίπος ξεκινήσει να συσσωρεύεται από την παιδική ηλικία, τότε -δεν υπάρχει καμία αμφιβολία- το παιδί θα γίνει παχύσαρκο.
Για να αποφευχθεί αυτό, θα πρέπει να προσέχουμε τα τρόφιμα που έχουν «κρυμμένο λίπος» και περίσσιες θερμίδες, όπως είναι η σοκολάτα. Η ποσότητα που θα καταναλώσει ένα παιδί σε ημερήσια ή εβδομαδιαία βάση θα πρέπει να βρίσκεται υπό την ευθύνη του γονιού. Τα παιδιά μέχρι και την ηλικία των 6 ετών δεν μπορούν να κατανοήσουν το πρόβλημα της παχυσαρκίας. Μάλιστα, επειδή οι ανάγκες του οργανισμού τους σε ενέργεια είναι αυξημένες, έχουν συνεχώς την επιθυμία να καταναλώνουν γλυκίσματα και ειδικά σοκολατοειδή. Γι’ αυτό οι γονείς θα πρέπει να είναι προσεκτικοί, διότι οι υπερβολικές δόσεις σοκολάτας, λόγω… αγάπης, μπορεί να δημιουργήσουν πρόβλημα στο παιδί τους.
Άλλωστε, σύμφωνα με τις περισσότερες εταιρείες που διαθέτουν στην ελληνική αγορά σοκολατοειδή, τα προϊόντα τους δεν απευθύνονται σε παιδιά ηλικίας κάτω των 10 ετών, γι’ αυτό και στα διαφημιστικά σποτ «πρωταγωνιστούν» ηθοποιοί άνω των 14 ετών, που έχουν γνώση και κριτική ικανότητα στην επιλογή και κατανάλωση των τροφίμων.
Το πιο άμεσο απ’ όλα τα δεινά της υπερκατανάλωσης σοκολάτας είναι η τερηδόνα των δοντιών. Θα πρέπει να εκπαιδεύσετε τα παιδιά σας μετά από κάθε κατανάλωση να πλένουν τα δόντια τους. Σε περιπτώσεις που κατά τη διάρκεια της ημέρας δεν έχουν την ευκαιρία να τα βουρτσίσουν, τότε θα πρέπει σίγουρα να γίνει αυτό το βράδυ ή και το μεσημέρι. Επίσης, οι υψηλές δόσεις σοκολάτας μπορούν να προκαλέσουν διέγερση στα παιδιά μικρής ηλικίας, λόγω της καφεΐνης που περιέχει, και να τα πιάσει τρέμουλο.
Ο κίνδυνος της υπερλιπιδαιμίας, η οποία αυξάνει τις πιθανότητες εμφράγματος και εγκεφαλικού στην ενήλικη ζωή, είναι το αμέσως επόμενο χρονικά κακό που μπορεί να συμβεί στο παιδί σας. Η παχυσαρκία -εκτός από την αισθητική πλευρά του θέματος- μπορεί μακροπρόθεσμα να προκαλέσει αρκετά είδη καρκίνου, αναπνευστικά, καρδιολογικά και αγγειακά προβλήματα. Γι’ αυτό, μη διστάσετε να πείτε «μη» σε κάτι που αρέσει πολύ στο παιδί σας, ενώ γνωρίζετε ότι στο μέλλον θα του κάνει κακό στην υγεία του. Αρκεί να μην υπερβάλλετε και περάσετε στο άλλο άκρο…
Πώς να του πείτε «μη»
Όσο μεγαλύτερο είναι το παιδί τόσες περισσότερες λεπτομέρειες μπορεί να του πει η μητέρα για την κατανάλωση της σοκολάτας. Κάποια από τα πιο συχνά πράγματα που κατανοούν τα παιδιά είναι ότι «παχαίνει» και «χαλάει τα δόντια» κι αυτά πρέπει να τους τα εξηγήσετε.
Επιπλέον, από μια ηλικία και έπειτα, τα μεγάλα παιδιά καλό θα είναι να γνωρίζουν πόσα γλυκά υπάρχουν στο σπίτι και πόσα από αυτά μπορούν να καταναλώσουν στη διάρκεια μίας εβδομάδας, κάνοντας μόνα τους τον προγραμματισμό. Αυτή η διαδικασία έχει διπλό όφελος, διότι με αυτό τον τρόπο τα εκπαιδεύετε να προγραμματίζουν από μόνα τους και άλλες διαδικασίες όπως θα είναι αργότερα το διάβασμα, η διαχείριση των οικονομικών κλπ.
Δώστε του, λοιπόν, την ευκαιρία όση σοκολάτα δικαιούται για μία εβδομάδα να τη φάει όλη σε μία ημέρα ή όποτε επιθυμήσει, αλλά σε καμία περίπτωση μην του δώσετε επιπλέον κομμάτι μέσα στην εβδομάδα, ό,τι κι αν γίνει. Καλό θα είναι να υπάρχει κάτι σαν «προγραμματισμός-κανόνας».
Τα παιδιά μικρής ηλικίας (έως 5- 6 ετών) δε χρειάζεται να γνωρίζουν ότι υπάρχει γλυκό στο σπίτι. Ο προγραμματισμός είναι καθαρά δική σας υπόθεση. Και βέβαια, σε καμία περίπτωση και σε καμία ηλικία δεν πρέπει να τα επιβραβεύουμε με γλυκά.
(πλαίσιο)
Κάνει και καλό η σοκολάτα;
Η σοκολάτα έχει περισσότερες από 380 γνωστές χημικές ουσίες που σχετίζονται με τη δράση τους στο νευρικό μας σύστημα. Συγκεκριμένα, προκαλεί την έκκριση της ουσίας δοπαμίνη κι έτσι κατά τη διάρκεια της κατανάλωσής της και λίγο αργότερα αισθανόμαστε μια ψυχική ανάταση, μια ευφορία. Έτσι εξηγείται σε πολύ μεγάλο βαθμό το αίσθημα χαράς μετά την πρόσληψη σοκολάτας.
Παράλληλα, η σοκολάτα περιέχει και μια άλλη ουσία εξίσου υπεύθυνη για τη νευροδιεγερτική της δράση, την ανανδαμίδη, η οποία προκαλεί αίσθημα ευχαρίστησης. Επιπλέον, στη σοκολάτα υπάρχουν κι άλλες δύο ουσίες που έχει διαπιστωθεί πως σταματούν τη διάσπαση της φυσικής (ενδογενούς) ανανδαμίδης επιτείνοντας έτσι το απολαυστικό περιεχόμενο της σοκολάτας.
Γνωρίζετε γιατί η σοκολάτα παχαίνει;
Το σήμα κατατεθέν της σοκολάτας είναι τα λιπίδιά της. Σε αυτά οφείλεται σε πολύ μεγάλο ποσοστό η εθιστική της ιδιότητα αλλά και η υψηλή θερμιδική της αξία. Στα λιπίδια επικεντρώνεται και το ενδιαφέρον όσον αφορά την επίδρασή της στο καρδιαγγειακό σύστημα, καθώς τα κορεσμένα λιπίδια ευθύνονται για καρδιαγγειακές παθήσεις.
Όμως το κύριο κορεσμένο λιπίδιο της μαύρης σοκολάτας (στεαρικό οξύ) φαίνεται πως έχει ουδέτερο αποτέλεσμα στην αλλαγή των επιπέδων της κακής LDL χοληστερόλης στο αίμα, σε αντίθεση με το κύριο κορεσμένο λιπίδιο της λευκής (παλμιτικό) που αυξάνει την κακή χοληστερόλη.
