
Δεν ειχα ιδεα οτι υπαρχει περιπτωση μυκητιασης των θηλων!
Την αναρτηση της Κλαιρης Ε. ειδα στο γκρουπ της ομαδας υποστηριξης θηλασμου και μητροτητας Αττικης!
Αν εχετε και εσεις κατι που θελετε να μοιραστειτε μαζι μας μην διστασετε να επικοινωνησετε μαζι μου μεσω του
προσωπικου μου λογαριασμου στο facebook Sofia Athanasiadou
η στο mail μου SuperMom@hotmail.com
Φιλια στα μουτρακια σας
Σοφια
Η διάγνωση της μυκητίασης των θηλών (μιας λοίμωξης που οφείλεται στον μύκητα Candida) μπορεί να είναι δύσκολη καθώς ο πόνος μπορεί να οφείλεται σε κακή τοποθέτηση του μωρού στο στήθος, στο φαινόμενο του αγγειοσπασμού (vasospasm/Raynaud) ή στο αντανακλαστικό της καθόδου του γάλακτος (let down) και καλό είναι εάν δεν είστε σίγουρες για το αν είναι αυτό που σας συμβαίνει, να επικοινωνήσετε με μια σύμβουλο που θα σας βοηθήσει να διαφοροποιήσετε τις συνθήκες αυτές. Για αρχή λοιπόν, όποιος κι αν είναι ο λόγος που πονάνε οι θηλές σας, είναι πολύ σημαντικό να εξασφαλίσετε ότι το μωρό σας, πιάνει τη θηλή σωστά και με τον καλύτερο δυνατόν τρόπο, καθώς με τον τρόπο αυτό μειώνεται ο πόνος ακόμη κι αν πρόκειται για Candida.
«Είμαι σε κατάσταση απελπισίας. Το αριστερό στήθος με πονάει στην αρχή του θηλασμού αφόρητα άσχετα με το πόσο καλά πιάνει το μωρό», «Μετά το θηλασμό η θηλή μου πονάει για πάνω από 2-3 ώρες σαν να έχει καρφιά», «Οι θηλές μου είναι κόκκινες και πάνω στην άλω υπάρχουν κόκκινα στίγματα», «Εξωτερικά δεν φαίνεται κάτι, δεν έχω κάποια πληγή αλλά ο πόνος είναι σαν να με χτυπάει ρεύμα και δεν σταματάει όση ώρα και να θηλάσει», «Ο πόνος μοιάζει με βελόνες, ή σπασμένα γυαλιά μέσα στο στήθος», «Και οι δύο θηλές είναι κάπως κοκκινισμένες και σα να ξεκινάει ξεφλούδισμα. Σα να ξηραίνεται η περιοχή γύρω από τη θηλή», «Αισθάνομαι φαγούρα και σαν κάψιμο-πόνο και στις δύο θηλές». Αυτές είναι κάποιες από τις περιγραφές που δίνουν μητέρες οι οποίες υποφέρουν από μυκητίαση των θηλών, η οποία οφείλεται στον μύκητα Candida. Το μόνο σίγουρο είναι ότι αν κολλήσετε μύκητες στις θηλές, ο θηλασμός θα είναι πολύ επίπονος και θα νιώθετε κάψιμο, τσούξιμο και φαγούρα και δυστυχώς, μέχρι σήμερα, έχει αποτελέσει ένα σοβαρό λόγο πρόωρου αποθηλασμού, καθώς η μητέρα δεν ξέρει που οφείλεται, κι έτσι δεν ξέρει και πώς να το αντιμετωπίσει.
