Για καποιες μανουλες αυτο ειναι σεναριο επιστημονικης φαντασιας! Οχι για τη μαμα Ελλισαβετ! Ειχε ολη την καλη διαθεση να μοιραστει μαζι μας πως τα καταφερε!!!
Η συνταγη απλη και κλασικη!
Mολις σαραντιζαν περιπου, οταν χορταιναν (θηλαζα-ω) τα εβαζα στο κρεβατι τους. Γκρινιαζαν, παλι θηλασμος,επειτα παλι στο κρεββατι τους.
Οταν μεγαλωσαν λιγο, 6-12 μηνων, μετα τον θηλασμο, τα εβαζα στο κρεβατι τους, με ελαχιστο φως και μουσικουλα χωρις εμενα στο δωματιο!
Ο νυχτερινος θηλασμος φροντιζα να γινεται παντα σε ησυχο σκοτεινο μερος.
Οταν μεγαλωσε η Αννα-Μαρια (ο μπεμπης ειναι ακομη 8μηνων), μετα τον θηλασμο και επειτα το γαλα, πλεναμε δοντια, αλλαζαμε, και την εβαζα στο κρεββατι της με μουσικη.
Οταν γκρινιαζε πηγαινα στο καλεσμα της αλλα δεν την εβγαζα ποτε απο το κρεβατι. Το δυσκολο ηταν οταν βγαλαμε τα καγκελα!!!!
Τωρα 27 μηνων πια βαζουμε πυτζαμες, πινει γαλα, πλενουμε δοντια, παμε τουαλετα, και επειτα με χαμηλο φως διαβαζουμε παραμυθια!
Κανουμε αγκαλιες και επειτα φευγω απο το δωματιο. Δεν σας κρυβω πως οσες φορες και να σηκωθει , εγω απλως την πηγαινω πισω στο κρεβατι της. Ουτε φωνες ουτε τιποτα.
Υπαρχουν και καποιες φορες που γκρινιαζει παραπανω τοτε μενω μαζι της για λιγο. Ετσι 9 ωρα τα παιδια μου ειναι στα κρεβατια τους και κοιμουνται!