Αυτό σημαίνει πως η μαύρη σοκολάτα είναι παρασάγγας καλύτερη και πιο υγιεινή από τη λευκή.
Λιπίδια σε μαύρη και λευκή σοκολάτα
Στεαρικό
Ολεϊκό
Παλμιτικό
Μαύρη σοκολάτα
34%
34%
25%
Λευκή σοκολάτα
26%
32%
27%
Παραπλανητική διαφήμιση, παράνομες συσκευασίες και… απομίμηση σοκολάτας
Δεν είναι λίγες οι φορές που τα εν λόγω προϊόντα έχουν κατηγορηθεί για πρόκληση παχυσαρκίας. Πρόσφατα, μάλιστα, και μετά από μηνύσεις που έγιναν σε μεγάλες εταιρείες τροφίμων στις ΗΠΑ, η εταιρεία Kraft, παραγωγός της Lacta, ως παράδειγμα προς μίμηση έλαβε προληπτικά μέτρα και πλέον μέσα από τις συσκευασίες της προειδοποιεί «διακριτικά» για τέτοιου είδους θέματα, αναγράφοντας τη σύσταση «απολαύστε τη σε δύο δόσεις!».
Οι σημάνσεις της συσκευασίας, όπως η αναγραφή των συστατικών στα ελληνικά, είναι υποχρεωτικές, «όπως καθορίζεται από αγορανομική διάταξη, η ετικέτα πρέπει να είναι στα ελληνικά, να έχει τη διεύθυνση του παραγωγού ή εισαγωγέα, να αναγράφει το είδος του προϊόντος και τα συστατικά του», μας εξηγεί η κα Παναγιώτα Καλαποθαράκου, αντιπρόεδρος του «ΕΚΠΟΙΖΩ». Αυτό όμως δεν το τηρούν όλοι, οπότε θα πρέπει εκτός από την ημερομηνία λήξης να προσέχετε και την αναγραφή των συστατικών.
Επιπλέον προσοχή θα πρέπει να δώσετε στις διαφημίσεις κάποιων προϊόντων που αναφέρονται σε παιδιά, αφού, σύμφωνα με την κα Καλαποθαράκου, «πρόσφατα επισημάναμε και διερευνούμε διαφήμιση η οποία έχει το στοιχείο της παραπλάνησης “με φρέσκο γάλα”. Και δε μιλάμε για παραπλάνηση του παιδιού, αλλά του γονιού! Οι γονείς θα πρέπει να ελέγχουν και τις ετικέτες και θα πρέπει να αποφεύγουν να δίνουν τέτοιου είδους προϊόντα, τα οποία είναι ανθυγιεινά και επικίνδυνα με την έννοια της συσσώρευσης. Και, επίσης, θα πρέπει να εξηγούν στα παιδιά γιατί δεν πρέπει να τα φάνε».
Τέλος, θα πρέπει πάντα να ελέγχετε εάν το προϊόν που αγοράζετε είναι «σοκολάτα» ή «απομίμηση σοκολάτας». Αυτό το θέμα έχει απασχολήσει αρκετά τον Ενιαίο Φορέα Ελέγχου Τροφίμων (ΕΦΕΤ), και μάλιστα κατά καιρούς έχει εκδώσει ανακοινώσεις του τύπου «Εξετάζετε προσεκτικά την επισήμανση στα προϊόντα ζαχαροπλαστικής και ιδιαίτερα σε εκείνα που περιέχουν σοκολάτα και διαπιστώστε εάν πρόκειται για πραγματική ή για “απομίμηση σοκολάτας”».
Αυτό σημαίνει ότι όποιος καταναλώνει απομίμηση, εκτός από τις υπερβάλλουσες θερμίδες, δε θα πάρει κανένα από τα θρεπτικά συστατικά που έχει η σοκολάτα.
Παρακάτω ακολουθεί ένας πίνακας με τα συστατικά και τη διατροφική αξία μερικών από των πιο διαδεδομένων σοκολατοειδών:
Serenata γκοφρέτα 33 γρ.
Συστατικά:
Σοκολάτα γάλακτος 33%, ζάχαρη, αλεύρι, φυτικά λιπαρά, φουντουκόπαστα, αποβουτυρωμένο κακάο σκόνη, άμυλο αραβοσίτου, γαλακτωματοποιητής: λεκιθίνη, σογιάλευρο, γάλα άπαχο σε σκόνη, διογκωτικό: σόδα, αλάτι, βανιλλίνη.
Διατροφική αξία:
Δεν αναγράφεται!
Nesquik γκοφρέτα 35 γρ.
Συστατικά:
Γκοφρέτα με άσπρη γέμιση (γάλα 7,5%) και επικάλυψη σοκολάτας γάλακτος (40%). Γαλακτωματοποιητές: λεκιθίνη σόγιας, παρυκινελαϊκή πολυγλυκερόλη, βανιλλίνη, ζάχαρη, σιτάλευρο, υδρογονωμένο φυτικό λιπαρό, πλήρες γάλα σε σκόνη, ορός γάλακτος, λακτόζη, αλεύρι σόγιας, μέσο διόγκωσης: διττανθρακικό νάτριο, κανέλα. Πιθανόν να περιέχει ίχνη ξηρών καρπών.
Διατροφική αξία:
Δεν αναγράφεται!
Smarties καραμέλες
Συστατικά:
Γέμιση 65% σοκολάτα γάλακτος, ζάχαρη, μάζα κακάο, άνυδρο βούτυρο γάλακτος, σιτάλευρο, αποβουτυρωμένο γάλα σε σκόνη, βούτυρο κακάο, ορός γάλακτος, λακτόζη, χρωστικές, γαλακτωματοποιητής: λεκιθίνη σόγιας, πολυρικινελαϊκή πολυγκυκερόλη, άμυλο σίτου, αλάτι, αρωματική ύλη, μέσο γλασαρίσματος: καρναουβικός κηρός, κηρός μελισσών.
Διατροφική αξία ανά 100 γρ.:
Ενέργεια 1921kj/ 457 kcal
Πρωτεΐνες 3,9 γρ.
Υδατάνθρακες 71,4 γρ.
Λιπαρά 17,2 γρ.
Μ&Μ’s
Συστατικά:
Κουφετάκια με σοκολάτα γάλακτος 70%, ζάχαρη, κακαόμαζα, σκόνη αποβουτυρωμένου γάλακτος, βούτυρο κακάο, λιπαρά γάλακτος, λακτόζη, σιρόπι γλυκόζης, άμυλο, γαλακτωματοποιητής, χρώματα, δεξτρίνη, στιλβωτικό μέσο επικάλυψης: καρναουβικός κηρός, σελάκ. Αλάτι, φυτικό έλαιο, ίχνη φιστικιού, φουντουκιού, αμυγδάλου.
Διατροφική αξία ανά 100 γρ.:
Ενέργεια 2060kl/490kcal
Πρωτεΐνες 5,1 γρ.
Υδατάνθρακες 69,4 γρ.
Λιπαρά 21,4 γρ.
Σοκοκοφρέτα ΜΑΧΙ
Συστατικά:
Σοκολάτα γάλακτος 30%, ζάχαρη, υδρογονωμένη φυτική λιπαρή ύλη, αλεύρι σίτου, σκόνη κακάο, αμύγδαλα. Γαλακτωματοποιητές: λεκιθίνη, μονογλυκερίδια λιπαρών οξέων. Μέσο όξυνσης: κιτρικό οξύ. Μέσο όξυνσης: όξινο ανθρακικό νάτριο, βανιλλίνη.
Διατροφική αξία:
Δεν αναγράφεται!
Κουκουρούκου γκοφρέτα
Συστατικά:
Ζάχαρη, φυτικά λιπαρά, αλεύρι (περιέχει γλουτένη), αποβουτυρωμένο κακάο σε σκόνη, ορός γάλακτος σε σκόνη, λακτόζη, άμυλο αραβοσίτου, γαλακτωματοποιητής: λεκιθίνη σόγιας, σογιάλευρο, διογκωτικό μέσο: διττανθρακική σόδα, αλάτι, βανιλλίνη. Μπορεί να περιέχονται ίχνη από φουντούκια.
Διατροφική αξία:
Δεν αναγράφεται!
Kinder chocolate
Συστατικά:
