
Λυπηρο αρθρο για την εποχη μας… Πραγματικα αγγιζει τα ορια της μυθοπλασιας…
Ειναι κατι που δεν μπορω να δεχτω σαν μανα, σαν γυναικα ,σαν ανθρωπος….
Πως ειναι δυνατον και σε ποιο σημειο του πατου θα εχεις φτασει για να εγκαταλειψεις το παιδι σου στο ελεος του θεου? Δεν κατηγορω κανεναν για τις αποφασεις του απλα προσπαθω να τις κατανοησω… Σαφως και τα ιδρυματα αυτα κανουν καλη δουλεια αλλα πως διαχειριζεσαι τον πονο?
Πως θα μπεις στη διαδικασια να εξηγησεις σε ενα παιδακι πως το αφηνεις για το καλο του? Ποσο ψυχραιμη πρεπει να το παιξεις για να μην καταλαβει? Εμπιστευεσαι τον καθενα που θα ειναι υπευθυνος για την ασφαλεια του?
Δυστηχως ολο και περισσοτεροι φτανουν στα ορια της ανεχειας τους εγω απλα μια σκεψη θα κανω… εξαντλησαν καθε οριο πριν παρουν μια τετοια αποφαση? Δεν υπαρχει ενας γνωστος ενας φιλος που να μπορει να τα κρατησει για οσες ωρες η μητερα εργαζεται? Η προνοια και ενα καρο οργανισμοι που βοηθανε να μην χωριστουν οι οικογενειες αυτες τι κανουν? Στο δικο μου μυαλο δυστηχως δεν μπορει να βρεθει δικαιολογια αλλα απο την αλλη με τοσα που βλεπω να συμβαινουν καλυτερα να τα αφηνουν καπου ασφαλη παρα να τα κακοποιουν γιατι ξεσπανε….
Το αρθρο ειναι απο την καθημερινη.gr και ειναι της Μαριλης Μαργωμενου διαβαστε το και ανατριχιαστε οπως ανατριχιασα και εγω….
Γονείς σε απόλυτη φτώχεια ζητούν να αφήσουν το παιδί τους στα χωριά SOS
Η Αννα ήταν ακόμα στον παιδικό σταθμό. Είχε πάει απόγευμα και η μαμά της δεν είχε εμφανιστεί. Οι νηπιαγωγοί δεν ήξεραν τι να κάνουν. Ωσπου το κοριτσάκι έβγαλε κάτι απ’ την τσέπη του. Ηταν ένα σημείωμα: «Δεν θα γυρίσω να πάρω την Αννα. Δεν έχω λεφτά, δεν μπορώ να τη μεγαλώσω. Συγγνώμη. Η μαμά της».
Ο άνθρωπος που μου λέει την ιστορία την διηγείται σαν κάτι συνηθισμένο. Ο Στ. Σιφνιός είναι υπεύθυνος της κοινωνικής υπηρεσίας στα Παιδικά Χωριά SOS. «Οι νηπιαγωγοί κάλεσαν την Εισαγγελία», λέει. «Και ο εισαγγελέας έστειλε το παιδί σ’ εμάς».
Ολα αυτά δεν έγιναν σε κάποιο βιβλίο του Ντίκενς. Εγιναν σε μια συνοικία της Αθήνας. Η μαμά της Αννας δεν είναι τρελή. Είναι μια κοπέλα που έχασε τη δουλειά της και πανικοβλήθηκε. Σαν την ιστορία της, υπάρχουν τουλάχιστον πεντακόσιες ακόμη ιστορίες. Σήμερα στην Ελλάδα πεντακόσιοι γονείς είναι σε τέτοια οικονομική κατάσταση, που ζήτησαν στα Παιδικά Χωριά SOS να αφήσουν εκεί το παιδί τους.
«Μέχρι πριν από δύο χρόνια, το 95% των αιτημάτων είχε να κάνει με κακοποίηση. Αποφάσιζε ο εισαγγελέας πως κινδυνεύει το παιδί», λέει στην «Κ» η κοινωνική λειτουργός των Χωριών SOS, Π. Βασταρούχα. «Τώρα τα μισά αιτήματα είναι από γονείς σε απόλυτη φτώχεια. Οκτώ στις δέκα φορές είναι Ελληνες, τις πιο πολλές φορές μονογονεϊκές οικογένειες, συνήθως χωρίς άλλους συγγενείς».