Τι είναι η κάντιντα όμως? Η κάντιντα (Candida albicans) είναι ένας μύκητας που ζει και υπάρχει φυσιολογικά στο λεπτό έντερο. Όταν όμως πολλαπλασιάζεται υπερβολικά (κυρίως λόγω της κακής διατροφής αλλά και άλλων παραγόντων, όπως για παράδειγμα τη λήψη αντιβιοτικών) γίνεται βλαβερός, εξασθενεί την άμυνα του σώματος και δημιουργεί πολλαπλά προβλήματα υγείας στον οργανισμό, ειδικά όταν γίνεται χρόνια κατάσταση. Η κάντιντα παράγει πολλές τοξικές ουσίες που προκαλούν ζημιές στον οργανισμό αποδυναμώνοντας το ανοσοποιητικό σύστημα. Όταν η κάντιντα υπάρχει για μεγάλο χρονικό διάστημα στο σώμα και έχει μπει στο δεύτερο και πιο βλαβερό παθογόνο στάδιο παρουσιάζονται σοβαρά συμπτώματα όπως μυκητιάσεις στον κόλπο και το πέος, ξηρό δέρμα με κνησμό, δερματικά εξανθήματα, έκζεμα, πόνο στις αρθρώσεις, φούσκωμα στο στομάχι, ανησυχία στον ύπνο, ευερέθιστο έντερο, καούρες, στοματίτιδα, έλλειψη ενέργειας, δυσκολίες στη συγκέντρωση, πονοκεφάλους, εναλλαγές στη διάθεση, μυκητιάσεις στα ακροδάχτυλα, διατροφικές αλλεργίες κ.α.. Όταν λοιπόν η κάντιντα περάσει από τη μη παθογόνο στην παθογόνο μορφή, παράγει δομές που θυμίζουν ρίζες, τα επονομαζόμενα ριζίδια, τα οποία διαπερνούν τα εντερικά τοιχώματα και έτσι δημιουργούν οπές στα τοιχώματα του εντέρου (σύνδρομο διαρροής εντέρου). Αυτό επιτρέπει στον μύκητα, τις τοξίνες, τα βακτήρια και τις αχώνευτες τροφές να εισέλθουν στην κυκλοφορία του αίματος, τα οποία με τη σειρά τους, μέσω του μητρικού γάλακτος μπορεί να προκαλέσουν στο μωρό από στοματίτιδα, μέχρι διατροφικές αλλεργίες.

Για να αποβάλουμε τον μύκητα κάντιντα πρέπει να του στερήσουμε την τροφή του, να δυναμώσουμε το ανοσοποιητικό μας σύστημα και να επανεισαγάγουμε τους καλούς μικροοργανισμούς στο σώμα μας, ώστε να επανέλθει η ισορροπία στο πεπτικό μας σύστημα. Για να επαναφέρουμε λοιπόν την απαραίτητη ισορροπία στο πεπτικό μας σύστημα, συνιστάται διατροφή κατά της κάντιντα, η κατανάλωση φυσικών προβιοτικών ή/και η λήψη σκευασμάτων προβιοτικών και η λήψη και η εφαρμογή φυσικών αντιμυκητιασικών.
1. Προβιοτικά

Τα προβιοτικά είναι ζωντανά μικροβιακά πρόσθετα που δρουν ευεργετικά στον οργανισμό, βελτιώνοντας τη μικροβιακή ισορροπία της εντερικής χλωρίδας, μειώνοντας τα συμπτώματα της δυσανεξίας στην λακτόζη, ενισχύοντας το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού σε λοιμώξεις του έντερου, και βελτιώνοντας την πέψη. Χαρακτηριστικοί αντιπρόσωποι είναι οι γαλακτοβάκιλλοι, τα bifido-βακτηριοειδή, οι εντερόκοκκοι και οι στρεπτόκοκκοι και ανευρίσκονται στο γιαούρτι και σε άλλα γαλακτοκομικά που υφίστανται ζύμωση. Τα προβιοτικά μπορεί να προέρχονται από τροφές ή από σκευάσματα. Η κεντρική ιδέα είναι ότι πρέπει να υιοθετηθεί η καλή συνήθεια κατανάλωσης τροφών πλούσιες σε προβιοτικά (σπιτικό γιαούρτι, κεφίρ, σπιτικά τουρσία) γιατί η επαναποίκηση του εντέρου από καλά βακτήρια γίνεται μετά από συχνή και μακροχρόνια κατανάλωση αυτών των τροφών και όχι από περιστασιακή και περιορισμένη χρήση σκευασμάτων προβιοτικών.