Σοκολάτα γάλακτος 40%, ζάχαρη, γάλα αποβουτυρωμένο σε σκόνη, φυτικό λίπος, συμπυκνωμένο βούτυρο, γαλακτωματοποιητής: λεκιθίνη σόγιας, αρωματική ύλη.
Διατροφική αξία:
Δεν αναγράφεται!
Kiss σοκοραβδάκια
Συστατικά:
Ζάχαρη, αποβουτυρωμένο γάλα σε σκόνη (13%), φυτικό λίπος, βούτυρο κακάο, ορός γάλακτος σε σκόνη, πλήρες γάλα σε σκόνη (5%), κακαόμαζα, λακτόζη, βούτυρο γάλακτος, γαλακτωματοποιητής: λεκιθίνη σόγιας, φουντουκόπαστα, αρώματα.
Διατροφική αξία ανά 100 γρ.:
Ενέργεια 2225kj/530 kcal
Υδατάνθρακες 58 γρ.
Πρωτεΐνες 7,58 γρ.
Λιπαρές ύλες 30 γρ.
Εδώδιμες ίνες 0,9 γρ.
Ασβέστιο 0,279 γρ.
Νάτριο 0,19 γρ.
Kiss
Συστατικά:
Ζάχαρη, σιρόπι γλυκόζης, βούτυρο κακάο, αποβουτυρωμένο γάλα σε σκόνη, ορός γάλακτος σε σκόνη, κακαόμαζα, ιμβερτοποιημένα ζάχαρα, νερό, βούτυρο γάλακτος, φυτικό λίπος, κακάο σκόνη, ασπράδι αυγού σε σκόνη, γαλακτωματοποιητές: λεκιθίνη σόγιας, πολυγλυκερίδια του πολυρυκινελαϊκού οξέος, αρώματα, φυσική χρωστική (παντζαρόχρωμα). Μπορεί να περιέχει ίχνη από ξηρούς καρπούς.
Διατροφική Αξία ανά 100 γρ.:
Ενέργεια 1883 Kj/448 kcal
Πρωτεΐνες 7,7 γρ.
Υδατάνθρακες 66,6 γρ.
Λιπαρές ύλες 17,9 γρ.
Εδώδιμες ίνες 0,9 γρ.
Νάτριο 0,09 γρ.
Ασβέστιο 0,128 γρ.
ΙΟΝ Γάλακτος, σοκολάτα
Συστατικά:
Ζάχαρη, γάλα σκόνη, βούτυρο κακάο, μάζα κακάο, γαλακτωματοποιητής: λεκιθίνη σόγιας, βανιλλίνη. Μπορεί να περιέχει ίχνη ξηρών καρπών.
Διατροφική Αξία ανά 100 γρ.:
Ενέργεια 550 Kcal
Υδατάνθρακες 56,5 γρ.
Πρωτεΐνες 9,2 γρ.
Λιπαρές ύλες 31,5 γρ.
Εδώδιμες ίνες 1,4 γρ.
Νάτριο 0,154 γρ.
Lacta, Σοκολάτα
Συστατικά:
Ζάχαρη, αποβουτυρωμένο γάλα σε σκόνη, βούτυρο κακάο, κακαόμαζα, βούτυρο γάλακτος, ορός γάλακτος σε σκόνη, γαλακτωματοποιητής: λεκιθίνη σόγιας, άρωμα, βανιλλίνη. Μπορεί να περιέχει ίχνη ξηρών καρπών.
Διατροφική αξία ανά 100 γρ.:
Ενέργεια 527 kcal
Πρωτεΐνες 9,89 γρ.
Υδατάνθρακες 56 γρ.
Λιπαρές ύλες 29 γρ.
Εδώδιμες ίνες 1 γρ.
Νάτριο 0,18 γρ.
Σύσταση: Απολαύστε τη σε δύο δόσεις!
Bounty
Δεν αναγράφει τα συστατικά στην ελληνική γλώσσα!
Twix
Δεν αναγράφει τα συστατικά στην ελληνική γλώσσα!
Mars
Συστατικά:
Σοκολάτα γάλακτος με μαλακό νουγκά (33%) και καραμέλα (27%), ζάχαρη, σιρόπι γλυκόζης, βούτυρο κακάο, πλήρες γάλα, σε σκόνη, φυτικό λίπος, κακαόμαζα, λακτόζη, σκόνη αποβουτυρωμένου γάλακτος, γαλακτωματοποιητής: λεκιθίνη σόγιας, ασπράδια αυγών, υδρολυμένες πρωτεΐνες γάλακτος, αρώματα, ίχνη φιστικιού, φουντουκιού, αμυγδάλου.
Διατροφική αξία:
Δεν αναγράφεται!
Snickers
Συστατικά:
Σοκολάτα γάλακτος με μαλακό νουγκά (14%), καραμέλα (27%) και φρεσκοψημένα φιστίκια (23%). Ζάχαρη, φιστίκια, σιρόπι γλυκόζης, σκόνη αποβουτυρωμένου γάλακτος, βούτυρο κακάο, φυτικό λίπος, κακαόμαζα, λακτόζη, λιπαρά γάλακτος, ορός γάλακτος σε σκόνη, υδρογονωμένο φυτικό λίπος, αλάτι, γαλακτωματοποιητής: λεκιθίνη σόγιας, ασπράδια αυγών, υδρολυμένες πρωτεΐνες γάλακτος, αρώματα.
Διατροφική αξία ανά 100 γρ.:
Ενέργεια 498 kcal
Πρωτεΐνες 9,2 γρ.
Υδατάνθρακες 53,8 γρ.
Λιπαρές ύλες 27,3 γρ.
Ίνες 3,4 γρ.
Νάτριο 0,21 γρ.
Derby
Συστατικά:
Ζάχαρη, γάλα σκόνη, μάζα κακάο, βούτυρο κακάο, γαλακτωματοποιητής: λεκιθίνη, βανιλλίνη. Crisp rice(5,5%), γέμιση καρύδας (60%): ζάχαρη, αμυλοσυρόπιο, καρύδα (22%), υδρογονωμένη φυτική λιπαρή ύλη, εκχύλισμα βύνης, γαλακτωματοποιητής: μονογλυκερίδια λιπαρών οξέων, πρωτεΐνες γάλακτος, βανιλλίνη.
Διατροφική αξία:
Δεν αναγράφεται!
Molto
Συστατικά:
Κρουασάν με γέμιση μαρμελάδα κεράσι. Αλεύρι, μαρμελάδα κεράσι 30% (αμυλοσιρόπιο, κεράσια, ζάχαρη, αρωματικές ύλες, πηκτικό μέσο: πηκτίνη, μέσο όξυνσης: κιτρικό οξύ, χρωστική: καρμίνιο, συντηρητικό: σορβικό κάλιο 0,1%, μαργαρίνη: γαλακτωματοποιητής μονό-διγλυκερίδια λιπαρών οξέων, μέσο όξυνσης: κιτρικό οξύ, κρόκος αυγών σκόνη, μαγιά, αλάτι, βανιλλίνη, συντηρητικό: προπιονικό ασβέστιο.
Διατροφική αξία:
Δεν αναγράφεται!
Molto
Συστατικά:
Κρουασάν με επικάλυψη σοκολάτας γάλακτος και γέμιση κρέμα κακάο. Αλεύρι σίτου, σοκολάτα γάλακτος 26%, ζάχαρη, βούτυρο κακάο, κακαόμαζα, γάλα πλήρες σκόνη, άπαχο γάλα σκόνη, γαλακτωματοποιητής: λεκιθίνη σόγιας, αρωματικές ύλες βανίλιας, κρέμα κακάο 16%.
Διατροφική αξία:
Δεν αναγράφεται!
Kinder happy hippo
Συστατικά:
Γκοφρέτα με γέμιση από γάλα και φουντούκια σε κρεμώδη μορφή. Ζάχαρη, φυτικό έλαιο, φυτικά λίπη, γάλα αποβουτυρωμένο σε σκόνη (13%), φουντούκια (12,5%), αλεύρι σίτου, πλήρες γάλα σε σκόνη (7,5%), ορός γάλακτος σε σκόνη, γαλακτωματοποιητής: λεκιθίνη σόγιας, ασπράδι αυγού σε σκόνη, διογκωτικά ζύμης, αλάτι, αρωματική ύλη, κακάο αποβουτυρωμένο.
Διατροφική αξία ανά 100 γρ.:
Ενέργεια 567 Kcal
Πρωτεΐνες 10,2 γρ.
Υδατάνθρακες 45,6 γρ.
Λιπαρές ύλες 38,2 γρ.
Βιταμίνη Ε 5,2 γρ.
Βιταμίνη Β2 0,45 γρ.
Βιταμίνη Β12 0,35 γρ.
Ασβέστιο 0,281 γρ.
Φωσφόρο 0,262 γρ.
Μαγνήσιο 0,046 γρ.
Τελικά πόσο μπορεί να φάει;
Περίπου 100 γρ. σοκολάτα την εβδομάδα κι αυτά σωστά ενταγμένα σε ένα πλήρες και ισορροπημένο διαιτολόγιο.