Η κυρία Μαρίνα εδώ και 19 χρόνια είναι μητέρα στα Χωριά SOS. Εκείνη ζει την ιστορία από την άλλη πλευρά. «Το καινούργιο παιδάκι το φέρνει στο σπίτι μας η μαμά του», λέει. «Του δείχνει το κρεβάτι του, του δείχνει το δωμάτιό του, του δείχνει εμένα. Και μετά, «σ’ αγαπάω» λέει, και φεύγει. Και το παιδάκι μένει στην πόρτα». Το ακούω στη φωνή της.
Στέκονται και κοιτάζουν
Η κυρία Μαρίνα κάνει προσπάθεια για να συνεχίσει. «Κανένα τους δεν φωνάζει», λέει. «Στέκονται στην πόρτα και κοιτάζουν μέχρι να χαθεί η μαμά τους. Αν είναι αδελφάκια, δύο ή πιο πολλά, εκείνο το βράδυ δεν μπορείς να τα χωρίσεις. Τα βάζεις το καθένα στο κρεβάτι του και δέκα λεπτά μετά γίνονται ένα κουβάρι, μαζεύονται όλα μαζί ξανά, να αγγίζουν το ένα το άλλο».
Κανονικά, τα Χωριά SOS δεν δέχονται παιδιά που η οικογένειά τους είναι απλώς φτωχή. Γι’ αυτές τις οικογένειες υπάρχει πρόγραμμα στήριξης στο σπίτι. Αλλά η απόλυτη φτώχεια δεν πάει σχεδόν ποτέ μόνη της. «Ηρθε ένα κοριτσάκι εδώ και νόμιζα πως έχει πρόβλημα. Τριών χρόνων, δεν ήξερε ούτε 15 λέξεις», λέει η κοινωνική λειτουργός. «Το είδαν οι γιατροί και είπαν πως η υγεία του είναι μια χαρά. Ο μπαμπάς του στις λαϊκές, η μαμά του τυφλή, το είχαν εγκαταλείψει το παιδί. Οταν δεν σου μιλάει κανείς, πώς να μάθεις λέξεις;». Η φτώχεια οδηγεί στην παραμέληση, ακόμα και στην κακοποίηση. Κάποιοι άνθρωποι, πριν φτάσει το παιδί τους εκεί, διαλέγουν την άλλη λύση. Οσο ακραία κι αν φαίνεται σ’ εμάς.
«Εβγαινα απ’ το Χωριό να πάρω γάλα για τα δικά μου τα παιδιά», λέει η κυρία Μαρίνα. «Στην κεντρική πύλη ήταν μια γυναίκα μ’ ένα κοριτσάκι. Δεν ήξερε ότι εγώ είμαι μητέρα SOS, δεν με είδε καν. Κρατούσε το παιδί της όρθια και του μιλούσε. «Μη νομίζεις πως η μαμά δεν σ’ αγαπάει. Σε λατρεύει η μαμά, αλλά δεν έχει να σου δώσει φαγητό. Αυτοί οι καλοί άνθρωποι εδώ…». Νόμιζε πως θα μπει μέσα, θα βρει κάποιον να αφήσει το παιδάκι και θα φύγει». Η κυρία Μαρίνα κρατάει με το χέρι της το μέτωπό της. Οσα χρόνια κι αν είσαι εδώ, μερικά πράγματα δεν τα συνηθίζεις ποτέ. «Το κρατούσε απ’ το χέρι», λέει. «Κι αυτό δεν μιλούσε. Μόνο είχε σηκώσει το κεφαλάκι του και την κοίταζε. Δεν ξέρω τι έγινε μετά. Εφυγα. Είχα να πάρω γάλα στα δικά μου τα παιδιά».
Αυτες τις ημερες παρατηρω μια γενικη αναμπουμπουλα οσων αφορα τα εμβολια… Αλλοι λενε πως προκαλουν αυτισμο κατι που δεν ισχυει βασει επιστημονικων ερευνων και καποιοι απλα θεωρουν πως δεν ειναι απαραιτητα γιατι αυτες οι ασθενειες, θανατηφορες για τα παιδια τις περισσοτερες φορες, εχουν εξαφανιστει… η ετσι νομιζουμε!
