
Την μητροτητα δεν την επελεξα…
Δεν ενιωσα το βιολογικο μου ρολοι να χτυπαει σε σημειο ανησυχητικο!
Θυμαμαι καποτε ειχα ρωτησει τον αντρα μου δηλαδη εαν δεν κανουμε παιδακι δεν θα εισαι ευτυχισμενος μαζι μου?
Τα αγαπουσα πολυ τα παιδια αλλα ετρεμα στην ιδεα της γεννας.
Αυτος ηταν ο λογος που επελεξα να κανω καισαρικη…
Ενιωσα ομως το βιολογικο ρολοι της νονας ,αν υπαρχει κατι τετοιο φυσικα ,να χτυπαει ανυπομονα!
Εγω ποτε θα γινω νονα?
Ποιο παιδακι θα βαφτισω?
Περνουσαν διαφορες σκεψεις απο το μυαλο μου αλλα ημουν διστακτικη και ποτε δεν ανοιγα κουβεντα…
Καποια στιγμη περασε και μια ψυχουλα που χαθηκε …
Ο νονος ειναι απο τον Θεο ελεγε η γιαγια μου …
Ισως τελικα και να ναι αυτο σκεφτηκα…
Θα συμβει οταν πρεπει ας το αφησω…
Γεννησα στο Παπαγεωργιου της Θεσσαλονικης και για καλη μου τυχη βρεθηκε και δικλινο αμεσως!
Διπλα μου εφεραν μια μανουλα χωρις το μωρακι της…
Η Αννα…
Εμοιαζε με αγγελο στα αληθεια!
Δεν ελεγες με τιποτα οτι μολις γεννησε ηταν μια σταλια.
Φαινοταν ανθρωπος βολικος και με κατανοηση ποσο μα ποσο τυχερη ημουν σκεφτομουν…
Η Αννα και εγω γεννησαμε την ιδια μερα με καισαρικη και πονουσαμε και οι 2 πολυ…
Που ειναι το μωρακι σου την ρωτησα?
Εντατικη μου ειπε… Ηταν πολυ στεναχωρημενη και πως να μην ειναι?
Μην ανυσηχεις ολα θα πανε καλα!
Οι μερες μας περασαν πολυ ευχαριστα παρα τους πονους τις προσπαθειες αντλησης και της αγωνιας για το μικρο…
Αγωνιουσα και εγω… Δεν ξερω γιατι ..Ισως η μητροτητα σε κανει να βλεπεις ολα τα παιδια δικα σου…
Αγαπας χωρις να εχεις γεννησει…Πονας στην σκεψη οτι ποναει καποια αλλη και νιωθεις σαν να σου συμβαινει….
Μετρουσε τα γραμμαρια απο το γαλα και εγω προσευχομουν να κανει αλματα ο μικρος την επομενη μερα…
Ετσι για να χαμογελασει να χαρει…Ποσο δυσκολο ειναι να φοβασαι για την ζωη του παιδιου σου?
Αυτη η κοπελα μπηκε στην καρδια μου…
Ενιωθα σαν να ηταν η αδερφη μου…
Ηρθε η νονα της μικρης μου επισκεψη και εκει την ρωτησα ποιος θα βαφτισει το μικρο της…
Δεν ξερω ακομα δεν εχουμε καταληξει…
Και τοτε το επαθα…
Δεν ξερω αν εχετε νιωσει λεξεις να βγαινουν απο το στομα σας σαν να σας καθοδηγει καποιος…
Σαν την ιδεα που σας ηρθε κατευθειαν στο κεφαλι και την ξεστομιζετε αμεσα…
Θα ηθελες να γινω η νονα του?
Θα χαρω πολυ…
Αυτο το παιδι με βρηκε και το βρηκα…
Ειναι δωρο Θεου!
Θελω να ειμαι παντα αξια της εμπιστοσυνης που μου εδειξε η Αννα…
Παντα διπλα του!
Τελικα κουκουβαδιζω και για το πνευματικο μου παιδι…
Αλλα πειτε μου εχω αδικο?
Δεν ειναι υπεροχο αυτο το πλασματακι?
Σοφια