Τιρκουαζ καρο πιτζαμες! Το βραβευμενο διηγημα της Αλικης Αρουχ

Published 5 Μαΐου, 2012 by sofiaathanasiadou

Η Αλίκη Αρούχ ζει στη Θεσσαλονίκη και είναι μητέρα ενός έφηβου γιού.

Είναι απόφοιτος του Αμερικανικού Κολλεγίου Ανατόλια.

Μετά από μια 20ετή καριέρα στο χώρο των εξαγωγών ετοίμων ενδυμάτων εγκατέλειψε το εμπόριο, πριν την εγκαταλείψει εκείνο!

Σήμερα εργάζεται στο Αρχείο της Ισραηλιτικής Κοινότητας Θεσσαλονίκης.

Ο εθελοντισμός αποτελεί πάντα αναπόσπαστο κομμάτι στη ζωή της. Είναι μέλος διαφόρων οργανώσεων αλλά και οπαδός. Αγαπά το ποδόσφαιρο, το μπάσκετ και το στίβο.

Αιώνια μαθήτρια γιόγκα, χορών Λάτιν και Αργεντίνικου τανγκό.

Λάτρης των βιβλίων , της γραφής και της ανάγνωσης.

Τα τελευταία χρόνια ασχολείται ερασιτεχνικά με το Νευρογλωσσικό προγραμματισμό, το νόμο της έλξης και  τη μεταφυσική. Παρακολουθεί τακτικά σεμινάρια και μαθήματα αυτογνωσίας και αυτοβελτίωσης.

Έχει γράψει το διήγημα «Τιρκουάζ καρό πιτζάμες» με το οποίο, τον Οκτώβριο του 2011, κατέκτησε το πρώτο βραβείο στο Διαγωνισμό Συγγραφής της Μαρίας Γούσιου.

«Τιρκουάζ καρό πιτζάμες»

Επίμονα σου ζητώ μια συνάντηση. Προφανώς, ο λόγος είναι σημαντικός. Προτιμώ να σου μιλήσω από κοντά, ιδιαιτέρως. Ελπίζω πως θα καταφέρεις να βρεις έναν τρόπο να μου παραχωρήσεις λίγο από τον τόσο πολύτιμο χρόνο σου το συντομότερο δυνατόν.

Σ’ ευχαριστώ.

* * *

Γεννήθηκα στις 15 Ιουνίου του 1969. Λίγο πριν τα σαράντα, μηδένισα. Στις 6 Μαΐου του 2009 γεννήθηκα πάλι. Είμαι δύο χρονών. Τι ξέρεις για τη μέρα που πέθανα;

Μόλις χτες ήταν που γυρίσαμε από την εκδρομή. Νιώθω εξαντλημένη. Λίγο το πένθος, λίγο τα προβλήματα, οι ευθύνες, οι αγωνίες… Δεν έπρεπε ν’ ανέβω στα Μετέωρα και μετά να κάνω πεζοπορία τόσα χιλιόμετρα, αλλά νά, ξέγνοιασα με τους φίλους και τα φαγοπότια κι ελάφρυνα μια στάλα με την παρουσία τόσων αγαπημένων προσώπων. Γέμισαν λίγο οι μπαταρίες μου από την ενέργεια της φύσης και των παιδιών. Μ’ άρεσε που σ’ έβλεπα, ακόμα και χωρίς να μιλάμε. Μ’ άρεσε που κινούμασταν στους ίδιους χώρους. Που ανασαίναμε τον ίδιο αέρα. Κι ας ένιωθα πως με απέφευγες…

Όλα μαζεμένα ήρθαν. Ενός κακού μύρια έπονται, δε λένε; Το λένε. Πρώτα τα χρέη, μετά η κατάθλιψη, μετά το διαζύγιο. Η ανεργία, οι ευθύνες του παιδιού όλες πάνω μου. Ο καρκίνος και οι χημειοθεραπείες της μαμάς, ο ξαφνικός θάνατος του μπαμπά. Πλεγμένο ανάμεσα σ’ όλα, μαζί κι ενδιάμεσα, ένα διακριτικό παιχνιδιάρικο φλερτ, μια μικρή φωτεινή ηλιαχτίδα μέσα στην καθημερινότητά μου. Αθώες τυχαίες συναντήσεις με παιχνιδιάρικη διάθεση. Κι ένας ερωτισμός, ένας ερωτισμός που ξυπνά από βαθύ λήθαργο. Μια αγκαλιά ασφαλής που φτάνω μα δεν έχω. Χέρια που με αγγίζουν, μου βάζουν φωτιά κι αποτραβιούνται. Μάτια που με κοιτάνε με τρυφερότητα και προσήλωση. Λόγια που τα σβήνουν όλα. Ένα βήμα μπρος, δύο πίσω. Γλυκιά προσμονή. Παλίρροια και άμπωτη σε σώμα και μυαλό. Κι ύστερα όλο αυτό το τίποτε, το λίγο, το καθόλου, όλο χαμένο. Ξεγραμμένο με δυο λέξεις. «Κλείσ’ το, σφράγισε το!» Αν το έβλεπες σενάριο σε σαπουνόπερα, θα έλεγες τον σεναριογράφο υπερβολικό τρελό και θ’ άλλαζες κανάλι.