Περυσι ημουν εγκυος στην Αννυ και ενω ακουγα στην τηλεοραση πως οι ομαδες υψηλου κινδυνου (εγκυες ηλικιωμενοι παιδια κτλπ) πρεπει να εμβολιαστουν κατα του Η1Ν1 ο γιατρος μου μου ειπε πως δεν εχω κανενα λογω να ανυσηχω!
Κολλησαμε H1N οικογενειακως και κινδυνεψαμε αμεσα εγω το εμβρυο και ο Σταθης μου! Νοσηλευομασταν σε σοβαρη κατασταση στο Παπαγεωργιου της Θεσσαλονικης και μας ειχαν αναφερει και οι ειδησεις…
Ευτυχως με την φαρμακευτικη αγωγη γλιτωσαμε τα χειροτερα στο τσακ αλλα οι συνεπειες της αντιβιωσης που πηρα στο 3 μηνων εμβρυακι μου δεν αργησαν να φανουν στον μεγαλο υπερηχο !
Η φιλη και μαμα Χρυσταλλα ανακαλυψε ενα αρθρο γραμενο απο την παιδίατρο & πιστοποιημένη σύμβουλο γαλουχίας, Σοφία Αλεβιζάκη, σχετικά με τον εμβολιασμό των παιδιών. Στο αρθρο αυτο η παιδιατρος εξηγει γιατι πρεπει να εμβολιαζουμε τα παιδια μας!
Η επίσκεψη στο παιδίατρο συχνά συνδυάζεται με τα εμβόλια μια και το πρώτο χρόνο ζωής το μωρό τους θα εμβολιαστεί κατά πολλών σοβαρών ασθενειών. Λόγω της έντονης φημολογίας που κυκλοφορεί τόσο στο διαδίκτυο όσο και στις καθημερινές συζητήσεις, αρκετοί νέοι γονείς αναρωτιούνται αν χρειάζονται πραγματικά όλες αυτές οι ενέσεις. Ας δούμε λοιπόν αναλυτικά ποια εμβόλια γίνονται στο παιδί σας και για ποιο λόγο το καθένα από αυτό είναι σημαντικό για την υγεία του.
Γιατί εμβολιάζουμε ακόμη;
Αν και πλέον σπάνιες στην Ελλάδα, σε πολλά μέρη του κόσμου λοιμώξεις όπως είναι η ιλαρά, η παρωτίτιδα, ο κοκκύτης, η πολιομυελίτιδα και η διφθερίτιδα υπάρχουν ακόμη σε πολλά μέρη στο κόσμο. Απέχουν «μόνο μια πτήση δρόμο» και λόγω της αύξησης των ταξιδιών πρέπει να συνεχίσουμε τους εμβολιασμούς.
Ακόμη και στη περίπτωση που το παιδί σας δε βγαίνει συχνά από το σπίτι κινδυνεύει να κολλήσει ένα μεταδοτικό νόσημα από ένα γείτονα, φίλο ή ακόμη και κάποιον εντελώς άγνωστο, ο οποίος φταρνίζεται μπροστά σας καθώς περιμένετε στην ουρά του σουπερμάρκετ! Σκεφτείτε ότι ο λόγος που τα παραπάνω νοσήματα ακούγονται απαρχαιωμένα είναι η ύπαρξη των εμβολίων. Παρόλο που κατά περιόδους παρατηρούνται εξάρσεις, έχει παρατηρηθεί δραματική μείωση στην επίπτωση των ασθενειών που προλαμβάνονται από τα εμβόλια. Συνεχώς αυξάνεται ο αριθμός των επιστημονικών ερευνών που επιβεβαιώνουν την ασφάλεια τους.