Στην αρχή της θεραπείας ωστόσο, η κατανάλωση σκευασμάτων προβιοτικών είναι σχεδόν απαραίτητη προκειμένου να βοηθηθεί άμεσα ο οργανισμός. Ιδιαίτερη προσοχή χρειάζεται στην επιλογή των προβιοτικών να έχουν όσο πιο πολλά είδη βακτηρίων και από όσο περισσότερες ομάδες γίνεται παραδείγματος χάρη όχι μόνο είδη από λακτοβάκιλλους (ας είναι και 5 είδη – αν είναι από την ίδια ομάδα δεν κάνουν αποτελεσματική δουλειά) – στα προβιοτικά να αναφέρονται τα είδη, οι οικογένειες, οι δύναμοι (πληθυσμός) στην ημερομηνία παραγωγής και την ημερομηνία λήξης. Μιας και τα προβιοτικά προκαλούν dieoff συμπτώματα (απελευθέρωση τοξινών από τα βακτηρια που πεθαίνουν) θα πρέπει να η δοσολογιά να είναι η λιγότερη δυνατή στην αρχή, και να αυξάνεται μόνον όταν δεν παρατηρούνται αυτού του είδους οι αντιδράσεις. Όταν τα συμπτώματα υποχωρήσουν (συνήθως δηλαδή είναι μια επιδείνωση συμπτωμάτων που ήδη υπάρχουν) αυξάνεται σταδιακά η δοσολογία εώς της προτεινόμενης δόσης για ενήλικες, που είναι 15-20 δις βακτήρια την ημέρα.
2. Φυσικά Αντιμυκητιασικά
Σκόρδο, Εκχύλισμα σπόρων γκρέιπφρουτ (Grapefruit Seed Extract), Έλαιο Ρίγανης – Ρίγανη, τα οποία μπορούν να καταναλώνονται στη φυσική τους εκδοχή ή/και σε μορφή σκευάσματος (κάψουλες με εκχύλισμα ελαίου σκόρδου, κάψουλες grapefruit seed extract κτλ).
Το εκχύλισμα σπόρων γκρέιπφρουτ, εάν το προμηθευτείτε σε μορφή σταγόνων, μπορείτε να το χρησιμοποιήσετε και τοπικά, με επάλειψη στις θηλές. Ανακατέψτε πολύ καλά 5 έως 10 σταγόνες σε 30 ml νερού. Βρέξτε μια βατονέτα και απλώστε και στις δυο θηλές και τη θηλαία άλω, μετά το θηλασμό. Αφήστε να στεγνώσει μερικά δευτερόλεπτα, και στη συνέχεια απλώστε τη συνηθισμένη σας αλοιφή (κεραλοιφή, λανολίνης κτλ).

Τοπικά (με επάλειψη στη θηλή) αρκετές φορές, συστήνεται και η χρήση του μελανιού Gentian Violet (σε διαφορετικές ώρες μέσα στην ημέρα από το εκχύλισμα σπόρων γκρέιπφρουτ). Το Gentian Violet προσφέρει συχνά ταχεία ανακούφιση όμως η χρήση του δεν μπορεί να είναι μακροχρόνια και από μόνο του δεν θεραπεύει τον μύκητα. Χρωματίζει προσωρινά το δέρμα (και τα ρούχα). Το μωρό μπορεί να θηλάσει απευθείας (χωρίς να γίνει καθαρισμός του μελανιού) και αποτέλεσμα αυτού θα είναι τα χείλη του μωρού να γίνουν μοβ. Με τον τρόπο αυτό, η θεραπευτική αγωγή, περνάει και στο στόμα του μωρού. Ο χρωματισμός αυτός θα εξαφανιστεί μετά από μερικές ημέρες. Διατίθεται χωρίς ιατρική συνταγή, αλλά δεν είναι διαθέσιμο σε όλα τα φαρμακεία. Ελέγξτε ότι είναι σε διάλυμα 1%. Περίπου 10 ml (δύο κουταλάκια του γλυκού) του μελανιού, είναι υπεραρκετά για μια ολοκληρωμένη θεραπεία. Πολλές μητέρες προτιμούν να κάνουν την εφαρμογή του μελανιού ακριβώς πριν από τον ύπνο του μωρού, έτσι ώστε να μπορέσει να μείνει στις θηλές όσο το δυνατόν περισσότερο. Βρέξτε μια βατονέτα με το μελάνι και περάστε τις θηλές σας και τη θηλαία άλω και αφήστε να στεγνώσουν για μερικά δευτερόλεπτα. Η εφαρμογή δεν μπορεί να κρατήσει περισσότερο από επτά ημέρες.