Είπα, «θα το ξεπεράσω», όπως λέμε θα βγω μια βόλτα να πάρω αέρα. Έτσι κι αλλιώς φαίνεται να είναι το μικρότερο από τα προβλήματά μου.

Α, δεν σηκώθηκα καλά σήμερα. Θα κρύωσα στην εκδρομή. Ίσως να με πείραξε κάτι που έφαγα. Ζαλίζομαι και δεν έχω καθόλου δύναμη. Λέω να ξαπλώσω πάλι. Πραγματικά δε νιώθω καλά. Σα να λιποθυμάω, νομίζω. Να φωνάξω τη μαμά, να πάρω ένα γιατρό; Τι γίνεται; Έρχομαι και φεύγω. Παλίρροια και άμπωτη κι εδώ. Και τηλέφωνα. Και κουδούνια. Και φωνές. Κάντε λίγο ησυχία, σας παρακαλώ! Να μην ξυπνήσει το παιδί! Νομίζω πως είμαι εξαντλημένη από το πένθος και την κούραση. Να κοιμηθώ λιγάκι θέλω, αυτό μόνο, αλλά πονάω. Ο πόνος στον αριστερό μου καρπό έχει γίνει αφόρητος και εξαπλώνεται μέχρι την ωμοπλάτη. Κανένας γιατρός δεν έρχεται. Έχουν πολλή δουλειά όλοι. Τουλάχιστον ας πουν απ’ το τηλέφωνο κάτι, γιατί χειροτερεύω. Δυσκολεύομαι ν’ ανασάνω. Δεν ανοίγετε κάνα παράθυρο; Λες να πεθαίνω; Ωραίο αστείο!

Α, νά! Πάνω που έλεγα πως πεθαίνω αβοήθητη στο κέντρο της μεγαλούπολης, αυγή του 21ου αιώνα, ήρθε ένας γιατρός — τι γιατρός δηλαδή, γιατρουδάκι… ειδικευόμενος. Βγάζει τα εργαλεία του, ένα σωρό χαζογκάτζετ. Μέχρι και φορητό καρδιογράφο έχει φέρει — μη χειρότερα! Τι να τον κάνει; Μήπως νομίζει ότι εξετάζει καμιά γιαγιά;

Τον χαζεύω απαθής. Εκείνος, ψύχραιμος εξετάζει, λιγότερο ψύχραιμος δίνει οδηγίες, έκπληκτος ψελλίζει : «Έχω έμφραγμα εν εξελίξει!»

Με ακούω που γελάω. Δεν είναι έμφραγμα, καλέ μου κύριε, απλά ράγισε η καρδιά μου λίγο. Ξεκαρδίζομαι, μα πολλές-πολλές δυνάμεις δεν έχω. Έρχομαι και φεύγω.

* * *

Ο μισός εαυτός μου ξαπλωμένος στο κρεβάτι, ο άλλος αιωρείται στο ταβάνι μέσα σ’ ένα όμορφο γαλάζιο βαμβακένιο συννεφάκι. Γιατί πήγα κι έκατσα στην αριστερή γωνιά του ταβανιού ακριβώς πάνω από το παράθυρο; Η αλήθεια είναι πως βλέπω τέλεια από κει πάνω: τον γιατρό που τρέχει μέσα-έξω στο δωμάτιο, τη μαμά που στέκεται και με κοιτάει πανικόβλητη, το παιδί που αγουροξυπνημένο έχει σαστίσει και ρωτάει τι συνέβη, την αφεντιά μου στο κρεβάτι με τις τιρκουάζ καρό καλοκαιρινές πιτζάμες, χλομή, κάτασπρη, τόσο ήρεμη και γαλήνια! Καθόλου δεν πονάω τώρα. Όλα είναι τόσο ήσυχα, τόσο απαλά, τόσο ειρηνικά. Είναι λίγο ενοχλητικό που έρχομαι και φεύγω. Αυτός ο άλλος μου εαυτός στη γωνιά του ταβανιού αποσπά την προσοχή μου απ’ αυτά που πρέπει να κάνω εδώ. Ευτυχώς, όλοι είναι στις θέσεις τους. Θείοι και φίλοι καταφτάνουν στο σπίτι. Δε θυμάμαι να έχω καμιά εκκρεμότητα για σήμερα. Έτσι κι αλλιώς είμαι άνεργη, το παιδί έχει εδώ τη γιαγιά του. Όλα τα υπόλοιπα είναι μια χαρά. Αχ, και να σ’ είχα εδώ κοντά μου! Μόνο αυτό! Είναι τόσα αυτά που δεν έχω προλάβει να σου πω! Γιατί δεν επέμεινα περισσότερο να σε συναντήσω; Πώς κάθισα με σταυρωμένα τα χέρια και σ’ άκουγα να λες, «Κλείσ’ το. Σφράγισε το»; Είπα θα σε ξεπεράσω. «Σιγά το δύσκολο», είπες κι εσύ, «θα βρεις ένα σωρό καλύτερους από μένα». Σου χαμογέλασα, έκανα μεταβολή κι έφυγα τινάζοντας τα μαλλιά μου χαριτωμένα και ανάλαφρα σα να ήταν το πιο φυσικό πράγμα στον κόσμο.

«Θα σε ξεπεράσω», όπως λέμε θα γίνω καλά, θα βρω δουλειά, θα χάσω κιλά, θα ανακαινίσω το σπίτι, θα γίνω καλύτερη μαμά…

Πολύ θα ’θελα να σε δω άλλη μια φορά. Μετανιώνω που δεν επέμεινα. Πρέπει να προλάβω. Ζητώ απεγνωσμένα να σε βρει κάποιος και γλιστράω. Γλιστράω απαλά πάνω σε μια τσουλήθρα. Είναι δροσερή και πολύ διασκεδαστική. Πηγαίνει απ’ το κρεβάτι στο ταβάνι. Τσουλάω ανεβαίνοντας. Γλιστράω γελώντας! Α, ναι! Τώρα το νιώθω ότι φεύγω πραγματικά. Ο εαυτός μου στο ταβάνι είναι τόσο όμορφος! Είμαι στεφανωμένη με μια θαυμάσια ασημόλευκη αύρα που κάνει τα μαλλιά μου να φαίνονται ακόμα πιο ξανθά! Μοιάζω με άγγελο, αλλά ξέρω πως είμαι εγώ. Ο άγγελος-εαυτός μου απλώνει το χέρι με γλυκιά προσδοκία. Κι εγώ γλιστράω αέρινα προς τα κει σα να χορεύω.