Γιατί χρειάζεται το μωρό μου εμβόλια;
Τα βρέφη είναι πιο ευαίσθητα στις επιπλοκές από τα μεταδοτικά νοσήματα σε σχέση με τα μεγαλύτερα παιδιά και τους ενήλικες. Οι επιπλοκές αυτές ενδέχεται να είναι πιο σοβαρές σε αυτή την ηλικία. Π.χ η πνευμονία και η μηνιγγίτιδα που προλαμβάνονται από το εμβόλιο του αιμόφιλου μπορούν να προκαλέσουν εγκεφαλική βλάβη ή και θάνατο σε παιδιά μικρότερα του έτους.
Ίσως αναρωτιέστε αν το ανοσοποιητικό σύστημα του μωρού σας είναι σε θέση να αντιμετωπίσει όλα αυτά τα εμβόλια ή αν αληθεύει ότι κάποια από αυτά προκαλούν αυτισμό. Μελέτη στο έγκριτο περιοδικό Pediatrics έδειξε ότι το 25% των γονιών που ερωτήθηκε είχε την άποψη ότι το ανοσοποιητικό σύστημα του παιδιού τους αποδυναμώνεται από το υπερβολικά μεγάλο κατά την άποψη τους αριθμό εμβολίων το πρώτο χρόνο. Η αλήθεια όμως είναι ότι τα βρέφη ανταποκρίνονται σε πολλαπλά εμβόλια, τα οποία «προπονούν» και ενδυναμώνουν με αυτό το τρόπο το ανοσοποιητικό τους σύστημα.
Πώς λειτουργούν τα εμβόλια;
Ακόμη και τα μωρά παράγουν αντισώματα που είναι ουσίες οι οποίες καταπολεμούν ανεπιθύμητα βακτήρια και ιούς. Ένα εμβόλιο περιέχει αντιγόνα, τα οποία είναι ολόκληροι εξασθενημένοι μικροργανισμοί ή τμήματα τους. Τα αντιγόνα αυτά θα «σπρώξουν» το αμυντικό σύστημα του μωρού σας να φτιάξει αντισώματα. Αν ένα παιδί έρθει σε επαφή με το συγκεκριμένο μικροργανισμό, τα αντισώματα αυτά θα τον καταπολεμήσουν πριν αυτός προκαλέσει ασθένεια. Έτσι το μωρό σας θα αναπτύξει ανοσία χωρίς όμως να αρρωστήσει.
Ποια εμβόλια θα γίνουν στο μωρό μου;
Συνήθως οι γονείς δε γνωρίζουν ποια εμβόλια γίνονται στο μωρό τους και ο αριθμός και τα διάφορα είδη εμβολίων τους ζαλίζουν. Αγνοούν ποια νοσήματα προλαμβάνει το κάθε ένα και ότι είναι απαραίτητη μια συγκεκριμένη σειρά από κάθε εμβόλιο για να δράσει. Ας ρίξουμε μια ματιά στα υποχρεωτικά εμβόλια του Εθνικού Προγράμματος Εμβολιασμού
Πολλλαπλά εμβόλια: Πλέον οι περισσότεροι παιδίατροι χρησιμοποιούν αυτά τα συνδυαστικά εμβόλια, μειώνοντας με αυτό το τρόπο τον αριθμό των επώδυνων ενέσεων. Έρευνες έχουν δείξει ότι οι παρενέργειες δεν είναι περισσότερες σε σχέση με τα μονά εμβόλια και ότι το ανοσοποιητικό σύστημα του παιδιού δεν επιβαρύνεται σε μεγαλύτερο ποσοστό.
Σοφία Αλεβιζάκη
Παιδίατρος & Πιστοποιημένη σύμβουλος γαλουχίας IBCLC
Αυτος ειναι ο νομος του συμπαντος !!! Ειναι ο νομος της ζητησης και της προσφορας… Κατι με το οποιο συμφωνουν ολες οι ολες οι θρησκειες του κοσμου… Εμενα μου το εμαθε ο πνευματικος μου δασκαλος και επαιξε σημαντικο ρολο στη ζωη μου αυτη η αποκαλυψη!
Μου ειπε με απλα και κατανοητα λογια πως οτι ερχεται στη ζωη μας δεν ερχεται χωρις λογο.. Ειτε ειναι ενα μαθημα που πρεπει να παρουμε για να αλλαξουμε τροπο σκεψης, συμπεριφορας η και ακομα αντιμετωπισης της ιδιας μας της ζωης … Ειτε μεσα απο κατι που εμεις το θεωρουμε ατυχια ανοιγεται ενας καινουργιος δρομος μπροστα μας που μας οδηγει στην ολοκληρωση και την ευτυχια!
