Tο bullying είναι έμμεση δολοφονία  ψυχικη και σωματικη…

Ειναι το χερι που καμια φορα μπορει και να οδηγησει και  στην αυτοκτονια ενος παιδιου…Ξερουμε πως  ενας ενηλικος  βαση της εμπειριας του οταν  αρρωσταινει ειναι σε θεση να κατανοει πληρως την κατασταση και το μεγεθος της ασθενειας του…

Ενω αντιθετα τα μωρουλια πιστευουν οτι απο εδω και περα ετσι θα ειναι η ζωη τους. Κατι αναλογο συμβαινει και με το bullying…Τα παιδια θυματα του πιστευουν οτι ηρθαν σε αυτο τον κοσμο ελλατωματικα, καταδικασμενα να κουβαλουν μια ζωη τα ψεγαδια που τους βρισκουν οι αλλοι…

Μια ζωη χωρις φιλους η καποιον να τα προστατεψει, ενω ανεχονται καθημερινα την «καζουρα» των αλλων…

Μαρτυρες πολλοι…κανενας δεν κανει τιποτα… αλλοι  απλα παρακολουθουν,αλλοι συμμετεχουν στο πειραγμα , αλλοι γελανε γιατι το βρισκουν αστειο,αλλοι απλα ξεφυσουν ανακουφισμενοι που δεν βρισκονται αυτοι στη θεση του θυματος…

Καθηγητες που παρακολουθουν αμετοχοι γιατι ισως δεν τους ενδιαφερει…

Στο γυμνάσιο μια συμμαθήτρια μου αυτοκτόνησε γιατι της ελεγαν καθημερινα πως ήταν άσχημη και την ξεφτιλιζαν κάθε μέρα …

Η Ευαγγελια ηταν ενα γλυκο κοριτσι αρκετα μελαμψο για τα δικα μας δεδομενα με εντονη τριχοφυια σε ολο της το σωμα και το προσωπο, πολυ ντροπαλη και λιγο αργη … Δεν ηταν καθυστερημενη απλα ηταν απο τους ανθρωπους που κολλαμε την «ταμπελα» οτι δεν στροφαρουν…

Θυμαμαι να την φωναζουν μπαμπουινο ηλιθια κατηχητικο μυξοπαρθενα… Αυτη δεν αντιμιλουσε ποτε…

Θυμαμαι να την πιανω και να την ρωταω:

-Ρε Ευαγγελια γιατι δεν ξυριζεις τα ποδια σου? Ειναι καλοκαιρι δεν ειναι ωραιο  να φορας βερμουδα χωρις να τα ξυριζεις…

-Δεν με αφηνει η μαμα μου…

-Πες της πως ετσι ειναι μονο τα αγορια…

Την επομενη μερα ηρθε με τα ποδια ξυρισμενα μεχρι το γονατο…Εγινε χαμος …Ηταν σαν να φορουσε δευτερη βερμουδα.

Ολοι γελουσαμε ακομα και εγω… Ακομα και οι καθηγητες που εβλεπαν και δεν εκαναν τιποτε…

Ο μεγαλος  νταης του σχολειου ηταν ο Θανασης Α.

Ειμασταν δυστηχως  ολοι μαζι στο ιδιο τμημα και ο ιδιος προερχοταν απο προβληματικη οικογενεια και δεσποτικο πατερα…

Η Ευαγγελια προσπαθουσε να πεισει την μητερα της να την αφησει να συμβαδισει εμφανισιακα αλλα ματαια…

Ειμαι σιγουρη πως της ελεγε πως δεν πρεπει να βασιζει εκει την ζωη της…  Οτι δεν συμφωνουσε και δεν επρεπε να αλλαξει για τους αλλους… Αλλα η Ευαγγελια δεν ηταν ικανοποιημενη με την εξωτερικη της εμφανιση… Δεν ηταν αυτο που ειχε διαλεξει αυτη για τον εαυτο της για να μπορεσει να το υπερασπιστει…Ηταν ο τροπος που η μαμα της πιστευε πως θα επρεπε να ντυνεται η να συμπεριφερεται…

Πρεπει να μπαινει ενα φρενο στα δικα μας θελω και  πρεπει οταν μεγαλωνουμε παιδια.. Φυσικα δεν εννοω να τα αφηνουμε ερμαια των επιλογων τους αλλα να εχουμε ανοιχτο μυαλο… Γιατι σε αυτη τη θεση ισως να ημασταν καποτε και εμεις..Εγω τουλαχιστον ημουν… Εκανα την επανασταση μου φορωντας ρουχα αδιανοητα για πολλους…Ρουχα που  εφτιαχνα μονη μου και η μητερα μου  εσκιζε και πετουσε μολις εβρισκε ευκαιρια… Αυτο ομως ηταν το ταλεντο μου και μεσα απο τα πειραματα μου εμαθα να το εξελισω… Το ταλεντο μου που μου εξασφαλισε δουλεια σε τομεις που με ευχαριστουσαν  και μεγαλους μισθους αργοτερα..

Η δικη μου μητερα καποια στιγμη μου ζητησε συγνωμη που δεν με αφησε να ακολουθησω τα ονειρα μου η μαμα της Ευαγγελιας δεν θα μπορεσει να το κανει ποτε..

Η Ευαγγελια καποια στιγμη μετα απο ενα πολυ χοντρο περιστατικο αυτοκτονησε….Δεν αντεχε αλλο τα βασανιστηρια τις προσβολες… Πιστευε πως η ζωη της θα ηταν για παντα ετσι και δεν ειχε τιποτα ομορφο η καλο να της προσφερει…

Τα γεγονοτα αυτα συνεβησαν στο 3ο γυμνάσιο νέων λιοσίων το σημερινο Ιλιον …Δυστηχως το bullying δεν έχει συγκεκριμένο γεωγραφικό πλάτος… Έχει όμως συγκεκριμένο μοτίβο… Που εμείς σαν γονείς πρέπει να αναγνωρίζουμε και να επεμβαινουμε… Τα παιδια δεν αυτοκτονουν απο τη μια μερα στην αλλη…

Εμεις πρεπει να διαβαζουμε τα σημαδια της αποξενωσης και της απογνωσης…

Να ακουμε τις κραυγες αγωνιας τους και να ζηταμε ακομα και την βοηθεια ειδικων…