Μια τελευταία ματιά να ρίξω στο σώμα μου, αυτό, το ξαπλωμένο στο κρεβάτι, με τις τιρκουάζ καρό πιτζάμες. Εκεί είναι. Το βλέπω. Τι θα γίνει αν φύγω; Είμαι δεμένη μαζί του μ’ ένα ασημένιο κορδόνι. Ο άγγελος-εαυτός λέει, «Δεν πειράζει, το κόβω εγώ το κορδόνι». Στάσου, δεν έχω αφήσει οδηγίες για καύση, ούτε για δωρεά οργάνων! Τι δωρεά δηλαδή… ποιος να την θέλει μια ραγισμένη καρδιά… «Μη σε νοιάζει», λέει πάλι ο άγγελος-εαυτός, «ξέρουν οι δικοί μας τι θα κάνουν. Δες, έξω στο σαλόνι ένας ραβίνος ήρθε και προσεύχεται. Όλα θα γίνουν καθώς πρέπει. Ξέχνα τις επαναστατικές ιδέες για καύση και δώρα», με μαλώνει. Κάτι τελευταίο πριν φύγω, σε παρακαλώ. Θέλω να προλάβω να του μιλήσω πάλι. Να τον κάνω να καταλάβει. Δεν με πίστευε, ξέρεις! Ο άγγελος-εαυτός γελάει. «Μα ξέρει, καλή μου… Καταλαβαίνει! Το εμπέδωσε τον περασμένο Φλεβάρη με την εξομολόγηση που του έκανες. Θα τον πέθαινες τον άνθρωπο στα καλά καθούμενα! Τι άλλο θες; Πάμε. Φτάνει!» Ουφ, εντάξει, έρχομαι! Δε δικαιούμαι μια τελευταία επιθυμία; Θέλω και να τον αγκαλιάσω. Είμαι τόσο κουρασμένη… Ν’ ακουμπήσω λίγο το κεφάλι μου επάνω του και ν’ ακούσω τον χτύπο της καρδιάς του. «Γιατί, βρε χρυσή μου, δεν τα έκανες όλα αυτά όσο άντεχε η δική σου καρδιά; Τι ν’ ακούσεις από τη δική του; Το πολύ-πολύ να χτυπάει σαν το ringtone του κινητού του. Άσ’ το, να πάει. Ώρα που βρήκες!» Εντάξει, έρχομαι… Μία τελευταία ματιά να ρίξω, μήπως ξέχασα κάτι. Και νά εκεί, δίπλα στο ξαπλωμένο σώμα, τα μάτια. Μόνα τους, πράσινα, βελούδινα. Δυο μάτια μόνα. Μ’ ένα βλέμμα βουβής ικεσίας ανάμεικτης, θαρρείς, με τρυφερότητα.

Το ξέρεις ότι σε ζήτησα; Γαντζώνομαι με μανία κι επιμονή στην εικόνα σου όσο προσπαθώ να πάρω άλλη μιαν ανάσα. Είσαι η σιδερένια μου άγκυρα καθώς νιώθω πως η καρδιά μου σταματά. Πάντα έχανε η καρδιά μου ένα-δυο χτύπους όταν σ’ αντάμωνα. Αφόρητα όμορφος. Απελπιστικά απρόσιτος.

Πεισμώνω. Μαζεύω όλη μου τη δύναμη, συγκεντρώνω όλες μου τις γνώσεις κι εφαρμόζω όλες τις τεχνικές αναπνοής που έχω διδαχτεί — ω, πότε άραγε; Σ’ αυτήν ή σε μιαν άλλη, προηγούμενη ζωή;…

* * *

Παίρνω κουράγιο. Δύσκολα κάθομαι στο καροτσάκι. Δύσκολα ξαπλώνω στο φορείο. Για πότε βρέθηκα έξω από το σπίτι! Με τις πιτζάμες στο δρόμο. Με ξεκουφαίνει η σειρήνα του ασθενοφόρου, με ξυπνάει η φωνή του γιατρού που μιλάει μια με τον οδηγό και μια μ’ εμένα. «Πού πάμε;» ρωτάει ο οδηγός. «Παπανικολάου ή ΑΧΕΠΑ;» Σε ταξί μπήκαμε; σκέφτομαι και γελάω. Ο γιατρός δεν το βρίσκει πολύ αστείο. Διατάζει κοφτά τον οδηγό: «ΑΧΕΠΑ και γρήγορα! Δεν έχω χρόνο!». Βιάζεται να πάει κάπου αλλού αυτός; Αναρωτιέμαι. Ζαλίζομαι και τα βλέπω όλα ανάποδα. Δεν έχω ξανακάνει διαδρομή με αυτοκίνητο ανάποδα και δεν έχω ξαναμπεί σε ασθενοφόρο. Σαν τρελός πάει! Θα μας σκοτώσεις, κύριος! Πάλι ξεκαρδίζομαι στα γέλια και μου κόβεται η ανάσα. Πνίγομαι. Ο αέρας τελείωσε. Αναπνοές. Αναπνοές που καίνε, αναπνοές που δεν έχω.

Θα ορκιζόμουν ότι σε βλέπω και σ’ ακούω. Καρφωμένο το βλέμμα σου στα μάτια μου. Σίγουρο και οικείο. Πρέπει να τα καταφέρεις. Θα τα καταφέρω. Σ’ το υπόσχομαι.

* * *

Ανακτώ ξανά τις αισθήσεις μου. Ακούω: «Την χάνω, δεν έχω χρόνο!» Νιώθω το φορείο να τραντάζεται, να τρέχει. Τρέχουν κι άλλοι μαζί. Πετάω. Αιωρούμαι ακριβώς όπως τότε που άγγιξαν τα χείλη μας σ’ εκείνο το σύντομο, γλυκό φιλί. Θαρρείς κι έχω τη γεύση του νωπή στο στόμα. Μια μνήμη άχρονη, κυτταρική, που ξύπνησε στο άγγιγμα σου. Με κάθε ανάσα η μυρωδιά σου με τυλίγει και γίνεται δική μου! Στο υποσυνείδητο μου κοιμόταν για αιώνες τ’ άρωμα σου. Εσύ δεν μ’ αναγνωρίζεις; Γιατί επαναλαμβάνεις σαν χαλασμένο πικάπ, «Κλείσ’ το, σφράγισε το»; «Θα σε ξεπεράσω», όπως λέμε θ’ αναρρώσω, θα μάθω να χορεύω, θα κόψω το τσιγάρο, θα κόψω τα φάρμακα, θα βγω από το πένθος.

* * *

Στο χειρουργείο είμαι μάλλον. Δυσκολεύομαι να καταλάβω τι γίνεται όταν όλα είναι ανάποδα. Φοράνε πράσινα, έχει πολύ φως. Πονάω. Ειδικά το αριστερό μου χέρι, η ωμοπλάτη μου. Λες κι είμαι κάτω από μια πρέσα. Τα μάτια μου είναι ανοιχτά ή κλειστά; Ακούω πολλές φωνές. Γιατί βιάζονται; Γιατί τρέχουν και φωνάζουν. Τι είπε μόλις τώρα αυτός; «Μπράβο, γιατρέ, σήμερα σώσατε μια ζωή!». Για μένα το λέει; Δεν είμαστε καλά! Εγώ μια χαρά είμαι. Δεν έχω τίποτε, θα συνέλθω. Έι, εσύ στο ταβάνι, δε συμφωνείς; Πες τους! Α, δεν φτάνει που δυσκολεύομαι να σας μιλήσω, μου φέρνετε και μια μάσκα μες στα μούτρα! Δυσκολεύομαι ν’ ανασάνω, λέμε, μη μου φοράτε κι αυτό το πράγμα στη μύτη! Παιδιά, όταν ανοίγω τα μάτια αυτός ο λευκός προβολέας με τυφλώνει! Σε ανάκριση είμαι; Οκέι, ομολογώ ό,τι θέλετε, μόνο να τελειώνουμε! Νά και ο άγγελος-εαυτός. Πού ήσουν, καλέ, τόσην ώρα, έχασες το δρόμο ή μήπως είχε περισσότερη κίνηση στον ουρανό; Βρε μανία να πηγαίνεις να κάθεσαι αριστερά στις γωνίες των ταβανιών! Δεν σε βλέπω καλά εκεί, σε κρύβει ένα πράσινο σκουφάκι και στέκεσαι ακριβώς πίσω από το λευκό προβολέα. Μήπως ξέρεις γιατί είναι τόσο αλαφιασμένοι όλοι αυτοί; Η τιρκουάζ καρό μου πιτζάμα είναι στο πάτωμα. Αυτός ο αφόρητος πόνος στο μηρό μου τι είναι; Μου κόψατε το πόδι; Ποιος ουρλιάζει; Εγώ; Μα γιατί… όλα είναι υπέροχα! Όχι, δε θα ’ρθω ακόμα μαζί σου! Θα μείνω. Δε σ’ ακούω πολύ καλά. Νομίζω όμως τώρα πως νυστάζω, είμαι κουρασμένη. Άσε με να κοιμηθώ λιγάκι και τα λέμε μετά. Δεν έχω ολοκληρώσει. Θα μείνω. Ναι, σίγουρα θα μείνω. Από το λευκό στο πράσινο. Βούτηξα στη λίμνη με τα καταπράσινα νερά-μάτια. Ο πόνος πέρασε. Είμαι μια χαρά τώρα. Μόνο το πόδι μου πονάει. Ωχ, λες να μην μπορέσω να ξαναχορέψω; ρωτάω. Όχι, θα μπορέσω, μου λένε. Για την ακρίβεια, σε έξι ώρες θα μπορώ και πάλι να περπατάω. Α, ωραία! Θα κατέβω για καφέ και τσιγάρο στο κυλικείο. Τώρα ησύχασα, τώρα μπορώ να ξεκουραστώ.