Ειναι ενα μαθημα το οποιο ειναι δυσκολο στην αρχη να χωνεψεις αλλα αν καθισεις να το αναλυσεις εχει μεγαλη βαση!
Εχετε προσπαθησει ποτε να προσεχετε αυτα που λετε? Να προωθησετε την ενεργεια του λογου σας και της σκεψης σας ετσι ωστε να επωφεληθειτε? Εγω το εχω κανει και εχω δει αποτελεσματα! Ημουν πολυ ευτυχισμενη και οτι ηθελα στην ζωη μου ηρθε με τον πιο απιστευτο τροπο! Παντα ημουν τυχερη!!! Ακομα και οταν συνεβαινε κατι ασχημο για τα δεδομενα της στιγμης δουλευε προς οφελος μου!
Τον τελευταιο καιρο πρεπει να παραδεχτω πως δεν ημουν ο εαυτος μου και δεν σκεφτομουν καθολου θετικα… Αλλα ο χρονος αυτος τελειωνει και δεν σκοπευω να περασω το υπολοιπο του γκρινιαζοντας και μελαγχολωντας…
Ενα εξαιρετικο κειμενο που μου εστειλε η αγαπημενη μαμα Χρυσα Κατσιτοπουλου γραμενο απο εναν πολυ σοφο ανθρωπο!
Ετσι και εγω ριχτηκα με τα μουτρα μικρη στις καραμελες καταβροχθιζοντας καθε στιγμη καθε λεπτο καθε εμπειρια λαιμαργα… Καποιες καραμελες μου σταθηκαν στο λαιμο καποιες μου αρεσαν και καποιες δεν θελω να τις ξαναδοκιμασω..
Kαποιες ηταν πικρες σαν δηλητηριο και με αρρωστησαν αλλα γρηγορα καποιες αλλες με θεραπευσαν…
Καποιες ενω μου αρεσαν με μπουχτισαν και τωρα αυτες που μου απεμειναν τις εξεταζω πριν τις δοκιμασω…
Τις επεξεργαζομαι αρκετα γιατι πλεον δεν ειμαι μονη…
Πλεον καθε πραξη εχει αντικτυπο απεναντι σε 2 πλασματακια πιο γλυκα απ ολη την ζαχαρη του κοσμου!
Οι καραμέλες της ζωής μας…….
Από τον Mario de Andrade (Ποιητή, συγγραφέα, δοκιμιογράφο και
μουσικολόγο από τη Βραζιλία).
«Μέτρησα τα χρόνια μου και συνειδητοποίησα, ότι μου υπολείπεται
λιγότερος χρόνος ζωής απ’ ότι έχω ζήσει έως τώρα…
Αισθάνομαι όπως αυτό το παιδάκι που κέρδισε μια σακούλα καραμέλες:
τις πρώτες τις καταβρόχθισε με λαιμαργία αλλά όταν παρατήρησε ότι
του απέμεναν λίγες, άρχισε να τις γεύεται με βαθιά απόλαυση.
Δεν έχω πια χρόνο για ατέρμονες συγκεντρώσεις όπου συζητούνται,
καταστατικά, νόρμες, διαδικασίες και εσωτερικοί κανονισμοί,
γνωρίζοντας ότι δε θα καταλήξει κανείς πουθενά.
Δεν έχω πια χρόνο για να ανέχομαι παράλογους ανθρώπους που παρά τη
χρονολογική τους ηλικία, δεν έχουν μεγαλώσει.
Δεν έχω πια χρόνο για να λογομαχώ με μετριότητες.
Δε θέλω να βρίσκομαι σε συγκεντρώσεις όπου παρελαύνουν
παραφουσκωμένοι εγωισμοί.
Δεν ανέχομαι τους χειριστικούς και τους καιροσκόπους.
Με ενοχλεί η ζήλια και όσοι προσπαθούν να υποτιμήσουν τους
ικανότερους για να οικειοποιηθούν τη θέση τους, το ταλέντο τους και
τα επιτεύγματα τους.