3. Διατροφή κατά της κάντιντα – στάδια:
3.1. Στάδιο 1: Ο καθαρισμός (1 έως 7 ημέρες)
Ο καλύτερος τρόπος για να ξεκινήσετε τη διατροφή κατά της κάντιντα, είναι με ένα καλό καθαρισμό. Αυτό είναι το πρώτο στάδιο, καθαρίζει τον οργανισμό και βοηθά στην αποκατάσταση της υγείας, ενισχύοντας το ανοσοποιητικό σύστημα, βοηθά στην εξάλειψη του μύκητα της κάντιντα, και αποβάλει όσο το δυνατόν περισσότερες τοξίνες από τον οργανισμό.
Τα ωμά, κατά προτίμηση βιολογικά, λαχανικά είναι ένα καλό ξεκίνημα και πρέπει να συνοδεύεται από την κατανάλωση ποσότητας νερού. Το προτεινόμενο πρόγραμμα:
Τρώτε ωμές σαλάτες και λαχανικά στον ατμό
Τι τρώμε:
Λαχανικά: αγκινάρες, σπαράγγια, αβοκάντο, χόρτα παντζαριών, μπρόκολο, λαχανάκια Βρυξελλών, λάχανο, κουνουπίδι, σέλινο, αγγούρια, χόρτα (πικραλίδα), μελιτζάνες, αντίδια, σκόρδο (ωμό), φασολάκια πράσινα, λάχανο, πράσα, μαρούλι (όλοι οι τύποι), μπάμιες, ελιές, κρεμμύδια, ραπανάκια, ξινολάχανο (ωμό), αρακάς, σπανάκι, σκουός, σέσκουλα, κολοκύθια.
Βότανα και μπαχαρικά: βασιλικός, μαύρο πιπέρι, κοκκινοπίπερο, κόλιανδρος, κανέλα, γαρίφαλο, κύμινο, κάρι, άνηθο, σκόρδο, τζίντζερ, μοσχοκάρυδο, ρίγανη, πάπρικα, δενδρολίβανο, εστραγκόν, θυμάρι, κουρκουμάς, θαλασσινό αλάτι, λεμόνι.
Έλαια: παρθένο ελαιόλαδο, παρθένο λάδι καρύδας.
3.2. Στάδιο 2: Η δίαιτα
Η διατροφή είναι σε αυτό το στάδιο, παρότι είναι περιορισμένων τροφών και μπορεί να οδηγήσει και την απώλεια κάποιων κιλών, έχει πολλά άλλα οφέλη για την υγεία. Το πιο σημαντικό σε αυτό το στάδιο είναι ότι θα πρέπει να αποφεύγετε τα τρόφιμα με υψηλή περιεκτικότητα σε ζάχαρη, όπως τα φρούτα και τα αλκοολούχα ποτά που μπορούν να τροφοδοτήσουν τον πολλαπλασιασμό του μύκητα. Πρέπει να αποφύγετε επίσης τα τρόφιμα εκείνα που μπορεί να αποδυναμώσουν το ανοσοποιητικό σας σύστημα και να διαταράξουν τα φιλικά βακτήρια στο έντερό σας. Αυτό το στάδιο μπορεί να διαρκέσει από μερικές εβδομάδες έως αρκετούς μήνες. Πραγματικά εξαρτάται από πολλούς παράγοντες – πόσο αυστηρά ακολουθείτε τη διατροφή, την αποτελεσματικότητα των προβιοτικών και αντιμυκητιασικά σας, καθώς και τη σοβαρότητα της μόλυνσης του οργανισμού σας από τον μύκητα.