* * *

Το φορείο τραντάζεται πάλι. Φωνές. Αυτή τη φορά: «Τον χάνω. Δε μπορώ να κάνω την τραχειοτομή. Φωνάξτε τον γιατρό κι έναν χειρουργό». Κίνηση. Φασαρία. Ένα επίμονο μπίιιιιιιιιπ από μια καρδιά που έχει σταματήσει. Ποιανού είναι; Δικιά μου; Δεν μπορώ να μιλήσω. Δεν μπορώ να δω. Δεν μπορώ να κουνηθώ. Τα χέρια και τα πόδια μου είναι εκατό κιλά το καθένα. Όλη μου η δύναμη φτάνει δε φτάνει για να κουνήσω τα βλέφαρά μου, απαλά σα φτερούγισμα πεταλούδας. Μια πόρτα ανοίγει διάπλατα. Κάποιος ορμάει μέσα. Το πουκάμισο με τις ψιλές πολύχρωμες ρίγες ανοιχτό μπροστά κι από μέσα μακό. Τα μάτια καρφωμένα πάνω στα δικά μου. Τόσο σταθερά όσο πριν. Παραισθήσεις έχω! Τι βάζουν κι αυτοί οι γιατροί μέσα στη μέθη; Ντίρλα με κάνανε! Δυο νοσοκόμες ορμάνε πάνω στο όραμά μου και το σπρώχνουν έξω από την πόρτα. Ναι, παραισθήσεις έχω. Δε μπορεί να είσαι εδώ. Δε μπορεί να είμαι εδώ. Δεν γίνεται να συναντιόμαστε στο θάλαμο ανάνηψης του ΑΧΕΠΑ λες και είμαστε βόλτα στο κέντρο της πόλης. Κλείνω ξανά τα μάτια σαστισμένη. Είμαι κουρασμένη. Όχι, και βέβαια δεν σε είδα! Ποιος θα σ’ άφηνε να μπεις εδώ; Κανείς δεν τόλμησε να μπει από τους τόσους συγγενείς και φίλους που στέκονται γεμάτοι αγωνία έξω από την πόρτα. Μόνο εσύ ήσουν ο έξυπνος που σκέφτηκε να την ανοίξει; Κι εσύ, ρε σύμπαν, απ’ όλες τις στιγμές αυτή διάλεξες να συγχρονιστείς; Ουφ, δε μπορώ να κάνω τόσο δύσκολους συλλογισμούς. Κι αν τελικά δεν είναι όραμα; Τα χάλια μου έχω — και είμαι σχεδόν γυμνή! Σκεπασμένη μ’ ένα λευκό σεντόνι μόνο. Η αλογοουρά μου είναι έτοιμη να λυθεί κι ούτε τα χέρια μου δεν μπορώ να κουνήσω. Κι είμαι κατάλευκη, ασορτί με το σεντόνι. Πού πήγαν οι τιρκουάζ καρό μου πιτζάμες; Μεταξύ μας, κι αυτές τα χάλια τους είχαν! Καλύτερα που δεν με είδες. Όσο περνά η ώρα, τόσο βεβαιώνομαι πως ήταν όραμα. Τι ωραίο που ήταν! Τουλάχιστον σε είχα στα όνειρά μου — και το καλύτερο είναι ότι ζω! Θα έχω άπλετο χρόνο να σε ξαναδώ. Και να σου ξαναμιλήσω. Και ίσως μια μέρα μ’ αφήσεις να σ’ αγκαλιάσω… Είμαι τόσο χαρούμενη! Οι νοσοκόμες, δίπλα μου, απορούν που γελάω. Στο διπλανό φορείο μόλις έχασαν ένα παλικάρι εικοσιπέντε χρονών από ανακοπή. Ανοίγω ξανά τα μάτια και λέω, «Σας παρακαλώ, μπορείτε να με μετακινήσετε τώρα κάπου αλλού; Εγώ έζησα!»

Έξω από τ’ ανοιχτό παράθυρο της Εντατικής ακούγονται τζιτζίκια και καλοκαιρινά μουρμουρίσματα. Μέσα, μόνο οι βαριές ανάσες άλλων πέντε γενναίων. Πόσο ξεκούραστη νιώθω! Πόσο ήρεμη. Και δεν έχω τίποτε να κάνω και να φροντίσω. Εδώ άλλοι φροντίζουν για μένα. Ν’ ανοίξω τα μάτια και να γυρίσω στην καθημερινότητα ή να παραμείνω λίγο ακόμη στη νιρβάνα μου; Νιώθω κοντά μου ανθρώπινες παρουσίες και τα σωληνάκια μου μετακινούνται. Τι ελπίδες έχω να είσαι κοντά μου όταν ανοίξω τα μάτια;

Τ’ ανοίγω.

Δεν είσαι.

Δυο-τρεις φίλοι στην αρχή, οι πιο αγαπημένοι. Η μαμά με το παιδί στο σπίτι. Το παιδί πρέπει να μείνει μακριά. Οι φίλοι γίνονται έξι, δώδεκα, εικοσιτέσσερις… δεν ξέρω, χάνω το μέτρημα. Οι νοσοκόμες γκρινιάζουν: «Μπάχαλο την κάνατε την εντατική, μαντάμ. Κι απαγορεύονται κανονικά οι επισκέψεις». Πφ, βλακείες! Ό,τι θέλω θα κάνω! Μια χαρά είμαι. Φέρτε μου, σας παρακαλώ, το κινητό μου, τα τσιγάρα μου και μια καθαρή πιτζάμα — όχι καρό, όχι τιρκουάζ! Προτιμώ την καλή, την κεντημένη. Νομίζω πως θα σηκωθώ σε λίγο. Είμαι σταρ. Οι φίλοι μου επί το έργον: μία κρατάει σημειώσεις καθώς εγώ υπαγορεύω τι χρειάζεται να φέρουμε από το σπίτι, η άλλη τηλεφωνάει από το κινητό της για να δούμε τι γίνεται στο σπίτι, η τρίτη έχει βγάλει το ρουζ της και με μακιγιάρει. «Ποπό χλομάδα, βρε κορίτσι μου! Σα να σου ήπιε το αίμα ο κόμης Δράκουλας!» Άλλη μού χτενίζει τα μαλλιά, άλλη προσπαθεί να με σουλουπώσει με τα σεντόνια προσέχοντας να μην κουνηθούν τα δεκάδες σωληνάκια. Τρεις, δικοί μου πάλι, συζητάνε για το πώς θα ομορφύνουν την Εντατική και μετακινούν κοντά μου κάδρα που κρέμονται στην άλλη πλευρά του δωματίου, τραπεζάκια, καρέκλες. Η φίλη μου σκύβει και μουρμουρίζει συνωμοτικά σε μια νοσοκόμα: «Για καλύτερο φενγκ-σούι το κάνουμε, δεσποινίς! Όλοι οι ασθενείς θα γίνουν καλά εδώ μέσα». Η νοσοκόμα με ρωτά απορημένη, «Ποια είστε, κυρία; Είστε διάσημη; Πολύ κόσμο έχετε απέξω!» Ο πιο πλακατζής της παρέας ήδη λέει ανέκδοτα. Γέλια, φωνές, πάρτι με πρωταγωνίστρια εμένα, τη διάσημη Αμαζόνα που νίκησε τον Χάρο! Ο γιατρός έρχεται και διαλύει την ωραία παρέα. Τι κρίμα… και περνούσαμε τόσο καλά… Οι διπλανοί μας… μάλλον όχι! Αντέστε τώρα όλοι στα σπιτάκια σας.