Μισώ, να είμαι μάρτυρας των ελαττωμάτων που γεννά η μάχη για ένα
μεγαλοπρεπές αξίωμα. Οι άνθρωποι δεν συζητούν πια για το
περιεχόμενο… μετά βίας για την επικεφαλίδα.
Ο χρόνος μου είναι λίγος για να συζητώ για τους τίτλους, τις
επικεφαλίδες. Θέλω την ουσία, η ψυχή μου βιάζεται…Μου μένουν
λίγες καραμέλες στη σακούλα…
Θέλω να ζήσω δίπλα σε πρόσωπα με ανθρώπινη υπόσταση.
Που μπορούν να γελούν με τα λάθη τους.
Που δεν επαίρονται για το θρίαμβό τους.
Που δε θεωρούν τον εαυτό τους εκλεκτό, πριν από την ώρα τους.
Που δεν αποφεύγουν τις ευθύνες τους. Που υπερασπίζονται την ανθρώπινη αξιοπρέπεια
Και που το μόνο που επιθυμούν είναι να βαδίζουν μαζί με την αλήθεια
και την ειλικρίνεια.
Το ουσιώδες είναι αυτό που αξίζει τον κόπο στη ζωή.
Θέλω να περιτριγυρίζομαι από πρόσωπα που ξέρουν να αγγίζουν την
καρδιά των ανθρώπων…
Άνθρωποι τους οποίους τα σκληρά χτυπήματα της ζωής τους δίδαξαν πως
μεγαλώνει κανείς με απαλά αγγίγματα στην ψυχή.
Ναι, βιάζομαι, αλλά μόνο για να ζήσω με την ένταση που μόνο η
ωριμότητα μπορεί να σου χαρίσει.
Σκοπεύω να μην πάει χαμένη καμιά από τις καραμέλες που μου
απομένουν…Είμαι σίγουρος ότι ορισμένες θα είναι πιο νόστιμες απ’όσες έχω ήδη φάει.
Σκοπός μου είναι να φτάσω ως το τέλος ικανοποιημένος και σε ειρήνη
με τη συνείδησή μου και τους αγαπημένους μου.
Εύχομαι και ο δικός σου να είναι ο ίδιοςγιατί με κάποιον τρόπο θα
φτάσεις κι εσύ…»
Εχω βαρεθει να παιρνω φαρμακα… Και δεν ειμαι μονο εγω! Εχει ξεκινησει εδω και πολυ καιρο απο ολους μας μια στροφη προς τα φυτικα σκευασματα, τις φυσικες μεθοδους ενναλακτικης θεραπειας… Αρχισε ο κοσμος να αλλαζει τροπο σκεψης..
Εκει που παλιοτερα με το παραμικρο ετρεχαν να βρουν ποιο φαρμακο θα τους σωσει και επαιρναν τα αντιβιωτικα σαν τις καραμελες τωρα χρησιμοποιουν και εξαντλουν καθε γιατροσοφι γνωστο και αγνωστο πριν επιβαρυνουν τον οργανισμο τους με χημικα σκευασματα..
Δεν ειμαι γιατρος να καθισω να αναλυσω την ζημια που κανουμε στον εαυτο μας με το να «ευνουχιζουμε» τα δικα μας αντισωματα με το παραμικρο! Θα πω κατι που ξερω σιγουρα να καταφευγουμε στα φαρμακα οταν πρεπει και κατοπιν συννενοησης με το γιατρο μας… Σιγουρα υπαρχει και το αλλο ακρο ,εκεινοι πουαποφευγουν τους γιατρους σαν το διαολο το λιβανι και μπαινουν σε περιπετειες γιατι κατι απλο εξελλισετε σε σοβαρο…. Καπου ομως πρεπει να βρουμε τη χρυση τομη !
Παρακατω ειναι χρησιμες συμβουλες που μοιραστηκε μαζι μας η μαμα Ρενα Παπανικολαου που θα μας βοηθησουν σιγουρα να νιωσουμε πολυ καλυτερα οταν ειμαστε αρρωστουληδες! Αγαπημενο μου? Φυσικα η συνταγη με την σαμπανια χαχαχαχαχ
ΒΗΧΑΣ
Μια κρίση βήχα και το ενοχλητικό γαργάλημα στο λαιμό μπορούν να αντιμετωπιστούν με ένα φυσικό σιρόπι που θα φτιάξετε στο σπίτι.