Τι τρώμε:
Λαχανικά: αγκινάρες, σπαράγγια, αβοκάντο, χόρτα παντζαριών, μπρόκολο, λαχανάκια Βρυξελλών, λάχανο, κουνουπίδι, σέλινο, αγγούρια, χόρτα (πικραλίδα), μελιτζάνες, αντίδια, σκόρδο (ωμό), φασολάκια πράσινα, λάχανο, πράσα, μαρούλι (όλοι οι τύποι), μπάμιες, ελιές, κρεμμύδια, ραπανάκια, ξινολάχανο (ωμό), αρακάς, σπανάκι, σκουός, σέσκουλα, κολοκύθια.
Βότανα και μπαχαρικά: βασιλικός, μαύρο πιπέρι, κοκκινοπίπερο, κόλιανδρος, κανέλα, γαρίφαλο, κύμινο, κάρι, άνηθο, σκόρδο, τζίντζερ, μοσχοκάρυδο, ρίγανη, πάπρικα, δενδρολίβανο, εστραγκόν, θυμάρι, κουρκουμάς, θαλασσινό αλάτι, λεμόνι, μηλόξυδο, μουστάρδα.
Έλαια: παρθένο ελαιόλαδο, παρθένο λάδι καρύδας, σησαμέλαιο, σπορέλαιο, έλαιο φουντουκιού Macadamia, αμυγδαλέλαιο, ηλιέλαιο, βούτυρο καρύδας, ghee, βιολογικό βούτυρο.
Γιαούρτη ζωντανής καλλιέργειας: απλό πρόβειο ή κατσικίσιο γιαούρτι, κεφίρ, φέτα από αιγοπρόβειο γάλα.
Κρέας: βοδινό, κοτόπουλο, αρνί, γαλοπούλα, θηράματα, αυγά.
Ψάρια: γαύρος, ρέγκα, σαρδέλα, καπνιστό σολομό.
Ξηροί καρποί και σπόροι: αμύγδαλα, αμυγδαλογάλα (χωρίς ζάχαρη), κρέμα καρύδας, γάλα καρύδας (χωρίς ζάχαρη), λιναρόσπορος, φουντούκια, κεχρί, Macadamia καρύδια, πεκάν φιστίκια, κουκουνάρι, κολοκυθόσποροι, ηλιόσποροι, καρύδια.
Δημητριακά χωρίς γλουτένη: αμάραντος, φαγόπυρο, κεχρί, πίτουρο βρώμης, κινόα, αγριόρυζο και καφέ ρύζι.
Αφεψήματα: τσάι: κανέλα, γαρύφαλλο, χαμομήλι, τζίντζερ, γλυκόριζα, λεμονόχορτο.
Γλυκαντικά: Στέβια, ξυλιτόλη.
Τι ΔΕΝ τρώμε:
Σάκχαρα: ΔΕΝ τρώμε ζάχαρη, μέλι, σιρόπια, λακτόζη, σακχαρόζη, φρουκτόζη, σοκολάτα, μελάσα, σιρόπι ρυζιού, τεχνητές γλυκαντικές ουσίες κτλ.
Αλκοόλ: ΔΕΝ πίνουμε κρασί, μπύρα, οινοπνευματώδη, λικέρ, μηλίτης κτλ.
Δημητριακά με γλουτένη: ΔΕΝ τρώμε οτιδήποτε γίνεται με σιτάρι, σίκαλη, βρώμη ή κριθάρι, π.χ. άσπρο ψωμί, ψωμί σικάλεως, τα ζυμαρικά, το καλαμπόκι και τα υποπροϊόντα του.
Φρούτα: ΔΕΝ τρώμε φρέσκα φρούτα, αποξηραμένα φρούτα, φρούτα κονσέρβα (κομπόστα) και χυμοί φρούτων.
