Στη Σαντορινη γινονται πολλοι σεισμοι τον τελευταιο καιρο… Εγω βεβαια λειπω αλλα εχω αφησει το παιδακι μου πισω με τη γιαγια και τον παππου. Αρθρα εκαναν τον γυρο του Facebook που ελεγαν πως σε 6 μερες θα ανατιναζοταν το ηφαιστειο… Επαθα αμοκ.. Το μονο που σκεφτομουν ειναι να μη φοβαται το παιδακι μου… Αν συμβει κατι θελω να ειμαι εκει… Να το κραταω αγκαλια να του ψιθυρισω στο αυτι μην φοβασαι , ολα θα πανε καλα… Και ας ειναι το τελευταιο πραγμα που θα κανω…
Αυτη την ιστορια την δημοσιευσε η Θεοφανια Καλογιαννη και με συγκλονησε…

Επειδή στην ΕΛΛΑΔΑ του σήμερα , έπαψαν (εδώ και χρόνια) να υπάρχουν πρόσωπα εκτυφλωτικά (μέσα απο το δημόσιο βίο ή την τηλεόραση) που να χαρίζουν ΕΜΠΝΕΥΣΗ και να αποτελούν ΠΡΟΤΥΠΑ ζωής , σας χαρίζω μια εικόνα που δείχνει ΑΝΩΝΥΜΟΥΣ ανθρώπους (υπάρχουν ολόγυρα μας , κρυμμένοι) και συγκεκριμένα μια μητέρα που αποτελούν πραγματικά ΕΚΤΥΦΛΩΤΙΚΑ ΑΣΤΕΡΙΑ ΖΩΗΣ , ΕΛΠΙΔΑΣ και ΕΜΠΝΕΥΣΗΣ !
Η ιστορία είναι ΑΛΗΘΙΝΗ και έχει ως εξής :
Κατα τη διάρκεια του τελευταίου μεγάλου σεισμού στην Ιαπωνία :
… μόλις ο σεισμός καταλάγιασε και έφθασαν τα σωστικά συνεργεία ,
οι διασώστες κατάφεραν να εντοπίσουν το ακίνητο σώμα μιας γυναίκας κοιτώντας πολύ αμυδρά μέσα απο τα ερείπια ,
το χώμα και τα χαλάσματα , βαθιά μέσα στη γή …..
Η στάση του κορμού της , ήταν όμως (όπως διαπίστωσε ο διασώστης) κάπως παράξενη , καθώς μέσα σε μια τέτοια κατάσταση είχε μια θέση «κατα τρόπο» γονατιστή , σα να προσευχόταν στο θεό ….
το κορμί της ήταν γερμένο εμπρός και τα χέρια της σαν να στηρίζονταν από κάποιο αντικείμενο ….
Το γκρεμισμένο σπίτι είχε συνθλίψει ένα μικρό κομμάτι απο το κρανίο της
και τη σπονδυλική της στήλη !
Υπο εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες , ο διασώστης κατάφερε μέσα απο μια σχισμή να αγγίξει το σώμα της γυναίκας …. Ήλπιζε πως ήταν ακόμη ΖΩΝΤΑΝΗ … Δυστυχώς , το παγωμένο κορμί κορμί και η ακαμψία που αυτό εμφανίζει κατα το θάνατο , τον έπεισαν ότι ΣΙΓΟΥΡΑ ήταν ΝΕΚΡΗ ! Αμέσως , αυτός και η υπόλοιπη ομάδα του εγκατέλειψαν τα ερείπια του σπιτιού και πήγαν σε κάποια γειτονικά οικοδομήματα εξίσου γκρεμισμένα …. Για κάποιο λόγο μετα απο λίγες ώρες , ο αρχηγός των διασωστών , οδηγούμενος απο ένα ανεξήγητο προαίσθημα , επέστρεψε στο γκρεμισμένο σπίτι με τη νεκρή γυναίκα .
Γονάτισε και άπλωσε τα χέρια του μέσα στη γη προσπαθώντας να εξερευνήσει όσο μπορούσε το κενό χώρο κάτω απο τη κοιλιά της γυναίκας …..
Και ξαφνικά άρχισε να ουρλιάζει ….» Ένα παιδί … Υπάρχει ένα παιδί … »
Αμέσως ήρθαν όλοι , γύρω του και άρχισαν να σκάβουν με πολύ μεγάλη προσοχή για πολλές ώρες , απομακρύνοντας τα ερείπια και τα τσιμέντα , γύρω απο το άψυχο σώμα ….
Ένα μωράκι 3μηνών ξεπρόβαλε κάτω από το παγωμένο κορμί της γυναίκας , τυλιγμένο μέσα σε μια κουβέρτα …..
Ο γιατρός το εξέτασε επι τόπου … διαπίστωσε ότι απλά κοιμόταν γαλήνια ….
Μέσα στην κουβέρτα βρέθηκε και ένα κινητό τηλέφωνο ….
Στην οθόνη του υπήρχε γραμμένο ένα SMS μήνυμα :
«…. Αν καταφέρεις και επιζήσεις από όλο αυτό …. μη ξεχάσεις ποτέ … Σ’ΑΓΑΠΩ .»