Βάλτε ένα λεμόνι με τη φλούδα του σε ένα κατσαρολάκι με λίγο νερό και αφήστε το να βράσει για 5 λεπτά περίπου. Στη συνέχεια, βγάλτε το, κόψτε το στη μέση και στύψτε το. Όσο είναι ακόμα ζεστό, διαλύστε στο χυμό του 3 κουταλιές μέλι, ανακατέψτε καλά και πιείτε το σε δύο δόσεις μέσα στην ημέρα. Το μέλι δρα ως μαλακτικό στο λαιμό και έτσι μαλακώνει το βήχα. O χυμός λεμονιού έχει αντισηπτικές και αντιβακτηριδιακές ιδιότητες. O συνδυασμός και των δύο δημιουργεί ένα φυσικό, ήπιο αντιμικροβιακό διάλυμα, που θα ανακουφίσει το λαιμό σας.
Aν υποφέρετε από έναν ενοχλητικό βήχα, μπορείτε να φτιάξετε ένα αποτελεσματικό μαλακτικό για το λαιμό που θα σας ανακουφίσει. Kόψτε σε ροδέλες 3 πράσα και βάλτε τα να βράσουν καλά με λίγο νερό. Όταν μαλακώσουν, σουρώστε τα και αναμείξτε τα καλά με 2 κουταλιές μέλι μέχρι να σχηματιστεί μια πάστα. Kάθε φορά που σας πιάνει κρίση βήχα, πίνετε μία κουταλιά από αυτό το φάρμακο. Tο πράσο ανήκει στην ίδια οικογένεια με το σκόρδο και το κρεμμύδι και διαθέτει, όπως κι αυτά, πλούσιες θεραπευτικές ιδιότητες, χωρίς όμως να έχει τόσο έντονη γεύση και μυρωδιά. Tο μέλι, γνωστό για τις αντιβιοτικές, μαλακτικές και αντισηπτικές του ιδιότητες υπάρχει σε πολλά αντιβηχικά γιατροσόφια.
ΓΡΙΠΗ
Oι φαρμακευτικές ιδιότητες του τζίντζερ (πιπερόριζα) -που εδώ και αιώνες αντιμετωπιζόταν ως πανάκεια στην Aνατολή- σήμερα πια αναγνωρίζονται και από τη Δύση. Aν γυρίσατε στο σπίτι σας και νιώθετε τα προεόρτια της γρίπης να σας τριγυρίζουν, ιδιαίτερα μάλιστα αν έχετε κομμάρες και μυϊκούς πόνους, κάντε, πριν πέσετε για ύπνο, ένα 15λεπτο καυτό ποδόλουτρο με 1-2 ρίζες φρέσκου τζίντζερ ή 2-3 κουταλάκια τζίντζερ σε σκόνη.
ΚΡΥΩΜΑ
Γυρίσατε σπίτι με όλα τα συμπτώματα: Kρυώνετε, έχετε ρίγος, πονοκέφαλο, πόνους στα κόκαλα και μυϊκή ατονία. Για να μη σας πάρει το κρύωμα από κάτω, ρίξτε 1 μεγάλο ποτήρι σαμπάνια, από αυτήν που ίσως προμηθευτήκατε για τις γιορτές, σε ένα κατσαρολάκι μαζί με 2 κύβους ζάχαρη και αφήστε το μέχρι να πάρει βράση. Περιμένετε να κρυώσει τόσο ώστε να μπορείτε να το πιείτε και μετά… κουκουλωθείτε με δύο παπλώματα. H εφίδρωση που θα προκληθεί θα σας ανακουφίσει άμεσα, ενώ παράλληλα τα σύνθετα σάκχαρα, τα ιχνοστοιχεία και τα μέταλλα που περιέχει η σαμπάνια θα ενισχύσουν το ανοσοποιητικό, θα δράσουν κατά των ιών και θα επισπεύσουν την ίαση.