Λαχανικά: ΔΕΝ τρώμε πατάτες, καρότα, γλυκοπατάτες, παντζάρια, μπιζέλια, όλα τα είδη κολοκυθιών εκτός από τα πράσινα κολοκυθάκια, μανιτάρια, τρούφες, κόκκινη πιπεριά, ντομάτες.
Ψάρια: ΔΕΝ τρώμε όλα τα ψάρια και τα θαλασσινά – οστρακοειδή, πλην των γαύρος, ρέγκα, σαρδέλα, καπνιστό σολομό.
Γαλακτοκομικά: ΔΕΝ τρώμε όλα τα τυριά, γάλατα, κρέμες και βούτυρα γάλακτος.
Ροφήματα: ΔΕΝ πίνουμε καφές, μαύρο και πράσινο Τσάι, αναψυκτικά κανονικά ή διαίτης, ενεργειακά ποτά, ροφήματα με βύνη (π.χ. Ovomaltine), νερό καρύδας, χυμοί φρούτων (νωπά ή συσκευασμένα), γάλα ρυζιού.
Ξηροί καρποί: ΔΕΝ τρώμε φιστίκια, κελυφωτά φιστίκια, κάσιους
Όσπρια: ΔΕΝ τρώμε φασόλια, φακές, ρεβίθια, φάβα, κουκιά, γίγαντες, tofu, όλα τα προϊόντα σόγιας (τυρί, γάλα), χαρουπάλευρο, κακάο σε σκόνη.
Αρτύματα: ΔΕΝ τρώμε κέτσαπ, μαγιονέζα, κανονική μουστάρδα, χρένο (horseradish), σάλτσα σόγιας, σάλτσες σαλάτας (ντρέσινγκς), όλα τα ξύδια εκτός από το μηλόξυδο.
Έλαια: ΔΕΝ τρώμε αραβοσιτέλαιο, σογιέλαιο, φιστικέλαιο, σπορέλαιο, μαργαρίνες.
3.3. Στάδιο 3: Επανεισαγωγή τροφών
Μόλις έχετε ολοκληρώσει τη διατροφή του δεύτερου σταδίου, μπορείτε να προχωρήσετε στο τρίτο και να αρχίσει να επανεισάγετε κάποιες τροφές. Το κλειδί είναι να ξεκινήσει με μικρές μερίδες και να ελέγξετε αν επιστρέφουν τα συμπτώματα της κάντιντα. Αν διαπιστώσετε ότι ένα τρόφιμο σας προκαλεί προβλήματα, θα είναι εύκολο να αναγνωριστεί και να μείνει εκτός για περισσότερο καιρό.
Τροφές που ξεκινάμε να επανεισάγουμε:
Όσπρια: φασόλια, φακές, ρεβίθια, φάβα, κουκιά, χαρουπάλευρο, γίγαντες.
Λαχανικά: πατάτες, καρότα, γλυκοπατάτες, παντζάρια, μπιζέλια, κόκκινη πιπεριά, ντομάτες.
Φρούτα: πράσινα μήλα, αχλάδια, γκρέιπ φρουτ, σμέουρα, cranberries, βατόμουρα,
Πηγές:
www.nbci.ca/index.php?option=com_content&view=article&id=73:using-gentian-violet&catid=5:information&Itemid=17
http://www.nbci.ca/index.php?option=com_content&view=article&id=12:candida-protocol&catid=5:information&Itemid=17
www.thecandidadiet.com
www.patris.gr/articles/203375?PHPSESSID=47tt1p9v8ra4khiodhbs0iqvu0
www.balancediet.gr/%CF%80%CF%81%CE%BF%CE%B2%CE%B9%CE%BF%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AC-%CF%80%CF%81%CE%B5%CE%B2%CE%B9%CE%BF%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AC-%CE%B3%CE%BB%CE%BF%CF%85%CF%84%CE%B1%CE%BC%CE%AF%CE%BD%CE%B7-%CE%BA%CE%B1/