Ίσως έρθει κι ο αγαπημένος μου, σκέφτομαι με κρυφή ελπίδα. Θα έμαθε μέχρι τώρα τι έγινε κι οι ώρες περνούν.

Δίπλα στο κρεβάτι απλωμένο το μικρό ροζ χαρτάκι δείχνει την πορεία της καρδιάς μου. Μια τεθλασμένη μαύρη γραμμή που σχηματίζει τ’ όνομα σου. Χαμογελάω. Σκέφτομαι ότι αυτό το αστειάκι δε θα το άντεχες καθόλου παρά το εξαιρετικό σου χιούμορ. Δε βαριέσαι. Μήπως είναι το μόνο που δεν θ’ άντεχες; Τι θα ’χες κάνει αν είχα πεθάνει με τ’ όνομά σου τελευταίο στα χείλη μου;

Έφυγαν όλοι και πήρε να νυχτώνει. Τι ώρα να ναι; Βλέπω το ροζ απ’ το χαρτάκι να λιώνει και να ξεφεύγει προς το ηλιοβασίλεμα. Βάφει και ομορφαίνει τους παλιούς τοίχους του νοσοκομείου. Θα ’ναι οχτώ… οχτώμισι. Τι σημασία έχει; Πέρσι, χτες, σήμερα, αύριο, σε δύο χρόνια, σε δέκα ζωές! Τα κατάφερα.

Σ’ το υποσχέθηκα.

* * *

Ο επίλογος της νικήτριας

Με σίγουρα βήματα κι ένα πλατύ χαμόγελο προχωράω προς τη σκηνή για να παραλάβω το βραβείο μου. Παίρνω μια βαθιά ανάσα και κοιτάω συνεπαρμένη τον κόσμο στη μεγάλη αίθουσα που γίνεται η εκδήλωση. Πόσο μ’ αρέσει να μιλάω σε κοινό! Κρατώ το βλέμμα μου σταθερό, εστιασμένο στο βάθος της αίθουσας…

Είπα θα το ξεπεράσω όπως λέμε «θα βγω μια βόλτα να πάρω αέρα» κι ανάρρωσα, έκοψα το τσιγάρο, τον καφέ, τα φάρμακα. Και βγήκα από το πένθος, μπήκα στην καλύτερη δουλειά του κόσμου, ανακαίνισα το σπίτι, έμαθα να χορεύω, άρχισα να γράφω, αντιμετώπισα φοβίες, διάβασα στοίβες από βιβλία και πέτυχα λίστες ολόκληρες από στόχους μικρούς και στόχους μεγάλους. Έζησα! Και τώρα εγώ, η ίδια, που εξελίσσομαι κι αλλάζω, γυρνώ πίσω και σε ψάχνω. Όχι για να σε ξεπεράσω. Για να σ’ ευχαριστήσω που δεν κατάφερες να μου παραχωρήσεις λίγο χρόνο, που δεν επικοινώνησες, που δεν μου έδωσες ποτέ προτεραιότητα, που δεν με κράτησες στην αγκαλιά που ονειρεύτηκα. Κι όσες φορές μού αρνήθηκες μια συνάντηση, μ’ έστελνες, άθελα σου, σε μια καινούργια πρόκληση αυτογνωσίας συμβάλλοντας στη δημιουργία της ύπαρξης που είμαι σήμερα.

Συνέχισε να με εμπνέεις! Ακόμα χάνω ένα-δύο χτύπους όταν σε κοιτώ. Ακόμα θέλω ν’ ακούσω τον χτύπο της καρδιάς σου, καρδιά μου…

Αυτό το βραβείο είναι και λιγάκι δικό σου. Σου το αφιερώνω!

Τώρα ξέρεις.

Οποιαδήποτε ομοιότητα με πραγματικά πρόσωπα, τόπους ή καταστάσεις είναι συμπτωματική.

Η συγγραφέας δεν πιστεύει στις συμπτώσεις.

Super διαγωνισμος «La Evi En Roz» με δωρο μια ενυδατικη κρεμα για την μαμα και το μωρο της!

Published 5 Μαΐου, 2012 by sofiaathanasiadou

Η  σελιδα

La Evi en Roz

Προσφερει στην σελιδα μας

SuperMoms Rock

Ενα καταπληκτικο προιον της Oriflame!
Ενα μη λιπαρό, θρεπτικό, κρεμώδες ενυδατικό προϊόν με καταπραϋντικά εκχυλίσματα για μωρά και ενήλικες με ευαίσθητη επιδερμίδα.
Αποκαθιστά και διατηρεί την υγρασία.
Δερματολογικά ελεγμένο.

Χρησιμοποιήστε το καθημερινά. 150 ml.

Ο διαγωνισμος μας ξεκιναει στις 5/5 και ληγει στις 25/5 στις 00:00 ακριβως!

Για να παρετε μερος θα ακολουθησετε τα παρακατω βηματα…

1. Κανετε like στην σελιδαLa Evi en Roz  στο facebook πατωνταςεδω!!!

2.Κανετε like στην σελιδα SuperMoms Rock στο facebook πατωντας εδω!!!

3. Αφηνεται ενα σχολιο  κατω απο αυτο εδω το αρθρο!

προσοχη αυτο γινετε πατωντας στο γραψτε ενα σχολιο κατω απο αυτο το αρθρο!

4.Κοινοποιειτε (share) La Evi en Roz την σελιδα στο  προφιλ σας.

5. Κοινοποιειτε αυτο εδω το αρθρο στον τοιχο σας  πατωντας share

6. Κανετε add τον προσωπικο μου λογαριασμο στο facebook Sofia Athanasiadouγια να μπορεσω να ελεγξω αν εχετε κανει τις κοινοποιησεις….

Σημειωση δεν ειναι απαραιτητο να σας δεχτω πριν τη ληξη του διαγωνισμου…

Αν δεν εχει ακολουθησει καποιος σωστα τα βηματα η συμμετοχη του θα ειναι ακυρη και θα επαναληφθει η κληρωση για να βρεθει τυχερος!

Οι κοινοποιησεις μετα την ληξη του διαγωνισμου θεωρουνται ακυρες & τα διπλα σχολια θα αφαιρουνται ….

Καλη σας επιτυχια